Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

periffet, in communionem recepit. Et cùm propter
Sedis dignitatem cura omnium ad ipfum fpectaret,
fingulis fuam Ecclefiam reftituit, fcripfitque ad Epi-
fcopos Orientis, eofque incufavit, quòd inconfultò
de bifce viris judicaffent.

fis adfuerat, & Athanafii reparatianem fingulariter adjuverat. Quin & ipfa Sardicenfis Synodus fcripfit ad Alexandrinam Ecclefiam: Qua ex re, utique ex Eufebianæ factionis fuga, aquitas judicii fratris & Co-Epifcopi noftri Julii liquidiffimè apparuit, qui non temerario confilio, fed cum matura deliberatione fententiam tulit, adeò ut nibil relinquatur dubii de communione fratris noftri Athanafii. Non qualemcumque, fed Epifcopalem communionem appellantibus Epifcopis reddiderat Julius: Et Epifcopalis communio nequit effe fine Ecclefia. Nec enim ex realibus titulares dumtax feu annulares Epifcopos creavit Julius, quales folius honoris gratia fuiffe in quibufdam Monafteriis fcribit Hermias Zozomenus. Non folam dignitatem reddidit, fed infuper Cathedram atque Ecclefiam.

Quid fibi volunt hæc verba, Exiftimari debet reftitutionem illam Ecclefiarum non fuisse factam directè, fed per confequentiam ? Quodnam hoc fophifma? Quæ cefpitantis mentis anguftia? Nempè in mala caufa deficit omne bonum ingenium. Hinc aliud nefcit, quàm devias cogitationes denuò firmare ex Synodali Philippopolitani Conventiculi Epiftola, & ex ipfa concludere: Orientales Sardice congregati pertinaciter adhærent fententiæ Concilii Antiocheni, caufafque feceffionis fuæ rejiciunt in Occidentales, qui adversùs veterem Ecclefiæ confuetudinem cognoscere vellent de caufis Orientalium. Refpondeo hæc non apud Sardicam fuiffe acta, fed apud Philippopolim. Scelerata eft ifta Epiftola, damnatiflima abomnibus fub cœlo Ecclefiis: Et ecce orthodoxus Archiepifcopus profitetur fe ex ipfa & cum ipfa fentire. Et ipfius temeritates atque errores, quos conftat effe folius Eufebianæ factionis, adfcribit toti Orientali Ecclefiæ. Fateor Julii de Athanafio judicium non fuiffe miffum in exfecutionem. Rationem dat in libro adversùs Imperatorem Conftantium Sanctus Hilarius: Mutati Præfecti, electi Judices, corrupti populi, commotæ plebes, ne ab Athanafio Chriftus prædicaretur. Utique apud Alexandriam. Ab Athanafio reparato per Julium.

D. Archiepifcopus dat hunc Commentarium : L. 3. c. 7. Cùm apud Zozomenum legis Julium recepisse in fuam communionem Athanafium ac reliquos Epifcopos, & unicuique eorum fuam Ecclefiam reddidiffe, ob curam videlicet univerfalis Ecclefiæ, quæ ei incumbit propter dignitatem Sedis fuæ, exiftimare debes reftitutionem illam Ecclefiarum non fuiffe factam directè, fed per confequentiam, eò quod Epifcopi illi Julio in communionem recepti fuerint, velut Epifcopi bujus aut illius Sedis. Et ftatim infrà: Neceffariam effe arbitratus fum discussionem præcipuo rum capitum hujus Julianæ Epiftolæ, quod ca, aquè ac verba Zozoment, perperam bactenùs accepta fint ab iis, qui ce laudavere. Contendunt quippè fadum Julii, quod nibil aliud eft, quàm quoddam velut obfequii genus ad retinendam communionem Orientalium, à fuprema ejus jurisdictione profectum effe, atque ex auctoritate cassasse judicia Conciliorum Orientalium. Refpondeo Zozomeno confonare etiam Socratem. Athanafii, Pauli, Marcelli, Lucii, & Afclepæ Romanam appellationem refert, ac fubdit de Papa Julio: Ille verò, quoniam Romana Ecclefia privilegium præ cæteris obtinebat, litteris fuis ad Epifcopos Orienti liberiùs perfcriptis illorum partes tueri Audet. In Orientem litteras mittit, quò &fuus cuique locus reftitueretur, & eos, qui illos temerè damnaverant, gra viter reprehenderet. Illi difcedunt Roma, & Julii litteris confifi ad fuas ipforum Ecclefias redeunt. Litteras, ad quos fcriptæ erant, mittunt. Palàm adfirmat Epifcopis iftis non tantùm Epifcopalem titulum, fed infuper Ecclefias à Julio fuiffe redditas. Et hoc non ex amici officio, fed ex Epifcopali fuper omnes auctoritate. Et hinc litteris confifi Epifcopi cum omni fiducia ad fuas Ecclefias redierunt. Et hæc omnia à fe fuiffe facta fecundùm Canones, adfiduè clamavit Julius, & Theodoretus confirmavit. Et aliam evafionis viam nefciens Eufebiana factio, impudenter negavit Ecclefiæ Monarchiam, Catholicamque unitatem laceravit in tria capita. Quin & in fecunda fua Apologia fcribit ipse Magnus Athanafius: Quod ad nos attinet, judicio nullo opus eft.finiri. Proindè fuper his tantùm, quæ ad vos perJudicatum eft enim non femel fecundùm nos, fed fæpiùs. Primùm quidem in noftra Provincia, cùm ad id cojiffent propemodum centum Epifcopi. Secundò Romæ, nobis & cæteris Eufebii adverfariis ad ejus criminofas litteras in judicio comparentibus. Fuerunr autem in eo confessu plures quàm quinqua ginta Epifcopi. Tertiò iterum in magno Sardico Concilio. Difertè adfirmat fe Romæ non per aliquod obfequii genus, fed per Synodalem auctoritatem effe abfolutum. Et in fragmentis ad Eufebianam factionem fcribit Sanctus Hilarius: Ignoraffe vos negabitis Athanafio, cujus damnationem à vobis Valens, Urfacius, Saturninus exigunt, ab Hofio, Maximino, Julio redditam communionem. Nempè Sardicenfi Synodo Hofius præfederat, & Romano Julii Concilio Maximinus Treveren

[ocr errors]

Ad Ariminenfem Synodum fcripfit idem Auguftus Conftantius: Non enim de Orientalibus Epifcopis in Concilio veftro patitur ratio aliquid de

tinere cognofcit Gravitas veftra, tradare debetis. Et infrà: Quæ cùm ita fint, adversùm Orientales nihil ftatuere vos oportet. Aut fi aliquid contra cofdem, prædictis abfentibus, volueritis definire, id quod fuerit ufurpatum, irrito evanefcet effectu. Non enim illa vires habere poterit definitio, cui noftra teftatur jam nunc robur & copiam denegari. Hæc verba laudat D. Archiepifcopus, & adjungit: Quænam fuerit Orientalium mens, manifeftè docet Epiftola Imperatoris Conftantii, data ad Concilium Ariminenfe, quod conftabat ex Epifcopis Occidentis . Refpondeo Imperatorem Conftantium fuiffe Eufebiana lepra plenum, & Philippopolitani Conventiculi pertinacem patronum. Lucet ex Liberii Pontificis ad ipfum Refcripto, in quo fe ab omni Romane Cathedræ ambitu fuiffe

femper

in exhibitis Magno Theodofio precibus Romani Presbyteri Fauftinus ac Marcellinus. Etiam ipfos poterat Synodus judicare. Quocircà quod apud Seleuciam exiftentes judicare non potuerit, Jabfentia & neceffarius judiciorum ordo fuerunt caufa, non defectus poteftatis.

femper immunem proteftatur, atque adjungit: Secutus morem, ordinemque Majorum, nihil addi Epifcopatui urbis Rome, nibil minui paffus fum. Nempè de ampliata Romani Epifcopatus fupra Orientales Patriarchas & Synodos auctoritate arguerat ex fchifmaticis Philippopolitani Conventiculi commentis Conftantius: Et Pontifex fe D. Archiepifcopus profequitur: Negari certè purgat per morem & ordinem Majorum, prote- non poteft, quin aliter ea tempeftate vifum fit Occiftaturque Romano Epifcopatui, uti nihil adden- dentalibus. Verùm longè aberant ab opinione eorum, dum, ita nec minuendum. Attamen Conftan- qui noftra ætate tractarunt de controverfiis fidei, qui tius videtur non ex hac radice fcripfiffe ad Ari- pronunciant appellationes Epifcoporum Orientalium minenfem Synodum. Ita fuadent hæc ejus ver- judicandas effe apud urbem Romam à Summo Ponba: Si aliquid volueritis contra eofdem, prædictis tifice. Nituntur bi, ut ipfi exiftimant, præjudicio abfentibus, definire. Laudant antiquam Eccle- Epiftole Julii Papæ, quæ exftat apud AthanaGiafticorum judiciorum normam, ex qua ad eun- fium, cujus fenfum detorquent ad mentem fuam, dem Principem, dum in Mediolanenfi Concilio cùm tamen ex ea conftet jura Sedis Apoftolicæ tempefe offerret in Athanafii abfentis accufatorem, ramento quodam prudenter adbibito per eas temperepofuerunt orthodoxi Epifcopi : Quonam modo fates explicari folita. Nihil enim aliud ab Orien accufator effe poffis, non præfente reo? Efto ut accu• talibus exigebant Julius & Romana Synodus, quàm fator fis, abfentia tamen rei facit, ut in causa ju- ut caufæ Ecclefiarum Apoftolicarum, in primis verò dicare non liceat. Non enim de re Romana judicium Alexandrina, quoties de depofitione Epifcoporum eft, quo tibi ut Imperatori fides habeatur, fed de iftarum Sedium ageretur, cum Papa & Synodo RoEpifcopo agitur. Et oportet in hoc judicio pari jure mana communicarentur, antequam Synodi Orientacum reo & accufatore agi. Quomodo autem accusa- les cognitionem de iis inflituerent, ut communi conbis eum, qui ob longinquitatem loco adeffe non potuit? fenfu componi pofsent magnæ Ecclefiæ. Quod fi poft Ita habes apud Athanafium in Epiftola ad Soli- judicium Orientalium querela manifeftæ oppressionis tarios. Ex ifta igitur regula Conftantius voluit deferretur ad Synodum Occidentalem, tum retraArimini non judicari de exiftentibus apud Seleu- dandum effe negotium in Concilio Occidentalium & ciam Orientalibus, prædixitque irritum fore Orientalium. Unde conftat in ea Epiftola non agt iftiufmodi judicium. Refcriptum iftud palàm de appellatione, fed de prima tantùm caufæ cogniagnofcit Ariminenfes potuiffe judicare de Se- tione, aut revifione, neque excitatam controverfiam leucienfibus: At eos monet, ne quid atten- de omnibus Epifcopis, fed de iis tantùm qui Apoftotent contra judicialem ordinem. Et hinc fimiles licts Sedibus præfiderent, in primis autem de Alelitteras Conftantius non mifit ad Seleucienfes : xandrino, at tamen judicium reddi non debere à Quòd nempè exploratum effet ipfos non poffefele Epifcopo Romano cum Epifcopis Occidentalibus, judicare de Ariminenfibus. Hinc item Arimi-fed ab Epifcopis Occidentis & Orientis in unam sennenfis Synodus non dumtaxat Auxentium Mediolanenfem, Valentem Murfienfem, ac Urfacium Singidunenfem, Occidentales Epifcopos; fed etiam damnavit Germinium, hominem Syrum, Cyzici Epifcopum ac Hellefponti Metropolitam, nec non & Cajum, Epifcopum item Orientalem. Quòd nempè essent præsentes Synodo. Ita quidam exiftimant. Verùm quod Cajus, licèt forfan homo Orientalis fuerit Panno, adeoque Occidentalis Epifcopus, Athanafius difertè teftatur in Epiftola ad Epictetum Epifcopum Corinthiorum. Et Germinium fuiffe Cyzico translatum in Syrmien-pus, fem Ecclefiam adfirmat in litteris ad Solitarios. Quapropter ista adfertio probanda eft ex litteris ad Epifcopos Africanos: Vos dilectiffimi comper tum babetis ex iis, qui ex veftro numero ad Concilium Ariminenfe fe contulerunt, quomodo Urfacius & Valens illic præftò fuere, unà cum illis Demophi lus, cofque ideò depofitos & exauctoratos effe, quodtius Orientalis alia, quàm quæ in Nicæno Concilio decreta funt, confcribere vellent. Porrò Demophilum, qui po fteà Conftantinopolim tranfiit, fuiffe Berrhææ in Thracia Epifcopum, ideoque fpectaffe ad Orientalem Ecclefiam, habet antiquus Byzantinorum Epifcoporum catalogus, exftans in jure Lib.2. f. Græco-Romano. Etiam quofdam Ægypti Epifcopos adfuiffe Ariminenfi Concilio, teftantur

29.

tentiam confpirantibus. Ifta enim colliguntur ex Epi-
ftola Julii, qua Orientales objurgat in caufa Atha
nafii Alexandrini, & Marcelli Ancyrant, quos
Orientis Concilia damnaverant inconfulto Romano
Epifcopo.

Errores varii. Primus eft, quòd foli Occiden
tales fuerint in ifta fententia. Etenim ifte fchif
maticus, quem toti Orientali Ecclefiæ perperam
adfcribit D. Archiepifcopus, error fuit folius Eu-
febianæ factionis. Nec folus Athanafius &
cuncti alii in Julii Epiftola memorati Epifcopi &
Clerici, fed etiam Euftatius Sebaftenfis Epifco-

[ocr errors]

primæ Armeniæ Metropolita, ac omnis ejus factio fenferunt cum Julio & Occidente. Nam & hi à fuis Synodis damnati appellarunt ad Liberium Pontificem, fuerunt per ipfum reparati, cum ipfius litteris redierunt ad Thyanenfem in Cappadocia Synodum ac fuas Ecclefias, & fuerunt recepti. Et gratis demus alium tunc totius Orientalis, alium fuiffe fenfum totius Occidentalis Ecclefiæ. Certè cum hac nos omnes Occidentales oportet fentire: Sentire debemus cum matre Catholica, in qua nati fumus, atque renati. Ita Pelagianorum Goliath Juliano, ad Orientalem Ecclefiam provocanti pro fuis erroribus, olim refpondit Sanctus Auguftinus.

Secundus error eft, quòd Julii Epistola non ftatuat de cunctis Orientalibus, fed de folis il

[ocr errors][merged small][ocr errors]

Jic Apoftolicarum Ecclefiarum Epifcopis. Et enim agit non de folo Athanafio ac Marcello, fed etiam de Lucio Adrianopolitano Epifcopo. Porrò hic, licèt in Thracica Dioecefi fuerit Hæmi montis Metropolita, attamen nec Apoftolicam Sedem habuit, nec Ecclefiam. Epiftola agit de Paulo Conftantinopolitano Epifcopo, quem certum eft nec Patriarcham tunc fuiffe, nec Metropolitam, fed dumtaxat Provincialem Epifcopum in Europe Provincia fub Metropolita Heracleenfi. Agit de Afclepa Gazæ Epifcopo, apud Palaeftinos Suffraganeo Metropolita Cæfa reenfis. Agit de plurimis aliis Epifcopis & Clericis Nec folùm Athanafius & Marcellus Epifcopi cum querimoniis de illatis injuriis, fed & pluriSed&pluri. mi alii Epifcopi ex Thracia, Cælefyria, Phoenicia, Palæstina buc convenere. Presbyteri item non pauci, partim ex Alexandria, partim aliundè ad hoc Con`cilium occurrerunt, & coram omnibus Epifcopis ibi congregatis inter reliqua dicta conquefti funt vim & Injuriam Ecclefiis illatas effe, fuafque Ecclefias ea ·dem, quæ Alexandrina, paffas effe, & in aliis Ecclefiis fimilia defignata..

[ocr errors]

Rectè tamen D. Archiepifcopus adferit Epistolam præfertim agere de Sancto Athanafio Alexandriæ Patriarcha, & de Marcello Ancyræ Epifcopo, Metropolita primæ Galatiæ. At tertius error eft in his verbis: Nihil aliud ab Orientalibus exigebat Julius, quàm ut caufæ Ecclefiarum Apoftolicarum, inprimis verò Alexandrine, quoties de depofitione Epifcoporum earum Sedium ageretur, cum Papa Romana Synodo communicarentur antequam Synodi Orientales cognitionem de ea inftituerent, ut communi confenfu componi poffent magne Ecclefiæ. Hæc funt Julii verba: Oportuit fcribere omnibus nobis, ut ita ab omnibus, quod juftum effet, decerneretur. Epifcopi enim erant, non vulgares Ecclefiæ, qui ifta patiebantur, fed quas ipfi Apoftoli fuamet opera ad fidem inftruxerant. Cur igitur, & in primis de Alexandrina civitate, nihil nobis fcribere voluiftis? An ignari eftis hanc effe confuetudinem, ut primùm nobis fcribatur, ut pofleà, quod juftum eft, definiri poffit ? Quapropter fi bujufmodi iftic fufpicio in Epifcopum concepta fueTat, id buc ad noftram Ecclefiam referri oportuit. Affirmat Alexandrinum Patriarcham fine prævia ad Apoftolicam Sedem relatione, & accepto ad ipfam Refcripto judicari non potuiffe aut damnari. Quod ipfum habet locum etiam in Antiocheno Patriarcha, & cunctis autocephalis Primatibus. Quod prima de his damnandis inftantia fpectet ad Apoftolicam Sedem ex Apoftolico Canone, eft fuprà demonftratum. Verum quod omnes Apoftolicarum Eccletiarum Epifcopi fint olim ifto jure gavifi, nullo nititur fundamento, Nam & Co offenfis apud Phryges Ecclefia fuit Apoftolica: Et tamen ejus Antiftes, quòd dumtaxat Provincialis effet, non folùm ab Ephetino Afiatica Diœcefeos Exarcho, fed etiam à proprio Metropolita potuit degradari. Est res extra dubium.

ftates dignitas Ecclefiarum Apoftolicarum, id eff,
earum Ecclefiarum, quas Apoftoli fundaverant,
Alexandrine nimirùm, Antiochene, Ephefine,
Ancyrane, quæ erat Metropolis Galatia, Corin-
thienfis in Achaja, Theffalonicenfis in Macedonia,
in primis verò Romanæ, quam Principes Apoftolor
rum fuo fanguine confecrarant. Quamobrem cùm
ageretur de caufa Athanafii Epifcopi Alexandrini, &
Marcelli Ancyrani in Galatia, quorum Ecclefiæ erant
Apoftolicæ, æquum prorsùs videbatur, ut accufatio
adversùm cos inftituta judicaretur ab Epifcopis Occi-
dentis & Orientis. Refpondeo aliud effe Apo-
ftolicam Ecclefiam, aliud Apoftolicam Sedem.
Hæ funt dumtaxat tres: Romana, Alexandri-
na, Antiochena. Et harum dumtaxat duarum
Epifcopi, dum ad criminale judicium poftula-
rentur, gaudebant ifto prævio relationis jure.
Etiam Heracleenfis, Ephefinus, & Cæfareenfis
apud Cappadoces: propter autocephalam Exar-
chiam. Ancyranum conftat Cæfareenfi femper
fubfuiffe, ideoque & ab illo fine prævia ad Pa-
pam relatione potuiffe damnari. Et lucidè Julius
aliter de Athanafio, aliter loquitur de Marcel-
lo. Et fui pro ipfo Refcripti dat aliam caufam :
Marcelli fides confeffioque Nicææ fpectata eft, cum
Arianis contradiceret. Exponit in factæ ad Julium Lib 72.
appellationis, apud Sanctum Epiphanium ex- c. 2.
ftante, libello ipfe Marcellus. Cùm nonnulli ex
iis, qui quod parùm integrè de fide sentirent, antè
condemnati funt, quique à me in Nicæna Synodo con-
victi funt, contra me ad Pietatem tuam fcribere non
dubitaverint, me non rectè nec cum Ecclefiæ doctri-
na confentaneè de fide ftatuere, ut crimen fuum in
me transferrent, proptereà neceffariò Romam mihi
veniendum putavi. Et in litteris ad fuos Mona
chos Magnus Athanafius: Nulli non conftat Eufe-
bianos à Marcello de bærefi reprehenfos, hærefeos
recriminationem pro talione illi viciffim impegiffe, fe-
nemque hominem in exilium ejeciffe. Marcellum er-
gò, ejufque zelum & rectam fidem fingulari elo-
gio probarat Nicæna Synodus: Hinc hujus de
illo judicium cenfuit Julius fine prævio Apostoli-
cæ Sedis adfenfu non potuiffe retractari .

Quartus error eft in his verbis: Quod fi poft judicium Orientalium querela manifefte oppressionis deferretur ad Synodum Occidentalium, tum retraElandum effe negatium in Concilio Occidentalium & Orientalium. Undè conftat in ea Epiftola non agi de appellatione, fed de prima tantùm caufæ cognitione, feu revifione. Et in his: Verùm longè aberant ab opinione eorum, qui noftra etate tractarunt de controverfiis fidei, qui pronuntiant appellationes Epifcoporum Orientalium judicandas effe apud urbem Romam à Summo Pontifice. Refpondeo hunc ipfum fenfum tunc omninò fuiffe Julii Pontificis, Epifcoporum Occidentalium, & omnium ubivis orthodoxorum. Etenim fe non ad generalem Synodum, fed ad Julium Pontificem provocaffe teftatur affiduè ac difertè Magnus Athanafius. Et de Marcello fcribit ad fuos Monachos: Ille autem Romam profecus fe innocentem docuit, &

Hinc quæftio eft, Cur ergo Julius iftud jusut juffus ab illis fuerat, fcripto fuam fidem red

adfcribat etiam Marcello Ancyrano? D. Archiepifcopus refpondet: Magna erat per iftas tempe

didit. Et ejus apud Sanctum Epiphanium appellatorius libellus dirigitur ad folum Julium: Beatif

ejus locum intrufiffet Georgium Cappadocem :
Hoc eft, quòd fuum de Athanafio judicium
ob interjectæ appellationis reverentiam ab ex-
fecutione non fufpendiffet. Etenim degrada-
toria Orientalium Synodorum præfertim de
Patriarchis judicia ufque ad Romanam confir-
mationem femper fuerunt fufpenfa, nec ad
novam creationem potuerunt procedere, licèt
ifti non appellaffent. Judicium referri debuit,
relatio fufpendit ipfum, & fola Apoftolica ad
iftam refcriptio hoc firmavit. Infigniter hoc
docet Antiochena
docet Antiochenæ, quæ Paulum Samofaten-
fem degradavit, Synodi ad Dionyfium Papam
relatio: Illum igitur tam Deo adverfarium, tam-
que contumacem eramus coacti Ecclefia fide
lium congregatione interdicere, excludereque, &
alium Epifcopum in ejus locum fubftituere. Uti-
que Domnum. Adfirmant fefe ad utrumque
fuiffe coactos: Quòd nempè fine coactivis ratio-
nibus neutrum potuiffent. Ex quo vides Sardi-
cenfem Canonem, qui in appellantis Epifcopi
thronum vetat imponi alium, non effe novum
jus, fed antiquum Ecclefiæ morem. Item vides
convinci errorem, quo D. Archiepifcopus adfir-
mat Synodalium judiciorum revifionem non à
Romano Epifcopo, fed ab Augufto Principe

[ocr errors]

Beatiffimo College Julio Marcellus in Chrifto falu,fium habuiffet pro degradato, atque ita in tem. Et poft edictas Eufebianorum in fe injurias profequitur: Proptereà neceffariò Romam mihi weniendum, & te commonendum putavi, ut eos, qui contra me fcripferunt, accerferes, & cùm adveniffent, à me convincerentur. Non plenam Ecclefiæ totius Synodum, fed folos fuos damnato res rogat citari Romam, è Judicibus demutari in accufatores, & fic cum ipfis confligere coram folo Pontifice, & ab ipfo folo judicari. Quod ipfum pluribus teftimoniis eft fuprà demonstra tum, ac infrà demonftrandum. Julius quidem ad dirimendas hafce caufas convocavit generalem Synodum : Quòd nempè tanta cuncta Orientalis Ecclefiæ turba cenferetur aliter vix componenda. Aft quia Eufebiana factio adeffe noluit, fuo jure & antiquo more perrexit ille, & omnes appellantes Epifcopos in fuæ Provinciæ Synodo folus reparavit. Nec dumtaxat revifio fuit, fed Canonica appellatio. Etenim priores Judices demutavit in accufatores, & peperit effectum plenè fufpenfivum. Pergit enim in Epiftola Pontifex: Qui funt qui contra Canones agunt, nofnè qui cum tantis rerum documentis Athanafium recepimus, an qui folùm ad triginta fex Suffragia corum, qui Antiochiæ fuerunt, externum hominem Epifcopum falutarunt, eumque militari mana Alexandriam deduxerunt? Quod ne tunc quiufque ad Sardicenfe Concilium fuiffe petendam dem factum eft, cùm Athanafius in Galliam ablegaretur. Quod tum baud dubiè factum fuiffet, fi pro verè damnato habitus fuiffet. Eufebianam factionem arguit, quòd appellantem Athana

atque petitam. Quæ de Maximi Cynici Romana
appellatione movet D. Archiepifcopus, funt
alibi explanata.

[ocr errors]

Lib. 2.

cap. 2.

DE

Elucidantur alia Exempla.

rare ftude, fi tamen valueris noftrorum tumoribus
vulnerum adducere cicatrices. Nam fi ipfe quoque
nos defpicis, juxta Epifcopos reliquos, nibil jam
fupereft nobis, nifi ut profecti ad Imperatorem,
ipfius opera pessima ad injuriam Ecclefiæ publice- C. 78
mus. Itaque fi opinionis Ecclefiafticæ tibi cura eft,
perfuade illi, ut nobis permittat in Egypto remora-
ri. Habes hæc in Dialogo Palladii Helenopoli-
tani Epifcopi cum Theodoro Diacono Romanæ
Ecclefiæ. Non tantùm à fuo Patriarcha Theo-
philo damnati, fed infuper à cunctis ubique Epi-
fcopis, illius potentiam & confuetas violentias
metuentibus, deferti erant optimi Monachi: Et
tamen antequam ad facra Refcripta perfugiant,
Regiæ civitatis Epifcopum, qui Theophilum
timere non debebat, Joannem cenfuere tentan-
dum, & invocandum ut mediatorem. Quoniam
iftud perfugium erat Ecclefiæ injuria ac ignomi-
nia. Et hinc in Apologia ad Imperatorem
Conftantium, de occultis cum fratre fuo Con-
ftante machinationibus accufantem, fcribit
Magnus Athanafius: Profectus fum Alexandria,
non ad caftra fratris tui, aut alium quempiam,
fed Romam dumtaxat, me meaque Ecclefiæ com-
mendaturus. Adfirmat fe fua Sede denuò ejectum,
non ad facra Refcripta, fed ad folam Apoftoli-
cam Sedem provocaffe & acceffiffe. Purgat fe
adversùs duodecimum Canonem Antiochenum,
quem certum eft prodiiffe in odium Athanafii.
Adfirmat fe non Conftantis Augufti auribus fuif
se moleftum, fed converfum ad majorem Syno-

E Cyrillo Hierofolymæ Epifcopo, per, Acacium Lufcum fuum Metropolitam Cæfareenfem damnato, fcribit Socrates: Cyrilcap.32. lus fimul atque de gradu effet dejectus, appellationis libello ad eos, qui ipfum dejecerant, miffo ad majores Judices provocavit. Cui quidem appellationi Conftantius Imperator eft fuffragatus. Atque à Cyrillo folo & primo, perinde ac fires apud Laicos Judices ageretur, contra Canonis Ecclefiaftici confuetudinem eft provocatum. D. Archiepifcopus comLib. 70. mentatur: Undè colligere poffumus nondum receptum ea ætate fuisse appellationem à minori Synodo ad majorem, neque à Provinciali ad Patriarchalem. Nam Concilium Antiochenum, quod novemdecim antè annis collectum fuerat, quam Seleucienfe haberetur, non tribuebat facultatem appellandi ab una Synodo ad aliam. Unica ei mens fuit præfcribere, quandonam depofito Epifcopo liceret Principis Refcriptum ad majus Concilium impetrare ad obtinendam revifionem, quæ primos Judices non vetabat fecundo judicio intereffe Nihilominùs Cyrillus fimpliciter appellavit ad majus Concilium, appellationemque fuam primis Judicibus denunciavit, cùm mos poftulare videretur, ut Refcriptum Principis impetraret. Expoflulatio itaque adversùs eum facta et prorsùs fimilis eft, quæ adversùs eum fieret, quem Parlamenti - Confultum damnaffet, fi is fcripto provocaret, Judicibufque appellationem fuam denunciaret, qui potiùs fibi pro judicio deberet impetrare litteras Cancellariæ quas vocant, & propofita erroris exceptione. At Cyrillus ultrà progref fus eft. Nam præter innovationem ab eo introdu-dum utique Synodum Romanæ Ecclefiæ. Et Eam Refcriptum quoque Conftantii obtinuit, fecun-reverà Sardicenfem Synodum non Athanafius à dùm morem, quo caufa eadem retractari juffa in Concilio Seleucienfi, cujus auctoritate reftitutus eft Cyrillus. Hunc autem Socratis locum explicare pla-epifcopi verba: Concilium Antiochenum non tribuecuit, quòd vir eruditiffimus ejus fenfum non benè ceperit, ut neque Canonis Antiochent. Notat D. Cardinalem Perronium.

Refpondeo hæc fibi mutuò non cohærere. Etenim fi Patriarchalis aut alia quævis major Synodus minoris judicium tunc retractare non poterat, quomodo Princeps retractandum delegabat? Sacras enim delegationes facris Canonibus defervire debuiffe, & non potuiffe adverfari, eft nimis exploratum. Sacri igitur Canones omninò permittebant, immo & jubebant iftam, dum à damnatis Epifcopis postularetur, retractationem. Et quia ipfam Metropolitæ, ac præfertim Patriarchæ potentia & iniqui tas quandoque morabantur, quandoque etiam opus fuit refugio ad Principem, ac facro ipfius Refcripto. Infigniter hoc lucet ex longorum fratrum, quos confutis calumniis opprefferat Alexandriæ Patriarcha Theophilus, ad Sanctum Joannem Chryfoftomum precibus: Pater, nos non utcumque vulneratos Theophili Papæ vefania cu

Conftante Augufto flagitavit, fed Papa Julius.
Quare infignem lapfum continent hæc D. Archi-

bat facultatem appellandi ab una Synodo ad altam. Etenim lucidus eft Concilii textus:Si quis à Synodo fuerit damnatus Episcopus,& Imperatoris auribus moleftus exftiterit, oporteat ad majus Epifcoporum converti Concilium. Eufebianá factio fuit zelofiffima Patriarchicæ auctoritatis. Et iftam Canonem fir mavit Conftantinopolitana Synodus, mandans damnatum à fuæ Provincie Synodo Epifcopum appellare ad Patriarchalem, & non nifi poft hujus judicium recurri ad Sacra Refcripta,& generalem Synodum poftulati. Generalem Synodum cenfuit fine Principis adfenfu non cogendam. Et hoc est unum è capitibas, ob quæ .ftos Canones non admifit Romana Ecclefia. Etenim generalem, ad quam Eufebianos citavit, Romanam Synodum fine facta ad Principem relatione indixerat Julius. Et licèt hanc libertatem obtinere vix potuerit Apoftolica Sedes, illi tamen adverfos Græco rum Canones numquam admifit. Cenfuit Canonis nomine indignos. Adversùm iftas Principum delegationes plurimæ funt, non tantùm Ro

manorum

« VorigeDoorgaan »