416 Ordinatio per faltum damnata. 394.2 393.2 Ordinatio fine Canonica Cleri, & Populi electione fieri non debet, immò juxta Anfelmum Lucenfem eft fubftantialiter nulla. 73.1 Ordinatio Xenaiæ hominis non baptizati in Epifcopum. 394. I Ordinatos per faltum à folo fufcepto ordine fufpenfos docet Auguftinus Barbofa. 394.2 Ordines datos per Simoniacum Epifcopum Quintilinoburgenfe Concilium cenfet fubftantialiter nullos. 347. 2. Item Hirgauzienfis Monafterii incognitus Monachus. 347. I Ordines collatos ab excommunicato quidam docuerunt quoad fubftantiam effe irritos. 58. 1. Sunt tantùm irriti quoad executionem. ibid. Ordines, etiam Minores, pretio vendere Simo Anis Abbatis, ut loquuntur Abbatibus impofitus. 93. 1. Eleemofyna illa etiam apud Græcos viguit. 93.2 Panormitanus Epifcopatus erectus in Metropolitanam Sedem. 140. 1. Olim habuit Pallii ho Papa idem eft quod Avus. 278.2. Tituli iftius origo. Ibid. Græci etiam hodiè folos Romanum Pontificem, ac Patriarcham Alexandrinum titulant Papas. ibid. Papæ titulo in Africa nullus Epifcopus infignitur, nifi Carthaginenfis. 278. 1. Eutychii narratio de vocis Papa origine fufpecta. 278.2 Papalis electionis forma non pertinet ad Chriftianum dogma, nec ad generalem Chriftiani populi difciplinam. 318.2. Ad eam Regius nonnunquam requifitus confenfus. 319. 1. Papalibus manibus data confecratio, eft Magna confecrati, etiam Patriarchæ dignitas. 318.2. Vide Romanus Pontifex, Pafcha Judaicum alio die à Chrifto D. alio fuiffe celebratum à Judæis, non foli Græci, fed & Latini, ipfeque Auguftinus docuerunt. 83.2. Pafcha Judæorum, quo die occurrerit Chrifto moriente? 88. 1. Quo die Pafcha celebraverit. Chriftus? 88.1.2 Pafchalis hebdomada tota olim Romæ feftiva. 336.2. Pafchalis fecundi de Huberti Sylvanectenfis ordinatione caufa difcutitur. 364. 2. Injuftè taxatur à Clero Leodienfi conceffiffe Indulgentias fine Confeffione & pœnitentia. 283.2 Patriarcha Alexandrinus Epifcopos omnes totius Ægyptiaca Diœcefis, non tantùm Metropo litanos, fed etiam Provinciales confecrat. 362. 1. Eft fingularis confuetudo, & undè ibid. proveniat? Patriarcha non eft ab alio Patriarcha confecrandus. 368. 2. Patriarcharum confecrationem Papa confirmare debet. 369.1 Patriarcharum Aquilejenfis, & Gradenfis controverfia nobis ignota. III. I Patriarchatus Conftantinopolitanus, quando cœperit apud Turcas vendi? 5. I S. Pauli imago quando cœperit Diplomatibus Pontificiis adjungi? 231. 1 S. Pau S. Paulo, quo fenfu fuccedat Romanus Pontifex? 229.2.231.2 S. Paulum Petro in litteris Apoftolicis primus adjunxit S. Agatho. 230. 2. Nonnulli pofteriores Pontifices non adjunxerunt. Ibid. Etiam fæculo Gregorii VII. 231. I S. Paulus à Chrifto non accepit Claves, feu fupremam ligandi, atque folvendi poteftatem. 230. I. S. Paulus nunquam fuit Romæ Epifcopus. 230. 1. Abfit, ut Apoftolorum Principes violaverint regulam Ecclefiafticam, qua Divino jure jubetur, ut quævis Ecclefia unicum dumtaxat habeat Epifcopum. ibid. Vide S. Petrus, Rom: Pontifex. Paulus fecundus Jubilæi gratiam primus extendit ad omnes Civitates, Oppida, & Pagos. 307. 2. Facillimus, ac largiffimus in dandis Indulgentiis. ibid. Peccata per Baptifmum dimiffa an redeant? 75.1. Pefcefium quid Turcis? 5. 2. Ejus origo & auctio. 5. 2. 6. I Petrus à Marca fallitur circa quamdam Profpero adfcriptam fententiam. 168. 1. Item de cogenda Synodo ex Epifcopis advenis. 273. 1. Ejufdem errores varii, & magni circa ordinationem Epifcopi Mediolanenfis, & Aquilejenfis. 380. 2. & feq. Sibi ipfi contradicit. 383.1 S. Petrus Apoftolus & Paulus per Pontifices Romanos invocantur ex more antiquiffimo. 229. 1. Petro & Paulo fuccedunt Romani Pontifices, utique in prædicationem & do&rinam. Undè non fequitur utrumque fuiffe Epifcopum Cardinalium Romanorum. ibid. 2. S. Petrus à Chrifto folus Claves, feu fupremam ligandi atque folvendi poteftatem accepit. 230. 1. Olim folius Sancti Petri auctoritate & nomine Romani Pontifices fua decreta muniverunt. 184. 2. Sanctus Agatho primus videtur Sanctorum Petri & Pauli nomen conjunxiffe in dogmaticis litteris. 230. 2. Tamen folius Sancti Petri nomen ufurpavit pofteà Gregorius fecundus. Ibid. Exindè Romani Pontifices fubindè cum Agathone, fubindè cum Gregorio fecundo locuti. Ibid. Etiam Gregorii VII. fæculo. 231. 1. Sanctorum Petri & Pauli nomina non impreffa vetuftiffimis Diplomatibus. Ibid. Videntur primùm infculpta tempore Ur bani fecundi, & non tantùm Honorii fecundi. ibid. S. Petrus Apoftolus etiam in Orientalibus Ecclefiis confecravit plures Epifcopos. 367.2 Vide Romanus Pontifex. Petrus Blefenfis non debitè promotus. Petrus Cancellarius Ex - Cardinalis Anathemate damnatus. 391. I 72.2 Petrus Damiani in fua oppofitione deceptus. 12.2 Vir liberi oris. 237.2 Petrus Florentinus Epifcopus de Simonia accufa tus. 11. 1. 2. Per igneam probationem convi &tus degradatur. ibid. Petrus Leonis Schifmaticus ex patre Judæo natus. 139. 138. 2. Siciliam in Regnum evexit. 417 Petrus Martyr Auguftini textus falfificator. 173.2. Petrus Presbyter Monachus per igneam probationem Petrum Epifcopum Florentinum Simoniæ convincit. 13.2 Dictus pofteà igneus. 14. 1. Fit Cardinalis, & Albanenfis Epifcopus. Ibid. Probatio ejus per ignem non fuit vulgaris. 14. 2. & feq. Petrus Portuenfis Epifcopus Anathemate meritò damnatus. 391. I S. Philippus Nerius eos qui caftitatem colebant, exodore, qui verò fecus, ex fœtore cognofcebat. 17.2 Philippus Rex Francorum, fi de fatisfactione fua fecuritatem non fecerit, excommunicatur. 39. 1. Ejufdem Simoniaca avaritia. Philippus primus Francorum Rex excommunica tus. 45.1 62. I Photii ordinatio facta ab excommunicato. 57. 2 Plebes idem eft ac Parochiales Ecclefiæ. 79. 1. 89. 1. Hinc, & ipfarum Rectores etiamnum hodiè nuncupantur Plebani. 89. I Poenitens publicus non poteft bellare neque negotiari. 76. 2. Publicè pœnitentium quorumdam in Hifpania defperatio. 288.2 Poenitentiam certam non facit nifi odium peccati, & amor Dei. 74.2 215. I 74. I Pœnitentia vera requirit caftam Dei charitatem, & ad Deum converfionem. Pœnitentiæ falfaæ quid fint? 272. I Pœnitentiæ modus fic temperandus, ut nec pro nam noftram improbi homines laudent facilitatem, nec verè poenitentes accufent noftram quafi duram crudelitatem. Pœnitentiæ petendæ à probatis vita & doctrina Sacerdotibus. 215.1 Pænitentiæ publicæ effectus olim erat Regni privatio. 310. 2. Pœnitentia plenè explera olim non poterat negari Sacramentalis abfolutio petentibus. 268.2 75.2 Pænitentiæ vox diverfimodè accepta. Polygamia an fuerit antiquis Patribus licita? 167. I. Pontifex poteft à juramento fidelitatis abfolvere, non tamen fine competenti caufa. 59.1 Pontifex Romanus cunctorum ubique Epifcopo. rum fubditos poteft abfolvere. Vide Romanus Pontifex. Porphyrogenitum effe quid fit? 113.2 134. I Præfationem propriam de Beata dedit Urbanus fecundus. 81.1 Præmonftratenfis Ordinis encomia. 38.1. Dona tiones Ecclefiarum eidem Ordini facta. 38.1 Presbyteris fornicariis Miffe celebratio interdicta. 18. 1. Nullus officium eorum aufcultare præfumat. 40.1 Presbyteris initio prædicationis Evangelicæ videtur permiffum fuiffe, ut poft fufceptum ordi. nem inirent nuptias. 288.2 Presbyterorum filii à Sacro altaris minifterio removendi, nifi aut in cœnobiis, aut in Canonicis regularibus religiosè probati fuerint converfati. 394.1. Decretum illud paffim Urbano II. adfcribitur, cum fit Gregorii VII. ab Uribid. bano II. confirmatum. Pref 418 Presbyteros fornicarios fruftra exftirpare tentat Si-| gefridus Archiepifcopus Moguntinus. 46. 2. Idem fruftra tentatum in Anglia, Gallia, Hun. 41. I. 42. I garia, & Bohemia. 15. I Probatio vulgaris illicita.. Proceffio idem eft antiquis, quod Miffe publi cæ, & publicus populi ad ipfas concurfus. R R. Abani Mauri locus difficilis de veritate Corporis & Sanguinis Chrifti in Euchariftia exponitur. 151. 1. Quo fenfu neget in Euchariftia effe Corpus quod de Maria Virgine na tum eft? 152. 2. & feqq. Raphael Patriarcha Conftantinopolitanus primus 6.2 Charatzii author. Ravennatis Ecclefiæ opulentia. 325. 1. Antiquiibid. tas. 328. 2. In partes divifio. Ravennatum Ecclefia frequenter rebellavit Sedi Apoftolicæ. 324. I Ravennæ in Metropolim erectio per Leonem Magnum. 224. 2. Salvis tamen Romanæ Cathe ibid. dræ antiquis in ipfam juribus. Regia dignitatis electio, eft jurifdi&tionis actus, & non nifi in fubditum poteft exerceri . 141.2. Regna nova erigendi poteftas an refideat apud ibid. Apoftolicam Sedem? 47.2 Reinerus Reineccyus Lutheranus fictas producit ad Sanctum Annonem adversùs Gregorium VII. litteras. Reftitutio in integrum Epifcopo fitne reddenda, priufquam judicium fubeat? 348. 1 Ritus fuos aliæ Ecclefiæ à Romana lubenter acce24.2 perunt. Rituum diverfitas, an provenerit dumtaxat ab ignorantium aut negligentium Epifcoporum corruptelis, an etiam ab ipfis Apoftolis, aut viris Apoftolicis? 22. 1. Plerumque ex corruptelis. Ibidem. Negari tamen non potest, quin aliqua rituum diverfitas fit Apoftolorum indulgentia, immò & inftitutio. 23.1 Rituum Ecclefiafticorum diverfitas non officit unitati fidei. 20. 2. Præftaret tamen generalem Roderici Toletani Hiftorici falfa narratio. 28. I Rogerius Dux, quando Rex Siciliæ conftitutus? 138.2 Romana Cathedra eft Cardinalium confiftorium. 318. 2. Item Romana Cathedra totius Chriftianitatis judex & caput. 110. 1. Item Romanæ Cathedræ Primatus non eft Conftantinopolim translatus. 135. 2. Tamquam totius Chriftianitatis fundamentum perpetuò cuftodiendum. 136.1 mater. Romana Ecclefia fidei & difciplinæ principium & 24. 2 Romana Ecclefia labi non poteft in hærefim, multò minus docere. 316.2 Romana Ecclefia nimiæ in Poenitentes facilitatis accufata. 114.2. 115.2 Romana Ecclefia nonnullos ritus à Francis mu tuata. 357-2 Romana Ecclefia numquam habuit hærefim. 68.2. Romana Ecclefia ritus numquam accepit ab aliis Ecclefiis. 24. 1. Quod tamen cum moderamiibid. ne intelligendum. Romana Sedes habeatne poteftatem erigendi nova regna? 141.2. 143. I Romanæ civitatis per Henricum Imperatorem inRomanæ civitatis terceptio. 331. I Romanæ Ecclefiæ confuetudo maximæ authorita356.2 tis. Romanæ Ecclefiæ data à S. Petro privilegia nec per Apoftolicam Sedem poffunt everti, aut mutari. 379. I Romanæ Ecclefiæ Legatus, an fine Regis venia poffit Regnum intrare, aut in ipfo jurifdictionem exercere? 323.1 Romanæ Ecclefiæ poffeffiones diminutæ & à prædonibus ablatæ. 99. I Romanæ Ecclefiæ Sardiniam & Siciliam dedit Ludovicus Pius Imperator. 19. 1. Item Apuliam & Calabriam Ludovicus Calvus. Ibidem. Ro Romanæ Ecclefiæ Siciliæ infulam dedit Imperator Ludovicus Pius, ficut Calabriam & Apuliam Carolus Calvus. 139. I Romanæ Sedis Primatum impudenter negat Anna Comnena. 136. 1 Romani Patriarchatus amplitudo, 382. 2. & feqq. Romani Pontifices gratiosè indulferunt, ut Metropolitæ fuos fuffraganeos paffim confecra rent, 375-1 Romani Pontifices Antefignani Occidentis. 383. 1. Romani Pontificis eadem poteftas in aliis Dioecefibus, 385. I. In Anglia. Ibid. In 386.1 Africa. Romani Pontificis poteftas oftenditur in omni Occidentis Patriarchatu, nominatim in Illyri ciana Diœcefi. 373.2. & feqq. Romani Pontificis electio pertinet ad Romanum Clerum 315. I Romani Pontificis jus in Metropolim Mediolanenfem, & Aquilejenfem, 380. 1 Romani Pontificis perfonam ac judicia à nulla Synodo poffe judicari fynodaliter confirmatur, 344. 1. Oppofitum error eft, & novellum Joannis Gerfonis commentum. ibid. Romani Pontificis Primatus contra fchifmaticos ante tempora Conftantini ftabilitur ex Cypriano. 345. 2.346. 1. Per Ecclefiam non intelligit urbicam, ted univerfalem. 345.2 Romani Pontificis primatum Bambergenfis Cunibertus cenfuit effe humanam ufurpationem, non inftitutum divinum. 344. 1. Id ipfum cenfent fchifmatici Græci Nilus Cabafilas, Barlaamus Monachus, Macarius Ancyræ Metropolita, Nilus Doxopatrius, Gabriel Serelius Metropolita Philadelphienfis. 345. 1. Eorum fundamenta. 345. 2. Confentiunt Luthero, Calvino, & Marco Antonio de Dominis. ibid. 108. 1 Romano Epifcopo degradandi Principis poteftas competit, eftque in Ecclefia antiquiffima. 77. 2. Ad illum relatio S. Cypriani. 294. 2 Romano Pontifici pleno jure fubeffe fynodum Italicam, certiffimum eft, & nemo dubitat. 226. I. Romanorum Pontificum feftivitates celebran dæ. Romanum Concilium primum quando celebratum? 1. 2. Qui nam interfuerint? Ibid. Acta perierunt aut latent. Ibidem, Quam diu duraverit? 38.2 Romanum Concilium fecundum quando celebratum? 39. 1. Quinam interfuerint? Varii in eo puniti. ibid. Romanum Concilium tertium quando celebratum? 49.1. Quinam interfuerint? Ibid. Henibid. 2 ricum Regem excommunicat. Romanum Concilium quartum quando celebra tum? 50. 1. Quinam interfuerint? Ibid. 2. Edidit varia de perfonis judicia. ibid. Romanum Concilium quintum quando celebratum? 64. 1. Edidit plures Canones quorum folitituli fuperfunt. Romanum Concilium fextum quando conti 108.1 tutæ. 212, 1 gerit, & in quem finem congregatum? 147. 1. Solemnes preces in eo non fruftra inftiibid. Romanum Concilium feptimum quando celebratum? qui interfuerint? Romanum Concilium octavum fub Gregorio VII. quando celebratum, & quam ob caufam? 327.1 Romanum Concilium octavum Guilielmum damnat. ibid. Romanum Concilium nonum quando celebratum? 331. 1. Quinam interfuerint? Ibidem. 333. 1. Ubi celebratum ? 338. 1. Romanum Concilium decimum & undecimum quando & quam ob caufam celebratum? 334. 1. 338. 1. Celebratum utrumque in Arce S. Angeli. 338. 1 Romanus Clerus vacante Sede quorumvis Episcoporum appellationes audit, ac finit. 272.2. In omnem Chriftianitatem fe exten dit. ibid. Romanus Pontifex an incurrat fupremæ fuæ Majeftatis fpolium fi Epifcopo in thus, aut li bellum lapfo reparationem donare attentaverit? Romanus Pontifex à nemine poteft judicari. 316. 1. 110.2 Romanus Pontifex an poffit ex alio Bpifcopatu per translationem eligi? 326.1.2 Romanus Pontifex an poffit omnibus tub cœlo Ecclefiis confecrare, aut confecrandos ju bere Epifcopos 362. 1. Argumenta à par ? te negante proponuntur. Ibidem & feqq. Affirmans fententia probatur ex Sancto Cy priano. 366. 1 Item ex facto Eufebii & Luciferi apud S. Hieronymum. Ibid. 2. Item ex facto Agapeti Mennam Epifcopum Conftantinopolitanum ordinantis. 367. 1. Item ex Actis S, Martini Papæ & Martyris. 369. . & feqq. Romanus Pontifex cunctis, dum admittunt Evangelium, remotis gentibus primum Epifcopum confecrare confuevit. 387.2 Romanus Pontifex in degradatorum à fe Epifcoporum thronos poteft alios Antiftites im 329.1 ponere. Romanus Pontifex non utitur paftorali pedo. 232.2. Romanus Pontifex omnium Patriarcharum confecrationem confirmare debet. Ergo potest & ipfos confecrare. 369.1 Romanus Pontifex oftenditur eadem poteftate fuiffe ufus in Dioecefi Gallicana. 378.1 Romanus Pontifex oftenditur eamdem poteftatem habere in aliis fuis Dioecefibus. 385.1. In Anglia. Ibid: Eadem Romani Pontificis poteftas demonftratur ex Actis S. Martini Papæ & Martyris. 369. 1. & feqq. Romanus Pontifex oftenditur eamdem poteftatem habuiffe in omni Occidentis Patriarchatu, nominatim in Illyriciana Dioecefi. 373. 2. & feqq. Romanus Pontifex per folos Hoftienfem, Portuenfem & Albanenfem Epifcopum poteft confecrari. 313.2. & feqq. Ro 420 nere. Romanus Pontifex poteft in degradatorum à fe 110. I 315.1 Romanus populus ardenti in Christianam regulam zelo femper viguit. Romanus Epifcopus omnium fub cœlo Ecclefiarum ac Synodorum judicia, appellationes, confultationes, & quafvis graviores caufas difcutere, probare, improbare debet, ideoque ampliffima eget Synodo. 224.2 Romanum officium à Gallicano olim diverfum. 25. 1. Non tamen ab initio. Ibidem. Quo tempore Gallicanum plenè redierit ad Roma25.2 num? Romanum Pontificem inveftire primus tentavit Fredericus Imperator. 233.1 Romanum Pontificem nominandi jus an compe tat Imperatori? 316. 1. & feqq. Rudolphus Imperator vincitur, in dextera læfus. 329. 1. Occiditur. 328.2 Rudolphus Sueviæ Dux in locum Henrici Regis fufficitur. 50. 2. Gregorii VII. auctoritate fuit confirmatus. 52. 1. Iterum Imperialem coronam à Gregorio VII. accipit. 328. 2. In dexte 229. I ra læfus moritur. Rupertus tamquam hæreticus diffamatus, quòd dixiffet Auguftinum non effe in Canone. 150. I. SAL S. Abbatum Judæis idem quod hebdomada. 86. 2. &c. 102. I. Salonitani Archiepifcopi confecratio ex Apostolico Canone fpectat ad Romanum Pontificem, 377. 1. Confecrationis caufa cur debeat Romam accedere? ibid. 2 Sanguinis Chrifti an aliquid in terris remanferit? 179. 2. Acres inde contentiones de immediata. fanguinis Dominici ad Verbum unione per Pium II. compofitæ. ibid. Sanguis miraculosè ex imagine Crucifixi in civitate Beryto profluens. ibid. Sardiniam, & Siciliam Romanæ Ecclefiæ donavit Ludovicus Pius Imperator. 19. I Satisfacere pro alterius peccato purus homo, præfertim peccator, non poteft. 269. 1. Solus Chriftus id poteft. 269.2 Satisfactio pro qualitate criminum imponenda. 75.2. Satisfactio olim abfolutioni præmiffa. 115. 1. Non tamen de omnibus peccatis. 264. I Satisfactio, juxta Cyprianum, etiam in minoribus peccatis abfolutioni præmittenda. 275. I. 2. Satisfactio eft pars Sacramenti pœnitentiæ. 275. 2. Per Sancti Petri claves applicata caufat ex opere operato. 297. I. Non tantùm delet pœnam, fed & culpam. 298. 1. Eft folvendo297.2 rum peccatorum pretium, Satisfactio tantùm de congruo poteft aliis im petrare. 270. I. De condigno pro aliis fatisfacere folus Chriftus potuit. 299. 1. Satisfacere de congruo poffunt Sancti. 299.2 Satisfactionem poenitentialem malè quidam putant hon potuiffe taxari fine fynodo, quamvis fynodi Refcriptum in cafibus difficilibus, ac dubiis exfpectaret Epifcopus. 300. 1.2. Satisfactionis antiquæ quatuor partes fcilicet Chriftum. Auditio, Subftratio, & Confiftentia. Sacerdotis nomine nonnunquam intelligitur Epifcopus. 245.2 Sacramenta data, vel accepta à Simoniacis, dempto folo Baptifmo, multi cenfuerunt subftantialiter irrita ac nulla. 73.1 Sacramenta veteris, & novæ legis habent idem generale fignificatum, 166. I. Sacramentalis effectus tres caufæ : Ipfius Sacramenti opus operatum, Juftificandi fides, & univerfa Sanctorum Communio. 296. 2. Non fola militans, fed etiam triumphans Communio concurrit. 2842 Sacramenta caufare gratiam ex opere operato, nunquam dubitatum eft. 73.2.181.2 Sacramenta per fchifmaticos Miniftros collata. (excepto Baptifmo) an fint valida? 347.2. Negat Hirgauzientis Monafterii incognitus Monachus. Ibid. Multi Catholici afferebant valere ex libro gratiffimo S. P. Damiani. Plures tamen cenfebant irrita & nulla. ibid. In Sacramentis neceffitatis nullum habet locum fententia probabilis, nifi in extremo neceffitatis articulo. 45.2 Sacramentorum formæ olim occultatæ. 173. 1 Sacramentum informe à Donatiftis non agno Fletus, 286.2 Satisfactionis eft fpecies, peftilentialis morbi tormenta patienter acceptare. 302.2 Satisfactionis neceffitas pro remiffione peccatorum 277. I Schifma inter Benedictum IX. Sylveftrum III. & 231.2. & feq. Schifmaticus Anti Papa fuit Felix II. 237. 2. ibid. Scholæ literaria olim in Clericorum, aut Sancti Benedicti Monafteriis pofitæ. 119. 1. Schola literariæ reparandæ ab Epifcopo: 118. 2 119. I. Sedes Apoftolica, poffitne maculari participatione cum excommunicatis? 61. I Serici textura per quos in Latinas Provincias è 19. I Græcia traducta. Siciliæ Regni origo. 138. 1. 2. Siciliæ infu lam |