Simonia eft, Chriftiano Principi, aliter Antiftitem nominare, aut Electum confirmare nolenti, exactum pretium folvere, nifi excuset extrema neceffitas. 9.2. 10. 1. 2. Simonia non committitur, fi Turcis exactum

pro Patriarchatu pretium folvatur. 8.2. Simonia eft ab hæreticis beneficia mercari. 9.2 Simonia eft etiam poft promotionem exactum

421 Stationes Chriftianorum, quàm antiquæ? 30. 1. Nunquam fine facrificio. 30. 2. Nocturna à Gregorio M. inductæ. ibid. Varia fignificatio vocis Statio. 31.2. Statio erat Feria 4.& 6. Protractum jejunium ufque ad horam nonam, & tunc fubfecutum folemne in Ecclefia facrificium 32. 2. Non fuit folum jejunium. 33. I. Statio fubinde per Synecdochen pro folo jejunio ufurpata.

33.2. Stephani VI. de Theutboldi ordinatione judicium difcutitur.

363.2. Stephani Dorenfis (non Dorilenfis) Epifcopi à S. Sophronio Legatio. 370.2. S. Stephanus Auxentiani in Bithynia Monafterii Præfectus fcribit adverfus Iconoclaftas. 201. I. Ejus liber quantæ fit authoritatis? 202. 1. Laudatur à Florentina Synodo. ibid. Sternutantibus cur bene precemur, & quæ iftius moris origo?

243.2. Stola idem quod orarium. 197. I. Duplicem ftolam geftare prohibentur Diaconi. ibid. Græci utuntur ftola linea. ibid. Olim etiam Latini. ibid. Stycharium, idem eft quod facra Tunicella. 197. 2.

Subdiaconi officium apud Græcos non eft tantæ dignitatis, quantæ apud Latinos 353. I. Subdiaconis in Laodicenfi vetitum facra vafa contingere. ibid. Subdiaconis apud Latinos femper licuit facra vafa tangere; verùm vacua à Dominico Corpore & Sanguine. ibid. Subdiaconi Hifpaniarum ufi fuerunt ftola, fed contra morem cæterarum Ecclefiarum. 197. 1. Etiam Tunicella contra veterem Ecclefiæ Latinæ morem. ibid.

Sutrinæ Synodi contra Gregorium VI. judicium exfufflavit Gregorius VII. 235. I.

Svvigderus Bambergenfis Epifcopus electus in Papam, & appellatus Clemens II. 232.2. Synodus à Clero Romano vacante Sede tempo

Simonia Regum Francorum.

4. I.

9.2.

Simonia eft Ecclefias vendere, aut pro manus impofitione pretium accipere. Simonia eft eligi, vel promoveri propter munus à manu, ab obfequio, & à lingua? 72. 1. Quid munus à lingua? ibid. Quid munus ab ibid. obfequio?

Simonia non eft, fi pauper Clericus pro fe beneficium Ecclefiafticum petat fine cura animarum. ibid.

Simonia non eft fine implicito pacto. 72.2. Simonia an fit Decimas vendere.

vifionaliter decretum, ut lapfi fani conftitu tionem novi Epifcopi exfpectarent. Lapfis autem in extremo vitæ periculo follicitè fubveniibid.

tur.

94.2.

Simonia an fit ante facrum minifterium res fuas

repetere ?

365. 1.

Simoniaci an præter Baptifmum validè conficiant aliquod Sacramentum? 284.1. Item an validè ordinentur ?

TE

Simoniaci plurimi puniti.

72. 2. 44. I.

Simoniaci Miffam non licet audire, nec ab eo Pænitentiæ, vel Euchariftiæ Sacramenta accipere. 14. 2. 73. 1. An faltem in articulo mortis ? Stationarius fchypus, quid?

'Emplarii Chriftianis Principibus gratiffimi, ex pa ex pauperrimis fubitò evaferunt opulentiffimi. 94. 1. Erant Regibus ditiores. ibid.

Templariorum olim fuerunt feptem millia con

ventuum.

94. I.

14.2. 30. 2.

Tertulliani adversùs veritatem Euchariftia loca objecta. 156.2. Tertulliani de Euchariftia fides orthodoxa. 159. I.

Ter

422

Tertulliani objecta loca explicantur fusè. 160. 1.

& feq.

159.2.

Tertulliani quot pænè verba, tot fententiæ funt: 160. 2. Quot fenfus, tot victoriæ. Tertulliani adversùs ufum indulgentiarum criminatio. 264. 1. 265. 1. 266. 1. 2. Tertulliani adverfus Marcionem verfus ab eruditis viris cenfentur fpurii. Tertulliano repræfentare idem eft quod præfens 159. I. exhibere. Tertullianus calumniatur dicens ad quafvis martyrum litteras Lapfis datam pacem. 271. 1. Tertullianus contendit à peccatoribus peccata remitti non poffe. 267.2. Tertullianus difciplinam de abfolutione Sacramentali tribus criminibus denegata malè putat effe Evangelicam & divinam. 258. 2. Ejus hac in parte excæcatio; vel fplendidum mendaibid. cium. Tertullianus de duobus Ecclefiam accufat. 268.2. Tertullianus primus indulgentiarum impugnator. 262. 1. Ejus textus de hac materia accuratè expenditur. 263. 1. & feq. Theodoreti Cyrenfis Epifcopi de Euchariftia fententia. 189. 1. An docuerit impanationem. 192. 1. 2.

Theodoricus Verdunenfis Epifcopus, Monachos S. Michaelis cogens ad ftationem, condemna35.1. tur à Gregorio VII.

Theoduinus Leodienfis Epifcopus in extremis agens à Simonia abfolvitur. Theophilacti de Euchariftia fides orthodoxa.

202. 2.

45.2.

Theophilactus vixit fub Pontificatu Gregorii VII. 202. 2. Non fuit averfus à Latinis, nec ab ineunda cum illis concordia. Ibid. Non vixit fub Photii, fed fub Michaelis Cerularii fchif

mate.

ibid. Theffalonicenfis Epifcopus an olim fpectaverit 378. 1. ad confecrationem Romanam ? Theffalonicenfis Epifcopus Romani Pontificis dumtaxat Patriarchalis Vicarius.

384. I.

tor.

125. 2.

Venericus peffimus Henriciani fchifmatis Fau340. I. Venialia peccata Auguftino dicuntur illa, quibus publicæ pœnitentiæ vindictam non imponit Ecclefia.

83.2. Vilitator Epifcopus vacantem Epifcopalem Cathedram olim regebat. 216. 1. & feq. Quandoque vocatur interventor, Interceffor. ibid. Item viduatæ Ecclefiæ Confolator, Commendator. 216.2. Non poterat Cathedram vacantem retinere. 216. 1. 223. 1. Non debuit neceffario effe Epifcopus, fed potuit effe Presbyter apud Afros; quibus mos ille videtur fuiffe fingularis. 217. 1. In Anglia folebat effe Epifcopus. 218. 1. Item in Gallia. 218.2. Nonnumquam tamen Chor-Epifcopi ad hoc munus deputati. 219. 1. Vifitator Epifcopus in folos Pontificalis ordinis actus habebat vicariam authoritatem;nullam in facultates Ecclefię, aut alias ejus functiones. 220.1. Non potuit in Ecclefia fibi commendata Clericos ordinare.ib. Nonnumquam tamen id conceffum. Ibid. Sui laboris habuit taxatum ftipendium. 223. 1. Dari folitus etiam Epifcopali Sede non vacante tribus cafibus. 1. Epifcopo ab officio fufpenfo. 2. Quando per fynodum degradatus Romam appellat. 3. Quando Epifcopi longa id requirit

infirmitas.

fum.

225. 2. Vifitatores à Metropolitana fede dirigendos effe antiqua eft regula. 224. 1. Excipe tamen Vifitatores natos. Ibid. Vifitatores nati Romana Ecclefiæ feptem Cardinales Epifcopi. 226. 1. Non conftat, an hæc Cardinalium Epifcoporum poteftas fit adeò antiqua. ibid. 2. Vifitatores defierunt ad Regiæ nominationis ingref ibid. Vifitatoris ordinaria poteftas, primò fepelire defunctum Epifcopum. Secundò Ecclefiafticacum rerum Inventarium conficere. Tertiò dareœconomos, feu cuftodes rerum in Inventario defcriptarum. Quartò Ecclefiam viduatam vifitare. Quintò electioni novi Epifcopi fuperintendere, ne quis contra Canones eligatur, &c. 220. 2. Vifitatoris defignatio fupra quafdam Metropoles fanctæ Sedi refervata. 225. 1. Vifitatori cujus auctoritas fuerit neceffaria ad ordinandos Clericos? Ultrajectenfe conciliabulum. Ultrajectenfis Epifcopi lis cum Tornacenfi Epi

220.2. 312. I.

fcopo:

Wazo Leodienfis Epifcopus Gregorium VI. Hen rico III. Imperatori pro reparatione fui gradus commendat.

Wazonis non eft modica authoritas.

236.2.

Ibid.

423 Wecilonis Moguntini in Ecclefiafticas cenfuras irreverentia eft hærefis. 348.2. Wecilo fchifmaticus Moguntinus Epifcopus, Moguntinum Conciliabulum regebat. 339. 1. Ab eo datos ordines Urbanus II. exfufflavit, & Daimbertum ab illo ordinatum Diaconum reordinavit, 343. I. 346.1. Wicleffi error de Indulgentiis. 285.2. Vult eas à folo Deo petendas. Wigolti Auguftenfis Epifcopi iniqua ordinatio, & deprædatio.

Ibid.

392. I.

Welpho Dux quondam Bavariæ, invifus Schif

Ephyrinus Pontifex Machiæ conceffit pa

cus.

347. I.

cem