1 committit non folam inobedientiam, fed & furtum. fed && difcant fi babent Monafteria, an deludant, & noceant bonoribus Archimandritarum. Et amodò debent accipere difciplinam, ut non se dicant Archimandritas, qui in monumentis habitant. Trium, quatuor, aut quinque nominum conventicula dicunt non effe Monafteria, utique nota & famofa: Effe dicunt Monafterii titulo indigna, ipforumque Præfectos indignos nomine Abbatis aut Archi mandritæ. Eodem fenfu loquitur, cujus tempore abundabant ifta Girovagorum conventicula, Sanctus Benedictus. Hofce omnes vult incorpo. rari poffe in fua Monafteria, arcens folos illos, qui famofum & notum habuerint Monafterium, feu ut ad Pontium Cluniacenfem Abbatem rectè fcribit laudatus Groffredus, qui venerint de Monafterio note & Regulart. In iftis enim paucorum Conventiculis nulla confuevit effe difciplina. Non habent jus Monafterii, fratres non spectant ad ipforum proprietatem, ideoque à quovis Abbate poffint libere admitti. Præfenti in Canone nofter Gregorius loquitur ex Sancti Benedi&i Regula, quæ peregrini Monachi feu ad folum hofpitium, feu etiam ad fraternitatem & domicilium recipiendi modum Cap. 61. exponit, atque adjungit: Caveat Abbas, ne aliquandò de alio noto Monafterio Monachum ad babitandum fufcipiat fine confenfu Abbatis ejus, aut litteris commendatitiis. Quia fcriptum eft: QUOD TIBI NON VIS FIERI, ALTERI NE FECERIS, Verùm quid per notum Monafterium intelligatur, eft magna quæftio inter ipfos etiam Sancti Benedicti filios. In litteris ad nefcio quem L.6. Epift. Abbatem Sanctus Petrus Damiani fcribit iftum Regulæ articulum dirigi ad Abbates, ideoque fuæ, quæ Priores dumtaxat haberent, congreEp. 67.68 gationis Monafteria ipfo non adftringi. In binis ad Flaviniacenfes Monachos litteris Sanctas Bernardus ait, cuncta totius mundi Monafteria non poffe effe omnibus nota, ideoque à Regula intelligi folùm illud, quod Abbati alienum Monachum admittenti fit notum. Quæ expofitio dictis Flaviniacenfibus meritò difplicuit. Placet mihi illa, quam dat in litteris ad Odonem majoris Monafterii Abbatem Goffredus Abbas 14. Epift. Vindocinenfis: Ubi fandus Benedictus de peregri 21. C. 16. nis Monacbis mentionem facit, de illis loquitur, qui eo tempore mundo quidem renuntiabant, fefe in Domini fervitutem profitentes, nullam tamen fua profeffione alicubi firmantes ftabilitatem. Eos verò, qui certo in loco profitentur, ubi profeffi funt, & bajulare crucem Domini, & Dominum fequi neceffe eft, non peregrinam quærere fepulturam. Ex iftorum numero fuiffe etiam Sanctum Hierony. mum, lucet ex ejus ad Sanctum Paulinum Antiochiæ Patriarcham, dum in Presbyterum conEpift. 61. fecraretur, proteftatione: Sific Presbyterium tribuis, ut Monachum nobis non auferas, videas de judicio tuo; fin autem fub nomine Presbyteri tollis mihi propter quod fæculum dereliqui, ego habeo quod femper babut. Utique libertatem quocumque migrandi. Spirituali connubio nolebat ad certum Monafterium aut Ecclefiam fixus alligari. Ita Sanctus Paulinus Nolenfis, Sanctus Gregorius Nazianzenus, & id genùs plurimi Monafticam vitam in proprio rure fub nullius, nifi fo lius Epifcopi, obedientia exegerunt. Verùm. non omnes folitarii fuerunt tales, fed ipforum plures fuerunt Girovagi, Sarabaitæ, Gloffogafores, de quibus in libro de Monachorum opere Sanctus Auguftinus, & alii Patres deponunt graves querimonias, conati compellere ad Conobia. Habitabant aut nullibi, aut in ignotis tuguriis, uti turbulenti illi, de quibus ad Chalcedonenfem Synodum dixerunt Orthodoxi Archimandritæ: Elpidius monumentorum Procopien Act. 4. L'4. Ep.2. Monachi itaque translatio requirit utriufque Abbatis affenfum: Non folùm ut legitima fit, fed etiam ut valida. Hinc enim de aliter translato ftatuit Agathenfis Synodus: Eum nullus Abbas Can. 37. retinere præfumat, fed ubicumque fuerit, Abbati fuo auctoritate Canonum revocetur. Et Synodus Auguftodunenfis: Ad Cellam propriam revocetur. Et adversùm Surrentinæ Ecclefiæ Monachos, proprio arbitrio ad alia Coenobia migrantes, fcribit Anthemio Subdiacono Apoftolici in Campania Patrimonii Præfecto, Magnus Gregorius: Monacho ulterius de Monafterio ad Mona- L.1.Epift. fterium non liceat migrare fterium non liceat migrare. Sed fi quilibet boc 40. præfumpferit, Monafterio in quo ab initio converfatus eft, & fub Abbatis fui Regula, de qua fugerat, cum competenti coercitione reddatur. Et de injuftè translata Sanctimoniali Martia fcribit ad Victo rem Panormitanum Epifcopum Martiam in L. 4.Epift. Monafterium fuum & locum volumus revocari. Mo- 43. nachorum migrationes damnat etiam per Photium Patriarcham celebrata apud Sanctorum Apoftolorum Bafilicam Conftantinopolitana Synodus, & ad ejus quartum Canonem fcribit Theodorus Balfamon: Statuit Synodus & Monachum migrantem & Abbatem fufcipientem effe fegregatos, donec ille ad proprium Monafterium revertatur. Addit ejufmodi migrantes ab Abbatibus requirendos, & Abbatem qui neglexerit, Canonicè puniendum. Quod præfertim verum eft de migratione ad laxius Monafterium, quam effe veram, licet partialem, prævaricationem & Apoftafiam, multis oftendit in litteris ad nepotem fuum Robertum San&tus Bernardus. Et certè non nifi difpenfatoriè ob graviffimas caufas permitti poffit ifta migratio. Quin & ad ftrictius Monafterium, quam omnes Monafticæ vitæ periti laudant uti novum migratio requirit confenfum flum cuffas ef. Eutychius de Bafilica Celerina eft, de fæculo exitum, mi fuos fratres fine fua licen Monafterium non habet. Theodorus in monumentis babitat, Leontius ex Urfario eft. Hypfius in monumentis habitat, babens duo vel tria nomina in Xy. locirco. Paulus de Bithynia eft, habitans folitariè in monumento. Gaudentius in monumentis habitat, babet quinque nomina in Philippianis. Rogamus aliquos mitti, ut ambulent & videant Monafteria eorum, Abbatis. Hinc enim tia non poffe ad Cluniacenfe, licet palàm ftrictius, Coenobium migrare, multis confirmat in Epiftola ad ejus Abbatem Pontium Goffredus Abbas Vindocinenfis .. Et Sanctus Benedictus, dum cujufvis noti Monafterii fratrem admitti Gine Abbatis dimifforiis litteris vetuit, nequa Ep. 19 Ep. 78. L. 3. 8.6. nequaquam de folo ftrictiori aut æque ftricto, fed etiam de laxiori, qualia tunc per Occidentem erant forè omnia, omninò intellexit. Et pro nefcio quo Carnutenfis Ecclefiæ Regulari Canonico, qui fe fuo motu tamquam ad fanctiorem ftatum transferri poffe prætendebat, ad fuum Coenobium transferendo facultatem ab ejus Epifcopo Sancto Ivone omninò petiit Guilielmus Abbas Fifcanenfis, & laudatus Ivo refpondit: Quidquid fibi licere dicat, fine ulla conditione & Habilitate loci & focietati fratrum Canonica profeffionis vinculis adftriclus eft. Notanda funt verba, sine ulla conditione: Ad ftrictiorem ftatum tranf eundi licentiam edicunt non effe Clericali pro feffioni intrinfecam conditionem, adeoque ab Epifcopo aut Abbate omninò petendam & dandam. Secundum quippè conjugium aut fecunda fervitus iniri non poffunt, nifi folutis prioribus. Bone vallis Monafterium ifto tempore incidit in nefcio quam fcandalofam calamitatem, de qua laudatus Ivo: Propter reverentiam Monaftici Ordinis meliùs eft fiere, quàm revelare. Facta iftic fuit tanta perturbatio, ut ipfe Abbas ad majus fuæ profeffionis Monafterium fe receperit, & Bernerius Monachus abierit ad Monafterium Dolenfe. Qui pofteà electus iftic fuit in Abbatem. Omnino tranfiverat ad Monafterium ftrictius, & tamen pergit Ivo: Bona Vallis Abbas & Monachi objecerunt, quod fine licentia fratrum à MonaAerio difcefferit. Nec aliud ad purgandum Bernerium adducere potuit, nifi quod dicta Monafterii turbatio & Abbatis fuga ipfum à poftulanda facultate excufaffent. difcedere, difcedentem verò fine communium litterarum veftrarum cautione nullus audeat retinere. Sinè Abbatis venia permittit ejufmodi tranfitum, illius tamen requirit litteras, quibus tranfeuntem emancipet, commendet, tradat in alterius. Abbatis poteftatem, & de ejus actibus fpondeat ufque ad novam profeffionem. Ita iftud, quod Lib. 3. tit. & plura poftmodùm habuerunt Monafteria, pri- 31.c. 18. vilegium interpretatur apud Gregorium nonum, ac varia circa ipfum dubia elucidat Innocentius tertius in litteris ad Priorem & Conventum Dimolienfem. Et in fua fub Gregorii decimi Pontificatu celebrata Synodo ftatuit Fredericus Archiepifcopus Salisburgenfis: Licitum non fit Abbatibus, cum nec umquam licuerit, Monachos ad Ordinem firiciiorem tranfeuntes minimè abfol vere ab obedientia, que Monachorum offibus infeparabiliter eft affixa. Lucidè affirmat Monachos fine obtenta obedientia non poffe tranfre, mandatque Abbatibus ne ejufmodi obedien tiam audeant denegare. Eundem in fenfum loquitur apud Sancti Ivonis Decretum Synodus Triburienfis: Virgines facræ, fi pro lucro anime Part. 7. c. fuæ propter diftrictiorem vitam ad aliud Monafte- 22. rium ire difpofuerint, ibique manere decreverint, Synodus concedit. Si verò fuga difcipline alium locum quæfierint, redire cogantur. Ejufmodi licentiam mandat ab Abbatiffis non denegari. Qualemcumque fine obedientia tranfitum Monachis. permittere eft Monafteria turbis ac rebellionibus complere. Et longo ac maturo ad tantam, in qua transfiguratus in lucis Angelum Diabolus folet frequenter ludere, mutationem opus eft confilio. Omnium fanctiffimus ac perfectiffimus ftatus eft Epifcopalis : Et tamen nec ad hunc fine Abbatis confenfu tranfire poffit Monachus, adeò ut etiam Fratres Mendicantes, qui fine Prælati fui affenfu in factam de fe Epifcopalem electionem confenferint, omni quæfito jure privet Bonifacius octavus. Ex quo patet Monachum, licet in alterius Abbatem Sanctus Ivo Carnutenfis Epifcopus: & non Ep. 19. Ep. 252. 130 & non potiùs ad folum Speelet Abbatem. Et hanc thaginenfem Archiepifcopum ac ejus Synodum Altera quæftio eft, An ad validam Monachi translationem requiratur etiam confenfus Episcopi? Adfirmat in scholio ad octogefimum tertium Carthaginenfem Canonem Theodorus Balfamon: Quod autem fit bodie à Monaflerii Præfe&is, ut eos qui fibi fubfunt cum litteris dimittant, ut poffint esse Monachi in alieno Monafterio, non eft, ut mihi videtur, firmum & accuratum. Epifcopalibus enim dimifforiis magis opus eft ei qui migrare voluerit, non autem Monafterii Præfecis. Epifco. pis enim magis fubjeci sunt Monachi, quàm Monaferiorum Præfeclis. Et favet antiquus Ecclefiæ Canon, qui nec Clericum nec Laicum fine Epifcopi affenfu & dimifforiis litteris, non folùm de Epifcopatu ad Episcopatum, fed nec de una ad aliam ejufdem Epifcopatus Parochiam transferri permifit ad figendum illic domicilium, immò nec ad agenda negotia tranfire aut ambulare. Tanta olim fuit harum litterarum neceffitas, ut etiam nautas fine ipfis non confueviffe navigare teftetur in litteris ad omnes Orthodoxos Magnus Athanafius. Eas dare poterat folus Epifcopus. Presbyteri, inquit Antiochena Synodus, qui funt in agris, Canonicas Epifiolas dare non poffunt. Ad folos tantùm vicinos Epifcopos litteras deflinabunt. Chorepifcopi autem, qui funt irreprehenfibi||rienfis Ecclefiæ Epifcopi confolationem babere, qui les, dare poffint pacificas Epiftolas. Pagenfis Pre- in longinquo pofitus eft. Et Baccenfe Monafterium, quod Maximianenfi Ecclefiæ vicinum eft, ad consbyter nec ituro ad alium pagum fubdito dare poterat, ipfas ab Epifcopo poftulare debebat, vel folationem Primatis Byzacenæ Provinciæ fe conferre. Nam & de Adrumetino Monafterio filere nullo mocertè à Chorepifcopo, cujus officio hodie fungitur Decanus Chriftianitatis. Qua lege adftrictos do poffumus, qui prætermisso ejufdem Civitatis E. fuiffe & Monachos, fuadet Synodus Andega- pifcopo, de tranfmarinis partibus femper fibi Pref venfis: Monachi quoque, qui abfque Epiftolis va- byteros ordinaverunt, Valentinum, Epiphanium, Vidorianum,& Paulinum. Et cum fibi diverfa gantur, ab Abbatibus fuis vel à Sacerdotibus ad communionem non recipiantur. Confonat prima Au- Monafteria, ut oftenderent libertatem fuam, unirelianenfis Abbatibus fine difcuffione vel commen- cuique prout vifum eft, à diverfis Epifcopis condatione Epifcoporum pro petendis beneficiis ad Domi- folationem quæfierint, quomodo nobis denegari po panos venire non liceat. Et ejufdem civitatis fecun- terit, qui de hac Sede Sancta Carthaginenfis EccleCa. 13 da: Abbates, Martyrarii, Reclufi, vel Presbyte-fie, que Primatum totius Africane Ecclefie ba Cap. 8. Cap. 7. bere videtur, auxilium quærimus? Et in litteris ad Bavagalianenfis Coenobii Moniales ipfe laudatus Primas Bonifacius: Infinuo femper fervorum Dei vel ancillarum Monafteria liberum habere arbitrium à conditione omnium Clericorum. Quorum Prifcorum fequentes ritum, etiam veftrum & in vobis manere ufMonafterium boc babere, cum litteris ri Epiflolia, feu obedientiales litteras, dare non Refpondeo tamen femper potuiffe. Lucet ex que in ævum. Undè per banc vos auctoritatem du- cut limitibus Conciliorum fuorum in boc dumtaxat, ut quandocumque voluerit fibi Clericos ordinare, vel Oratoria Monafteriis dedicare, Epifcopus, in cujus plebe vel civitate locus Monafterii confiftit, ipfe bujus muneris gratiam compleat, falva libertate Monachorum, nihil fibi præter banc ordinationem vindicans, neque Ecclefiafticis eos conditionibus aut angariis fubdens. Quas cunctas Synodos laudant, ac in privilegiis, quæ Corbejenfi ac San&ti Dionyfii Monafteriis dant, fe imitari profitentur Berthefridus Ambianenfis, & Landericus Epifcopus Parifienfis. Epift. 60. cut femper fuerunt, à conditione Clericorum modis omnibus libera, fibi tantùm & Deo placentia. Graffante Honorici aut Trazamondi Regis apud Afros Ariana perfecutione, adeoque per Sancti Eugenii mortem vacante Carthaginenfi Ecclefia, Petrus in Byzacena Provincia fundavit Monafterium, cupiens ipfum fubjicere laudatæ Ecclefiæ Carthaginenfi. Verùm quòd dicti Ariani Reges claufiffent omnes Catholicas Ecclefias, ipfarum deportaffent aut occidiffent Epifcopos, & novos creari rigidiffimè vetuiffent, nulla affulgebat fpes habendi in ifta Ecclefia Epifcopi, ideoque Petrus fe ac fuos pro tempore fuppofuit Bonifacio Gratianenfi Epifcopo, fuæ Provinciæ Primati. Res ita manfit ufque ad Trazamondi filium & fuccefforem Hildericum, qui ex Eudoxia Valentiniani tertii Imperatoris filia genitus, aut mente fuit Catholicus, aut certè in Catholicos clemens & affe&tus. Reddidit enim Ecclefias: Permifit novos confecrari Epifcopos, atque ita Carthaginenfis Ecclefia accepit Archiepifcopum Bonifacium. Et tunc Petrus Abbas fuum Monafterium fuppofuit Ecclefiæ Carthaginenfi. Verùm Liberatus Byzacena Provinciæ tunc Primas graviffimè interceffit, affeverans fpectare ad fuam poteftatem, & ipfum vexans plurimis calamitatibus. Et videtur Monafterium fuiffe in ejus Parochia.fubjicerentur Ecclefiæ Det, & non fcinderent eam, c. 16. C. 3. Que Monaftica libertas olim omninò viguit etiam in Orientali Ecclefia. Lucet ex litibus, quas in Sanctum Hieronymum ac ejus fratrem Paulinianum movit Joannes Hierofolyma Epifcopus, etiam Occidentalium Sacerdotum commo. vens aures, dicenfque hunc in fua Parochia Bethleem Presbyterum conftitutum. Queftus eft à Sancto Epiphanio, extraneo Epifcopo, ordinatum in fua Parochia Paulinianum, & ipfum uti malè ordinatum appellavit non folùm ad fuum Metropolitam Cæfareenfem aut Antiochenum Patriarcham, fed etiam ad Romanum Pontificem. Adeò fenfit iftam injuriam. Alterum accufatio. nis caput exponit Sanctus Hieronymus in litteris ad ipfum Joannem : Quod dicis te petiiffe, ut Epift. 61. neque proprium fibi facerent Principatum, de quibus dicas non fatis intelligo. Exiftimo illum de toto dixiffe Hieronymi Monafterio. Voluiffe ipfum fibi tamquam Ordinario Epifcopo effe per omnia fubjectum. Et ad primum repofuit Hieronymus: Si hoc verum eft, cuncti Palæftini Epifcopi non ignorant. Monafterium enim Sandit Papa Epiphanii, nomine Vetus dictum, in quo frater meus eft Presbyter, in Eleutheropolitano territorio, & non in Elienfi fitum eft. Et pergit: Cur ipfe Joannes, quod amplius eft, Miniftrum alterius Ecclefiæ ordinavit Presbyterum? In posteriori Epis ftola adjungit Paulinianum non ad Ecclefiæ onus aut titulum, fed ad folum honorem fuiffe abfolutè ordinatum. Et hoc in Monafterio, & quidem in ifto, quod fit non in Hierofolymitana, fed in Eleutheropolitana Parochia, & ex quo Epiphanius fit affumptus ad Epifcopatum. Nempè hi fratres exindè Epiphanium elegerant in fuum Epifcopum, ideoque ab ipfo quam maximè poterant in Clericos confecrari. Et ipfe ad Joannem Epiphanius fcribit: Nihil tibi nocuimus, nibil injuriæ fecimus, nec quidquam violenter extor Quod ipfum fuadent adductæ per ipfum rationes. Primò, quòd ex fui Subdiaconi bonis illud effet fundatum. Secundò, quòd effet in Byzacio. Tertiò, quòd omnes ejus Monachi effent Byzaceni, ideoque hujus Provinciæ conditione adftrici. Repofuit verò Petrus ex avita Patrum Regula Monachos non effe fubjectos Ordinario, fed ab ipfis poffe eligi quemcumque Epifcopum. Quem morem demonftrat in Africa femper adeò viguiffe, ut Adrumetinum Monafterium, licet Paternus Canon Romanas etiam appellationes non permitteret ullis Africa Clericis aut Monachis, permiferit fubeffe nefcio cui Epifcopo tranfmarino. Et hinc addifcimus Valentinum Abbatem, fub quo fuit famofa ista de Auguftini circa gratiam dogmate difputatio, Hifpanum fuiffe aut Italum, non Afrum. Et quidem Liberatus nufquam allegavit Petri Monafterium effe intra fuam Parochiam: Quòd nempè Monachos Parochiano Epifcopo tunc nullus Canon fubjiceret. Undè non folum pro Petro, fed pro cunctis generatim Monachis ifta Bonifacii Synodus definivit. Latuit: hæc ufque huc in Vaticana Bibliotheca: Qua-fimus, in Monafterio fratrum, & fratrum peregri dam ejus fragmenta Illuftriffimus Lucas Holstenius tranfmifit Illuftriffimo Parifienfium Archiepifcopo, eruditum de Monachorum fubjectione & exemptione tractatum paranti, Petro de Marca, & ex hujus fchedis nuper vulgavit eruditus Lucas Dacherius. Publicavit & pofterioris Carthaginenfis Synodi fragmentum, in qua Reparatus Primas adversùm Feliciani Rufpenfis Epifcopi interceffionem, & cum fundato per proximum fuum Antecefforem Sanctum Fulgentium Monafterio litem, confirmat hæc omnia, addens tamen hanc moderationem: Monafteria libertate plenissima perfruantur, fervatis norum, qui Provincie nibil tuæ deberent, ordina- 132 quid juvenis fum, & Canones ignoro ? Epipha-| pifcopum caufam laudat tertia apud Jacobum | Dixi, Quoad translationis articulam. Chalcedo. Quæftio tertia eft, An folus fine Abbate Epi- Refpondeo verum effe, quod ad quartum Con- conati alienis plumis fucare & inveftire. Omnis om |