Cap. 2. mus, nec ad focietatem fructifera pacificæque juftitiae, fed ficut effe palea dicitur in frumentis. Nam & iftos esse in domo negare non possumus, Paulo Apo من gefimo quarto: Ecclefiæ Petrus Apoftolus propter claves ab eo Regni Cœlorum accepit in Petro, id eft, poteftatem folvendi ligandique peccata. Et in fermone centefimo octavo de diverfis: Inter Apofolos penè ubique folus Petrus totius Ecclefiæ meruit geftare perfonam. Propter ipfam perfonam, quam totius Ecclefia folus geftabat, audire meruit, Tibi dabo claves Regni Cælorum, Has enim claves, non bomo unus, fed unitas accepit Ecclefiæ. Hinc ergo Petri excellentia prædicatur, quia ipfius univerfitatis & unitatis Ecclefiæ figuram geffit, quando ei didum eft, Tibi trado quod omnibus traditum eft. Nam ut noveritis Ecclefiam accepiffe claves Regni Calorum, audite in alio loco quid Dominus dicat omnibus Apoftolis fuis: Accipite Spiritum fandum. Et continuò: Si cui dimiferitis peccata, dimittentur ei, fi cujus tenueritis, tenebuntur. Hoc ad claves pertinet, de quibus dictum eft: Quæ folveritis in terra, foluta erunt & in Cœlo, & quæ ligaveritis in terra, ligata erunt & in Calo. Sed hoc Petro dixit. Ut fcias quia Petrus univerfæ Ecclefiæ perfonam tunc gerebat. Columba ligat, columba folvit, ædificium fuprà Petram ligat & folvit. Eadem Auguftinus tradit ac repetit in plurimis locis. Tradere videtur facras Cœleftis Regni claves non immediatè Petro, fed toti Ecclefiæ datas, & illum hujus effe dumtaxat Vicarium & executorem. Refpondeo notanda effe hæc, Augustini verba: Columba ligat, columba folvit, ædificium fuprà Petram ligat & folvit. Etiam hæc: Ecclefia quæ fundatur in Chrifto, claves Regni Cælorum, accepit in Petro. Et hæc In Petri perfona fignificantur boni in Ecclefia. Supponunt ac laudant varia unius Ecclefiæ membra, quæ latiùs exponit in libris de Baptifmo contra Donatiftas: Puto me non temerè dicere alios ita effe in domo Dei, ut ipfi etiam fint eadem domus Dei, quæ dicitur ædificari fuprà Petram, quæ unica columba appellatur, quæ fponSa pulchra fine macula & ruga, & hortus conclufus, fons fignatus, puteus aquæ vivæ, paradifus cum fructu pomorum. Quæ domus etiam claves accepit, ac poteftatem folvendi atque ligandi. Hanc domum fi quis corripientem corrigentemque contempferit, fit tibi tamquam Ethnicus & Publicanus. Hæc domus etiam triticum dicitur, five tricenum, five fexagenum, five centenum fructum adferens cum tolerantia. Hæc domus eft in vafis aureis atque argenteis, cap. 51. & lapidibus pretiofis & lignis imputribilibus. Hæc quippè in bonis fidelibus eft, & fanctis Dei fervis ubique difperfis, fpiritali unitate devinctis in eadem communione Sacramentorum, five fe facie noverint five non noverint. Alios autem trà dict effe in domo, ut non pertineant ad compagem do Lib. 7. funt vel argentea, fed & lignea & fictilia, & alia quidem in honorem, alia in contumeliam. Hæc Cap. 52. contumeliæ vafa adfirmat fic effe in domo per communionem Sacramentorum, ut extra domum fint per diverfitatem morum. Et in libro de unitate Ecclefiæ fcribit: Cum boni & mali dent & accipiant Baptifmi Sacramentum, nec regenerati tur nifi boni, profectò in bonis eft illa Ecclefia, cui dicitur, Sicut lilium in medio fpinarum, fic proxima mea in medio filiarum. In his enim eft qui ædifi cant fuprà petram. Quam diftinctionem laudat in pluribus locis, præfertim adversùm Donatistas ac Pelagianos. Ecclefia ergo, quæ claves accepit, non eft univerfa fidelium in legitimis Sacramentis communio, fed fola congregatio Juftorum feu Sanctorum communio. Hæc fola eft Dei domus & templum, unica columba, lilium inter fpinas, verum triticum, hortus conclufus, fons fignatus, Chrifti Domini fponfa & corpus. Magnum iftud corpus, fparfum per quatuor ventos, implens omnem mundum à mari ufque ad mare, & fines univerfæ terræ. Quare corpus hoc non eft in folo generali Concilio. Et in generali Concilio frequenter fedent, & præfidere poffunt accipitres feu criminofi Epifcopi, quos certum eft non fpectare ad jam laudatam columbam & fponfam, ideoque etiam laudatis clavibus in nullo participare. Et hinc Joannes Gerfon, dum ipfas non per mundum difperfæ, fed ad generalem Syncdum contractæ fponfæ datas afferuit, non habuit clavem Auguftinianæ fcientiæ, nec Sancti Auguftini mentem intellexit. Claves iftas nec foli generalium Synodorum Epifcopi habent, nec cuncti. Iftis, inquam, carent multi Epifcopi, & multi ipfas habent Laici. Chriftiana per baptifinum Regeneratio, & quodvis Divinum per omnia feptem Sacramenta donum habet tres effentiales caufas: Operati in Sacramento operis virtutem, Initiandi fidem & cum fpe charitatem, ac influxum communionis Sanctorum. Etiam hunc affevero effentialem. Etenim adversùs Vincentium Rogatiftarum in Mauritania Cartennenfem Epifcopum, volentem ex malorum communione contaminari ac perire Ecclefiam, ejufmodi communionem fuiffe toleratam à Sancto etiam Cypriano demonftrat Sanctus Auguftinus, atque adjungit: Si Sacramenta cum peccatoribus communicando periit Ecclefia Ep. 48., que fuerat in orbe terrarum, jam priùs tota perierat cum in eam, ficut dicit Cyprianus, fine baptifmo admittebantur, ac fic nec ipfe Cyprianus babebat in qua Ecclefia nafceretur, quantò magis multò pofterior vefter auctor paterque Donatus? Et infrà: Prorfus fecundùm Scripta Cypriani, fi peccatis alienis in unitate quis maculatur, jam ante Cyprianum periit Ecclefia, nec erat unde exifteret ipfe Cyprianus. Et in libris adversùs Parmenianum: Quid fe Donatiftæ jactant quòd habeant aliquam Ec- L. 3. c. 2. clefiam, fi jam illis temporibus effe deftitit? Dicant L. 5. C. I. 17. L. 6. C. 4. ftinus. Quod ipfum affiduè clamat de informiter feu intra feu extra Ecclefiam fufcepti Sacramenti per veram cordis converfionem revivifcentia. Et de peccatorum retentione fcribit in iifdem de baptifmo libris: Dum alicujus peccata tenentur, ab eis utique tenentur, à quibus ille, cui tenentur, vitæ fimilitudine & pravi cordis averfione difiungitur. Non à folo Sacerdote tenentur, fed à tota Matre Catholica, & cafta illa columba, per cujus pios gemitus perficiuntur omnia Sacramenta, Nec enim folam folvendorum, fed etiam ligandorum peccatorum poteftatem & claves accepit. Pergit Auguftinus in Tractatibus fuper Sancti Joannis Evangelium: Ecclefia charitas participum fuorum peccata dimittit, eorum autem, qui non funt Tr. 121. ejus participes, tenet. Et in libro de Sancta Virginitate: Si facrarum virginum quæritur mater, Ecclefia eft. Non parit virgines facras nifi Virgo facra: Virgo illa, quæ defponfata eft uni viro cafta exhibert Chrifto. Ad facrarum virginum & profeffionem & confecrationem adfirmat eandem matrem cooperari. Quod ipfum de quavis Sacramentalium elementorum benedictione, ac item de Pœnitentium fatisfactoriis operibus adfirmat in libro de Initiandis, ac in utroque de Poenitentia libro Sanctus Ambrofius. Divinis Sacramentis, ritualibus ipforum veftimentis, fo- 15. 168 lemnibus precibus, ac omni generatim Divino 17. minifterio, mater ifta debet neceffariæ cooperationis auxilium, fine quo infructuofa atque irrita fint omnia, omnium virtus ligata & fufpenfa.. Cap. 12, unde natus eft Majorinus aut Donatus, ut per eos nafcerentur Parmenianus atque Primianus. Et in lilif bris de Baptifmo: Si tali communione malorum pe L. 2. c.6. reunt jufti, jam Ecclefia temporibus Cypriani perierat. Unde ergo exftitit origo Donati, ubi catechizasus eft, ubi baptizatus, ubi ordinatus, quando jam Ecclefiam contagio communionis exftinxerat? Et in in alio libro: Si tunc non erat Ecclefia, qui facrilegi L. 3. c. 2. Hæretici fine baptismo recipiebantur, unde Donatus apparuit? De qua terra germinavit? De quo mari emerfit? De quo cælo cecidit ? Et rursùm: Si tunc periit Ecclefia, quoniam plufquam quadraginta anni funt inter Cypriani paffionem & Divinorum codicum exuftionem, unde ifti calumniarum fuarum fumos jaHantes, occafionem faciendi fchifmatis invenerunt, ficut Confulum ordo declarat, reftat ut fateantur nulla malorum etiam cognitorum tali communione maculari unitatem Chrifti. Quia nempè tunc originem fuam non poffint oftendere. Et in libris adversùm Julianum Pelagianiftam: Si Ecclefiam confluLib. 3. c. praverint Manichæi, dic mihi Juliane, quæ te pePerit? Utrùmne cafta, an verò meretrix in lucem, quam deferuifti, per uterum gratiæ fpiritalis enixa eft? An ut dogmata Pelagiana defendas, conjugis Chrifti & matris tua vifcera inftinctu nefarii, non erroris, fed furoris infamas? Quod ipfum repetit in fexto libro de baptifmo contra Donatiftas, in libro de unico baptifmo contra Petilianum, in libro poft collationem, in fecundo libro contra Crefconium, in fecundo libro contra Gaudentium, ac in aliis locis. Conftanter docet in cafum, quo periret Sancta Ecclefia feu Sanctorum communio, omnem Sacramentorum virtutem fore fufpenfam, & neminem deinceps poffe etiam informiter baptizari, confirmari, ungi, aut ordinari. Adeò neceffarius eft Symbolo articulus, quo profitemur Ecclefiam effe fanctam. Et vel ex hoc unico fundamento Lutherani & Calvini-rio alieni cordis fupplemento. Et hinc nefcio cuftæ difcant Ecclefiæ fanctitatem feu Sanctorum communionem exftingui non poffe aut interpolari. Nam & in laudato libro de unico baptifmo fcribit laudatus Auguftinus de Donatiftis: Hoc dicere nullo modo audent. Dicendo enim fuos San&tos Patriarchas Majorinum ac Donatum non fola fanctitate, fed ipfo etiam Baptifmo ac Epifcopatu denudaffent. 16. 4 Etenim Sanctorum communio eft illa Virgo Mater, ex cujus per Sacro-fancta JESU Chrifti Sacramenta fæcundato utero Deus Pater fibi generat novi Teftamenti filios, fui naturalis Unigeniti in regno adoptivos cohæredes. Eft mater univerfalis atque immortalis, de qua in lauLib. 1.c. datis de baptifmo libris idem Auguftinus: Quæ peperit Abel & Enoch, & Noe & Abraham, ipfa peperit & Moyfen & Prophetas tempore pofteriori ante adventum Domini. Et quæ iftos, ipfa & Apoftolos, & Martyres noftros, &omnes bonos Chriftianos. Eft per omnes locorum & temporum fines diffufa Mater Virgo, habens Virginis Sponfi jura conjugalia, per quæ omnem ejus tenet ac poffidet poteftatem. Quòd omnium ex aqua & fpiritu plenam Regenerationem, id eft, & ipfam Sacramenti fubftantiam, & omnes ejus effectus operetur, affiduè clamat Augu Parvulorum, quam quandoque in parentum, quandoque in geftantium feu ad Baptifma offerentium fide fieri dicimus, juftificationi debet fingulare auxilium. Quòd enim illi proprio corde nequeant converti ad Deum, ipforum juftifi catio eft hetroclita ac irregularis, egetque vica Cap. 5. Lib. 1. G Ep. 25. jus in Africa civitatis Epifcopus Bonifacius Santo Auguftino propofuit varias quæftiones. Prima erat: An parvuli per ipfos parentes effent Baptifmo offerendi? Et ftabat ipfe pro parte affirmativa propter hanc rationem: Ut ficut parentes fuerunt auctores ad eorum pœnam, per fidem pa rentum itidem juftificentur. Altera quæftio erat: Quomodo parvulis, cum baptizantur, profit parentum fides? Inter rationes dubitandi erat hæc : Quòd quidam non ea fide ad Baptismum percipiendum parvulos ferant, ut gratia fpiritali ad vitam regenerentur æternam, fed quòd eos putent boc remedio temporalem retinere vel recipere fanitatem. Hinc nata eft tertia quæftio: An ista perversa parentum voluntas impediret parvulorum Regenerationem? Et quidem ad primam negativè refpondet Sanctus Auguftinus, & pergit de fecunda queftione & tertia: Non propterà illi non regenerantur, quia non ab iftis hac intentione offeruntur. Celebrantur enim per eos neceffaria minifteria. Non rectè bis dicitur: Nolite verba Sacramentorum, fine quibus confecrari parvulus non poteft, recitare. Spiritus autem ille fanctus, qui babitat in Sanctis, ex quibus una illa columba deargentata charitatis igne conflatur, agit quod agit etiam per fervitutem aliquando non folùm fimpliciter ignorantium, rùm ve Lib. 1. 6. 25. rùm etiam damnabiliter indignorum. Offeruntur quippè parvuli ad percipiendam spiritalem gratiam non tam ab eis quorum geftantur manibus, quamwis & ab ipfis, fi & ipfi boni fideles funt, quàm ab univerfa focietate Sanctorum atque fidelium. Ab omnibus namque offerri rectè intelliguntur, quibus placet quòd offeruntur, & quorum fancta atque individua, charitate ad communicationem fandi Spiritus adjuvantur. Tota hoc ergo Mater Ecclefia, quæ in fandis eft, facit: Quia tota omnes, tota fingu los parit. Parentes per quorum fidem juftificantur parvuli, non funt caro & fanguis, fed ex folis Sanctis conflata Mater Ecclefia, quam idem Auguftinus laudat in libris de peccatorum meritis: Mater Ecclefia cor maternum parvulis præftat, ut facris myfteriis imbuantur, quia nondum poffunt corde proprio credere ad juftitiam, nec propria ore confiteri. Et in fequenti capite: Offeruntur per Sacramentum, charitatemque fidelium. Et in decimo fermone de verbis Apoftoli: Et ipfi parCap. 2. vuli portantur ad Ecclefiam. Etfi pedibus illuc curvere non poffint, alienis pedibus currunt ut fanentur. Accommodat illis Mater Ecclefia aliorum pedes ut veniant, aliorum cor ut credant, aliorum linguam ut fateantur, Uti enim peccarunt per alium ac alienam voluntatem, ita per alienam fidem & charitatem falvantur. Et hanc maternam oblationem laudans Auguftinus rectè addidit de ipfius miniftris feu proximis executoribus: Quamvis & ab ipfis, fi& ipfi boni fideles fint. Tunc enim & ipfi fpectant ad Sanctam Matrem, & cum ipfa tamquam pars operantur. Carnales autem non habent ejus fpiritum & virtutem, ideoque recitant fola Sacramenti verba, feu fola celebrant neceffaria Matris minifteria, ad ipforum effectus non cooperantur. Et in hunc fenfum varia hinc indè Sancti Auguftini fimilia loca funt intelligenda. Et hæc Sancte Matris pietas & efficax virtus à fingulorum filiorum notitia ac voluntate non pendet. Nec mutuas, quæ tamen adjuvant plurimùm, habet neceffarias omnium & fingulorum orationes. Dum quis in extrema etiam India catechumenus baptizatur, reconciliatur pœnitens, infirmus ungitur, confecratur Epifcopus aut clericus, vel etiam fideles in matrimonium fanctificantur, nos omnes cooperamur, & fine noftra, aut aliorum certè fidelium concurfu nullus fequeretur effectus. Eandem ab aliorum fi delium fanctitate dependentiam atque influxum habet omnis noftra confecratio. Hinc enim in libris de baptifmo fcribit Sanctus Auguftinus: Idem fpiritus fanclus peccata dimittit, qui datus eft 1.6. c. 4. omnibus Sanctis fibi charitate cohærentibus, five fe noverint corporaliter, five non noverint. Similiter cum alicujus peccata tenentur, ab eis utique tenentur à quibus ille, cui tenentur, pravi cordis averfione disjungitur, five illum corporaliter noverint, five Cap. 51. non noverint. Et in feptimo ejufdem operis libro: Domus Dei in bonis fidelibus eft, fpiritali unitate devinciis in eadem communione Sacramentorum, five fe facie noverint, five non noverint. Quod ipfum fcribit in aliis locis, præfertim in fexto Tractatu fuper Sancti Joannis Epiftolam. Omnes enim toto terrarum orbe diffufi jufti & unum in cœlis habent caput ad Dei Patris dexteram, & unum ejufdem exorat. Ep. 76. Quòd nullus hæreticus, nullufque iniquus hic etiam fufcepta extra Ecclefiam Sacramenta inj pacificè ad ipfam redeuntibus revivifcere. Domini ad Apoftolos verba, Accipite Spiritum Santum, quorum remiferitis peccata, remittuntur eis, laudat in fequenti ejufdem libri capite, & profequitur Ergo fi Apoftoli perfonam gerebant Ecclefiæ, & fic eis boc dictum eft, tamquam ipfi Ecclefiæ diceretur, pax Ecclefiæ dimittit peccata, & ab Ecclefie pace alienatio tenet peccata, non fecundùm arbitrium hominum, fed fecundùm arbitrium Dei & orationes Sandorum fpiritalium, qui omnia disjudicant, & à nemine judicantur. Petra enim tenet, petra dimittit; columba tenet, columba dimittit; unitas tenet, unitas dimittit. Pax autem bujus unitatis in folis bonts eft, vel jam spiritalibus, vel ad fpiritalia concordi obedientia proficientibus. In malis autem non eft, five foris tumultuentur, five intus cum gemitu tolerentur, & baptizent & baptizentur. Intus toleratos malos demonftrat fuiffe etiam Sancti Cypriani temporibus, & pergit: Remiffam tamen peccatorum non dabant, que per orationes Sanctorum, id eft, per columbæ gemitus datur, quicumque baptizet, fi ad ejus pacem illi pertinent quibus datur. Non enim raptoribus & fœneratoribus diceret Dominus: Si cui dimiferitis peccata, dimittentur illi, fi cui tenueritis, tenebuntur. Et in quinto libro: Sacramentum gratiæ dat Deus enim per malos, ipfam verò gratiam non nifi per fe ipfum, vel per Sandos fuos, & ideò remiffionem peccatorum vel per feipfum facit, vel per illius columbæ membra, quibus ait, Si cut dimiferitis peccata, dimit tentur. Peccatorum remiffionem dari non poffe per Hæreticos, cum Sancto Cypriano profitetur etiam in fequenti capite, & fubjungit: Etiam maligni & invidi, quos & intus effe Cyprianus tefatur, remiffionem peccatorum dare non poffunt. Quòd nempe ipfis non fint data claves. Internam Ecclefiæ paleam hærefibus quoad hoc pun Aum æquiparat etiam in fexto libro, & pergit: Cap. 1. Remiffionem dare non poffunt. Quia non malignis, fed bonis filiis dictum eft: Si cut dimiferitis peccata, dimittentur eis. Longè plura habet iftiufmodi lo ca. Et ex ipfis circumfcriptus Joannes Wicleff erravit malis Sacerdotibus non effe poteftatem ordinis, nee Ecclefiæ claves, nec data per ipfos Sacramenta effe fructuofa aut valere. Auguftinum, fed non fecundùm fcientiam, diligens Joannes Hus,apud Conftantiam vivus exuri maluit, quàm peffimis iftis erroribus renunciare. Cap.212 Etenim non ad folos effectus, fed etiam ad omnium Sacramentorum fubftantiam ac valorem neceffaria eft Sanctorum communio, & SanAus ipfius influxus. Unde quòd data per Hæreticos aut malos in Catholica Ecclelia Sacerdotes Sacramenta valeant, non ab ipfis dumtaxat provenit, fed præfertim ab ifta fancta Matre, de qua idem Auguftinus in iifdem de baptifmo liLib. 1. bris Ergo ipfa generat & per uterum suum, & per uteros ancillarum ex eifdem Sacramentis, tamquam ex viri fui femine. Sara non folum Ifaac ex proprio, fed etiam Ifmaelem ex alieno genuit ancillæ Agar utero: Per conjugalia jura fœcundato de ejufdem viri femine. Etiam Lia & Rachel ita ancillis fuerunt ufæ. Erant Sacramenta prænuntia futurorum. Ita enim nunt Mater cap.10. Ecclefia, dum boni, ex proprio, dum pravi Sacerdotes baptizant aut ordinant, gignit ex alieno utero, attamen ex eodem femper ejufdem viri legitimo femine, quia ex eifdem JESU Chrifti Sacramentis. Quam doctrinam Auguftinus infigniter illuftrat in locis yariis laudati operis de baptifmo, in fermone ad Emeritum Cæfareenfem in Mauritania Epifcopum, in vi gefimo fecundo libro contra Fauftum, in Tra tatibus fuper Sancti Joannis Epiftolam, ac in variis hinc inde ad populum fermonibus. Proinde fi tollas Sanctorum communionem, fiftis atque fufpendis omnem virtutem omnium Sacra mentorum. Epift. 166. Et hinc lucet Sanctum Auguftinum, dum Coeleftis Regni claves & remittendorum peccatorum poteftatem, non foli Petro, fed toti, cujus ille perfonam gerebat, Ecclefiæ datas adfirmat, non agere de clavibus Hierarchicis, nec de poteftate Sacerdotii, aut Sacerdotalis jurifdie &tionis. Quifquis id credit, firmat Donati hæ refim, & Sanctum Auguftinum demutat in Wicleffitam. Duplex eft clavium poteftas, quam infigniter diftinguit idem Auguftinus in quarto libro de baptifmo: Sicut urgeri videor, cum C. 4. mihi dicitur, Ergo Hæreticus dimittit peccata, fic &ego urgeo, cum dico, Ergo raptor dimittit peccata? Si per vim Sacramenti, ficut ille, ita & ille; fi per meritum fuum, nec ille, nec ille. Hoc eft, uterque per facri fui Ordinis poteftatem & applicatam operati in Sacramento operis virtutem remittit, neuter per fuum meritum, feu fanctitatem, quæ fpectet ad peccata remittentem communionem Sanctorum. Alia igitur eft poteftas clavium geftatrix & adminiftratrix, alia coope ratrix. Eafdem poteftates laudat in Epistola ad omnes Donatiftas: Semper Dei eft illa gratia & Dei Sacramentum, hominis autem folum minifterium. Quia fi bonus eft, adbæret Deo & operatur cum Deo; fi autem malus eft, operatur per illum Deus vifibilem Sacramenti formam, ipfe autem donat invifibilem gratiam. Et in libris adversùs Petilianum: Si caAè annuntiatur quod caftum eft, etiam ipse annunciator, quia verbo confociatur, credentem congenerat; fi tamen ipfe non regeneretur, caftum tamen fet quod annuntiat, nafcitur credens non ex Miniftri fterilitate, fed ex veritatis fœcunditate. At verò in tertio ejufdem operis libro fcribit longè aliter: Dicite quod dicit veritas Catholica Ecclefia, quia non folùm cum malus eft Minifter baptifmi, verùm etiam cum fanctus & bonus eft, non eft in bomine fpes ponenda, fed in illo qui juftificat impium, in quem credentibus fides deputatur ad juftitiam. Cùm enim dicimus, ChriAus baptizat, non vifibili minifterio dicimus, fed occulta gratia, occulta potentia in Spiritu Sando, ficut dictum eft de illo: Hic eft qui baptizat. Nempè per phyficum juftitiæ & gratiæ traducem, quem certum eft competere foli capiti noftro & Deo. Frequenter Auguftinus fcribit quòd gratia remiffionis peccatorum neque à malo Miniftro detur neque à bono, fed à folo Deo; frequenter quòd & à malo & à bono; frequenter quòd à folo bono. Nempè juxta jam expofitos dandi & accipiendi varios modos. Et in fpeciem contra Lib. 2. cap. s. rietas Wicleffum circumfcripfit & Huffum. lucet ex vigefimo fexto fermone de diverfis: Pe- omnes Apoftolatus & Epifcopatus Collegas & tro Apoftolorum Primatum excellenti gratia, Et quidem an Regni Coeleftis claves, & fol- & omni Epifcopatui præferendum Apoftolatus vendorum ac remittendorum peccatorum pote- Principatum præeminuiffe Principatum præeminuiffe, fcribit in libris de ftatem omnibus juftis feu toti Sanctorum com- Baptifmo idem Auguftinus. Et in libris Retramunioni Sanctus Auguftinus rectè adfcripferit ctationum: In boc contra Donati Epiftolam libro Lib. 2. eft alia quæftio. Quòd Sanctorum communio dixi in quodam loco de Apoftolo Petro, quòd in illo cap. 1. operato Sacramentorum operi ac Initiandorum tamquam in Petra fundata fit Ecclefia. Qui fenfus fidei & charitati cooperetur, & jam expofita etiam cantatur ore multorum in verfibus Beatiffimi præftet auxilia, certum eft ; verùm an ifta Ambrofii, ubi de gallo gallinacio ait: Hoc ipfa Pecooperandi virtus fit illa poteftas, quam per cla- tra Ecclefiæ canente culpam diluit. Sed fcio me poves Dominus dedit Petro, & an Sanctus Augu-fteà fæpiffimè fic expofuiffe, quod à Domino dictum ftinus, confueto Afris Doctoribus more, non eft, Tu es Petrus, fuper hanc Petram ædificabo abutatur Sacræ Scripturæ littera, eft locus differta- Ecclefiam meam, ut fuper hunc intelligeretur quem tioni. Certè per claves ac tenendorum & fol-confeffus eft Petrus, dicens, Tu es Chriftus filius vendorum peccatorum poteftatem Dominus in- Dei vivi: Ac fi Petrus ab bac petra appellatus pertellexit Sacerdotium ac Ecclefiæ Hierarchiam.fonam Ecclefiæ figuraret, quæ fuper hanc petram' Quòd eis Sanctorum communio cooperetur, et- ædificatur, & accepit claves Regni Cælorum. Non iam huic datas Auguftinus cenfuit. Nempè alio enim dictum eft illi, Tu es Petra, fed, Tu es Pe& alio modo. Tunc adversùs Ecclefiafticæ Ordi- trus, Petra autem erat Chriftus, quem confeffus nationis Sacramentum necdum litigabant Sa- Simon, ficut eum tota Ecclefia confitetur, diclus eft cramentarii Hæretici, hinc ille loquebatur libe- Petrus. Harum autem duarum fententiarum quæ fit riùs, & varios iftos, utpotè tunc omnibus no- probabilior, eligat Lector, Firmat non Petrum tos, modos lucidè non difcrevit. Data extra fupra Ecclefiam, fed Ecclefiam fupra Petrum Ecclefiam Sacramenta effe firma & valida, & in effe ædificatam, ideoque ipfum in accipiendis converfis ad Deum cordibus poffe in omnes gra- clavibus geftaffe ejus perfonam: Nempè uti ori tia effectus revivifcere, & hos extra Ecclefiam go gerit perfonam ex ipfa pullulantium. Et talia fperari non poffe, demonftratum voluit Dona- Auguftini pro Sancto Petro teftimonia poffint tiftis, ideoque Sanctorum communionem ac multa adduci. Quocirca fundamentum, ex quo ejus admirandam virtutem ampliffimè elucidavit. Joannes Gerfon ac Bafileenfium Doctores educeQuòd Hierarchicas claves non toti Sanctorum re conati funt Romanum Epifcopum fubeffe Sy communioni, fed foli Petro datas cenfuerit, nodis, & caducum eft & falfum . Lib. 1. cap. 21. |