nii Præfide fententiam dixit adftans Sanctus Flavianus: Appello à te. Et Hilarus Romanæ Eccle fiæ Diaconus ac Legatus: Contradicicur. Sola voce inter Acta appellarunt. Nec defunt alia huiuf modi exempla. Fateor appellationes fuiffe paffim relatas pofteà in libellum; verùm legem aut confuetudinem, quæ id faciat fpectare ad fubftantiam, ufque huc ignoro. Quare laudata Valenti niani verba videntur rectius exponi per Dominum Cardinalem, quàm per Dominum Parifienfem Archiepifcopum. Quidquid fit, etiam Maximus Cynicus à Conftantinopolitana Synodo provocayit ad Sanctum Damafum: nec ullus contradixit.

Joannes tamen Launoius rectè fcripfit aliud effe Romanum Pontificem appellari, aliud ab ipfo folo appellata m caufam judicari. Etenim de Romanis appellati onibus fanxit Sardicense Concilium: Si quis degradatus Epifcopus poftulet fuum negotium rursùs audiri, & ad fuam fupplicationem Romanorum Epifcopum judicare vifum fuerit, Cap. 5. ut à proprio latere Presbyteros mittat, erit in potefate ipfius quodcumque rectè habere probaverit. Et fi decreverit oportere cos mitti, qui cum Epifcopis fint judicaturi, babentes auctoritatem ejus à quo miffi funt, bos ponendum eft. Si autem fufficere putaverit ad rei cognitionem & Epifcopi sententiam, fafiet quod prudentiffimo ejus confilio rectè habere videbitur. Romano Epifcopo permittit ut appellatas caufas aut ipfe per fe ipfum, aut per Legatos à fuo latere Presbyteros, aut per eofdem Judices, aut per vicina Provinciæ Synodum retraAter: Adeoque & retractari omninò permittic per generalem Synodum. Electionem permittit Romani Epifcopi prudentiffimo arbitrio. Quare nec Sanctus Flavianus Magnum Leonem, nec quis alius appellans Epifcopus alium Pontificem ad hunc aut iftum retractationis modum potuit adftringere. Abfit à Flaviano iftud contra Canones exegiffe. Et hinc ejus, Domni Antiocheni, Eufebii Dorylæenfis & Cyrenfis Theodoreti caufas folus in fuæ Provincia Synodo Magnus Leo retractavit: Læfæ autem ab Ephefino latrocinio fidei quæftionem retractari ex ra tionibus voluit in generali Synodo. Et iftius folius gratia hanc poftulavit ab Imperatore Theodofio, & tandem à fucceffore Martiano impetra-plum adduxit. Affirmat aut erraffe tantùm Ponvit. Hæc omnia oportet maturè distincta.

Quam omnem doctrinam infigniter confirmat in octava Synodo magnificentiffimus Patritius Bahanes, dicens ad degradatum Photium: Loquere, Domine Photi, quodcumque habes juftitiæ opus. Totus mundus hic eft, ne claudat vifcera fua fandla & univerfalis Synodus: Quonamque vis confugere? Romam? Ecce à Roma in Orientem, en ab Oriente bic adfunt. Adfirmat Photium à generali ifta Synodo, fi quidem Romana Legatio non adfuiflet, omninò potuifle Romam provocare. Quod ipfum fieri poffit, ubi dicta Legatio mandati limites excederet, aut quovis modo prævaricaretur. Pro eadem thefi quidam adducunt etiam fuperius laudata Valentiniani tertii ad Theodofium verba: Secundùm folemnitatem Conciliorum Conftantinopolitanus Epifcopus Romanæ Civitatis Epifcopum per libellos appellavit. Dominus Cardinalis Perronius laudari exiftimat confuetudinem, qua Romanas adversùm fua Decreta appellationes etiam Ecumenicæ Synodi foleant admittere. Verum Dominus Petrus de Marca laudari mavult confuetudinem, quæ damnatos à Synodis Epifcopos jubeat non fola voce inter Acta, fed fcripto per libellum appelL.7. C. 7. lare: Secundùm morem Conciliorum appellatio fieri debebat fervatis fcripturæ folemnibus, quemadmo d'um docet hic locus, qui prorfus fingularis eft. Ref pondeo id ifto in fenfu effe reverà fingularem. Etenim iftam per libellos appellandi neceffitatem nulla firmant authentica teftimonia. Et adversùs pronunciatam in fe à Diofcoro Ephefini latroci

An Græcorum Epifcopi olim appella-
verint ad folum Romanum Pon-
tificem?

Q

Uòd Græcorum olim degradati à fuis Synodis Epifcopi, non ad folum Romanum Pontificem, fed ad totum Occidentis Concilium femper appellaverint, adeò conftanter fcribit in variis Epiftolis Joannes Launoius, ut in Epiftola ad Jacobum Boetium de Sancto ViEtore adjungat: Gelafius humani paffus eft aliquid, cùm ut Sedem Apoftolicam fine Synodo damnatos abfolviffe Epifcopos confirmaret, Athanafium in exem

tificem, aut impofuiffe. Et probat ex famosa Sancti Julii Pontificis Epiftola: Tametfi folus fim qui fcripfi, non meam tamen folius fententiam, fed omnium Italorum, & omnium in his Regionibus Epifcoporum fcripfi. Ego autem nolui omnes fcribere, ne à multis onerarentur. Certè ad conftitutum tempus convenerunt Epifcopi, & ejus fententiæ fuere, quam vobis iterùm fignifico. Quapropter, Diledif fimi, etiamfi folus fcribo, fcribere tamen me communem omnium fententiam vos fcire volo. Hæc quidem à nobis adversùm non aquas veftrorum bominum, fed injuftas & fufpectas caufificationes dicta funto. Quod autem non temerè aut injuftè fufcepe rim in communionem Coepifcopos noftros Athanafuum & Marcellum, etiamfi priùs dicta fufficiant brevibus tamen ratio demonftranda eft. Hanc Epiftolam adducit & laudat in fecunda fua Apologia Magnus Athanafius, & fubdit: Hec Romæ Synodus per Julium Epifcopum fcripfit. Quæ verba cum his ejufdem Athanafii, Julius per Arcbidamum & Philoxenum Presbyteros fcripfit, Joannes Launoius comparat, & adjungit: Locutio hæc à Bellarmino numquam adhibebitur, ut Julius fupra Concilia afferatur.

Refpondeo locutionem iftam potiori jure ad duci poffe, ut Pontifex fuprà, quàm ut afferatur effe infra Concilium. Quare Dominus Cardinalis Bellarminus Joanne Launoio fuit longè per fpicacior. Etenim non Ecumenica totius Ecclefiæ, fed dumtaxat Primatialis, cui & quidam advene affederunt Epifcopi, folius Italiæ fuit ifta Synodus, de qua in litteris ad Conftantinopoli

tanum Clerum rectè fcripfit Felix tertius: Quoties
intra Italiam propter Ecclefiæ caufas, præcipuè fi-
dei, colliguntur Domini Sacerdotes, confuetudo re-
tinetur, ut fucceffor Præfulum Sedis Apoftolicæ ex
perfona totius Italia Sacerdotum, juxta follicitudi-
nem fibi Ecclefiarum omnium competentem, cuncta
conftituat, qui caput eft omnium. Quam confue-
tudinem affirmat à Nicæna Synodo confirma-
tam. Ejufdem Synodi Magnus Affeffor, ut-
potè Ravennatum Metropolita, Sanctus Petrus
Chryfologus fcripfit ad Hærefiarcham Eutyche-
tem: In omnibus hortamur te, ut in his, quæ à
Beatiffimo Papa Romanæ Civitatis fcripta funt, obe-
dienter attendas, quoniam Beatus Petrus, qui in
propria Sede & vivit & præfidet, præftat quærenti-
bus fidei veritatem. Nos enim pro ftudio pacis &
fidei, extra confenfum Romanæ Civitatis Episcopi,
caufas fidei audire non poffumus. Hac ergò in Sy-
nodo folus Papa conftituit omnia, & omnium adtinopolitanum Epifcopum citavit Romam, San-
ipfam fpectantium Epifcoporum perfonam fufti-
net, & fine ejus confenfu totum Epifcoporum
corpus fidei caufas nec poffit audire: Solus iftic
decifivum habet fuffragium, reliqui Epifcopi
dumtaxat approbant & confultant. Adeò pleno
jure fubeft Pontifici ifta Synodus, ut etiam Ni-
colaus Cardinalis Cufanus affirmet hoc à nemine
dubitari. Hinc ergò ipsa scripfit per Julium Pon-
tificem, quòd nempè Julius illic effet omnia, &
omnia iftius Acta in hujus nomen concipi debe-
rent & edi. Quocirca quifquis illi Romanum Epi-
fcopum ftudet fubjicere, fe profitetur Ecclefiafti-
cæ Hierarchiæ ignarum. Porrò Dominus Cardi-
nalis Bellarminus rectè in unum chaos non con-
fudit omnia, fed Provinciales, Primatiales, ac
Patriarchales Synodos difcrevit ab Ecumenicis,
& novit ab una ad aliam non duci argumentum.
Pergamus ad Athanafii appellationem.

Conftanter affirmo Sanctum Gelafium effe omnibus Joannis Launoii exceptionibus majorem, ideoque vera effe hæc ejus ad Dardaniæ Epifco

pos

nibil relinquatur dubii de communione Fratris noftri
Athanafit. Et in litteris ad virginem Principiam
Sanctus Hieronymus : Alexandrini Sacerdotes
Papa Athanafius, & pofteà Petrus, perfecutionem
Ariane hærefeos declinantes, quafi ad tutiffimum Epift. 16.
communionis fua portum, Romam confugerunt. Uti-
que ad portum recipiendæ communionis. Et in
litteris ad Conftantinopolitanæ Ecclefiæ afflictum
à fuo Epifcopo Neftorio Clerum Sanctus Pon-
tifex Cæleftinus: Habetis vos, quicumque Eccle-
fia eftis ejecti, pene noftrorum temporum Beate
recordationis Athanafii Alexandrinæ Ecclefiæ pru-
dentiffimi Sacerdotis exemplum. Fugatus illic, &
in noftris partibus roboratus eft. Denique bic ei re-
dintegratus eft ftatus, & in hac Sede quietem com-
munionis invenit, à qua femper Catholicis fubve-
nitur. Exftat Epiftola in prima parte Ephefini
Concilii. Et in Edicto, quo Acacium Conftan-
Etus Felix tertius: Coepifcopus nofter Joannes,
fugatus ab hæreticis pervaforibus Sedis Alexandri-
ne, appellationis libellum nobis ingeffit, quem mo-
rem Majoris fui beatæ memoriæ Athanafii exemplo,
Priorum noftrorum, non potuimus refutare. Agit
de Joanne Thalaia Alexandrino Epifcopo, Epift. 4.
quem ad folam Apoftolicam Sedem provocaffe 13.
teftantur etiam Sanctus Gelafius, in ejus vita li- 18.
ber Pontificalis, ac in Breviario Liberatus Dia- L. 2. c. 8.
conus Carthaginenfis. Et in Ecclefiaftica hifto- C. 11.
ria Socrates: Athanafius, perfequentium mani-
bus elapfus, Romam properè contendit. Et infrà:
Eodem tempore Paulus Conftantinopolis Epifcopus,
Afclepas Gaze, Marcellus Ancyre, & Lucius
Adrianopolis, alius ob aliam caufam accufati, &
Ecclefiis fuis ejecti, Romæ omnium Civitatum fa-
cilè Principis verfantes, Julium Romanum Episco-
pum de fuo ipforum ftatu certiorem faciunt. Ille ve-
rò, quoniam Ecclefia Romana privilegium præter
cæteras obtinebat, litteris fuis ad Epifcopos Orien-
tis liberiùs perfcriptis illorum partes tueri ftudet:
In Orientem litteras mittit, què & fuus cuique locus
reftitueretur, & illos qui eos temerè abdicaverant,

verba: Apoftolica Sedes frequenter, more Ma-
jorum, etiam fine ulla Synodo præcedente, & abfol-
vendi quos Synodus iniquè damnaverat, & damnan-graviter reprehenderet. Illi decedunt Roma, litterif
di nulla exiftente Synodo quos oportuit, habet facul
tatem. Sandle memoriæ quippè Athanafium Syno-
dus Orientalis addixerat, quem tamen exceptum
Sedes Apoftolica, quia damnationi Græcorum non
confenfit, abfolvit. Sanctæ memoriæ nihilominus
Joannem Conftantinopolitanum Synodus etiam Ca-
tholicorum Præfulum certè damnarat, quem fimili
modo Sedes Apoftolica, etiam fola, quia non confen-
fit, abfolvit. Itemque fanda memoriæ Flavianum,
Pontificum congregatione damnatum, pari tenore,
quoniam Sedes Apoftolica non confenfit, abfolvit.
Nobifcum profitetur Sanctum Flavianum non à
Chalcedonenfi Synodo, fed à folo Sancto Leone
fuiffe abfolutum. De Athanafio iftud ipfum affir-
mat in litteris ad Alexandrinam Ecclefiam Sardi-
cenfis Synodus. Eufebianæ, quæ ipfum damna-
verat, factionis coram fe tergiverfationes & clan-
deftinam fugam exponit, ac pergit de ejufdem
Athanafii facta per Julium reparatione: Qua ex
re æquitas judicii Fratris & Coepifcopi noftri Julii
liquidissimè apparuit, qui non temerario confilio, fed
cum matura deliberatione fententiam tulit, adeò ut

C. 16. 17.

que Julii Epifcopi confifi ad fuas ipforum Ecclefias
redeunt. Et Hermias Zozomenus: Athanafius fu-
giens Alexandria Romam adventavit. Eodem tem-
pore Paulus etiam Conftantinopolitanus Epifcopus
fortè illò acceffit, & Marcellus quoque Epifcopus L. 3. e. 7.
Ancyræ ; & Afclepas Gazæ Epifcopus, itemque
Lucius Adrianopolitanus. Quorum factas ab Eu-
febiana Arianorum factione criminationes cùm E-
pifcopus Romanus intellexiffet, & omnes fidei Con-
cilii Nicæni confentientes reperisset, in communio
nem recepit. Et cùm propter Sedis dignitatem cura
omnium ad ipfum spectaret, fingulis fuam Eccle-
fiam reftituit, fcripfitque ad Epifcopos Orientis, &
ipfos incufavit, quod fe inconfulto de bis viris ju
dicaffent, Ecclefiafque perturbassent, cùm Decretis
Nicæni Concilii ftare nollent. Deditque mandatum,
ut illorum quidam omnium nomine ad diem conftitu
tum accederent, perfpicuè declaraturi fententiam,
quam de his tulerant, æquam effe & juftam. Pa-
palis, ex qua mutuatus hæc eft Zozomenus, Epi-
ftola latet aut periit, ejus tamen fubftantiam re-
petit laudatus Julius in Refcripto ad dentatas An-

16.

tur,

no Patriarcha inftantiam affirmat ex Apoftolico Canone fpectare ad Romanum Epifcopum Athanafium fine prævia ad fe relatione neque per Tyriam, neque per Antiochenam Synodum damnari potuiffe, ideoque omnia utriufque Con ventus in ipfum Acta effe non fynodalia judicia, fed irregularia Attentata. Etiam Marcelli, Pauli, Lucii & Afclepiadis damnationem poft Epifcopale judicium debuerant retuliffe. Hunc enim effe veterem Ecclefiæ morem & Canonem fcripfit ad Sanctum Victricium Rothomagenfem Epifcopum Sanctus Innocentius primus. Et quod non fola prioris, fed etiam pofterioris relationis omiffio judicium vacuet & exfufflet, fuo loco oftenfum eft, & adhuc oftendetur.

tiochena Synodi litteras: Quòd non temerè autifle & novum ftudium eft. Primam de Alexandri
injuftè in communionem fufceperim Coepifcopos noftros
Athanafium ac Marcellum, brevibus ratio vobis
demonftranda eft. Rationes infigniter demon-
ftrat, & profequitur: Cùm iftiufmodi allegaren-
&tot teftes pro Athanafio ftarent, & ipfe tam
juftè pro fe adferret, quid quæfo nos oportuit facere?
An quod Ecclefiaftici Canonis eft, hominemque proin-
de non condemnaremus, fed potiùs reciperemus,
eumque pro Epifcopo, quemadmodum eft, babe-
remus? Etiam Marcelli caufam exponit, & per-
git: De viro, quem recle opinionis & finceræ reli-
gionis effe teftimoniis approbatum eft, quid quæfo
nos facere oportuit? Anne ut eum pro Epifcopo habe
remus, quemadmodum habemus, an potiùs à com-
munione repelleremus? Hæc quidem ego, non tan-
quam eorum caufam agens fcribo, fed ut & vobis
fidem facerem viros iftos juftè & canonicè à nobis re-
ceptos effe, & vos minimè habere caufam litigandi
Affiduè inculcat laudatos Epifcopos non à totius
Occidentis Synodo, fed à fe receptos in fu
ordinis communionem, & à perperam inje-
to degradationis vinculo abfolutos. Quod nem-
pè non ad iftam Synodum, fed ad fola Sancti
Petri Apoftoli privilegia appellaffent. Et adjun-
git : Omnia fecundum Canonem fecimus. Quod
ipfum affeverat in Ecclefiaftica hiftoria etiam
Theodoretus. Et Philippopolitanum Eufebia-
næ factionis conventiculum fcribit: Julium Urbis
Rome damnavit omne Concilium fecundùm antiquif-
fimam legem, ut auctorem communionis Marcelli &
Athanafii, cæterorumque fceleratorum: Et iterùm:
Julium Urbis Romæ, ut Principem & Ducem ma.
lorum, qui primus januam communionis fceleratis
atque damnatis aperuit, cæterisque aditum fecit
ad folvenda jura Divina, defendebatque Athana-
fium præfumenter atque audaciter, hominem cujus
nec teftes noverat, nec accufatores. Non ab aliqua
Synodo, fed à folo Julio affirmat Athanafium
& Marcellum receptos in gradum, ideoque &
iftum folum damnat, tamquam veteris per quin-
tum Nicænum confirmati Canonis prævaricato-
rem. Quæ omnia altè clamant Athanafium &
alios cum ipfo damnatos Epifcopos ad folum
Julium provocaffe.

1.2. C. 4.

Hæc ergò eft facti fpecies: Athanafius, Mar-
cellus, Paulus, Lucius, & Afclepas, ab Aria-
na Eufebii Nicomedienfis Epifcopi factione dam-
nati & dura pafli, appellarunt ad Sedem Apo-
ftolicam, Romam accefferunt, ex ipfis damnan-
tium Synodorum Actis demonftrarunt cuncta
violenter attentata contra Canones, firma à fuæ
Synodi aut Diœcefeos Collegis contulerunt inno-
centiæ teftimonia, & adjuvari poftularunt por
teftate illa, quam Sancto Petro dedit Dominus:
Confirma Fratres tuos. Et Julius omninò confir-
mavit, præfertim Athanafium: Quod Tyria
Synodus de tanto, & quidem alienæ Dioecefis,
Patriarcha fine prævia relatione judicaffet.
Tanti judicii dixit fe debere effe non dumtaxat
Suffragatorem, fed etiam Auctorem. Et hinc
Philippopolitana factio ipfum arguit, quòd re-
paraffet hominem, cujus nec teftes audiverat nec
accufatores. Verùm fine fundamento. Etenim
non plenè repararat. Laudatorum Epifcoporum
appellationibus fufpenfivum effectum dumtaxat
detulerat juxta Apoftolicum Canonem, atque
ita ipfos falvo ulteriori examine retinuerat &
firmaverat in priftino gradu & fua communione.
Et ad ulterius examen & caufæ retractationem
priores Judices evocavit Romam, futuros iftic
rec
reos aut accufatores, & daturos actuum fuorum
rationem Præfertim quòd factionis Princeps
Eufebius ita poftulaffet. Quòd non omnes Orien-
tales Epifcopos, fed folos Eufebianos evocave-
rit, difertè affirmat in Refcripto ad Antioche-
nam Synodum, atque adjungit: Hæc potiffima
mihi fcribendi ratio fuit, ut buc veniretis, quo vo-
bis præfentibus omnia corrigi & fanari poffent, ac
propterea alacriùs à vobis & fine recufatione occurren-
dum fuit, ne qui hactenus infamia iftorum fcelerum
laborant contumacia non comparendi in judicio
libellos contra fe datos videantur refellere non po-
tuiffe. Lucidè afferit ipfos, non tamquam Judi-
ces ad Synodum, fed tamquam reos ad Tribu-
nal fuiffe evocatos. Et evocationem fuiffe juxta
Canones difertè affirmat Theodoretus. Verùm
quòd non comparerent, & moras ex moris ne-
cterent, pergit Pontifex: Præter hæc omnia
annum totum, & integros fex menfes apud nos bæfit
Athanafius, vefiram præfentiam exspectans, aut
quotquot comparere auderent, fuaque præfentia pu-
defecit omnes. Non enim judicio ftetiffet, nifi fui
fiduciam babuiffet. Neque fponte, fed litteris no-
||

Hæc Zozomeni verba, Quod fe inconfulto de bis viris judicaffent, exponit in laudato ad Antiochenam Synodum Rescripto laudatus Pontifex: Si, ut dicitis, omninò in culpa fuerunt, oportuit fecundùm Canonem, & non ifto modo judicium fieri. Oportuit fcribere omnibus nobis, ut ita ab omnibus quod juftum effet decerneretur. Episcopi enim erant, & non vulgaris Ecclefiæ, qui ifta patiebantur, fed quam ipfi Apoftoli fuamet opera ad fidem inftruxerant. Cur igitur, & inprimis de Alexandrina Civitate, nihil nobis fcribere voluiftis? An ignari eftis hanc confuetudinem esse, ut primùm nobis fcribatur, ut binc quòd juftum eft definiri poffet? Quapropter fi iftic hujufmodi suspicio in Epifcopum concepta fuerat, id huc ad noftram Ecclefiam referri oportuit. Nunc autem nos, quos certiores minimè fecerunt, poftquàm jam egerunt quod libuit, fuffragatores fuæ damnationis, cui nos non interfuimus, effe volunt. Non ita fe habent Pauli ordinctiones, non ità Patres docuerunt, fed faftus Chrift Lupi Oper. Tom.V.

>

Z

Aris

C. 9.

266

firis vocatus ad judicium comparuiffet, quemadmo-,
dum vos per litteras citavimus. Et tamen poft tanta
argumenta nos veluti infolitum quiddam agentes re-
prebendis. Tunc ergo & Tyrium de Athanafio,
& quodvis aliud de aliis laudatis Epifcopis judi-
cium planè exuflavit, firmavit ipfos in Epifco-
pali gradu, & cum Apoftolicis litteris ad fuas
Ecclefias remifit. Schifmaticas atque hæreticas,
quas adversùm Decreta hæc & in Antiocheno &
in Philippopolitano Conventu cievit factio, tur-
bas exponere non eft hujus loci.

Imani Pontifices femper confueverunt. Verùm in ifta Synodo Romanus Epifcopus erat omnia, & folus decidebat. Hinc ad iftam Synodum factæ appellationes palàm fiebant ad folam Sedem Apoftolicam. Ea quippè Synodus eft ipfa Apoftolica Sedes.

Apud Philippopolim edita Epiftola exftat, ac Exponitur appellatio Maximi Cynici,

Epifcopi Conftantinopolitani.

A Liud pro fuis cogitationibus exemplum ad

de femetipfa loquitur. Apud Antiochiam edita
latet aut periit. Fuiffe contumaciæ & contume-
liæ pleniffimam teftantur Julius Pontifex & Her-
mias Zozomenus. Fuit adeò fæda, ut ipfam ad
fuam Synodum legere Julius erubuerit. Omnia
ducit in Epiftola ad Joannem Molendinum
interim laudata Decreta per expreffos Canones
firmavit Sardicenfis Synodus: Sanxit à cunctis Joannes Launojus appellationem Maximi Cyni-
ci, de qua ad Imperatorem Theodofium fcripfit
per quamvis Synodum damnatis Epifcopis hono-
Romana Sancti Damafi Synodus: Quia reverà
rari poffe Sancti Petri Apoftoli memoriam, &
advertebamus Gregorium Nazianzenum nequaquam
ad ejus Sedem appellari, appellationi etiam fu-
fecundùm traditionem Patrum Conftantinopolitana
fpenfivum deberi effectum, & retractatorium
Ecclefiæ fibi Sacerdotium vindicare. Nos igitur in
judicium præfcribendo per Romanum Epifco-
Synodo ea, quæ totius orbis Epifcopis videbatur
pum modo effe peragendum. Etiam Antioche-
effe præfcripta, nihil temerè ftatuendum effe cenfui-
nos adversùm Romanam appellationem editos
mus. Adeò ipfo tempore, qui generale Concilium
Canones circumduxit & damnavit. Infigniter
declinaverunt, Conftantinopolique geffiffe dicuntur.
hoc tradit in Dialogo cum Theodoro Romanæ
Nam cùm cognovissent ad hoc partium venisse Maxi-
Ecclefiæ Diacono Palladius Helenopolitanus
quod
ut caufam in Synodo ageret fuam
Epifcopus. Adducit duodecimum Antiochiæ
Canonem, & adjungit: Et ifta quidem Regula, etiamfi indictum Concilium non fuiffet, jure &
more Majorum, ficut & fandte memorie Athana-
ut nequam, & à nequiffimis edita, in Sardicenfi
Concilio à Romanis, & Italis, Illyricifque, & Ma-fius, & dudum Petrus, Alexandrina Civitatis Epi-
cedonibus, & Græcis eliminata eft, quando Libe-
rius aut Julius fub Conftantis Imperio Athanafium,
Marcellum Galatam admifit ad Communionem,
quorum gratia etiam Canon ille fuerat editus. Sar-
dicenfis Synodus confirmavit antiquum Ecclefiæ
morem, & Apoftolicum Canonem, quem in
Ecclefiaftica hiftoria laudat, de Paulo Samofa-
tenfi adversùs fuam degradationem appellante ad
Aurelianum Imperatorem agens, Eufebius Cæ-
ejus
fareenfis Cùm Paulus ex Epifcopi domo,
Ecclefie propria, exire nollet, Imperator Aurelia
nus de ea re rogatus fententiam, fanctiffimè quid
effet agendum decrevit. Præcepit enim, ut domus
Ecclefie illis tribueretur, quibus Chriftiani Italie

Urbis Roma Epifcopi per litteras tribuendam refcriberent. A Chriftianæ Hierarchiæ perito Affeffore inftructus Princeps refcripfit hujufmodi caufas non ad fe, fed appellandas ad Romanum Epifcopum, & ejus judicio per omnia ftandum. Que omnia altiffimè clamant Athanafium & alios cum ipfo damnatos Epifcopos, non ad totius Occidentis Synodum fed ad folum Julium provocaffe. Interim omninò vera eft hæc per Dominum Petrum de Marca tradita ReL.7.c.6. gula: Appellationes factas ad Patriarchas cenferi ut conftat ex etiam factas ad eorum Synodos formula appellationis Eutychetis. Quod intellige non de plena Diœcefana, fed de fola ipforum Provinciali Synodo. Hæc enim eft ipforum confilium & confiftorium. Et in hac etiam Julius retractavit Athanafii atque Collegarum Epifcoporum caufam. Sic enim Ro

mum

fcopi, & Orientalium plerique fecerunt, ut ad
fcopi
Ecclefiæ Romanæ, Italiæ, & totius Occidentis con-
fugiffe judicium viderentur. Cùm enim experiri velle
adversùm eos, qui Epifcopatum ejus abnuerant,
comperiffent, præftolari utique etiam noftram fuper
eo fententiam debuerant. Non prærogativam vin-
dicamus examinis, fed confortium tamen esse debuit
communis arbitrii. Poftremò priùs conftare debuit,
utrùm buic abrogandum, quam alii conferendum
Sacerdotium videretur. Ab his præfertim, à quibus
fe Maximus vel deftitutum, vel appetitum injuria
querebatur. Itaque cùm Maximum in communionem
receperint noflra confortia, quoniam cum à Catho-
licis conftat Epifcopis ordinatum, nec ab Epifcopa-
tus Conftantinopolitani putavimus petitione removen-
dum. Cujus allegationem præfentibus partibus
putavimus pendendam. Nectarium autem cùm nu-
per noftra Mediocritas Conftantinopoli cognoverit
ordinatum cohærere communionem noftram cum
Orientalibus partibus non videmus. Præfertim cum
ab eifdem Nectarius dicitur illico fine communionis
confortio deftitutus, à quibus fuerat ordinatus. Non
mediocris igitur hic fcrupulus. Nec quædam nos angit
de domeftico ftudio & ambitione contentio, fed com-
munio foluta diffociata perturbat. Nec videmus
eam poffe aliter convenire, nifi aut is reddatur Con-
ftantinopoli qui prior ordinatus eft, aut certè fuper
duorum ordinatione fit in Urbe Roma noftrum Orien
taliumque Concilium. Neque enim indignum vide-
tur, Augufte, ut Romanæ Ecclefiæ Antiftitis, fini-
timorumque & Italorum Epifcoporum debeant fubire
tractatum >
qui unius Acholii Epifcopi ita exfpe-
&andum

Handum putaverunt effe judicium, ut de Occidenta libus partibus, Conftantinopolim evocandum putarent. Si quid uni buic refervatum, quanto magis pluribus refervandum eft? Nos autem à beatiffimo Principe fratre tuæ Pietatis admoniti, ut tuæ Clementia fcriberemus Imperio, poftulamus ut ubi una communio eft, commune velit effe judicium, concordantemque confenfum..

Joannes Launojus urget varia. Primò hæc verba de Maximo: Ad hoc partium venit, ut caufam in Synodo ageret fuam. Urget quòd Maximus non coram Apoftolica Sede, fed coram Synodo voluerit caufam agere, & adjungit : At Synodus eft plurium Epifcoporum. Refpondeo urgenda effe & hæc verba: Quod etiamfi indictum Concilium non fuiffet, jure & more Majorum utique facere potuiffet. Ecumenica, utpotè Totius orbis Epifcopis præfcripta, debebat effe ifta Synodus, ideoque ad ipfam devolvere fuam caufam fperaverat Maximus: Nam & hic eft mos Majorum. Verùm non comparuere Orientales Epifcopi, ideoque cum folis ferè Italis Synodum egit Sanctus Damafus, & ita ad illam folam, adeoque & ad folam Apoftolicam Se dem coactus fuit Maximus fuam caufam appellare. Et rectè. Nam hæc appellatio eft omninò Majorum jus & mos, firmatus & innovatus per Canones Sardicenfes, & Orientalium Epifcoporum appellationes ad generalem Synodum mon fuiffe conftrictas profitetur etiam Joannes Launojus: Eas conftringit ad folam Synodum Occidentis.

Cap.7.8.

debuit. Refpondeo Epiftolam loqui ex fexto Ni-
cano Canone, ex quo & ad Sanctum Joannem
Chryfoftomum Epifcopum Conftantinopolita-
num refcripfit accufatus per fratres longos Theo-
philus Alexandria Patriarcha: Arbitror te non
ignorare, quid præcipiant Nicæni Concilii Canones
fancientes Epifcopum non judicare caufam citra ter-
minos fuos. Si autem ignoras, difce. Et libellos
contra me fufcipere define. Nam etfi judicari me
opus fit, ab Egyptiis magis, quàm à te id fieri
oportet, qui feptuaginta quinque dierum itinere à
nobis feparatus es. Et congregatæ, cui dictus
præfidebat Theophilus, ac laudatum Joannem
evocanti ad Quercum Synodo refcripfit huic fa-
vens Synodus Conftantinopolitana: Noli Ecclefia
negotia folvere, noli confundere ordinem, & ne fcin-
das Ecclefiam, propter quam Chriftus defcendit ad
terras. Quòd fi impatiens folvis Nicæni Concilii
Canones, caufafque citra terminos tuos cognofcere
vis, ipfe ad nos tranfi in bene inftitutam Civitatem,
neque inflar Cain Abel in campum provoces, ut nos te
primùm audiamus. Exftant hæc apud Palladium
Helenopolitanum Epifcopum in Dialogo cum
Theodoro Romanæ Ecclefiæ Diacono de Actis
laudati Joannis. Nicæni Concilii tempore in
tres Patriarchas ac tres autocephalos Primates
erat diftributa Ecclefiæ Hierarchia, & de ipfis ac
per ipfos faciendis confecrationibus atque judi-
ciis edicit fextus Canon: Suis Privilegia ferventur
Ecclefits. Unicuique fancit fervari judicii præ-
rogativam, ideoque nec Alexandrinum ab An
tiocheno, nec Ponticum ab Afiatico, nec Thra-
cem ab hoc vel illo, aut vice verfa, in prima
inftantia judicari. Pluribus hæc oftendi in lau-
dati Canonis Scholio. Et formam hanc Canon
non induxit. Lucet ex Sancti Cypriani ad San-
&tum Papam Cornelium contra Feliciflimi Diaco-
ni factionem litteris: Statutum eft omnibus nobis,
& æquum eft pariter ac juftum, ut uniuscujufque
caufa illic audiatur, ubi crimen admissum eft, &
fingulis Paftoribus portio gregis eft adfcripta, quam
regat unufquifque & gubernet, rationem fui acus
Domino redditurus. Hunc Apoftolicum Cano-
nem, & ex ipfo natam confuetudinem Nicæna
Synodus dumtaxat confirmavit. Sub Damafi
Pontificatu Coftantinopolitana Ecclefia necdum
erat Patriarchalis, immò nec Metropolitana: Erat
in Europe Provincia ac Thracica Diœcefi fim-
plex fub Heracleenfi Metropoli Parochia, atque
ita ejus Epifcopus non à Romano Pontifice, fed
ab Heracleenfis Metropolitæ atque Primatis
Provinciali aut Dioecefana, vel alia majori
Orientis Synodo debebat in prima instantia judi-
cari. An primam ubique inftantiam potuerit ex
caufis affumere Pontifex, eft alia quæftio: Quid-
quid fit, paffim non folebat. Et hinc de degra-
dato per Conftantinopolitanam Synodum Maxi-
mo Cynico dixit Romana Damafi Synodus:
Non prærogativam vindicamus examinis. Et addi-
dit: Sed confortium tamen debuit esse communis ar-
bitrii. Utique per relationem. Maximi degrada-
tionem, quod Romam relata non fuiffet, affir-
mat irritam & nullam, ideoque ipfum in accepto
per Catholicos Antiftites Epifcopatu ufque ad
maturius examen effe firmandum. Quod enim

Probat ex hifce verbis: Athanafius & Petrus Alexandrinæ Ecclefiæ Epifcopi, ad Ecclefie Romane, Italiæ, & totius Occidentis confugerunt judicium. Urget eos non ad folius Romana Ecclefiæ aut Apoftolicæ Sedis, fed confugiffe ad ju dicium totius Occidentis. Refpondeo verba ifta explicanda per hæc fequentia: Romanæ Ecclefiæ Antiftitis, finitimorumque & Italorum Epifcoporum debent fubire judicium. Uterque contextus alJudit ad Sardicenfem Canonem, qui appellatas Epifcoporum caufas juxta fapientiffimum Romani Epifcopi arbitrium retractari fanxit, & quas laudatus Epifcopus quandoque in fola finitimorum quandoque in omnium Italorum, quandoque in plena fui Patriarchatus, quandoque in alia Synodo cenfuit retractandas. DifiunЯtivum fenfum habet adductus uterque contextus, neuter Romanum Epifcopum ad hunc vel iftum retractandi modum reftringit. Nec ullus unquam appellans Epifcopus præfumpfit aut valuit. reftringere. Et totius Occidentis, Italorum, aut folorum finitimorum Epifcoporum Synodus non funt aliud quam Patriarchalis, Primatialis, aut Metropolitana Romani Epifcopi Cathedra, adeoque omnes ad iftas Synodos factæ appellationes omninò fiunt ad Sedem Apoftolicam, ac ejus Antiftitem.

Joannes Launojus urget & hæc verba: Non prærogativam vindicamus examinis, fed confor tium tamen debuit effe communis arbitrii. Urget non dici Prærogativam examinis apud Apoftolicam Sedem dumtaxat vindicamus. Nec item dici: Apud Sedem Apoftolicam dumtaxat arbitrium effe