dum: Sophronius quondam Patriarcha, fub cujus Diœcefi fungebar Sacerdotale officium, ftuduit meam Humilitatem ad banc Apoflolicam dirigere Sedem. Et hæc epiftolæ fubfcriptio: Stephanus per Del mifericordiam Epifcopus Dorenfis, & primus fanda Synodi fub Hierofolymitani Patriarchæ Sede con ftitutus. Ad epiftolæ caput fe titulat Primum fub Sacerdotali Sede Hierofolymitana Diœcefios; Iftius Patriarchatus Proto-Thronum. Exiftimo illum fuiffe feniorem Provinciæ Suffraganeum. Nam & hi in Latinis Provinciis paffim fuerunt Proto-Throni, feu Primates. Ut ut fic, ifta Legatio Stephani virtutes fecerat notas Romanæ Ecclefiæ. Ei Martinus injunxit, ut fua in iftos intrufos ac titulares Epifcopos Decreta exfequeretur, ac infuper in cunctis utriufque Patriarchatus Ecclefiis confecraret novos, atque Cardinales Epifcopos & Clericos. Hac de re fcribit ad Joannem Philadelphia Epifcopum: Hanc, utique novorum & realium Epifcoporum & Clericorum confecrationem, & priùs Apoftolica Sedes hæc fieri per Stephanum dilectum Coepifcopum juffit, fed hoc falutare Propofitum ad effectum ve wire probibuerunt, qui talia prohibere dignos feipfos perbibuerunt. Qui pro arbitratu fuo ea, que edificationis funt, nota ei omninò non fecerunt. Nempè Præcepta demandatæ vicis Apoftolicæ hujus Cathedra, quibus juffus eft electiones ibi facere eorum, qui ad curam Chriftianissimi populi eligendi funt. Solummodò autem ei fignificaverunt de depofitione timorem Domini minimè cogitantes. Quoniam igitur, ut nofti dilecte Frater, in ædificationem magis quàm in deftructionem à Domino poteftatem accepimus, fudio tibi fit ea, quæ ædificationis funt, operari, dato tibi per nos ejus Difcipulos Apoftolico Præcepto

vana

poteftate, & gratia dignos promovere nequaquam dubites, ad incolumitatem & fecuritatem Ecclefiæ Catholicæ. Et in epiftola ad Pantaleonem: Charitas tua non debuit ita fe gerere adversùs eum, qui ab Apoftolica Sede miffus effet, Stephanum Deo amabilem Epifcopum Dorglenfium civitatis, aut ejuf modi de eo ad nos per propriam relationem tranfmittere, cum Salvatoris noftri mandatum id non facere jubeat, fed præcipiat invicem fincerè diligere. Etenim illa diligenter expendentes, prorsùs invenimus, nec ullis argumentis demonftrata, atque idcircò eum meritò ex Apoflolica juftificadimus auctoritate, iis autem qui contra eum scripserunt, crimen dimifimus, Canonis rigorem tempe rantes, & ad refipifcentiam ipfis sufficere exiftiman tes fabulæ revelationem. Univerfam, quæ iftic eft, Catholicam Ecclefiam clauferunt, ne memorato Epifcopo redderentur missa ad eum ab Apoftolica Sede Præcepta, quibus ejus Vicarius conftitutus eft, ac juffus propter temporis anguflias, id eft, propter preffuram irruentium in nos gentium, ea novè inftituere, ad fupplementum Ecclefiaftici Ordinis, Epifcopos, & Presbyteros, & Diaconos, quoad poteftas nobis defuit ad promovendum Patriarcham Hierofoly morum. Ea fecerunt, quæ nec Hæretici unquam funt aufi facere: Abfcindentes ea quæ ad creationem

inftitutionem pertinebat, ea verò tradentes que ad deftitutionem. Nefcio qui Syrorum Epifcopi aut Clerici patrarunt duo facinora. Primò, Papale facte in Stephanum delegationis Diploma muti

larunt: Eam partem, quæ creandorum Epifcoporum poteftatem ac mandatum dabat, abitulerunt ac raferunt; reliquerunt fola in intrufos ac depofitos Epifcopos Decreta. Hæc fola Stephano tradiderunt. Secundò, exceperunt adversùs Stephani perfonam, & ipfum de magnis ac fabulofis criminibus apud Pontificem funt calumniati. Et horum unus fuit ifte nefcio quis Pantaleon.

Quæ omnia, & ex ipfis natam defolationem confiderans Theodorus Sancti Theodofii Abbas, cum Joanne, Stephano, ac Leontio, fuis Monachis, acceffit Romam, & cuncta retulit Martino Pontifici. Hic eos fuæ adversùm Monothelitas Lateranenfi Synodo adhibuit, purgavit Stephanum Epifcopum, & tamen ex caufis illi abftulit Apoftolicas vices, eas tranftulit in Joannem Archiepifcopum Philadelphia, munivit encyclicis ad omnem Antiochiæ ac Hierofolymæ Patriarchatum litteris, has mifit per dictum Theodorum, & infuper fcripfit ad laudatum Joannem: Non dedit nobis Deus Spiritum timoris, fed fortitudinis, & dilectionis, & prudentiæ. Sic profpicimus in Domino, ea que defunt corrigas,& conftituas per omnium civitatum Ecclefias, quæ Sedi tam Hierofolymitane, quàm Antiochene fubfunt, Epifcopos, & Presbyteros, & Diaconos. Hoc tibi omni modo facere præcipientibus nobis ex auctoritate Apoftolica, que data eft nobis à Domino per Petrum fandiffimum, & Principem Apoftolorum. Propter anguftias temporis noftri & pressuram gentium, Ne ufque in finem in illis partibus deficiat Sacerdotalis decoris eximius Ordo, ac indè de cætero noftræ Religionis magnum

venerandum myfterium ignoretur. Encyclica Pontificis epiftola laudat celebratam adversùs Monothelitas Lateranenfem Synodum, reverendam ac obfervandam commendat, ejus exfecutionem adfirmat commiffam Joanni Epifcopo ac Apoftolico Vicario, atque adjungit: Ad majorem fidei ftabilitatem ftuduimus præcipere, fecundùm poteftatem nobis à Domino in gratia datam per Sandlum Petrum Apoftolorum Principem, Joanni dilecto fratri noftro, ut locum noftrum in omnibus Ecclefiafticis articulis in partibus Orientis fuppleat, & creet in omnibus civitatibus, quæ Antiochene Sedi, quæque Hierofolymitana Sacerdotaliter fubfunt, Epifcopos & Presbyteros, & Diaconos, ne, ficut dicit Propheta, deficiant à comeftione oves, eò quòd non fint boves in præfepibus, id eft, fideles & orthodoxi populi, quòd Ecclefiæ Catholicæ Epifcopos non habeant, qui fpiritualem ipfis cibum excitent & præbeant. Omnes feriò hortatur, ut dicto Vicario in cun&tis obtemperent. Quod ipfum per fingulares litteras commendat Theodoro Esbuntiorum epifcopo, Antonio epifcopo Bacathorum, & Gregorio Abbati Sancti Theodofii. Erant plura iftius. Sancti Monafteria.

His obftare videtur laudati Stephani Dorenfis epifcopi ad Lateranenfem Sancti Martini Synodum, lecta & probata in hujus fecundo Secretario, epiftola: Sed & hoc doceo Sanctitatem vefiram, quia temporis attendentes perturbationem, utique Epifcopi Monothelitæ, multos in Oriente per ambitionem decepiffe nofcuntur. Sergius namque quondam Joppenfis Epifcopus, poft receffum gentis Per

farum, Loch Servaturam Sedis Hierofolymitane, feu Vifitatoris in ipfa officium, arripiens, non quidem per Ecclefiafticam auctoritatem, fed per fæcularem Poteftatem contra Canones, ibidem fub Sede Hierofolymitana pertinentes aliquos Epifcopos ordinavit, & cùm ipfe minimè fuerit confirmatus, alios ordinare præfumpfit. Hi autem propterea fcientes inanem esse ordinationem eorum, per propria fcripta confentientes, applicuerunt fe adfectatæ novitati, que à Paulo Conftantinopolitano Epifcopo defenditur, quafi ex hoc fperantes enormiter, quod impoffi bile eft, confirmari. De quibus & anteà Apoftolicæ Sedi innotui, id eft, beate memorie Deceffori vefro Theodoro. Jussitque mihi indigno per Sacram fuam præceptionem, ordinans me Loci Servatorem per Apoftolica ejus fcripta, quatenus tum ea, quæque fuiffent, Ecclefiaftica Capitula peragere debuif fem, &Canonicè, fi nullatenus emendarentur, qui fub denominato prætextu ordinati funt Epifcopi, deponerem cos. Quod & feciffe me certum eft. Et præcipuè quoniam in errorem à veritate recedentes, fpontè delapfi funt. Et tantùm illos recepi fecundùm juffionem ejus, qui libellum pœnitentiæ obtulerunt,

profeffi funt in fcripto, confervare indefinenter & amplecti prædicare fandorum Patrum & Synodorum doctrinas, quorum libellos nuper deferens obtuli facratiffimæ præfidenti Sanchitati veflræ, Martino ter beatiffimo Papæ, ab co quod aliqui eorum meritò recepti, & confirmati funt, aliqui verò pro tuitione Catholice Ecclefiæ condemnati. Hæc epiftola difertè ac lucidè adfirmat ipfos Epifcopos non à Paulo Patriarcha Conftantinopolitano, fed à Sergio Joppenfi Epifcopo fuiffe confecra

tos.

Lib. z.

perator dedit Sergio Joppenfi Epifcopo. Nec ipfi
defuit delegatio Pauli Patriarchæ Conftantino-
politani. Quomodo non delegarit confecrandos
Epifcopos, qui ipfe Patriarchas confecravit?
Etenim in Alexandrinæ fuæ Ecclefiæ Chronico
Eutychius Patriarcha fcribit Homarum fuiffe ter- f. 271.
tium Mahometica Secte Calypham, atque ad-
jungit: Anno Calyphatus ejus quinto conflitutus eft
Macedonius Patriarcha Antiochenus in urbe Conftan-
tinopolitana, qui Maronita fuit. Conftantinopoli fex
annis fubftitit, deinde è vivis exceffit, antequam
Antiochiam vel ingreffus effet, vel vidiffet. Et pergit
de proximo Homari Succeffore Ottomanno:
Anno Calyphatus ejus tertio conflitutus eft Jaribus Pa-
triarcha Antiochenus, qui Maronita fuit. Ei autem
muneri præfectus eft Conftantinopoli, ubi quinque an-
nos fubftitit, neque Antiochiam pervenit. Mortuus eft
autem Conftantinopoli, ac ibi fepultus. Anno Caly-
pbatus ejufdem decimo Macarius eft factus Patriar-
cha Antiochenus, qui & Maronita fuit. Hic etiam
Conftantinopoli creatus, cum ibi octo annos perman
fiffet, neque Antiochiam acceffiffet, mortuus eft, &
ibi fepultus. Anno Calyphatus ejufdem quarto Petrus
eft fadlus Patriarcha Alexandrinus. Maronita fuit.
Cum annos novem fediffet, mortuus eft.

من

Affirmat non folum Macedonium, fed etiam Jaribum ac Macarium fuiffe Conftantinopoli electos, confecratos, habitaffe femper, ac effe defunctos. Et hinc difcimus varia. Primò, quòd non folùm Paulus Patriarcha Conftantinopolitanus, fed etiam ejus Succeffores perrexerint deftructis per Saracenos Ecclefiis nominare & confecrare Epifcopos, præfertim Patriarchas. Secundò, quod ifta electio atque confecratio ftatim cœperit cum ipfis Saracenorum in Ecclefias irruptionibus. Theodorus Balfamon in Meditato de Patriarcharum juribus affirmat fine quinque Patriarchis non conftare Ecclefiæ corpus, atque adjungit: Ob banc ipfam caufam, uti credt par eft, jam dudum fancitum eft, ut haud dubiè per electionem inftituantur etiam ii Patriarchæ, qui ceteroquin facros fibi deftinatos thronos ob Paganorum hoftiles incurfus non poffident. An etiam fub Heraclii Imperio fuerint electi, an autem nominati, & qualiter ifta electio fuerit celebrata, eft longa quæftio. Quidquid fit, iftas electiones, uti fucos & figmenta, Romana Ecclefia fprevit, & ejufmodi Patriarchas dudum noluit agnofcere. Probavit Sancti Martini judicium de ifta electione Macedonii. Et hinc tertiò difcimus

Refpondeo notanda effe Stephani verba de Hierofolymitanæ Ecclefiæ per Sergium invafa vifitatione: Per fæcularem Poteftatem contra Ca nones. Non per Homarum Saracenorum fed per Heraclium Romanorum Principem. Hæc enim eft una ex quorumdam Imperatorum in Ecclefiafticam libertatem violentiis. Etenim de Imperatore Conftantio, quòd nefcio quem Fe licem jufferit in Palatio confecrari Epifcopum atque ita tamquam Anti- Chrifti Præcurfor ex Palatio Ecclefiam fecerit, lamentatur in epifto la ad fuos Monachos Sanctus Athanafius. Et de Valente Augufto, quòd Lucium Pfeudo-Patriarcham Alexandrinum à fimilis fæcis Antiocheno Patriarcha Euzoio jufferit confecrari, fcribit cap. 19. Hermias Zozomenus. Quòd Calendionem Antiochenum Imperator Zeno jufferit Conftantino-intellectum fexti Concilii. Poft degradatum in poli confecrari contra Canones, affirmat in Ec- duodecima Actione Macarium Patriarcham Anclefiaftica hiftoria Anaftafius Bibliothecarius. tiochenum Epifcopi ac Venerabiles Clerici, qui Quòd Imperator Juftinianus Mediolanenfem Ele fub Sede funt Antiochiæ civitatis, accedunt ad &tum, quia Gothi adhuc graffabantur per Ita-gloriofiffimos judices, & dicunt: Petimus veliam, jufferit apud Ravennam confecrari, teftaEpift. 3. tur in litteris ad Narfetem Comitem Pelagius.

Lib. 6.

fram Gloriam fuggerere piifimo noftro Domino & magno Imperatori, alterum pro Macario, qui fucprimus Pontifex. Eadem de re Imperatorem Ar- rat Archiepifcopus nofter, ad Pontificalem Sedem cadium, qui Sanctum Joannem Chryfoftomum Antiochiæ provenire, ut non fit vidua hujufmodi jufferat confecrari per Theophilum Alexandri- Sedes. Et gloriofiflimi judices refpondent: Senum, quidam arguunt. Eadem violentia Theocundùm ea, quæ confiderata funt à sando & univerdoricus Italiæ Rex Petrum Altinum Epifcopum fali veftro Concilio, & juxta petitioner Reverenintrufit Romanæ Ecclefiæ Vifitatorem. Ita ergo diffimorum Epifcoporum ac Religioforum Clericorum plenam & vifitandi, & confecrandi poteftatem qui funt fub jure Sedis Antiochiæ civitatis, agein Hierofolymitano Patriarchatu Heraclius Im-mus. Et ab iftis Epifcopis & Clericis fuit electus.

&

& confecratus Theophanes, Monachus Canobii ad Baias. Et hic eft primus poft Saracenicam captivitatem legitimus Patriarcha Antiochiæ. Apoftolici Legati, licet Macarium titulari Patriarcham, & uti talem fibi adfidere permiferint caufa pacis, ejus tamen electionem habuerunt pro fuco: Et hinc Theophanem voluerunt eligi fecundùm Canones. Et univerfa Synodus permifit. Et quòd illic fimiles ordinationes fuerint damnatæ atque profcriptæ, non eft dubitandum. Verùm poft Romanæ Legationis abitum Græci manferunt Græci: Iftas ordinationes pertinaciter continuarunt. Et ipfas confirmarunt, ac privilegiis honorarunt in Trullana SyCap. 37. nodo. Quia nempe ipforum quidam meliores & prudentiores cenfebant non recedendum à fexta Synodi & Romanæ Ecclefiæ judicio. Adversùm hos fenferunt plures, atque ita ifte Canon prodiit. Et hinc quartò difcimus iftum Canonem effe ex illis, quos Romana Ecclefia noluit admittere. An etiam Petrus Alexandria Patriarcha fuerit electus Conftantinopoli, Euthychius non exprimit. Exiftimo illic electum. Ejus enim electionem cum Macedonii electione comparat Sanctus Martinus: Et ambas eodem tenore damnat Exiftimo ipfum abiiffe Conftantinopoli Alexandriam, & illic fediffe.

Lib. 2.

fol. 291.

Exiftimo hac de re nec dubitandum. Et ifta audacia Sergius, Paulus, ac alii Monothelitæ Patriarchæ fuerunt abufi ad fuæ hærefis ftabilimentum. Hinc ad ipfam eliminandam Theodorus Pontifex Stephano Dorenfi Epifcopo dedit Vifitationem Hierofolymitanæ Ecclefiæ, San&tus Martinus addidit Vifitationem Antiochena Sedis, & infuper per utrumque Patriarchatum Apoftolicas ordinandi vices. Et has tandem ex caufis tranftulit in Joannem Archiepifcopum Philadelphienfem. Et hæc omnia affirmat effe fecundùm Canones, & fpectare ad Sancti Petri privilegium. Et fcripfit ad Joannem: Ejus, qui falsò fibi nomen Epifcopatus affinxit, Macedo nii dico, importunas litterarum minas, five proteftationem fortiter defpuito, ut rabidi & temerarii canis latratum. Nempe ut nunc cum fuis Symmyftis Venericus Vercellenfis Epifcopus adversùm feptimi Gregorii, ita tunc Pfeudo-Patriarcha Macedonius adversùm Sancti Martini delegationem proteftabatur, atque infaniebat. Et quidem Sanctus Martinus ifta omnia fanxit & fcripfit ex judicio fui Lateranenfis Concilii. Etiam de Conftantino Papa, Conftantinopolim profecto ad Imperatorem Juftinianum fecundum, fcribit in libro Pontificali Anaftafius Bibliothecharius: Hic fecit ordinationes Epifcoporum in cun

Pergit Euthychius: Porrò mortuus eft Sophro-do & redeundo, per diverfa loca Epifcopos duodenius Patriarcha Hierofolymitanus poftquam illo mu- cim. Et nemo contradixit. nere quatuor annis functus effet. Poft mortem autem ipfius manferunt Hierofolymæ abfque Patriarcha annis viginti novém . Et infrà: Anno Calyphatus Moavia feptimo conftitutus eft Joannes Patriarcha Hierofolymitanus, qui annis quadraginta fedit. Manferat autem Sedes Hierofolymitana poft mortem Sophronii, ufque dum fufficeretur Joannes, fine

CAPUT IV.

Patriarcha per annos viginti novem. Hinc fexti Papa oftenditur eamdem potestatem ha

Concilii tempore Vifitator Hierofolymitana Ec-
clefiæ fuit Theodorus Presbyter, & ipfe fuo
loco ad Synodum legavit Georgium Mona-
chum, ac Presbyterum in Ecclefia Dominica
Refurrectionis. Quæ Chronologia an fubfiftat,
eft alio loco difcutiendum. Interim cur poft So-

buiffe in omni Occidentis Patriar

chatu, nominatim in Illyri-
ciana Diœcefi.

Odem confecrandi jure Romanus Pontifex

phronii mortem Patriarchalis Ecclefia tot annis femper fuit ufus per omnes Diœcefes a

vacaverit, ignoro. Ex hac porro vacatione vi-
des caufam, ob quam Sergius Joppenfis Epifco-
pus in folo Hierofolymæ, non autem in Antio-
chie Patriarchatu ordinaverit Epifcopos. Quia
nempè Antiochia habebat Conftantinopoli Pa-
triarcham Macedonium: Et hic fuas confecran-
di vices alicui iftic Epifcopo delegarat. Hinc
Imperator Heraclius Sergio detulit Vifitationem
folius Hierofolymitanæ Ecclefiæ. Porrò Sergius
dumtaxat confecravit poft mortem Sophronii.
At verò Sanctus Martinus lucidè affirmat tales
confecrationes non folùm poft Sophronii mor-
tem, fed etiam in ipfius vita, ac item ante

Provincias fui Occidentalis Patriarchatus. Im-
mò longè majori. Utpotè inducto palàm per
Apoftolicum, & ftabilito per fextam Nicænum
Canonem. Illyriciana Dioecefis inter Romanum
& Conftantinopolitanum Patriarchatum frequen-
ter cefpitavit, ideoque illum eft quandoque mi-
nùs venerata, & tamen ad Sanctum Anyfium
Archiepifcopum Theffalonicenfem, fuum iftic
Vicarium, in publicatis per Dominum Lucam
Holftenium litteris fcripfit Siricius Pontifex:
Etiam dudum, Frater chariffime, per Candidianum
Epifcopum, qui nos præceffit ad Dominum, bu-
ejus Patriarchatum fuiffe graffatas. Etenim interjufmodi litteras dederamus, ut nulla licentia effer
Modefti Patriarchæ mortem & Succefforis So- fine confenfu tuo in Illyrico Epifcopos ordinare præ-
phronii promotionem, fi quidem dicto Euthy-fumere. Que utrùm ad te pervenerint, fcire non
chio credimus, intercefferunt fex vacationis an-
ni: Et tunc fuit graffata etiam ifta audacia. Ejus
non fuit alia origo, quàm Conftantinopolitani
Patriarchæ, qui partim fua, partim Augufta
Auctoritate talia in iftas Ecclefias attentarunt.

potui. Multa enim gefta funt illic per contentionem
ab Epifcopis in ordinationibus faciendis: Quod tua
meliùs Charitas novit. Et ideò follicitè agere te opor-
tet, ne, ut fadum eft, certatim in una Ecclefia,
dum ordinare prafumunt indignos, veluti tres Enie.

Epift. 3.

contra noftram præceptionem præter tuam notitiam
fuerit ordinatus, nullam fibi apud nos ftatus fui
effe noverit firmitatem, cofque ufurpationis fuæ, qui
boc præfumpferint, rationem reddituros. Singulis
autem Metropolitanis, ficut poteftas illa committitur,
ut in fuis Provinciis jus habeant ordinandi,

fcopos feciffe videantur. Ad omnem bujufmodi au
daciam comprimendam vigilare debet conftantia tua
Spiritu in te fando fervente, ut vel ipfe ordines, fi
potes, vel quos judicaveris Epifcopos idoneos cum
litteris dirigas dato confenfu, qui poffint in ejus lo
cum, qui defunclus vel depofitus fuerit, Catholicum
Epifcopum, & vita & moribus probatum, fecun- ||ejus Metropolitanos à te volumus ordinari, maturo
dùm Nicænæ Synodi Statuta, vel Ecclefiæ Romanæ
Clericum, de Clero meritum ordinare. Ex quo
Byzantium, Heracleenfis in Europe Provincia
Metropoleos fuffraganea Parochia, profecit in
-Regiam Conftantinopolim & novam Romam,
ejus Epifcopi ftatim coeperunt non dumtaxat
Metropoliticam, fed & Patriarchalem dignita-
tem ambire, ideoque non folùm Thracice Dice-
cefeos, fed etiam Orientalis Illyrici Provincias
follicitare, rodere, invadere. Hinc enim San-
&tus Anyfius, Metropolita Theffalonicenfis,
invitatus adfuit utrique, ex qua fecunda cu-
menicam conflamus, Conftantinopolitanæ Sy.
nodo. Hinc item eadem civitas quandoque ac-
cepit tres fimul Epifcopos. Nempè duos à duo-
bus de eadem fuffraganea civitate litigantibus
Metropolitis, tertium à Conftantinopolitano
Epifcopo. Quis enim credat tres quandoque Me-
tropolitas de eadem civitate concertaffe? Etiam
poffint certaffe duo Electi, & à diverfis Metropo
litis fuiffe confecrati. Poffit item occurriffe ca-
fus, ex quo Sanctus Ambrofius Illyrici caput Syr-
mium accedere debuit, & ibidem Epifcopum or
dinare. Quidquid fit, adversùm fimiles exceffus
ac rapinas Sanctus Damafus Pontifex iftic erexit
novum Apoftolicæ delegationis Magiftratum:
Archiepifcopo Theffalonicenfi dedit Apoftolicas
vices per omnem Illyrici Dioecefim. Dedit per-
fonæ, non Sedi. Hinc novus femper Epifcopus
debuit novum femper Diploma accipere. Etiam
idem Epifcopus à novo femper Pontifice.

Et ufque tunc quifque illic Metropolita confecrabat fuos Suffraganeos, & ab ipfis confecrabatur, more aliarum Occidentalium Provinciarum, gratiosè inducto atque indulto per ipfos Apoftolos. Etenim Tito, Cretenfis ad Illyrici Dioecefim fpectantis Provinciæ primo Metropolitæ, mandavit Sanctus Paulus Apoftolus, ut per omnes civitates conftitueret Presbyteros, id eft, Epifcopos confecraret. Hunc morem mutavit Damafus. Omnes totius Dioecefis etiam Provinciales Epifcopos voluit confecrari per fuum Vicarium. Omnium iftic Epifcoporum confecrationes reddidit Sedi Apoftolicæ. Et ejus Decretum Siricius in jam adductis litteris innovavit & confirmavit. Et ita videtur fuiffe ufque ad Sancti ac Magni Leonis Pontificatum. Du rum quippe id vifum eft Metropolitis, ideoque non minùs quàm Hilarius Arelatenfis illi adversùs Sedem Apoftolicam murmurarunt. Questi funt fe effe folo nomine Metropolitas, omnem ejus fibi ablatam rem tranfiiffe ad Pontificem. Ep. 24. Hinc ad Anaftafium Theffalonicenfem Epifcofuum iftic Vicarium, fcripfit laudatus Leo: Nullus te inconfulto per illas Ecclefias ordinetur Antiftes. Ita enim fiet, ut fint de eligendis matura judicia, dum tuæ Dilectionis examen for. midatur. Quifquis verò de Metropolitanis Epifcopis

tamen & decocto judicio. Quamvis enim omnes An-
tiftites probatos & Deo placitos deceat confecrari,
bos autem præcellere volumus, quos præfuturos
bis, qui ad fe pertinent, Confacerdotibus noveri-
mus. Et ad cunctos iftius Diœcefis Metropoli-
tas fcripfit: Ita vos ad illum, Epifcopum ac Vi-
carium Theffalonicenfem, pertinere volumus,
ut ad vos Provinciarum veftrarum pertinent Sacer- Ep. 25.
dotes. Qui ergò jure fibi debito uti cupiunt, Apofio-
lice Sedis auctoritate conceffa per fuam contumaciam
imminuere non nitantur. Ut verò Dilectioni veftræe
Provincie ordinatio permittitur Sacerdotum, ita
Fratrem & Coepifcopum noftrum Anaftafium de or-
dinando Antiftite volumus confulatis, cui Metropoli-
tani Epifcopi confecrationem ftatuimus reservari, ut
eo inquifitore atque cuftode, cum certæ licentiæ mo-
dus imponitur, Ecclefiafticæ difciplinæ in omnibus
ordo fervetur. Sancit varia. Primò, ut Provin
cialium Epifcoporum electio per Vicarium exa-
minetur & confirmetur. Secundò permittit, ut
ifti Electi & Confirmati per fuos Metropolitas
confecrentur. Tertiò, Metropolitarum electio
nem vult longè ftrictiùs per Vicarium examinari,
& ante confecrationem confirmari. Quartò ipfo-
rum confecrationem Vicario privativè refervat.
Quintò permittit Vicario, ut ipforum confecra-
tionem poffit Comprovincialibus delegare. Ea
fubjectione, qua Provinciales Epifcopi Metro-
politæ fubfunt, vult Metropolitas fubeffe Vica-
rio. Exftant ifte epiftolæ in Bonifacii fecundi
Romana Synodo, publicata per Dominum Lu-
cam Holftenium,

Et hæc omnia Sanctus Leo confirmat in alia ad eundem Anaftafium epiftola. Decernit primò. Secundùm Sandorum Patrum Canones, Spiritu Dei conditos & totius mundi reverentia confecratos, Metropolitanos fingularum Provinciarum Epifcopos, quibus ex delegatione noftra Fraternitatis tuæ cura prætenditur, jus traditæ fibi antique di gnitatis intemeratum habere decernimus, ita ut à regulis præftitutis nulla aut negligentia, aut præfumptione decedant. Per iftos Divinos Patrum Canones intelligit fexti Nicæni Canonis claufulam Suis privilegia ferventur Ecclefiis. Affirmat per Apoftolicas in Illyrico vices nec exfufflari, nec caftrari jus Metropoliticum: Metropolitas manere Metropolitas, non folo nomine, fed & re. Palàm obviat illorum querimoniis. Et adjungit: A præftitutis regulis non decedant. Utique à præftitutis regulis circa Apoftolici Vicarii auctoritatem. Secundò decernit: Cùm de Summi Sacerdotis electione tractabitur, ille omnibus præponatur, quem Cleri populique confenfus concorditer poftularit. Ita ut fi in aliam fortè perfonam partium fe vota diviferint, Metropolitani judicio is alteri præferatur, qui majoribus & ftudiis juvatur & meritis. Tantùm ut nullus invitis & non petentibus ordinetur, ne plebs invita Epifcopum non optatum aut

con