99.11 144.2 Blationes fidelium jam pridem in Ecclefia ufitatæ. 90.1. Non rarò à Laicis funt direptæ, ibid. Etiam pro defunctis funt longè antiquiffimæ.91.1. Oblatio primitiarum fimiliter eft antiquiffima, 91.2. & feqq. Officium de Sanctiffima Trinitate,ab Ecclefia Romana olim repudiatum, per Carolum Magnum in Gallias invectum. 1562. Atque unà ceptum eft Symbolum in Ecclefia decantari.157.1. Feftum verò ab Ecclefia Romana non admiffum. ibid. 2. Etiam ad alias gentes profecit. 157. 1. Græcis eft ignotum. 158.1. Illis in Octava Pentecoftes eft Feftum omnium Sanctorum. 157.2 Orare pro Regibus pervetuftum eft. 202.2 Ordinare poteft Pontifex Clericos & Epifcopos cujufvis Ecclefiæ uti & ordinavit . 232. I Ordinati olim funt pueri,etiam Epifcopi. 16.1. & feqq. Ordinatio puerorum,neophytorum hærefis appellata. ibid. 2. Super ætate ordinandorum crebrò eft difpenfatum. 18.2. & feqq. Ante æta tem & quidem abfens Phædimus eft ordinatus, poterat olim quivis Epifcopus fuper ætate ordinandorum difpenfare. 19.1. Canon II. Concilii Tholofani permittit fuper ætate ordinandorum difpenfari. Quo cafu?ibid.2. Varia fuit ad ordinationem ætas requifita. 20.2. Hodierna forma à Synodo Tridentina emana vit. 21.1. Ordinatio extra ftatuta tempora, collata declaratur irrita, fed quoad executionem dumtaxat, 21.2 Ordinatio Epifcopi ante trigefimum ætatis annum nequit fieri nec Presbyteri apud Græcos ante trigefimum, nec Diaconi ante vigefimum quintum,quod idem in Gallia obfervatum.15.2.20.1 Ordinatio per Simoniacos gratis facta à Nicolao II. & Alexandro II. habetur valida: non tamen ut fidei Canon definitur. 144.1 Ofcula pedum funt antiquiffima. 195.2.Tum apud Ethnicos Imperatores, tum apud Chriftianos. 196.1.Ofcula manuum ac pedum apud Turcas ufitata.195.1. Hæretici moderni pedum ofcula Turcis non recufant:Pontifici tamen Romano impenfa, idololatriæ infimulant.196.2. Epifcopi Imperatorum manus exofculati. 197.1. quam reverentiam pofteriores Græcorum Imperatores retinuerunt.ibid.2.Proceres ad ofculum pedum Imperatoris obftringebantur:folus junior Imperator exemptus. 198.2. Regiorum pedum ofculum eft mos Perficus. 199. I. Quod etiam non pauci Latini & Græci exegerunt. ibid. 2. Imperatores pedes Pontificis deofculati. 200.2. Fideles olim omni Epifcopo pedem deosculabantur, quod nunc foli Pontifici refervatum. 201. 1. Græci Metropolita ofculum pedis Eugenio IV. recufarunt. ibid. Cui juri Eugenius pacis ergò ceffit. 201. 2. Quæ Græcorum tergiversatio caruit omni fundamento. PA P 202.I Allium variè accipitur. 194. 1. Pallii per Reges ab Imperatore poftulatio, eft evidens fubjectionis character. 8. I Papa nomen eft Nicæna Synodo vetuftius. 213.2 Tribuitur multis,fed peculiariter Pontifici Ro 393 mano.214.1.Per nomen Papa virtus & poteftas intelligitur. 215. 1. Papa eft totius Ecclefiæ Rector, 171. 2. Vide Pontifex. Parata eft debitum aç paratum Hofpitium. Vox illa non eft Barbara, 57.2 Parochiales Ecclefiæ ad Monafteria translatæ. 135.1. Parochiales Ecclefiæ quomodo ad Abbates devenerint. 126.2 Parochus unicam dumtaxat obtineat Ecclefiam. 96.1.2.Sæpe id violatum,ac fæpe reparată. 96.2 Patronatus. Vide Jus Patronatus. Patroni Laici, uti Clericos fua auctoritate in Ecclefias Parochiales intrudebant, ita & ejiciebant. 97.2 Patriarchæ legitimi tantùm tres funt. 213.1. Balfamon circa hanc rem variè hallucinatur. ibid. Patriarchæ omnes dicti Papæ: quod nomen foli Pontifici Romano nunc debetur.215.1.Patriarchæ foli poffunt Epifcopatus'unire ac dividere. Paupertas religiofa ab Apoftolis traxit originem. 26.1. Eft Monafticæ vitæ fundamentum. 27.1 Eft ardua virtus, à multis promiffa, à paucis fervata. 28.1 Perjurium exhorruerunt Gentiles Romani: Secus Manichei, Prifcillianifte,atque etiam quondam Galli. 59. 2. Idem malum apud Anglos graffa tum. 60. 1. Perjuri divinitus percuffi. ibid. Petrus de Marca exiftimat non poffe à Papa Legatos in Provincias mitti, nifi Principes confentiant,verum oppofitum meritò dictavit Gregorius VII. 178. 2. Petrus de Marca contendit Synodos Provinciales effe inappellabiles. 299.1 & feqq. Plures ejufdem errores hac de re aperiuntur ac refelluntur. 302. 1. & feqq. Alii quoque ejufdem errores confutantur. 306.2.& feqq. item 322. 1. & feqq. Petrus de Marca docet à Synodis Provincialibus in materia fidei poffe Pontificem appellari, fecùs quoad Canones de Ecclefiaftica difciplina. 329. 1. Oppofitum adftruitur, & probatur. ibid. & feqq. Phrygium id eft mitra feu tiara Epifcopalis, cui aureus circulus Phrygio opere eft circumjectus. 192.2. Pittacium id eft codicillus. 133.2 Pontifex poteft novos Canones generales condere. 186. 1. Poteftque generalium Synodorum Canonibus alios addere.ibid.2.Poteft id Pontifex folus, id eft fine generali Concilio. 187. 1 Utitur quidem Cardinalium Confilio.ibid.Eorum tamen confenfu non eft opus. 187.2 Pontifex poteft fine Regis ac Epifcopi confenfu Epifcopatus erigere:Immò per Romani Patriar chatus Diœcefes id fibi foli refervavit. 190. 2 Pontificis ornatus enarratur . 191.2. & feqq. Pontifex Romanus peculiariter appellatur Papa: Epifcopi Alexandrinus & Antiochenus, Patriarchæ : Conftantinopolitanus & Hierofolomitanus, Archiepifcopi. 204. I Pontifex Romanus in Synodo generali jus habet relationis & fuffragii prærogativam. 236.2. Et fententiam auctoritativam.237.1. Sine qua Synodus nulla eft. ibid. & feqq. Pontifex Romanus in Concilio generali jus habet præfidendi & convocandi, adversùs Joannem Launojum. 240. 2. & feqq. Pontificis Romani 394 fuffragium,totius prævalet Synodi fuffragio. Il lud fi deeft,omnes Canones funt caduci. 239.1 Pontifex non poteft per Synodum invitus judicari aut degradari, 258.2. Pontifice fola Synodus non eft major. ibid. Sed Papa eft Synodo gene262.2 - rali fuperior. Pontifex Romanus Concilio Primitiali non fubjicitur.263.2.264.1. Pontifex à nemine judica tur.283.2. & feqq. item 281.2. & feqq. Joannes Gerfon primus non docuit Papam effe Concilio inferiorem. 280. 1. Synodus ecumenica ad Patriarchalem jam contracta eft; ac proinde fubeft Pontifici: neque de illo poteft judicare. 282.2. Pontifex eft Concilio fuperior.286.2. & feqq. item 345. 2. S. Damafus Synodo non fe fubjecit. 287. 1. Synodus Romanus Pontifici pleao jure fubjacet. 288. 2. Manifeftè intrufus Pontifex, à Synodo fortè poteft, immò verò à Collegio Cardinalium extrudi: fecùs fi dubia fit intrufio. 289. 1. Exponitur palmare fundamentum ex quo Launojus Romanum Pontificem credit generali Concilio fubjectum.289.2. & feqq. 1 apoftata nequior. 27.2. In carentia proprii fummus Pontifex non poteft Religio fo difpenfare. 27.1. Vel minimum poffidere ut proprium,Monacho eft admodum perniciofum. 27.2.28.1.In proprietatis vitium difciplina Monaftica acriter animadvertit. 28. 1.2. Proprietatis vitium è Caffinenfi Monafterio Stephanus X.penè extirpavit. 69. I Proprietariorum tres funt claffes. Sunt in fterquilinio fepeliendi.28.2. Vitalitia refervata penfio paupertati Religiofæ adverfatur. Exinde plurima oriuntur mala. 29. I Pueri olim ordinati. 16.1. Per Simoniam in Ecclefiafticum regimen intrufi. 17.2. Quem abufum varii tentarunt abolere. :18. 1. Quem tandem Concilium Tridentinum extinxit. Vide Ordinatio. ibid. Punitio Laici fi fit excommunicatio: Clerici erit degradatio. Ratio. 37. 1. 2. Crimen horrendum utraque caftigatur. ibid. Purgatorium in Hybernia auctorem habet Patritium Abbatem, non autem Apoftolum . 89. I R Pontifex Romanus quod Epifcoporum appella-REcitatio nominis in Miffa, præcipua eft tiones poffit admittere, Synodorum judicia formare,ac damnatos Epifcopos reparare,habet ab ipfo Chrifti Evangelio. 332. 2. Pontificis Romani infallibilitas S. Auguftino non fuit dubia. 366. 1 Pontifex Romanus in confecratione fingulariter fanctificatur. 372.1. Pontifex poteft ex caufa à jaramento fidelitatis Principi præftito, absol vere. 382 1. Verifimiliùs jam abfolutos denuo ligare requit. ibid. Vide Cathedra. Prædia Ecclefiæ ad emendam prælaturam vendi prohibetur. 4. I Præpofitus frequenter idem quòd Prior, fubindè tamen idem quod Vicarius,ac etiam idem quod Procurator.35.2. 36.1. Præpofitus non rarò di citur qui conventiculo extra Abbatiam præeft. 35.20 Presbyterium id eft jura ftolr.58 2. Presbyteri ut quater in anno celebrent, Canones præcipiunt. 154.1. Neomyftæ feptem non interpolatis diebus. Nec primitiæ diu differendæ. ibid. Presbytero bis eodem die licet offerre, ut duplici Parochiæ, cui præeft, fiat fatis. 149. I Primatus Ecclefiæ Romanæ à Chrifto eft.165.1.2 Quem quidam negant hæretici. ibid. S. Petrus primus Epifcopus Romæ fedit, ejufque claves ex divina ordinatione ad fucceffores tranfierunt.165.2.166.1. Eufebiana Arianorum factio primùm hanc veritatem arietavit ibid. Primatus Sedi Romanæ jure divino annectitur. ibid. 2. Cardinalis Cufanus contrà fentiens. ibid. Confutatur.ibid.Primatum Ecclefiæ Orientales quidam Epifcopi Schifmatici, Romano Pontifici negavere.169.1. Synodus II. nil ftatuit Romano primatui adverfum. 170.1.Primatus Pontifi cis ex delatione dubiæ caufæ Martiani ad Pontificem,mirum in modum commendatur. 176.2 Priores, uti Abbates, folemniter ab Epifcopo benedicti. 35.2 Propietas peftis eft ac ruina Monafteriorum. 27.2.29.2. Proprietarius occultus eft manifesto communioni fpecies 203.1. Quam proindè Græci fchimatici Papæ recufabant.ibid. Hac de re Baluzii errores confutantur. 294. 1. & feqq. Recitatio hæc nominis eft Apoítolicum Inftitutum cœpitque à Baptifmo Conftantini: nec ceffavit lacerato per Barbaros Imperio. 205.1 Recitatio hæc eft una ex Imperialibus dignitatibus atque adeò nec Regibus competit. Hinc lapfus Petri de Marca.205.2. Nomen Regis in folo Canone cœpit recitari. 206.1. Regii nominis recitatio eft profeffio obedientię.206.2 Quam ob rem Petrus de Marca fuam potestatem exceffit, dum recitationem Regis alibi quã in Canone præcepit. 205.2. Excommunicati nomen,uti & pœnitentis nequit ad Altare recitari. 206. 1. Recitationis illius dignitas. ibid. 2 Nomina mortuorum mala fama laborantium è dyptichis erafa.207.1. Nomen Patriarchæ, Metropolita, & Epifcopi recitatum : etiam Papæ. 207.2.& feqq.Patriarchales Ecclefiæ non folius proprii fed omnium quinque Patriarcharum nomina è dyptichis recitabant. 209.1. Immò & Metropolitarum ac aliorum Epifcoporum. 209.2.Patriarchæ Epifcopos fibi fubjectos non recitarunt:nec Pontifex Patriarchas.210.1.Senfus Canonis decimi dictatus eft,folius Papę nomen ubique, præfertim in Patriarchatu Romano recitatur.ibid. Ordo recitationis nominum. 210. 2. Nominum recitatio in Ecclefia Latina ceffavit. 212. 1. Nomen Papæ & Epifcopi jam pridem in Canone recitari confuevit, etiam Imperatoris. ibid. pta.34.1. Fuit Sancto Benedicto exemplum. ib. ibid. Regula Sancti Benedicti Antonomafticos dicta Auguftini non habuerunt, neque exactè fue- tur. 10.1 142.2 S ptatio. Gentiles id femper affectarunt. 112.1 fum ferculum. 45.1.2. Cœpit deinde effe num- tur, 46.1 Stephanus X.antè Monachus & Abbas Caffinefis, 131. I 274.1 te. eft: Non autem aliorum Patriarcharum. 240.1 Synodus II.nihil ftatuit Romano Primatui adver T. lis. 226.1 Translatio feu tranfmigratio Epifcopi ex una ad aliam fedem ab Ecclefia Latina interdicta. For. mofus, primus fuit Pontifex, ab alio Episcopatu translatus. 228. 1. Alii non pauci poftea translati: Quod tamen non nifi auctoritate Apoftolicæ Sedis, atque ex neceffitate fieri poteft. 228. 2. Papalis confenfus neceffitatis eft Innocentio III. antiquior. 229. 1. Poteftatem transferendi pro fuo Patriarchatu Gregorius VII. fibi refervat, aliis Patriarchis nil volens præjudicatum. ibid. 2. Transferri non poffunt inviti. 230.1. Translationes vetari rogarunt in Concilio Tridentino S. Thomas à Villa-nova, & Cardinalis Seripandus. ibid. Græci etiam Schifmatici Epifcoporum translationes averfati. 230.2.& feq. Trinitas. Vide Officium de San&tissima Trinitate. Tunica fuit olim varia. 194 1. Chriftus & Apo, ftoli unica, fcilicet linea, induti. 193.2 V V Eneno haufto è facro Calice, non pauci Catholici fupervixerunt. 3.1. Credere non omnes obligantur venenum ita fumptum non nociturum, Vestes paragaudæ, quæ ? ibid. 2 193. I Victor II. per Regium confenfum in Pontificatu ibid. Vita communis Clericorum. Vide Clericalis incontinentiæ caufa. Univerfalis Epifcopus. Vide Episcopus univer, falis. Ulricus Curienfis Epifcopus commendatur. 2241 FINIS INDICIS. J GENERALIUM. AC PROVINCIALIUM DECRETA, ET CANONES, SCHOLIIS, NOTIS, AC HISTORICA ACTORUM PER F. CHRISTIANUM LUPUM, PARS SEXTA. OPERUM TOMUS SEXTUS, Continens Synodos ac Decreta Sancti Gregorii feptimi. STUDIO, AC LABORE F. THOMÆ PHILIPPINI RAVENNATENSIS EJUSDEM ORDINIS. Prostant APUD ET SEBASTIANUM COLETI. HIERON. |