erat, crimine folvere minimè dubitaffe, magnoperè, I lapfi in jam dictos exceffus. Et in ipfis fuerunt ingemuit. Ejus dolorem affirmat fuiffe juftiffi- 2 adeò pertinaces, ut corrigi debuerint per generale Concilium. Notanda funt verba: Alios fe mentiendo. Ne falfe Religionis habitum gerant. Quo populum in largas eleemofynas circumfcriberent ifti parafiti affumebant Monafticum habitum: Simulabant curios, & ex alienis peccatis vivebant Bacchanalia. Quos abufus denuò compefcere debuerunt Bonifacius octavus, & in Viennenfi Concilio Clemens quintus. Nec foli quorundam hinc indè Epifcoporum, fed etiam Romanorum Pontificum Quæftores commiferunt graviffimos exceffus. Etenim inter articulos, ob quos Conftantienfis Synodus degradavit Joannem vigefimum tertium, fuit & hic: Dominus Joannes Papa Nicolao Mercatori, in legatione exiftenti, conceffit ut quibufcumque hominibus utriufque fexus ad fuæ libitum voluntatis deputare poffet Confeffores. Et quòd bujufmodi Confeffores abfolvere poffent à pœna & culpa, certis tamen pecuniis taxatis mediantibus. Quas quidem prætenfas Indulgentias idem Mercator publicavit, من publicari fecit in certis locis, civitatibus, & villis: Utpotè Trajecti, Meclinie, Antverpiæ, & alibi. De quibus maximas pecuniarum fummas exhaufit & extorfit, Chrifti fideles feducendo, & flatum ac vitam Ecclefia Catholicæ enormiter scandalizando. Ita habes in undecima Seffione laudati Concilii. Eadem in re exceffiffe Bonifacium nonum tradunt authentici Scriptores. Quinimmò in Mediolanenfis Ducatus hiftoria Bernardinus Corius affirmat, quòd ad Joannis Galeatii Mediolanenfium Vice-Comitis preces dederit eleemofynarium Jubilæum cum hac ampliffima claufula Ut in Vice-Comitis ditione unufquifque à quocumque abfolveretur peccato, etiamfi nec contritus effet, nec confeffus. Quod an verum fit,. ignoro. Etenim dum Robertum fecundum Flandria Comitem ad Apoftolicæ Sedi rebelles Cameracenfes ac Leodienfes armata manu domandos induxit Pafchalis fecundus Pontifex, addidit fuo Diplomati: Hoc tibi ac militibus tuis in peccatorum remiffionem, & Apoftolice Sedis familiaritatem præcipimus, ut his laboribus & triumphis ad cæleftem Hierufalem pervenias. In Apologeticis adversùs Pafchalem litteris Leodienfis Ecclefiæ Clerus horrendè damnat has Indulgentias ex vario capite, & concludit: Undè hæc nova authoritas, per quam reis fine confeffione & pœnitentia offertur præteritorum peccatorum impunitas, & futurorum libertas? De horrendo Clavium exceffu Pafchalem manifeftè calumniantur. Aliud enim Pafchalis non fecit, quàm facro adversùm Turcas & Saracenos beilo datas ab Urbano fecundo Indulgentias extendere ad hoc bellum Catholicæ pietatis. Extendere ad folos pœnitentes & confeffos. An etiam Bonifacium nonum calumnietur Bernardinus Corius, relinquo aliis examinandum. Quidquid fit, ex ifto, qualifcumque fuerit, Bonifacii lapfu Joannes Launojus in Eft tamen res periculofa, & obnoxia multis abufibus. Etenim in fua Lateranenfi Synodo ftaCap. 62. tuit Innocentius tertius: Eleemofynarum quæftores, quorum quidam fe alios mentiendo, abufiones nonnullas in fua prædicatione proponunt, admitti, nifi Apoftolicas aut Diœcefani Epifcopi litteras veras exhibeant, prohibemus. Et infrà: Qui ad quærendas eleemofynas deftinantur, modefti fint & difcreti, nec in tabernis aut aliis locis incongruis hofpitentur, nec inutiles faciant aut fumptuofas expenfas, caventes omninò, ne false Religionis habitum gerant. Eleemofynaria Indulgentia poft inftitutum ab Urbano fecundo facrum bellum cœpit admodum frequentari. Dari cœpit omnibus, qui fanctum illum Domini exercitum fuis eleemofynis adjuvarent. Extendi item ad fuftentanda pauperum hospitalia, reparandas Basilicas, aliafque caufas fimiles. Et tam à Romano Pontifice, quàm ab aliis Epifcopis inftituti funt Prædicatores, qui per fingula oppida & pagos adju-epiftola ad Chriftophorum Fauvæum fine funda varent Indulgentias fuis concionibus, & pœni- mento conatur ftabilire fua de Apoftolicæ Sedis fallibilitate commenta. Etenim non ex Cathedra titulavit Eleemofynarum Quæftores ac Prædi-egit ifta Bonifacius. Romana Ecclefia ejus infir catores Quæftuarios. Et hi pedetentim fuerunt mitates ingemuit & damnavit. Fuerunt delicta non prædicationis, fed converfationis. Paren- & re. ab anteceffore fuo Gregorio nono excommunicatum Imperatorem Fredericum fecundum degradavit. Facta enim fuit ifta Synodus decimi tertii fæculi anno quadragefimo quinto. An Simoniaci, quoniam Gnoftica laborant hærefi, & Spiritu Sancto funt penitus vacui, valida præter Baptifmum conficiant Sacramenta, eft antiqua quæftio: Eam pluribus in Synodis Sanctus Lea nonus ac ejus fucceffores difcufferunt, at non definierunt. Quanta in folentia ac violentia Floren per ipfum Sacramenta ifto tempore tractaverint, & quomodo ipfos multi populi fuerint imitati, eft alibi declaratum. Sub quarto Innocentio adhuc pendebat quæftio eadem: Et Petrus Lombardus, aliique Scholaftici Doctores favebant turbulento errori. Ipfum enim exftinxit tandem ac plenè fepelivit Doctor Angelicus. Et hoc eft omninò unum è magnis ejus in Ecclefiam beneficiis. Eundem igitur errorem arripuerunt turbidi illi defenfores Imperatoris Frederici, Romanam Ecclefiam infamarunt ac damnarunt de Simonia, blaterarunt ab ipfa amiffum Spiritum Sanctum, Ex fimilibus interim Pontificum ac Epifcoporum exceffibus plures pofteriorum fæculorum hæ retici arripuerunt anfam impugnandi quaslibet Indulgentias. Imitati funt Montaniftam Tertullianum. Eorum primi videntur fuiffe Walden-tini Monachi fuum Epifcopum Petrum, & data fes, de quibus fcribit Petrus Pilichdorffius: HaCap. 30. retici Waldenfes reprobant Indulgentias Prælatorum Ecclefiæ. Et apud Anonymum, qui ipfos non ineruditè revicit, authorem hic eft eorum nonus error: Indulgentiæ & remiffiones, quæ per Epifcopos fiunt, nullius funt utilitatis & momenti. Audi primum & palmare erroris fundamentum: Si benefacloribus alicujus loci remittitur tertia pars, vel hujufmodi injunctarum pœnitentiarum, ergo vemiffiones illæ funt venales. St quis enim ovum vel obolum dederit erit benefaclor. Et fi datur illi remiffio pro pecunia, venalis erit remifio, miffionis gratia. Alterum fundamentum: Si duo-exutam omni poteftate clavium, nullum ab ipfa rum vel plurium annorum pœnitentia in unius of cli oblationem commutatur, & annorum plurimorum in boram breviffimam, ergò Deus defraudatur. Tertium fundamentum: Si verum eft quod de Indulgentiis dicitur, ergò eodem pretio longe & graves pœnitentiæ, quo leves & breves, redimuntur. Quartum fundamentum: Hujufmodi Indulgentias dans dat impunitatem peccandi. Quia homines impunè peccant, fi tam levis, immò ridiculofa fit Temiffio peccatorum. Quintum fundamentum: Si Indulgentia effent in terra, tunc infaniffimi funt, qui transfretationes & alias longas peregrinationes fufcipiunt, fi tres oboli tantùm eis profunt. Proindè Indulgentias, quas propter facri tranfma rini belli fufceptionem, aut alias laboriofas ad Sanctorum limina peregrinationes tunc dabat Ecclefia, videntur Waldenfes admififle, & improbaffe folas quaftuarias. Ab indifereta abufus damnatione videntur fuiffe abrepti ad damuandam fimul fubftantiam. A. 1:46. poffe dari Sacramentum, nullam ferri cenfuram, nullam donari Indulgentiam, ideoque ab ipfa inflictam Frederico degradationem, & varia hinc indè ad ipfam firmandam & exequendam lata Ecclefiaftica Interdicta effe frivola & vana. Attentata. Garrierunt Fredericum adhuc effe legitimum Imperatorem, datum in Imperiali unctione Sanctum Spiritum, & ipfi & ipfius detenforibus adhuc affiftere, ideoque datas ab ilio Spiritu Indulgentias à te prædicari. Sacrum bellum contumaci Frederico inferre & cunctis hujus militibus plenarias Indulgentias elargiri parabat innocentius: Turbines illi has blaf phemabant, & meliores Frederici denfeaforibus datas ab ipfo Deo blaterabant. Blate.abant cum imperito Luciano: Et ex pejoribus fundamentis. Et adversùm ipfos Doctor Angelicus docuit quævis per Simoniacos etiam & quofvis Hærericos data præter poenitentiam Sacramenta effe nirma & rata. Et veritatem admifit omnis Ecclefia. Nihilominus ex prava ifta radice prodiit & tertius error circa Indulgentias. Error Flagellantium, quorum apud Gangenhuysen in Misnia author fuit Conrardus Smidt, & qui tefe appellarunt Fratres Crucis. Ipforum errores enumerat Magnum Belgii Chronicon, & hic eft pri mus: Eorum Seda dicitur Fratres Flagellantes, feu Fratres Crucis, originem ex quibufdam fcri Alterum contra Indulgentias errorem adducit Conrardi Abbatis Ufpergenfis fupplementum: Hoc tempore fuerunt in Sucvia Prædicatores, qui in Pontificem Romanum & Cardinales magna dicendi libertate os aperirent, Frederici fecundi & Conrardi filit caufam juftificantes, auf dicere apud Summum Pontificem, Cardinales & Epifcopos nullam refidere authoritatem, quoniam omnes una la be Simoniæ maculati effent, nec quidquam tenere à Chrifto poteftatis. Et quòd Sacerdotes in mortalipturis habet, per Angelos fandos fuper Altari Beaconftituti peccato neque ligarent, neque folverent neque confecrarent. Quòd nemo in orbe Chriftiano interdicere poffet Divinis officiis: Quodque fine difcrimine ea audirentur, & celebrarentur impunè. Et in fine fuæ prædicationis Indulgentiam, inquiunt, quam annuntiamus, non à Papa conficlam, non à Prælatis compofitam, fed ex Deo Omnipoten ti vobis annuntiamus. Conrardus Rex cùm tueretur hos Concionatores, penè incidit in capitis periculum. Hæc prædicatio cœpit ftatim poft Lug. dunenfe Concilium, in quo Innocentius quartus ti Petri Rome delatis circa annum Nativitatis Chrii millefimum trecentefimum quadragefimum vctavum. Unde illi primò illo tempore per mundum di fcurrentes, fe ftagellis cæciderunt, & dixerunt Deum illo tempore Romanum Pontificem, cæterofque Prælatos, ne deinceps populo Chrifliano præeffent, fufiuliffe, eofque omni auctoritate ligandi & solvendi, & quafcumque res confecrandi privaffe. Et ut in expulfione negotiatorum de templo advertus Chriti propter malitiam Sacerdotum abjecit & repudiavit Sacerdotium Judaicum, ta in adventu Fratrum Cru Crucis propter Sacerdotum nequitiam Deum fuftuliffe., xerit, & evacuari illa poft mille ducentos fexaginta annos, & anno millefimo ducentefimo fexagefimo debeat inchoari doctrina Joachimi, quam nominavit Evangelium æternum, totam perfectionem bominum falvandorum illi attribuendo, Ejus librum damnavit, & exuri juffit Alexander quintus. Novum Joachimi Abbatis, quod poftea Petrus Joannis Bitterrenfis refumpfit, ac in multis alteravit, Evangelium largè exponit in He reticorum catalogo Guido Carmelita, Epifcopus Majoricenfis. Ex ifto igitur peffimo fonte fuos Sacramentarios errores habent etiam Flagellantes. Et quia fe videbant omni legitima miffionis auctoritate deftitui, fibi à cœlefti Epiftola factam Legationem nugaciffimè garri verunt. Lib. Ş abjeciffe Sacerdotium Evangelicum. Eoque modo fex Sacramenta Ecclefiæ ceffaviffe. Nempè omnia Sacramenta præter Baptifmum, de quo fuit fecundus articulus; Quod in tranfitu Fratrum Cru. cis, videlicet quando primùm cum flagellis per mundum, Cruce eos præcedente, & ipfis fe flagellantibus, tranfeunt, legem tum Baptifmi in aqua exfindtam à Deo, &legem Baptifmi in proprio fanguine inftitutam. Aiunt enim, quòd Chriftus in Cana Galilee circa finem convivit nuptialis aquam mutavit in vinum rubeum: Bo fignificari, quòd circa finem mundi Baptifmus aquæ in Baptifmum fanguinis mutari deberet. Et ficut vinum rubeum præ omni vino priùs pofito convivantibus magis placuit, ita novam legem Baptifmi fanguinis Deo præ omnibus legibus placere dicunt. Nec poft prædictum tranfitum Quartus circa Indulgentias Erro fuit Joannes fuiffe verum Chriftianum, nec intrare quemquam poWicleffus › cujus per Gregorium undecimum tuiffe in Regnum cœlorum, nifi qui proprie fanguine damnatis difcipulis Henricus Chnychtonus adde corpore fuo per flagellum in memoriam passionis fcribit hos articulos: Quòd Papa modernus UrChrifti fpontè excuffo fuerit baptizatus, Alia sex banus fextus non gerit vices Beati Petri in terris, Sacramenta non tranfmutarunt fed penitùs fed eft filius Anti-Chrifti. Nec erat verus Papa exfufflarunt, & hic fuit tertius articulus: Ad re- à tempore Sandi Sylveftri. Quod Papa non poteft miffionem peccatorum nihil prodeffe confeffionem Sa- concedere aliquas Indulgentias; Nec Epifcopi quicerdoti factam, nec per eundem abfolutionem, fed cumque. Et quod omnes confidentes in hujufmodi quantumcumque enormia fint peccata, fufficere cum Indulgentiis fint maledi&i. Epifcopali perfectioni cordis contritione folam flagellationem propri corpo- temporales poffeffiones adverfari cenfuit Wiris. Undè omnes Indulgentia, per quemcumque cleffus cum Arnaldo Brixienfi, ideoque omnem conceffa, nullæ funt. Spontanea per proprii cor- Epifcopalem poteftatem à Magni Conftantini, poris flagellationem pœnitentia non eft antiquif qui iftis ditavit Ecclefias, Baptifmo credidit fima apud Ecclefias. Ejus primus auctor ad un- evanuiffe. Hinc & hos ejus articulos damnavit decimi fæculi exordium fuit Sanctus Dominicus Conftantienfis Synodus: Ditare Clerum eft conLoricatus, fanctiffimus in Sancti Benedicti Or- tra regulam Chrifti. Sylvefter Papa & Conftanti dine Anachoreta. Et paffus multarum contra- nus magnus erraverunt ditando Ecclefiam. Et alios dictionum obices, accufatus de novitate. Ipfum fimiles. Etiam hunc: Poft Urbanum fextum non verò defendit Sanctus Petrus Damiani, adeò eft recipiendus aliquis in Papam, fed vivendum potenter ac feliciter, ut iftud poenitentiæ ge- more Græcorum fub legibus propriis. Wicleffus nus omnis tandem Ecclefia probarit. Et omnia videtur non tantummodo Sanctum Sylveftrum, ferè Monasteria in fuos mores admiferunt. Qua fed etiam fextum Urbanum agnoviffe legiti re Flagellantium error fuit, quòd omnibus fide- mum Pontificem, atque ità à fuis difcipulis libus garriret neceffarium ad vitam æternam. infigniter diffonare. Immò etiam à femetipfo. Et quidem fua hypocrifi turbarunt omnem Eu- Etenim fi Ecclefia ditatio fit contra Chrifti reropam. Vagati funt etiam per Italiam, Gal- gulam, Sanctus Sylvefter ac omnes ejus Suc liam, atque Angliam. Et cum ipfis cucurre- ceffores funt profeffi hærefim, in ipfa perdurarunt etiam Epifcopi. Etiam foeminæ fuas tur- runt, adeoque non fuerunt Pontifices. Etiam mas habuerunt. Et fedentem Avenione Cle- hos articulos ille docuit: Confulendum eft fidelimentem fextum Pontificem infigniter terrue bus, quòd non petant Curiam Romanam, vel Averunt. Nec tantùm Ecclefiafticis cenfuris, fed nionem ad Papales Indulgentias, vel abfolutiones etiam armata manu debuere compefci, & fu- à pœna & culpa fibi vel aliis impetrandas. Quia Dogari. Quod fuerit duplex Flagellantium Secta, minus totius mundi non vult in tali brevi vel angualia fub Frederico fecundo Imperatore ac Inno- fto loco coarctari, fed in cœlo exiftens perpendiculariA. 1249 centio quarto Pontifice, alia fub fexto Clemen- ter cuilibet vigilanti eft paratus ad lumen fuæ gratiæ te, rectè fcribit in fuis Annalibus Henricus Mo- influendum. Cenfet Indulgentias non petendas nachus Rebdorffienfis. Videntur eadem prædi- ab Epifcopis, fed à folo Deo. Audi alium articaffe. Turbidi illi pro degradato Frederico Præ- culum: Quantum ad Indulgentias, privilegia, & dicatores videntur fuiffe Flagellantes. Quòd po- regulationem Ecclefiæ in lege nova, patet quod foret fteriores non ftatim ab exordio, fed paulatim fint expediens toti Ecclefiæ, quòd omnes novitates ejuflapfi in fuos fædiffimos errores, atque ita in po- modi fint fopita. Omnia enim talia videntur effe puli odium devenerint, idem Henricus tefta- phantafmata, nec fundata rationibus, nec fcriptu tur. Longa eft hæc hiftoria: Nec fpectat ad vis. Et hunc: Sicut Chriftus injunxit adulteræ, hunc locum. Omnium horum errorum fons fuit quòd nolit amplius peccare, ita videntur, & ConfeffoAbbas Joachim, & ejus defenfor Joannes de res debere injungere pœnitentiam confitenti. Quia Pervia, de quo, Magnum Belgii Chronicon : nulla eft Pænitentiaria, à qua capi poteft certior pœJoannes adfirmat, quòd Evangelium Chrifti & nitentia injungenda. Agit Martini Lutheri Magidoctrinam novi Teftamenti ad perfectionem perdu-ftrum, docet optimam pœnitentiam effe novam vitam, adeoque nullis opus effe fatisfactionibus | Itroitum, nifi per bona Chriftianæ Juftitiæ ope ac Indulgentiis. Quintus circa Indulgentias Erro fuit Magifter Joannes de Wefalia, Concionator Ecclefiæ Wormatienfis, cujus hi fuerunt errores: Joannes Indulgentias nihil effe credit. Docuit & hunc articulum: Si quis confiteatur, injungitur illt ar dua pœnitentia, ut pereginetur Romam, vel ad alia remotiora loca ftriðum jejunium, & quòd dicat multas orationes. Quod Chriftus non fecit, fed folùm dixit: Vade, noli ampliùs peccare. Sic gravata eft Chriftianitas per humanas leges & confitutiones. Etiam ipfe cenfuit optimam pœni. tentiam effe folam novam vitam. Porrò quale ifto tempore apud Germanos fuerit Concionatoris officium, exponit Conrardi Abbatis Uspergenfis Supplementum: Inftitutum eft officium prædicaturæ in templo Argentoratenfi, fub Ruperto DuA. 1473. ce Bavarie, Epifcopo Argentoratenfi. Ad quam rem Petrus Scultus, Conful Argentoratenfis, vir Integerrimus, impenfas non mediocres præftitit, fupra feptingentos florenos. Et operam dedit, ut Joannes Gyler de Keyferperght Theologie Doctor ad munus illud primus vocaretur, qui triginta annis præfuit & profuit. Et quod de Origene fertur, qualem babuit fermonem, talem habuit & vitam. iftud ergò munus ad ejufdem fæculi annum feptuagefimum nonum Joannes de Wefalia habuit in Ecclefia Wormatienfi, & illic non fcripto, fed verbo effutivit fuos errores. Et per Gerardum Elten, & Jacobum Springer, ex Prædipatorum Ordine Doctores Theologos, & contra hæreticam pravitatem Inquifitores, fuit prohibitus & caftigatus. Nempè tunc Joannis Wicleffi virus incipiebat fpargi per Germa niam. Sextus circa Indulgentias Erro fuit Magifter ra, ideoque Indulgentias non prodeffe. Affir- Huc etiam fpectant ejus fequentes articuli : nee tia ab omnibus terrenis amoribus: Hinc infert Martini Lutheri hærefis eft omnibus abundè per à redè fapientibus doceri, quorum etiam, potiffimum Romanæ Ecclefiæ judicio fcripta mea exa• minanda corrigenda fubjicio. Omnes præfertim queruntur circa exceffus in defunctorum Indulgentiis. Quos ipfos contra Calixti tertii & Julii fecundi exceffus paucis ante Lutherum annis fecerat Legatio Imperatoris Maximiliani. Exceffus videtur incoepiffe à Clemente quinto, de quo fcribit Joannes Weffelus: Dodores Parifienfes temeritatem illam Angelis in cœlo præcipientem, reprebenderunt & correxerunt, qui cruce fignatis ad eorum vota tres vel quatuor animas ex purgatorio, quas vellent, elargiebatur. Et in alio ejuf dem adversùs Jacobum Angularem libri capite : Palàm Reverendiffimus ille Florentinorum Archiepifcopus, & magnus Indulgentiarum defensor Antoninus confitetur copias Bullarum Clementis totam continere exorbitantiam, quòd non credat fuisse bullatas. Quæ tamen hodiè Vennæ, Lemovicis, Piclavis, plumbatæ in thefauro privilegiorum reservantur. Plures exftant fimiles etiam Catholico rum querimoniæ. CAPUT V. Demonftratur Indulgentiarum donatio Uæftio prima eft, An in Sacris Novi Te diem Cap.6. |