" Ep. 113 Coelum. Et in alia Epiftola: Inutilibus faxis} Ecclefiam exfruis, fceleratis nimirum, ne di cam impiis proventibus. Sacerdotii enim pretium accepifti. Sacerdotium vendens, idque Zozmo, inepto ac profano homini, dedifti. Ufque adeò bæc per totam regionem omnium fermone celebrantur, ut ambæ eorum, qui hæc audiunt, aures circumfonent. Quod in iftiufmodi Ordinatos publici fales decantarentur, adeoque omnis populus graviffi mum inde acciperet fcandalum, teftatur in litteEp. 118. ris ad dictum Żozymum ac ejus focium Maronem, Quin & ipsum Ifidorum, multis & acerrimis litteris in Eufebium Epifcopum ac iftos ejus Ordinatos atque Electos invectum, quòd non fatis fuiffet invectus, arguit nefcio quis Epifcopus Hermogenes. Adeò foeda ac manifesta est ifta Simonia. 1 Exponitur prior pars Decreti. Regoriani Decreti prior pars damnat omnem Simoniam: & quam Epifcopi confecrando aut inftituendo, & quam Reges.nominando aut investiendo, & quam alii minores Domicelli ac patroni committerent præfentando. Graffabatur enim tunc & illa Simonia, adversùs quam in fua apud Mediolanenfem Ecclefiam Legatione ftatuerunt Mainardus Sylva candide Epifcopus, & Joannes Romanæ Ecclefiæ Presbyter, Alexandri fecundi Cardinales Legati: Ut nullus Laicus à cujufvis Ordinis Clerico, in gradu aliquo Ecclefiaftico benedicendo, quidquam muneris exigat vel accipiat, ne cum Simone Mago particeps fiat. Hic Mainardus fuit Cardinalis Humberti in Sylva candidæ Epifcopatum proximus fucceffor, quam ad bina Sancti Petri Damiani legatione reformatam, & bis relapfam Mediolanenfem Ecclefiam iteratò reformandam legavit laudatus Alexander. Et quòd ipfa iterùm relapfa fuerit, demonftrat iterata ad eandem legatio miffa poftmodò per noftrum Gregorium. Et in fimonia, & in facrilegis fuorum Clericorum conjugiis illa fuit adeò contumax, ut Apoftolicæ reformationis obfervatores ac defenfores fuerit horrendè perfecuta. Infigniter hoc docet Martyrium Sancti Herlembaldi Ducis, ejufque germani fratris Arialdi Diaconi, ob iftam pietatem barbaricè trucidatorum. ..Gregorii noftri Decretum elucidat Marianus A. 1074. Scotus: Hildebrandus, qui & Gregorius Papa, decrevit ut fub fententia Sancti Petri cum Simone damnaretur, non folùm emptor, fed & venditor, cujufcumque confecrationis officii Ecclefiaftici, id eft, Epifcopatus, Presbyteratus, Diaconatus, Prepofiture Ecclefiæ, vel Decimationis, fed & focios tranfgreffionis. Dominus enim dixit: Gratis accepiftis, gratis date. Undè & de fua Synodo Legati Papæ ad Henricum Regem, id eft, duo Epifcopi, noluerunt effe in Pafcha cum Rege in civitate Babemberga, nec cibus vel focietatem Hermanni ejus civitatis Epifcopi habere, qui Episcopatum comparavit. Quod ipfum iifdem ferè verbis fcribunt Simeon Dunelmenfis, & Joannes Bromptonus Abbas Jornalenfis. Quòd per Simoniacos Epifcopos aut Clericos celebrata Sacramenta ac quævis Divina officia vetuerit accipi vel audiri Gregotius, addit Sigebertus Gemblacenfis. Quod nefcio an fubfiftat. Hanc enim pœnam conjugatis Clericis non nifi in fequenti anni Synodo inflixit: Et videtur ambobus fimul fuiffe infli&ta. Quidquid fit, an valida effet iftiufmodi confecratio, hic denuò difputatum eft, & non definitum. Citra omnem reparationis fpem dumtaxat degradati funt iftiufmodi confecrati, & tamquam irrita damnata confecratio; verùm an quoad fubftantiam, an quoad folam executio nem, non fuit expreffum. Sanctus Petrus Da miani, licèt edito in hanc materiam infigni libro veritatem cunctis non perfuafiffet, ipfius tamen adverfarios nutare fecit, atque ita omnia deinceps Synodalia Decreta fuerunt concepta in voces ambidextras, quæ unumquemque permit-gia dignitate poterat, pro virili portione obniti. Is terent in fuo fenfu abundare. Quod enim & ipfe Gregorius, & Urbanus fecundus, & alii poft hanc Synodum Pontifices adhuc reordinaverint, eft fuprà oftenfum. Et in fcholis quàm in Synodis major fuit hæc concertatio. Datos à Simonia. cis,& quibufcumque Hæreticis atque Schifmaticis Ordines effe fubftantialiter nullos atque irritos, varii Doctores conftanter defenderunt. Doctor tandem Angelicus veritatem demonftravit, atque eradicavit errorem. Et hoc eft unum ex ejus palmaribus in Ecclefiam beneficiis. Gregorius profecutus eft veftigia fui Antecef- A. 1073foris Alexandri, de quo Conrardus Abbas Ufpergenfis: Aimo Colonienfis Episcopus, & Hermannus Bambergenfis, Romam miffi funt, pecuniam, quæ Regi debebatur, congregandi gratia, quilega. tione peracta reverfi litteras Alexandri Apoftolici detulerunt, Regem vocantes Romam ad fatisfaciendum pro Simoniaca hærefi, alufque nonnullis emendatione dignis, quæ de ipfo Rome fuerant audita.. Addit Lambertus Schafnaburgenfis: Aimp Colo- A. 1073. nienfis Archiepifcopus, offenfus, his quæ plurima præter æquum & bonum fiebant in Palatio, à Rege petilt vacationem fibi dari deinceps à rerum publicarum adminiftratione, caufatus in fenium jam vergentem ætatem, & laboriofis Regni negotiis minis minufque in dies fufficientem. Quod Rex baud diffi culter annuit: Quia pravis libidinibus futs, & juvenilibus ineptiis jam dudum animadverterat cum graviter offendi, & plerumque, quantùm falva Re ergo ubi fe in fua recepit, Rex tanquam feveriffimo pædagogo liberatus, ftatim omnia flagitiorum genera, ruptis omnibus modeftia ac temperantiæ frænis, præcipitem fe dedit. Hæc inter crimina non infimum fuit facrilega nundinatio, qua Epifcopatus & Abbatias exacta paffim pecunia dabar Henricus, atque ita omnem Ecclefiafticam libertatem, caftitatem, ac disciplinam fœdabat, & per intrufos indignos Antiftites evertebat. Lambertus rectè adfirmat ipfum in omnia flagitiorum genera fuiffe præcipitem. Quod enim non fola facinora, fed infuper nefanda flagitia fuæ Simo niæ accumularit, in fuperioribus eft abundè monftratum. Eodem anno ad Rodericum Cabilonenfem E-1 Lib. 1. Ep. pifcopum fcripfit Gregorius feptimus: Inter ca 35. teros bujus noftri temporis Principes, qui Ecelefiam Dei perniciofa cupiditate venundando diffipave runt, & Matrem fuam, cui ex Dominico Præcepto honorem & reverentiam debuerant, ancillari fubjectione penitùs conculcarunt,Philippum Regem Francorum Gallicanas Ecclefias in tantùm oppressisse, certa relatione didicimus, ut ad fummum hujus tam deteftandi facinoris cumulum pervenisse videatur. Quam rem de Regno illo tantò profectò tulimus moleftiùs, quanto & prudentia reli gione, & viribus nofcitur fuiffe potentiùs, & erga Romanam Ecclefiam multò devotius. De Philippi Patre Henrico, & Helinando Laudunenfi Epifcopo fcribit in libris de fua vita venerabilis GuiL.3. c. 2. bertus, Sanctæ Mariæ apud Novigentum Abbas: Lib. 1.E pist 36. Helinandus cum Henrico, quia multùm erat cu Paftoris regimine diu defplata, & ad nihilum penè Synodo litteris exftantibus apud Hugonem Fla- · Porrò certa ifta relatio advenerat à Matifco. vitam corrigere, & Ecclefias ordinare firmiter nobis refpondit, rigorem Canonicum interim exercere diflulimus. Quod ipfum fcribit in litteris ad Metropolitam Humbertum. At verba fibi dari non patiebatur Gregorius, ideoque adjunxit: Hujus promiffionis fidem in Matifconenfi Ecclefia Et reverà eft facinus adeò foedum, ut ipfi etiam Turcæ ipfum in nobis rideant, & deteftentur. Etenim de ipforum Imperatore, qui Conftantinopolitanam urbem fubjugavit Mahomete fecundo fcribit Georgius Phranzes: Mabometes dedit litteras Patriarchæ, Gennadio fecundo, cum fubfcriptione auctoritatis Regiæ, quibus illi à vexationibus cavit rebellari vetuit, & quidquam tributi nomine ab eo exigi, vim à quopiam adverfario & inimico adferri interdixit, ac ut vectigalibus & publicis contributionibus ipfe, omnefque fucceffores, & fubjecti Episcopi in perpetuum vacarent, mandavit. Nempè juxta confuetum ab antiquo morem fub Chriftianis Imperatoribus, quos ille ftudebat in omnibus æmulari : Nam Græcorum, licèt Schifmatici, Imperatores nominarunt quidem, atque inveftierunt Patriarchas, Epifcopos Epifcopos, atque Abbates, ip forum tamen vix ullus pofterioribus fæculis legitur iftas dignitates vendidiffe, aut gravaffe exactionibus. Ita fuit à temporibus Conftantini quarti, qui penfionem, in novi Patriarchæ crea L.3.C. 19. C. 27. tione folitam præftari, remifit Romanæ Eccle- Itaque de Gennadio fecundo, Ifidoro fecundo, Jofepho tertio, & Marco, quatuor pri, quatuor primis poft captam urbem Conftantinopolitanis Patriarchis fcribit apud Emmanuelem Malaxum Patriarchalis hiftoria: Horum quatuor Patriarcharum quifque ita creatus fuit, ut omninò nullum Sultano donum adferret, fed liberè facti funt ficut olim fub Imperatoribus Romanis, quo tempore Imperator munera Patriarchis da bat. Adeò non accipiebat.. Longè minùs exigebat. Verùm Marcus, nefcio ex quibus caufis, incurrit fui Cleri odium hac occafione ufi Trapezuntini funt conati ipfum extrudere, intrudereque fuæ gentis Monachum Simeonem, educatum Conftantinopoli in magna Ecclefia, & quibufdam ornatum virtutibus. Habebant non tantùm amicos, fed etiam confanguineos potentes in aula ac ejus januis, ideoque quafi indè inftructi, mendaciter accufarunt Marcum, Improbi in Ecclefiam gravaminis auctorem & introductorem exftitiffe, de aureis mille, Pefcefit feu Patriarchalis exordit nomine, Sultanico Fifco inferendis. Ideò eum non tantin dignitate fummi honoris exuendum effe, verùm etiam, ficut veteres hæreticos Patriarchas, anathemate feriendum, & exilio mulctandum, eò quòd ad id ufque tempus nemo Patriarcha ullum donum dediffet, aut penfionem aut penfionem En Sultani aulam intuliffet. Adeò tunc apud omnes Græcos fœtebat commiffa apud Regem Simo nia Marcus erat innocens, & folenniffimo ad facrofancta Evangelia juramento fe expurga vit, pergitque hiftoria: Verùm ejus inimicis calumniatoribus illis, & factioni eorum res non perfuafa, fed ab eo malum initium in Ecclefiam intro ductum, & Pefctfium datum effe pervicèrunt. Idea educamus, inquiunt, eum de Patriarchico folio, quia deturbaty & eliminatu dignus. Hiftoria profequitur: Ita convenerunt Trape zuntii Proceres, & nonnulli alii ampli civitatis bomines. Et aureos mille corrigatos Sultano miferunt cum his verbis: Quia Patriarcha Majeftati tuæ unum Ducatorum mille promifit, ecce damus id&nos, ut Patriarcham faciamus noftrum Mo❤ nachum, quia cunctus populus, & unà Clericorum chorus non ferunt Patriarcham Marcum. Rex, ut cam orationem audivit, rifit equidem, & diu befit cogitabundus, reputans cum animo fuo, quanta vis effet invidie , quanta fultitia Romanorum, &quàm parum in via Dei ambularent. Tunc refpondens dixit: Ita certè eft, pol licitus fuit bos mille Ducatos Patriarcha. Hoc Sultanus eo confilio refpondit, ut legem novam fanciens, initium induceret : Quicumque fieret Patriarcha, principium feliciùs à munere Majeftati ipfius dando duceret. At miferandus Patriarcha Marcus tale nibil dixerat, nec promiferat. Sola, pia fcilicet, calumnia hoc, educendi ipfius è folio caufa, commenta fuerat. Chriftianos Canones à Gennadio Patriarcha edoctus fuerat Mahometes, noratque Marcum effe innoxium: Hinc Cleri & invidiam & Simoniam deteftatus eft, admiratufque ipfum in via Dei adeò parum ambulare. Adjungit hiftoria de infcio iftius calumniæ populo: De plebe multi Marcum jam degradatum lapidibus incefferunt, tum in viis, tum in quovis fora, cumulifque faxorum in titulum congeftis anathemate deteftabilem fecerunt, tamquam pessimi in Ecclefiam introduci moris auctorem, cùm tamen totius iftius rei effet ignarus. Quæ omnia compendio refert & confirmat etiam Politica Turco-Græciæ hiftoria. Et hæc quidem eft prima Pefcefii, feu Regiæ pro Patriarchali confir matione exactionis origo: Inductæ per ambitiofos Clericos ac Monachos, ac per ipfos etiam Turcos derifæ ac damnatæ. P Exponitur decurfus Pescefii, Efcefium in Turcica lingua eft idem, quod initium. Eft donum, quod novus Patriarcha Sultano dat pro exordio Patriar chatus. Inductum eft à quinto poft captam urbem Patriarcha Simeone Monacho Trapezuntino; à Turcorum Imperatore Mahomete fecundo derifum ac damnatum in Chriftianis; è barbara avaritia admiffum, & firmatum in perpetnam legem. Grandem Divinæ juftitiæ regulam habemus in Evangelio: Qua menfura menfi fueritis, remetietur vobis. Hinc calumniofus etiam Simeon cecidit in fui Cleri ac populi odium, atque ejus occafione Regina Maria, Chriftiana, Amuratis fecundi vidua, & fecundi Mahometis noverca, pro Dio. nyfio Philippopolitano Metropolita, fuo Confeffario, fecit quod habent eædem & Politica & Patriarchalis hiftoriæ: Regina Maria, quòd animo conceperat de Dionyfio faciendo, id etiam in opus perduxit. Duo namque Ducatorum millia in argenteam lancem conjecit, cum his ad Sultanum acceffit, ipfum adoravit aurum manibus portans, Quod ut ille vidit, interrogavit eam; Quid fibi, mea mater, iftud auri cum argentea lance vult? Refpondit bec: Habeo quemdam Monachum, mibi proprium, quem quæfo mibi per Majeftatem veftram liceat facere Patriarcham. Accepit Stultanus aurum, magnas gratias novercæ fuæ egit, quæ tantam ipfi acceffionem fecerat. Tunc ei dicit: Fac mea mater, iftud quod vis. Cumque mandatum Sultanus mififfet, abductus eft è throno Simeon, Patriarchico bonore dignitate fpoliatus. Ita intrufus fuit Dionyfius, & Patriarchale Pefcefium crevit ad duo milla Ducatorum. Verum etiam Dionyfius Clero ac populo non placuit, calumniis fractus abjecit Patriarchatum, rediit in ipfum Simeon, pergitque Patriarcha lis Hiftoria: Hac Patriarchæ reftitutione facta, abierunt ad Portam feu Palatium Sultani, ut darent mille Ducatos Pefcefit nomine, feu doni, quod ipfius bujus Simeonis culpa fuerat introduclum in Ecclefiam. At illos planè Quæflor accipere noluit fed adferentes faceffere juffit, fe in rationibus Regit Fifci fcriptum reperire duo millia Pefcefium, quæ bujus Anteceffor Dionyfius dederat. Cui cum refiflere non poffent, Patriarcha & Antiftites, & Clerici Jane petitam duorum millium Summam dederunt, &ita Quafiorem placaverunt. Addit Politica Hifcria: Regius Quaeftor uno mille contentus effe noquit, eò quòd in rationibus fuis duo millia inveniret adfcripta Dionyfio. Hec enim Turcis confuetudo eft, ut minus quam fcriptum exflet, non exigant, fed potiùs plus. militiæ originem exponit idem Laonicus, adfir Simeoni Patriarchæ invidit Raphael Hiero- chanis filio, fratre primi Amurathis: Solimanus premum Ecclefiæ folium confcendit, Simeone indè à bis mille Aureis contraxit ad quingentos. Et rium donorum difributione, tantùm effecit, ut uno mille deferto Pefcefium poft hàc bis mille Aureorum remaneret. His fecum acceptis, ad Concilium perrexit, manumque Sultani ofculatus, Infigne Poteftatis accepit. Utique Patriarchale pedum, à Sultano inveftitus. Hinc & de Hieremia fecundo, qui ex Lariffæ apud Theffalos Metropolita eft evectus in Patriarcham, fcribit eadem hiftoria: Accepit Pefcefium, duo millia aureorum, profeclufque ad Quæftorem, ea in Erarium Regis intulit. Hid Rex fuit Selymus fecundus, ipfique poft paucos annos defuncto fucceffit Amurathes tertius. Hujus inthronizationem, ac ipfi delata à Provinciis ac Proceribus munera exponit idem liber, & adjungit de eodem Patriarcha Hieremia: Patriarcha quoque accipiens ordinarium Pefcefium, fi ve Honorarim, duo millia Aureorum, abiit ad Re gem, ei fe fubjiciens more Patriarchico ma num ejus ofculans. Qui Rex poteftatem Ecclefiafticam, quam Patriarcha à Patre Sultano Selymo acceperat, eidem confirmavit, atque etiam novum diploma dari juffit, ut fecundùm Religionis fuæ præfcriptum, imperium & jurisdictionem haberet in Metropolitas, Archiepifcopos, Sacerdotes, & omnes Græcos homines, Ecclefias, & Monafteria. Eum denuò inveftivit, ac in Patriarchatu confirmavit. Videtur, quòd à novo Sultano debuerit peti ac impetrari nova inveftitura, ideoque & folvi novum Pefcefium. 7 chatum. Duravit hoc ufque ad Hieremiam pri- Idem Hieremias pofteà litem habuit cum Pro Prochorus feciffet, acquiefceret. Quod cum retra- rus.. 'Porrò Charatzium in fuo duorum millium ftatu permanfit ufque ad Joachimum, ex Drama Mettropolita Patriarcham, à capta urbe quartum decimum, cui invidit nefcio quis improbus Sely-conditione, ut additioni centum Ducatorum, quam briæ Metropolita, fcribitque de ambobus eadem hiftoria Surgens bic Metropolita in Sénatum Sultani acceffit, & annuo Charatzio aliud Ducatorum mille adjecit, ita ut jam fieret trium mil- Omnem pofteà modum exceffit Cyrillus Lulium. Quo Baffæ audito, ipsum mira comitate ex- caris, qui grandes pecunias ad emendum Paceperunt. Tunc Aatim accerfiverunt Patriarcham triarchatum accepit ab Hollandis mercatoribus, Joacbimum, dicentes: Si acquiefcas additioni mille ftipulatus Calvinifmum inducere in Orientalem Aureorum, quam Selybrienfis fecit Patriarchatus conEcclefiam Quod & poftmodò fecit. Verùm fequendi caufa, refideto fanè in throno tuo; fin ab- Calvinianas ac Lutheranas fordes peffimè odenuis, exibis, & illi locum tuum cedes. Quia bec runt etiam fchifmatici Græci, ideoque ad illum ef Sultani fententia & imperium. Noluit acquiefce- extrudendum obtulerunt Principi vicena Aureore Patriarcha aggravatione hac Tributi fed de rum millia. Ita ille in Rhodum relegatus eft, Throno cedendum fibi duxit, præut hujusmodi ve- & Patriarchali throno impofitus Anthymus niret peccatum. At ipfum cedere noluit popu- Adrianopolitanus Epifcopus, Romanus, & Or Jus, & eo invito folvit Charatzii augmentum. thodoxus. Et hic, quod Hollandica pecunia arEt ita iftud manfit. Regnabat tunc Bayazetes matus Cyrillus, refpiraret ad Cathedram, per fecundus. Hic Joachimum, quòd nimis fplen- quadraginta Dalerorum millia conatus eft se didam Bafilicam in quodam pago ædificari per. firmare. At non firmavit. Etenim Cyrillus mififfet, dejecit. Succeffit Pachomius, Zichna- obtulit fexaginta millia, atque ita rediit in Serum Metropolita, pergitque hiftoria: Poftquam dem. Infeliciffimè periit, ftrangulatus à Turbic unum annum fedit, tum quidam Politici, prio- cis, fucceffitque Cyrillus Berrhæenfis Epifcoris Patriarchæ Joachimi amici, inter fe confilium pus, etiam vir Romanus infigniter ac Orthodoincunt, fe tamquam de fuo daturos Sultano quin- xus. Etenim a Lucari intrufum Calvinifmum gentos Aureos, ut ipfis in Patriarchatum reftituat damnavit fynodaliter, & Turcicas exactiones plu Joachimum. Tributum antea erat trium millium rimùm accidit. Aft & ipfi à Lucaris difcipulo Ducatorum. Hoc ipfi quingentis Ducatis auxerunt, Parthenio oblatifque per hunc nummis fuit ut fumma fieret ter mille & quingentorum. Et hoc extrufus, deportatus Tunetum, & ibidem barcorum præpofterum erga Joachimum ftudium, quo barè ftrangulatus. Et quoniam ftrangulari, quam banc acceffionem Sultano polliciti funt, fufceptum Romanam fidem & communionem excutere maeft ipfo Joachimo fciente & volente. Quippè da luit, ipfum facris fanctorum Martyrum tabulis bat ipfe id auri clanculum, fed nihil fe fcire præ- infcribere jampridem deliberat Romana Eccleferebat. Ita ejecto Pachomio recepit Patriar-fia. Huic Parthenio fucceffit alter Parthenius, 1 |