Contemtrixque jugi, noftraque potentior arte. Illa tamen, mea fi quicquam tentamina poffunt, Non feret hoc impune diu, non ibit inulta. Hactenus; & piceis liquido natat aëre pennis; 45 Quà volat, adverfi præcurfant agmine venti, Denfantur nubes, & crebra tonitrua fulgent. Jamque pruinofas velox fuperaverat Alpes, Et tenet Aufoniæ fines, à parte finistra Nimbifer Appenninus erat, prifcique Sabini, Dextra veneficiis infamis Hetruria, nec non Te furtiva Tibris Thetidi videt ofcula dantem; Hinc Mavortigenæ confiftit in arce Quirini. Reddiderant dubiam jam fera crepufcula lucem, Cum circumgreditur totam Tricoronifer urbem, 55 Panificofque Deos portat, fcapulifque virorum Evehitur, præeunt fubmiffo poplite reges, Er mendicantum feries longiffima fratrum ; Cereaque in manibus geftant funalia cæci, Cimmeriis nati in tenebris, vitamque trahentes, 60 Templa dein multis fubeunt lucentia tædis (Velper erat facer ifte Petro) fremitufque canentum Sæpe tholos implet vacuos, & inane locorum. Qualiter exululat Bromius, Bromiique caterva, Orgia cantantes in Echionio Aracyntho, Dum tremit attonitus vitreis Afopus in undis, Et procul ipfe cavâ refponfat rupe Citharon. His igitur tandem folenni more peractis, Nox fenis amplexus Erebi taciturna reliquit, Præcipitefque impellit equos ftimulante flagello, 70 Captum oculis Typhlonta, Melanchæ temque fero- Atque Acherontæo prognatam patre Siopen [cem, Torpidam, & hirfutis horrentem Phrica capillis. Interea regum domitor, Phlegetontius hæres Ingreditur thalamos (neque enim fecretus adulter 75 Producit fteriles molli fine pellice noctes)
At vix compofitos fomnus claudebat ocellos, Cum niger umbrarum dominus, rectorque filentum, Prædatorque hominum falsâ fub imagine tectus Aftitit, affumptis micuerunt tempora canis, Barba finus promiffa tegit, cineracea longo Syrmate verrit humum veftis, pendetque cucullus Vertice de rafo, & ne quicquam defit ad artes, Cannabeo lumbos conftrixit fune falaces, Tarda feneftratis figens veftigia calceis. Talis, uti fama eft, vaftâ Francifcus eremo Tetra vagabatur folus per luftra ferarum, Sylveftrique tulit genti pia verba falutis Impius, atque lupos domuit, Lybicofque leones. Subdolus at tali Serpens velatus amictu Solvit in has fallax ora execrantia voces ; Dormis nate? Etiamne tuos fopor opprimit artus ? Immemor O fidei, pecorumque oblite tuorum! Dum cathedram venerande tuam, diademaque triplex Ridet Hyperboreo gens barbara nata fub axe, Dumque pharetrati fpernunt tua jura Britanni: Surge, age, furge piger, Latius quem Cæfar adorat, Cui referata patet convexi janua cœli,
Turgentes animos, & faftus frange procaces, Sacrilegique fciant, tua quid maledictio poffit, 100 Et quid Apoftolicæ poffit cuftodia clavis; Et memor Hefperiæ disjectam ulcifcere claffem, Merfaque Iberorum lato vexilla profundo, Sanctorumque cruci tot corpora fixa probrofæ, Thermodoontea nuper regnante puella. At tu fi tenero mavis torpefcere lecto, Crefcentefque negas hofti contundere vires, Tyrrhenum implebit numerofo milite pontum, Signaque Aventino ponet fulgentia colle : Relliquias veterum franget, flammifque cremabit, 110 Sacraque calcabit pedibus tua colla profanis,
Cujus gaudebant foleis dare bafia reges. Nec tamen hunc bellis & aperto Marte laceffes, Irritus ille labor, tu callidus utere fraude, Quælibet hæreticis difponere retia fas eft; Jamque ad confilium extremis rex magnus ab oris Patricios vocat, & procerum de ftirpe creatos, Grandævofque patres trabeâ, canifque verendos Hos tu membratim poteris confpergere in auras, Atque dare in cineres, nitrati pulveris igne Edibus injecto, quà convenere, fub imis. Protinus ipfe igitur quofcunque habet Anglia fidos Propofiti, factique mone, quifquámne tuorum Audebit fummi non juffa faceflere Papæ ? Perculfofque metu fubito, cafúque ftupentes Invadat vel Gallus atrox, vel fævus Iberus. Sæcula fic illic tandem Mariana redibunt, Tuque in belligeros iterum dominaberis Anglos. Et nequid timeas, divos divafque fecundas Accipe, quotque tuis celebrantur numina faftis. 130 Dixit & adfcitos ponens malefidus amictus Fugit ad infandam, regnum illatabile, Lethen. Jam rofea Eoas pandens Tithonia portas Veftit inauratas redeunti lumine terras; Moeftaque adhuc nigri deplorans funera nati Irrigat ambrofiis montana cacumina guttis; Cum fomnos pepulit ftellate janitor aule, Nocturnos vifus, & fomnia grata revolvens. EA locus æternâ feptus caligine noctis, Vasta ruinofi quondam fundamina tecti, Nunc torvi fpelunca Phoni, Prodotæque bilinguis, Effera quos uno peperit Difcordia partu.
Hic inter cæmenta jacent præruptaque faxa, Oda inhumata virûm, & trajecta cadavera ferro ;
Hic Dolus intortis femper fedet ater ocellis, Jurgiaque, & ftimulis armata Calumnia fauces, Et Furor, atque viæ moriendi mille videntur, Et Timor, exanguifque locum circumvolat Horror, Perpetuoque leves per muta filentia Manes Exululant, tellus & fanguine confcia ftagnat. 150 Ipfi etiam pavidi latitant penetralibus antri
Et Phonos, & Prodotes,nulloque fequente per antrum, Antrum horrens, fcopulofum, atrum feralibus umbris Diffugiunt fontes, & retrò lumina vortunt ; Hos pugiles Romæ per fæcula longa fideles Evocat antiftes Babylonius, atque ita fatur. Finibus occiduis circumfufum incolit æquor Gens exosa mihi, prudens natura negavit Indignam penitus noftro conjungere mundo : Illuc, fic jubeo, celeri contendite greffu, Tartareoque leves difflentur pulvere in auras Et rex & pariter fatrapæ, fcelerata propago, Et quotquot fidei caluere cupidine veræ Confilii focios adhibete, operifque ministros. Finierat, rigidi cupidè paruere gemelli.
Interea longo flectens curvamine cœlos Defpicit æthereâ dominus qui fulgurat arce, Vanaque perverfæ ridet conamina turbæ, Atque fui caufam populi volet ipfe tueri.
Effe ferunt fpatium, quà distat ab Afide terra 170 Fertilis Europe, & fpectat Mareotidas undas; Hic turris pofita eft Titanidos ardua Famæ Area, lata, fonans, rutilis vicinior aftris Quàm fuperimpofitum vel Athos vel Pelion Offæ. Mille fores aditufque patent, totidemque feneftræ, Amplaque per tenues translucent atria muros : 176 Excitat hic varios plebs agglomerata fufurros; Qualiter inftrepitant circum mul&tralia bombis Agmina mufcarum, aut texto per ovilia junco,
Dum Canis æftivum coeli petit ardua culmen. 180 Ipfa quidem fummâ fedet ultrix matris in arce, Auribus innumeris cinctum caput eminet olli, Queis fonitum exiguum trahit, atque leviffima captat Murmura, ab extremis patuli confinibus orbis. Nec tot, Ariftoride fervator inique juvencæ Ifidos, immiti volvehas lumina vultu, Lumina non unquam tacito nutantia fomno, Lumina fubjectas late spectantia terras. Iftis illa folet loca luce carentia fæpe Perluftrare, etiam radianti impervia foli: Millenifque loquax auditaque vifaque linguis Cuilibet effundit temeraria, veraque mendax Nunc minuit, modo confictis fermonibus auget. Sed tamen à noftro meruifti carmine laudes Fama, bonum quo non aliud veracius ullum, 195 Nobis digna cani, nec te memorasse pigebit Carmine tam longo, fervati fcilicet Angli Officiis vaga diva tuis, tibi reddimus æqua. Te Deus, æternos motu qui temperat ignes, Fulmine præmiffo alloquitur, terrâque tremente: Fama files? an te latet impia Papiftarum Conjurata cohors in meque meofque Britannos Et nova fceptrigero cædes meditata läcobo? Nec plura, illa ftatim fenfit mandata Tonantis, Et fatis ante fugax ftridentes induit alas, Induit & variis exilia corpora plumis; Dextra tubam geftat Temefæo ex ære fonoram, Nec mora jam pennis cedentes remigat auras, Atque parum eft curfu celeres prævertere nubes, Jam ventos, jam folis equos poft terga reliquit: 210 Et primo Angliacas folito de more per urbes Ambiguas voces, incertaque murmura fpargit, Mox arguta dolos, & deteftabile vulgat Proditionis opus, nec non facta horrfda di&tu, Dd2
« VorigeDoorgaan » |