Sedes poftmodò reliquarum quatuor Sedium appellari ab ifto Canone. Et ita etiam Canonem expo tionem obtinuit, quemadmodum & Ecumenicus fuit Hincmarus Laudunenfis Epifcopus. Tefta- A Refpondeo hæc omnia effe à Canone alieniffima. Etenim Canon per Dioecefeos Primatem ma . nullo modo intelligit Papam aut alios Patriar chas, fed trium autocephalarum Diœcefeon Exarchos, & ipfis fubditos Epifcopos & Clericos vult à fuarum Provinciarum judiciis appellare vel ad ipfos vel ad Regiæ civitatis Epifcopum Conftantinopolitano Epifcopo attentatam in iftas Diœcefes rapinam firmat, verùm cum moderamine: Omnem iftorum Primatum auctoritatem noluit plenè circumfcriptam, fed dictam alternativam voluit illis integram. Hunc effe legitimum Canonis fenfum oftendi pluribus in ejus Scholio. Et ifta etiam de caufa ipfum Magnus Leo circumduxit. Iftos Primates, quos Nicæni Canones omninò firmarunt, exftingui aut penitùs fupprimi noluit. noluit, nec ex ipforum fpoliis erigi novum in Regia urbe Patriarchatum, An Nicolaus Pontifex per Dioceseos Primatem conftanter intellexerit folum Romanum Pontificem, ideoque hic de totius mundi appellationibus fanciri crediderit, eft alia quæftio, nec fpectat ad hunc locum. Eum cefpitare fecerunt antiquorum Romanorum Antiftitum apud Ifidorum Mercatorem Epiftolæ, in quibus ad Theophilum Alexandriæ Patriarcham fcribit Victor Pontifex: Si quis putaverit se à proprio Me Dico, Ex parte. Etenim plures Schifmatici Græci garriunt Papalia privilegia effe à dictis Canonibus translata Conftantinopolim, ideoque & cunctas Chriftianitatis appellationes ad ejus Epifcopum migraffe. Eo tempore Occidentale Imperium dependebat ab Orientali, & Oriens Occidenti dabat Imperatorem. Quinimmò jam dudum Conftantinus Imperii Sedem fixerat Conftantinopoli, Hinc laudata Synodus garritur tranftuliffe, vel potiùs translata declaraffe Papalia item privilegia, feu univerfalem Chriftianitatis Epifcopatum. Et reverà, fi à cujufcumque Patriarchalis Diœcefeos Provincialibus Synodis ac judiciis non nifi ad proprium Patriarcham, aut certè ad Conftantinopolitanum Epifcopum provocari permittant ac jubeant ifti Canones, univerfalem Chriftianitatis Præfecturam omnino tranftulerunt in hunc, ejus declarant translatum. At verò Nilus eft moderatior ac fapientior, Romanum & Conftantinopolitanum Epifcopos adfirmat folummodò æquari, & utrumque appellari poffe ab omni Ecclefia, nec exindè hunc aut iftum conftitui aut declarari oecumenicum totius mundi Epifcopum. Quòd nempè admittendarum appellationum poteftas non fit character Superioritatis. Et hanc fententiam in litteris ad Carolum Calvum Francorum Regem probare videtur, agens de Romana Rothaldi Sveffionenfis Epifcopi appellatione, Nicolaus primus Pontifex: Si adversùs Provincie Metropolitanum Epifcopus vel Clericus habeat querelam, juxta Chalcedonenses Regulas jubetur, ut petat Primatem Diœcefeos, aut Sedem Regiæ urbis Conftanti-tropolitano gravari, apud Patriarcham vel Primanopolitana, & apud ipfam judicetur. Quod tamen nulli dubium eft multò magis apud Romuleam urbem, quàm apud Conftantinopolitanam esse penitùs obfervandum. Eodem modo loquitur in litteris ad omnes Galliæ Antiftites. Per Diœcefeos Epift. 41. Primatem videtur intelligere Papam. Palàm fe exponit in litteris ad Imperatorem Michaelem. Cùm Chalcedonenfis Canon dixiffet, Petat Primatem Diœcefeos, Præceptum pofuit, regulamque conftituit; cùm verò disjunctiva conjunctione addidiffet, Aut Sedem Regiæ urbis Conftantinopolitanæ, liquet profectò, quia hoc fecundùm permissionem in. dulfit. Quem autem Primatem Diœcefeos fanda Synodus dixerit, præter Apoftoli primi Vicarium, nullus penitus intelligitur. Ipfe eft enim Primas, qui & primus habetur & fummus. Ne verò moveat, quia fingulari numero, Diœcefeos, dictum eft, fciendum eft, quia tantumdem valet dixiffe Primatem Diacefeos, quantùm fi perhibuiffet, Diœcefeon. Vult à totius mundi Provincialibus judiciis vel ad Papam vel ad Conftantinopolitanum Epifcopum appellari poffe, & hanc alternativam firma Epift. 48. tem Diœcefeos, aut apud universalis Apoftolicæ Eca clefiæ judicetur Sedem. Quod ipfum ibidem fcribit Pontifex Anicetus. Apocryphus iftarum Epiftolarum conditor omninò refpexit ad nonum Chalcedonenfem Canonem. Credidit ab ipfo fanciri de totius mundi appellationibus, ideoque in Conftantinopolitani Antiftitis locum intrufit Romanum. Nicolaus Pontifex in Canonem ita graffari noluit: Solùm dixit & variè demonftravit adfcriptam illic Conftantinopolitano Epifcopo auctoritatem longè potiori jure competere Romano. Et fic patet Macarii Ancyrani pro tranf lato Papatu defumpta ex hoc Canone fundamen ta effe fchifmatica nugamenta. Delitat & Nilus Cabafilas. Quis enim un quam audivit fufcipiendæ appellationis auctoritatem non effe characterem Superioritatis? Aliud una voce conftanter clamant Leges, Canones, omnium gentium confenfus. Hinc quoties de uniendis Ecclefiis tractatum eft, Romana Ec clefia primo femper loco poftulavit fuum Prima, tum, deinde appellationes, utpotè primum ejus ejus characterem . Poft Michaelis Cerulariif Poft Michaelis Cerularii fchifma primus unionem tentaffe videtur Imperator Michael Ducas, cognomento Parapinacius: Verùm Acta latent aut perierunt. Eandem apud Alexandrum tertium Pontificem tentavit Imperator Manuel Comnenus, & de ejus articulis Patriarcha Michael Anchialus fcripfit Dialogum, cujus hoc eft compendium: Ex Dialogo fanctiffimi ac fapientiffimi Patriarchæ Con ftantinopolitani, Domini Michaelis Anchiali, ad Porphyrogenitum Imperatorem Dominum Manuelem Comnenum, cum multi Antiftites, qui Pape fuberant, Conftantinopolim pervenerunt, Ecclefiarum unionem procurantes, nibil aliud à Gracis expofcentes, quam ceffionem Primatus ipfi Papæ, appellationem, & illius commemorationem fieri. Ita habes apud Leonem Allatium in opere L.2. c.12. de confenfu Ecclefiæ Occidentalis & Orientalis. Etiam de Imperatore Michaele Palæologo, unionem petente ab Alexandro quarto, fcribit L.I. c.6. Georgius Phranzes; Concordia tribus capitibus circumfcripta ac definita eft. Primum fuit, ut in SCHOLIO N. Wormatienfem, quae noftrum feptimum Gregorium de variis calumniosè confiis criminibus damnare & degradare attentarat, Pfeudo-fynodum impetit & circumfcribit etiam hic Dictatus. Ipfum in manufcripto Hiftoriarum memoriali elucidat, qui fub Philippo Pulchro Francorum Rege fcripfit Parifiis, Joannes Victorinus: Roma facta eft diffenfio magna, bis qui pro Imperatore erant dicentibus Hildebrandi depofitionem juftam effe, quia reus erat Majeftatis, ob hoc quod contra Imperatorem ordinaverat alium, rebellandique contra ipfum audaciam affumpferat; Aliis dicto Pape faventibus, quod licet dictum criA. 1081. men commififfet, non tamen poterat de jure deponi, XIX. criminibus que objicerentur, condemnaretur, ne- Othonem primum Imperatorem, & ab ipso nifi in Concilio generali. Alii non nifi à generali, alii etiam à folorum Germanorum Wormatienfi Synodo dixerunt judicari potuiffe ac degradari.& manifefta utriufque Pontificis collufio exciPriorem fententiam non foli Germani tutati funt, A. 1077. fed etiam Itali Epifcopi, ut videre poffis apud Lambertum Schafnaburgenfem. De Herimanno Metenfi ac Adelberone Herbipolenfi Epifcopis, pofteriorem fententiam in Wormatienfi Conventiculo defendentibus, pergit idem Lambertus : Adelbero & Herimannus Pontificis damnationi aliquamdiu reftiterunt, incongruum valde & contra Canonum Scita effe dicentes, ut Epifcopus aliquis abfens, abfque generali Concilio, fine legitimisatis Cancellarius Joannes Gerfon, ut magni hoc fæculo viri affirment illum fuiffe primum iftius A. 1076. idoneis accufatoribus & teftibus, necdum probatis tarunt multorum pro utraque parte ingenia. In- 280 Epifcopus. Diftinguit jurifdictionis & rationis judicium: Priori in fidei rebus, pofteriori in aliis caufis afferit Pontificem fubeffe Synodis, ac poffe exauctorari. Etiam in pœnitentiæ fuæ Bulla Pius fecundus Pontifex fuum cum Cardinali Juliano Cæfarino Viennenfe colloquium laudans, hæc fcribit: Tuebamur antiquam fententiam, ille novam defendebat; Excellentiam generalis Concilii extollebamus, ille Apoftolicæ Sedis poteftatem magnopere collaudabat. Olim à fe in Ænea Sylvio defenfam pro Bafileenfi Synodo fententiam lucidè confitetur effe antiquam. fententiæ auctorem. Quibufdam tamen videntur falli Videtur fententia effe longè antiquior. Erenim Philippopolitana Eufebianæ factionis Pfeudo-fynodus degradare attentavit Julium Pontificem: Afferebat fe Ecumenicam, ideoque tantam fibi arrogabat poteftatem. Eodem fuco Diofcorus Patriarcha Alexandrinus in nefcio quo Nicæno conventiculo fimile damnationis convitium latravit in Sanctum Leonem. Et de Africanis Epifcopis, ob tria Chalcedonenfis Concilii Capitula cum Vigilio Pontifice decertantibus, fcribit in Chronico Victor Epifcopus Tonnonefis: Africani Antiftites Vigilium Romanum Epifcopum, damnatorem trium Capitulorum, Synodalitèr à Catboiica communione, refervato ei pœnitentiæ loco, recludunt. Honorium primum, licet defunctum, damnavit fexta Synodus, feptimaque & octava confirmarunt. Et Francorum in Gallia ac Germania Epifcopis, antiquorum Canonum violationem improperantibus, ideoque comminantibus excommunicationem ac degradationem, refpondit Gregorius quartus: IlJud, quod minari vos cognofcimus, periculum gradus, quis explicare poterit quantum fit abfurdum, , cum veftra quantumque inconveniens & ftultum Comminatio non fit propter crimen, homicidium fcili cet, facrilegium, vel aliquid hujufmodi? Et adversùs improperatum fibi perjurium adjungit: Perjuri pejeratum degradare non poffunt. Ob capitale crimen fatetur fe ab integris Epifcopis omninò poffe degradari. Etiam Nicolaum primum Pontificem degradavit Photius Patriarcha Conftantinopolitanus. Et Pafchalem fecundum ob Henrico quinto Imperatori redditas Antiftitum inveftituras degradandum cenfuit Jonnes Primas Ecclefiæ Lugdunenfis. Eandem pœnam Adriano fecundo ob falsò illi impactam quorumdam Canonum violationem minatus eft Hincmari Remenfis Epifcopi ftylo Rex Francorum Carolus Calvus. Nec folum Joannem duodecimum, fed etiam Benedictum quintum degradari per Synodum curavit memoratus Imperator Otho. Et Philippo Augufto Francorum Regi, fuum cum Anfeberta confummatum matrimonium folvi expoftulanti, refpondit Innocentius tertius tangi hic Articulum Chriftianæ Fidei, atque adjunxit: Si fuper hoc abfque generali deliberatione ConEp. 104. cilii determinare aliquid tentaremus, prater Divinam offenfam & mundanam infamiam, quam ex co poffemus incurrere, forfan ordinis & officii nobis periculum immineret, cum contra Evangelicam veritatis fententiam noftra non poffit auctoritas difpen fare. Lucidè fatetur fe à Synodo poffe deponi. Philippi Pulchri Francorum Regis adversùs Bonifacium octavum Pontificem acer defenfor, ac in Prædicatorum Ordine infignis Theologus, Joannes de Parifiis eandem thefim in libro de Regia ac Papali poteftate conftanter defendit, & adjungit: Contra Papam poteft quatrupliciter effe difcuffio atque judicium. De ftatu, feu legitima electione, de poteftate, de poteftatis abufu, & perfonali defectu. Quoad omnia quatuor docet Pontificem, quin & ipfam Apoftolicam Sedem fubeffe Concilio, & poffe judicari. Eandem fententiam ferè fequitur Venericus Vercellenfis Lib. 3. Cap. 23. Refpondeo varia Ecclefiæ tempora, variamque in ipfis difciplinæ formam effe diftinguenda. Epifcopum atque Diaconum effe fine crimine, id eft, fine quovis gravi peccato, mandat Canon Apoftolicus: Et per plura fæcula fuit is rigidiffimè cuftoditus. Quifquis quovis crimine acceptum baptifmum violaffet, fiebat irreparabiliter atque perpetuò irregularis, quifquis fœdaffet facrum Ordinem, ipfo facto erat citra reftitutionis fpem abjectus ad Laicos, ac degradatus. Obligabatur occultum etiam crimen propalare, & ordinis fui executionem ad fui Epifcopi vel Synodi manus deponere. Qui Canon omninò adftrinxit etiam Pontificem Romanum. Ipfum namque non folis Apoftolicis, aut generalium Synodorum, fed etiam fuis adftringi Canonibus nemo olim dubitavit : Quivis enim legislator ligatur fua lege. Hinc ut Sanctum Cornelium Pontificem non folum perperam ac irritè electum, fed etiam omni priori gradu exutum evinceret factio Novatianenfis, garrivit illum Trophymi Thurificati Epifcopi communione fuiffe pollutum. Erat firmum argumentum, ideoque ejus non confequentiam, fed calumniofum antecedens evertit in litteris ad Antonianum Epifcopum Sanctus Cyprianus. Eodem fine San&tum Marcellinum ac Sanctum Melchiadem, Romanos Pontifices, de thurificationis aut traditionis crimine, aut certè de iftiufmodi criminoforum communione calumniati funt Donatifte. Ex lapfu ifto dixerunt Romæ non ampliùs effe legiti mum Pontificem, ideoque fuis iftic Montenfibus alium ex Africa fubmiferunt. Ex eodem Canone in Apocryphis Sinueffanæ Synodi Actis laudatus Marcellinus lapfum fuum publicè confitetur, ac deponit Papatum. Vera Synodus in tanto crimine tunc non difpenfaffet. Et adversùs Liberium Pontificem, ad Arianis quibufdam Episcopis communicandum, & Syrmienfis fidei Decreta profitenda feductum, exclamavit in publicatis nuper fragmentis Sanctus Hilarius Epifcopus Pi&tavienfis: Anathema tibi à me dictum, Libert de Sociis tuis. Iterum tibi anathema, & tertiò, prævaricator Liberi. Eum habuit pro degradato, immò pro lapfo atque ejecto extra omnem com. munionem Chriftianitatis. Et ipfum inter & Collegas patenter non diftinguit: Quòd nempè Canon Romanum Pontificem cum aliis Epifcopis æqualiter obligaret. Nequaquam Arianus, fed Ariana dumtaxat communione pollutus fuit Liberius, ideoque per factam cunctis apud Ariminum lapfis Epifcopis novam clementiam reparari meruit, alioquin numquam reparandus. Et ex Et ex hoc Canone adversùs Julium, Sanctum Leonem, Vigilium, atque Honorium Pontifices factio Philippopolitana, Diofcorus, Africani Epifcopi, & fexta Synodus procefferunt, aut crediderunt fe procedere. Hoc item modo in se perjurii vel homicidii reum potuiffe procedi, fuprà confeffus fuit Gregorius quartus. In Pontificem, qui fe ipfum non degradarat, nullus umquam potuit judicialem dare fententiam, generalis tamen Synodus femper potuit incurfam à Canone pœnam declarare. Hoc enim non eft aliud, quam extrufio degradati. Dico, Generalis Synodus: Ea namque declaratio, licet non fit actus jurifdictionis, fieri tamen debet à legitima poteftate, qualis refpectu Pontificis eft fola generalis Synodus. Et hinc Philippopolitanam factionem, & Nicænum Diofcori Conventiculum, non folum quòd viros innoxios, fed præfertim quòd totius Dominicæ vineæ Præfides degradare, aut degradatos decla rare attentaffent, damnarunt Sardicenfis Synodus & Chalcedonenfis. Eadem de caufa Sanctos Pontifices Sylveftrum & Damafum de nefcio quibus gravibus criminibus calumniatores non ad Patriarchalem Synodum, fed ad publica Conftantini & Gratiani Tribunalia detulerunt. Norant ifti Synodo nec declaratricem aut executricem in fuos Pontifices competere poteftatem. Verùm ad generalem Synodum fatigari Epifco pos & Laico judicio fubdi detrectantes laudati Pontifices, feverioribus fe ipfidedere judictis Sacer dotum. Patriarchali fuæ Synodo fe fponte fubmiferunt. Ita in Theodofiani Codicis apud Jacobum Sirmondum Appendice fcribit ad Imperatorem Gratianum pofterior Romana Synodus. Eadem de caufa accufatus apud Theodoricum Italiæ Regem Symmachus Pontifex fuæ fe Syno do dedit examinandum. Hinc item ab Epifcopi, Metropolitæ, Patriarchæ, atque etiam Romani Pontificis, de incurfa ob crimen degradatione famofi, communione quidem fe fecerne. bat olim populus aut Clerus, nemo tamen fubCan. 15. ditus poterat ipfos è throno deturbare. Quinim mò ut ante legitime Synodi declaratoriam fententiam nullus omninò adversùs fuum Patriarcham attentet iftam fecretionem, ex caufis fanxit octava Synodus. Et adjungit de Romano Pontifice: Si Synodus univerfalis fuerit congregata, Cap. 21. fa&a fuerit etiam de fancta Romanorum Ecclefia quavis ambiguitas & controverfia, oportet venerabiliter & cum convenienti reverentia de propofita quæftione fcifcitari, & folutionem accipere. Quemvis Romani Epifcopi lapfum non nifi à generali Synodo permittit duci in examen. Et hinc de animæ per hærefim morte non penitus rectè fcripfit ad Pafchalem fecundum Pontificem Goffre Lib. I. dus Abbas Vindocinenfis: Hujus mortis auctorem Epilt. 7. vel noviffimum Ecclefiæ membrum credere, etiamfi Paftor videatur, errare eft. Huic errori quicumque inhæferit, merebitur ab ipsa vitæ radice præfcindi. Tolerandus quidem eft Paftor, ut Canones dicunt pro reprobis moribus, fi verò exorbitaverit à fide jam non eft Paftor, fed adverfarius, à quolibet peccatore, tantùm Catholico, deteftandus. Licet enim, fecundùm fanctorum Decreta Romanorum Pontificum, etiam meretrici communem Ecclefiæ fidem defendere. Nifi Romani Epifcopi hærefis fit toti mundo manifefta ista Regula non habet locum. Antiqua interim, quæ Epifcopos ob varia crimina dejecit ad Laicos, feu ipfo facto degrada. vit, difciplina jam pridem laxata eft, & ad folam ferè hærefim contracta. Hinc legitimè promotus Pontifex ob folum iftum lapfum jam pridem poffit extrudi. Quod ipfum & illi, quicumque jam à pluribus fæculis Pontifices degradare tentarunt, funt palàm profeffi: Hærefim femper pofuerunt fui Attentati & conatus fundamentum. Etenim Nicolaum primum, antequam degradaret, de varia hærefi accufavit etiam præfumptor Photius. Et inter crimina, ob quæ Joannem duodecimum extrufit Romana Synodus, fuerunt & hi articuli Quòd Diaboli in honorem vinum bibisset. Quòd in ludo aleæ, Jovis, Veneris, cœterorumque Dæmonum auxilium popofciffet. Et Gregorio feptimo non folummodò Necromantiam & alia adversùs fidem horrenda facinora, fed etiam Berengarianam hærefim, ac dolofum ejus patrocinium impegit Synodus Wormatienfis. Ita habes in criminatorio libello Cardinalis Bennonis, ac in Chronico Abbatis Ufpergenfis. Et ut Pafchalem fecundum degradandum perfuaderet, Laicam Antiftitum inveftituram effe hærefim docuit Joannes Archiepifcopus Lugdunenfis. Quam opinionem falfam credens Sanctus Ivo Carnutenfis Epifcopus conftanter etiam docuit de ifta degradatione ne vel cogitandum. Ex fola item hærefi fe degradari poffe, fupra ad Philippum Auguftum fcripfit Innocentius tertius. Etiam in Bonifacium octavum, Joannem vigefimum fecundum, ac Eugenium quartum, quos aut degradare attentarunt aut poftularunt degradandos, variam hærefim objecerunt Philippus Pulcher Francorum Rex, Ludovicus quartus Imperator, & Synodus Bafileenfis. Dixi, Legitimè promotus Pontifex: Quòd enim manifefta intrufio, dubiaque item & fchifmatica electio judicari poffint ab Ecclefia, fuo loco expo netur. De judiciali fententia agit præfens Dictatus, ipfumque confirmant quæ adversùm Eufebiana in Philippopolitano Conventu factionis, Diofcori Patriarchæ Alexandrini, & Photii Conftantinopolitani audaciam, & de fextæ Synodi in Honorium Decreto dixi fuis locis. Se in judicium vocari non poffe, nec folam fuam perfonam, fed nec fuum judicium poffe à quoquam judicari, uti rem toti orbi manifestam, conftanter in litteris ad Fauftum Magiftrum, & ad Dardaniæ Epifcopos affirmat Sanctus Gelafius, Nempè lapfum fe in crimen, cui Canon ipso facto non infligit degradationem. De ejufmodi lapfu accufatus pofteà fuit etiam Symmachus Pontifex, ideoque in Apologetico ejus libello fcribit Ennodius tunc Diaconus Ticinenfis Altorum fortè hominum caufas Deus voluit homines terminare, fed fedis Romanæ Præfules fuo fine quæftione reservavit arbitrio. Voluit Beati Petri Apoftoli Succeffores Colo tantùm debere innocentiam, & fubtiliffimi difcufforis indagini inviolatam exhibere confcientiam. Infigniter id & amplè confirmat. Confirmat &|| nifi manifeftè ab Evangelica veritate decedat. Non folùm à Gallicana Synodo, fed à nullo homi. num, id eft, nec à generali Concilio affirmat Papam poffe judicari, Jpfum, licet Apostoli cam Cathedram Pharifaicis moribus, dummodò non falfo dogmate, maculet, affirmat toleran dum, Divino refervandum judicio, & ab homi Quid opus multis? Dictatum hunc lucidè firmavit & in Canonem redegit Synodus octava. Primò fancit, ut nulla laica Poteftas ul-nibus non damnandum. Nec ipfe folus hæc fcrilum Patriarcham fede fua extrudat, aut quovis modo inhonoret, fed omnem illis reverentiam impendat, Romano præfertim, itemque Conftantinopolitano, Alexandrino, Antiocheno, ac Hierofolymitano, Agit in defunctum Michaelem Auguftum, à quo pulfus atque ejectus Cap.21. fuerat Sanctus Ignatius Conftantinopolitanus, necnon in Ludovicum fecundum, eadem meditatum de Sancto Pontifice Nicolao. Deinde in Photium, foe diffimos in laudatum Pontificem libellos tamquam generalem Synodum fpargere aufum, pergit Canon, fimilemque audaciam rigidiffimè damnat, ac tandem de vera generali Synodo concludit: Si Synodus univerfalis fuerit congregata, & facta fuerit etiam de fanta Romanorum Ecclefia quævis ambiguitas pfit, fed ejus etiam Metropolita Daimbertus من controverfia, oportet venerabiliter & cum convenienti reverentia de propofita quæftione fcifcitari, folutionem accipere, aut proficere aut profectum facere, non tamen audacter fententiam dicere contra Summos fenioris Rome Pontifices. Voces, Ambiguitas, Controverfia, Sententiam dicere, palàm oftendunt agi de criminibus, quibus ipfo facto non eft adnexa pœna degradationis. Voces, Audacter fententiam dicere, funt defumptæ ex Sancti Bonifacii primi ad Rufum Theffalonicenfem, ac alios Illyrici Epifcopos litteris, exftantibus apud Epift. c. illuftriflimum Lucam Holftenium: Nemo umquam Apoftolico culmini, de cujus judicio non licet retractari, manus obvias audacter intulit, nifi qui de fe vo luit judicari. Criminalem de Romano Pontifice quæftionem laudatus Canon permittit examinari, reumque Pontificem cum reverentia poftulari ad folutionem ac fatisfactionem, verùm rigidiffi mè damnat prorumpi in audaciam, qua judicetur Pontifex aut damnetur. L. 2. Eandem veritatem tradit, de Benedicto quin Verùm jampridem ceffare hanc omnem quæ. ftionem audivimus fuprà à Nicolao Cardinale Cufano. Peccata enim noftra per Schifma aut Paganifmum exftinxerunt quatuor Patriarchatus, & præter ipforum paucas reliquias manfit nobis folus Romanus. Ita Ecumenica Ecclefiæ Synodus contracta eft ad Patriarchalem, quam certum ac manifeftum eft pleno jure fubeffe Pontifici, ac non poffe de ipfo judicare. Certè de Sylveftro, Damafo, ac Symmacho, nifi fe fponte fubmififfent, numquam judicare attentaf fet. Similiter fe fubmittenti Leoni tertio acclamavit omnis ifta Synodus: Nos Sedem Apoftolicam, quæ eft caput omnium Dei Ecclefiarum, judicare non audemus. Nam ab ipfa nos omnes & Vicario ejus judicamur, ipfa autem à nemine judicatur, quemadmodum & antiquitùs mos fuit. Quòd ifta in Synodo fupremam atque irrefragabilem auctoritatem femper habuerit Pontifex, fupra audivimus à laudato Cardinale Cufano, & fuo loco eft abundè oftenfum. Et hinc Bafileenfis Eugenium degradare aufa, & totam Ecclefiam à fe repræfentari jactitans, Synodus graviter ex. ceffit. Nullus enim illi adfuit Orientalis Patriar cha, nullus ipforum Legatus. Et plurimi defuerunt Latini Epifcopi. Egregiè id intellexit, to dubiæ electionis Pontifice, ad Othonis primiqui Caroli feptimi Francorum Regis, Eugenii من degradationem damnantis, litteras fcripfit ad dictam Synodum: Apud viros graves dubitatur, num Eugenii depofitio &fubfequens electio funt ritè, juftè, Canonicè, & legitimè celebrate, & an congregatio Bafileenfis tunc fufficienter repræsenquod utinam numquam feciffet, exilio apud taverit Ecclefiam univerfalem ad tam arduos actus Hammaburgh relegari præcepit. Et Joanni Lugdu-exfequendos. Ideò Rex, quia non eft sufficienter innenfium Primati, evocanti ad Aufanam Syno-formatus fuper prædictis, perfeverat & manet in dum, & Pafchalem fecundum iftic degradare paranti, refcripfit Sanctus Ivo Carnutenfis Epifcopus: Non videtur nobis utile confilium ad illa Concilia convenire, in quibus non poffumus eas perfonas, contra quas agitur, condemnare vel judicare, quia nec noftro, nec ullius hominum probantur fubjacere judicio. Variè id confirmat, & concludit: Hæc dicentes non inftruimus Prudentiam veftram, fed excufamus innocentiam noftram quia principales Ecclefiæ claves nolumus poteftate fua privare, quæcumque perfona Petri vices babeat, Epift.236. Concilia convenire, obedientia Eugenii, in qua nunc ftat. Poft Græ corum Apoftafiam factas è folis Romani Patriar chatus Epifcopis Synodos non nego effe per omnia Ecumenicas, addo tamen idcircò Pon tificem avito in ipfas Primatu non excidiffe. Proindè quoufque perfeveraverit ifta miferia, nullam ad judicandum Pontificem effe in mundo poteftatem, ipfi etiam Apoftolicæ Sedis Adverfarii coguntur fateri. Et hinc cunctos da ifta quæftione fcriptos libros Theodoricus à Niem re&tè fuafit exurendos. Ea item, quæ Pontificem ob |