folus Romanæ relationis defectus quævis,alioquin legitima, generalium etiam Synodorum Acta fufpendat ac vacuet, & fuo loco oftenfum eft, & adhuc oftendetur. Joannes Launojus urget & hæc verba ; Priùs conftare oportuit, utrum buic quam alii conferendum Sacerdotium videretur. Ab bis præfertim, à quibus fe Maximus vel deftitutum, vel appetitum injuria querebatur. Urget non dici; Priùs conftare apud Apoftolicam Sedem dumtaxat oportuit, utrum buic quam alii conferendum Sacerdotium videretur. Refpondeo laudatorum verborum hunc omninò effe fenfum. Agunt de Nectarii ordinatione, affirmantque ante finitam Maximi caufam non potuiffe fieri. Præfertim quod caufam fuam Maximus appellaffet ad Romanum Epifcopum. In degradati enim ac Romam appellantis Epifcopi fedem ante plenum quæftionis & retractantis judicii finem non impo ni novum Epifcopum, difertè mandant Canones Sardicenfes. Laudata igitur verba affirmant ante Nectarii ordinationem conftare debuiffe & apud & per Apoftolicam Sedem de conclufa Maximi caufa, ideoque ipfum, non Nectarium effe adhuc Epifcopum Conftantinopolitanum. Exponitur appellatio Sancti Joannis Ertium, quod pro fuis cogitationibus ad ducit in Epiftola ad Paulum Ratuynum nobis verò, qui nec convicti, nec redarguti, neo Joannes Launojus urget & hæc verba : Super duorum ordinatione fit in urbe Roma noftrum Orientaliumque Concilium. Urget non dici : Super duorum ordinatione apud Apoftolicam dumtaxat Sedem judicium effe debet. Refpondeo fic omninò potuiffe dici. Etenim Epistola loquitur ex Sardicenfi Canone, qui retractatorium de Romam appellantibus Epifcopis judicium plenè credit fapientiffimo Romani Pontificis arbitrio, atque ita hanc Maximi appellationem Damafus omninò potuiffetbenfi funt, pænæ Ecclefiafticarum legum fubjaceant; apud folam fuam Apoftolicam Sedem, feu in fola finitimorum Epifcoporum Synodo retractare. Verùm erat graviffima ac nodofiffima quæftio, nec folùm Maximum atque Nectarium tangebat, fed etiam San&um Gregorium Nazianzenum, Petrum Alexandriæ Patriarcham, omnem Orien talem Ecclefiam, immò & pacem totius Chriftianitatis. Hinc non in fola fuæ Provinciæ, fed in pleniori Synodo retractare Damafus voluit atque finire. Notanda funt hæc verba : Neque enim indignum videtur, ut Romanæ Ecclefiæ Antiftitis, finitimorumque & Italorum Epifcoporum debeant fubire Tractatum. Edicunt Orientales Epifcopos huic retractatorio judicio adfuturos, non ut Judices, fed uti reos vel accufatores, qui coram Romano Epifcopo ac ejus Provinciali aut certè Primatiali Synodo dent fuorum Actorum rationes. Proinde eodem modo Damafus proceffit in caufa Maximi, quo Julius in caufa San ti Athanafii: Maximi appellationem admifit, ei detulit fufpenfivum effectum, factam Nectarii fuperordinationem caffavit, partes evocavit Romam, priores Judices tranfmutavit in reos aut accufatores, & fanxit caufam in plena Italiæ Synodo retractandam. Ipfam tamen pofteà ob rationes retractavit cum folis finitimis Epifcopis. Ulteriorem rei feriem edicere non eft hujus loci. Interim lucet etiam Maximum Cynicum non ad totius Occidentis Synodum, fed provocaffe ad folam Sedem Apoftolicam, & ab ipfa fola fuiffe judicatum. Refpondeo diftinguenda tempora, & omnia concordare. Joannes enim fuit bis damnatus. Primo in Conventu ad Quercum feu hortos Ruffinianos. Damnatus fuit abfens. Ejus enim Synodus excepit Theophilum effe Egyptium, ideoque à Nicænis Canonibus non permitti judicare in Thracia, ipfe autem Joannes & il lum qua & alium Conventiculi Principem Aca cium Berrhæenfem in Syria Epifcopum afferuit fuos hoftes, comparere noluit, aliam & melio rem & majorem, licet centum ac mille Epifcode Hermias porum, poftulavit Synodum, Zozomenus: Notarius ex aula feftinabundus adveniens, Joannem urfit ut ad Epifcopos exiret, illos L. 3. e. autem ut in ferenda fententia non cundarentur. Cum 17. igitur quater vocatus, ad Ecumenicam Synodum provocaffet, illi nihil aliud caufati, quam quod vo catus non obtemperaffet, eum depofuerunt. Damnaverunt in contumaciam, Verùm quod adversùs patenter iniquam tanti fui Epifcopi ejectionem Conftantinopolitanus populus tumultuaretur & Theophilum minaretur in pontum demergere completa non fuit executio. Joannes man. Cap. 8. deportatus. Et tunc primum appellavit Innocen- fit Epifcopus, atque ita quievit ejus appellatio. || prævaricator conjectus in navim, & in exilium tali perfeveravit, & Sacerdotes ordinavit, ac ca- Magni Athanafii & ejus in damnatione Collegarum factam à Julio Pontifice reparationem exfufflatura, aut faltem moratura in Antiocheno Encœniorum Conventu Eufebiana Arianorum factio, Divina Apoftolicæ Sedis privilegia directè non præfumpfit tangere: Noverat montem iftum, fi tangeretur, fumigaturum. Sanxit degradatum à quavis Synodo Epifcopum non nifi à majori Synodo reparari poffe, & omnem aliter ad Ecclefiam fuam & Cathedram redire aufum excidere omni reparationis fpe, ac deinceps nec audiendum. Ita Romanas appellationes & reparationes conati funt per dolofos gyros evertere Antiochiæ tentarunt clanculariè ac indirectè, quod revelata poftmodum facie compleverunt in Conventu Philippopolitano. Porrò inflicta Sancto Joanni apud Quercum damnatio non per majorem Synodum, fed dumtaxat per Conftantinopolitani populi tumultum exfufflata fuerat, ac ita ille revocatus ac repofitus in Se-fe, Leontius contra': At plures dem. Hinc memorato Eufebianæ factionis Canone ipfum aggreffa eft Theophili factio tunc denuo Joannes appellavit. Omninò fateor non ad Apoftolicam Sedem, fed ad majorem Synodum provocaffe Cedendum iniquo tempori, & adductos Canones non jam impugnandos, fed difpenfatoriè admittendos duxit, & ex ipforum Præfcripto majorem Synodum invocandam. Verùm apud hofce Canones fera erat ifta invocatio. Admiffa non fuit, nec auditus Joannes, fed tamquam turbidus Antiochene Synodi & Concilio refragati funt. Rurfus cum Joannes, dice- pro 270 S. GREGORII SEPTIMI PONTIFICIS prodiit in publicum, donec Imperatoris mandato esset in exilium abductus. Quæ omnia firmat & Zozomenus, errans tamen dictam adversùs Antioche verba Joannes Launojus affirmat à Sancto Joanne nerium Mediolanenfem & Chromatium Aquilejenfem Refpondeo nullo authentico teftimonio pro- nos Canones exceptionem non à Joanne, fed abfomum dignitatem Sedis Primæ læfisse, quod ad Veadverfariis Epifcopis fuiffe interjectam. Nam quomodo factio adversùs palmare iniquitatis fuæ fundamentum interceffiffet? Quod ipfum confirmat oculatus teftis Palladius: Et quidem Ammonius ac Leontius, conjuncti Acacio & Antiocho, ingreffi ad Regem dicebant decem Epifcopos ex parte Joannis evocandos pro Canonum auctoritate ftatuenda, aliis afferentibus eos à Catholicis editos, aliis è contra dicentibus ab Arianis fuiffe compofitos. Ingreffus autem Elpidius Laodicææ Syriæ E. pifcopus, vir vitæ merito & canitie ipfa venerandus, unà cum Tranquillo, fuadebant Regi non oportere Joannem irrationabiliter ejici. Neque enim priùs depofitus, fed pulfus à Comite fuerat, neque à feipfo remearat, fed ex Præcepto Pietatis fuæ, Notario ad boc miffo. Præterà, quos proferrent Canones Hæreticorum effe, quod apertis indiciis oftendi poffet. Cum verò perfifterent Joannis adverfarii indisciplinatè contendere, & alii quidem clamosa voce perftreperent, alii verò improbis geftibus, præfente Imperatore, tumido pectore & Spiritu turgido infanire viderentur, modefiè Canonum scientissimus Elpidius, modico impetrato filentio, fic Regem alloquitur: Non diutius Manfuetudinem tuam vexemus Imperator, fed iftud fiat. Subfcribant Fratres noftri Acacius & Antiochus, & cæteri fe effe illorum fidei, qui illos expofuerunt Canones, quos iph obtendunt, & foluta eft controverfia. Multis oftendit ab ipfo Joanne, nequaquam ab ejus adverfariis adverfum iftos Canones fuiffe interceffum. Per iftos, inquam, Canones Joannes ab utraque damnatione primùm conatus eft fe evolvere & extricare, & non nifi poft fibi inflictam per ipfos damnationem appellavit, jam deportatus, ad Sedem Apoftoli cam. Ad Epiftolæ, quam Innocentio Pontifici appellans fcripfit, calcem Joannes addidit: Scripfi mus ifta & ad Venerium Mediolanenfem, ad Chromatium Aquilejenfem Epifcopum. Ad quæ verba Joannes Launojus: Sic fcribitur cum ad plures fcribitur, & à pari vel à paribus scribi dicitur. Hinc ut chartæ, ita & Epiftolæ pariculæ cur non dice ventur? Bellarminus id notare oblitus eft, ubi pro Romani Epifcopi Primatu laudat hanc Chryfoftomi Epiftolam. Oblivio hæc Ecclefiafticæ Hiftoriæ non parum importat detrimenti. Quibus enim Epiftolæ verbis Romani Epifcopi Primatum erigit, eifdem Venerii Mediolanenfis & Chromatii Aquilejenfis Epifcopi Primatum erexiffet fingulari in tractando religione, accuratione magna, æquali judicio. Pura puta eft diffimulatio. Hæc verba : Obfecro ut fcribas, ut hæc tam iniquè facta, & abfentibus nobis declinantibus judicium, non babeant robur, fi cut neque natura fua babent. Illi autem, qui adeò iniquè egisse deprehenfi funt, pœnæ Ecclefiafticarum legum fubjaceant; nobis verò, qui nec cavici, nec redarguti, nec habiti ut rei fumus, litteris veAris & caritate veftra, aliorumque omnium, quorum fcilicet & anteà focietate fruebamur, frui concedite. Exftans apud Palladium Epiftola addit: Ecclefiis noftris jubete reftitui. Hæc inquam, Simplicianum de folis infantibus qui baptizantur apud ipfos. Quod Romano Epifcopo Mediolanenfem non æquaverint, lucet ex hocce Decreto: Placuit ut litteræ mittantur ad Fratres & Coepifcopos noftros, & maximè ad Sedem Apoftolicam, in qua præfidet Venerabilis Frater nofler Anaftafius. Tres dumtaxat Metropolitas habebat tunc Italia: Romanum Mediolanenfem , ac Aquilejenfem. Et hi duo Italicis in Synodis folebant adfedere Pontifici, & graviores cum illo caufas tra&tare. Nam & ita nuper Damafo in Romana, & Syricio in Capuana Synodo affederant Sanctus Ambrofius Venerii, & Auguftinus (a) Chroma(a) Valetii Anteceffor, & cum ipfis retractaverant appel- rianus. lationem Maximi Cynici, Evagrii & Flaviani Adn. Node Antiochena Cathedra quæftionem, aliafque ris. caufas graviffimas. Laudatarum Metropoleon Epifcopi in Provinciali Italia Synodo erant bina Romani Pontificis latera: Hinc illis fuam caufam, huic commendandam, commendavit etiam Sanctus Joannes Chryfoftomus. Pergit Joannes Launojus: Innocentius non conqueritur, quod Chryfoftomus ad Synodum potius quam ad Sedem Apoftolicam provocaverit. Quod ita Pontifex Ecclefiafticarum rerum peritus noverat Chryfoftomum nihil feciffe, quod à Majorum Inftitutis abborreret; id verò feciffe, quod æquitati & rationi confentiret. Immò tantùm abeft, ut ea de re conqueftus fit, ut iis quæ à Theophilo contra Joannem adła fuerant, & à fe & Venerio & Chromatio refciffis, necessariam adhuc Synodum, eamque effe folam ju dicaverit, quæ excitate inter Chryfoftomum & Theophilum, inter Thraces atque Ægyptios, controverfia finem imponeret, fed exfpectandum effe ufque ufque monet, dum illa congregari poffit. Scilicet compertum atque exploratum erat, auctoritatem Synodi quàm Sedis Apoftolicæ majorem effe Utique auctoritatem generalis Synodi, in qua Chriftiani nominis repræfentatio celebratur. Refpondeo San&tum Joannem Chryfoftomum nullatenùs appellaffe ad generalem totius Ecclefiæ Synodum, fed dumtaxat ad quamvis, & apud Quercum & apud Conftantinopolim factis in fuam innocentiam conventibus majorem. Appellavit enim juxta duodecimum Antiochenum Canonem, ita inimicam factionem fperans circumducere atque evadere. Qua in re omninò aliquid egit alienum à Majorum inftitutis. Etenim ad Apoftolicam Sedem ftatim provocare debuerat juxta Sardicenfes Canones, à quibus damnari iftum Antiochenum, & Apoftolicam ad Romanum Epifcopum appellandi traditionem firmari, fuprà nobis dixit Palladius Helenopolitanus Epifcopus, & fuo loco eft pluribus demonftratum. Et hunc Joannis lapfum lucidè notat in litteris ad Conftantinopolitanum Clerum & Populum Innocentius : Lucidè affirmat hoc in negotio non fecundùm profcriptos Antiochenos, fed fecundùm authenticos Sardicenfes Canones fuiffe procedendum. Rectè tamen Joannem non arguit. Etenim venia digniffimum lapfum rabida Theophili fatio abundè caftigarat, virum juftum damnans non folum ob alia prætenfa crimina, fed etiam quòd contra Antiochenum Canonem appellare præfumpfiffet. Et hinc etiam lucet appellationem hanc non nifi adversùs fecundam damnationem à reftituto in Epifcopatum Joanne fuiffe interjectam. Et non tam à Joanne erat ifte lapfus, quam ab ipfo Theophilo, qui adductis Antiochenis Canonibus ad ita appellandum compulerat. quippè Canones Romana non admittit Ecclefia. Quod fi obtinueris, evidens & irrefragabilis erit ratio tua. Ex quibus liquet Theophilum adversùs impartitam Joanni communionem, & pro Antiochenis Canonibus frequenter ac potenter interceffiffe apud Pontificem, hunc firmum conftitiffe in fua fententia, & femper voluiffe retractatorium caufæ judicium fieri non fecundùm Antiochenos, fed fecundùm Nicænos Canones, id eft, Sardicenfes. Etiam Arfatii fuperordinationem exfufflavit, ipfum Chriftiano nomine, feu laica etiam communione, tanquam alienæ fedis pervaforem privavit Pontifex, & addidit de futura generaliSynodo: Non oportere Joannem judicium ingredi, nifi illi priùs Ecclefia communioque redderetur. Voluit spoliatum ante omnia reftitui, atque ita non nudum, fed veftitum cum veftitis Synodaliter luctari. Et hæc omnia non Chromatius aut Venerius, fed folus decrevit cum finitimorum Epifcoporum Synodali confilio Innocentius. Nec obfunt hæc Palladii de laudati Pontificis ac Imperatoris Honorii ad Imperatorem Arcadium & Orientalem Ecclefiam Legatis verba: Acceptis Sandi viri, Emilius Cythegius, & Gaudentius Epifcopi, unà cum Valentiano Bonifacioque Presbyteris, Imperatoris Honorii & Papæ Innocentii, & Italiæ Epifcoporum, Chromatii Aquilejenfis & Venerii Mediolanenfis, ac reliquorum Epiftolis, unà cum Commonitorio Concilii totius Occidentis, cum evectionibus publicis Conftantinopolim concefferunt. Hæc enim eft illa Synodus, quam ad laudati Pontificis de variis in deportato Joanni faventes & communicantes Epifcopos atque Clericos violentiis graviffimas querimonias fieri juffit laudatus Honorius, & de qua fcribit laudatus Palladius: Non tulit ultra Innocentius Pontifex indignitate fumma permotus, fcripfitque ad Honorium Imperatorem. Litteræ defunt. Motus bis litteris Princeps præcepit Synodum Occidentalium Epifcoporum congregari, & cum in unam fententiam concurrisset, ad se referre. Con Et quis unquam dixit vel audivit temeraria Theophili in Sanctum Joannem judicia fuiffe non à folo Innocentio, fed etiam à Venerio & Chromatio circumducta atque caffata? Longègregati Italie Epifcopi Imperatorem orant, ut fcriCap. 3. aliter fcribit in laudato Dialogo Palladius: Ad bac, utique ad laudatas appellantis Joannis litteras, refcripfit beatiffimus Papa Innocentius, communioneque utriufque partis admissa, Theophili judicium caffum atque irritum effe decrevit, dicens oportere conflari aliam trreprehenfibilem Synodum Occidentalium ac Orientalium Sacerdotum, cedentibus Concilio amicis primùm, deinde inimicis. Neutrarum quippè partium, ut plurimùm, rectum effe judicium. Quod ad lectam Theophili de his Actis relationem exhorruerit, lacrymatus fuerit, ac temeritatem graviter increpuerit Pontifex, addit Palladius, & fubnectit ejus Refcriptum: Fra ter Theophile, nos & te & Fratrem noftrum Joannem communionis noftræ esse decrevimus, ficut & in prioribus litteris fatis expreffimus. Et nunc in fententia noftra voluntate perdurantes, rurfus eadem fcribimus. Et quotiefcumque fcripferis, nifi debitum fequatur convenienfque judicium, propter ea quæ magno cum dedecore gefta funt, poffibile non eft nos à Joannis communione decedere. Itaque fi confcientiæ confidis, tu quoque judicio accurre ad Synodum proximè in Chrifto celebrandam, & illic juxta Nicæni Concilii Canones & Decreta contende. Alios beret Arcadio Fratri fuo, ut juberet Theffalonicæ Concilium fieri, quo facilius poffent utręque partes Orientis Occidentifque concurrere. Addentes perfe&am Synodum non numeri quantitate, fed qualitate fententie, certam & irrefragabilem tuliffe fenten tiam. His inflammatus Imperator Epifcopo quidem Romano fcribit, ut mittat Epifcopos quinque, Pref byteros duos Romanę Ecclefie, Diaconum unum, qut ipfius ad Fratrem Epiftolas ferrent. Dati in Joannem à Theophilo judicii Apoftolica caffatione dudum pofterior fuit hæc Synodus, & in ipfa Chromatius & Venerius nihil præ aliis Italiæ Epifcopis fingulare fecerunt. Quòd caffationem iftam folus Innocentius fecerit, affiduè clamat Palladius. Cyriaci Emeseni in Syria Epifcopi è perfequentium manibus fugam & Romanum acceffum laudat, atque pergit : Poft Cyriacum advenit Eulogius Apamea Bythinię Epifcopus, afferens litteras à quindecim Epifcopis de Joannis Concilio, & à pręclaro fene Anyfio, in quibus illi quidem & precedentem, & quę tunc erat, Conftantinopoleos totius depredationem, va ftitatemque fignabant. Angfius verò Romane fe Ecclefie judictum fequi fatebatur. Anyfius erat Ar chie diolanenfem & Chromatium Aquilejenfem eifdem lit- 272 chiepifcopus Theffalonicenfis. Et infrà: Poft illos wenit Demetrius Epifcopus Pefinuntis, qui peragrato Oriente prædicaverat communionem Ecclefiæ Romana cum Epifcopo Joanne, teftibus Pape Innocentiiscopi Athanafium abfolverunt, & in communionem litteris, afferens Epiftolas ab Epifcopis Cariæ, in quibus Joannis amplectebantur communionem. Ab Antiochene item Ecclefia Presbyteris, ubi Romanorum fequuntur difciplinam, laudantes integritatem judicii, & ordinationem apud se factam de Porphy rio ut illicitam & nefariam execrantes. Pergit Palladius de Theodoro Thyanenfi Epifcopo, Metropolita fecundæ Cappadociæ: Theodorus Thyaneus Epifcopus, vir fumma gravitatis, ubi ex bis quæ venerant ad aures ejus, quid ageretur advertit, ne Theophili temeritatem fequeretur, relictis omnibus ad fuam remeavit Ecclefiam, valefaciens Co mitatui, fuamque Provinciam vallans pietatis muro, ad finem ufque in communione perfiftens fidelium Romanorum, de quibus Paulus teftatur & dicit; Fi des veftra annuntiatur in univerfo mundo. Et in Dialogi fine Theodorus Romanæ Ecclefiæ Diaconus dicit ad Palladium: Det tibi Dominus mi fericordiam in die illa invenire, quia ab bujufmodi rebellium Sedi Apoftolicæ Epifcoporum communione deceffifti. Eft autem bec Romanæ Ecclefiæ fententia, non communicare in finem ufque Orientalibus Epifcopis, maximèque Theophilo, donec Dominus univerfalis Synodi tribuat locum, ac per eam curet pu trida membra corum, qui ifta geffere. Nullus à Chromatic aut Venerio, fed omnes à Romana Ecclefia affimant Joanni redditam communio nem, & circumducta Theophil Gefta. Quid enim auctoritatis hab-at Mediolanenfis aut Aquilejentis Epifcopus in Synodos Orientis? Et nullus ex cunctis Joannis communionem tenentibus, ac ejus caufa perfecutionem paflis Epifcopis aut Clericis acceffit Mediolanum auc Aquilejam, fed omnes Romam accefferunt, atque Romanum Epifcopum: Norant ab hoc unico fe poffe reparari, Joannes Launojus laudat hæc Sancti Gelafii Pontificis ad Fauftum Magiftrum verba: Euphe mium miror, fi ipfe ignorantiam fuam non perfpicit, qui dicit Acacium ab uno non potuiffe damnari. Ita. que non perfpicit fecundùm formam Chalcedonenfis Concilii Acacium fuiffe damnatum? Nec novit cam, aut fe noffe diffimulat, in qua utique per numerofam fententiam Sacerdotum erroris bujus auctores fuiffe damnatos, ficut in unaquaque berefi à principio. Chriftianæ Religionis & factum fuiffe, & fieri manifefta rerum ratione monftratur, Decefforemque meum fuiffe executorem veteris Conftituti, non novæ Conftitutionis auctorem? Quod non folum Prafuli Apoflolico facere licet, fed cuicumque Pontifici, ut quoslibet & quemlibet horum fecundum Regulam bærefeos ipfius ante damnatæ à Catholica communione difcernant. Acacius quippè non fuit vel propri inventor erroris, ut in eum nova Scita prodivent, fed alieno facinori fua communione fe mifcuit. Itaque neceffe eft ut in illam recideret jufta Jance fententiam, quam cum fuis fuccefforibas per Convenientiam Synodalem fufceperat auctor erroris . Ad hæc, inquain, verba Joannes Launojus commentatur: Cur Chryfoftomus, ut ad Innocentium Romanum Epifcopum, fic & ad Venerium Me fufceperunt, quod & Julium ad Orientales fcripfiffe Refpondeo plures hic contineri errores. Pri- emendationem non habet. Nam fi ei, qui optimo ju- fortaf Ep. 259. |