Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

Sanctus Petrus Apoftolus, cui Dominus dedit omnia, non indiget meo mendacio. Et Sandlis aut ipforum Dignitatibus ampliandis impensum mendacium esse sacrilegè perniciofiffimum, recè ac frequenter docet Sandus Auguftinus. Nihilominus auguror Crabrones meis oculis non defuturos. Hinc Romana Ecclefiæ implora Patrocinium, cujus legitimo Defenfori nullus ventus poffit effe adeò validus, ut ipfum terreat fupra quofvis Audlus ambulare. Ambulat enim cum illo, cut dictum eft: Confirma Fratres tuos. Et iftud patrocinium, à quo fecuriùs fperem, quàm à veftra Eminentia? Quæ fimiles aliquando Crabrones compefcuit infigniter, &exarmavit. Quæ ex Patrul fui Clementis noni optimi Pontificis exemplo, ac avito Illuftriffimæ fuæ familie more, ftudet omnibus, etiam Adverfantibus, bene facere, & imitari ipfum Clementiæ Dominum, qui Super juftos pluit atque injuftos. Quæ in me, fervum inutilem, dignata eft amplissima suæ Benignitatis dona frequenter profundere. Quibus ut non folus ego, nec fola alma Urbs aut Italia, fed omnis fub cælo Chriftianitas diu mereatur gaudere, Divina miferatio Eminentiam veftram dignetur nobis in multos annos cuftodire.

Dabam Lovanii, in Conventu Sancti Joannis Baptifta, die 23. Sept. A.Dom. 1672.

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][subsumed][ocr errors][subsumed][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

SYNODORUM

GENERALIUM AC PROVINCIALIUM

DECRETA ET CANONES,

SCHOLIIS, ET NOTIS ILLUSTRATI.

VICTORIS IL

CONCILIUM

FLORENTINUM.

D quinquagefimum quartum undecimi fæculi annum fcribit antiqua incogniti Auctoris Hiftorica compilatio: Defundo Leone Papa, Henricus Imperator Gothardum Teutonicum Papam conftituit, qui Victor appellatus eft. Videtur afferere ipfum regia nominatione intrufum. Verùm vox, Conftituit, aliud non importat quàm Regium Canonicæ electioni datum confenfum, quem ifta fæcula pompatico vocabulo titulabant Epifcopatus donum aut conceffionem, adeoque & conftitutionem Epifcopi. Rei feriem exponit in Caffinenfis Monafterii Chronico Leo Oftienfis Epifcopus: Defuncto fandte memorie cap. 9o. Leone Papa, Hildebrandus tunc Romanæ Ecclefiæ

Lib. 2.

Subdiaconus, à Romanis ad Imperatorem mittitur, ut quoniam in Ecclefia Romana perfona ad tantum officium idonea reperiri non poterat, de partibus illis, quem ipfe tamen vice Cleri Populique Romani Pontificem elegiffet, adduceret. Quod cùm Impera

tor annuiffet, Geberardum Eiftetenfem Epifcopum de Romanorum confilio poftulavit. Triftis ad hæc Imperator, nimis enim illi charus erat, cùm illum omnibus modis fibi neceffarium diceret, & alios plerofque buic officio magis idoneos proponeret, Hildebran dus in fententia perftitit. Erat enim idem Epifcopus non modò prudentiffimus, verùm etiam in toto Regno ditior atque potentior omnibus. Hunc itaque invi tum licet, ac nolente Rege, propter quod poftmodum Monachos non amaffe dictus eft, Romam fecum adduxit. Confonat Lambertus Schafnaburgenfis : Imperator interpellatus à Romanis, ut Antiftitem A. 1054. Sedi Apoftolice provideret, Gerardum Eiftetenfem Epifcopum mifit. Et Hermannus Contractus: Conventus ab Imperatore Moguntiæ factus eft, in quo Geberardus Eifterenfis Epifcopus, ab Epifcopis electus, Romam miffus eft. Romanus itaque Clerus & Populus, quòd in fuo gremio perfonam non haberet idoneam, ideoque ab alia Ecclefia deberet poftulare, non in Henricum Imperatorem compromifit, fed in Hildebrandum, qui ab illo, & per ipfumad tanta de re deliberandum indicta Moguntina Synodo obtinuit laudatum Gerardum. Hildebrandus hic erat generofus ille ac eruditus Cluniacenfis Monachus,quem Ro

1

Et quamvis tarde, cognofcens fe erraffe, fe ipfe de

fecum aderant, præcepit fe illò deferri, & in Ca-
pitulo non ut Papam, fed ut Abbatem fepeliri.
Antea enim fuerat Defiderius Abbas Caffinenfis,
promotus gratia Victoris fecundi: Hinc & fe
Victorem appellavit. Et de ejus morte non fo-
lùm Guibertini, fpargentes quòd illi inflicta Arii
morte Guiberti Papatum Deus confirmaffet, fed
etiam Catholici fuerunt gavifi. Interim pate:
quòd venenum è facro Calice non biberit ;
Utpote infra actionem paffus corporis deliquium
ante confecrationem. Quidquid fit, de Theo-
dorici Gothorum in Italia Regis, quæ pro-
priam Matrem fuftulit, filia fcribit in Franco-
rum Hiftoria Sanctus Gregorius Epifcopus Tu-

mam fecum deduxerat, & in Subdiaconum promoverat Leo nonus. In omni arduo negotio dex-pofuit, & accitis fratribus de Monte Caffino, qui tera femper manus Apoftolicæ Sedis, ac ejus tandem Pontifex Gregorius feptimus. Et quòd tunc in Romanæ etiam Ecclefiæ Clerum,ac ipfum item Pontificatum exaltati Monachi retinerent Monafticum habitum,teftatur in Windeshemenfis ConL. 1. c. 23. gregationis Chronico Joannes Bufchius; Domi nus Apoflolicus veftem illam lineam, quam Roketum Romani appellant, fuper omnia veftimenta fua rubea deferre confuevit, nifi ad Papatum de Regulis Sandorum Benedici aut Francifci quis fuerit af fumptus. Tunc enim veftem Ordini fuo congruam folitus eft deferre. Hinc ergo Hildebrandum, non ut Clericum, fed ut Monachum tractavit Victor fecundus, ac ejus caufa vifus fuit in omnem Monafticum ftatum fuiffe non fatis benignus. Rigironenfis: Erant fub Ariana Sedla viventes. Et L. 3.c.31. dior præfertim fuit in Caffinenfe fcribentis hæc Leonis Monafterium,

Lib. I.
Ep. 17.

A. 1073.

Fuiffe virum infigniter Sanctum demonftrat à
præfato Lamberto Schafnaburgenfi laudatum
miraculum: Victori Subdiaconus toxicon in Calicem
mifit, quem cùm ipfe poft confecrationem levare vel
let, nec poffet, à Domino caufam fadi inquifiturus
cum Populo ad orationem profternitur, ftatimque to-
xicator à Damone arripitur. Ita igitur caufa ma-
nifeftata,
Dominus Papa Calicem cum fanguine
Dominico cuidam altari juffit includi, & pro Re-
liquits in perpetuum confervari . Deinde iterum
cum Populo tamdiu ad orationem profternitur, quo-
ufque Subdiaconus à Demonio liberaretur. Quod
ipfum referunt authentici ac graves iftius fæculi
Scriptores. Veneno exftinctus non fuit Victor,
attamen & ipfe & plures ejus Anteceffores, ac
Succeffores modico admodum tempore vixerunt.
Quæ res tunc adeo turbavit multos, ut hujus
Divina providentiæ caufas à variis Doctoribus
perquifierit Alexander fecundus, & varias addu.
xerit Sanctus Petrus Damiani. Et hinc male-
dicus Cardinalis Benno fumpfit anfam blate-
randi, quòd à degradato Pfeudo Papa Theo-
phylacto feu Benedicto nono, & Gerardo Brazu-
to adjutus Hildebrandus intra tredecim annos ve-
neno fuffocaffet fex Romanos Pontifices, atque
ita fibi viam ad Papatum aperuiffet. Verùm funt
adeò lucida mendacia, ut nec Henricus quartus
Imperator,
nec Venericus Vercellenfis nec
quis alius Henricianus Epifcopus aut Apologus
fuerit aufus ipfis uti.

Interim de Victore etiam tertio, qui in ipfa
Papalis fuæ confecrationis & coronationis Miffa
dyfenteriam paffus, elatus ex Ecclefia, ac fta-
tim exflinctus fuit, fcribit Jonnnes Bromtonus:
Victor tertius veneno in ejus Calicem miffo obiit. Et
Guilielmus Malmesberienfis: Hildebrando fuc-
ceffit Victor, fed ad primam Missam, incertum quo
difcrimine, cecidit exanimatus, Calice, fi dignum
eft credere, veneno infecto. Ejus electionem vitio-
fam, & indignam Papatu perfonam in litteris
ad Comitiffam Mathildim defcribit Hugo Ar-
chiepifcopus Lugdunenfis, ipfas fuo Virdunen-
fi Chronico intexuit Hugo Abbas Flaviniacen-
fis, & conclufit: Victor confecratus ab Hoftienfi
Epifcopo, cùm Miffas apud fanctum Petrum di-
ceret, infra actionem judicio Dei percuffus eft.

quia confuetudo eorum eft, ut ad Altaria venientes,
de alio Calice Reges communicent, & de alio popu-
lus minor, venenum in Calice illo filia pofuit, de
quo Mater communicatura erat. Quo illa haufto,
protinus mortua eft. Non enim dubium eft tale male-
ficium effe ex parte Diaboli. Quid contra hæc miferi
Hæretici refpondebunt, ut in Sancta eorum locum
habeat inimicus? Nos verò Trinitatem in una æqua-
litate pariter & omnipotentia confitentes, etiamfi
mortiferum bibamus, in nomine Patris, & Filii,

Spiritus Sandi, veri atque incorruptibilis Dei,
nihil nobis nocebit, Et de Guilielmi Eboracenfis
Archiepifcopi, quem inftante cum potentibus
æmulis Sancto Bernardo ab Eugenio tertio degra-
datum reparavit Anaftafius quartus, præcipiti
poft folemnem in Pentecofte Miffam infirmitate
fcribit Rogerius Hovedenfis: Guilielmus Ebora-
cenfis Archiepifcopus in Sedem fuam honorificè eft
fufceptus. Sed non multò poft proditione Clericorum
fuorum, poft perceptionem Euchariftiæ, infra ablu-
tiones liquore lethali infectus, exftinctus eft. Ean-
dem rem largè edifferic Guilielmus Neubrigen-
fis, & adjungit: Sanè Guilielmus, propter inopi-
natum ejus tranfitum, à multis creditur veneno
exflindlus, afferentibus eum ex facro Calice per quem-
dam ab adverfariis immisso, vel pro eis æmulantem
infecto, potum mortiferum, quod dictu horrendum
eft, & cum potu mortem baufiffe. Afferit non
ablutionem, fed ipfum Sacro-fanctum Calicem
de infectione fuiffe fufpectum. Afferit fufpicio-
nem fuiffe, non veritatem. Sic de Simone Ale-
xandriæ Patriarcha fcribit Orientale iftorum Pa-
triarcharum Chronicon: Simon fufcitaffe mortuum
fcribitur. Ter baufit venenum poft communionem
abfque ullo nocumento. Verùm dato ipfi quarto pe-
rit. Captus eft auctor ac igne incenfus, Vi-
detur non ex Sacro-fancti Calicis, fed ex ablu-
tionis toxico periiffe. Etiam de Imperatore
Henrico feptimo, quem Communicantem con-
ftat veneno exftinctum, an in Sacro - fancta
Hoftia, an in ablutione fit paffus iftud fa-
crilegium, Hiftorici certant, & adhuc fub ju-
dice lis eft.

Hinc interim oritur quæftio, Quomodo laudatus Turonenfis Gregorius fcribat Diabolo in fola Hæreticorum Myfteria effe poteftatem, à nobis autem illic fine nocumento hauriri venenum? Refpondeo illum loqui ex illa in Divi

nam

F. 499.

C. 1. c. 2.

[ocr errors]

nam miferationem fiducia, ex qua laudatum Eboraci Epifcopum Guilielmum egiffe quidam dixe runt apud laudatum Guilielmnm Neubrigenfem : Fertur eum dixiffe, quod cœlefti Antidoto non adjiceret bumanum. Et de Sancto Conrardo Conftantienfi Epifcopo, folennem in Pafchali feftivita te Miffam celebrante, fcribit ejufdem Ecclefiæ Epift. 24. Chronicon: Accepto Dominici corporis Sacramento, venitur ad Sanguinis participationem. Calix ex more difcooperitur: Aranea vitæ liquori illapfa Aranea vite liquori illapfa cernitur. Animal mortis exitium bomini exteriori minatur, fed interim poculo immortalt animatur. Quid facit Minifter Caeleftis convivii? Summa accinctus fide, nihil in hac re mortale, nibil ducit exitiale, avidius confumit, & quod Sacramenti, & quod exterminii fuit, non immemor antiqui ferpentis venenum Antidoto Dominicæ paffionis evacuatum. Cerneres cooperatores bujus Minifterii pal lefcere, imminens Antiftit, ut suspicabantur, necis periculum circumftantibus innuere. Ab om. nibus in commune triftatur ac timetur dies gaudii in marorem vertitur. Tamen peracta Communionis diftributione, ultra omnium fpem, ad menfam artus jejunits attenuatos refecturus accedit, fed non guftando cibum aliquamdiu fedit. Percunctatur Secretarius quid effet acturus: Expecto, inquit, hofpitem in proximo venientem. Et reclinato fuper menfam capite exitum Araneæ aperto præbet ore, quæ nec mori in homine Dei, nec mortem potuit inferre. Et in Occidentalis Ecclefiæ Hifto ria fcribit Jacobus Cardinalis de Vitriaco: Qui-fi migravit ad Dominum, Eiftetenfem Episcopadam Sacerdotes ex tanta fide quandoque mufcam, &o Arancam cum Sanguine acceperunt, quod eis nihil nocuerunt. Audivi autem de quodam, qui poftquàm Lib. ult. Araneam cum Sanguine fufcepit, poft dies aliquot cum fibi minueret, Aranea viva & integra cum Sanguine de brachio ejus profiliit. Ex hac fide etiam Simon Patriarcha trinæ ablutionis toxicon illæ fus admifit. Et Hæreticorum, & Catholicorum Euchariftiam veneno poffe infici fatetur, verùm in folis his laudatam poffe reperiri fidem vult San&us Gregorius Turonenfis,

Calicem ceciderit, non eft tutum propter vomitum mufcam vel araneam cum Sanguine fumere. Debet igitur Sacerdos diligenter & pluries mufcam vel ara neam abluere, & aquam ablutionis fumere. Id ve▪ rò quod ablutum eft comburatur, & cinis in piscina reponatur, vel in liquida fubftantia recipiatur. Firma in Deum fides eft fingulariffimum Dei donum, ideoque adducta Sanctorum exempla funt potius admiranda & veneranda, quam imitanda. Quifquis temerè venenum fic fumpferit, de Dir vinæ Majeftatis tentatione eft meritò arguendus. Nam & Simonem Patriarcham à quarta fumptione jam audivimus occifum. Quare & Turonenfis Gregorius iftam fidem folummodò laudat, non ftatuit in generale præceptum. Horrendum nefcio cujus in Belluacenfi agro ruftici, qui immiffo bufonis fanguine facrum fui Presbyteri Car L. 3. C. 1 7, licem intoxicavit, facinus refert in libris de fua vita etiam venerabilis Guibenus Abbas Novigenti. Addit Presbyterum non virtute Sacramenti, fed Sancti Marcelli Parifienfis Epifcopi interceflione fuiffe à morte fervatum. Et hæc breviter dicta fint ob Victori noftro intoxica tum Calicem.

T 9. C, 24

Et hinc orirur alia quæftio, An ad ejufmodi fidem omnes obligemur? Refpondeo negativè, Etenim infectum Calicem non fumpfit Victor fecundus, fed fervandum fepofuit uti Reliquias, ac pro Sacrificii complemento alium confecravit. Et quod Guilielmus Eboracenfis Archiepifcopus antidotum fumpferit, authenticis teftimoniis demonftrat Guilielmus Neubrigenfis, & adverfus aliud opinantes adjungit: Quod Guilielmus, quia vir fapiens fuit, & Dominum non esse tentandum Divina auctoritate edoctus, nec dixisse, neque egiffe credendus eft. Non dixiffe, quòd Cælefti Antidoto non fit adjiciendum bumanum. Et in fuo Capitulari ftatuit Venerabilis Parifienfium Epifcopus Odo: Si in Domini Sanguinem musca, vel aranea, vel aliquid tale ceciderit, quia non fine vomitu & periculo corporis aliquando fumi poteft, igne cremandum eft, & tunc Sanguis Domini fumatur, Illud tamen, quod intùs ceciderit, priùs in Calice debet vino perfundi, & quantò cautiùs fieri poterit ablui, & poftea fuper piscinam comburi, & illam ablutionem Sacerdos fumat, Et laudatus Cardimalis de Vitriaco: Si mufca, vel aranea in

De eodem Victore ad iftius fæculi annum quin quagefimum feptimum pergit Lambertus Schafnaburgenfis; Rex Henricus tertius Natalem Domimini Ratisbona celebravit, præfente adhuc Victore Papa, qui exinde compofitis mediocriter Regni negotiis, in Italiam regrefsus, quinto Kalendas Augu

Gue

tum, quo fe ille Papa factus non abdicaverat, rizo fufcepit. Uti Leo nonus Tullenfem, ita Victor Eiftetenfem Epifcopatum fimul cum Papatu retinuit: Quod ipfum de Lucenfi Cathedra poftmodum fecit Alexander fecundus. Laudatus Leo obiit decimo tertio Kalendas Majas anni quinquagefimi quarti, eodem anno electus eft Victor, fequenti coronatus in Coena Domini, ao poft biennium defunctus. Hinc à quibufdam ad duos, à quibufdam ad tres annos fediffe dicitur. Quòd nempe olim fedes non ab electione, Fol. 114. fed à Confecratione, vel Coronatione fumeret exordium. Magnum Belgii Chronicon ait fe dem à Leonis morte ad tres dumtaxat dies vacaffe. Quod nempe tertio die Romanus Clerus & Populus compromiferit in Hildebrandum Subdiaconum, atque hic ftatim elegerit. Quin Vi &tor plures Synodos celebrarit, non eft dubitandum. Verùm ipfas varia dierum malitia nobis perdidit, atque ufque nunc occultavit. Omnium prima videtur fuiffe Florentina, laudatum Chronicon: Victor Synodum Florentia celebravit, ubi multi Prælati, & Epifcopi depofiti propter Simoniam, & fornicationem damnantur. Et in Citizenfis Ecclefiæ Chronico Paulus Laŋgius Synodus Florentia celebrata eft fub Victore Papa ejus nominis fecundo, in qua multi Epifcopi propter Simoniam & fornicationem depofiti funt. Celebratam dicit quinquagefimo quinto iftius fæculi anno, qui fuit Victoris primus. Fuiffe plenarium, utique totius Romani Patriarchatus, Concilium, & adfuifle Henricum Imperatorem, teftantur in litteris ad nefcio quem Epifcopum Sanctus Petrus Damiani, & Auctor vitæ San&ti

de qua

L.4. Ep.12

[merged small][ocr errors]

Joannis Gualberti. Canones apud varios Scripto-lebrare didicifti, convenientius nunc per quatuor

res funt quærendi. Quòd omnia Leonis poni ad-
verfum conjugatos ac Simoniacos Epifcopos, &
Clericos Decreta fint hic confirmata, jam audi-
vimus à bino teftimonio. Utraque peftis erat hy-
dra multiceps, & defecto uno capite furgebat
aliud, adeoque fæpius fuit ferienda.

tempora fieri decrevimus, ut ficut annus per quatuor
volvitur tempora, & nos quaternum folemne agamus
jejunium per anni quatuor tempora. Et ficut reple-
mur frumento, vino & oleo, ad alenda corpora,
fic repleamur jejunio ad alendas animas, juxta
Prophete Zacharia vocem, &c. Vario Prophe
tico ac legali teftimonio quaternum hocce je-
junium confirmat. Quæ omnia tamquam Au-
thentica comprobat Ecclefiafticorum Rituum
elucidator Micrologus. Aliàs plures illius je-

Aliud Decretum adducit in laudata epiftola
laudatus Petrus Damiani: Non te lateat, venera
bilis frater, quia de prædiis Ecclefiæ tuæ, quæ di-
ftrahere diceris, non parvus rumor increvit. Num-
quid oblitus es, quòd ante ferè quinquennium Victorjunii rationes adducit Amalarius Fortunatus.
Apoftolica Sedis Epifcopus in plenario Concilio Flo-
rentiæ celebrato, cui fimul & Imperator Henricus in-

Calixti rationes comprobat & Sanctus Leo Ma- Cap. 28.
gnus, aiens nos pro feminatis, crefcentibus,

terfuit, hoc fub excommunicationis cenfura probi-maturis, & collectis terræ frugibus per quater L. 2. c. 2.

buit? Quòd Epifcopi & Abbates tunc Ecclefia-
rum fuarum fundos fuis ad emendam prælaturam
mediatoribus militibus, aut aliis Palatinis in
beneficium traderent, variè alienarent, ac tra-
ctarent peffimè, vario à nobis loco & teftimo-
nio eft oftenfum. Peffimum ergo abufum fecun-
dus etiam Victor damnavit, & conatus eft era-
dicare.

Tertium Decretum producit in vita Sancti
Lanfranci Milo Crifpinus, Leonis Noni contra
Berengarium Decreta laudans, & adjungens:
Quæ fententia non effugit Leonis Pape Succefforem
Cap. 3. Vidorem. Addit etiam in Turonenfi per Victoris
Legatum Hildebrandum Concilio fuiffe damna-
tum Berengarium, atque ita fupponit ab ipfo
item Victore anteà damnatum. Quod eifdem
verbis fcribit & ipfe Lanfrancus. Etenim erro-
rem, quem in Parifienfi Concilio ob Regii gla-
dii metum folemniflimè abjurarat, ftatim contu-
maciter refumpfit Berengarius. Sic fupra audivi-
mus à Durando Abbate Troarnenti. Nec refum-
pfit tantum, fed & infigniter auxit. Tunc enim
quo penetrativam ac fpiritualem Chrifti Domini

Serm. 13.

num jejunium Deo agere gratias, & gratiam fup-
plicare. In primo de his jejuniis fermone dicit
Decembrem effe Tempus Apoftolicis traditionibus Serm. 9.
ad ipfa confecratum. Et in alio Sermone: Sanchi
Patres noftri Divinitus inspirati decimi menfis fanxe-
rejejunium. Cum Calixto affirmat effe ex Pro-
phetia, feu antiqua lege defumptum, & profe-
quitur: Non ideò negligendum eft, quia de obfer- Serm. 12.
vantia Veteris legis assumptum eft, tamquam hoc de
illis fit, quæ inter difcretiones ciborum, inter Bap-
tifmatum differentias, & avium pecudumque Hoftias
effe deftiterunt. Etiam in alio Sermone declamat: Ser.85.c.1
Cùm vos ad quædam, quæ etiam in veteri Teftamen-
to inftituta funt, cohortamur, non Judaicæ vos ob-
fervantiæ jugo fubdimus, nec confuetudinem vobis
carnalis Populi indicimus. Et iterum: Quod fuit
ante Judaicum, veftra fit obfervantia Chriftianum. Ser,86.C.
Infigniter demonftrat jejunia hæc apud Judæos
non fuiffe Sacramentalia, fed purè moralia,
ideoque omninò potuifse mutuari per Patres no-
ftros, ac in Ecclefiam introduci. Et edicit in- Serm. 10.
troductionis caufam: Decimi menfis jejunio, pro
confummata perceptione omnium fructuum, dignissi
mè largitori eorum Deo continentiæ libamen offertur.
Quam pro Decembris jejunio rationem inculcat
etiam in aliis Sermonibus. Scribit item de jeju-
nio poft Pentecoften: Ex Apoftolica traditione fub-
fequitur. Et dat ejus caufam: Si quid macularum
proximis diebus negligentia incauta contraxit, idje. Ser.71.c.7

Euchariftia exiftentiam fubverteret, blaterare
cœpit ipfum Claufis januis ad Discipulos poft refurre-
ionem non intraffe. Addidit & aliam blafphe-
miam: Si mures confecratum Chrifti Corpus comede-
vint, non ideò Chriftus in eis, & ipfi in Chrifto ma-
nebunt, nec vitam æternam habebunt. Quam ne-
fandam etiam in Germania graffantem impieta-junii cenfura caftiget. Per proximos dies intelli-
tem erudita ad Megenhardum Gladebacenfem
Abbatem Epiftola revicit Beatus Wolphelmus
Abbas Brauvvilerenfis. Eam in hujus apud Lau-
rentium Surium vita nobis fervavit Conrardus!
Monachus. Quòd non folummodò Galliam,
fed & Germaniam pervaferit hæc hærefis, fupra
etiam audivimus à Theoduino Epifcopo Leo-
dienfi. Hinc ipfam, uti in duplici Parifienfi
Henricus Rex Francorum, ita in hac Florentina
Synodo coram fe damnandam curavit Henricus
Imperator.

Quartum hujus Synodi Decretum producit an-
tiqua incogniti auctoris Hiftorica compilatio.
Victor conftituit, quòd quatuor tempora cum jejunio
An. 1055. obferventur. De quatuor temporum jejunio fcribit
liber Pontificalis: Calixtus conflituit jejunium
quater in anno fieri, frumenti, vini & olei gra-
sia fecundum Prophetiam. Et ejufdem Calixti
ad nefcio quem Epifcopum Benedictum epi-
Rola: Jejunium, quod ter in anno apud nos ce-

Ser. 9. C.4.

Ser.73-74

gat Quinquagefimam, quam antiquus Ecclefiæ
Canon tranfigi juffit in gaudio, & vetuit jejuna-
ri: Ex ifta indulgentia contractas negligentias
dicit Pontifex triduano hocce jejunio diluendas.
Largè hæc deducit in fequentibus Sermonibus.
Etiam vernum ac autumnale laudat jejunium, &
profequitur: Ideò continentiæ obfervantia quatuor
eft affignata temporibus, ut in idpfum totius an
ni redeunte decurfu, cognofceremus nos indefinen-
ter purificationibus indigere, femperque esse niten-
dum, dum hujus vitæ varietate jadłamur, ut pec
catum, quod fragilitate carnis & cupiditatum pollu
tione contrahitur, jejuniis atque eleemofynis deleatur..
Hæc quatuor anni tempora fcribit effe quafi qua Serm. 16.
tuor Evangelia, à quibus incessabiliter difcimus
quid & prædicemus & agamus -

Et hinc omninò lucet quaternum hoc jejus
nium effe antiquum. Attamen ejus nec Tertul,
lianus meminit in libro de jejuniis, nec ullus anti-
quus Doctor, feu Græcus feu Latinus. Et quod
ullas

« VorigeDoorgaan »