quitur, qui Romam ex Africa petebant Statu tum boc adfert veteris Ecclefiæ æquum & juftum, ut inquit ipfe: Uniufcujufque caufa illic audiatur, ubi eft crimen admiffum. Quo Statuto ita appellationes omnes, & Romam & aliò extra Provinciæ fines, prohibentur, ut multùm fubtilitati ingenii confidere illos oporteat, qui adversùs tam manifeftam veritatem congredi non verentur. Adfirmat folùm viginti effe Nicænos Canones, & nec verbum iftic reperiri de appellationum jure, & ftatui in tertio Canone: Auctoritas & confirmatio omnium, que in quaque Provincia geruntur, ad Metropolitanum fpectat. Et commentatur: Unde intelligimus Patriarchalium fedium jura, de quibus tam multa pofteriorum ætatum Synodi fanciverunt nondum fuiffe fatis cognita, etfi Canon fextus eorumdem Patrum illas fedes jam ufu quodam comprobatas firmet. Secuta eft non multò pòft Antiochena Synodus, cujus Canon quartus docet depofitis Epifcopis unicam fupereffe fpem reftitutionis in alia Synodo. Porrò banc Synodum jubent cogi fequentes Canones è folis Comprovincialibųs, aut è vicina Provincia . Romanum Primatum lædant atque evadant, ad- Etiam hæc funt ejus verba: Sciendum antiquos Hic Tenebrio cœpit in Gallia omninò primus Romanas appellationes arietare. Et libet audire ejus putidum dogma. Hæc eft fudamentalis adfertio: A fententiis Synodalibus appellabatur illis temporibus ad majorem Synodum, vel ad Principem. Docet & Romanas feu Papales, & Patriarchales appellationes olim fuiffe ignotas: Appellari non potuiffe, nifi ad Provinciæ Synodum, vicinam Provinciam, vel ad Augu-tanus, Sanctus Athanafius Alexandrinus, San fum Principem. Addit quofdam damnatos Epifcopos aut Clericos quandoque giraffe ad remotas Provincias, atque ita etiam ad Romanam Ecclefiam: At per abufum. Probat ex famofa Sancti Cypriani ad Sanctum Cornelium Papam adversùs Feliciffimi Diaconi factionem Epitola, ex Nicænis Canonibus, & ex Antiochenis. Infuper docet ita fuiffe ufque ad Sardicenfem Synodum, addit ipfam non fuiffe Ecumeni hoc notum effe etiam pueris, inductas ab ipfa Romanas appellationes fuiffe jus novum, & probat ex Hofii Præfidis ad Collegas Epifcopos præfatione Sandi Petri memoriam honoremus. Et profequitur: Si jure Divino, ut hodie declamatur, appellationes omnes fuiffent ad Sedem Apoftolicam relatæ, aut Canonibus Nicænis hoc ei jus effet attributum, quid opus erat hoc Canone, & aliquot fequentibus? Aut quis non intelligat rem introduci ab Hofio, de qua nihil ad eum diem effet fancitum ?|| Nam boc evidentiffimè fignificatum Hofius voluit, cum diceret: Si placet vobis, Sandhi Petri memoriam honoremus. Et pergit: Zonaras, aliique juris Canonici Interpretes Græcorum, quoties de appellationum jure difputant, Sardicenfes Canones interpretantur, de Romanis & eorum pravis interpretationibus graviffimè conqueruntur. Eidem Sardicenfi Concilio duo Ecumenica opponunt, Conftantinopolitanum Chalcedonenfe, quibus eadem jura novæ Roma Epifcopis tribuuntur, ac veteris. Canone autem nono bujus appellationes omnes ad Regiam urbem Conftantinopolim rejiciuntur : Quod utique intelligendum eft de Provinciis Orientalis Imperii . Joannes Zonaras & alii fchifmatici Græci, quò &us Paulus, Sanctus Joannes Chryfoftomus, & Refpondeo motam hic vocabuli, Dioecefis cap. I. 314 Epift.82. etus Nicon Monachus, Ifaac Catholicus, & cedonenfis: Diœcefis eft que multas fub fe habet Lib. 3. cap. 18. Lib. 5. antiquas & fuas novas Imperii partitiones meliùs exponendas putatur primus fuiffe ufus ifta voce. Quidquid fit, ipfius fignificatum eft omnino antiquiffimum. Etiam apud Ecclefiam. Quòd enim Sanctus Petrus Apoftolus tres Apoftolicas Cathedras, & tres ipfarum Patriarchales Tractus aut Diœcefes inftituerit, conftanter docent & Latini & Græci. Quin & difertè id profitetur fextus Nicænus Canon: Antiqua confuetudo fervetur per Egyptum, Libyam, ac Pentapolim, ita ut Alexandrinus Epifcopus omnium horum poteftatem habeat. Quia & urbis Romæ Epifcopo parilis mos eft. Similiter & apud Antiochiam, cæterafque Provincias fuis privilegia ferventur Ecclefis. Per cæteras Provincias intelligit tres autocephalas Dicecefes: Thracicam, Ponticam, Afianam. Qui has à fecundo primi Conftantinopolitani Concilii Canone erectas exiftimant, infeliciter deviant. Nam quòd Neo Cæfareenfis in Epift. 75% Ponto Ecclefia à Thaumaturgi Gregorii tempore femper refpexerit Cæfareenfem in Cappadocia. Cathedram, difertè fcribit in litteris ad NeoCæfareenfes Magnus Bafilius. Quòd Sanctus Armeniorum Apoftolus Gregorius à Sancto Leontio, ejufdem Cæfareenfis Cathedræ Epifcopo, & fe & fuos femper fucceffores confecrari voluerit, teftantur ipfius authentica vita, San put fcribit Sanctus Joannes Chryfoftomus, quod Sanctus Apoftolus Paulus Timotheum, licèt juvenem, evexerit ad fummam amplitudinem, ad altum faftigium dignitatis Ecclefiaftice, ad onera ampliffimarum Ecclefiarum. Quod ipfum repetit in prima Homilia ad populum Antiochenum. Exponit in commentario primæ Apoftolicæ ad Timotheum Epiftolæ: Timotheo credita fuit Ecclefia, immò gens ferè tota Afiatica. Et in commentario fecundæ Epiftolæ ; Timotheo, Paulus Ecclefie, gentifque totius credidit gubernacula. Quia nempè illum creavit Ephefinum Epifcopum, quæ civitas erat Metropolis totius Afiæ, Sedes Romani Proconfulis. Quod ipfum demonftrari poffit de Thracica Diœcefi, cujus Exarchus fuit Heracleenfis Antiftes, Metropolita Europæ. Et quis nefciat Sanctum Cyprianum, & omnes ejus in Carthaginenfi Cathedra Anteceffores toti Africæ præfediffe? Quòd quifque, majoris præfertim civitatis, Epifcopus olim potuerit alienis Ecclefiis fe mifcere, alienofve damnatos reparare, eft infignis ignorantia, infignis impoftura. Ex iftiufmodi hinc indè exceffibus natæ funt plurimæ ac duriffimæ Epifcoporum contentiones, plurimis omni ævo Canonibus profcriptæ. Et pofteriores, qui Patriarcharum ac Primatum jura ftabilierunt, Canones dumtaxat ftabilierunt avitam confuetudinem tamque ab Apoftolis regulam. Quocirca longè certiffimum eft Chriftianitatis non tantùm in Metropoliticas Provincias, fed etiam in Patriarchales ac Primatiales Tractus aut Diœcefes divilionem effe omninò antiquiffimam: Effe Apo ftolicum Inftitutum, da Epift.319. Hom.15 Ro Lib. I. cap. 6. Romana Sancti Athanafi Appellatio Sancto Athanafio, nec cum Sancto Paulo Con Metropolitarum Synodis damnati Romam ap- Tiam circà hanc appellationem graviter er- Pergit D. Archiepifcopus: Orientales per illas Refpondeo omninò hunc fuiffe quorumdam Metropolis, licèt auctores Religionis Chriftianæ primùm ex Oriente veniffent, jam ab initio fuisset; tamen indignati funt fe pofteriores ideò ferre, quod magnitudine Ecclefiæ fuperarentur. Idque cum vir tute & pio vivendi ftudio longè fuperiores effent. Quin etiam criminis loco Julio objiciebant, quòd cum Athanafio & reliquis cum eo Epifcopis .communicaverat. Et ægrè admodùm ferebant, perindè ac fi tum Concilium Nicænum, tum ipforum fententia fuiffent abrogata. Quod factum, ut iniquum, & à lege Ecclefiaftica difcrepans, infimularunt. His de caufis cùm eum ad hunc modum criminati effent, & fibi factam injuriam teftati, Julio pacem & communionem pollicebantur, fi modò abdicationem eorum, qui ad ipfum profugerant, approbaret. Sin autem refifteret ipforum Decretis, con traria fe facturos prædicabant. Nam Epifcopos && non minùs quàm appellatio fufpendat omnia, cunctis Legum & Canonum peritis eft exploratum. Etiam quòd fine prævia ad Apoftolicam Sedem relatione & dato ad ipfam Rescripto damnare Paulum Patriarcham non potuerit, profitetur eadem Synodus, allegat intermiffa hujus formæ graviffimas caufas, adeoque fuorum judiciorum omnimodam à Romano throno dependentiam pleniffimè agnofcit. Et in fuis litteris Iulius addidit: Non omnium talem mentem fuiffe arbitror. Etenim Antiochena Synodus, licèt Eufebiani prævaluerint, habuit & or Sacerdotes Orientis, qui ipfos antegressi fuerant, minimè refragatos effe Epifcopo Romano, cum Novatianus erat Ecclefia ab eo ejectus. Primò dicunt quòd Romanus Epifcopus primas teneat : verùm folius loci, non poteftatis. Omnestres Patriarchas volunt effe æquales & fupremos, diftinctos folo loci ordine. Hinc inferunt Patriarchales Orientalis Ecclefiæ fententias effe fupremas atque inappellabiles, ideoque per Romanam Ecclefiam reformari non poffe, aut retractari. Tertiò adfirmant fic ftatutum à Nicæna Synodo, utique à quinto ejus Canone. Quartò aiunt & iftum Ca-thodoxos Epifcopos, qui non minùs has schifnonem & antiquam Ecclefiæ legem per receptum ac reparatum Athanafium effe violata à Julio, ipfum communicaffe alienis damnatis, ideoque effe eas maticas infolentias, quàm Arianos errores fuerunt conftanter deteftati. Pergit D. Archiepifcopus: At Julius Papa ref premam orientalium Conciliorum auctoritatem, fed ab eodem Canone damnatum. Quintò ei repara-pondens buic Epiftolæ, non contradicit abfolutè futionem promittunt, dummodo ab ifta fua scabiofa communicatione ceffet, & deinceps interpo-Athanafi tantùm facto inbæfit, explicandoque junendis ad ipfum appellationibus renunciet. Sextò dicio, quod adversùs eum fuerat latum in Synodo ipfum, nifi obediat, minantur irreparabiliter de- Tyria. Ait enim illud effe irritum, quod adversùs gradandum. Et hinc ad hafce litteras Julius re- Athanafium, Presbyterumque ejus Macarium, teftifcripfit: Non fcio, cur vobis ita rem agere placuit, monia illis abfentibus recepta fuerint à Judicibus & nos in hanc opinionem redigatis, ut arbitremur nos delegatis, apertiffimis Athanafi hoftibus, & ab eo fub fpecie reverentiæ pro ludibrio esse habitos, dicta- ejuratis, ideoque judicium illud integrum non fuifque veftra irridentium fuiffe, cum & Presbyteros no- fe, fed tantùm ex Moroμspots, ex quo fequeretur ilfiros ad vos miffos, quos cum gaudio remiffos oportuit, lud executioni non esse mandandum. Cùm itaque cum luctu remiferitis ob ea, quæ iftic geri confpi- || Athanafium in fuam communionem fufceperat, nibil ciebant. Ego certè, cùm litteras veftras evolve-fe Canonibus adverfum egiffe, quoniam fententia rem, poft varias ultrò citroque cogitationes, excommunicationis nulla erat. Refpondeo nec Afupprimendas cogitavi ea fpe, quòd crederem fal-thanafium provocare potuiffe à jufta fententia, tem aliquos ex veftris adventuros, nec opus fore iftiufmodi Epiftolis, ne fi ille in publicum promerentur, multos bic dolore adficerent. Cæterùm ubi nullus veftrum fupervenerat, necessum fuit ut eas proferrem. Credite mihi, omnes admiratione pleni vix induci poterant, ut crederent iftiufmodi litteras à vobis profecias effe, in quibus rixandi potiùs, quàm charitatis adfectus eminebat. Quod fi ambitione cloquentia oftentandæ ita exceptæ funt à Dictatore, id certè ftudium ad alios (pectavit. In rebus enim Ecclefiafticis non fpecimen eloquentiæ, fed Canones Apoftolici requiruntur, operaque dari folet, ne quis ex parvis in Ecclefia fcandalizetur. Expedit enim, fecundùm Ecclefiafticum verbum, molem afinariam fufpendi è collo, atque ita demergi, quam unum è pufillis fcandalizare. Ejufmodi commenta fol ufque tunc non viderat: Hinc omnis Romana Sy. nodus fuit meritò admirata & fcandalizata. Et ex iftis fceleratis litteris D. Archiepifcopus firmat fuas cogitationes, profiteturque fe cum ipfis fen tire. nec juftam fententiam à Julio refcindi. Quis enim nesciat interjectas adversùm justa judicia appellationes effe frivolas, refutandas, punien das? Hinc ergo & fuum & Athanafii factum purgaturus Julius, meritò demonftrat Tyrium judicium & in fubftantia, & in modo exceffifle; per leges & Canones fuiffe irritum, ideoque ab Athanafio rectè appellatum ad Apoftolicæ Sedis tribunal, juftè à fe retractatum, reformatum, exfufflatum. Et quibus verbis agnovit Orientalium judiciorum fupremam auctoritatem? Immò huic auctoritati patentiffimè & conftantiffimè contradixit: Jam ubi iidem, qui à vobis pro gravibus viris & fide digni habiti fuerunt, audiores mihi fuerunt, ut vos convenirem, certè id à vobis ægrè ferri non debuit, fed potiùs alacriter ad citationem occurrere. Quapropter indignatio eorum, qut bac citatione offenduntur, temeraria,& tergiversatio fiftendi se injudicio, inhonefta, & fufpiciofa videtur. An quifquam fiomachari debet, fi quæ ipfe fecit, ab aliis fieri videat? Si enim, ut fcribitis, inconcuffam habet auctoritatem quælibet Synodus, & contumeliosè agitur cum Judice, cujus judicium ab aliis examinatur, confiderate quæfo, Dilectiffimi, quinam fint qui Synodum improbant, & qui alio rum judicata refcindunt, ne fingula excutiendo, certos homines gravem. Palmaris iftarum litte rarum fcopus eft demonftrare, quòd Orienta lium Synodorum Patriarchalia etiam judicia non fint inconcuffa, aut Romam inappellabi lia, ideoque & Athanafius, & Paulus Conftan Et Pauli Samofatenfis exemplum nihil omninò facit ad ipforum rem, fed plurimùm ad noftram." Etenim Paulus non appellavit Romam: Sciens illic pertinacibus hæreticis non fubveniri. Appellavit ad Imperatorem Aurelianum. Et hic hominem remifit ad Romanum Pontificem ac Ita liæ Epifcopos. Chriftianorum Canonum peritus Princeps norat iftuc à damnatis Patriarchis appellandum. Et Pauli damnatrix Antiochena Synodus fuum judicium retulit Dionyfio Ponti. fici, ideoque & ad ejus arbitrium fufpendit.tinopolitanus, & Marcellus Ancyranus, alii Quòd enim relatio ad folum Superiorem fiat que plures ab iftis Synodis damnati Epifcopi & Cleri > L.2. C. 4. Clerici potuerint Romam appellare: Quod iftas | Errorem continent & hæc D. Archiepifcopi febianos Epifcopos contentio. Hi ipfum uti re- mus, Aliquid tamen veri habent hæc D. Archiepifcopi verba. Ea erat quæftio principalis, quæ refervata erat cognitioni Synodi, quam Julius convocaverat. Appellate caufæ retractatio fieri non poterat inaudito primo Judice, ideoque appellantes Epifcopos ità gradui reftituit Julius, ut tamen definitiva non effet reftitutio, fed fola appellationibus facta suspensivi effectus imparti tio, in contradictorio totius Ecclefiæ judicio maturiùs retractanda. Hinc omnem Athanafii damnatricem factionem citavit ad fuum tribunal, fy nodaliter daturam rationes fui facinoris. Verùm quòd illa moras necteret, fucos allegaret, palàm detrectaret fe fiftere, aliundè fe inftruxit de caufa Pontifex, ac pergit in fuis litteris: Cùm igitur iftiufmodi allegarentur, & tot teftes pro Athanafio ftarent, & ipfe tam jufta pro se adferret, quid quæfo nos oportuit facere? An non quod Ecclefiaftici Canonis eft, hominemque proindè non condemnaremus, fed potiùs reciperemus, eumque pro Epifcopo, quemadmodum eft, haberemus? Præter hæc omnia annum totum & integros fex menfes apud nos hæfit, veftram præfentiam exfpectans, aut quotquot compa rere auderent, fuaque præfentia pudefecit omnes. Non enim judicio ftetiffet, nifi fui fiduciam habuiffet. Neque fpontè, fed litteris noftris ad judicium vocatus comparuiffet, quemadmodum vos per litteras citavi& tamen poft tanta argumenta nos, veluti infolitum quid agentes, reprehenditis. Qui igitur funt qui contra Canones agunt? Nofne, qui cum tantis rerum documentis virum recepimus? Ad retractandas hafce appellationes generalem Synodum indicere nullus Pontificem obligavit Canon, fed fola caufe gravitas, & facilioris exfecutionis fpes induxerunt. Verùm quoniam adeffe tergiverfaretur, & palàm recufaret appellata & citata fa&tio, jure fuo ufus eft, & in fuæ Provinciæ Synodo folus momentofiffima negotia explevit. Lucidè adferit Athanafium effe à fe redditum Epifcopatui, & omnem hunc à fe folo peractum in appellatæ caufæ retractatione judicialem ordinem effe vetuftum Ecclefiafticæ Hierarchie Canonem ac morem. Quæ omnia infigniter illustrat Hermias Zozomenus: Athanafius fugiens Alexandria Romam adventavit. Eodem tempore Paulus etiam Conftantinopolitanus Epifcopus fortè illò acceffit. Et Marcellus quoque Ancgræ, & Afclepas Gaze Epifcopus, qui cum doctrina Ariane adverfaretur, in crimen vocatus eft ab Arianis, quòd Altare everterit, & fuerit proptereà abdicatus. Cujus locum in Ecclefia Gaza adminiftranda obtinuit Quintianus. Item Lucius Epifcopus Adrianopolitanus, ab aliis accufatus, fua, quam regebat, Ecclefia Spoliatus Rome tatem degit. Quorum criminationes cùm Romanus Epifcopus intellexiffet, & omnes fidei Concilii Nicæni confentientes re Pergit D. Archiepifcopus: Adnotandum eft, non dicere Julium redditas à se fuiffe Ecclefias Athanafio & aliis Epifcopis. Nam ea erat quæftio principalis, que refervata erat cognitioni Synodi quam Julius convocaverat rogantibus Orientalium Legatis, tametfi negarent dein Orientales id fe Legatis fuis dediffe in mandatis. Sanè iidem Orientales in fua Epiftola Synodica, fub nomine Concilii Sardicenfis edita, illud tantùm conqueruntur, receptos à Julio in communionem Athanafium, & reliquos Epifcopos damnatos. Et probat ex Epiftolæ verbis de Athanafio: Ad Julium Romam perrexit, fed & ad Italie quofdam ipfius partis Epifcopos quos feducens per Epiftolarum falfitatem ab eif dem præfractè in communionem receptus eft. Ref pondeo, illic per communionem omninò intelligi Alexandrinam Ecclefiam, ac ejus Epifcopatum. Etenim aliud eft Laica, aliud Clericalis, aliud Epifcopalis communio: Et non folam Laicam, aut Clericalem, fed omninò Epifcopalem communionem reddidit Athanafio Julius, id eft, Ecclefiam ac Epifcopatum. Et nota, hic Athanafium non ad generalem Synodum, fed acceffiffe ad folum Julium, ac ejus Provincialem Synodum: Item ab hac fola, in qua Julius ex Apoftolico Canone erat omnia, illi redditam Epifcopalem communionem. E. tiam Sardicenfi Synodo tamquam Canonicus Alexandriæ Epifcopus interfuit, & adfedit Athanafius. Hæc fuit palmaris inter Orthodoxos, ac Eu |