C. 7.

C. II.

lii. Nempè norant hic non à fuperiori aliquo
five Papa fit, five defierit effe per mortem natura-
lem aut civilem. Et infrà in eodem libro adfir- Tri
Tribunali juftitiam, fed ab ipfo damnatore Pon-
mat Ecclefiafticæ poteftatis plenitudinem compo- tifice gratiam impendendam. Norant fuam cau-
ni & integrari ex variis partibus, atque fubjun- fam non appellationis virtute aut privilegio, sed
fola Pontificis gratia poffe ad Synodum devol-
git: Et eft in eis plenitudo Ecclefiafticæ poteftatis Pa-
vi. Iftæ appellationes funt à fufpendendi effica-
palis, tamquam pars integralis in fuo toto,& ita
cia adeò remotæ, ut nec devolvant. Romano-
non eft major vel superior ad totam Ecclefiam, ficut
nec pars major fuo toto. Si verò confideretur hæc rum Epifcopus eft in Ecclefia, quod in Impe-
plenitudo in fua fupremitate, tunc abfque ulla dubi- rio Auguftus Princeps, de quo rectè fcripfit
tatione plenitudo Ecclefiaftica poteftatis Papalis fu- Jurifconfultus Ulpianus: Et quidem ftultum eft
perior & major eft ad reliquas, fed jam illud, quod illud admonere, à Principe appellari fas non effe,
reliquum eft, nullo pacto poteft confiituere generale cum ipfe fit qui provocatur. Exftat fententia in
Concilium, juxta illud quod dictum eft priùs, quod Digefto de iis, à quibus appellari non licet.
generale Concilium in fua ratione formali includit Adversùs iniquam circumfcripti Principis fenten-
de neceffitate Papalem auctoritatem, five Papa tiam poftulanda eft per fupplicem libellum re-
fit, five non fit. Radenda eft appendix: Sive tractatio, de qua in opere de Auguftæ Domus
non fit. Etenim Papa per naturalem aut civi- officiis rectè Jacobus Gutherius: Retractatio, que
lem mortem exftincto, certum ac manifeftum propriè Palindicia, non facilè impetratur. Nam
eft etiam Papalem auctoritatem, licet non ex- cum ftatus Reipublicæ rebus judicatis maximè conti-
ftinctam aut fublatam Ecclefiæ, dormire tamen neatur, judiciorum perturbationes, rerum judicata-
ac effe fufpenfam. Quare & tunc à gravioribus rum infirmationes, civitatum afflictarum perditis in
caufis generalis Synodus debet quiefcere. Por- rebus extremi exitiorum exitus folent effe. Que
rò Papalem poteftatem effe de effentia Ecumeni- cum accidunt, nemo eft, quin intelligat ruere illam
cæ Synodi, & aliàs oftenfum eft, & infrà pluri- Rempublicam. Et ubi eveniunt, nemo eft, quiul-
bus oftendendum. Quare Eugenius quartus opti- lam fpem falutis reliquam effe arbitretur. Longè
mo jure fcripfit detertum à fe Bafileenfem Con- graviora & maturiora funt Romani Epifcopi ju-
ventum non effe legitimam Synodum, fed acepha-dicia, ideoque fine totius Ecclefiafticæ Hierar-

las locuftas.

chiæ periculo non poffint in dubium devocari.

Secundò fequitur hanc feu fupplicationem feu appellationem, licet à folo Pontifice admitti pof fit, fieri tamen ad Superiorem. Fit enim ad Ecumenicam ex Pontifice & omnibus fub cœlo Epifcopis, tamquam capite & membris, conflatam Synodum, quam certum eft folo capite effe majorem. Verùm hæc non est nostra quæ

Et hinc fequuntur plura bene notanda. Pri-
mò, quòd interjecta adversùs Pontificem ad Sy-
nodum appellatio non fit vera appellatio, &
quòd ad Fauftum Magiftrum Sanctus Gelafius
Pontifex rectè fcripferit: Canones appellationes
totius Ecclefiæ ad Apoftolicæ Sedis examen voluere
deferri, ab ipfa verò nusquam prorfus appellari de-
bere fanxerunt, ac per hoc illam de tota Ecclefia juftio. Quærimus, An folum feorfim sumptum
dicare, ipfam ad nullius commeare judicium, nec
Epift. 4o de ejus umquam præceperunt judicio judicari, fen-

tentiamque illius conftituerunt non oportere diffolvi,
cujus potius Decreta fequenda mandarunt. Et in
litteris ad Dardaniæ Epifcopos: Non reticemus,
quod cuncta per mundum novit Ecclefia, quoniam
quorumlibet fententiis ligata Pontificum Sedes Beati
Petri Apoftoli jus habeat refolvendi, neque cuiquam
de ejus liceat judicare judicio, fiquidem ad illam de
qualibet mundi parte Canones appellari voluerint,
ab illa autem nemo fit appellare permiffus. No-
Epift. 13.
tanda funt verba: Ipfam ad nullius commeare ju
dicium, nec de ejus judicio judicari. Ucique fine
ejus venia, beneficio & gratia. Altè ciamant
hanc appellationem non effe juris remedium,
nec pro juftitia recurfum ad altiorem poteftatem,
fed gratiæ beneficium, quo ipfe Pontifex gratio-
sè fpondet ac promittit fuum ipfe judicium co-
ram & cum affidente Synodo revidere & retra-
&tare. Et hinc appellantem Neftorium Sanctus
Cæleftinus in litteris ad Clerum & populum Con-
ftantinopolitanum appellavit Petitorem Sgnodi. E-
tiam Julianus Pelagianus in toties iteratis fuis
provocationibus numquam ufus eft voce Appel-
lationis, fed novum dumtaxat examen femper
poftulavit, & affiduis precibus fatigavit Prin
cipem, dictumque etiam Neftorium, cujus bi-
nos pro ifto ad laudatum Pontificem fupplices
Libellos habemus in prima parte Ephefini Conci

corpus fit capite majus & potentius ? Et hoc conftanter negamus. Per caput debet convocari corpus, ab ipfo accipere agendi tempus & locum, tractandorum relationem, & de ipfis cum prærogativa fuffragium: Ipfum per fe corpus nec definire poteft, nec ventilare, nec referre. Lucer hoc in editis fine Papali relatione ac fuffragio apud Chalcedonem Canonibus, de quibus in libro de anathemate Sanctus Gelafius: Que per incompetentem præfumptionem illic prolata funt vel potius ventilata, quæ Apoftolica Sedes gerenda nullatenus delegavit, mox à Vicariis Sedis Apoftolicæ contradicta manifeftum eft, quæ Sedes Apoftolica, etiam petente Principe, nullatenus approbavit, nulla ra tione fuftinet. Ea omnia non prolata, fed dumtaxat ventilata dicit, & quidem per incompeten tem præfumptionem: Quòd nempè etiam nume. rofa adeò Synodus fine Papali relatione nihil ventilare potuerit, longè minùs proferre. Et hinc clarè lucet Romanum Epifcopum non poffe invitum judicari per Synodum aut degradari. Judicari enim non poteft, nifi feipfum referat ac fubjiciat judicandum. Quocirca jam expofitas fupplicatio nes quandoque ex caufis admiferunt Romani Epifcopi, veras appellationes autem plenè ignoravit omnis antiqua Chriftianitas, & pofterioribus fæculis erumpentem iniquitatem Romana Eccle fia ftatim compefcuit, & meritò tamquam hærefim damnavit. Joannes Theutonicus videtur effe

L. 1. C.29.

judicet. Quòd non à folo Pontifice, fed à plenio-
ri Synodo caufam fuam retractari poftulaverit
Flavianus, probare conatur ex litteris, per quas
etiam Galla Placidia Augufta & Valentinianus
Imperator tertius ipfam intra Italiam fieri expo-
ftulant ab Imperatore Theodofio, atque profe-
quitur. Flavianus ad Leonem provocat, ut quæ de
fide & Sacerdotibus exorta erat apud Ephesum con-
troverfia, in generali Synodo terminaretur. Aliud eft
igitur Romanum Pontificem appellare, aliud Roma-
num Pontificem folum de appellatione judicare. Fla-
vianus apud Valentinianum dicitur Leonem & Apo-
Aolicam Sedem appellare, & tamen non Leonem fo
lùm vel Apoftolicam Sedem, fed etiam reliquos Occi-
dentis Epifcopos appellat, ut in Leonis & Galla Pla
cidiæ litteris habetur. Quo etiam Valentinianus in
Epiftola fua fpectat. Hæc autem omnia quid quæso
Bellarmini caufam adjuvant? Quid ad propofitum
ab eo Lemma conducunt, ut Papam abfolutè fupra
Concilium effe probent?

Ego Domini Cardinalis Bellarmini non ago
Apologum. An laudatam Sancti Leonis Epifto-
lam legerit, certent alii. Et fi quis iftorum dicat.
ipfam non intelligi à Joanne Launoio? Huic in-
terim gratulandum eft, quòd dimiffis tergiversa-
tionibus tandem fateatur Sanctum Flavianum ad
Magnum Leonem ac ejus Apoftolicam Cathe-
dram provocaffe. Difertè enim id fcribit Galla
Placidia: Fides perturbata eft ad arbitrium unius
bominis, qui in Synodo Ephefine Civitatis odium &
contentiones potiùs exercuisse narratur, militum præ-

Victore Epiftola, docens ad Papam quidem pro-
vocari poffe à Provincialium aut Diœcefanarum,
non tamen à judiciis Synodorum generalium.
Agit in Dominum Cardinalem Robertum Bel-
larminum, qui ex hujufmodi appellationibus
firmat Pontificem effe omni Synodo majorem
Ex Sancti Flaviani Conftantinopolitani, &
Theodoreti Cyrenfis in Euphratesia Provincia E
pifcopi appellatione ab Ephefini latrocinii judi-
cio ad Sanctum Leonem magnum. A legitima
& plena, cui Romanus Pontifex præfedit & reli-
qua fuæ auctoritatis explevit officia, appellari
poffe non dixit Dominus Cardinalis: Nam quis
id dicat? Dixit ab acephala, aut legitima citra
Papalem influxum judicante Synodo poffe appel.
lari; & optimè dixit. Nam & à plena Chalcedo-fentia & metu impetens Conftantinopolitanum Epi-
nenfi, & per ipfam citra Papalem influxum edi-
to vigefimo octavo Canone ad Sanctum Leonem
provocavit ejus Legatio, caufamque obtinuit.
Pontifex enim admifit appellationem, & Ca
nonem circumduxit. Infigniter hæc exponit in
libro de anathemate Sanctus Gelafius: Totum in
Apoftolicæ Sedis pofitum eft poteftate. Ita quod fir-
mavit in Synodo Sedes Apoftolica, boc robur obtinuit;
quod refutavit, habere non potuit firmitatem. Et
fola refcidit quod præter ordinem congregatio Syno-
dica putaverat ufurpandum. Quæ omnia altis vo
cibus clamant non Papam Synodo, fed Papæ
Synodum fubeffe.

Audiamus quid adverfum adducta hæc per Dominum Cardinalem exempla opponat Joannes Launoius. Adducit integram, qua Sanctus Leo Beati Flaviani appellationem Imperatori Theodofio exponit, & admittendam fuadet, Epiftolam, ac pergit: Cùm in Bellarmini argumentum,

in Leonis Epiftolam infpicio, adducor facilè ut credam Bellarminium Leonis Epiftolam non legif fe, fed deceptum fuisse ab Amanuenfi fuo, qui illi dixit Flavianum ad Leonem appellaffe. Nam Pontifex boc in Epiftola fua non fcribit, Flavianum ap pellationis libellum dediffe fcribit, fed ad quem dederit, non fcribit. Credibile eft Flavianum provocaffe ad Synodum, quæ liberior foret numerofior. Nam Leo & Romana Synodus unum id agunt, ut Im perator generalem Synodum intra Italiam celebrari jubeat, que excitatis tumultibus & controverfiis finem imponat. Verùm ad Leonem provocaverit ?|| Non ideò provocavit, ut Flaviani caufam Leo folus judicet, fed ut generalis Synodus cum Leone

fcopum Flavianum, eo quod libellum ad Apoftoli-
cam Sedem miferit, & ad omnes Epifcopos harum
partium, per eos qui directi fuerunt à Reverendif-
fimo Epifcopo Rome, qui fecundùm definitiones
Nicæni Concilii confueti funt interesse. Lucidè ad-
firmat Sanctum Flavianum non dumtaxat appel-
laffe ad Sedem Apoftolicam, fed infuper iftam
ob caufam fuiffe à Diofcori milite & calcibus
percuffum. Etenim ad Sanctum Leonem, quem
ab interjecta Eutychetis appellatione volebat de-
mutatum ex Judice in reum aut accufatorem,
& hoc titulo à Synodi Præfidentia vio-
quem
lenter extruferat, Diofcorus longè minùs vole-
bat à fuo Synodali judicio provocari. Quod
ipfum fcribit Valentinianus tertius: Beatiffimus
Romanæ Civitatis Epifcopus, cui Principatum Sa-
cerdotii fuper omnes antiquitas contulit, locum ba-
beat ac facultatem de fide ac Sacerdotibus judicare.
Hujus enim rei gratia fecundùm folemnitatem Conci-
liorum & Conftantinopolitanus Epifcopus eum per
libellum appellavit. Propter contentionem quæ orta
eft de fide. Quin & id ipfum fcribit in laudata per
Joannem Launoium Epistola Magnus Leo, ideo-
que Dominus Cardinalis Bellarminus fine funda-
mento arguitur ipfam non legisse. Epistola enim
laudat à Sancto Flaviano porrectum appellationis
libellum, & profequitur: Quam autem poft appel-
lationem interpofitam hoc necessariò pofluletur, Ca-
nonum Nicæ habitorum Decreta teftantur, quæ à
totius mundi funt Sacerdotibus conftituta, quæque
fubter adnexa funt. Adnexi autem erant Sardi-
cenfes Canones, quos Nicænis femper adnume-
ravit omnis Latina Ecclefia, & qui degradatos

་

J

Ep. 116.

Epifcopos non ad generalem Synodum, fed luci-
dè permittunt ac jubent ad Romanum Pontificem
appellare. Et non ex femetipfis, fed à Sancti
Leonis & numerofis ipfum circumcingentium
Epifcoporum lacrymis permoti Valentinianus
tertius & Galla Placidia fcripferunt Imperatori
Theodofio, ideoque clarum eft ipfos ex laudati
Pontificis ore & fenfu fcripfiffe.

Habet enim

volumus effe defenfam, ut nihil eodem abfente depe reat, & nullus ei in aliquo præjudicare præfumat, donec cùm litterarum noftrarum ad eos profecutione perveniat. Notanda hic eft Diofcori, & omnis ipfi hærentis factionis violentia: Sardicenfes, qui Romana pendente appellatione in degradati Epifcopi Cathedram vetant alium imponi, Canones conculcarant, & appellanti Eufebio alium è fuo grege fuperpofuerant. Notanda funt & Sancti Leonis verba: Fratrem & Coepifcopum noflrum Eufebium nobifcum degere, & noftræ communionis effe participem, Altè clamant Eufebium non in generali Synodo, fed à folo Pontifice fuiffe redditum Epifcopali communioni, & ab omni Ephefina fententia liberatum. Et ipfum fine ulla contradictione ad confeffum & fuffragium admifit magna Synodus Chalcedonen

fis.

Nec folus Sanctus Flavianus, fed etiam Theodoretus ab Ephefino judicio Romam appellavit, & certum eft ad folum Pontificem appellaffe Lucet ex ejus ad Renatum Romanæ Ecclefiæ Cardinalem Presbyterum Epiftola, in qua Ephefini latrocinii Acta deplorat, ac pergit: Ex iis autem, qui iftic damnati fuerunt, unus ego fum, ne illo irem Regiis litteris prohibitus, & tamen abfens condemnatus Quam ob caufam oro Sanditatem tuam, fanctiffimo & Beatiffimo Archiepifcopo per fuadeat, ut Apoftolica poteftate utatur, & ad Concilium veftrum advolare præcipiat fanctiffima illa Sedes Ecclefiarum, que in toto funt orbe, Principatum multis nominibus, atque hoc ante omnia, quod ab Hæretica tabe immunis man. fit, nec ullus contraria fentiens in illa fedit, fed Apoftolicam gratiam integram confervavit. Non purpureis dumtaxat, fed aureis litteris fcribi merentur hæc Theodoreti verba. Ex ipfis interim Joannes Launojus difcat Liberium Pontificem non fuiffe Hæreticum. Pergit Theodoretus in litteris ad Romanæ Ecclefiæ Archidiaconum: Dignare Beatiffimi Archiepifcopi zelum accendere, ut Orientis etiam Ecclefie follicitudine veftra fruanEp. 118. tur. Supplicat omne Ephefinum latrocinium, judicii fui rationes redditurum, evocari Romam, non ad generalem totius Ecclefiæ, fed ad fingularem Romana Provinciæ Synodum, in qua appellatas caufas Pontifex femper confuevit judicare. Ad folum igitur Pontificem Theodoretus manifeftè appellavit. Quod lucidè patet etiam ex eleganti ejus epiftola ad Sanctum Leonem. Et ejus appellationem omninò admifit Pontifex. Nec in generali, fed in dicta fuæ Provincia Synodo ipfum ab Ephefinis vinculis abfolvit, ac repofuit in Epifcopi dignitatem. Et fententiam plenè reverita eft, nec ad graves multorum Epifcoporum interceffiones fufpendi paffa eft Syno-Synodum exftat infelix lex, qua Ephefini ladus Chalcedonenfis.

Ep. 39.

Ep. 40.

Etiam Eufebius Dorylei in Phrygia Epifcopus, & primus tam Neftorii quàm Eutychetis accufator, à data in fe per Ephefinum latrocinium degradationis fententia Romam acceffit, & appellavit ad folum Pontificem, & hic de ipfo fcripfit ad Imperatricem Pulcheriam: Quia novimus, quantum pie follicitudinis Catholicis Sacerdotibus Manfuetudo veftra dignetur impendere, indicandum effe curavimus Fratrem & Coepifcopum noftrum Eufebium nobifcum degere, & noftræ communionis effe confortem, cujus commendamus Ecclefiam, quam dicitur vaftare qui illi injuftè dicitur fubrogatus. Et in litteris ad Anatolium Conftantinopolitanum Epifcopum: Illud Dilectionem tuam noffe volumus Fratrem & Coepifcopum noftrum Eufebium, qui caufa fidei multa difcrimina laborefque toleravit, nobifcum interim demorari, & in noftra nunc com munione perfiftere. Cujus Ecclefiam tua follicitudine

De degradatis per Ephefinum latrocinium Epifcopis ad Leonem Imperatorem rectè fcripfit Sebaftianus Epifcopus: Inter quos noftrorum tempo- Ep. 30 rum fecundus Abel, Beatus Flavianus exiftit. Etenim & militum violenta concuffione, & Diofcori calcibus obtritus Ephefo exivit, appellationis fuæ libellos Apoftolicis Legatis Romam deportandos tradidit, & poft paucos dies eft in via Martyr defunctus. An ejus mortem Sanctus Leo ftatim intellexerit, ignoro: Ejus interim caufam non in generali, fed folus in fuæ Provinciæ Synodo difcuffit, reddidit Epifcopatui, & ab omni perperam injecto vinculo abfolvit. Lucidè id in laudatis ad Theodofium litteris teftatur Galla Placidia: Tua Manfuetudo tantis turbis refiftens, veritatem Fidei Catholicæ Religionis immaculatam fervari præcipiat, ut fecundùm formam & definitionem Apoftolica Sedis, quam & nos tamin ftatu quam præcellentem fimiliter veneramur Sacerdotii illafo per omnia Flaviano, ad Concilium Apoftolice Sedis tranfmittatur. Lucidè adfirmat Flavianum per Apoftolicæ Sedis definitionem effe reftitutum Sacerdotio, ejufque ftatum rogat manere & fervari illæfum. Quod ipfum adfirmat Valentinianus tertius: Beatiffimus Romanæ Civicatis Epifcopus locum habeat & facultatem de fide Sacerdotibus judicare. Poft Chalcedonenfem

trocinii Acta confirmat Theodofius, Neftoria-
nam hærefim denuò damnat, Flavianum Con-
ftantinopolitanum, Domnum Antiochenum,
Eufebium Dorylæenfem, Theodoretum Cyren-
fem, & quofdam alios istic damnatos Epifcopos
in dictæ hærefis cæcitate participare, ideoque
Epifcopalibus Sedibus adfirmat indignos, & pro-
fequitur: Nos igitur Sandle Ephefine Synodi De
creta laudamus atque firmamus, banc Orthodoxam
fidem putantes atque nominantes, quæ à trecentis
decem &olo Patribus expofita eft, & firmata in
fanctis Conciliis, quæ Ephefi congregata funt. Et
infrà: Omninò autem nullus, qui Neftorii ac Fla-
viani, & eorum qui funt ejufdem hærefis, fenten-
tia detinetur, ullo modo Epifcopus ordinetur. Hanc
infeliciffimam legem Magnus Leo ipreverat, &
ipfa non obftante Flavianum, Theodoretum,
atque Eufebium reddiderat Epifcopatui,
rùm illos reponere in Sedes adeò non pote
rat,

ve

Adversùs Theodoreti reparationem Joannes Launojus etiam quædam opponit. Adversùs ipfam factas variorum in Chalcedonenfi Synodo Epifcoporum interceffiones refert, & concludit: Ex his apparet Theodoretum à Synodo reftitutionem integram accepiffe, quam à Leone non acceperat, quamvis qui acciperet ab eodem judicatus fuiffet digniffimus. Indicta enim caufa, & violatis Canononibus è fua Sede pulfus fuerat. Exindè factum, ut Judices fupra dixerint Leonem Theodoreto Epifcopatum reftituiffe. Sed Concilii Patres, & imprimis

| Synodus acquievit. Et quòd Synodum, à qua iftiufmodi retractationem permittit fieri, fibi fuperiorem non agnofcat Pontifex, est abundè

Legati Theodoreto Epifcopatum reftituunt. Ecce tibi Theodoreti appellationis ad Leonem & Occidentales Epifcopos hiftoria, ex qua Abelem à Caino fuiffe occifum perindè colliges, ac Romanum Pontificem fimpli-oftenfum. Flaviani, Eufebii, ac Theodoreti eiter & abfolutè effe fupra Ecclefiam univerfam Concilium generale, ita ut nullum in terris fupra fe Judicem agnofcat. Quin etiam Leo in Theodoreti caufa Chalcedonenfis Concilii judicium supra se agnovit, nec ægrè tulit, Poft Egyptiorum interceffionem Concilium de Leonis fententia, quam fecundùm Theodoretum pronunciaverat, judicavit & afferuit.

Refpondeo in paucis verbis multos contineri errores. Primus eft, quòd Magnus Leo Theodoretum dumtaxat judicaverit reparari digniffimum, non autem repararit, feu in Epifcopatum reftituerit, Lucidè enim in Chalcedonenfi Synodo dixerunt gloriofiffimi Judices: Ingrediatur

reftitutionem medio inter Ephefinum latrocinium & Chalcedonenfem Synodum tempore fecit Magnus Leo, & nulla mediavit Ecumenica Synodus: Ipfam ergò fecit folus, aut certè in Synodo fuxe Provinciæ.

Et hinc omninò claret Papam effe generali Synodo fuperiorem. Loquor femper de folo Synodi corpore, prout contra caput condiftinguitur. Etenim appellari non poffit nifi ad fuperiorem: Et à generalis Synodi corpore omninò appellatur ad caput, & quidem appellatione vera, quæ non tantum devolvat ex gratia, sed ex justitia etiam fufpendat. Lucidè hoc fcribit in litteris ad Imperatorem Theodofium Magnus Leo: obfecramus ut omnia in eo ftatu esse jubeatis, in quo fuerunt ante omne judicium, donec major ex toto orbe Sacerdotum numerus congregetur. Lucidè rogat omnia Ephefini latrocinii Acta ufque ad majorem Synodum fufpendi, idque ob Sancti Flaviani appellationem, de qua profequitur: Quam autem poft appellationem interpofitam hoc necessariò poftuletur, Canonum Nicee babitorum Decreta tefantur. Hoc eft, Cancnum Sardicenfium, qui cunctis ad Romanum Epifcopum interjectis appellationibus palàm dant virtutem omnia fufpendendi. Pergit Leo in litteris ad Imperatricem Pulcheriam: Scripfimus de hac re ad gloriofiffimum Principem, ut fidem, in qua renatus per Dei gratiam regnat, nulla fineret novitate corrumpi, quoniam Flavianus Epifcopus in nofira omnium communione perfiftit, atque hoc quod factum eft fine confideratione juftitiæ & contra omnium Canonum difciplinam, ratum baberi nulla ratio permittit. Et quia diffenfionis fcandalum non abftuliffet Ephefina Synodus, fed auxiffet, habendo intra Italiam Concilio locus conftitueretur & tempus, omnibus querelis & præjudiciis partis utriufque fufpenfis, quo dili

Reverendiffimus Epifcopus Theodoretus, quia & ei Episcopatum reftituit fanctiffimus Archiepifcopus Leo. Et iterùm Theodoretus Reverendiffimus Epifcopus proprium recipiens locum à fanciffimo Epifcopo inclyta Urbis Romæ, in locum accufatoris ingreffus eft. Addunt Acta Synodalia: Poftquam fedit in medio Reverendiffimus Epifcopus Theodoretus, Orientales & qui cum ipfis Reverendiffimi Epifcopi clamaverunt, Dignus, dignus. Utique non qui Epifcopatum à Synodo reciperet, fed qui jam ipfum à Magno Leone recepiffet. Secundus error eft, quòd Concilium & Legati Theodoreto Epifcopatum reftituerint. Etenim & Synodus & Legati Apoftolicam reftitutionis fententiam dumtaxat executi funt in prima actione, & ad varias licèt atque graviffimas Epifcoporum interceffiones noluerunt fufpendi, & in octava actione retra&tarunt & confirmarunt. Tertius error eft, quod Magnus Leo Chalcedonenfem Synodum agnoverit fibi fuperiorem. Quia nempè fuum de Theodoreto judicium permific retratari. Eft apertus error. Etenim permiffionem hanc fuadebant magnæ rationes, quas edixerunt Ægyptii, lyriciani, ac Palæftini Epifcopi, adversùs Theodoretum, dum uti Canonicus Epigentius univerfa, quæ offenfionem generaverant, fcopus Synodum ingrederetur, exclamantes: Miferemini, fides perit, iflum Canones ejiciunt. Hunc foras mittite: Magiftrum Neflorii foras mittite. Et Diofcorus Patriarcha Alexandrinus: Cyrillus cur ejicitur, qui ab illo eft anathematizatus? Et iterùm Egyptii Epifcopi: Synodus Orthodoxa Theodoretum non fufcipit. Impugnatorem Dei foras mittite. Qui injurias dixit in Chriftum, foras mittite. Cyrilium ifte anathematizavit. In prima Ephefina Synodo Patriarchæ fui Joannis factionem fecutus Theodoretus egerat turbas, & famofa Sancti Cyrilli in Neftorium Capitula peffimè tractarat, dudum faverat Neftorio, atque ita de ejus fcabie fe reddiderat graviter fufpectum. Hinc præfati Epifcopi clamarunt indignum Epifcopatu, ho ftem Dei, dolofum Romanæ Ecclefiæ circum-partibus fufcipi poffe, quæ per potentiam prædici,

fcriptorem, arcendum à Synodali confeffu: Apoftolicum pro ipfo judicium poftularunt fufpendi tamquam fubreptione extortum, & fuo tempore setractari. Et quidem retractationem promifit, ac fuo tempore præftitit Apoftolica Legatio, verùm fui Epifcopi judicia fufpendi ob nullam interceffionem aut exceptionem fuftinuit: Et omnis

retractarentur. Etiam in aliis Epiftolis omnia, quæ per infelicem legem confirmaverat Theodofius, Ephefini latrocinii Acta rogat suspendi juxta Carones: Qui appellatam Sancti Petri Apoftoli memoriam jubent ita honorari. Et rursùs adfirmat Sanctum Flavianum manere in fua communione, hoc eft, effe à fe Epifcopatui reftitutum. Quod ipfum in litteris ad laudatam Imperatricem teftatur Hilarus Romanæ Ecclefiæ Diaconus, & laudati Pontificis ad dictum latrocinium Legatus: Veftra veneranda Clementia cognofcat à beatiffimo Papa cum omni Occidentalt Concilio reprobari omnia, que in Ephefo contra Canones per tumultus & odia fæcularia à Diofcoro Epifcopo gefta funt. Et nulla ratione hæc in his

non fine læfione fidei, & præjudicio fanctissimi viri innoxiique, Utique Sancti Flaviani, commiffa funt. Lucidè profitetur Sancti Flaviani degra dationem à folo Sancto Leone, & ejus Occidentali Concilio fuiffe caffatam. Quod ipfum profitetur in litteris ad Dardaniæ Epifcopos Sanctus Gelafius.

Joannes