C. 17: C. 26, 60 A. 119. sobur obtinent firmitatis. Et hi errores utramque gentem in horrenda & frequentia perjuria præ. cipitarunt. Quàm enim Franci & fub Merovin giis & fub Carolinis Regibus fuerint foedati perjurio, docent prima Matifconenfis Synodus, Aquifgranenfe Caroli Magni Capitulare, Concilium Meldenfe, Tullenfe fecundum, & varia Epifcoporum Capitularia, inter quæ omninò est & Sancti Theodulphi Epifcopi Aurelianenfis : Predicandum eft etiam, ut perjurium fideles caveant, & ab hoc fummopere abftineant, fcientes boc grande fcelus effe, & in lege, & Prophetis, five Evangelio prohibitum. Audivimus enim quofdam parvi pendere hoc fcelus, & levem quodammodo perjuris pœnitentiæ modum imponere: Qui noffe debent talem de perjurio, qualem & de adulterio, de fornicatione, de homicidio, & de cæteris criminalibus vitiis, pœnitentiam imponendam. Adeò malum invaluerat, ut etiam à Sacerdoti. bus vilipenderetur. Hunc Canonem Gratianus malè adfcripfit Eutychiano Pontifici. Adversùs eandem peftem fcripferunt in fuis Capitularibus Herardus Turonenfis, & Ifaac Lingonenfis Epifcopus: Tefler jejuni jurent, ac priùs de perjurio moncantur. Graffabatur enim iniquitas, de qua Rothomagenfe Walteri Archiepifcopi ConciC. 26, lium: Quidam poftpofito Dei timore, Dei Ecclefiam per falfos juratores in foro Civili vel Ecclefiaftico minuere, necnon & proximos fuos exhæredare conantur. Similium perjuriorum & emptores & venditores graviffimè pupit ifta Synodus, noviffimè publicata ad calcem operum Petri Blefenfis. Etiam apud Angios olim adeò graffatum fuit iftud crimen, ut ejus caufa Angliam tranut ejus caufa Angliam tranfiiffe in Normannorum Ducum poteftatem, & lacrymabiles fub illa calamitates, fcribant in Fol. 44. Anglorum Regum hiftoria Guilielmus Malmesberienfis, ac in Abbatum Albanenfium vita Matthæus Parifienfis. Periuros fuiffe frequenter C. 12, C divinitùs percuffos docent plurima quorumvis Incoftuofa conjugia, & cum perjuriis adulte- Um Hæreticis, & cum Excommunicatis ullam participationem vel societatem habentem, præcipuè excommunicamus, nifi correctionis vel admonitionis caufa, ut ad fidem redeant Catholicam. Si qui autem adjuvantes, cos defendere conati fuerint, vinculo fimul excommunicationis cum eis fubditi permaneant. SCHOLI ON. Generalibus adverfum Hæreticos præfcriptio- Sancti Joannis epiftola: Si quis venit ad vos, nibus Tertullianus rectè adnumerat hanc: Non omittam ipfius etiam converfationis bæretica C. 41 defcriptionem. Quàm futilis, quàm terrena, quàm humana fit, fine gravitate, fine au&oritate, fine difciplina, ut fidei fue congruens. Sana enim fides non tolerat publica, ac præfertim univerfalia difciplinæ vulnera. Pluribus iftiufmodi vulneribus foedari fui temporis Gnofticos demon من C. 6. ftrat, & inter ipfa fuit: Pacem cum omnibus mi- Hæreticis communicari. Et hinc cum Cherinto que perniciem atque interitum. Accedentes Arianos quo eft Cherintus veritatis adverfarius, extemplo communio, fed & tectum & hofpitium negaretur. Cum Hæreticis nihil nobis poffe intercedere communionis fcribit in Dialogo cum Tryphone etiam Martyr Juftinus. Et Heraclam Alexandriæ Patriarcham, quòd non folùm Hæreticos, fed & omnes illis familiariter communicantes profcripferit ab Ecclefia, apud Eufebium Cæ L.7 c. 6. farienfem in Ecclefiaftica hiftoria laudat illius fucceffor Sanctus Dionyfius. Et fideles unà cum Montaniftis incarceratos Confeffores laudans San&tus Apollinarius Hierapolitanus in Phrygia EL.Sc. 15. pifcopus fcribit apud eundem Eufebium Cum illis communicare ad extremum ufque fpiritum prorsùs recufarunt. Et Pauli Samofatenfis degradationem referens Antiochena Synodus, Dionyfium Papam rogat, ne communionis litteras ipli deinceps fcribat, vel ab ipfo accipiat, & adjungit Paulus ad Artemonem, ejufdem cum illo fectatorem hærefis, litteras fcribat, & fi qui Arremonis partibus favent, cum eo communicent. L.1. e. 1. Dicit, Communionis litteras: Quòd communicatoriæ & familiares Epiftolæ differant plurimùm, & ifte fole vetentur fcribi ad Hæreticos firmat in libris contra Petilianum, & in Epiftola ad quofdam Donatiftarum Epifcopos Sanctus Auguftinus. Cum Catholicis aliter, aliter. cum Hæreticis & per fermonem & per litteras tractandum, affirmat in Epiftola ad Euphemium Conftantinopolitanum Epifcopum etiam Sanctus Papa Gelafius, & dat caufam : Quia ipfe Dominus alio modo verba faciebat à fua prædicatione difcretis, alio difcipulis Regni cœleftis Secreta panEpift. 1. debat. Confequenter quoque Apoftoli non ità à fuo Epift. 163. af Collegio feparatis, quemadmodum fidei domefticis tè-fortuna, dum tranfibat illac Lucius, pila è ma- L.4.C.14. C. 28, Longè minus in quavis divina re licuit ifta 40. Sanctum Gregorium Epifcopum Turonenfem. Apoftolorum adoratione. Ante profeffam enim fi- menos admittit ad Narthecen: pertinacibus nullum in Ecclefia indulget locum. Ita rectè exponit Theodorus Balfamon. Quomodo Regiæ urbis Bafilicas Demophilo Arianorum Epifcopo abftulerit, & Sancto Gregorio Nazianzeno tradiderit Theodofius Auguftus, refert Hermias ZozomeL. 7. c. 5. nus, & adjungit: Poftquam Ecclefiam Demophilus reliquiffet, ingreffus Imperator preces fudit. Et matrem fuam Nonnam, quòd Hæreticorum Bafili-plorum Apoftolorum, ac potiùs ipforum Principum cas tranfiens nec falutarit, laudatus Gregorius laudat. Et de Saturnino Arelatenfi, & aliis cum ipfo in Arium propendentibus Epifcopis fcribit in libro contra Conftantium Imperatorem San atus Hilarius Pictavienfis Epifcopus: Nec interim criminis loco duxi, quemquam aut cum his colloqui, aut fufpenfa licet communionis focietate orationis domum adire, aut paci optanda sperare, dum erroris Indulgentiam ab Antichrifto ad Chriftum recurrentium per pœnitentiam præpararemus. Ait fe ipforum quidem non communicaffe perfonis, tamen adhuc intraffe Ecas: Quòd manifeftè necdum effent Ariani, & quòd hac via fperaret cor. rigendos. Et ad populum Mediolanenfem, extra Bafilicas nefcientem orare, ideoque cum Ariano fuo Epifcopo Auxentio intrantem, hæc fcripfit: Cavete Antichriftum, malè vos parietum amor cepit, malè Ecclefiam Dei in tectis ædificiifque veneramini, malè fub his nomen pacis ingeritis. Ut cum Prophetis & Martyribus montes potiùs & fylvas, lacus, voragines, aut carceres oraturi adeant, hortatur & mandat. Ita enim in Qriente feciffe tunc fideles, plurimis teftimoniis & exemplis poffit demonftrari. Etiam ob Petrum Fullonem Eutychianifta.n intrufum in fedem Antiochenam, fideles plurimos relidis fuis fedibus ceffiffe ac fugiffe, teftatur Felix tertius Pontifex in litteris ad Bythiniæ Clerum, & populum Conftantinopolitanum. Metuebant cogi ad intrandam cum ipfo Ecclefiam. €. 6, L. 2. Romanæ Ecclefiæ pro Catholica communionis integritate conftantiffimus zelus infigniter fplenduit in Schifmate Acaciano. Nequaquam Hæreticus, fed Petro Mogo Alexandrinæ, & Petro Fulloni Antiochenæ Ecclefiæ Eutychiani. ftis invaforibus dumtaxat communicarat Acacius Epifcopus Conftantinopolitanus, ideoque natas inter ipfum & Felicem tertium Pontifi cem lites & apertum Schifma compofiturus Anaftafius Imperator, unicam à Gelafio Pontifice poulavit gratiam, ut Acacii jam defuncti, vi ri quoad cætera optimè de Ecclefiis meriti, nomen in facris perfeveraret tabulis, & ad facrifi cium recitaretur. Verùm Gelafius repofuit: Si cut in dnaquaque Hærefi cum pravitatis audiore damnato fucceffores ejus & complices, atque bujufmodi feclatores polluta communione permixtos Catholica vitare debet integritas, ita cum Eutychete Diofcorus fimulque Timotheus Ælurus, & Petrus Alexandri Epift. 1r. ejufque communicator Acacius, nec non etiam Antiochenus Petrus, cum fuis funt omninò partici pibus abdicandi. Non folùm ipfos Hæreticos, fed & quofvis ipforum communicatores affirmat effe pollutos & fcabiofos: Contagiofam effe hanc fcabiem ufque in infinitum, ideoque istorum nulli poffe à Catholicis fine ejufdem lepræ incurfu communicari. Et quia jampridem de nus, De noftris vice-verfa Ecclefiis ftatuit laudata Synodus Laodicena: Quòd non oportet Hæreticis concedere, ut in domum Dei ingrediantur, fi in | Hærefi permaneant. Eos nec ad Narthecem aut ferulam admittendos, fuprà nobis juxta Theodori Balfamonis Commentarium dixit Timo theus Patriarcha Alexandrinus. Qui tamen mos non fuit univerfalis. Quòd enim Sancti Auguftini tempore Africana Ecclefia pertinaces etiam Hæreticos ad publicum Dei Verbum audiendum, adeoque & ad Narthecem admiferit cum Catechumenis, profitentur Canones Africani. Et Britannionem Schytarum in Thracia Epifeo-functus, ideoque à pœnitentiæ medicina seclupum, quod Valente Augufto Ariano Ecclefiam fuam intrante, fugerit cum omni populo L. 6. c. ad aliam Bafilicam, laudat Hermias Zozomenus. Quoniam Principem expellere non poterat, ipfe cum populo exivit. Cur eundem Principem Sanctus Bafilius etiam ad fpectandum fuum facrificium admiferit intra Sanctuarium varia à variis adducitur ratio; Ego adfcribendum puto confuetis Bafilii difpenfationibus. Quòd item Levigildi, Arianorum Gothorum in Hifpa nia Regis, Legatos ante Ecclefiæ ingreffum Gallicani Epifcopi coegerint ad Catholicæ fidei profeffionem, habes in Francorum Hiftoria apud 201 fus erat Acacius, addit nullum effe remedium, omnes vel ex direda, vel ex obliqua concatenatione teri fe à communione Anaftafi erexerunt, eo quod | Iperatorem precibus fcribunt de lapas in Arimi- facra defenfio veræ Religionis, quandoquidem inter an cum Et hunc Apoftolicum Canonem contemni paffim à Gnofticis, Valentinianis præfertim, ideoque apud ipfos non communionem Ecclefiafticam, fed effe Gentilem confufionem, Tertullianus fuprà rectè præfcripfit. Quòd enim Valentiniani damnarent Martyria, fidem fuam occultarent, imò & negarent liberrimè, ubique communicare fe fingerent, & cum ipfis etiam Gentilibus fe mentirentur Gentiles, affirmat etiam Sanctus Irenæus. Eandem nequitiam omninò amplexus fuit etiam Manichæus ac Prifcillianus. Solam fidem fufficere ad falutem, nullum requiri opus bonum, nullum facinus aut flagitium, ideoque & nullam communionem obeffe docuit cum omnibus ex ipfo natis fungis ac vermibus Simon Magus. Et adversùs hanc humanæ vitæ peftem Sanctus Jacobus Apoftolus fcripfit fuam Epiftolam. Qui poftmodum per Etium ac Eunomium refumptus, & per iftius fæculi Patres in inferno fepultus error, noftro tempore per Martinum Lutherum ac Joannem Calvinum eft reductus in mundum.evadant, & Missas noftras audiri, & folemniter Etiam de nefcio quo Rhetorio fcribit Sanctus Philaftrius Rhetorius omnes laudat hærefes, dicens omnes benè fentire, & neminem errare ex eis, fed ambulare benè omnes illos,& malè cos non credere. Et de Donatiftis ad ipforum in Rogati parte Cartennenfem Epifcopum Vincentium fcribit Sanctus Auguftinus: Multi nihil intereffe Epit. 48. credentes, in qua quifque parte fit Chriftianus, ideò permanebant in parte Donati, quia ibi nati erant. Cum noftris Lutheranis & Calviniftis volebant quemque falvari in fua fide, ideoque nullum à quavis communione metuendum contagium. Ejufmodi Errones apud Eufebium Cæfarienfem Sanctus Serapion Patriarcha Antiochenus in litteris ad Roffenfem Ecclefiam appellat opinatores. Ortos affirmat ex Apocrypho Evangelio fecundùm Petrum. Quidquid fit, fuo adhuc tempore graffantem fabulam acerrimè infectatur in Homilia de Evangelii profectu Sanctus Joannes Tom. 5 Chryfoftomus. Et Fauftinus ac Marcellinus Presbyteri Romani in fuis ad Theodofium Im C. 43. fumi etiam Euchariftiam? Et quis nefciat iftud Eft tamen locus difpenfationi ac Epickeia. 1.4.C.37 iftis queritur in libris adverfus Crefconium San&tus Auguftinus: Contingat aliqui veftrum orare in navi nobifcum, jam pollutus, jam traditor appellatur. Carthaginenfem, qui cum Hæreticis orare vetat & pfallere, Canonem vult ad folas Ecclefias & loca libera, non ad naves extendi aut fimiles neceffitates. Eadem de caufa Hæreticos atque Gentiles videntur Africani Epifcopi ad publicum Dei verbum admififfe. Ex ipfa & Magnus Bafilius apud Theodoreti Hiftoriam creditur Valentem Arianum Imperatorem etiam intra facra vela, imò & ad Åltaris oblationem fufcepiffe. Quod tamen mirandum eft potiùs, quàm imitandum. Unde quod in quibufdam Germaniæ locis Lutherani Canonici cum Catho licis ftent & pfallant in Choro, & quòd in eadem Ecclefia aliud Altare hi, aliud ifti habeant, nullo modo eft probandum. Interim in quibufdam Orientalibus Bafilicis & Græci Schifmatici & Latini Orthodoxi habent diftincta Altaria, imò & in eodem dicuntur celebrare. Nempe Pagana fub Turcis captivitas cogit ad multa Cap. 124. diffimulanda. Rectè tamen cum Hæreticis vetans comedi, ipfos falutari permittit in brevioribus Regulis Magnus Bafilius: Quin & ita ftatui affirmat Divino & Apoftolico Præcepto. Quomodo tamen Sanctum Joannem Apoftolum, vel Ave illis dici vetantem, fibi conciliet, non vi deo. Et certè omnes Apoftolos idem hac in re A. 1055. VICTORIS IL PONTIFICIS CONCILIUM COLONIENSE Anc Synodum laudat Sigebertus, I fuiffe feptimo decimo Imperii anno defunctum in Gemblacenfis: Balduinus Flan- fylva Hartz propè Butfeld, teftatur in Citizensis drenfis cum Godefrido Lotharingia Ecclefia Chronico Paulus Langius. Quod Duce avunculum fuum Fredericum ipfum confirmat, & latiùs exponit Hermannus Ducem intra Antroverpum obfidet Contractus. Et Lambertus Schafnaburgenfis: fed concurrentibus Lotharingis ab Rex natalem Domini Ratisbona celebravit, præ- A1047. oppugnatione defiftit. Victor Papa fente adbuc Victore Papa, qui exinde compofitis mein Gallias veniens gloriosè ab Imperatore fufcipitur:diocriter, prout tunc copia erat, Regni negotiis, in Et co præfente non multò poft Imperator Henricus moritur. Et poft eum filius ejus Henricus imperat annis quinquaginta. Coloniæ generali Conventu habito, Balduinus & Godefridus, mediante Papa Victore, ad gratiam Regis & pacem reducuntur. Et omnes bellorum motus fedantur. Et SiffriA. 1046. dus Presbyter Mifnenfis: Imperator Henricus defunctus eft Leodii, & fepultus Spire cum Patre fuo Conrardo Imperatore, cujus exequiis interfuit Papa Victor, Patriarcha Aquilejenfis, & plurimi EpiStopt, & Nobiles. Henricum fubitanea morte Italiam regreffus, quinto Kalendas Augufti migra- dene " པན |