348 veftram mittere pro Catholicæ fidei amore dignabitur, ut & Fraterna univerfitas & omnium fidelium corda cognofcant, me non folùm per fratres, qui vicem meam exfecuti funt, fed etiam per approbatio nem Geflorum Synodalium, propriam vobiscum iniifSe fententiam: In fola videlicet fidei caufa, propter quam generale Concilium placuit congregari. Damnatis Hæreticis, qui fi corrigi voluiffent, nulla pe nitus refideret de Domini noftri JESU Chrifti Incarnatione dubitatio. In eodem Refcripto fidei Decretum cum Diofcori degradatione confirmaverat, reliqua autem Acta omnia, præfertim Anatolii ambitum, rejecerat Sanctus Leo, ideoque Anatolius Epiftolam fupprefferat. Et ex hoc fonte videntur horrendi illi apud Palæstinos in Synodum motus fumpfiffe originem. Pfeudomonachi Theodofii factio videtur blateraffe Synodum Romæ non fuiffe confirmatam. Hinc Refcripti fui fubftantiam repetere per præfentem ad Palæftine Antiftites Epiftolam & innovare compulfus fuit Pontifex, ac Marciani Augufti auctoritas per omne Imperium publicare. Et quidem Refcriptum iftud, feu Apoftolica Syno di confirmatio huc ufque latet cum grandi Ecclefiæ damno: Adeò malè de ipfa meritus eft Anatolius, De Attico Conftantinopolitanæ Ecclefiæ Presbytero pergit in alia epiftola ad eumdem laudatum Anatolium Pontifex: Atticus Chalcedo nenfis Synodi definitionem de fide, cui etiam Diledio tua fubfcribendo confenfit, & quam Apoftolice Sedis firmavit auctoritas, profiteatur fe per omnia S. GREGORII SEPTIMI PONTIFICIS Lucidè id in litteris ad Leonem Auguftum tefta- || tur ac profitetur Agapetus Rhodiorum Epifcopus ac Provincia Infularum Metropolita Patres Chalcedonenfes non aliud quidquam præter immobi lem & fundatam recæ fidei expofitionem decrevisse cognovimus. Ob quam rem & pene omnes Occidentalium partium Deo amabiles Epifcopi confentientes fibimet, & pariter decernente Sancliffimo atque Bear tiffimo Leone Romanę urbis Archiepifcopo, litteris Propriis &oris fui confessione, ea que ab ipfis sanctis Patribus Chalcedone collectis interpretata feu explaEpift. 47. nata funt de Domini noftri JESU Chrifti Incarnatione, confirmaverunt atque confignaverunt. Et his Agapeti litteris Comprovinciales Epifcopi, licèt non fynodaliter ob hibernæ navigationis pericula, tamen finguli in fuis Sedibus funt adftipula ti. Quod ipfum teftatos effe cunctos, ques laudatus Imperator Leo confuluit, Orientalium Provinciarum Synodos, adfirmat ac demonftrat in famofa, quam Magnus Gregorius Romanæ Ecclefiæ tunc Diaconus creditur compofuiffe, ad Eliam Aquileja Metropolitam Epiftola Pelagius fecundus. Et quid opus teftibus? Ipfe Magnus Leo Pontifex ad Imperatorem Martianum, omnes Eutychiani veneni reliquias evellere conanEpift. 59. tem, fcribit: Quod faciliùs Clementia veftra arbitratur implendum, fi per univerfas Ecclefias definitiones fandle Synodi Chalcedonenfis Apoftolicę Sedi placuiffe doceantur. Ad iftas evellendas reliquias cenfebat piiffimus Princeps & Acta fynodalia & Apoftolicam ipforum confirmationem per omnes fub cælo Ecclefias ab ipfo Pontifice publi-jervaturum. Eandem confirmationem laudant canda. Et Leo profequitur: De quo quidem ratio non fuit ambigendi, cum ei fidei omnium fubfcribendo confenfus accefferit, que ad me fecundùm formam Apoftolicę doctrinę & paternę traditionis mif fa eft. Et per fratrem meum Lucianum Epifcopum talia & ad Gloriam veftram & ad Conftantinopolitanum Antiftitem Scripta direxerim, que evidenter oftenderent me ea, que de fide Catholica in predicta Synodo definita funt, approbare. Synodalium Actorum relationem ad Romanum Epifcopum, & illis ab ipfo dandam confirmationem lucidè adfirmat effe traditionem paternam & Apoftolicam doctrinam. Item docet in litteris ad Juvenalem Hierofolymæ, ac omnes Palæstinæ Epifcopos: Omnem Fraternitatem veflram noffe non ambigo definitionem fandle Synodi, que ob confirmationem fidei in Chalcedonenfi civitate celebrata eft, toto corde me fuiffe complexum. Quia nulla finebat ratio, ut qui unitatem Catholicę fidei dolebam ab Hereticis fuisse turbatam, non exultanter in integrum rediiffe gauderem. Hoc autem non folùm ab ipfo beatiffime confenfionis effectu, fed etiam ex epiftolis meis, quas poft reditum meorum ad Conftantinopolitanæ urbis Antiftitem dedi, potuiffetis agnofcere, fi vobis refponfionem Sedis Apoftolica manifeftare voluiffet. Ne ergò per malignos Interpretes dubitabile videatur, utrùm quæ in Synodo Chalcedonenfi per unanimitatem veftram de fide ftatuta funt approbem, hec ad omnes fratres & Coepifcopos noftros, qui predicto Concilio interfuerunt, Scripta direxi, que Gloriofiffimus & Clementiffimus Princeps, ficut popofcit in notitiam Ep. 61. Gelafius Pontifex Facundus Hermianenfis Epifcopus, & laudata Epiftola fecundi Pelagii. Circa eamdem hæfit tota trium Capitulorum famofa atque infelix quæftio. Etenim cum fuis fequacibus memoratus Facundus omnia præter Anatolii ambitum Chalcedonenfia Acta, quinta Synodus volebat folum fidei Decretum, & Diofcori degradationem fuiffe con firmata à Magno Leone: Utraque interim pars Apoftolicam confirmationem & interveniffe, & fuiffe neceffariam, unanimiter profitebatur. Ex quibus lucet, quàm infeliciter afferatur Apoftolica confirmatio etiam Chalcedonenfis Synodi laudatis Decretis fuiffe fuperabundans. Et quidem quinti Concilii judicium tandem probavit Romana, ac omnis præte: Hifpanos Latina Ecclefia. Et fic lucet infeliciter etiam à quibufdam dici folus Anatolii ambitus fuiffe à Sancto Leone improbatus. Apoftolicam confirmationem poftulavit fextum Concilium in relatione ad Sanctum Pontificem Agathonem: Exftinximus berefim, orthodoxa autem fidei splendidam lucem vobiscum prædi▪ cavimus, quam ut iterum per honorabilia veftra Refcripta confirmetis, veftram oramus Paternam Sanditatem. Et hifce fupplicibus precibus univerfa Synodus fubfcripfit. Adfirmat ac mukis prædicat fe ex Papali mandato, ad factam ab ejus Legatis propofitionem, & juxta Apoftolicarum litterarum fuffragium de omnibus judicaf se, tamen fupplicat fua Acta per nova Apoftolica Refcripta iterùm confirmari. Verum relatio inve nit Epist 13. nit defunctum Pontificem, ideoque Succeffor Sanctus Leo fecundus, iterata Principis Relatione & fupplicatione pulfatus, refpondit: San&la univerfalis & magna fexta Synodus Apoftolicam in omnibus Regulam, & probabilium Patrum doctrinam fecuta eft. Et quia definitionem rectæ fidei pleniffimè prædicavit, quam & Apoftolica fedes Sani Petri Apoftoli veneranter fufcepit, idcircò & nos, per noftrum officium hæc veneranda Sedes Apoftolica concorditer ac unanimiter bis, quæ definita funt ab ea, confentit, & Beati Petri auctoritate confirmat, ficut fuprà folidam Petram, quæ Chrifus eft, ab ipfo Domino adeptis firmitatem. Que omnia à feptima etiam & octava Synodo, nec non ab Adriano primo ac Adriano fecundo fuiffe facta, poffit facilè demonftrari. Et hinc de omni generali Synodo fcribit ad Dardaniæ Epifcopos Sanctus Gelafius: Prima Sedes unamquamque Synodum fua auctoritate confir mat, continuata moderatione cuftodit. Confirmat non fola obfervantia, fed etiam auctoritate. Pergit Pontifex in opufculo de Vinculo ana thematis: Ne fortè, quod folent Eutychianifta, dicant, quod fi Synodus Chalcedonenfis admittitur, omnia conftare debeant, quæ illic videntur effe deprompta. Aut enim ex toto cam admitti oportere, aut fi ex parte repudiabilis eft, firmam ex toto conftare non poffe. Cognofcant igitur illud fecundùm Scripturas fanctas, traditionemque Majorum, fecundùm Canones Regulafque Ecclefiæ, pro fide communi veritate Catholica & Apoftolica, pro qua banc fieri Sedes Apoftolica delegavit, factamque firmavit, à tota Ecclefia indubitanter admitti; alia autem quæ per incompetentem præfumptionem illic prolata funt vel potius ventilata, quæ Sedes Apoftolica gerenda nullatenùs delegavit, mox à Vicariis Sedis Apoftolicæ contradicta manifeftum eft Sedes Apoftolica, etiam petente Principe, nullatenùs approbavit, nulla ratione fuftinet. Et infrà : Totum in Apoftolicæ Sedis pofitum eft poteftate. Ita quod firmavit in Synodo Sedes Apoftolica, boc robur obtinuit. Quod refutavit, habere non potuit firmi. tatem. Et fola refcindit , quod præter ordinem congregatio Synodica putaverat ufurpandum. Lucidè adfirmat generales Synodos non folùm prævio mandato, agendorum propofitione, ac fuffragii prærogativa, fed infuper Actorum examine & ipfis impartita auctoritate effe à Romano Epifcopo confirmandas. Adfirmat hanc effe in facris litteris fundatam Majorum traditionem ac Ecclefiæ Regulam, ideoque Romanum Epifcopum poffe ex ejufdem Synodi Actis firmare unum, aliud vacuare. Quæ omnia etiam Facundus Hermianenfis Epifcopus, Pelagius fecundus in laudata Epiftola, ac in litteris ad Michaelem Imperatorem clamant & fupponunt Pontifex Nicolaus. › que Hoc ipfum clamat & fupponit per Synodos facienda, quam à Joanne Launojo admitti crediderim ad Romanum Epifcopum Relatio. Ejus etiam quoad illa, quæ ad Apoftolicum mandatum propofitionem atque fuffragium funt acta, neceffitatem edicit Conftantini Aus gufti ad Sanctum Leonem fecundum Relatio: Cur in hac narratione longiores fumus, cum ea in Actis fubtiliùs & accuratiùs explicentur ? Quæ cum ad vos miffa fint, omnium que mota & tract ata funt cognitionem inveftigate. Et in fuo ad ipfam Refcripto laudatus Leo: Geftorum Synodalium feriem recenfentes, curiofaque diligentia fingula que gefta funt flagitantes, eadem quæ Apoftolicæ Sedis Legati narraverint, fcriptis confonantibus convenire reperimus. Apoftolici mandati, propofitionis, aut fuffragii limites aut modos excedere & variis modis prævaricari poterant & ipfi Legati & Synodales Epifcopi: Hinc omnem Actorum feriem Pontifici referre & infpiciendam mittere per redeuntes Legatos debebat Synodus, & ipfa Pontifex difcutere per omnia, & tunc novo fuæ auctoritatis fuffragio firmare. Facta ad examinaturum Principem Relatio devolvit ac fufpendit omnia, & ufque ad ipfius Refcriptum nulla eft Actorum firmitas. Synodalis igitur relatio confirmationis accipiendæ preces, licet non exprimat, omninò comprehendit atque fupponit. Sunt relationi conditio intrinfeca. Porrò Chalcedonenfis Synodus aliter fidei Decretum ac Diofcori degradationem, aliter fuos, præfertim vigefimum octavum, Canones meritò retulit, & iftius dumtaxat confirmationem expreffis verbis fupplicavit. Quòd nempè is citra Apoftolicæ Sedis mandatum, relationem, atque fuffragium, & citra Legatorum fcientiam decretus effet, atque ita non tamquam fanus & integer confirmari, fed tamquam caducus & claudus per Pontificem deberet fanari & fupples ri. Eademque fuit ratio primæ & fecundæ Conftantinopolitanæ Synodi. Provinciarum aut Diœcefium Synodis, dum de turbata apud fe fide judicant, paffim non adfunt Apoftolica Legatio, aut Apoftolicum cum mandato fuffragium. Etiam ipfarum de tanta ad univerfam Ecclefiam fpectante caufa judicium eft infirmum ac debile. Eft dumtaxat interlocutorium, folaque ad Romanum Epifcopum facta relatione, & accepto per ipfum confirmationis complemento proficit in definitivum. Hinc Eminentiffimi Domini Cardinales rectè fcripferunt fidei Chriftianæ aut aliarum ad univerfalem Ecclefiæ Difciplinam fpectantium caufarum definitionem ad folum Romanum Pontificem fpectare. Ante datam ab ipfo firmitatem nec generalis Synodi judicium eft definitivum, aut certè non tranfit in rem judi catam. Chrift.Lupi Oper. Tom.P. A Exponitur alia Quæftio. li ejus mandato. Singulorum defectus facit Sy- primum fuffragium non exfpectaffet, Synodum Tecce hinc Joannes Launojus in Epiftola ad Joannem Gerbafium movet aliam quæftionem: An generalis Synodus fine Pontifice non valeat de fide definire? Et adfirmat valere. Probat ex Conftantienfi Synodo, quæ Ty. rannum privata auctoritate occidi non poffe fola definivit. Et definitionem, licet confirmationis Bullæ non indiderit Martinus quintus, admifit omnis Ecclefia. Deinde famofa Euge-Romani Epifcopi fententiam, feu relationem ac nii quarti ad Patres Bafileenfes fcripta Regula fancit circa quæftionem, de qua folus Pontifex ab unanimi Concilio difcordat, prævalere PaSeff. 16. pale fuffragium, nifi fortè quæ ftatuenda forent, Catholicam fidem refpicerent, vel fi non fierent, univerfalis Ecclefiæ ftatum principaliter perturbarent. Quia tunc Concilii fententia effet potiùs attendenda. Addit Joannes Launojus, & primam Conftantinopolitanam Synodum, quæ fola fine Damafi Pontificis affiftentia fecit larga ad Nicenum Symbolum additamenta, atque ita fola adversùs Macedonium & Apollinarium de fide definivit. Ejufdem fententiæ fuiffe videtur in fua Summa Auguftinus Triumphus : Licet in quæftionibus terminandis auctoritas Papæ, dum eft Papa, fit neceffaria, dum tamen definit effe Papa per crimen bærefis, auctoritas illa remanet in Ecclefia, ficut ipfo mortuo. Seff. 7. Refpondeo hæc adverfari primis ac fundamentalibus Ecclefiafticæ Hierarchiæ principiis. Etenim quòd non per Imperatorem, fed per Pontificem convocanda atque indicenda fit legitima Synodus, eft adeò certum, ut oppofitum errorem Græci in Florentino Concilio recantaverint. Etenim ad ipfos in plena Synodi congregatione dixit Andreas Latinus Rhodiorum Archiepifcopus: Papæ eft convocare Synodos, ut per veftros teftes oftenditur. Nam Doctor vefter Stephanus, quem & novum Martyrem vocatis, Patres Conftantinopoli congregatos incufavit, cum vellent hæretici Synodum celebrare, prodiit in in Sancti Auxentii monte fanctiffimus Mona- nodos non tantum indicere debet Romanorum Epiftolam Sanctiffimi Patris noftri & Comminiftri Cæleftini Romanæ Ecclefiæ Epifcopi, ad lugubrem banc fententiam neceffariò venimus. De eadem Synodo fcripfit ad Illyrici Epifcopos Sixtus tertius: His conftitutis, quæ præter noftra Præcepta Orientalis Synodus decernere voluit, credatis vos non teneri, præter id quod de fide nobis confentientibus judicavit. Exftat Epiftola in Bonifacii fecundi Epift.17. Romana Synodo, pubblicata per Dominum Lucam Holftenium. Et dum Eufebius Dorylei in Phrygia Epifcopus fuos adversùm Ephefini latrocinii Acta libellos præfentaret, Sanctus Pafchafinus Legatus dixit ad univerfam Chalcedonenfem Synodum: Notum eft huic Deo amabili Concilio, & ad Beatum, & Apoftolicum, & Ca. tholicum Papam Leonem facras effe litteras deftina tas, quatenùs buic fando Concilio fe præfentare dignaretur. Sed quia neque antiqua hoc tenuit confuetudo, neque generalis temporis neceffitas permittere videbatur, noftram Parvitatem huic fancto Concilio pro fe præfidere præcepit. Ideoque neceffarium eft hæc, quæ in medium proferuntur, per noftram interlocutionem difceptari. Propter hoc igitur porredus libellus à religiofiffimo fratre & Coepifcopo Eufebio fufceptus recitetur. Lucidè affeverat fine fua interlocutione feu propofitione nullum poffe admitti libellum, nullam quæftionem ventilari. Et hinc Chalcedonenfes Canones, & varia præter fidei Decretum & Diofcori degradationem de perfonis Statuta Magnus Leo affirmavit caduca, quandoque ex fui mandati, quandoque ex factæ per Legatos fuos Relationis, quandoque ex defectu dati per ipfos fuffragii. Quivis enim è fingulis defectus plenè fufficiebat. Hinc item, dum Ephefini latrocinii Gesta retractari &-novam Synodum permitti fuafit, ad Theodofium fecundum Imperatorem fcripfit Valentinianus tertius: Quare beatiffimus Romanæ civitatis EpiScopus, cui principatum Sacerdotii fuper omnes antiquitas contulit, locum habeat ac facultatem de fide ac Sacerdotibus judicare. Notanda funt plena ponderis verba. Non dicunt, Ut nova Synodus, fed ut Ep 325. vum, 351 versùs Apollinarium additamenta: Et licet etiam circa ipfa unumquemque in fuo fenfu abundare permittat, ipfe tamen improbat ob duas rationes. Primò, quòd ifta addendi licentia nullis fe patietur circumfcribi finibus. Deinde quòd hæc additio fœdam Apollinarii hærefim deducet ad fimplicis vulgi notitiam; & ita fieri poterit ut quofdam fcandalizet. Lucet ergò hæc additamenta effe Conftantinopolitano Concilio antiquiora. ut Romanus Epifcopus facultatem habeat de fide ac|dè memorat & facta de Divina Incarnatione adSacerdotibus judicare. Quidam exiftimant omnem judicii decifionem foli Pontifici, Synodo adfcribi folam confultationem. Verùm errant. Laudata enim verba dumtaxat afferunt Romani Epifcopi fuffragium effe totius Synodi fundamentum, fine quo omnia per ipfam Acta fint infirma & caduca. Et hinc vides non effe nout generalium Synodorum Decreta in folum Romani Epifcopi nomen concipiantur atque edantur. Pro Papalis fuffragii fundamentali neceffitate fuperiùs adduxi plura teftimonia, nec vacat repetere. Repeto unicum Vigilii Pontificis in famoso de tribus capitulis Conftituto pronunciatum, quo quintam Synodum rogat, ut antiquum regularem cuftodiens ordinem, ante fuæ, id eft, Apoftolicæ promulgationem fententiæ quidquam proferre tentaret. Et adducta in oppofitum argumenta funt nullius ponderis. Etenim Macedoniì hærefim jam dudum damnaverat Nicæna Synodus addens fuo Symbolo: Et in Spiritum fandum. Etiam Apollinarium, ac ejus difcipulum Timotheum damnarat Romana Sancti Damafi Synodus, atque ita hæc omnia in memoratos Errones exfequi fine fpeciali Romani Epifcopi mandato poterat Conftantinopolitana Synodus Quapropter Laudatum ergò Conciliam hæc, quòd apud quæftio eft de folis ad Nicænum Symbolum ad- Ep. 387. rium: Quoniam illa quæftio, quæ nuper emerfit in difquifitionem apud eos, qui femper innovare drine civitatis Epifcopus, vir anima venerandus, aliquid contendunt, filentio præterita apud fæcu-in Chalcedonenfi Concilio primus de fpretis lum prius, eò quod non erat à quoquam contraitam, indifcuffa prorfus relicta eft, intelligo illam de Spiritu fando, addenda eft & hujus explicatio ad mentem & fententiam Scripturæ facræ . Videlicet nos credere, quemadmodum baptizamus : Quemadmodum credimus, ita glorificamus. Facta de Spiritu fanéto additamenta lucidè laudat atque probat. Præfertim hanc avitam Ecclefiæ Doxologiam, aut potiùs hocce immobile ex ipfa defumptum fundamentum: Qui cum Patre & Filio fimul adoratur & conglorificar. Luci Chrift.Lupi Oper.Tom.V. hifce additamentis accufavit Diogenes Cyzicenus Epifcopus, ideoque ipfa conftantiffimè defendit Succeffor Evoptius. Eorum auctricem Synodum omni argumento conatur ftabilire: Confirmatam afferit ab ipfa veritate, longo temporis tractu, feu diuturno Ecclefiarum confenfu, nec non & nupera Sancti Proterii Alexandrini Patriarchæ profeffione. Quod nempe non folus Eutyches, fed etiam cum Ephefino latrocinio Diofcorus ifta fpreviffet additamenta, ejus Succeffor Proterius ante inthronizationem com Ep. 47. 352 pulfus fuit eadem cum ipforum auctrice Synodo folemniter profiteri. Verùm Apoftolicæ Sedis confirmationem non laudat Evoptius. Hinc aliqui exiftimant ipfam ufque tunc non interveniffe. Et certè nullum antiquum atque authenticum habemus pro data per Damafum confirmatione teftimonium. Et quomodo non folùm Eutyches atque Diofcorus, fed etiam tot in Ephefino latrocinio Epifcopi præfumpfiffent firmatam à Romana Ecclelia Synodum perfricta fronte contemnere? Etiam Ephefina Synodus recitari fibi fecit folum Nicænum Symbolum, non Conftantinopolitanum. Quidquid fit, utrumque fibi recitari fecit, Actis inferuit, & ad Sanctum Leonem retulit Chalcedonenfe Concilium, atque exinde utrumque habuit irrefragabilem ac parem firmitatem. Interim hinc lucet Conftantinopolitanam Synodum, quo ufque Apoftolicæ Sedis defuit fuffragium, fuiffe caducam ac infirmæ auctori tatis. Decretum fidei Chalcedonenfis. Dico, Videtur: Quoniam illi, qui laudata additamenta volunt probata & firmata à Sancto Damafo, non deftituuntur fundamento. Etenim Maximus Cynicus Conftantinopolitanus Epifcopus, contra tertium Conftantinopolitana Synodi Canonem, ab illo firmatam fuam degradationem, ac promotionem Nectarii appellavit ad Sedem Apoftolicam, appellationem admifit Sanctus Damafus, atque ex fua Romana Synodo ad iftorum Actorum defenforem Theodofium Auguftum refcripfit: Cùm Maximum Epifcopum receperint in communionem noftra confortia, quoniam cum à Catholicis conftitit Epifcopis ordinatum nec ab Epifcopatus Conftantinopolitani putavimus petitione removendum. Cujus allegationem præfentibus partibus æftimavimus esse pendendam. Nectarium autem cùm nuper noftra Mediocritas Conftantinopoli cognoverit ordinatum, cohærere communionem noftram cum Orientalibus partibus non videmus, præfertim cum ab eifdem Nectarius dicatur illicò fine communionis confortio deftitutus, à quibus fuerat ordinatus. Non mediocris igitur bic fcru Etiam adversùm hæc in Epiftola ad Joannem Molendinum intercedit Joannes Launojus. Laudat Conftantinopolitanam Synodum, & profe quitur: Hæc omnia, in quibus infcio Romano Pon-pulus, nec quædam nos angit de domeftico ftudio & tifice & damnantur hærefes, & fidei fymbolum editur, Inquifitores noftri, utique Eminentiffimi Domini Cardinales, penitus ignorant, cùm aiunt ; Ad Sedem Apoftolicam dumtaxat pertinet controverfias fidei, & morum universalis Ecclefiæ definire. Et nifi fateantur omnia hæc ignorare fe penitus, ab intolerando errore numquam eximentur, fi tamen eximi poffint. Crassa & pinguis eft ignorantia, quæ in ipfis pueris non verbis tantùm, fed etiam verberibus caftigaretur. Hoc unum metuendum eft, ne quæ ex Synodica Conftantinopolitani Concilii Epiftola requo tulimus, fabulofis narrationibus adfcribant minùs videantur ignorare quod ignorant. Si audent illa fabulofis narrationibus adfcribere, tinuò damnabuntur ab Ephefina Synodo, quæ Conftantinopolitani Concili fymbola refert & confir ambitione contentio, fed communio foluta & diffociata perturbat. Nec videmus eam aliter posse convenire, nifi aut is reddatur Conftantinopoli qui prior ordinatus eft, aut certè fuper duorum ordinatione fit in urbe Roma noftrum Orientaliumque Concilium. Exftat Epiftola apud Jacobum Sirmondum in appendice Codicis Theodofiani. Verùm in poftea datis ad Sanctum Acholium Theffalonicenfem E pifcopum litteris idem Damafus ejufdem Maximi ordinationem ampliffimè exfufflat & damnat ex variis caufis, præfertim quòd impenfa fuiffet homini geftanti habitum idoli, ideoque indigno habere communionem non tantùm Epifcopi, fed & Laici Chriftiani. Has litteras nuper cum Bonifacii fecundi Romana Synodo publicavit Illuftriffimus Lucas Holftenius. Et in aliis ibidem ad Rufum Theffalonicenfem EpiHæc in fupremos Ecclefiæ Antiftites dicteria fcopum litteris fcribit de laudato Damafo Bo- Ep. 10 malo erubefcere, quàm refutare. Utinam fup-nifacius primus: Clementissime recordationis Prin mat. con primere potuiffem, & radere de Joannis Launoii Epiftola. Dumtaxat dico Conftantinopolitanum fymbolum ab Ephefina Synodo nec relatum fuiffe 2 ceps Theodofius Nectarii ordinationem, proptereà quia in noftra notione non effet, habere non exiftimans firmitatem, miffis è latere fuo Aulicis cum Epi nec confirmatum. Neftorii caufam difcuffurafcopis, Formatam huic à Sede Romana dirigi regulaprima actio recitari juffit Nicænum fymbolum deinde Sancti Cyrilli quafdam Epiftolas, & ex hifce Regulis de controverfis erroribus judicavit. In fuo fuffragio plerique Epifcopi laudant Nicæ num fymbolum, nullatenus Conftantinopolitanum. Symbolum, quo fidem fuam profeffus eft Presbyter Charifius, habet quidem aliqua additamenta, verùm longè diverfa à Conftantinopolitanis. Exiftimo illa per Lydiam fuiffe ufitata, atque ita Conftantinopolitana nequidem per omnem Orientalem Ecclefiam tunc fuiffe admiffa. Apud varias Ecclefias videntur fuiffe va ria. Et Ephefinus Canon, qui deinceps vetat addi ad fymbolum, palàm loquitur de folo Nicano. Quapropter prima Conftantinopolitanorum additamentorum confirmatio videtur effe à Sancto Leone Pontifice, confirmante plenum riter depopofcit, quæ ejus Sacerdotium roboraret. Et omnino impetravit. Hinc enim de fua è Neophyto in Epifcopum confecratione fcribit ad Vercellenfem Ecclefiam San&tus Ambrofius: Ordinationem meam Occidentales Episcopi judicio, Orientales etiam exemplo probarunt. Exemplo ordinati Nectarii. Hujus ergò ordinationem tunc omninò probaverat Romana Ecclefia: Alioquin tantum ei teftimonium San&tus Ambrofius non perhibuiffet. Proindè plura hujus Synodi Acta omnino probavit atque firmavit Damafus. Et quoniam omnia Synodorum Acta præcellit ac præcedit fidei Decretum, videtur ipfum ante omnia etiam prædicaffe Theodofius apud Damafum, ac ejus confirmationem obtinuiffe. Pluribus hæc fuprà deduxi. Quidquid fit, Decretum iftud, hoc eft, Conftantinopolitanum cum fuis Ep. 25. |