Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

Cap. 6.7.

Gregoriani Dictatus hoftes
refutantur .

Gregoriani Dictatus hoftes funt præfertim nomine contenderunt.

[ocr errors]

Primus eft Joannes Calvinus. In De omnibus generatim hæreticis fcripfit ad Diquarto Inftitutionum libro adfirmat Romano fcipulum Timotheum Sanctus Paulus Apoftolus: Epifcopo nihil à Chrifto Domino, fed à folis Converfi funt in vaniloquium, volentes esse legis DoctoChriftianis Imperatoribus fuiffe aliquid Primatus res,non intelligentes neq;quæ loquuntur,neq;de quibus datum, & adjungit: Jam verò ut Romano Ponti- adfirmant. Hoc in fe verificari Calvinus hic infifici concedamus hodie eminentiam illam & jurifdictio-gniter demonftrat. Patrat horrendos errores. Prinis amplitudinem › quam mediis temporibus ut > mus eft,quod ille Anaftafius fuerit Patriarcha ConLeonis & Gregorii, babuit hæc Sedes, quid hoc adftantinopolitanus; etenim Conftantinopolitana præfentem Papatum ? Nondum loquor de terreno Dominio, nec de civili poteftate, de quibus poftea fuo loco videbimus; fed ipfum spirituale regimen quod jactant, quid fimile cùm illorum temporum con. fuetudine habet? Papam enim non aliter definiunt, quam fummum in terris Ecclefiæ caput, & univerfalem totius orbis Epifcopum. Ipfi verò Pontifices, cum de fua auctoritate loquuntur, magno fupercilio pronuntiant penes fe effe imperandi poteftatem, aliis manere obediendi neceffitatem. Sic fanctiones omnes fuas habendas effe, quafi Divina Petri voce firmatas. Provinciales Synodos, quia Papæ non babeant præfentiam, vigore carere. Se poffe de qualibet Ecclefia Clericos ordinare: Et qui alibi fuerint ordinatt, eos poffe ad Sedem fuam vocare. Innumera ejus generis habentur in Farragine Gratiani, quæ non recenfeo, ne nimis moleftus fim Lectoribus, Summa tamen huc redit, penes unum Pontificem Romanum effe fupremam Ecclefiafticarum omnium caufarum cognitionem, five in dijudicandis definiendifque doctrinis, five in ferendis legibus, five in conftituenda disciplina, five in exercendis judiciis.

[ocr errors]

Ecclefia nullum Anaftafium habuit Patriarcham,
nifi Anaftafium Sancti Germani Syncellum, in-
trufum ab Imperatore Leone Ifauro, Hæreticum
Iconoclaftam, Calvini Præcurforem imperitum,
vario crimine maculofum. Abfit ut ejus auctori-
tate fulciamus Romanum Primatum. Secundus
error eft, quod Gratianus iftud Decretum adfcri-
bat huic Anastasio, aut ulli Conftantinopolita-
no Patriarchæ. Etenim ipfum adfcribit Magno
Athanafio, Alexandrino Patriarchæ, Romani
Primatus veraciffimo & conftantiffimo adfertori.
Tertius error eft, quod Athanafius, aut etiam
Anaftafius iftud Decretum fibi adfcribat, aut
nos adfcribamus huic, aut ifti. Ille enim, qui-
cumque fit, perfonatus Scriptor adfirmat effe
antiquam Ecclefiæ regulam. Quartus error eft,
quod ab ifto Decreto credamus Romani Prima-
tus pendere fortunas. Ipfum enim habemus in
famofa Magni Athanafii ad Felicem fecundum
Pontificem Epiftola , quam fcimus & profite-
mur effe inter fpurios Canones Ifidori Mercatoris,
ideoque parvi ponderis. Et ecce hæc funt funda-
menta, ex quibus fumus vaniffimi, confpicuè
nequam, cæci, dementes, Anti-Chrifti. Se-
ducti & circumfcripti à Calvino populi aperiant
oculos, & videant ipfum effe maledicum ac im-
peritum impoftorem.

Quis non videat ab impuro homine invadi
noftri Gregorii Dictatum? Non ipfum fed
Gratiani Decretum nominat: Quod iftum for-)
fan numquam vidiffet. Quin & iftud Decre-
tum videtur non nifi alienis oculis aut certè
dormitando legiffe. Lucet ex hifce ejus verbis:
Quin etiam cò impudentiæ venerunt Papistæ, ut
Refcriptum ediderint fub nomine Anaftafil Patriar-
cha Conftantinopolitani
in quo
quo teftatur antiquis
regulis effe fancitum ne quid vel in remotiffimis
Provinciis ageretur, quod non ad Romanam Sedem
priùs relatum foret. Præterquam, quod vaniffimum
id effe conftat, cui bominum credibile erit, tale Ro-
mane Sedis elogium ab adverfario, & honoris di-
gnitatifque amulo profectum effe? Sed oportuit fci-tifici, & ipfa ante hujus confirmatorium Refcri-

[ocr errors]
[ocr errors]

licet eò dementie ac cæcitatis provolvi iftos Anti-
Chriftos, ut omnibus fanæ mentis bominibus, qui
modò oculos aperire volunt, confpicua effet ipforum
nequitia. Anaftafium iftum delirat fuiffe unum
è Conftantinopolitanis Patriarchis, qui cum
Romanis Pontificibus de Univerfalis Epifcopi

Nam & alia ejus impoftura eft in hifce verbis: Provinciales Synodos, quia Papæ non habeant præfentiam, vigore carere. Etenim ad Procincialis Synodi vigorem requiri Papalem præfentiam nemo Chriftianæ Hierarchie peritus unquam fomniavit. Verùm fuperbus & contumax Hæreticorum fpiritus femper calumniatur Ecclefiam. Dumtaxat profitemur omnem Provincialem Synodum obligari ad fua de majoribus aut difficili bus negotiis Decreta aut judicia referenda Pon

ptum non effe firma ac rata. Quantam olim
Gallicana, in qua natus Calvinus, Ecclefia re-
verentiam detulerit Apoftolicis Decretis, infi-
gniter profitetur ejufdem Apoftolus Sanctus Bo-
nifacius: Reverà tanta reverentia apicem Apoftolica
Sedis omnes suspiciunt, ut non nullam Sacrorum di-

[merged small][ocr errors][ocr errors]
[ocr errors]

384

S. GREGORII SEPTIMI PONTIFICIS

fciplinam, & antiquam Chriftianæ religionis inftitu-
tionem magis ab ore Præcefforis ejus, quam à facris
paginis & Paternis traditionibus expetant. Illius
velle, illius nolle tantùm explorant, ut ad ejus ar-
bitrium fuam conversationem ipfi & remittant &
intendant. Profitetur ex antiquo Evangelici ac
Apoftolici dogmatis Depofito. Adeò feptimus
nofter Gregorius non dictavit novum Evange-
lium. Et quod Apoftolice Sedis Decreta habeant

ipfiffimam Sancti Petri auctoritatem, unanimi.
ter clamant omnes Ecclefiæ Patres. Quare &
Marcus Antonius de Dominis noftri Gregorii L. 4. c. 9.
Dictata impudenter ac imperitè appellat Diceria,
Ex errore, quo Apoftolica Cathedræ privilegia
garrit effe humana, ideoque & per Gregorium
violenter ampliata. Ejus calumniofa Dicteria
fuo loco exponentur. Et ipfe eft fecundus Gre-
gorii hoftis.

1

FINIS TOMI QUINTI.

[blocks in formation]

Clerici per Laicos beneficia ne accipiant.
Clerict Regulares juxta Ecclefiam in communi vi-
88
Clericus Ordine facre initiatus, qui conjugium at.
tentaverit, in minifterio & beneficio Altaris cef-
fabit.
136
Clericus qui militaverit, beneficium amittat . 137
Concubinarti Sacerdotis Miffam nemo audiat. 85.144
Concubinarius Sacerdos Miffam ne cantet, nec hu-
jufmodi Diaconus Evangelium aut Epiftolam ad
Miffam legat.
144
Confanguineam fuam qui cognovit aut in uxorem ac-
cepit, & non dimiferit, uti & qui alienam ra

24

nemo emat aut vendat.
Excommunicati à Papa ita vitandi, ut non liceat
cum iis in eadem domo manere.

H

H

183

Ereticos aut excommunicatos adjuvantes aut
defendentes excommunicantur : Uti & qui
cum illis participant.

L

60

nec de Ecclefiis

97

L
Aici ne Clericos judicent
ejiciant.
Laici nec res nec officia Ecclefiaftica fibi retineant. 38
Laici nibil de fubftantiis defunctorum fufcipiant
nifi bi id antè ordinaverint. Si inteftati objerint,
ad libitum bæredum dividantur.
Laicus ad facros Ordines repentè ne promoveatur.103.
Laicus conjugatus habens concubinam, excommuni.

cetur.

38

102

Laicus qui oblationes vel eleemofynas Ecclefiæ vel
tertiam Decimarum partem poffidet aut vendit
anathemate feriatur.
137

M

M

Ifam unicam in die uno celebrare Sacerdot?
fufficit.
147
Monachi abfque Abbatis voluntate Præpofituram ne

[merged small][merged small][ocr errors]

fuit, vel fuam fine Epifcopi conjenju dimifs, Ofcomes ab angina rin ate in od

anathematis vinculo innodetur.
Confanguinitas ufque ad feptimum gradum
quoufque parentela cognofci poteft, eft matrimo
nii impedimentum.

[blocks in formation]
[merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small]

Ordinatus à Papa alteri Ecclefiæ præeffe poteft, non
militare. Non tamen poteft ab alto Epifcopo fu-
periorem gradum accipere.

232

P

89

[blocks in formation]

Papa poteft abfque Synodo Epifcopos deponere ac re-

[blocks in formation]

Papa poteft Clericum cujufvis Ecclefiæ ordinare. 231
Papæ fententia à nullo alio poteft retractari.
Papa unicum eft in mundo nomen.
Parochus ne duas obtineat Ecclefias.
Pontifex Romanus in ordinatione fanctificatur. 372
Pontifex Romanus poteft abfentes deponere. 182
Pontifex Romanus poteft ex caufa à juramento fide-
litatis abfolvere.
382
Pontifex Romanus folus jure dicitur Univerfalis. 167
Pontifex Romanus folus poteft Epifcopos deponere

251

213

96

Ecclefia Romana à folo Domino eft fundata. 164

377

Ecclefia Romana numquam erravit, nec un-
quam errabit.
358
Ecclefiarum dedicationes per pecunias ne fiant. 21
Ecclefiæ Romanæ qui non concordat, Catholicus
non habeatur.
Ecclefiæ folvant Epifcopis vel Clericis tertium, vel
Parata, &c.
43
Electio Pontificis Romani qui inftituenda. 69
Epifcopatum, vel Abbatiam, vel Presbyteratum

[ocr errors]
[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

R Eferri debent caufæ majores cujufcumque Ec-

clefiæ ad Apoftolicam Sedem, Et dubiæ. 335

[ocr errors]

130.134. 135. Item fub Alexandro II. 143
Simoniacè nemo ordinetur nec ad Ecclefiafticum
officium promoveatur,
Simoniacè ordinans degradetur.

Simoniacè ordinatus nullum babeat fructum dignita-

tis & ordinis.

ibid.

Subditis licet, licentia Romani Pontificis, Superio-
res accufare.

373

Synodus nulla abfque Papæ Præcepto eft generalis.
234.

INDEX SECUNDUS,

A

Qui res atque Doctrinas memorabiles, in Notis ac Scholiis hoc Tomo
pertractatas, complectitur.

A

Bbates ex ambitione promoti, vitam vivunt
fæculari deteriorem.
Pag. 26. 1
Abbatis electio, qui Monachum induit, ut Ab-
bas fieret, eft irrita. Eligi debet in eodem or
dine profeffus.
96. I
Abbates olim fuere Laici. Cœperunt ordinari fub
initium quarti fæculi. 13. 1. Sunt Presbyteris
digniores. In antiquis Synodis Græcorum ha
buere fuffragium. 14. 2. Potuerunt ex Decreto
feptimæ Synodi Lectores ordinare, 13.1. Eu-
genius III. fanxit, ne quis nifi Presbyter aut
Diaconus in Abbatem eligatur, 14. 1. Subdia-
conum poffe in Abbatem affumi permifit Inno-
centius III. ibid. Concilium Viennenfe fub
Clemente V. ftatuit neminem poffe, nifi Pref-
byterum, in Priorem promoveri, adeoque
nec in Abbatem,
14.2.
Abbatiæ à Clericis frequenter invafæ; Immo &
Laicis data in Commendam.
95.2
Abbatis nomen femper magnum fuit in Ecclesia.
Eft Syriacum, fignificans Patrem. 14.2. In
Abbate ætas virilis, fenectuti proxima, requi-
fita.
15. I
Accufare fe digniorem feu Superiorem in Clero
olim vetitum. 373. 1. jam abiit in detetudi-
374.1.2
Adulterium etiam hæreticis horrori fuit. 58. 1
Idololatria comparatur.Eft etiam quædam ava-
ritia: A principibus quondam gladio punitum,
59. 1. Eft Sacrilegium ac parricidium. ibid. z
Adulteris olim denegata abfolutio.
58. I
Albedo vera eft in Euchariftia: Album tamen nec
videtur, nec tangitur, nec frangitur, 109.2
Alcuinus non eft auctor libri de Officiis Ecclefia-
fticis.
Alexander II. fuit Nicolai II. fucceffor. Schifma-

nem,

211. I

ticus Cadalous poftmodo electus. 140.1. Epi-
fcopi Longobardi Pontificem prætendebant,
qui illis uxores permitteret & Simoniam. 140.2
Factio Romana & Longobardica electionem
Alexandri criminati. Exiftimabant confenfum
Regium effe neceffarium. 141.1. Cadalous vi
& pecuniis in Thronum S. Petri intrufus ibid.
Alexander in Sede Apoftolica confirmatus.ibid..
Cadalous fe numquam Papatu abdicavit.Miferè
exftinctus.141.2.Alexander fedit annis undecim.
Synodi ab eo coacte latent aut perierunt. 146. 2
Alleluja Hymnus habet auctorem Aggæum Pro-
phetam. A Synagoga acceptum Apoftoli in
Ecclefiam derivarunt. 159.2. Significat Lauda-
te Dominum. 160.1. Eft vox hebraica, nec vel ab
hæreticis in aliam linguam translata. ibid. Nec,
licet transferre, ob varias rationes. 160. 2. &
feqq. Quadragefimæ non convenit 162.1. Poft
Graduale cur canatur.163.2. Græci Latinos re-
prehendunt, quod à Septuagefima ufque ad Pa-
scha Alleluja prætermittant.ibid. Angelus Pfal-
mos & Alleluja Ægypti Monachos cantare
docuit, 159. 2. Angelus auditus eft, immo
turbæ multæ canentes Alleluja. ibid. Eft cantus
Monachis admodum familiaris.
160. I
Altare unicum apud Græcos exftat in quavis Ec-
clefia. 147. 2. In quo unicum quotide oblatum
Sacrificium.151.1.2.Etiam olim in Ecclefia Lati-
na. 153.1. Altarium multitudo in una Ecclefia
eft quatuor fæculis anterior.
153.2
Amalphitanum Concilium fub Nicolao II. coa
&tum, ut Apulia & Calabria à Græcorum
fchifmate expurgaretur,& Epifcopus Amalphi-
tanus reftitueretur,
119. I
Ambrofiafter eft Hilarus,ad fchifma delapfus.171.2
Amen & Alleluja in aliam linguam transferre non
licet: Plures afferuntur rationes.
160.2
Ande-

129. I

Andegavenfe Concilium fub Nicolao II.coactum
anno 1060. Præfuit Stephanus Sacræ Romanæ
Ecclefiæ Cardinalis. Finis Decretorum Nico-
lai II. per Galliam executio.
Anglia feudali jure Pontifici fubjicitur. 221. 1
Apoftatæ pœnitentes recipiendi. 138.1.2. Non ta-
men priftino Officio debent reftitui .138.1. Et-
iam impœnitentes quærendi, & ad pœniten-
tiam excitandi .
139. I
Appellantes varii Sanctam Sedem, reftituti.
275. 2. & feqq.
Appellari poteft à Synodis Provincialibus ad Ro-

manum Pontificem. Petrus de Marca fentiens
oppofitum fusè refutatur. 299.1.& feqq. Varii
hac de re ejufdem errores aperiuntur, ac refel-
luntur. 302.1. & feqq. Appellationes Romanas
Synodus Sardicenfis non inftituit, fed confue-
tas confirmavit. ibid. appellationum Romana-
rum hoftes vetuftiores. 298. 1: Fundamenta
Petri de Marca pro inappellabili Provincia-
lium Synodorum auctoritate afferuntur & con-
velluntur.
304. 1. & feqq.
Appellarunt Græcorum Epifcopi Romanum Pon
tificem:A quo folo per Synodum damnati,funt
abfoluti. 264.1. & feqq. S. Athanafii damnatio,
appellatio,&abfolutio exponitur.265.2.Epifco
pis per Synodum damnatis licet Pontificem
ap.
pellare: Atque appellatio illa effectum fententiæ
fufpendit. 266.1. appellatio ad Romanam Sy-
nodum eft ad Sedem Apoftolicam.
266.2
Appellatio à Pontifice ad generale Concilium fre-
quenter facta. 25 3.1. & feqq. Hæc appellatio
in Ecclefia femper malè oluit. 255.2. & feqq.
Illi non ineft fufpenfivus effectus 256.2. Hu-
jufmodi appellatio Pontificem non ftatuit reũ,
fed Judicem relinquit. Nec eft vera appellatio
258.1. Nec juris eft remedium, fed gratiæ be-
neficium.ibid. poteft ab Acephala Synodo uni-
verfali ad Pontificem appellari : Adversùs Lau-
nojum. 259. 1. & feqq. appellavit Pontificem
Theodoretus.260.1.Uti & Eufebius Doryleen-
fis 260. 2. Domnus Patriarcha Antiochenus
261.1.Flavianus, Eufebius,ac Theodoretus per
folum Leonem, non per generalem Synodum

tum fcripto, fed etiam voce peracta. 263. 1 Appellatio Maximi Cynici Epifcopi CP. exponi

tur. 266.2. Quæ Launojo minimè favet. 267.1. Eftque à S. Damafo acceptata, & caufa cum finitimis Epifcopis retractata. 268. I Appellationis fufcipiendæ auctoritas eft character fuperioritatis. Refidet in Romano Pontifice : Ad quem etiam à Concilio generali licet appellare.278.2.Papale jus admittendi appellationes eft perfpicuum.277.2. Græci nonnulli autumat jus Papale Conftantinopolim migraffe. 278. 1. Alii cenfent vel Romanum vel Conftantinopolitanum Epifcopum poffe appellari.ibid. Canon 9.& 17.Synodi Chalcedonenfis exponitur. 278. 2.

Appellatio Romana S.Athanafii denuo examina

tur;atque in ea errores Petri de Marca obfervantur. 314.2.& feqq. Alia pro eo adducta exempla nihil probant.322.1.& feqq. Cyrillus Hierofolymitanus Conftantinum Imperatorem omniu

primus,at perperam,appellavit. 323.1. Appella-
387
⚫tio Romana non tantum licet in materia fidei,
fed etiam quoad Canones de Ecclefiaftica di-
fciplina Adversùs Petru de Marca. 329.1.& feqq.
Appellatio S.Chryfoftomi fuit in caufa difciplinæ
Ecclefiafticæ.331.1. Qui ab Innocentio I.refti-
tutus. 332.1. Fuitq;hoc judicium à toto Oriente
admiffum, ibid. Nomen S. Joannis in Dyticha
relatum. 334-1. Eumque Conftantinopolitani
agnovere legitimè reparatum.'
ibid.2.
Appellatio S. Joannis Chryfoftomi exponitur:Quæ
Launojo nil patrocinatur.268.2.& feqq.S. Chry
foftomus non recto modo appellavit, fed ab aliis
compulfus. 271.1. Iniqua in S.Joannem fenten-
tia à folo Innocentio Papa caffata. ibid.& feqq.
Innocentius I.hanc Chryfoftomi caufam voluit,
at non debuit,in cecumenica Synodo retractari,
cur. 275.2. Injectum S.Chryfoftomo vinculum
erat dubium.274.1.& feqq. Adeoque nec Medio-
lanentis nec Aquilejenfis potuit diffolvere. ibid.
Aquifgranenfis Synodi fragmentum apocryphum
eft.
Aranea in calicem illapfa fumi non debet. 3.2
89.2
Archidiaconum Archipresbytero anteponi eft ve-
taftum.130.1. 131.2. Archidiaconus eft Diaco-
norum Primas. 131.1. Erat primus ab Epifcopo,
poteratque etiam Presbyteros excommunicare.
131.2. Adversùs Archidiaconorum faftum va-
ria ab Epifcopis excogitata antidota.132.1. Sex
Diaconi crucigeri Conftantinopoli etiam Pref-
byteris prælati. 133. 1. Archidiaconi quibuf-
dam in locis funt extincti.
Archonticon officium non pender à nudo Epi-
134. 1. 2
fcopi placito.
Auctor in Conciliis præfidem cum fuffragii præro-
133.2
gativa defignat..

[ocr errors]

177.2
S. Auguftinus cum Baptifmo Monachatum fufce-
pit. 34.1. S. Antonii Inftitutum in Italiam por-
tavit. ibid. fuit S. Benedicto exemplum. ibid.
Vide Regula S. Augustini.
Auftriaci Reges coronæ claufuram retinuerunt,&
cruce infignitum globum affumpferunt.Cür?9.2

B

Ella horrida inter Godefridum II. Lothariogiæ Ducem & Henricum III. Imperatorem. 65. I..

S. Benedicti regula .*
Vide Regula.

32.2

Beneficia Ecclefiaftica à Toparchis in fuam utili-
tatem redacta, fibi aut fuis filiis tradendo in
Commendam.
38. I
Beneficiorum, etiam Epifcopatuum, Simoniacè
collatorum ad Sedem Apoftolicam devolutio
eft antiquiffima. 135.1. Beneficiorum plurali-
tas, peftis eft fæpius refurgens. 136.1.2
Beneventanum Concilium fub Nicolao II. anno
1059. coactum; in quo finita caufa eft inter Ab-
batem S. Vincentii & Albertum Monachum.

120.1..

Berengarius Catholicam fidem profeffus, Sco

tum, à quo fuerat feductus, ac libros proprios
igni exuffit. 107.1.2. In Concilio Romano nil
difputavit; fed relapfus Humbertum infecta-
tur. 108.2. Primus inter hæreticos in Ecclefiam
Romanam calumnias evomuit. 109. 1. Nega-

[ocr errors][ocr errors][ocr errors]
« VorigeDoorgaan »