Ecclefiæ Decanum. Iftam qualemcumq; fuae MeEpift. 16c. tropolios difciplinam æmulari faltem voluit Bartholomæus. Et hinc Sanctum Nortbertum, qui Canonicam vitam reparabat in plenam perfectionem, ambabus ulnis admifit, fovit, atque donavit non tantùm Præmonftrati Eremo, fed & intra fuam civitatem Ecclefia Sancti Martini. Lib. 1. invitavit Sichardum Patriarcham Aquilejenfem: Rectores & Principes mundi hujus, finguli quærentes que fua funt, non quæ JESU Chrift, omni reverentia conculcata, Ecclefiam quafi vilem Ancillam opprimunt, eamque confundere, dum cupiditates fuas explere valeant, nullatenùs pertimefcunt. Sacerdotes autem, & qui Regimen Ecclefie accepiffe videntur, legem Dei ferè penitùs poftponentes, officii fui debitum Deo & commiffis fibi ovibus fubtrahentes, per Ecclefiafticas dignitates ad mundanam tantùm nituntur gloriam, & quæ fpeciali dif nul Quod ipfum fecerunt & alii plures Epifcopi. Etenim in noftra Brabantia Collegiatas apud Grimbergam & Diligemium Ecclefias ipfi donavit Cathedra Cameracenfis. Apud laudatum Monachum Hermannum Burchardus Camera-penfatione multorum utilitatibus & faluti proficere cenfis Epifcopus peditem, difcalceatum, viliffimè indutum Nortbertum excipit honorificè cum lachrymis & admiranti ac vilem mendicum cenfenti fuo Secretario Hugoni refpondet Si fcires, quis fuerit, mirareris quòd nunc talis fit. Quando enim Imperator dedit mihi Epifcopatum Cameracenfem, butc Nortberto cum priùs obtulit, fed ipfe eum fufcipere vel habere noluit. Nortber tus enim ante omnia pro Chrifto dimiffa fuerat nobiliffimus ac opulentiffimus Canonicus Colo nienfis. Ifta de caufa ejus Ordinem dilexit & largiffimè promovit Cameracenfis Ecclefia. Etiam omnis Europa, itemque tunc Francis fub dita Palæstina, ac omnis Syria. Quòd videlicet ifte Ordo Canonicam Clericalis vitæ perfectio-data Roma in Synodo, fexto decimo Kalendas nem, omni Ecclefiæ utiliffimam, repararet lapfam, & reparatam cuftodiret. Quod ufque hodiè omnis Europa cum fructu & gaudio experitur. ALIA DECRETA. Ep. 4. Synodo hac manafïè plures Canones, lu cet ex litteris, quibus Gregorius ad ipfam debuiffent, ea aut negligunt, aut infeliciter in pompa fuperbiæ & fuperfluis fumptibus confumunt. Inter hæc populus nullo Prælatorum moderamine, lifque mandatorum frænis in viam juftitiæ directus, immò eorum qui præfunt exemplo quæcumque noxia, & quæ Chriftianæ Religioni funt contraria edoctus, ad omnia penè quæ nefaria funt proni & ftudio corruentes, Chriftianum nomen, non dico abfque ope rum obfervantia, fed penè abfque fidei religione gerunt. Adversùm hos fœdiffimos exceffus indicta fuit præfens Synodus: Et quin fanctiffimas de ipfis leges ediderit, non est dubitandum. Synodi durationem colligere utcumque poffimus ex Gregorii Epiftola ad Geizan Hungariæ Ducem, Aprilis. Ito anno Pafcha occurrit vigefima Aprilis die, ideoque prima, in qua fuit inchoata hæc Synodus; Quadragefimæ Dominica erat nona dies Martii, & fexto decimo Kalendas Aprilis erat dies decima feptima. Et nefcio an tunc fuerit finita. Quidquid fit, novem iftis diebus plura haud dubiè fuerunt ad reparandos Ecclefiæ mores conftituta. Etiam fingulares plu rium Epifcoporum atque Abbatum caufæ acce perunt finem. S. GRE 39 Lib. 1. .Ep. 43. СТІ S.CH GREGORII VIL SECUNDUM ROMANUM CONCILIUM L incidit in quintam Aprilis diem, ideoque fexto Kalendas Martii feu vigefima quarta dies Februarii fuit feria tertia poft primam Quadragefimæ Dominicam, & fic duravit Synodus ufque ad feriam tertiam poft Dominicam in Palmiş. Nam quis tot & tanta negotia pridie Kalendas Martii credat fuiffe finita? Compendii compilator fcripfit in Majo: Hinc Aprilem vocat menfem præteritum. Quòd magna Archiepifcoporum Epifcoporum, atque Abbatum multitudo adfuerit, lucet ex litteris tractoriis ad omnes Anglorum Epifcopos & Abbates, ad Udonem Trevirenfem Archiepifcopum & Popponem ejus Suffraganeum Tullenfem, ad Ifembertum Epifcopum Pictavienfem, ad Bennonem Ofnabrugenfem Epifcopum & Abbatem Corbejenfem, ad Liemarum Bremenfem Archiepifcopum, ad Sigifridum Moguntinum Metropolitam & ejus Comprovinciales, ad Cunibertum Taurinenfem Epifcopum, ad Guilielmum Papienfem ad , Ongobardiæ Epifcopis, ad primam ||qui fuit Gregorii noftri fecundus, Pafcha tunc fuam invitans Synodum, fcripfit nofter Gregorius: Non incognitum vobis effe credimus in Romana Ecclefia jam dudum conftitutum effe, ut per fingulos annos ad decorem & utilitatem fancte Ecclefiæ generale Concilium apud Sedem Apoflolicam fit tenendum. Duas omni anno Synodos fieri mandans Nicænus Canon agit de Provinciis, de Patriarchalibus Dioecefibus nihil decidit: Permifit arbitrio Patriarcharum. Laudatum porrò hic à Gregorio Decretum laudat & in litteris ad CaroJum Calvum Francorum Regem Nicolaus primus, & pro ejus obfervantia adversùs Hincmarum Remenfem & quofdam alios Galliæ Epifcopos ftrenuè pugnavit. Ex ipfo igitur proceffit & hæc præfens Synodus, cujus deperdita aut latentia Acta habemus in fecundo libro Gregoriani Regefti: Anno ab Incarnatione Domini millefimo feptuagefimo quarto, Pontificatus verò Domini Pape Gregorii fecundo, indictione decima tertia, celebravit ipfe Dominus Gregorius Papa Romæ Synodum à fex-Guibertum Ravennatem, ad Hugonem Diento Kalendas Martii ufque ad pridie Kalendas præte siti menfis. Ubi interfuit Archiepifcoporum, Epifcoporum, Abbatum multitudo, atque diverfi Ordinis Clericorum & Laicorum copia, in qua inter cætera Decreta, quæ ibi gefta funt, quinque de familia Regis Theutonicorum, quorum confilio Ecclefiæ venduntur, à liminibus fande Ecclefiæ feparavit, ita ut fi indè ufque ad Kalendas Junii Romam non venirent, fatisfacerent, excommunicati baberentur. Philippus Rex Francorum, fi Nuntiis Papa ad Gallias ituris de fatisfactione fua & emendatione fecuritatem non fecerit, habeatur excommunicatus. Liemarum Bremenfem Archiepifcopum pro inobedientia fuperbiæ fuæ ab Epifcopali officio fufpendam dit, & à Corpore & Sanguine Domini interdixit. Guarnerium Stratzburgenfem ab Epifcopali & Sacerdotali officio fufpendit. Henricum Spirenfem fufpendit. Herimannum Bambergenfem, fi ante Pafcha non venerit fatisfacturus, fimiliter fufpendit. Item in Longobardia Guilielmum Papienfem & Cu nibertum Taurinenfem fufpendit. Dionyfium Pla centinum depofuit. Robertum Apuliæ Ducem jam anathematizatum, & Robertum de Loritello, inva-Decretum varia ad varias gentes legatione fuiffe fores bonorum Sancti Petri, excommunicavit . Habita fuit Synodus anno à Domini Incarnatione millefimo feptuagefimo quarto, ab ejuf dem Nativitate millefimo feptuagefimo quinto, fem, ad Dominam Comitiffam Mathildim, & ad ipfum Imperatorem Henricum, juffum adeffe per Legatos. Hofce omnes & alios plures, ut vel Synodo affiderent, vel coram ipfa civilem aut criminalem caufam dicerent, evocavit Gre gorius. Et plerique adfuerunt. DECRETUM PRIMUM. C Unctas à laudato compendio memoratas juffum duci in plenam ac firmam executio Lib 2. Lib. 2. ritate & conftantia fidei vefiræ permanentes, quæ de Theutonicum debitam Sandlo Petro obedientiam exbibentibus Apoftolicam benedictionem. Si qui fint Presbyteri, Diaconi, Subdiaconi, qui jacent in crimine fornicationis, interdicimus eis ex parte Omnipotentis Dei, & audloritate Sandi Petri, introitum Ecclefie, ufque dum emendent & pœniteat. Si qui autem in peccato fuo perfeverare maluerint, nullus veftrum officium eorum aufcultare præfumat, quia benediclio illorum vertitur in maledictionem, & oratio in peccatum, teftante Domino per prophetam : Sigefridum Archiepifcopum Moguntinum, MALEDICAM BENEDICTIONIBUS VE- quòd huic Synodo non adfuiffet, ad indicenSTRIS. Quod ipfum iifdem verbis exftat apud dam Provinciæ fuæ Synodum, & novam fuoRogerum Hovedenfem. An fit ipfa Decreti rum Decretorum executionem Gregorius fuit va. formula, ignoro: Videtur dumtaxat effe illius riè hortatus, at dudum permovere non potuit: compendium, & executrix Epiftola, quæ à A Saxonico Henrici Regis bello allegavit ille in paribus miffa fit ad alias etiam Provincias & gen- Imperio turbata omnia', ideoque Synodum effe tes. Quidquid fit, fucceffivè & gradatim pro- impoffibilem. Tandem tamen variis Papalibus ceffit Gregorius: Non nifi hoc anno, quòd an- mandatis exftimulatus refumpfit, animum, de ni prioris excommunicatio ac fufpenfio fperne- quo laudatus Lambertus: Sigefridus Synodum men- A. 1075rentur, interdixit conjugatorum aut palàm con- fe Odobri Moguntia congregavit, ubi inter alios cubinariorum Clericorum audiri aut percipi Di-Epifcopos aderat Curienfis Epifcopus, Apoftolicæ vina. Et hoc eft Decretum, quod novitatis ac inconfiderationis arguit, atque antiquæ Sanctorum Patrum traditioni adverfum dixit Sigebertus Gemblacenfis. Majorum Clericorum conjugia aut pellices nequaquam probavit, ideoque nec prioris anni Decreto fuit ullo pacto adverfatus. Locutus eft cum fuæ Leodienfis Ecclefiæ Doctoribus, quorum pravo confilio fuiffe ad non exftirpanda hæc facrilega conjugia circumfcriptum Theoduinum Epifcopum retulit Gregorio, atque ità ipfum purgare conatus eft Herimannus Epifcopus Metenfis. Eodem errore laborarunt Cameracenfes Clerici. Quomodo enim aliter horum Decretorum laudatorem in rogum conjeciffent? Putabant novi dogmatis profanum præ. conem. Etiam apud Colonienfes graffatum errorem docet Papalis Epiftola ad Sanctum Annononem iftius civitatis Archiepifcopum : Novit Fraternitas tua, quia Præcepta hæc non de noftro fenfu exfculpimus, fed antiquorum Patrum Sancliones Spiritu Sando prædicante prolatas, officii noftri neceffitate in medium propalamus, ne pigri fervi fu beamus periculum, fi Dominicam pecuniam, quæ cum fænore repofcitur, fub filentio abfcondimus . Quamquam huic Sandæ Romanæ Ecclefiæ femper licuit femperque licebit contra noviter increfcentes exceffus nova quoque Decreta atque remedia providere, que æquitatis ac aucloritatis edita judicio, nulli bo minum fas fit ut irrita refutare. Ejufdem fermè tenoris litteras fcripfit ad Sichardum Aquileja Patriarcham, ad Wecelinum Magdemburgenfem Archiepifcopum, & ad Burchardum Epifcopum Halberstadienfem. Adversùm nefcio quos Epifcopos fcripfit & ad Albertum Comitem Namurcenfem Qui propter lucrandas animas Epifcopi vocati conftituti funt, & fubditos fuos verbo & exemplo viam veritatis docere debuerant, bis temporibus feduci à Diabolo non folùm legem Dei deferunt, fed & impugnare & omni conatu fub vertere non defiftunt. Et poft plura concludit: Quapropter quidquid illi contra nos, immò contra jfittim garriant, pro defendenda nequitia fua vobis qui illiterati eftis objiciunt, vos in pu Sedis litteras ac mandata deferens, quibus ei fub Et hujufmodi violentias à fuis Clericis paffi funt plures Metropolitæ. Etiam per Angliam & Galliam. Et hinc Guilielmo Anglorum Regi, Rudolpho ac Bertholdo Sueviæ & Carinthia Ducibus, Roberto ac Alberto Flandriæ ac Namurci Comitibus, aliifque ejufdem pietatis Principibus Laicis Gregorius delegavit Decretorum fuorum executionem, atque ita quibufdam vifus eft perfequi Clerum, & iftas ipfas fuftinuit calumnias, quas Pelagius primus, dum pertinaces trium Capitulorum adversùs quintam Synodum defenfores Epifcopos juffit per Narfetem Comitem apprehendi, & deportari Constantinopolim. Et uti hic Narfes, ita & ifti Principes timuerunt notari de perfecutione in Clerum, ideoque & ipfi manum retraxerunt. Hinc Felicem tertium, qui fua adversùs Acacium Conftantinopolitanum Epifcopum Decreta per Monachos publicare & exequi fuit compulfus, imitari debuit nofter Gregorius, facereque, quod fcribit Lambertus Schafnaburgenfis : Laici multi, qui magnis opibus relictis ultro fe ad privatam ac tenuem vitam propter Deum contulerant, missi funt à Romano Pontifice, ut palam omnibus per Galliam conteftarentur juftis de caufis excommunicatum effe Regem Henricum, & ad eligendum alium Apoftolici confenfus & auctoritatis fuffragium pollicerentur. Poftremis in verbis certum eft labi Lambertum. Quòd enim fine Gregorii fcitu, & præ ter ter ejus mentem electus ac intrufus fuerit Dux Rudolphus, fuo loco oftendetur. Rectiùs ergò fcribit Schifmaticus Augustensis Chronici auctor hofce, quos gyrovagos Monachos vocat, pios homines non ad procurandam novi Regis electio. nem, fed ad Papalia in conjugatos Clericos Decreta divulganda, & abftrahendum ab ipforum obedientia populum, fuiffe emiffos. Attamen non dubitem, quin etiam Henrici Regis excommunicationem publicarint. Eos enim gyraffe dicit non folùm hoc anno, fed & fequenti. Et ipforum unus omninò fuit ille, quem Cameracenfes vivum combufferunt. Et hoc tempopore atque hac occafione fieri cœperunt illa in conjugatorum Clericorum perfonas & Sacramenta violentiæ & fcandala, quæ urget jam di&tus Auctor, & latiùs exponit Sigebertus Gemblacenfis. Obices, quos in Hungaria paffum eft Gregorii Decretum, demonftrant Zabolchienfis Synodi, quam undecimi fæculi nonagefimo fecundo anno celebrari juffit Rex Ladislaus, hi Canones: Bigamos Presbyteros ac Diaconos, &viduarum ac repudiatarum maritos jubemus separari, & pera&a pænitentia ad Ordinem suum reverti. Et qui noluerit illicita conjugia dimittere,.fecundùm Inftituta Canonis degradari. Separatas autem fœminas parentibus reddi jubemus fuis. Et quia non erant legitimæ, fi voluerint, liceat eis maritari. Si quis autem Presbyter ancillam fuam uxoris in locum fibi adfociaverit, vendat. Et fi voluerit venumdetur. Tamen pretium ejus ad Epifcopum transfera tur. Presbyteris autem, qui legitima & prima duxere conjugia, indulgentia ad tempus detur, propter vinculum pacis & unitatem Spiritus Sancti, quoufque à nobis in hoc Domini Apoftolici Paternitas confulatur. Si quis autem Epifcopus aut Archiepi fcopus ab illicitis conjugiis feparari nolentibus, spreto Synodali Decreto, confilium & confenfum præbue rit, aut Ecclefiam dederit, aut aliquid quod ad Ordinem pertinet agere permiferit, à Rege & Coepi fcopis fuis, fecundùm quod rationabile videbitur, is dijudicetur. Exftant hæc apud Antonium Bonfinium in codice Hungaricorum Canonum. Debent lucem accipere ex Synodalibus Decretis Laurentii Metropolita Strigonienfis: Presbyteris uxores, quas in legitimis Ordinibus acceperunt, moderatiùs babendas, prævifa fragilitate, indulfimus. Qui Diaconatum vel Presbyteratum fine matrimonio adepti funt, uxorem ducere non liceat. Epifcoporum uxores Epifcopalia prædia non inhabitent. Uti Bulgari, ità & Hungari invaferunt Romanas ad Orientale Illyricum fpectantes, ideoque & Græco ritu viventes Provincias: Et ut ifti à Nicolao primo, ita hi à fecundo Sylveftro Chriftianam fidem acceperunt. Et utroque tempore vigebat inter Romanos Pontifices & Conftantinopolitanos Patriarchas lis de Patriarchico jure in Illyricianam Dioecefim. Et quidem Hungari vix leguntur à Conftantinopolitanis Patriarchis effe paffi violentias. Etenim vana erat fine viribus ira. Attamen Græca difciplina apud ipfos non fuit ftatim in Latinam plenè tranfmutata . Quin immò utriufque gentis vitia illi imbiberunt. Præfertim Clerus. Hinc & Presbyteri & Diaconi uxoribus, quas in legitimis, id eft, in inferioribus matrimonium admittentibus, Ordinibus acceperant, ob prævifam infirmitatem uti permittebantur: Ipfas dumtaxat vetabantur ducere poft Presbyteratum ac Diaconatum; uti ipfis more Græco. Et tunc facrilega non tantùm Presbyterorum, fed etiam Epifcoporum conju. gia graffabantur apud Latinos: Hinc etiam Hungarorum Epifcopi habebant uxores, con tra manifeftum ac fundamentalem Orientalis Ecclefiæ Canonem. Sacrilega hæc conjugia fuerunt exindè damnata per Sanctum Leonem nonum, ac ejus in Apoftolica Sede Succeffores, præfertim per feptimum Gregorium. Hinc novæ & variæ in Hungaria quæftiones. Nam & quidam Epifcopi impugnabant Gregorii Decreta, & luxuriofos Clericos. adversùm illa defendebant. Hinc Zabolchienfis Synodus induxit hæc Græco-Latina temperamenta. Primò, Presbyteris interdixit omnem tam primæ quàm fecundæ fpeciei bigamiam. Quòd nempe ipfam & Latina & Græca Ecclefia concorditer damnaret. Deindè, fecundum Presbyteri ac Diaconi conjugium cenfuit attentatum & irritum, ideoque & ipforum uxoribus dedit licentiam tranfeundi ad alium maritum. Quòd nempè & Græci ita fentirent. Tertio, huic decreto obedientes Presbyteros ac Diaconos difpenfatoriè permifit in minifterio: contra utriufque Ecclefiæ morem & Canonem Quartò, Presbyteris ac Diaconis interdixit omnem fornicationem & concubinatum, indulfit autem primas ac legitimas nuptias, & contractas, & contrahendas, propter confervandum pacis vincu lum, & ufque ad confultationem Sedis Apoftolicæ. Et hoc non tantùm contra Latina, fed & contra Græcæ Ecclefiæ Canones & mores. Etenim Græca Ecclefia Presbyteris ac Diaconis permittit folum contracti ante acceptum facrum Ordinem conjugii ufum, poft illum contrahi rigis diffimè vetat. Quintò Quintò, non primas ac legiti mas, fed folas illicitas Presbyterorum ac Diaconorum nuptias, utique folam bigamiam, mandat improbari per Epifcopos, ac feparari. Et omnia hæc ftatuit de folis Presbyteris ac Diaconis. Quare Subdiaconis & aliis inferioribus Clericis permittit etiam bigamiam. Nam & Græci id faciunt. Adeò paradoxa ac monftrofa Decreta abortivit Hungarorum erga noftri Gregorii Canones inobedientia. Illa omnino funt fœtus iftius inobedientiæ. Lucet ex vita Sancti Geberardi Archiepifcopi Salisburgenfis. Hujus cum Imperatore Henrico quarto pro Gregorii Decretis certamina, & Regias in ejus Ecclefiam vio lencias exponit Anonymus Scriptor, atque fubjungit: Tunc etiam magna pars Hungaricæ terræ, quondam Ecclefiæ Sandli Ruperti tradita, ab Epifcopo defeciffe dicitur. Quòd nempè etiam Hungaria Gregorii Decretis adverfaretur, Nam & Salomonem Regem, quod Regni inveftituram, quam ab Apoftolica Sede debebat accipere, ab Imperatore Henrico accepiffet, graviter increpavit Gregorius. Adeò hujus Decreta ille averfabatur. An Ladislaus Rex, aut Zabolohienfis Synodus hæc monftra retulerit Apoftolicæ Sedi, & quid hæc ad ipfa refcripferit, ignoro. Quidquid fic, ad Paffavienfem Epifcopum & Hirgauzienfem Lib. 8. Abbatem, fuos in Germania Legatos, refcripfit Ep. 3. nofter Gregorius: Quod de Sacerdotibus interrogafis, placet nobis, ut in præfentiarum, tum propter populorum turbationes, tum etiam propter bonorum inopiam, fcilicet quia pauciffimi funt qui fidelibus Chriftianis officia religionis perfolvant, pro tempore rigorem Canonicum temperando, debeatis fufferre. De bis namque pacis ac tranquillitatis tempore, quod Domino miferante citò futurum credimus convenientiùs tractari, pleniùfque poterit Canonicus Ordo fervart. Gregorius hæc fcripfit nono fui Pontificatus anno, dum Ex-Rex Hen. ricus & Anti-Papa Guibertus apud Germanos ac Italos turbabant omnia, & fœdos Clericos multo adjutorio animabant. Hinc ille debuit fanctiffima fua Decreta ad tempus fufpendere. Eadem Decreta refpicere videtur in litteris ad Romanum Pontificem Joannes Metropolita Ruf forum: Tertius prætereà maximus error eft & peccatum de conjugio Sacerdotum, quod ab illis, qui uxores babent, fumere Carpus Domini renuitis, cum Sandia Synodus, que fuit in Gangra, fcribat in quarto Canone, &c. Græcum ritum & Michaelis Cerularii fchifma fectantur Mofcovitæ, ideoque Metropolita Joannes etiam impofitam Sacerdotibus caftitatem adfcribit noftris erroribus. Palàm autem ducit oculos in noftri Gregorii Decreta, quæ etiam fœdi quidam Latini clamabant adverfari Capitulo Paphuntii, & Synodo Gangrenfi. Sanctiffima Decreta habuerunt tot adverfarios. Etiam Poloni ac Bohemi fuerunt illa dudum averfati. Etenim Petrum Sanctæ Mariæ in via fata Diaconum Cardinalem, Cæleftini tertii in Polonia Legatum, ejufque ibidem Acta laudat Joannes Longinus, ac profequitur: Id præci puum in Ecclefia reformanda Petrus fibi cure adfumpferat, quatenus Presbyteri à mulieribus & concubinis abflinendo, continentem & caftam, loo que Laicos edificare poffet, ducerent vitam, cùm plures ea tempeftate Sacerdotes uxoribus, velut jure legitimo, uterentur. Cujus ufus corruptelam Cardinalis fummo fludio à Polonica eliminavit, abrogavitque Ecclefia. Et Presbyteris uxores accipere ac tenere, fub graviffimis pœnis interdixit. Addit fanctiffimam hanc reformationem promptè admiffam à Polonis, ac pergit de Bohemis: A Bobemis tamen, Cleroque Bohemico, apud quos Cardinalis etiam Legationis officio fungebatur, non folùm repudiata fuit reformatrix conftitutio, fed parùm abfuit, quin Cardinalis ipfam promulgans, Presbyteros ad caftitatis votum compellens, violaretur. In cujus occifionem Bobemici Sacerdotes graffari Prage cœperant, nifi illorum improbos conatus Epifcopus Pragenfis Henricus, Ducalem tunc in Bohemia obtinens poteftatem, oppreffiffet. Etiam Nortvvegia Clerus eadem Decreta fuit averfatus. Quod enim Innocentio tertio, caftitatis profef fionem volenti introductam, data fibi per Apoftolicam Sedem privilegia objecerit, eft alibi. demonftratum. Nee tantùm apud hos Septemtrionales, fed Ep. 21. Ep. 2. & intra Gallicanam Ecclefiam viguit ista impu Lib. 9. Ep. 5. |