A.

bonos Judices fuiffe, reftabat adhuc plenarium uni-, verfæ Ecclefiæ Concilium, ubi etiam cum ipfis Judicibus caufa poffet agitari, ut fi male judicasse convicti effent, eorum fententiæ folverentur. Quod utrùm fecerint, probent. Nos enim factum effe, facilè probamus ex eo quod totus mundus non eis communicat. Aut fi factum eft, etiam ibi funt victi: Quod ipfa corum feparatio manifeftat. Sed tamen quid poficà fecerint, Imperatoris litteris fufficientiffimè often ditur. Judices enim Ecclefiafticos, tantæ auctoritatis Epifcopos, quorum judicio & Cæciliani innocentia & eorum improbitas declarata eft, non apud alios Collegas, fed apud Imperatorem accufare aufi funt, quod malè judicarint. Dedit ille Arelatenfe judicium, aliorum fcilicet Epifcoporum, non quia jam neceffe erat, fed corum perverfitatibus cedens,

A. 1223.

audacia primus aggreffus eft gloffare Decretum. Hic Clementi quarto Summo Pontifici, tum per Germaniam, ficut Galliam, Decimas à Clero in redemptionem Terræ Sandæ exigenti, appellationem oppofuit, fed Papa ipfum excommunicavit, & Præpofitura Halberftadienfi privavit. Sed erant magni in Germania viri, qui Joannem deferendum non putabant. Mors verò, aquo pede pulfans pauperum tabernas Regumque turres, hanc litem diremit, ac Pontifr cem & Præpofitum è medio fuftulit. Quòd adversùm fimiles Innocentii octavi & Alexandri fexti exactiones Gallicana Ecclefia ad primam futuram Lib. 4. Synodum provocaverit, oftendit in opere de cap. 19. Lib. 6. Sacerdotii ac Imperii concordia illuftriffimus Do- C. 12. minus Petrus de Marca. Aliam prætereà appellationem adducit præfatus Paulus Langius: Joanomnimodo cupiens tantam impudentiam cohibere. nes vigefimus fecundus Papa conftitutiones fecit conNeque enim aufus eft Chriftianus Imperator fic eorum tra dicentes Chriftum & ejus Apoftolos nihil in hoc tumultuofas & fallaces querelas fufcipere, ut de ju- mundo poffediffe, id errorem cenfens, & velut Hædicto Epifcoporum, qui Rome federant, ipfe judi- reticos damnans, qui idem confirmarent. Et infrà: caret, fed alios Epifcopos dedit, à quibus tamen Joannes Papa in publico Confiftorio condemnavit A. 1228, illi ad ipfum rurfus Imperatorem provocare malue- litteram Capituli generalis fratrum Minorum in runt. Arguit Donatiftas, quod à Romani Epi- Perufio celebrati. Quamobrem Michael de Cafena fcopi judicio, non ad generalem Synodum, fed ejufdem Ordinis Minifter generalis appellavit contra ad laicum Principem provocaffent : Addens Papam, afferens Pape determinationem de pauperpriorem provocationem omninò licuiffe. Et tate Chrifti fore hæreticam. Predicta fiquidem lithinc, licet adhuc Catechumenus, Ecclefiæ ta- tera Synodalis fratrum Minoritarum continebat, men Canones fciens Conftantinus, fe mifcere quod Chriftus & Apoftoli nullius rei dominium hanoiuit, fed Arelatenfem ex toto Romano Pa- buerint in proprio vel communi, & quod in his, triarchatu Synodum indici curavit, & ibi cau- quæ babuiffe leguntur, tantùm habuerint absque jure fam retractari. Quod & factum eft à Melchiadis aliquo fimplicem ufum facti, id eft, rei. Papa auSucceffore Sylveftro. Etiam à Sancti Julii Ponti- tem contrarium determinans, præfatum Michaelem ficis pro Sancto Athanafio & ejus à fe degradatis & multos alios Doctores illi confentientes excommuntCollegis judicio appellavit ad generalem Syno- cavit, pro Hæreticis damnavit. Famofiffima dum Eufebiana Arianorum factio: Et ad ipfum fuit Philippi Pulchri Francorum Regis adversùs retractandum Imperatores Conftantius & Con- Bonifacium octavum appellatio, quam compenftans impetrarunt Synodum Sardicenfem. Et à dio refert in Chronico Nicolaus Trivettus: CirSancti Cæleftini in fe ac fuum dogma judicio pro- ca Feftum Sandi Joannis Baptifte milites quidam vocavit Neftorius Conftantinopolitanus Epifco- in præfentia Clert & populi Parifiis congregati Papæ pus: Et impetravit Synodum Ephefinam. A San- Bonifacio multa impofuerunt enormia, puta hære&i Flaviani in fe ac fuam hærefim judicio ad San- fim, Simoniam, & homicidia, propter que per Re&tum Leonem provocavit Archimandrita Euty- gem appellatum eft contra eum ad illum cujus inteches, & ab omnium confirmatorio laudati Pon- reft, donec convocato Concilio fe de criminibus purtificis judicio ad generalem Synodum : Et obti- garet objectis. Et infrà: Rex Francie Abbati Cinuit fecundam Ephefinam. A vario Romanæ Ec-fertienfi offenfus, quia in apppellationem contra clefiæ judicio appellavit etiam Pelagianorum Go-|| Papam Bonifacium non confenferat, omnia Monaliath Julianus, & pro impetranda Synodo concuffit omnem Ecclefiam & Rempublicam, nec aliud ipfi Sanctus Auguftinus oppofuit, nifi quod lucida caufa non egeret retractari . Quæ omnia latè expofui partim in Sardicenfis ac utriufque Ephefine Synodi Scholiis, partim in Tractatu de Synodis & Apoftolicis Decretis contra hærefim Pelagianam, Nec defunt alia antiqua exempla.

Nec item exempla recentiora. Etenim ad decimi tertii fæculi annum fexagefimum feptimum fcribit in Citizenfis Ecclefiæ Chronico Paulus Langius: Joannes Theutonici, primus Gloffator Decreti, Sandli Stephani in Halberstat Præpofitus, contra Clementem Papam quartum appellavit propter Decimam exactam. Ideò eum excommunicavit, & Præpofitura privavit. Reconciliatus tamen pòft in pace obiit. Eandem rem memorat fupplementum 116. Abbatis Ufpergenfis: Hoc tempore floruit Joannes Semeca, Theutonicus, juris Doctor, qui Herculea

A. 1303.

feria ejufdem Ordinis in Regno Franciæ conftituta plurimùm moleftavit. Propter quod Abbas ultro ceffit regimini ordinis fut. Nempè univerfum Regnum A. 1304. Regi & appellationi adhærebat, verùm Ciftertienfis ordo ftabat firmus pro Sede Apoftolica, & Regias in Sancti Petri dignitatem violentias fpernebat. Longam rei feriem elucidant in Epiftola ad Chriftophorum Fauvæum Joannes Launojus, ac præfertim in dicti Bonifacii Apologia Joannes Rubius. Quod etiam Templarii à Clemente quinto damnati, Sigifmondus Auftriæ Dux, ac ejus Advocatus Gregorius Heimburgius à Pio fecundo, Imperator Ludovicus quartus contra Joannem vigefimum fecundum, & alii ab aliis Pontificibus ad generalem Synodum provocaverint,cunctis eruditis eft notum. Et quia modeftia limites dictus Gregorius excefferat, ejufmodi appellationes tamquam hæreticas damnavit in Mantuana Synodo Pius fecundus, & adversùs fimilem

254

Venetorum & Bentivolorum appellationem Julius fecundus confirmavit. Et jam dudum omnis Romana Ecclefia: Imò omnis Chiftianitas. Ejufmodi enim appellantes, tamquam Hæreticos & Schifmaticos, jam dudum folemniter damnat Bulla Dominica Cone. Utriufque Pontificis Decretum exponit in Epiftola ad Nicolaum Parvipedium Joannes Launojus: Pius fecundus de tollendis omnibus ad futurum Concilium provocationibus cogitationem nullam fufcepit. Et certè cogitationem fufcepiffet, quod nefas dictu eft, iniquissimè, Sed vagis ac promifcuis appellationibus modum pofuit: Et rectè ac fapienter pofuit. Tunc enim erant qui perinde ac Gregorius Heimburgius, ne Decretas facris Canonibus pænas luerent, futurum Concilium appellabant. Itaque Pius appellationem juftam permifit, injuftam prohibuit. Sic quoque intelligendus eft Julius fecundus. Et hinc ftatim poft Julii mortem adversùs fuccefforis Leonis decimi & Regis fui Francifci primi famofa Concordata provocavit ad generale Concilium Gallicanæ Ecclefiæ Clerus, nec fe excommunicatum credidit: Quod fcilicet non frivolè, fed ex authentica caufa provocaffet. Provocarat enim ex articulis, ad quos fervandos facrum, ubi Paulus fecundus fuit ele&us, Conclave eligendum Pontificem folemni juramento adftrinxerat, & quos dictum Paulum juraffe fcribit Jacobus Cardinalis Papienfis: Ju rabat de majoribus committendis Sacerdotiis non nifi in Confiftorio fententiis auditis decernere, jus ad ea nominandorum nulli omninò permittere. In ipfo Conclavi Julius fecundus fuerat Cardinalis Pref byter Sancti Petri ad Vincula, ideoque præfatus Galliæ Clerus credidit fe pro exacto per ipfum juramento legitimè ad Synodum appellare.

Et hæ appellationes caufæ retractationem non dumtaxat devolvunt, fed omne etiam Apoftolicum de ipfa judicium morantur ab executione atque fufpendunt. Lucet ex Sancti Cæleftini Pontificis in Neftorium Conftantinopolitanum Epifcopum fententia: Apertè hanc noftram fcias effe fententiam, ut nifi de Chrifto Deo noftro ea predices, que Romana, Alexandrina, & univerfalis Ecclefia Catholica tenet, & hanc perfidam novitatem intra decimam diem à primo innotefcentis tibi bujus Conventionis die numerandam depofueris aperta & fcripta confeffione damnaveris ab univerfalis te Ecclefie Catholice communione dejectum, & ad omnia, quęcumque Sacerdotalis audoritatis funt, minimè idoneum. Quam fententiam Pontifex per Poffidonium Alexandrina Ecclefiæ Diaconum tranfmifit Neftorio, Clero & populo Conftantinopolitano, omnibus Patriarchis, Rufo Theffalonicenfi Epifcopo ac fuo per Illyricum Vicario, necnon Flaviano Philippenfium Archiepifcopo, per ipfos aliis ubique Epifcopis publicari juffit, & adjunxit de Neftorio De Neflorio fciat Sanctitas tua à nobis immò à Chrifto Deo datam effe fententiam, ut aut intra decem dies, ex quo primùm monitus fuerit, numerandos facrilegas predicationes condemnet aut Epifcopatus cœtu remotus intelligat fibi fuam obfuiffe perniciem. Declarat ipfum lapfo decimo die fore à fe & à Chrifto Domino excommunicatum ac degradatum

Interim nullatenus obedivit, fed omne hoc ju-
dicium interjecta ad generalem Synodum pro-
vocatione Neftorius elufit, & de ipfo ac Ephe-
fina Synodo fcripfit ad Sanctum Cyrillum, ac
illi fubjectos Metropolitas Imperator Theodofius:
De indicta Sanctiffima Synodo noftra Serenitas ad
omnes omninò Deo dilectos Epifcopos Metropolitanos
litteras fcripfit, quo nimirùm bac tandem ratione
turbę, que ex multis diffidiis & concertationibus
binc inde enate funt, ritè fecundùm Ecclefiafticos
Canones confopiantur. Et illa pręterea, quę parum
decenter hactenus admissa funt, corrigantur, &
pietatis denique que in Deum eft, publicæque utili-
tatis firmitati confulatur. Cæterùm ante fanctiffi
mam coactam Synodum, communemque ejusdem,
que de omnibus dabitur, fententiam nihil quid-
quam in nulla prorsùs re privatim à quopiam inno-
vetur. Exftat facra hæc juffio in prima parte
Ephefini Concilii. Decem per Coeleftinum fixi
dies erant dudum lapfi, nihilominus appellan-
tem Neftorium vult ufque ad dandam à Synodo
fententiam haberi & agnofci Canonicum Epi-
fcopum, ideoque ejus appellationi lucidè ad-
fcribit effectum fufpenfivum. Sacras Romano.
rum Principum de Ecclefiafticis caufis juffiones
debuiffe facris Canonibus conformari, & diffor-
mes fuiffe nullius ponderis, norunt omnes Ec-
clefiaftica Hierarchia periti. At verò laudatam
Theodofii juffionem adeò probavit Ephefina Sy-
nodus, ut de ipfa fcribant Acta Synodalia:
Leda funt be publicè, & relate inter Acta, quæ
exftant Ephefi à fancta & generali Synodo, propter
impium Neftorium congregata. Omnes ibidem
Epifcopi Neftorium ufque ad pronuntiatam Sy-
nodalis degradationis fententiam conftanter vo
cant Reverendiffimum ac Religiofiffimum Epi-
fcopum. Quod nempè laudatas Principis litte-
ras agnofcerent facris Canonibus confonare.
Ejufdem fententiæ fuit fecunda Ephefina Syno-
dus. Etenim Eutychetem, licèt non tantùm à
fuo Epifcopo Sancto Flaviano, fed etiam à San-
&to Leone Pontifice degradatum, conftanter
titulavit Religiofum Presbyterum & Archiman
dritam; Quòd nempè ab utriufque judicio ille
provocaffet,

Epift. 32.

Quod ipfum fecuta funt etiam pofteriora fæ
cula. Etenim de Ecclefiaftico Interdicto, quod
ob non receptum Epifcopum Martinus quintus
tulerat in Diœcefim & Civitatem Ultrajecten-
fem, fcribit magnum Belgii Chronicon: Om-
nes Civitates, Oppida, Caftella, omnifque
populus terræ, cum aliquibus de Clevo Trajectenfi,
appellatione ad Papam meliùs informandum,
ad futurum Papam, feu ad Concilium interpofita,
Interdictum fervare contempferunt, folis Religiofis
&Deum timentibus, quantùm poterant, fervan-
tibus. Vafalli verò Provincia, Proconfules, Sia-
bini, & Communitates Civitatum, poft longum
fervatum Interdictum nimiùm exacerbati, & animo
indurato compellebant Monafteria appellationi ad-
bærere, aut de fuis Monafteriis & terra abire, qui
in Provincia de cætero eos ferre non vellent, nifi
Ecclefiaftica Cantica refumerent, & Divina com
ram eis publicè celebrarent. Quòd nempè fufpen-
fivum effectum fuæ appellationi adfcriberent.

Er

Fol, 370.

C. 16.

liano fententiam adfirmat in præambulis obferva tionibus ac demonftrat fuiffe Conftantino Impe ratori adeò facrofanétam atque immobilem, ut nec ab Arelatenfi Synodo permiserit retractari : Alias Donatiftarum quæftiones afferit iftic difcuffas & judicatas. An ex firma radice depromat hæc omnia, eft alia quæftio. Interim inter Primates Galliarum Antiftites & Doctores ipfum numerat univerfa Ecclefia. Docere fe profitetur etiam cum Domino Cardinali Perronio. Certè ab iftis potiùs quàm à Joanne Launojo difcendum exiftimo avicum fenfum Gallicanæ Ecclefiæ. Et adversùs Julianum, Pelagiana caufæ inftauratorem, ideoque varias Romanorum Pontificum fententias provocantem ad examen generalis Concilii, refpondit in priori contra ipfum opere Sanctus Auguftinus: Non eft quòd provoces ad Orientis Antiftites, quia ipfi utique

Et dum pro Ladislai Hungariæ Regis tutela cum ejufdem Regni Proceribus difceptaret Fredericus tertius Imperator, & Nicolai quinti Pontificis fententia juvaretur, confulta Viennenfis Univerfitas Proceribus refpondit: Per appellationem ad futurum Concilium interponendam fufpendi poffe Romani Præfulis mandata. Pluribus hæc refert in libro de ftatu Europæ fub Frederico tertio Æneas Sylvius. Et de Ludovico quarto Imperatore, qui à Joannis vigefimi fecundi in fe fententiis ad Synodum appellaverat, fcribit fupplementum Abbatis Ufpergenfis: Ludovisus Imperator comitia celebrans apud Francfort, Scripto publico Adla Joannis contra fe rejicit. In quo fcripto fusè ac fortiter oftenditur proceffus Joannis fuiffe exceffus in præjudicium Electorum Principum ac totius Germaniæ, excommunicationis fulmen non femper ferire, Joannem contra Deum & omnem juftitiam agere, qui mandavit ne obediant fubditsChrifliani funt, & utriufque partis terrarum fides Imperatori. Vanum effe, quod dici folet, Papam non habere Superiorem. Et quòd Concilium fit fupra A. 1338. Papam. Et quòd defenfio juris Imperii fit à jure Divino fide Catholica. Ideo appellatio Cæfaris ad generale Concilium jufta fuit. Hinc magna turbatio confecuta eft in Imperio per Alemaniam, maximè in Svevia & Ducatu V Virtembergenfi, poft publicationem hujus Imperialis Scripti. Nam Monachi, qui in gratiam Pontificis Interdictum fervare volebant, Francofordia, Reutlinge, & alibi pulfi fuerunt per Imperatorem. Quòd nempè & ipfe & dicta Francofordienfis Curia vellent omnes Papales fententias per appellationem efle fufpenfas . Quæ omnia latiùs deducit & firmat incognitus Ludovici Apologus. Et in Epiftola ad Chriftophorum Fauvæum confonat Joannes Launojus:gregatos vides, non in locum quo navigare cogantur Ad eandem difciplinam pertinet, Parifienfem Academiam credere, quòd poffit à Romano Pontifice ad Concilium provocari, & quòd Concilium fit fupra Romanum Pontificem. Et certè appellatio fieri non poffit nifi ad Superiorem.

Lib. I.

ifta una eft, quia & fides ifta Chriftiana eft. Et te certè Occidentalis terra generavit, regeneravit Occi- Lib. i. dentalis Ecclefia. Quid ei quæris inferre, quod in cap. 4. ea non invenifti, quando in ejus membra venifii? In alio ejufdem oper:s libro demonftrat originalis peccati fidem effe fixam totius Ecclefiæ traditionem ex Græcis ac Latinis Patribus, atque profequitur: Si Epifcopalis Synodus ex toto orbe congregaretur, mirùm fi poffent tales illic facile tot federe, quia nec ifit uno tempore fuerunt. Sed fideles

multis excellentiores paucos Difpenfatores fuos Deus per diverfas ætates temporum, locorumque diftantias, ficut ei placet atque expedire judicat, ipfe Lib. z. difpenfat. Hos itaque de aliis atque aliis tempori. cap.10. bus, atque Regionibus ab Oriente Occidente con

bomines, fed in librum que navigare poffit ad homines. Horum unanime de Apoftolica controverfi dogmatis traditione teftimonium, & ex ipfo hauftam Romani Epifcopi definitionem adfirmat effe omni generali Concilio firmiora, ideoque omnem Refpondeo materiam hanc effe fcabrofam. appellationem hic effe frivolam. Et jure meriInterim volo, non tamquam Romanæ Curiæ to. Quòd enim unicum Ecumenicæ Synodi ofadulator, fici fed tamquam Ecclefiafticæ Hierar ficium fit Apoftolicum dogma ex prioribus Ecchiæ fedulus inquifitor, meum fenfum liber ape- clefiæ Patribus demonftrare atque firmare, often-, rire. Imprimis itaque affirmo interjectas à Ro- di nuper in familiari epiftola ad Eximium Pamani Epifcopi judicio ad generalem Synodum trem Henricum Noris. Etiam in primo fequen provocationes fuifle femper exofas in Ecclefia, tis libri capite pergit Auguftinus: Veftra apud & malè oluiffe. Etenim de Donatiflis à Mel- competens judicium communium Epifcoporum caufa chiadis judicio provocantibus fcribit Sanctus finita eft. Nec ampliùs vobifcum agendum eft, Optatus Milevitanus Epifcopus: Donatus appel quantùm ad jus examinis pertinet, nifi ut prolatam landum effe ab Epifcopis credidit. Ad quam appel. de hac re fententiam cum pace fequamini. Quod fi lationem Conftantinus Imperator fic refpondit: ò nolueritis, à turbulenta vel infidiofa inquietudine rabida furoris audacia, ficut in caufis Gentilium cobibeamini. Et in primo ad Sanctum Bonifacium fieri folet, appellationem interpofuerunt. Rationem Pontificem libro: Hæc execrabilia dogmata tenen- C. 14ibidem dant magnæ auctoritatis Epifcopi Euno- tes &feminantes, adhuc infuper flagitant audienmius ac Olympius: Sententia decem & novem tiam, cùm damnati debeant agere pœnitentiam. Et Epifcoporum jam dudum data diffolvi non poteft. in populari de Apoftoli verbis fermone: Jam de Ad quæ verba fcribit Gabriel Albafpinæus Aure- bac caufa duo Concilia miffa funt ad Sedem Apolianenfis Epifcopus : Optatus noluit dicere, Aftolicam. Utique Pro-Confularis Provinciæ CarMelchiade, fed ab Epifcopis appellandum duxit, ne auctoritatem Summi Pontificis læderet. Ca terum non eft quòd Hæretici ab hac hiftoria quidquam in eandem Summi Pontificis defumant, ut docuimus in obfervationibus. Romanam Melchiadis & adversùs Donatum à Cafis nigris, & pro Cæci

24.

Serm. 2.

cap. 10.

thaginenfe, & Byzacii (a) Concilium Milevita- (4)Numi-
num. Indè etiam Refcripta venerunt. Utriufque Sy. die Ad-
nodi Confirmatoria. Caufa finita eft. Error utinam not. Norise
aliquando finiatur. Lucidè adfirmat Apoftolicæ
Sedis in adeò clara caufa judicium effe firmum at-
que immobile, & nulla provocatione devolvi

L. 1. E-
pift. 10.

256

fex rectè afferit audaciam hanc esse hærefim, quæ
à parvo tempore citra fenfum vifa fuboriri pullulavit,
& fub ovium veftibus lupos rapaces intrinfecus celans,
fub appellationis fpecie Ecclefiæ fatagit unitatem con-
vellere. Nam fi quæ Chrifti unicus Vicarius, Cano-
nibus facris etiam & juri scripto inhærendo, decre-
vit ftatuitque, & fervare præcepit, calumniatores
malevoli & perverfi subterfugere juftitiam præfumen-
tes, per ludibria frivolarum appellationum ad futu
rum Concilium, feu ad id quod numquam eft, ac
obe-

poffe, longè minùs fufpendi. Quod non folus
cum aliis Africæ Epifcopis Auguftinus, fed
etiam Atticus Conftantinopolitanus Epifcopus,
ac omnis Ephefina Synodus multoties iteratas
Pelagianæ factionis appellationes duxerit frivo-
las, & exfufflarit, folufque Hærefiarcha Ne-
ftorius fit ipfis conatus patrocinari, oftendi
pluribus in præfato opufculo de variis Synodis
contra Hærefim Pelagianam. Etiam Neftorii
appellationem graviter improbavit in litteris ad
Conftantinopolitanum Clerum Sanctus Cyril-fuper Chrifti Vicarium esse aut reperiri nequit,

dientiam, que eft de neceffitate Ecclefiæ & falutis
univerforum, improbè declinant ac temerè. Hanc
igitur Diabolico fpiritu & inftin&u novitatem exortam
confiderantes, in totius Ecclefie Catholicæ non tan-
tùm ènervationem, fed everfionem in Mantuano Con-
ventu fæpè & multùm difcuffam damnavimus .

lus Illum appellat miferum & feductum,
præfertim quòd non uti reus, fed uti Judex
& Præfidens adeffe Synodo fperaret à Sacris cir-
cumfcripti Principis juffionibus. Exftat Episto
la in Actis Synodi Ephefinæ. Et in litteris ad
ejufdem Civitatis Chrum & populum Sanctus
Papa Cæleftinus: Quis petitorem Synodi crederet
Synodo defuturum? Percuffa eft illic falfitatis levitas
pondere veritatis, nec fe aufa eft fulgori radiantium
L. 3. E-Sacerdotum latitantis Perfidi caligo mifcere. Lumen
pift.23.
tenebre fugerunt. Infigniter demonftrat appella-
tionem omni Ephefine Synodo difplicuiffe. E:-
iam Eutychetis appellationem fuiffe imperiti
fenis audaciam adfirmavit conftanter, & Syno-
dum excutere conatus fuit omni modo Magnus
Leo. Latiùs hæc elucidavi in fcholiis ad Ephe-
finum latrocinium. Photianos Epifcopos à Ni-
colai primi in fe judicio provocantes, ad retra-
ctationem in octava Synodo potentiffimè adjuve-
runt & Magnificentiffimus Patritius Bahanes,
& Sedi Apoftolicæ dilectus Metrophanes Smyr
nenfium Metropolita: Quàm inviti, & cum
quot limitationibus ipfam indulferint Apoftolici
Legati, quarta Actio demonftrat. Et quomodo
Joannem Theutonicum Clemens quartus, &
Michaelem de Cæfena, ac ipfum Ludovicum
Imperatorem Joannes vigefimus fecundus tra-
caverint, fuprà audivimus à Paulo Langio,
& Abbatis Ufpergenfis fupplemento: Quibus
& alii atteftantur. Clementini Schifmatis pertæ-
fa olim cum omni Gallicana Ecclefia Parifienfis
Univerfitas Benedicto decimo tertio fubtraxit
obedientiam, & provocavit ad generale Conci-
lium. Et adversùm hæc Benedictus: Nonnulli
Catholicæ veritatis Emuli contra nos & Romanam
Ecclefiam rebellionis calcaneum erigere præfumpfe
runt, à nobis, quod eft contra Canonicas fanétiones,Judices cenfuerunt longè aliud: Ingrediatur &
appellationes inter ponere non verentes. Licèt Hif
panus, in Gallicana tamen Ecclefia educatus ac
edoctus erat Benedictus, ideoque juxta ejus avi-
tum & tunc unanimem fenfum loquebatur. Nem-
pè Joannes Gerfon Gallis necdum tunc prædica
verat Papam fubeffe Concilio, ideoque ad hoc
ab illo legitimè provocari. Audaciam iftam mul
tis infectatur Benedictus, & pergit: Idcircò habi-
ta fuper his deliberatione matura, bac conftitutione
perpetuò duratura, in omnes & fingulos qui à Roma
nis Pontificibus Canonicè intrantibus appellare præ-
fumpferint, excommunicationis fententiam promul-
gamus. Acta hæc nuper publicavit Eruditus Lu-
Tom. .cas Dacherius. Et ex ipfis vides hafce appella-

Damnat non folùm frivolas, feu legitima caufa deftitutas appellationes, fed etiam ac præfertim iftas, de quibus in libro de ftatu Europæ fub Frederico tertio fcripferat adhuc Æneas Sylvius contra Univerfitatem Viennenfem: Docta C. 16. Viennenfis fchola indoclam fententiam protulit. Nempè refponderat interpofitæ ad generalem Synodum appellationi ineffe effectum fufpenfivum. Et revera fententia ifta eft hæretica, excutit debitam Apoftolicæ Sedi obedientiam, ac rebellionem inducit & Schifma. Hoc enim unico in puncto hæfit fchifma Eufebianæ factionis Suam de Sancto Athanafio & caffato in ipfum Tyrio Judicio fententiam retractari in Sardicenfi Synodo permiferat ad Principum preces & Ecclefia pacem Julius Pontifex, mandans illum affidere uti Canonicum Epifcopum ac legitimum Patriarcham, fuamque de illo definitionem in nullo lædi vel fufpendi. Quod mandatum dum per Canones excutere nefciit factio, & obe. dire noluit, nocte fugit Philippopolim, Ecclefię regimen non in folo Romano Epifcopo Monarchicum, fed in tribus æqualibus Patriarchis effe Ariftocraticum definivit, atque ita Romanam Rempublicam nova hærefi maculavit. Etiam Theodoreti ab Ephefino latrocinio degradati factam à Sancto Leone reparationem quidam in Chalcedonenfi Synodo Epifcopi potularunt ad retractationem, & ipfum eo ufque voluerunt à fuo confenfu fufpenfum. Verùm gloriofiffimi

tiones dudum ante Pii fecundi cum Gregorio
Heymburgio quæftionem fuiffe damnatas. Un-
dè in litteris ad Norimbergenfes laudatus Ponti-

fu

Reverendiffimus Epifcopus Theodoretus, ut fit par-
ticeps Synodi, quia & reftituit ei Epifcopatum fan-
&iffimus Archiepifcopus Leo, & facratiffimus ac piif-
fimus Imperator fanxit eum adeffe fanctæ Synodo. Et
adversùm duras multorum interceffiones denuò
repofuerunt Præjudicium ex perfona Theodoreti A&t. 1.
Epifcopi nulli generabitur, refervata videlicet poft
hæc omni accufatione & vobis & illi, & quæ invicem
exercere volueritis. Promittunt caufam retractan-
dam, at Romani Epifcopi fententiam nullo mo-
do volunt fufpenfam. Et ipforum judicio omnis
tandem Synodus acquievit.

Quam fidem conftantiffimè tenuit etiam po-
fterior femper Ecclefia. Etenim de Trajectenfi
Civitate & Diœcefi, adversùs Ecclefiafticum
Martini quinti Interdictum appellante, ideoque
Divina officia à Clericis & Monachis refumi

aut

"

Fol. 371.

aut exulatum abiri mandante, fcribit magnum Belgii Chro nicon: Una omnium tam Fratrum, quàm Converforum & Laicorum fuit fententia, ut Apoftolice Sedis fervata obedientia potiùs exularent &peregrinarentur, quàm contra confcientiam propter temporalia confervanda peccarent. Laudat Religiofiffimam Regularium Clericorum Congregationem Windeshemenfem: Adfirmat cuncos ejus in dicta Dioecefi Conventus fpontaneè ad triennium exulaffe, & tunc cum gloria revocatos. Quòd nempè ad meliores fenfus reducti appellantes deponerent errorem. Quòd pendente Ludovici quarti adversus Joannis vigefimi fecundi fententias appellatione iftud ipfum Fratres Auguftinenfes paffi fint, & è feptemdecim Civitatibus exulare, quàm Romanæ Ecclefiæ cenfuram & dignitatem lædere maluerint, fcribunt in Bertholdi Conftantienfis Epifcopi vita Albertus Argentinenfis, & fupplementum A. 1336. Abbatis Ufpergenfis. Et ipforum fenfum probavit omnis poftmodum Germania: Nam poft Ludovici mortem agnovit errorem, & omnium abfolutionem fupplicavit ab Apoftolica Sede, & folemniter impetravit.

Principis fimplicitati illudebat. Et Theodofium
facris fuis juffionibus frequenter impegiffe in Ca-
nones, oftendunt plura ejus Refcripta ad lacera-
tam à Joanne Antiocheno Ephefinam Synodum;
præfertim Refcripta, quibus & pofteà confirmavit
Acta Ephefini latrocinii. Etiam nuper ab Attico
Conftantinopolitano Epifcopo circumductus om-
nes Orientalis Illyrici Provincias à Patriarchica
Romani Pontificis cura contra Apoftolicum Ca-
nonem tranfcripferat in poteftatem Conftantino-
politana Cathedræ, atque ita violentiæ viam de-
monftraverat Leoni Ifauro. Et fecundi Ephefini
Concilii præfidentia poftmodò privavit Sanctum
Leonem Pontificem, ipfam tranftulit in Diofco-
rum Alexandriæ Patriarcham, atque ita bene
conceptum Conventum tranfmutavit in acepha-
lam latrocinalium locuftarum Synagogam. Nem-
pè jure Amphictyonum. Infignem de facris Ro-
manorum Principum juffionibus Regulam refert
in litteris ad Anatolium Conftantinopolitana
Ecclefiæ Diaconum Magnus Gregorius: Quod Lib. 9.
Princeps fecerit, fi Canonicum eft, fequimur ; fi Epift.41.
verò Canonicum non eft, in quantum fine peccato
noftro valemus, portamus. Aliquod difpenfato-
rium vulnus malebat infligi Canonibus, quam
inter Sacerdotium & Imperium difcordias femi-
nari. Hinc ergò & Sanctus Cæleftinus fuam de
Neftorio fententiam fufpendi permisit ufque ad
Ephefinum Concilium, aut certè differri. Inte-
rim calumniis preffum & ad injurias poftulatum
Sanctum Cyrillum dedit Præfidem, multo autem
fuperbiæ vento inflatum Neftorium uti reum juf-
fit apparere. Ita difpenfatoriè toleratam fuæ fen-
tentiæ injuriam abundè compenfavit.

Nec obftant facræ Theodofii Augufti pro
appellante Neftorio juffiones. Quod enim hunc
appellatio à Papalis fententiæ incurfu munire
non potuerit, lucet ex Synodalibus Joannis Pa-
triarchæ Antiocheni ad ipfum litteris, hortanti-|
bus inftantiffimè ad obedientiam, & concluden.
tibus: Hæc, tua perinde ac propria cordi babentes,
monere voluimus, jam tuum eft æquo ac benevolo ani-
mo monita nofira complecti, nifi forfan noftri minus
amans ita comparatus fis, ut cum tui & Reipublicæ
Chriftiane damno obftinatè hæc afpernari decreveris.
Quis non videat urgeri Neftorium, ut obedientia
excommunicationem præveniat ac degradatio-
nem? Verùm falubria amiciffimi Patriarchæ
confilia fprevit, à Pelagianis Ex-Epifcopis fedu-
ctus eft ad turbas converfus & improvidum
Principem in ipfarum patrocinium circumfcripfit.
Sancti Cyrilli Patruus & in Alexandrino Epi-
fcopatu Anteceffor Theophilus Sanctum Joan-
nem Chryfoftomum non ita pridem incruftarat
duris calumniis, & throno violenter ejecerat.
Ex hac anfa Principi perfuafit Neftorius Alexan-
drinorum Epifcoporum in Conftantinopolitanos
odium effe antiquum, Cyrillum hærere Patrui
veftigiis, effe turbidum Egyptium, Apolli-
narii lepra infectum, Ecclefiæ ac Reipublicæ
inquietatorem, atque ita non folum fufpendi
Papalem fententiam impetravit, fed & concepit
fpem, de qua in litteris ad Conftantinopolita-
num Clerum memoratus Cyrillus: Neque tamen
mifer ille, licet complures graves viri ejus opera
feducti, nos accufaturi effent, rerum noftrarum Judi-
cem fore fe fperet, quamvis jure Amphictyonum hoc
fibi demandari faciat. Nos enim iftuc venientes ab
ejus judicio provocabimus,& ipfe de fuis blafphemiis
Epift. 12. in judicio refpondere cogetur. Exftat Epiftola in
prima parte Ephefini Concilii. Sperabat ac jacta-fia, vel è converfo, redit in idem, ac fi peteretur,
bat cæcus Neftorius fe, licet jam damnatum Ro-
mæ ac appellantem, Synodo interfuturum non
dumtaxat uti integrum Epifcopum, fed etiam
Judicem ac Præfidem dominaturum. Adeò

Hujus rei rationem exponit in fuperiùs lauda-
ta ad Donatiftarum Antiftites Epiftola Sanctus
Auguftinus, generatim fcribens de interpofitis.
à Romani Epifcopi judicio ad generalem Sy-
nodum provocationibus: Reftabat plenarium uni- Epift.162.
verfæ Ecclefie Concilium, ubi etiam cum ipfis Judi-
cibus caufa poffet agitari. Quare appellatio non
demutat Pontificem in reum aut accufatorem,
fed omninò relinquit Judices, & quidem qui ap-
pellatam Synodum debeat gratiosè concedere
ipfi præfidere referre appellatam caufam, de
ipfa dicere cum prærogativa fuffragium, & om-
nia Acta probare & confirmare. Ita factum fuit.
Arelate, & Sardicæ, Ephefi, Chalcedone,
& in omni Synodo quæ appellatas caufas retra-
ctavit. Et Ephefini latrocinii palmare facinus
fuit, quod Sancti Leonis, tamquam ab Euty
chete ad generalem Synodum provocati, ideoque
fufpenfi Judicis, Legatos excluferit à Præfiden-
tia, & ipfam detulerit Diofcoro Patriarchæ Ale-
xandrino. Et hanc fuæ fedis injuriam adeo fen-
fit Magnus Leo, ut ipfam ante omnem Chalce-
donenfis Synodi ingreffum jufferit per Legatos
pleniffimè reparari. Rectè enim in opufculo de
Ecclefiaftica poteftate fcripfit Joannes Gerfon:
Quærere fi Papalis auctoritas fit major quàm Eccle-

Nonne totum eft majus fua parte, vel pars minor fua
toto? Proindè fequitur, quod fi generale Concilium
repræfentet univerfalem Ecclefiam fufficienter &
integrè, neceffe eft ut includat auctoritatem Papalem,