Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

niam adducti per Bertholdum Canones non funt originales & veri, fed fola perditorum aut latentium Canonum formata per illum compendia. Interim hinc vides , quòd tunc etiam

Regum non folùm contrahendis, fed infuper bona fide contractis in vetito gradu conjugiis nulla effet fpes difpenfationis. Separabantur.

CANON XIII

IN
His promulgata che in Guibertum Hærefiarcham Scdis apoftolica

fine autem Synodi fententia anathematis cum ardentibus cande

,

eft

pervaforem, & in Apoftatas Sancti Petri, Hugonem Album cognominatum Joannem Portuenfem Ex- Epifcopum, Petrum Ex-Cancellarium. Item in Liemarum Bremenfem, Othonem Hildeshemenfem, Othonem Conftantienfem, Burchardum Bafileenfem, Huzmannum Spirenfem Epifcopos. Item in VVecilonem Moguntinum invasorem, Sigefridum Auguftenfem, Norbertum Curienfem. In hos, & in omnes eorum complices inevitabilis fententia anathematis promulgata est.

SCHOLI O N.

furto fubripuerat, fecum tulit, & Portuenfem Epifcopum, quia olim familiaris Papæ fuerat, fibi conciliatum fecum duxit. Hinc ergò ille Portuenfis Epifcopus exindè confpiravit cum Guiberto & Henrico, & eft meritò damnatus. Hifce de rebus ad omnes Sancti Petri in Germania fideles fcripfit Comitiffa Matildis: Notum vobis facimus, quòd falfus Rex Henricus furto fubripuit figillum Domini Papæ Gregorti. Unde fi quid audieritis quod difcordet à noftra allegatione, falfum arbitremini, neque mendaciis ejus acquiefcatis. Pretereà Epifcopum Portuenfem fecum duxit: Quoniam olim fuit familiaris Domint Papæ. Si igitur aliquid vobifcum, vel contra vos vult per eum operari, eum falfum teftem nolite dubitare. Exftat epiftola apud eundem Hugonem. Et ex his difcimus, quòd non ex caftro Sancti Angeli, fed ex Lateranenfi Palatio Gregorius fugerit Saler

Lle Portuenfis Epifcopus fuit vocatus non Joannes, ned Petrus. Etenim de Joannes, fed Petrus. Etenim de Moguntino Latrocinio fcribit præfatus Venericus; Convenerunt Petrus Epifcopus Portuenfis Ecclefiæ, & duo Cardinales Romanæ Ecclefiæ. Hic eft omninò Portuenfis Epifcopus, quem præfens Synodus damnavit. Petrum Cancellarium etiam Cardinalis Benno numerat inter Cardinales noftri Gregorii adverfarios, addens illum ante hujus Papatum fuiffe Cardinalem. Eum Bertholdus appellat Ex-Cardinalem, quod jam antea effet à Gregorio degradatus. Ob varia præfertim in Legationibus facinora degradatus fuit etiam Hugo Albus, quem fuprà audivimus fuiffe ex Coryphæis etiam Brixinenfis latrocinii. Petri Portuenfis Epifcopi Apoftafiam exponit Hugo Abbas Flaviniacenfis. Affirmat Juratonem Sancti Benigni Divionenfis Abbatem à claufo intra San&i Angeli Caftrum Gregorio fuiffe legatum ad poftulanda à Roberto Nortmannorum Duce auxilia, atque profequitur: Abbas obedientiam non fegniter executus, Principem adduxit & data urbi obfidione, patefactoque ingreffu, Rege Henrico fugato, Papa liberatur Papa liberatur, & ad Lateranenfe Palatium cum gloria reducitur. At quia Nortmannorum inftabilitas, urbe capta & præda da. ta, multa mala perpetraverat, nobilium Romanorum filias fuprando, & nocentes pariter ac innocentes pari pœna affligendo, nullumque modum, uti victoribus mos eft, in rapina, crudelitate, direptione habendo, veritus ne Duce recedente infide-Arulla. Tum verò ingens præda facta eft ibi ex

[ocr errors]

num.

Porrò de Sigefrido Auguftenfi Epifcopo feri- F. 101. bit præfatus Venericus: Anno millefimo odlogefimo nono defundus eft VVigoltus Auguftæ alter Epifcopus, qui Sigefrido ejufdem civitatis Epifcopo adhuc vivente, per partium ftudia eft fubintroductus. Qui furtivè ad ordinationem ingressus, per Sigefridum Moguntinæ Ecclefiæ Archiepifcopum ordinatus eft Goslaria in Saxonia, cùm Augufta civitas fit juxta Alpes in Rhetia. Qui certè non juxta folemnem aliorum Epifcoporum morem intravit cum Cleri & populi fuffragiis, fed cum hoftibus ejufdem civitatis, quæ primò quidem per proditionem capta, per Imperatorem liberata deindè etiam capta eft, fimiliter per proditionem, & ad folum ufque de

litas Romana exagitata recrudesceret, & quos an-
tea babuerat quafi fidos amicos, pateretur infi
dos
contulit. Rex verò, hofte adventante, fugæ præ-
fidium requirens, figillum Domini Papa, quod

rebus atque bonis tam Cleri quàm populi, quibus
apud hoftes prodeffe non potuit templum Dei, & Ec-

cedendum tempori arbitratus, Salernum feclefia Sande MARIÆ Virginis, ubi hæc recon

dita funt propter metum boftilis incurfionis. O quàm
bonus Pafter, & quàm prudens familia Dei Difpen-

A. 1984.

[ocr errors]
[ocr errors]

fator fuit ille VVigoltus! Qui, utpote fur, in- indigna impietas. Porrò an crimina, quæ Wi-
travit ipfe in civitatem cum furibus, & homici-golto impingit Venericus
fint vera nolim
difcutere. Nec item crimina Sigefridi nec alio-
dis, atque raptoribus, ut raperet, mactaret, &
perderet. Quod cùm faclum fit feria quarta ante
rum hit cum ipfo damnatorum Epifcoporum.
cænam Domini, poflera die acceffit ad Altare Domini, Auguftanæ urbis à Wigolto invafionem Con-
& manibus fanguine & iniquitate plenis præfumpfit rardus Abbas Ufpergenfis fcribit factam iftius
facri Chrifmatis confecrationem fibi ufurpare. At fæculi anno octogefimo octavo: Augufta urbs in-
poft completum officium infirmaricæpit, & poft aliquot fidiis Suevorum in Cana Domini capta fecunda feria
dies cum magno tormento vitam finivit Capta Pafche deftruitur. Et Sigefridus ejufdem urbis Epi-
autem civitate captus eft Sigefridus Epifcopus fcopus cuftodie mancipatur. Wigoltus verò ejufdem
juxta Altare Dei, quem VVelpho Dux quondam Ecclefie invafor intra paucos dies moritur. Conrar-
Bavaria, perfecutor Ecclefiæ, fecit in fua cuftodia dus in multis favit Ex-Regi Henrico. Præfens
teneri, donec fefe redemisset tanti æftimatione thefau- Canon confirmat fecundum. Hic enim Weci-
ri, quanta fuppleret avaritiam hoftis iniqui. Habe- lonis, Sigefridi, & Norberti exfufflavit ordi-
mus hinc varia.
nationes, ille damnat perfonas.

[ocr errors]

Lib.

I.

cap.30

Primò, quòd quòd Epifcopi confecratio fieri Porrò candelas ad pronuntiatam excommuninon poffit in pago aut vili oppido, fed in cationis fententiam folemniter exftinguere eft civitate Cathedrali aut Metropolitana. Secun- mos folius Latinæ Ecclefiæ, à Græcis numquam dò, quòd hæc Sigefridi damnatio videatur ufitatus. Lucet ex Georgii Pachymeris hiftoria. non effe prima. Etenim Wigoltus fuit confe- De Latino Achaje Principe cum Græcis pacem cratus à Sigefrido Moguntinenfi Metropolita, Moguntinenfi Metropolita, ftipulante fcribit: Celebrata conventio eft mutuo dudum defuncto ante præfentem Synodum.jurejurando, horrificis etiam, ut ajunt, utrimque Proindè prima Sigefridi damnatio videtur fa- fancito ritibus. Nam funale accenfum præferentes, &ta per feptimum Gregorium. Refpondeo tamen ubi fuum quifque caput, fi à pacto refiliret, diris hanc effe primam illius damnationem. Audia- quàm maximè formidolofis devovit, illud exftinxemus rem ab Auguftenfis Ecclefiæ Chronico. Ad runt, cujufmodi cæremonia putant Itali execrationiiftius fæculi annum feptuagefimum feptimum bus feu excommunicationibus more ipforum in quofexponit Embriconis Epifcopi mortem ac pro- piam intortis efficacitatem & firmitatem adjungi mafequitur Sigefridus in fchifmate electus Augu ximam. Ritum laudat in Synodali difceptatione fe preponitur Epifcopus. VVigeltus Canonicus ex cum Regio Advocato Sanctus Petrus Damiani: familia Ecclefiæ Epifcopus conftituitur. Et ad an. Gerardus Galerie Comes à plenaria Nicolai fecundi num c&togefimum tertium pergit: Magifter Hen- Synodo excommunicatus eft, & exftindis luminaribus ricus Canonicus cum VVigolto Anti - Epifcopo ex- fub perpetuo anathemate condemnatus. Et Lemopulfus in Canobio Sandli Magni obiit, & ibi eft vicenfis fub Benedicti noni Pontificatu celebrata Sepultus. Perfiftit maledicere Wigolto, & fcri- Synodus excommunicat quofdam alienarum rebit ad annum octogefimum quintum : Sigefridus rum raptores, atque adjungit: Sicut be lucerne Auguflenfis Epifcopus, & Norbertus Præpofitus exflinguuntur in oculis veflris, ita gaudium corum Curienfis Ecclefie Paflor à Moguntino Epifcopo exftinguatur in confpectu sanctorum Angelorum, nifi funt ordinati. Electum Wigoltum Metropo- ante mortem ad fatisfactionem venerint. Integra lita Sigefridus ftatim confirmavit & confe- Synodi Acta publicavit Philippus Labbæus. Pacravit, atque ita exfufflavit electionem Sigefri- cem ab Alexandro tertio Pontifice cum Imperatodi. Et quoniam Sigefrido favebat Rex Henri- re Frederico primo factam laudat in Chronico cus, Wigolti confecratio debuit apud feptimo Romualdus Salerni Archiepifcopus, affirmat Gregorio fideles Saxones peragi. Sigefridus ipfo fuiffe firmatam cum Anathemate, & adjungit præfentis Synodi ac Moguntini Latrocinii an- formulam : Sicut bæ candele exftinguuntur, fic A. 1177. › no eft confecratus ab intrufo, Simoniaco, eorum, qui pacem violarint, anime lumine æteratque Schifmatico Moguntinenfi Metropolita" næ vifionis &claritate priventur. Ex quibus vides Wecilone, atque ita à præfenti Synodo dam- ritus rationem & Sacramentum. Non eft antinatus. Ob duas præfertim caufas. Primò, quòd quiffimus. Ego ignoro vetuftiorem ejus memocaffatæ electionis vigore fe curaffet confecrari. riam, quàm à laudata Lemovicenfi Synodo. Secundò, quòd id fieri permififfet ab improbo Hæc tamen non eft prima auctrix. Poftmodùm Wecilone. Eadem de caufa damnatus eft Nor- adjuncta eft etiam folemnis campanarum pulbertus Curienfis Epifcopus: Erat enim fimul cum Sigefrido confecratus. Wecilonis damnati caufas fuprà expofui. Iftud Chronicon addit & aliam: Rex Ecclefie Moguntinæ Epifcopum VVect lonem præfecit. Qui ftatim ab Epifcopo B. ordinatus, à Legato Guiberti fuit Palliatus. Exiftimo fuiffe ordinatum à Roberto Bambergenfi Epifcopo. lito enim tempore Moguntina Ecclefia nullum habuit Suffraganeum, cujus nomen à littera B inciperet. Ex præfatis Venerici verbis habemus tertiò, quòd Ecclefias, in quibus fideles contra hoftilem incurfum depo nunt fuam fupellectilem, fpoliare fit Chriftianis

fatio.

Matthæus Parifienfis oftendit Henricum tertium Angliæ Regem ad lapfas Ecclefiæ libertates, pro quibus Sanctus Thomas Archiepifcopus Cantuarienfis mortem obiit, reparandas, ac folemnibus juramentis & anathemate confirmandas fuif fe compulfum à fuis Epifcopis, & adjungit: Dum Rex fententiam audiiffet, tenuit manum fuam ad pectus fuum fereno vultu, voluntario, & alacri. Et cùm in fine Epifcopi projeciffent candelas exftindas & fumigantes & diceretur à fingulis, Sic exftinguantur & fateant hujus fententiæ incurfores in inferno, &campane pulfarentur,

[ocr errors]

A. 1253

dixit ipfe Rex, Sic me Deus adjuvet, hæc omnia illibata fervabo fideliter, ficut fum homo, ficut fum Chriftianus, ficut fum miles, ficut fum Rex coronatus & inunctus. Et fciendum, quòd in principio fententię ferendæ, cum traderentur omnibus accenfæ candelę, tradita fuit Regi una, & cum accepiffet eam, noluit eam tenere, fed tradidit cuidam Prelatorum dicens: Non decet me candelam talem tenere, non enim fum Sacerdos. Et ex tunc tenuit manum expanfam ad pectus, donee tota fententia finiretur. Ex quo vides has ter

[merged small][ocr errors][merged small]

H

Moguntinum Conciliabulum.

Oc Conciliabulum exponit Berthol-J dus Conftantienfis: Hi omnes adverfarii Ecclefie Dei, excommunicati fcilicet in Synodo Orthodoxorum, uti que Quintilino Burgenfi, in tertia bebdomada poft finitam Synodum fuam Moguntię collegerunt non Synodum, fed Conciliabulum,in quo umbratilem fententiam excommunicationis contra fideles Sancti Petri deprompferunt, utpotè nequaquam illos excommunicare valentes, fed apertiffimè femetipfos à communione Catholicorum fequeftrantes, ut non tantùm judicio fance Ecclefie, fed & proprio etiam judicio, ficut omnes heretici, à Catholicis effent Separati. Sedes quoque Catholicorum Epifcoporum viventium temeraria cupiditate cęcati fibi vendicare non timuerunt. A Quintilinoburgenfis Concilii Decretis in rabiem acti fchifmatici Epifcopi redierunt Moguntiam, fua illic Acta innovarunt, & miferunt in executionem. Et tunc Hartuicus Herosfeldenfis Abbas videtur primùm fuiffe intrufus in Magdeburgenfem Cathedram. Etenim Quintilinoburgenfis Synodus facta fuit in fepti mana Pafchali, paucis diebus pòft Moguntiæ

factum eft hoc fecundum latrocinium, Hartuici intrufionem Venericus affirmat factam in menfe Julio.

Hic item decreta fuit Gualonis in Metenfem, & Meginhardi in Herbipolenfem Ecclefiam intrufio. Horum enim neuter adfuit primo latrocinio. Quin Gualonis intrufio priùs fequenti anno fuit patrata. Difertè hoc fcribit Hugo Abbas Flaviniacenfis: Anno fequenti, perfecutione Henrici, Herimannus Metim exiit. Et Sedem Cathedre ejus Gualo Abbas Sancti Arnulphi illicitè ufurpavit. Adum eft illic miro Dei judicio, ut cùm ad confecrationem ejus Chrifma quereretur, & allatum effet Chrifma ab Herimanno confectum, Epifcopus Virdunenfis reprobatum Chrifma quod fanElum erat, projiceret, & allato fuo, quod ipfe contra jus fas facraverat, inde perficeret Gualonis facrationem, ne benedictionem patris filius impudens mereretur. Gualo tamen, quia patris cubile adfcendit, publicam pœnitentiam egit. Henricus in loco ejus Bennonem quemdam Ex-Epifcopum creavit, quia poftea ab Urbe cum dedecore & ignominia pulfus eft.

[ocr errors]

C

Quædam alia Sancti Gregorii Septimi Decreta.

ac

Onon Præneftinus Epifcopus Pafchalis fecundi per Galliam Legatus, fuo Belluacenfi Concilio indidit duos Gregorii noftri Canones, ignotos in ejus Synodis. Hic eft primus Presbyterorum filios à facri Altaris minifterio removendos decernimus, nifi aut in Canobiis aut in Canonicis Regularibus religiosè probati fuerint converfati. Hunc Canonem paffim fecundo Urbano adfcribimus, fed hinc lucet effe

Gregorii Inftitutum ab Urbano dumtaxat confirmatum. Eft fuo loco expofitus. Et ubi ad Urbani Decreta pervenerimus, aliquid addetur. Hic eft fecundus per Cononem adductus Canon: Qui facros Ordines tranfiliunt, fufpendantur ab officio, & fi meruerit vita corum, Indulgentiam confequantur, & interfint ordinibus, quos omife runt. An per quatuor minores & Subdiacona tum ac Diaconatum gradatio fit Evangelicum aut Apoftolicum Inftitutum, eft operofa quæ

ftio. De ipfa fcribit in fermone ad Sacerdotes ac]
Prælatos Petrus Blefenfis : Notandum occurrit
quia productior nunc eft adfcenfus ad Sacerdotalem
gradum, quàm in primitiva Ecclefia, in qua qui
tantum fidelis erat, Diaconus fiebat vel Sacerdos.
Introducti pofteà funt quidam minorum ordinum gra-
dus, per quos tanquam per Cantica graduum ad-
fcenditur ad Sacerdotium. Et certè Ifidoriana Ca-
nonum collectio hodiernum adfcenfum affirmat
effe Inftitutum Caii Pontificis. Et hoc ejus opus
laudat etiam Romanum Breviarium. Quin &
dudum poft varii fancti viri, & apud Latinos &
apud Græcos, leguntur ex Laicis proximè eve-
&i in Diaconos. Quidquid fit, omnis per fal-
tum ordinatio fuit femper damnata apud omnes
Ecclefias. Hinc enim primus Græci fchifmatis
author Photius pro fumma calumnia nobis Latinis
improperavit, quòd ex Diaconis immediatè
crearemus Epifcopos. Erat calumnia nata ex
Latinarum rerum ignorantia. Latina quippe Ec-
clefia ex Diaconis femper elegit Epifcopos, nun-
quam confecravit. Iftud crimen videtur per
Arianos primùm apparuiffe. Etenim de Ifchy-
ra, nequiffimo Sancti Athanafii accufatore, ha-
bemus in fragmentis Sancti Hilarii Epifcopi Pi-
&tavienfis: Ifchyras de Diacono afferitur Epifcopus
ordinatus. Et confonat Sardicenfis Concilii ad
omnes fub cœlo orthodoxos Antiftites Epiftola
Ariani Ifchyra in Sycophantiæ præmium dederunt bo-
norem Epifcopatus homini, qui ne Presbyter quidem
fuit. Erat enim merè Laicus. Utpotè ordinatus
à Colluto, quem Hofius Cordubenfis Epifcopus
& Sancti Sylveftri per Egyptum Legatus Syno-
daliter pronuntiavit nunquam fuiffe Epifcopum,
fed dumtaxat Presbyterum. Quinimmò quòd
nec à Colluto confecratus, fed iftam inanem
confecrationem mentitus fuerit, teftatur Alexan-
drinæ Synodi pro Sancto Athanafio Apologetica
epiftola, & Mareotici Cleri relatio ad Tyriam
Synodum. Etiam Petrus Fullo, Eutychianus)
Antiochiæ Patriarcha, Xenajam hominem non
baptizatum confecravit Epifcopum. Verùm an
per faltum confecraverit, ignoratur
ignoratur. Etiam
Ariani poffint Ifchyram per ignorantiam confe-
crafle. Hoc enim crimen fuit omninò rariffi-
mum apud antiquam Ecclefiam. Ejus non repe-
rio exempla nifi poft Christi Domini annum mil-
lefimum.

Ad iftius fæculi medium Herphraftus Thedfordienfis in Anglia Epifcopus nefcio quem Clericum inordinate ordinavit. Ex laico Diaconum. Et Sanctus Lanfrancus Cantuarienfis Archiepifcopus & totius Angliæ Primas confultus ref pondit: Diaconatum ei auferte, ad cæteros ordines minores congruis eum temporibus promovete, Diaconatus verò ordinem nunquam recipiat, nifi cafiè vivat, nifi de reliquo fe cafè victurum Canonica atteftatione promittat. Si verò cœlibem vitam egerit,

acturum fe omni tempore refpondere voluerit, non quidem eum ad ordinem Diaconatus iterùm ordinabitis, fed ipfum officium per textum Sandi E. Ep. 21. vangelii, vel in Synodo vel in multorum Clericorum

Conventu reddetis. Proindè illegitima, tamen rata
& valida eft iftiufmodi confecratio. Verba,
Nifi cafè vivat, refpiciunt novella tunc Roma-

næ Ecclefiæ contra conjugatos Clericos Decreta :
Inordinatè ordinatum Diaconum, nifi illa fole-
mniter profiteretur, Lanfrancus voluit perpetuò
manere degradatum, & omni vita communi-
care ut Laicum. Et quia ante Gregorii feptimi
tempora Anglorum gens vix admifit illa De-
creta videtur ifta epiftola effe fcripta fub
Pontificatu noftri Gregorii. Quod fi verum fit,
Lanfrancus refpondit ex Alexandri fecundi ad
Rumoldum Conftantienfem in Germania Epi-
fcopum Refcripto: Sollicitudo Dilectionis tuæ ftu
duit confulere, utrùm portitor iftarum litterarum
Diaconatus & Presbyteratus officium fit idoneus pera-
gere, necne, cùm ad id præpropero curfu, videli
cet fine Subdiaconatus ordine, negligentia potiùs
quàm fuperbia cognofcatur adfcendiffe. Undè nos
confulendo Charitati tue mandamus, ut ab officio
cum Sacerdotali prohibeatis, donec proximo quatuor
temporum jejunio Subdiaconatus minifterium ci ritè
imponas, & fic deinceps ad majora officia eum redire
concedas. Ex quibus lucet inflictam tali ordina-
tioni fufpenfionem tunc non fuiffe refervatam
fummo Pontifici. Exftat epiftola in Decreto
Sancti Ivonis Epifcopi Carnutenfis.

Ejufdem fæculi anno feptuagefimo feptimo Hu-
go Dienfis Epifcopus, feptimi Gregorii per Gal-
liam Legatus, celebravit Synodum Pictavien-
fem, & in Synodalium Actorum ad Pontificem
relatione fcripfit: Peftis & dedecus Sanctæ Eccle.
fie, Archiepifcopus Turonenfis, & cum eo Epifco-
pus Redonenfis, totum penè occupaverunt Conci-
lium. Redonenfis namque comprobatus eft reus,
quia non priùs ordinatus in Clericum eft ordinatus in
Epifcopum. Ejufdem alia crimina enumerat, ac
pergit: Nos multorum precibus inclinati, nondum
depofitum, fed tamen fufpenfum, quia fuæ utilis
erat Ecclefiæ, veftræ mifericordiæ præfentandum
& judicandum reliquimus. Et hac forfan occafio-
ne nofter Gregorius emifit præfentem Canonem.
Eft Canon conformis Refcripto Alexandri. Ifte
Redonenfis Epifcopus fuit nomine Silvefter.
Laudata relatio exftat apud Hugonem Flavinia-
cenfem. De nefcio quo, qui necdum in Cleri-
cum benedictus fe permifit confecrari in Subdia-
conum, Sanctum Ivonem confuluit Guilielmus
Rothomagenfis Archiepifcopus: Et Ivo refpon-
dit partim ex Refcripto Alexandri, partim ex
hoc Canone Gregorii. Integrum Refcriptum
inferuit fuis litteris, & addidit fimiles per fal-
fi honorifica
tum promotos difpenfari poffe,
eorum vita, aut Ecclefiæ utilitas ita exigat, alio-
quin nec adfcendere poffe, nec miniftrare. Hec
pofterior Refponfi pars palàm defumpta eft ex
præfenti Canone. Vide plura apud Gregorium
nonum fub titulo de Clerico ordinato per fal-
tum. Hæc eft noviffima Tridentini Concilii
fanctio: Cum promotis per faltum, fi non miniftra- Seff. 23.
verint, Epifcopus ex legitima caufa poffit difpenfa- cap. 14
re. Ipfos effe à folo per faltum fufcepto ordine
fufpenfos fentit cum variis Auguftinus Bar-
bofa.

Alia à nobis necdum laudata aut expofita Gregorii Decreta refert Guido Abbas in libro Micrologo de Ecclefiafticis obfervationibus: De fignis, quæ fuper oblationem à diverfis diversè fiunt, nos Cap. 14

ab

[ocr errors]

395

ita femper obfervavit, nobifque item obfervandum firmiffimè inculcavit. Ut tamen tres fuper Calicem, & duæ Cruces ad ejus latus fiant cum Oblata, hodiè mandant Rubrica Romani Miffalis. Haud dubiè plura funt hujus Gregorii Decreta . Latent aut perierunt.

b Apoftolica Sede formam fumere præfertim decrevimus, undè totius Chriftiana Religionis ordinem originem fufcepimus. Nam &illi Sedi noftro tem pore talem Deus Gubernatorem reverendæ, inquam, memoriæ Gregorium Papam impofuit, qui fub decem fuis Antecefforibus à puero Rome nutritus & eruditus, omnes Apoftolicas traditiones diligentif fimè inveftigavit, & inveftigatas ftudiofiffimè in actum referre curavit. Hunc ergo Doctorem, religione & auctoritate præcipuum, immò Apoftolicam Traditionem per ipfum in confecrandis myfteriis pofcopus, ac in Virdunenfis Ecclefia Chronico tiffimùm imitari decrevimus. Sicut nos ipfi per ipfum,

tam

[ocr errors]

Ipfius fanctiffimam in Salernitano exilio vi Apoftolicum de afflicta Ecclefia mero rem, & fanctiffimam mortem referunt in Caffinenfis Monafterii Chronico Leo Oftienfis Epi

Hugo Abbas Flaviniacenfis. Leo addit illum etiam in monte Caffino, dum Miffam celebraret, corufcaffe miraculis. Hugo illum meritò titulat Confefforem & Martyrem . Fuit novus & verus iftius fæculi Athanafius. Defunctus eft die vigefima quinta Maii, undecimi fæculi anno quinto poft octogefimum. Et Salerni fepultus in Ecclefia Sancti Matthæi Apoftoli. Romana Ecclefia fuo ipfum Martyrologio infcriptum ornat hoc titulo: Beatus Gregorius Papa fe ptimus, Ecclefiafticæ libertatis propugnator ac de

per Epifcopos, qui ipfum imitati funt, accepimus, imparem numerum femper in difpenfatione fignorum fuper oblationem obfervamus: Videlicet unam Crucem, vel tres, vel quinque faciendo. Et boc utique non fine caufa Myfterii. Nam in una & eribus unum & trinum Deum intimamus, in quinque autem quinquepartitam Domini Paffionem fignificamus. Meritò autem impar numerus in Ecclefiafticis officiis frequentatur, quia namquam in duo qualia unitate impediente dividitur, Sicut unitas fande Ecclefiæ nullatenus eam in duo fecari pati-fenfor acerrimus. Quocirca Henricianorum & tur. Pergit Guido de alio Miffa ritu: Pofteà cum Corpore Dominico quatuor Cruces fuper calicem facimus dicendo, Per ipfum, & cum ipfo, & in ipfo, & quintam in latere Calicis, videlicet vul mus Dominici lateris fignificando. Unde & Calicem ex eodem latere cum Oblata tangimus, juxta Romanum Ordinem. Multi tamen tres tantùm Craces fuper Calicem, & duas in ejus latere faciunt. Sed videtur incongruum, cùm Chriftus nullum vulnus in latere babuerit, nifi unum. Sed reverende memovie Gregorius Papa fecit, quod beatus Anfelmus Lupenfis Epifcopus ab eo fe didiciffe teftatus eft, & hoc

Guibertinorum de ejus finali circa fuas fanctiones pœnitentia, mala morte, aut æterna damnatione calumniæ funt ab omni fideli corde & ore profcribendæ atque damnandæ. Ejus in Sæculari ac Regulari Clero nec non in fideli populo ad Apoftolicam difciplinam reducendo ac reformando zelum ac ex pectore conatum Divina bonitas dignetur nobis infundere: Excitet in cordibus noftris Spiritum, cui Beatus Gregorius Papa fervivit, ut eodem nos repleti ftudeamus amare quod amavit, opere exercere quod docuit. Amen.

FINIS TOMI SEXTI,

« VorigeDoorgaan »