Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

1

committit non folam inobedientiam, fed & furtum.

fed && difcant fi babent Monafteria, an deludant, & noceant bonoribus Archimandritarum. Et amodò debent accipere difciplinam, ut non se dicant Archimandritas, qui in monumentis habitant. Trium, quatuor, aut quinque nominum conventicula dicunt non effe Monafteria, utique nota & famofa: Effe dicunt Monafterii titulo indigna, ipforumque Præfectos indignos nomine Abbatis aut Archi mandritæ. Eodem fenfu loquitur, cujus tempore abundabant ifta Girovagorum conventicula, Sanctus Benedictus. Hofce omnes vult incorpo. rari poffe in fua Monafteria, arcens folos illos, qui famofum & notum habuerint Monafterium, feu ut ad Pontium Cluniacenfem Abbatem rectè fcribit laudatus Groffredus, qui venerint de Monafterio note & Regulart. In iftis enim paucorum Conventiculis nulla confuevit effe difciplina. Non habent jus Monafterii, fratres non spectant ad ipforum proprietatem, ideoque à quovis Abbate poffint libere admitti.

Præfenti in Canone nofter Gregorius loquitur ex Sancti Benedi&i Regula, quæ peregrini Monachi feu ad folum hofpitium, feu etiam ad fraternitatem & domicilium recipiendi modum Cap. 61. exponit, atque adjungit: Caveat Abbas, ne aliquandò de alio noto Monafterio Monachum ad babitandum fufcipiat fine confenfu Abbatis ejus, aut litteris commendatitiis. Quia fcriptum eft: QUOD TIBI NON VIS FIERI, ALTERI NE FECERIS, Verùm quid per notum Monafterium intelligatur, eft magna quæftio inter ipfos etiam Sancti Benedicti filios. In litteris ad nefcio quem L.6. Epift. Abbatem Sanctus Petrus Damiani fcribit iftum Regulæ articulum dirigi ad Abbates, ideoque fuæ, quæ Priores dumtaxat haberent, congreEp. 67.68 gationis Monafteria ipfo non adftringi. In binis ad Flaviniacenfes Monachos litteris Sanctas Bernardus ait, cuncta totius mundi Monafteria non poffe effe omnibus nota, ideoque à Regula intelligi folùm illud, quod Abbati alienum Monachum admittenti fit notum. Quæ expofitio dictis Flaviniacenfibus meritò difplicuit. Placet mihi illa, quam dat in litteris ad Odonem majoris Monafterii Abbatem Goffredus Abbas 14. Epift. Vindocinenfis: Ubi fandus Benedictus de peregri

[ocr errors]

21.

C. 16.

nis Monacbis mentionem facit, de illis loquitur, qui eo tempore mundo quidem renuntiabant, fefe in Domini fervitutem profitentes, nullam tamen fua profeffione alicubi firmantes ftabilitatem. Eos verò, qui certo in loco profitentur, ubi profeffi funt, & bajulare crucem Domini, & Dominum fequi neceffe eft, non peregrinam quærere fepulturam. Ex iftorum numero fuiffe etiam Sanctum Hierony. mum, lucet ex ejus ad Sanctum Paulinum Antiochiæ Patriarcham, dum in Presbyterum conEpift. 61. fecraretur, proteftatione: Sific Presbyterium tribuis, ut Monachum nobis non auferas, videas de judicio tuo; fin autem fub nomine Presbyteri tollis mihi propter quod fæculum dereliqui, ego habeo quod femper babut. Utique libertatem quocumque migrandi. Spirituali connubio nolebat ad certum Monafterium aut Ecclefiam fixus alligari. Ita Sanctus Paulinus Nolenfis, Sanctus Gregorius Nazianzenus, & id genùs plurimi Monafticam vitam in proprio rure fub nullius, nifi fo lius Epifcopi, obedientia exegerunt. Verùm. non omnes folitarii fuerunt tales, fed ipforum plures fuerunt Girovagi, Sarabaitæ, Gloffogafores, de quibus in libro de Monachorum opere Sanctus Auguftinus, & alii Patres deponunt graves querimonias, conati compellere ad Conobia. Habitabant aut nullibi, aut in ignotis tuguriis, uti turbulenti illi, de quibus ad Chalcedonenfem Synodum dixerunt Orthodoxi Archimandritæ: Elpidius monumentorum Procopien

Act. 4.

L'4. Ep.2.

Monachi itaque translatio requirit utriufque Abbatis affenfum: Non folùm ut legitima fit, fed etiam ut valida. Hinc enim de aliter translato ftatuit Agathenfis Synodus: Eum nullus Abbas Can. 37. retinere præfumat, fed ubicumque fuerit, Abbati fuo auctoritate Canonum revocetur. Et Synodus Auguftodunenfis: Ad Cellam propriam revocetur. Et adversùm Surrentinæ Ecclefiæ Monachos, proprio arbitrio ad alia Coenobia migrantes, fcribit Anthemio Subdiacono Apoftolici in Campania Patrimonii Præfecto, Magnus Gregorius: Monacho ulterius de Monafterio ad Mona- L.1.Epift. fterium non liceat migrare fterium non liceat migrare. Sed fi quilibet boc 40. præfumpferit, Monafterio in quo ab initio converfatus eft, & fub Abbatis fui Regula, de qua fugerat, cum competenti coercitione reddatur. Et de injuftè translata Sanctimoniali Martia fcribit ad Victo

[ocr errors]

rem Panormitanum Epifcopum Martiam in L. 4.Epift. Monafterium fuum & locum volumus revocari. Mo- 43. nachorum migrationes damnat etiam per Photium Patriarcham celebrata apud Sanctorum Apoftolorum Bafilicam Conftantinopolitana Synodus, & ad ejus quartum Canonem fcribit Theodorus Balfamon: Statuit Synodus & Monachum migrantem & Abbatem fufcipientem effe fegregatos, donec ille ad proprium Monafterium revertatur. Addit ejufmodi migrantes ab Abbatibus requirendos, & Abbatem qui neglexerit, Canonicè puniendum. Quod præfertim verum eft de migratione ad laxius Monafterium, quam effe veram, licet partialem, prævaricationem & Apoftafiam, multis oftendit in litteris ad nepotem fuum Robertum San&tus Bernardus. Et certè non nifi difpenfatoriè ob graviffimas caufas permitti poffit ifta migratio.

Quin & ad ftrictius Monafterium, quam omnes Monafticæ vitæ periti laudant uti novum migratio requirit confenfum

flum cuffas ef. Eutychius de Bafilica Celerina eft, de fæculo exitum, mi fuos fratres fine fua licen

Monafterium non habet. Theodorus in monumentis babitat, Leontius ex Urfario eft. Hypfius in monumentis habitat, babens duo vel tria nomina in Xy. locirco. Paulus de Bithynia eft, habitans folitariè in monumento. Gaudentius in monumentis habitat, babet quinque nomina in Philippianis. Rogamus aliquos mitti, ut ambulent & videant Monafteria eorum,

Abbatis. Hinc enim

tia non poffe ad Cluniacenfe, licet palàm ftrictius, Coenobium migrare, multis confirmat in Epiftola ad ejus Abbatem Pontium Goffredus Abbas Vindocinenfis .. Et Sanctus Benedictus, dum cujufvis noti Monafterii fratrem admitti Gine Abbatis dimifforiis litteris vetuit,

nequa

Ep. 19

Ep. 78.

L. 3. 8.6.

nequaquam de folo ftrictiori aut æque ftricto, fed etiam de laxiori, qualia tunc per Occidentem erant forè omnia, omninò intellexit. Et pro nefcio quo Carnutenfis Ecclefiæ Regulari Canonico, qui fe fuo motu tamquam ad fanctiorem ftatum transferri poffe prætendebat, ad fuum Coenobium transferendo facultatem ab ejus Epifcopo Sancto Ivone omninò petiit Guilielmus Abbas Fifcanenfis, & laudatus Ivo refpondit: Quidquid fibi licere dicat, fine ulla conditione & Habilitate loci & focietati fratrum Canonica profeffionis vinculis adftriclus eft. Notanda funt verba, sine ulla conditione: Ad ftrictiorem ftatum tranf eundi licentiam edicunt non effe Clericali pro feffioni intrinfecam conditionem, adeoque ab Epifcopo aut Abbate omninò petendam & dandam. Secundum quippè conjugium aut fecunda fervitus iniri non poffunt, nifi folutis prioribus. Bone vallis Monafterium ifto tempore incidit in nefcio quam fcandalofam calamitatem, de qua laudatus Ivo: Propter reverentiam Monaftici Ordinis meliùs eft fiere, quàm revelare. Facta iftic fuit tanta perturbatio, ut ipfe Abbas ad majus fuæ profeffionis Monafterium fe receperit, & Bernerius Monachus abierit ad Monafterium Dolenfe. Qui pofteà electus iftic fuit in Abbatem. Omnino tranfiverat ad Monafterium ftrictius, & tamen pergit Ivo: Bona Vallis Abbas & Monachi objecerunt, quod fine licentia fratrum à MonaAerio difcefferit. Nec aliud ad purgandum Bernerium adducere potuit, nifi quod dicta Monafterii turbatio & Abbatis fuga ipfum à poftulanda facultate excufaffent.

difcedere, difcedentem verò fine communium litterarum veftrarum cautione nullus audeat retinere. Sinè Abbatis venia permittit ejufmodi tranfitum, illius tamen requirit litteras, quibus tranfeuntem emancipet, commendet, tradat in alterius. Abbatis poteftatem, & de ejus actibus fpondeat ufque ad novam profeffionem. Ita iftud, quod Lib. 3. tit. & plura poftmodùm habuerunt Monafteria, pri- 31.c. 18. vilegium interpretatur apud Gregorium nonum, ac varia circa ipfum dubia elucidat Innocentius tertius in litteris ad Priorem & Conventum Dimolienfem. Et in fua fub Gregorii decimi Pontificatu celebrata Synodo ftatuit Fredericus Archiepifcopus Salisburgenfis: Licitum non fit Abbatibus, cum nec umquam licuerit, Monachos ad Ordinem firiciiorem tranfeuntes minimè abfol vere ab obedientia, que Monachorum offibus infeparabiliter eft affixa. Lucidè affirmat Monachos fine obtenta obedientia non poffe tranfre, mandatque Abbatibus ne ejufmodi obedien tiam audeant denegare. Eundem in fenfum loquitur apud Sancti Ivonis Decretum Synodus Triburienfis: Virgines facræ, fi pro lucro anime Part. 7. c. fuæ propter diftrictiorem vitam ad aliud Monafte- 22. rium ire difpofuerint, ibique manere decreverint, Synodus concedit. Si verò fuga difcipline alium locum quæfierint, redire cogantur. Ejufmodi licentiam mandat ab Abbatiffis non denegari. Qualemcumque fine obedientia tranfitum Monachis. permittere eft Monafteria turbis ac rebellionibus complere. Et longo ac maturo ad tantam, in qua transfiguratus in lucis Angelum Diabolus folet frequenter ludere, mutationem opus eft confilio. Omnium fanctiffimus ac perfectiffimus ftatus eft Epifcopalis : Et tamen nec ad hunc fine Abbatis confenfu tranfire poffit Monachus, adeò ut etiam Fratres Mendicantes, qui fine Prælati fui affenfu in factam de fe Epifcopalem electionem confenferint, omni quæfito jure privet Bonifacius octavus.

Ex quo patet Monachum, licet in alterius
Monafterii eligatur Abbatem, fine fui Abbatis
confenfu non poffe migrare. Neceffe eft ut per
hunc emancipatus ifti Coenobio donetur. Infi
gne hac de re teftimonium habemus in Mauri-
gniacenfis Cœnobii Chronico. Cluniacenfem
Monachum Maurigniacenfes in Abbatem elege-
rant, habebantque litteras emancipatorias: Ve- Prima hic occurrit quæftio. An tranfeundi
rùm ipfas non fatis amplas afferuit, ideoque non licentiam dare poffit folus Abbas, nec opus fit
nifi amplioribus, & ad omnem confuetis quando- fuffragio Conventus? Utrumque requiri docet
que nafci quæftionibus portam claudendam vali-in litteris ad Guilielmum Fifcanenfis Monafterii
dioribus impetratis, Electum benedicere voluit
Metropolita Senonenfis. Pro tradenda persona
aliquid exigi vetat, ac de fimonia damnat Boni-
facius quartus in litteris ad Coenobitas Ecclefiæ
Claritane. Exftat Epiftola apud Gratianum.
Quòd datam femel emancipationem Abbas exsuf-
flare non poffit, oftendit laudatus Ivo in litteris
ad Bernardum Abbatem Majoris Monafterii.
Novellum Ciftertienfe Monafterium quis ignoret
Molefnenfi fuiffe longè fanctius, ac per omnia
rigidius? Et tamen de facta ipforum per Urba-
num fecundum pace fcribit Sigebertus Gembla-
A logs. cenfis: Hoc fanè inter utramque Ecclefiam fequeftro
pacis gratia retento, & Apoflolica auctoritate confer-

Abbatem Sanctus Ivo Carnutenfis Epifcopus:
A Confratribus ejus banc folutionem quærite. Et in
litteris ad Dolenfis Cœnobii Monachos: Abbas
& Monachi objecerunt, quòd Bernerius fine licentia
fratrum à Monafterio difcefferit. Et favet ratio.
Etenim pacta & contractus eis ipfis, quibus
nafcuntur, caufis etiam folvuntur. At verò folus.
Abbas non poteft ad profeffionem admittere,
& Conventus filium facere: Ergo neque folus
poteft ad tranfeundum emancipare. Ejufdem
fententiæ fuit Philippus Abbas. Præmonftraten-
fis, ad quem pro ejus, qui ad Ciftertienfe
tranfierat Monafterium, Canonico Fromondo
fcripfit Sanctus Bernardus: Jam de fratre Fro
mondo non eft quod nos laceffatis, cum nequaquam
mato, ut ex eo jam tempore neutra eorum utriuslibet
eum fine voluntaria Abbatis fui concessione' recepe-
Monachum ad babitandum fine commendatione regu
rim. Quod quidem nec vos latuiffe, amara illa
lari fufciperent. Et in Laurishamenfis Monafte-
Epifiola demonftrat, in qua nobis de fola Capi
rii privilegio pofuit Alexander tertius: Prohibemus
tuli non exfpectata conniventia calumniam ftrui-
ut nulli fratrum veftrorum, poft factam in loco.
veftro profeffionem, fas fit de codem loco abfquetis. Quafi verò vel mutua noftra conventione id
licentia Abbatis fui, nifi obtentu arétioris Religionis prohibitum fuerit, vel emancipatio filii ad Capitulum,

& non

Ep. 19.

Ep. 252.

130

& non potiùs ad folum Speelet Abbatem. Et hanc
Sancti Bernardi fententiam refpondeo effe veriffi•
mam. Ipfam enim omninò firmant antique Mo-
nachorum Regulæ, & Eccleffe Canones, quo-
rum aliquos fuprà adduxi .

[ocr errors]

thaginenfem Archiepifcopum ac ejus Synodum
libello exponit Petrus nefcio cujus in Byzacio
Monafterii Præfectus: Pofcimus ut noftrum Mo-
nafterium facias tuæ Beatitudinis regimini fubjace-
re. In abfentia enim Sacerdotis Carthaginenfis Ec-
clefiæ, de proximo Bonifacium Gratianenfem San-
dum Epifcopum primæ Sedis Provinciæ Byzacenæ
petiimus, ut quamdiu buic Sande Ecclefie Car
thaginenfi Rectorem Dominus conceffiffet, nobis, qui
Divina Officia celebrarent, ordinaret. Quod &fa-
Etum eft, ita tamen ut defuncto Primate, non Suc-
ceffor plebis illius aliquam in nobis haberet licen
tiam, ficut eft moris in fubditis. Sed neque plebi
nos vicine aliquando fubjecimus, aut Epifcopis vi-
aut Interventori Ecclefiæ quæ proxima eft no-
cinis
bis, exfpectantes Sandle bujus Ecclefia Carthagi
nenfis libertatem. Eadem repetit in aliis ad eun-
dem Bonifacium Carthaginenfem precibus, ad-
dit fuum, licèt in Byzacio fitum, Coenobium
fuiffe à Reparato Puppianenfi intra Proconfula-
rem Provinciam Epilcopo confecratum, atque
profequitur: Ideoque bumiles fupplicamus, ut ina-
nes querelas Liberati Byzacenorum Primatis Beati-
tuda veftra repellere dignetur, & currente juftitia,
in qua femper deget Beatitudo veftra, à jugo Cle-
ricorum, quod neque nobis, neque Patribus noftris
quifquam fuperimponere aliquando tentavit, eruere
digneris. Nam docemus Monafterium de Præcifu,
quod in medio plebium Leptiminenfis Ecclefiæ poni-
tur, prætermisso eodem Epifcopo vicino, Vico-Ate-

Altera quæftio eft, An ad validam Monachi translationem requiratur etiam confenfus Episcopi? Adfirmat in scholio ad octogefimum tertium Carthaginenfem Canonem Theodorus Balfamon: Quod autem fit bodie à Monaflerii Præfe&is, ut eos qui fibi fubfunt cum litteris dimittant, ut poffint esse Monachi in alieno Monafterio, non eft, ut mihi videtur, firmum & accuratum. Epifcopalibus enim dimifforiis magis opus eft ei qui migrare voluerit, non autem Monafterii Præfecis. Epifco. pis enim magis fubjeci sunt Monachi, quàm Monaferiorum Præfeclis. Et favet antiquus Ecclefiæ Canon, qui nec Clericum nec Laicum fine Epifcopi affenfu & dimifforiis litteris, non folùm de Epifcopatu ad Episcopatum, fed nec de una ad aliam ejufdem Epifcopatus Parochiam transferri permifit ad figendum illic domicilium, immò nec ad agenda negotia tranfire aut ambulare. Tanta olim fuit harum litterarum neceffitas, ut etiam nautas fine ipfis non confueviffe navigare teftetur in litteris ad omnes Orthodoxos Magnus Athanafius. Eas dare poterat folus Epifcopus. Presbyteri, inquit Antiochena Synodus, qui funt in agris, Canonicas Epifiolas dare non poffunt. Ad folos tantùm vicinos Epifcopos litteras deflinabunt. Chorepifcopi autem, qui funt irreprehenfibi||rienfis Ecclefiæ Epifcopi confolationem babere, qui les, dare poffint pacificas Epiftolas. Pagenfis Pre- in longinquo pofitus eft. Et Baccenfe Monafterium, quod Maximianenfi Ecclefiæ vicinum eft, ad consbyter nec ituro ad alium pagum fubdito dare poterat, ipfas ab Epifcopo poftulare debebat, vel folationem Primatis Byzacenæ Provinciæ fe conferre. Nam & de Adrumetino Monafterio filere nullo mocertè à Chorepifcopo, cujus officio hodie fungitur Decanus Chriftianitatis. Qua lege adftrictos do poffumus, qui prætermisso ejufdem Civitatis E. fuiffe & Monachos, fuadet Synodus Andega- pifcopo, de tranfmarinis partibus femper fibi Pref venfis: Monachi quoque, qui abfque Epiftolis va- byteros ordinaverunt, Valentinum, Epiphanium, Vidorianum,& Paulinum. Et cum fibi diverfa gantur, ab Abbatibus fuis vel à Sacerdotibus ad communionem non recipiantur. Confonat prima Au- Monafteria, ut oftenderent libertatem fuam, unirelianenfis Abbatibus fine difcuffione vel commen- cuique prout vifum eft, à diverfis Epifcopis condatione Epifcoporum pro petendis beneficiis ad Domi- folationem quæfierint, quomodo nobis denegari po panos venire non liceat. Et ejufdem civitatis fecun- terit, qui de hac Sede Sancta Carthaginenfis EccleCa. 13 da: Abbates, Martyrarii, Reclufi, vel Presbyte-fie, que Primatum totius Africane Ecclefie ba

Cap. 8.

Cap. 7.

bere videtur, auxilium quærimus? Et in litteris ad Bavagalianenfis Coenobii Moniales ipfe laudatus Primas Bonifacius: Infinuo femper fervorum Dei vel ancillarum Monafteria liberum habere arbitrium à conditione omnium Clericorum. Quorum Prifcorum fequentes ritum, etiam veftrum & in vobis manere ufMonafterium boc babere, cum litteris

ri Epiflolia, feu obedientiales litteras, dare non
prefumant. Et prima Cabilonenfis: Abbates,
Monacht, aut Agentes Monafteriorum, nec ad Prin-
cipis præfentiam fine Epifcopi fui permissu ambu-
lare audeant. Et Synodus Auguftodunenfis :
Monachi in civitatibus crrare non inveniantur.
Quòd fi caufa utilitatis Monaflerii,
Abbatis fui ad Archidiaconum civitatis fcriptis di-
rigantur. Ut nempè hic Abbatis litteras curet
per Epifcopum firmari. Similes, quibus à San-
ato Lupo Ferrarienfi Abbate datam Arnulpho &
Acacio Monachis licentiam firmavit Wenilo Me-
tropolita Senonenfis, litteras habes in laudati
Lupi Regefto. Sine Epifcopi litteris Dioecefim
exire, aut extra ipfam communicare non potuit
olim Monachus, quomodo igitur fine ipfis po-
tuerit in aliud, diverfæ præfertim Dioecefis,
Monafterium incorporari?

Refpondeo tamen femper potuiffe. Lucet ex
avita Monafticæ exemptionis & libertatis ampli-
tudine, quam in fupplici ad Bonifacium Car-

que in ævum. Undè per banc vos auctoritatem du-
ximus commonendas, ut licentiam habeatis, undè
volueritis fpiritualem fumere cibum, liberam in om-
nibus habentes facultatem. Si quis autem contra
hoc falubre venire voluerit Decretum,
, rigorem
illicò fentiat Ecclefiafticum. Ergò hanc vobis at
tribuimus licentiam, ut quem velitis, vobis cor-
rogetis Presbyterum
Presbyterum, qui vobis in
, qui vobis in Monafterio
peragat Sacro-fancta celebranda ufque in perpe-
tuum. Et fi quis Presbyterorum ibidem in Mo-
nafterio Divina celebraverit Myfteria, ipfius Pri-
matis in Altario Domini nomen recenfentur. Et
hoc eft definitivum laudatæ Synodi Decre-
tum: Erunt igitur omnia omninò Monafteria,

cut

[ocr errors]

limitibus Conciliorum fuorum in boc dumtaxat, ut quandocumque voluerit fibi Clericos ordinare, vel Oratoria Monafteriis dedicare, Epifcopus, in cujus plebe vel civitate locus Monafterii confiftit, ipfe bujus muneris gratiam compleat, falva libertate Monachorum, nihil fibi præter banc ordinationem vindicans, neque Ecclefiafticis eos conditionibus aut angariis fubdens. Quas cunctas Synodos laudant, ac in privilegiis, quæ Corbejenfi ac San&ti Dionyfii Monafteriis dant, fe imitari profitentur Berthefridus Ambianenfis, & Landericus Epifcopus Parifienfis.

Epift. 60.

cut femper fuerunt, à conditione Clericorum modis omnibus libera, fibi tantùm & Deo placentia. Graffante Honorici aut Trazamondi Regis apud Afros Ariana perfecutione, adeoque per Sancti Eugenii mortem vacante Carthaginenfi Ecclefia, Petrus in Byzacena Provincia fundavit Monafterium, cupiens ipfum fubjicere laudatæ Ecclefiæ Carthaginenfi. Verùm quòd dicti Ariani Reges claufiffent omnes Catholicas Ecclefias, ipfarum deportaffent aut occidiffent Epifcopos, & novos creari rigidiffimè vetuiffent, nulla affulgebat fpes habendi in ifta Ecclefia Epifcopi, ideoque Petrus fe ac fuos pro tempore fuppofuit Bonifacio Gratianenfi Epifcopo, fuæ Provinciæ Primati. Res ita manfit ufque ad Trazamondi filium & fuccefforem Hildericum, qui ex Eudoxia Valentiniani tertii Imperatoris filia genitus, aut mente fuit Catholicus, aut certè in Catholicos clemens & affe&tus. Reddidit enim Ecclefias: Permifit novos confecrari Epifcopos, atque ita Carthaginenfis Ecclefia accepit Archiepifcopum Bonifacium. Et tunc Petrus Abbas fuum Monafterium fuppofuit Ecclefiæ Carthaginenfi. Verùm Liberatus Byzacena Provinciæ tunc Primas graviffimè interceffit, affeverans fpectare ad fuam poteftatem, & ipfum vexans plurimis calamitatibus. Et videtur Monafterium fuiffe in ejus Parochia.fubjicerentur Ecclefiæ Det, & non fcinderent eam, c. 16.

C. 3.

Que Monaftica libertas olim omninò viguit etiam in Orientali Ecclefia. Lucet ex litibus, quas in Sanctum Hieronymum ac ejus fratrem Paulinianum movit Joannes Hierofolyma Epifcopus, etiam Occidentalium Sacerdotum commo. vens aures, dicenfque hunc in fua Parochia Bethleem Presbyterum conftitutum. Queftus eft à Sancto Epiphanio, extraneo Epifcopo, ordinatum in fua Parochia Paulinianum, & ipfum uti malè ordinatum appellavit non folùm ad fuum Metropolitam Cæfareenfem aut Antiochenum Patriarcham, fed etiam ad Romanum Pontificem. Adeò fenfit iftam injuriam. Alterum accufatio. nis caput exponit Sanctus Hieronymus in litteris ad ipfum Joannem : Quod dicis te petiiffe, ut Epift. 61.

neque proprium fibi facerent Principatum, de quibus dicas non fatis intelligo. Exiftimo illum de toto dixiffe Hieronymi Monafterio. Voluiffe ipfum fibi tamquam Ordinario Epifcopo effe per omnia fubjectum. Et ad primum repofuit Hieronymus: Si hoc verum eft, cuncti Palæftini Epifcopi non ignorant. Monafterium enim Sandit Papa Epiphanii, nomine Vetus dictum, in quo frater meus eft Presbyter, in Eleutheropolitano territorio, & non in Elienfi fitum eft. Et pergit: Cur ipfe Joannes, quod amplius eft, Miniftrum alterius Ecclefiæ ordinavit Presbyterum? In posteriori Epis ftola adjungit Paulinianum non ad Ecclefiæ onus aut titulum, fed ad folum honorem fuiffe abfolutè ordinatum. Et hoc in Monafterio, & quidem in ifto, quod fit non in Hierofolymitana, fed in Eleutheropolitana Parochia, & ex quo Epiphanius fit affumptus ad Epifcopatum. Nempè hi fratres exindè Epiphanium elegerant in fuum Epifcopum, ideoque ab ipfo quam maximè poterant in Clericos confecrari. Et ipfe ad Joannem Epiphanius fcribit: Nihil tibi nocuimus, nibil injuriæ fecimus, nec quidquam violenter extor

Quod ipfum fuadent adductæ per ipfum rationes. Primò, quòd ex fui Subdiaconi bonis illud effet fundatum. Secundò, quòd effet in Byzacio. Tertiò, quòd omnes ejus Monachi effent Byzaceni, ideoque hujus Provinciæ conditione adftrici. Repofuit verò Petrus ex avita Patrum Regula Monachos non effe fubjectos Ordinario, fed ab ipfis poffe eligi quemcumque Epifcopum. Quem morem demonftrat in Africa femper adeò viguiffe, ut Adrumetinum Monafterium, licet Paternus Canon Romanas etiam appellationes non permitteret ullis Africa Clericis aut Monachis, permiferit fubeffe nefcio cui Epifcopo tranfmarino. Et hinc addifcimus Valentinum Abbatem, fub quo fuit famofa ista de Auguftini circa gratiam dogmate difputatio, Hifpanum fuiffe aut Italum, non Afrum. Et quidem Liberatus nufquam allegavit Petri Monafterium effe intra fuam Parochiam: Quòd nempè Monachos Parochiano Epifcopo tunc nullus Canon fubjiceret. Undè non folum pro Petro, fed pro cunctis generatim Monachis ifta Bonifacii Synodus definivit. Latuit: hæc ufque huc in Vaticana Bibliotheca: Qua-fimus, in Monafterio fratrum, & fratrum peregri dam ejus fragmenta Illuftriffimus Lucas Holstenius tranfmifit Illuftriffimo Parifienfium Archiepifcopo, eruditum de Monachorum fubjectione & exemptione tractatum paranti, Petro de Marca, & ex hujus fchedis nuper vulgavit eruditus Lucas Dacherius. Publicavit & pofterioris Carthaginenfis Synodi fragmentum, in qua Reparatus Primas adversùm Feliciani Rufpenfis Epifcopi interceffionem, & cum fundato per proximum fuum Antecefforem Sanctum Fulgentium Monafterio litem, confirmat hæc omnia, addens tamen hanc moderationem: Monafteria libertate plenissima perfruantur, fervatis

norum, qui Provincie nibil tuæ deberent, ordina-
vimus Presbyterum. Multis factum fuum expur-
gat, ac tandem concludit: Quamquam in Mona-
ferio ordinaverim, non in Parochia quæ tibi fubje-
da fit. Etiam Sancto Joanni Chryfoftomo, ab
ipfo ordinatum in Conftantinopolitano Subur
bio Diaconum arguenti, refpondit fe non in
Ecclefia, fed in Monafterio ordinaffe. Pergit in
litteris ad Eliæ Joannem: Sed & illud vehementer
admiratus fum, quod meis locutus es Clericis, affe-
rens te per Sanctum Presbyterum & Abbatem Mona-
chorum Gregorium mandasse mihi, ne quemquam or-
dinarem, & ego hoc pollicitus fim dicens, Num-

132

quid juvenis fum, & Canones ignoro ? Epipha-|
nius hæc omnia admiratus eft, quòd nullus ejus-
modi Canon exftaret. Nempè alienum dumta
xat Clericum, non alienum Monachum ordina-
ri vetabat tunc Canon, ideoque inanem calum-
niam veri criminis objectu purgans Hieronymus
adduxit alienæ Ecclefiæ Miniftrum fuiffe à Joan-
ne promotum in Presbyterum. Et refpondit ad
fecundum accufationis caput: Si de me & Presby-
tero Vincentio dicas, fatis multo dormifti tempore,
qui poft annos tredecim nunc excitatus hæc, loqueris.
Ob id enim & ego Antiochiam, & ille Conftantino-
polim, urbes celeberrimas, deferuimus, non ut te
in populis prædicantem laudaremus, fed ut in agris
&folitudine adolefcentiæ peccata deflentes, Chrifti
in nos mifericordiam deflecteremus. Affirmat fefe
ambos ex tantis urbibus veniffe in Bethleem, ut
fibi & Deo viverent, & ad nullius Epifcopi Sy-
naxes obligarentur. Singularem de fe & Vin-
centio mentionem facit, quòd uterque effet
Presbyter, & antiquiffima fit Regula, quam
in Lerinenfis Coenobii adversùs Theodorum E-

pifcopum caufam laudat tertia apud Jacobum
Sirmondum Arelatenfis Synodus: Clerici ad Epi-
fcopum, Monafterii Laica omnis multitudo ad curam
Abbatis pertineat. Hinc Hieronymus addit & fe
& Vincentium, non ad aliquod Ecclefiæ offi.
cium, fed falva Monachorum libertate ordina-
tos abfolutè, ideoque Joanni ad fingularem obe
dientiam non adftringi. Et pergit de Laica tur-
ba: An non tu potius fcindis Ecclefiam, qui præce-
pifti Bethleem Presbyteris tuis, ne Competentibus
noftris in Pafcha Baptifinum traderent, quos nos
Diofpolim ad Confefforem & Epifcopum mifimus Dio
nyfium baptizandos? Utique Competentes Mona-
chos, quos Monaftica libertas permittebat à quo-
vis Epifcopo baptizari.

| Dixi, Quoad translationis articulam. Chalcedo.
ne enim fancitam Monachorum fub propriis Epi-
fcopis fubjectionem omnis pedetentim admifit
etiam Latina Ecclefia, & quævis exinde exem-
ptio cœpit illis effe fingulare privilegium. Ve-
rùm hæc omnia alium exfpectant locum.

Quæftio tertia eft, An folus fine Abbate Epi-
fcopus poffit Monachum de Monafterio transfer-
re ad Monafterium? Partem negativam adeò
conftanter in litteris ad Pontium Cluniacenfem.
Abbatem defendit Goffredus Abbas Vindocinen- L. + E-
fis, ut nec Romano Pontifici credat effe hanc pift. 2.
poteftatem. Etenim adversùs Apoftolicum, quo
quemvis ad fe, uti ad ftrictiores, tranfeuntem
Monachum admittere prætendebant Cluniacen-
fes, privilegium hæc fcribit: Quòd fi alicujus
privilegii auctoritate Monatbum de noto & regulari
Monafterio fine licentia fut Abbatis vobis retinere con-
ceditur, bujus auctoritas privilegii contra Sandi Be-
nedicti Regulam nititur, & aliud quàm privilegium,
quod Chriftus Dominus Beato Petro donavit, conti-
nere videtur. Hoc enim Privilegium fuit Petro à Deo
collatum, ut quæ erant folvenda folveret, & quæ
liganda ligaret, non ut hominibus fidem mentiendi,
vel se perjurandi occafionem præberet. Adfirmat
Monafticam, qua femetipfum quis certo Mo-
nafterio donat, profeffionem non poffe folvi à
Romano Pontifice, ideoque uti fervum ad
alium Dominum, uxorem ad alium maritum,
aut civitatem ad alium Principem, ita & Mo-
nachum ad aliud Monafterium non poffe ab
ipfo transferri..

[ocr errors]

Refpondeo verum effe, quod ad quartum Con-
ftantinopolitanæ, in Sanctorum Apoftolorum Ba-
filica per Patriarcham Photium celebratæ, Syno-
di Canonem tradit Theodorus Balfamon: Pre-
fens Canon permittit Epifcopo, ut ex duobus ad fe
Et ita fuit ufque ad Eutychianam hærefim, pertinentibus Monafteriis faciat Monachorum tranf-
lationes prout ei vifum fuerit. Quod ipfum
cujus Sectatores Monachi horrenda patrarunt in
Orientalis præfertim Dioecefis Epifcopos, ideo- repetit ad octogefimum tertium Carthaginen-
fem Canonem addit valere in folis ejufdem
que Chalcedonenfis Synodus emifit hunc Cano-
Parochia Monafteriis, atque profequitur: Hæc
nem: Qui verè & fincerè fingularem fectantur vi
Cap. 4.
locum habebunt in cæteris Epifcopis, non autems
tam, competenter bonorentur. Quoniam verò qui-
dam utentes habitu Monachali, Ecclefiaftica negotia in Patriarcha Conftantinopolitano. Ei enim permis-
civilia conturbant, placuit Monachos per unam-fum eft Monachos & Clericos ex regionibus alienis,
quamque civitatem aut regionem fubjectos effe Epifco- nec ejus fedi omninò fubjectis accipere, fed non iti
po, & quietem diligere. Nec Ecclefiafticis nec fe- dem Antiocheno throno, vel Hierofolymitano. Quin-
cularibus negotiis communicent, propria Monafteria, immò non Antiochenus folùm & Hierofolymita--
nus, fed omnis omninò id poteft Patriarcha..
deferentes, nifi fortè his permissum fuerit propter
Etiam quivis Primas & Exarchus. Verùm fchif-
opus neceffarium ab Epifcopo civitatis. Monachos
non tantùm fubjicit Ordinario, fed & fine ejus matici Græci fuo Conftantinopolitano femper
affenfu vetat ad aliud Monafterium transferri. adulati funt, quem ex Heracleienfis Metropo-
Et hic eft Canon, quem laudat Theodorus Bal-lite Provinciali Epifcopo in novum Papam funt
famon, atque ita ante ipfum nulla erat neceffitas
iftius ad fenfus. Verùm quòd adversùm Orienta
les dumtaxat Monachos fanciat Canon, in Oc
cidente quoad translationis articulum numquam
fuit ufu receptus. Nam in contrarium adducti
Latini Canones, non de transferendis ad aliud)
Monafterium, fed dumtaxat de peregrinatu-
ris, atque ita Epifcoporum & Clericorum Sy-
naxi opus habituris Monachis agunt, ideoque
rectè illos compellunt ad Formatas Episcopa-
les, Etenim fine his nemo peregrinus ad publi-
cam Ecclefiæ communionem potuit admitti.

conati alienis plumis fucare & inveftire. Omnis
Patriarcha, Primas, Metropolita, Epifcopus,
fubjectos fibi Monachos femper potuerunt de
Monafterio transferre ad Monafterium fuæ Dice-
cefios, adeoque Romanus Epifcopus femper id
potuit per univerfam Ecclefiam. Ita in caufa,
Theognofti Abbatis Conftantinopolitani con-
ftanter ad Imperatorem Michaelem tertium fcri-
pfit Pontifex Nicolaus primus. Quod ipfum in
litteris ad Dolenfes Monachos tradit Sanctus Ivo Epift. 78.
Epifcopus Carnutenfis. Papa enim, uti om-
nium Epifcoporum Epifcopus, ita eft Abbas

om

« VorigeDoorgaan »