mana Synodo Joannes nonus: Quia Santa Ros
mana Ecclefia plurimas patitur violentias Pontifi-
ce obeunte, quæ ob hoc inferuntur, quia abfque
Imperatoris notitia, & fuorum Legatorum præ-
fentia Pontificis fit confecratio, nec Canonico ritu
confuetudine ab Imperatore directi interfunt

fed
Fecerat id Ludovicus, non fuperbia motus,
ne jura Imperii amitteret. Verùm quæ Imperii
jura? Adeò nihil juris hic habuit Francorum
Imperium, ut Gregorii Succefforem Sergium se
cundum fine Principis licentia denuò confecra-
rint Romani, ideoque factum fit quod in ejus
vita refert Anaftafius Bibliothecarius: Hujus fa-Nuntii, qui violentiam & fcandala in ejus confe-
cratione non permittant fieri, volumus id ut dein-
cratiffime confecrationis cum ad aures invictissimi
ceps abdicetur. Mandat ut Electus præfentibus
Augufti Lotharii rumor pervenisset, Imperator Dro-
Legatis Imperialibus confecretur. Verùm quis Ca-
gonem, fuum ex concubina Patruum, Metenfis
non Augufto Principi iftam umquam auctorita-
Ecclefiæ Archiepifcopum, cum excellentiffimo Ludo-
tem tribuerit, ignoro. Longè minùs oportet
vico filio fuo, magno cum Francorum exercitu Ro-
mam direxit, quafi fuam injuriam vindicaturos. ejus Legatos intereffe Electioni. Etenim de A.
driani fecundi electione fcribit Guilielmus Bi-1
Horrendas fecerunt cædes & ftrages, verùm Pa-
bliothecarius. Quod audientes, tunc Mifi Prin■'
palis electionis libertatem Divina juftitia tuta-
cipis moleftè tulere, indignati fcilicet, non quòd
ta eft, fereniffimum Cœlum fubitò obducens
tantum virum nollent Pontificem, quem nimirùm
nubilo, vibranfque fulmina, quibus etiam ex
Primatibus Drogonis Confiliariis aliqui perie- anxiè cupiebant; fed quòd fe, dum præfentes ef-
runt. Et hinc de Sergii proximo Succeffore fent, Quirites non invitaverint, nec optate à se
Leone quarto pergit laudatus Anaftafius No- futuri Præfulis electioni interesse concesserint. Qui
vi electione Pontificis congaudentes Romani cæpe-accepta ratione, quòd non Augufti caufa contem-
runt iterum non mediocriter contriftari, eo quòd fineptus, fed futuri temporis boc omissum fuerit omni-
Imperiali non audebant auctoritate futurum confe-
crare Pontificem, periculumque Romanæ urbis ma•
ximè metuebant, ne iterum, ut olim poft Sergii
confecrationem, ab hoftibus fuiffet obfeffa. Eum
tamen fine Principis permiffu omninò confecra-
runt. Et aufum feliciter fucceffiffe fuadet apud
Gratianum exftans laudati Leonis Pontificis cum
eodem Augufto Lothario ac ejus filio Ludovi-
co Concordatum: Inter nos vos pacti ferie
ftatutum eft & confirmatum, quòd eleclio & confe-
cratio futuri Romani Pontificis nonnifi juftè & Ca-
nonicè fieri debeat. Hoc eft, fine prævia Princi-
pis licentia. Ita enim Canones omninò man--
dant. Iftud tamen Concordatum à quibufdam
relegatur ad paleas: Nec fine fundamento. E-
tenim de Benedicti tertii electione fcribit lauda-gufti, filiique ipfius Regis Othonis. Laudat da-
tus Cardinalis: Clerus & cuncti Proceres Decre. tum, aut certè innovatum à Leone octavo pri-
tam componentes, propriis manibus roboraverunt, vilegium, de quo magnum Belgii Chronicon:
&confuetudo prifca ut pofcit, inviciffimis Lothario Leo octavus propter Romanorum malitiam, qui
ac Ludovico deftinaverunt Auguftis. Utique con- fuos intrudebant, ftatuit ut nullus Papa nifi de
firmandum. Hinc à quibufdam Schifmaticis cir- affenfu Imperatoris fieret. Addit eodem fenfu
cumfcripti Principes funt conati electionem cafaccipiendum, quod ab Adriano primo dicitur
fare. Voces, Confuetudo prifca ut pofcit, evin-
cunt Concordatum iftud effe de palea graviter
fufpectum. In Notis ad Agobardi Lugdunenfis
Epifcopi opera Stephanus Baluzius fine legitimo
fundamento iftam Anaftafii narrationem vocat
in fufpicionem falfi. Quidquid fit, inchoatam
nefcio quo fpiritu à Ludovico Pio violentiam
pofteri ejus dudum continuarunt. Nempè ufque
ad Marinum Pontificem & Carolum Craffum
Imperatorem, de quibus fcribunt Fuldenfes
Francorum Annales: Omni populo Romano unani-
An. 881. miter confortante, Marinus, qui in Romana urbe
Archidiaconus tenebatur, ordinari compactum eft.
Imperator obviam Papæ pergit, & illum honorificè
fufcepit. Et hinc memorati Principis bonitate

nò prospectu, ne videlicet Legatos Principum in
electione Romanorum Præfulum mos exfpectandi per
hujufmodi fomitem inolefceret, omnem fuæ mentis
indignationem medullitus fedavere, ac ad falutan-
dum Electum etiam ipfi bumiliter acceffere, Lega-
tos, licet in Urbe præfentes, nec vocari opor-
tet, nec adeffe. Ex ifto interim Joannis noni
Decreto proceffit, quod fub Joanne duodecimo
factum fcribit Luitprandus Ticinenfis Ecclefiæ
Diaconus Cives Romam Sanctum Imperatorem
Othonem primum cum omnibus fuis in Urbem L. ́. c. 6.
recipiunt, fidelitatemque promittunt, hæc adden-
tes, firmiter jurantes, numquam fe Papam
elecuros aut ordinaturos præter confenfum atque
electionem Domini Imperatoris Othonis Cæfaris Au-

Carolo Magno datum privilegium, ut fcilicet
nequaquam nominandi Pontificis facultatem
tribuat, fed folùm jus Regii affenfus. Eam
fuiffe Leonis mentem, lucet ex ejus in Be-
nedictum quintum Antipapam Synodo, ubi
hune Benedictus Romanæ Ecclefiæ Archidia-
conus interrogat: Num inficiari potes præfenti
Domino Imperatori juramento promififfe, num-
quam te cum cæteris Romanis Papam electurum
aut ordinaturum fine illius, filiique fui Regis 0-
thonis confenfu? Sub Leone quippe octavo Be-
nedictus ifte fuerat Cardinalis Diaconus. Et
in Edicto, quo Romanæ Ecclefiæ jura con-
firmavit laudatus Otho, liberam electionem
patenter reftituit, folumque fibi refervavit Re-

fretus Adrianus tertius fecit quod habet libergium affenfum. Hinc etiam in Diplomate,

Pontificalis: De electione Pontificis Adrianus de-
crevit, ne in ipfo creando Imperatoris auctoritas
exfpectaretur, idque ideò ut Cleri & populi libera
fint fuffragia.

Antiquam confuetudinem reduxit in fua Ro

quo Sylveftri fecundi electionem confirmavit
Otho tertius, habemus hæc verba: Pro amore
Sandi Petri Dominum Sylveftrum, Magiftrum no-
firum, Papam elegimus, & Deo volente, ipfum
Sereniffimum ordinavimus & creavimus. Nec fo

lùm

Fol. 84.

L. 1. C 4.

lùm hunc Sylveftrum, fed etiam Gregorium,
quintum fuiffe à laudato Principe creatum fcri-
bit Glaber Rudolphus. Nempè Regia Epifco-
pi Electi confirmatio olim titulabatur donum
& conceffio Epifcopatus.

Per Ochonum Auguftorum mortem nequa-
quam dormivit fervitus. Ipfam in Edicto, quo

ipfe Henricus quartus, quòd ipfo inconfulto, qui L. 1. c. lị
tamquam Rex & Patritius in electione fue Urbis
Epifcopi primus effe deberet, Romani sibi Pontifi-
cem præfeciffent, cùm à patre fuo Imperatore plu-
res ibidem quafi fine electione inthronizati fuerint,
Quocirca nequaquam nominandi Pontificis au-
&oritatem, fed folùm in electione principatum

Romanæ Ecclefiæ patrimonia firmavit in Bene-feu primum fuffragium, ac Regii confenfus à dicti octavi gratiam, Henricus fanctus fibi di- præfenti hac Synodo firmatam confuetudinem fertè ftabilivic. Ejus poft Conrardum Salicum Henrico tertio dederunt Romani, atque ità ilfucceffor Henricus tertius præfumpfit etiam no- le Augufta potentia abufus legitimos limites minare. Etenim de Joanne Gratiano, Sancti horrendè exceffit. Et hinc ipfum poft ClemenJoannis ad Portam Latinam Cardinali Presby- tis fecundi mortem de novo nominando Pon tero, qui Pfeudopontifices Benedictum nonum tifice deliberantem, poftulantemque confilia, & Sylveftrum tertium datis penfionibus ad ce- de ejecto Gregorio fexto graviter arguit Venedendum induxerat, atque ità in Gregorium randus Leodienfium Epifcopus Wazo, affirfextum fuerat provectus, Simoniæ & empti Pa- mans Romanum Epifcopum folo Divino fubef patus accufato, & ad & ad dejectionem poftulato fe judicio; ipfum adhuc vivum revocari in Se, apud memoratum Principem, fcribit in gene- dem, & ad novam non procedi nominatiorali fua hiftoria Otho Frifingenfis Epifcopus: nem fuafit, atque adjunxit: Cùm Jude tradiGratianus Regi, Romam venienti ad ipfum toris loco legamus Apoftolos abfque ulla fæculari ejiciendum, apud Sutrium occurrens, ad lenien. potentia Matthiam Apoftolum ordinaffe, credimus dum ipfius animum, Diadema pretiofum obtuliffe boc exemplo per Ecclefiafticos Miniftros abfque podicitur. Quem Rex primò, ut decuit, honorificè tentia fæculari electiones & promotiones Apoftolico. fufcepit, poftmodum autem, collecto Epifcoporum rum fieri debere. Nequaquam Regium confenConventu, à Pontificatu pro nota Simonie cedere fum damnat, fed folam nominandi Pontificis perfuafit, eique Suegderum Bambergenfem Episco- violentiam. Exftant hæc latiùs apud Anfel pum, qui & Clemens fecundus, confenfu Roma- mum Canonicum Leodienfem. Hinc etiam de na Ecclefiæ fubftituit. Et hinc Romana Ecclefia Leone nono, qui per eundem Principem no- Cap. 106, in electione Canonica Pontificum in tantum infirma minatus ftatim affumpferat ornamenta Papalia, ta invenitur, quod quatuor fequentes ab Impera- atque ità pomposè per Galliam proficifcebatur tore ibi pofiti in Catalogo inveniantur. Qualiter Qualiter ad Urbem, fcribit Otho Epifcopus Frifingenautem induftria Hildebrandi fub Leone juniore li- fis: Hildebrandus, Cluniacenfis tunc Monaftebertatem fuam ex parte, fub Alexandro verò ple. rii Prior, Leonem adiens, emulationis Dei plenè rehabuerit, infrà dicemus. Quomodo Cle- nus, conftanter cum de incapto redarguit, illicimens fecundus, Damafus fecundus, ac Leo tum effe inquiens per manum Laicam Summum nonus, non Canonicè electi, fed à memoraPontificem ad gubernationem totius Ecclefiæ vioto Principe nominati fuerint, latè exponunt lenter introire. Verum fi fuis fe credere velit iftorum temporum Scriptores, addentes Benedi- confiliis, utrumque, & quòd Imperialis Maieftas &tum decimum, non folùm ob Simoniam, fed in ipfo non exacerbetur, quodque libertas Ecetiam ob violatum Imperiale privilegium fuif-clefiæ in electione Canonica renovetur, fe pollicefe ejectum, & fuffectum præfentis Synodi auA 1046. &torem Nicolaum fecundum. Privilegium exponit Sigebertus Gemblacenfis: Romani jurant fe fine Henrici confenfu numquam Papam electuros. Addit exftincti inter tres de Papatu contendentes fchifmatis fuiffe mercedem. At longè aliter Sancti Benigni Divionens Chronicon : Defuncto Papa Clemente fecundo Romani petierunt Halinardum ex Sancti Benigni Abbate Lugdunenfem Archiepifcopum. Hoc namque à Roma. nis Imperator data pecunia non parva exegerat, ut fine ejus permiffu Papa non eligeretur. Et in Synodali apud Sanctum Petrum Damiani difpu-cipe perfonam. Etiam Hildebrandus non damtatione Regius Advocatus: Henricus Imperator faclus eft Patritius Romanorum à quibus etiam accepit in electione femper ordinandi Pontificis Principatum. Huc accedit, quod præftantius eft, quia Nicolaus fecundus Papa hoc Domino meo Regi Hen• rico quarto privilegium, in quo ex paterno jam jure fuccefferat, præbuit, & per Synodalis infuper Decreti paginam in hac noftra Synodo confirmavit. Et adversùs Gregorii feptimi electio-, nem queritur apud laudatum Frifingenfem Epifcopum in opere de Frederici primi Geftis

A. 1046.

tur effeclurum. Inclinatus ille ad monitum ejus,
purpuram deponit, peregrinique habitum affumens,
ducens fecum Hildebrandum iter carpit. Igi-
tur ad Urbem ufque venientes confilio Hilde-
brandi, à Clero & Populo in Summum Pontifi-
cem Leo eligitur, ficque utcumque Romana Ecclefia
ad faciendam electionem informatur. Etiam fuprà
dixit idem Otho: Induftria & opera Hildebrandi
fub Leone nono libèrtatem fuam Romana Ec
clefia ex parte rehabuit, Reverà tantùm ex parte.
Leonis enim electio quoad folam fpeciem fuic
Canonica, utpotè facta in defignatam à Prin-

navit Regium confenfum. Et hinc Nicolaus
item fecundus, à quo Romanæ Ecclefiæ Ar-
chidiaconatum Hildebrandus accepit, præfenti
huic, quo papali electioni plenam libertatem
cum novis quibufdam adversùs fchifmata cau-
telis reftituit, Synodali Decreto difertè infe-
ruit: Salvo debito honore & reverentia dilecti fi-
li noftri Henrici quarti, qui in præfentiarum Rex
habetur, & futurus Imperator, Deo concedente,
Speratur, ficut jam fibi conceffimus, & fucceffori-
bus illius, qui ab Apoftolica Sede perfonaliter

"

1

~boc jus impetraverit. Et nominandi audaciam,

& eligendæ perfonæ defignationem damnat
folumque Regium de Electo confenfum mani-
feftè concedit.

Notanda funt verba: Sibi conceffimus: Et ver-
ba: Hoc perfonaliter impetraverint. Oftendunt
indultum hoc pro fola fuiffe Henrici perfona
& vita. Scio Henrici quarti Tutores ad pater-
num Henrici tercii privilegium reclamaffe, ideo-
que in defuncti Nicolai fecundi locum nomi-
naffe Cadaloum Parmenfem: Verùm fine fru-
tu Romanus enim Senatus, nifi præfentis Sy-
nodi Decreto deferretur, defectionem minita-
tus eft, ideoque in Urbem Legatus Sanctus
Anno Colonienfis Archiepifcopus nominatio-
Dem circumduxit, atque ità Anfelmus Lucen-
A. 1063. fis Epifcopus fuit electus in Alexandrum fe-
cundum. Latè hæc habes apud Lambertum
Schafnaburgenfem. Etiam in Synodali apud
Sanctum Petrum Damiani difputatione Regius
Advocatus, Regium faltem confenfum præ-
tendens non ad folam Romanæ Ecclefiæ li-
beralem gratiam, fed ad Imperialem fuccef-
fionem atque Auguftæ Majeftatis jura perti-
nere, nihil obtinuit. Etenim mera per Odoa-
crem, Theodoricum, Juftinianum, ac Pium
Ludovicum

1064

ex

32. 33.

anno. Et hinc in primis fuis ad varios Epifto-
lis Gregorius dudum fe titulavit Romanæ Ec
clefiæ dumtaxat Electum, fcripfitque ad Defi-
derium Abbatem Caffinenfem: Dominam Agne-
tem Imperatricem, Henrici quarti matrem,
noftra parte faluta, & quantum erga nos dilectio-
nis habuerit, nunc ut oftendat, fideliter obfecra.
Gregorium Magnum imitatus efflagitat, ut
Regiam fui Papatus confirmationem Augufta
dignaretur impedire. Quapropter ipfum fine
tali confirmatione fuiffe confecratum, & in fuis
famofis libellis Cardinalis Benno, & in Brixi-
nenfi Conventu Rex Henricus mendaciter fin-
xerunt. Ex ipfis eundem errorem haufit Otho
Epifcopus Frifingenfis. In reprobam varii cri- E. 6. C.
minis mentem pofteà datus Henricus Rex ad 34.
paternum nominandi Pontificis privilegium re-
dire voluit, Guibertum Ravennæ Epifcopum
fubintrufit Gregorio, atque ità miferabile fchif
ma in Ecclefia fufcitavit. Illius item filius Hen-
ricus quintus ob laicas Antiftitum inveftituras
horrendè vexavit Romanam Ecclefiam. Aliàs
quoque cum ipfa lites habuerunt Fredericus pri-
mus, Henricus fextus, Otho quartus, Philip-
pus, Fredericus fecundus: Non fuit pax ufque
ad Auftriacum Imperium Rudolphi primi. Hinc
præfens à Nicolao fecundo datum privilegium
in Henrici quarti perfona fuit exstinctum, nul-
lique deinceps Augufto Principi conceffum.
Ità Romana Ecclefia per Gregorium feptimum,
attamen non per ejus, ut putat Otho Frifin-
genfis, confecrationem, fed per ejus ab Hen-
rico quarto prefecutiones, duram Regii confen
fus fervitutem evafit.

attentata Ecclefiafticæ libertatis
invafio dedit ifti fervituti anfam & originem,
ideoque non nifi per gratiofam Ecclefiæ In-
dulgentiam aut conniventiam purgari potuit
& firmari. Quin & aliam ifti fuæ gratiæ li-
mitationem adjecit Romana Ecclefia, Henri-
ci quarti adhuc minorennis affirmans fefe
quoad fpiritualia jura effe Tutricem, ideoque
confecrandi Pontificis veniam non ab ejus ma-
tre aut Palatinis Curatoribus, fed ab ipfa Se-
de Apoftolica fuifle poftulandam. Hinc abil-
lis intrufum Cadaloum refutavit non folummo-
dò, fed & fine ipforum affenfu coronavit Ale-
xandrum fecundum, proteftata tamen adulto
Principi jus fuum fore falvum. Et hinc de Gre-
gorio feptimo, quem non folummodò electum
fed ftatim infuper confecratum acceperat ab ejus
æmulis memoratus Rex Henricus, pergit lau-
datus Lambertus: Statim Rex à latere fuo Eberhar
dum Comitem mifit qui Remanos Proceres con-
veniens caufam ab eis fcifcitaretur, quare præter
confuetudinem Majorum Rege inconfulto Romane
A. 1073. Ecclefie Pontificem ordinaffent, ipfumque, fi non
idoncè fatisfaceret, illicitè accepta dignitate abdica-
re fe præciperet. Is veniens Romam, benignè à
Gregorio fufceptus eft. Cumque illi mandata Regisgem Italiæ ordinatum, ideoque & fuo tempore futu-
expofuiffet, refpondit fe, Deo tefte, honoris hujus
apicem numquam per ambitionem affectaffe, & ele
dum fe à Romanis violenter fibi impofitam
Ecclefiaftici regiminis neceffitatem, cogi tamen nul·
lo modo potuiffe, ut ordinari fe permitteret do-
nec in electionem fuam tam Regem quàm Princi-
pes Theutonici Regni confenfiffe, certa legatione
cognofceret Hac ratione adhuc diftuliffe ordinatio-
nem fuam, & fine dubio dilaturum, donec fibi
voluntatem Regis certus indè veniens nuntius in-
timarit. Hoc ubi Regi eft renuntiatum lubenter
fufcepit fatisfactionem, & lætiffimo fuffragio,
ordinaretur, mandavit. Quod & faclum eft fequenti

Hæc de Henrico Rege verba, In præfentia-
rum Rex habetur, & futurus Imperator fperatur,
oftendunt Romani Imperii Electum, antè per-
ceptam à Romano Pontifice unctionem & Co-
ronam, vocari dumtaxat Romanorum Regem,
non Auguftum, aut Imperatorem. Quòd olim
non fe Romanorum Reges, fed fimpliciter Re-
ges,
aut certè Francorum ac Longobardorum
Reges titularint ifti Electi, ex quodam Henrici
Sancti diplomate monftrat in opere de Regni ac
Imperii juribus Lupoldus Bambergenfis. Eft
confuetudo antiquiffima. Etenim de Carolo Ma-
gno, jam Francorum ac Longobardorum Re-
fcribit Sigebertus Gemblacenfis. Romani
Carolo Regi Imperatorias laudes acclamant, eumque A. 801.
per manum Leonis Papæ coronant, Cæfarem &
Auguftum appellant; Pippinum verò ejus filium Re-

:

ut

ge,

L. 54

rum Imperatorem collaudant. Et de Ludovici Pii
Imperatoris adhuc viventis filio, jam Longo-
bardorum Rege, Lothario: Lotharius à Pafchali
Papa confecratus Coronam Regni, & Imperatoris
atque Augufti nomen accepit. Et de filio hujus Lu- An. 8234
dovico : Ludovicus filius Imperatoris Lotharii à
Sergio fecundo Papa in Regem Longobardorum un-
&us eft. Ita futuri Imperii jus accepit. Et de
Othone primo adhuc dumtaxat Rege Abbas Re- An. 84:
gino Rex Rome favorabiliter fufceptus, acclama-
tione totius Romani populi & Cleri, ab Apoftolico An. 962.
Joanne Imperator & Auguftus vocatur & ordinatur.
Et de ejus filio Othone fecundo Lambertus Schaf
nabur

mentis quinti: Quia nonnulli, prout accepimus
contra doctrinam Apoftoli, fuæ prudentiæ, quin
potiùs imprudentiæ innitentes, ac disputare fuper
bis, de quibus eis non expedit, fatagentes, affere-
re non verentur, quòd Summus Pontifex ante fuæ
Coronationis infignia fe non debet intromittere de pro-
vifionibus, refervationibus, difpenfationibus, &
aliis gratiis faciendis, nec fe in litteris Epifcopum
fimpliciter, fed electum Epifcopum fcribere, nec
etiam uti Pulla, in qua nomen exprimatur ipfius.
Nos talium temeritates compefcere cupientes, fingu-tempeftatem, æmulorum malitiam, aut alium
los, qui bujufmodi occafione aliquas litteras noftras
fuper negotiis quibufcumque confectas, quæ à nobis
ante Coronationis noftræ infignia manarunt, aufi
fuerint impugnare, excommunicationis fententia
excommunicationis fententia
innodamus. Nempè uterque mos fuas rationes
habuit, & quifque fuo tempori fe debet accom-
modare. Quod tamen de Bulla Clemens addit

hon fuit ufu receptum. Lucet ex Gregorii duo-
decimi, apud Theodoricum à Niem exftanti-
bus, ad Petrum de Luna Antipapam litteris s
De hoc, quòd Bulla fine impressione noftri nominis
eft appensa præfentibus, nullus debeat admirari:
Nam ante noftræ Coronationis infignia hujufmodi
imperfecta Bulla abfque ipfius impreffione nominis
habetur. Antiquum ergò morem præfenti hoc L. 2. c..
Decreto confirmavit Nicolaus fecundus, exci-
piens tamen cafum, quo Electus per bellicam

id genus violentum obicem fuerit ab accipienda
Confecratione impeditus. Quod ob graffantis
peftilentiæ neceffitatem Magnus Gregorius ad-
miniftraverit ante confecrationem, teftatur Joan-
nes Diaconus: Ipfum interim affiduè vocat,
non Pontificem, fed Levitam. ́ ́

All 8.5.

An

moriente Romano Pontifice, vel cujufcumque civitatis, nullus præfumat facultates eorum invadere fed Succefforibus eorum referventur integræ.

SCHOLION.

SA
Sca, Palatium & Caftra confueviffe per ple.

Aracenorum aut Turcarum Principe defun

Scopia patiantur eadem, uniuscujufque Ecclefiæ obeunte Pontifice, quod ne ulteriùs præfumatur, omnimodis interdicimus. Quod qui facere præfumpfe rit, non folùm Ecclefiaftica cenfura, fed etiam Im~

adjuvandis pauperibus aggregarat Honorius primus, auri & argenti thefauros fuiffe ab Ifaacio Italiæ Exarcho, Romanaque militia & plebe direptos, & ipforum partem transmissam Heraclio Imperatori, latè in Severini Pontificis vita refert Cardinalis Anaftafius, atque ità oftendit hunc abufum, licet non in cujufvis Pontificis morte femper attentatum, effe antiquiffimum. Ecclefiaftici thefauri feu vera feu mendax fama frequenter illi dedit anfam & fomenta.

&to, Palatium & Caftra confueviffe per ple.periali indignatione feriatur. Largiffimos, quos bem diripi, teftatur in Sacri Belli hiftoria Guilielmus Metropolita Tyriorum. Barbara con fuetudo dudum vexavit etiam Romanam EccleL18.c.7. fiam. Cùm Romani, inquit Ludovici Pii Impe ratoris Aftrologus, Leonem tertium Papam ægritudine decubuiffe viderent, collata manu omnia prædia, quæ in fingularum Civitatum ditionibus noviter exftruxerat, primò diripiunt, deindè immiffo igne cremant, tum Romam ire ftatuunt, & que fibi erepta querebantur, violenter auferre. Quod ipfum in fuis Annalibus fcribit Eginardus. Duravit abufus ufque ad Lotharium Auguftum, cujus hocce Eugenio fecundo datum privilegium nuper vulgavit Illuftriffimus Lucas Holftenius: Ut deprædationes, que hactenus fieri folebant, nullo modo fiant, neque vivente Pontifice, neque defuncto. Si quis verò ulteriùs hoc fecerit, fciat se legali fententia condemnandum. Quæ verò retrò factæ funt, legaliter emendentur. Exftat item in Longobardorum legibus ad tertii Libri undecimum titulum. Verùm poft patrata in Formofum Pontificem fcandala malum revixit. Lucet ex Romana Synodo Joannis noni: Quia fceleftiffima confuetudo inolevit, ut obeunte fanctæ Romanæ Ecclefie Sedis Pontifice, ipfum Patriarchium deprædari foleat, & non folùm in ipfo Sancto Patriarchio, fed etiam per totam Civitatem & ejus fuburbana talis debacchatur præfumptio, nec non quia & id juultum badenus neglectum eft, adeò ut omnia Epi

Apud alias Ecclefias malum eft longè antiquiùs. Lucet ex Canone Chalcedonenfis: Non licere Clericis poft obitum fui Epifcopi res ad eum pertinentes diripere, ficut antiquis quoque Canonibus eft conftitutum. Agit de folis rebus ad Epifcopum C. 22. proprio jure pertinentibus. Ipfas per teftamentum & quamvis ultimam voluntatem diftribuere Epifcopus poterat, & ad ejus inteftati hæredes devolvebat antiquus Canon, ideoque à Clericis deinceps diripi magna hæc Synodus interdixit. Et hinc de fui Cleri & populi, à quibus ejectus fuerat, in fe violentiis fcripfit in fupplicibus ad Martianum Auguftum & laudatam Synodum libellis Baffianus Archiepifcopus Ephefinus: Poft bec quafcumque res habueram, mobiles vel immobiles, abftulerunt, & ficut voluerunt, fibi partiti funt. Expulfum Epifcopum uti defunctum tra &taverunt. Loquitur ille palàm de fuis rebus propriis. Hinc enim etiam per Synodum exaucto

ratus