Heraclea celebrandum ut accederet, dolosè invita bat. Nempè noverat fine Præfidente Romani Epifcopi perfona aut Legato generalem Synodum non poffe celebrari. Quæ omnia iifdem ferè verbis fcribit laudatus Bibliothecarius. Acaciani fchifmatis extrema cauda fuit fchifma trium Capitulorum: Et adversùs ipfum Imperator Juftinianus coegit quintum generale Concilium. Ut ipfi præfideret, tractanda referret, & fuffragii Prærogativa fungeretur Vigilius Pontifex, quantis precibus & minis inftiterint & Princeps & Primates Epifcopi, demonftrant Acta Synodalia. Et quia induci Pontifex non potuit, factum eft quod in Chronico fcribit ad decimum feptimum à Bafilii Confulatu annum Victor Tonnonenfis Epifcopus: Vigilius Romanus in in fula Sicilia moritur. Quinta Synodus facta fuit tertio decimo poft dictum Confulatum anno, per tot annos Juftinianus Vigilium in calamitofo exilio detinuit, atque ita caducæ Synodi fupplementa & ratificationem extorfit. Sciebat omnes fuas machinas effe aliter frivolas & nullas Trullanæ item Synodo Romanus Epifcopus non præfedit. Hinc Subfcriptores Epifcopi primum locum reliquerunt apertum cum hac Epigraphe: Locus Sanctiffimi Papæ Romani, Sperabant fore, & omnibus pofteà viribus egerunt, ut ratificaret Romanus Epifcopus, & Præfidentiæ defectum, uti in fecundo & quinto Concilio fecerat, fuppleret. Quod quia ufque huc nullus facere voluit Pontifex, ifta Synodus femper titulatur erratica. Etiam Iconoclafticum Conftantini Caballini conventum ex eodem capite fuiffe nullius ponderis, fuprà audivimus à Sancto Stephano Martyre. Et confirmant Martyr Theophanes, Anastasius Bibliothecarius, ac Georgius Cedrenus. Et de Imperatore Manuele Comneno, dum de quibufdam dogmatibus difputaret cum Theodofio Patriarcha Conftantinopolitano, fcribit Nicetas Choniates: Manuel Theodofio & L. 7.c.6. Pontificibus ob præpofteram adverfationem majus Concilium minabatur, & controverfie difceptationem ipfo veteris Rome Papa adhibito, jurejurando teftificabatur. Et ad omnes per Orientem Patriar. chas atque Epifcopos fcripfit de Sancti Ignatii Conftantinopolitani Patriarchæ caufa Nicolaus primus: Vos ut antiquum morem fervetis, neque judicetis, neque approbetis quidquam fine nofira audoritate: Hæc autem eo fcripfi vobis, quòd non ita pridem venerit ad nos Palatinus Spatharius cum Imperatoris epiftola, qui gloriabatur ab Imperatore Synodum adornari, eo quod nos jam perfcriptam injuriam, Ignatio factam, noluerimus approbare. Adfirmat antiquam Synodorum legem effe, ut fine Romano Epifcopo nulla fiat, nec fine illius quæ cuncta tractanda referat & fuffragii Prærogativam de ipfis dicat, auctoritate feu præfidentia, nullus Epifcopus, Metropolita, aut etiam Pa triarcha quidquam judicare, approbare, vel etiam quafi fynodaliter tractare attentet. Exftat epiftolæ compendium in Actis Synodi octavæ. Et hinc omnia poft Apoftolicorum Legatorum revocationem Bafileenfia Gefta rectè caflavit Eugenius quartus, affirmans gefta non à legitimo Concilio, Seff. 16. fed ab acephalis locuftis. Perdo tempus in re clara. , Joannis Saraceni Articulum, Quandocumque in aliquo Concilio aliqua inftituuntur, tota auctoritas dans vigorem Statutis in folo refidet Romano Pon tifice, fuiffe à facra Parifienfi Facultate legitimè circumfcriptum, libenter & conftanter profiteor. Licet enim Synodalia Decreta in folum Romani Epifcopi nomen conceperit atque vulgaverit etiam quandoque antiquitas, de decifivo tamen Epifcoporum fuffragio non dubitavit. Et certè Apoftolica Synodus non dixit, Vifum eft Spiritui fando ac Petro, fed Spiritui Sancto ac nobis: Uti que omnibus Apoftolis. Eft una ex motis inter Eugenium quartum & Bafileenfem Synodum quæftionibus, alibi elucidanda.. Interim fum. ma eft Pontificis in generali etiam Synodo au&toritas. Reverà illic habet fuffragii Prærogati vam. De Apoftolici per Illyricum Vicarii in ge neralibus iftius Dioecefios Synodis auctoritate fcripfit ad Anaftafium Thefsalonicenfem Epifcopum magnus Leo: Si in eo, quod cum fratribus tractandum definiendumve credideris, diverfa eo. rum fuerit à tua voluntate fententia, ad nos omnia fub Geftorum teftificatione referantur, ut remotis ambiguitatibus quòd Deo placeat decernatur. Ejus unicum fuffragium affirmat totius Synodi fuffragio æquivalere. Quam poteftatem etiam in generali totius Ecclefiæ Synodo habuerunt Apoftolici Legati. At verò ipfius Romani Epifcopi in quamvis Synodum poteftas fuit longè amplior. Præfentis fuffragium totius Synodi fuffragio prævaluit, ad abfentem verò omne Synodi cum Vicario aut Legato certamen debuit referomnis caufa fufpendi ad ejus nutum, & ipfius Refcriptum ac decifivum Beneplacitum exfpectari. Lucidè hæc patuerunt in Synodo Chalcedonenfi, ac in quinto Concilio. Etenim adversùm probatos & fubfcriptos ab omni Chal cedonenfi Synodo Canones Lucentius Legatus apud gloriofiffimos Judices interceffit: Sedes A. poftolica nobis præfentibus humiliari non debet. E ideo quæcumque in prejudicium Canonum hefterna die gefta funt nobis abfentibus, Sublimitatem veftram petimus, ut circumduci jubeatis. Sin aliàs, contradictio noftra his Geftis inhæreat, ut noverimus quid Apoflolico viro univerfalis Ecclefie Pape referre debeamus, ut aut ipfe de fue Sedis injuria, aut de Canonum everfione poffit ferre fententiam, Agit præfertim adversùs vigefimum octavum Ca nonem Proteftatur ab ipfo non dumtaxat violatum fextum Nicenum, fed etiam Apoftolicæ Sedi illatam injuriam. Quod nempè fine facta per Apoftolicos Legatos relatione Actum iftum Synodus attentaffet. Unanimi totius Synodi fuffragio objecit fuum unicum, atque ita illius Actum apud gloriofiffimos Judices proclamavit nullum, & circumducendum. Et ipfum fibi à Synodo relatum Sanctus Leo omninò circumduxit. Apoftolica itaque Legatio in totius Ecclefiæ Conventu habebat eam ipfam poteftatem, quam in generali fuæ Dioecefios Synodo haber bat Apoftolicus Vicarius: Utraque Synodus debebat referre omnia ad Papam, & ejus decifioni acquiefcere. In quinto Concilio præfens fuit Vi gilius Pontifex, provocavit ad Apoftolicum relationis jus, & ad Papalis fuffragii Prærogaviam, 244 protestatus de nullitate omnium agendorum. in Ariminenfi Synodo, ac in Latrocinio Ephefino. Undè hoc magnus Leo, iftam Sanctus Damafus fynodaliter damnarunt. Scio laudatam Eugenii Bullam fuiffe ab ipfo circumductam. Nempè pro fola illa parte, qua jufferat diffolvi Synodum, & Bononiam transferri. Et hinc lucet Papale in Synodo fuffragium rectè titulari fuffragii Prærogativam. Nec fine fundamentis Eugenius afferuit Papam effe fuprà Concilium. Quod Affertum quia à Capuana, in qua modo hæremus, Synodo everti & quafi damnari opinatur Joannes Launoius, ejus ftatum audiamus breviter, ac perpendamus ex litteris Syricii Pontificis ad Anyfium Theffalonicenfem & fubjectos illi Epifcopos: Accept litteras veftras de Bonofo Epifcopo, quibus vel pro veritate, vel pro modeftia noftram fententiam fcifcitari voluifis. Sed cum hujufmodi fuerit Concilii Capuenfis judicium, ut finitimi Bonoso atque ejus accusatoribus judices tribuerentur, & præcipuè Macedones, qui cum Epifcopo Theffalonicenfi de ejus factis vel cogno Eodem ex capite non tantùm Trullani, fed etiam in prima Conftantinopolitana ac fecunda Nicena Synodo editi Canones dudum fuerunt caduci: Quod folum Papale fuffragium illis adverfaretur aut deeffet. Et hinc ad Bafileen fem Synodum rectè fcripfit Eugenius quartus: Si Papa vel Legatus ejufdem nollet difponere aliqua, con Seff. 16. tra Concilium affectaret, Papæ fententia vel Legati, fummi Pontificis perfonam repræfentantis, non Concilii voluntas fequenda foret, cùm fuper omnia Concilia habeat poteftatem Papa. Nifi fortè quæ ftatuenda forent, Catholicam fidem refpicerent, vel fi non fierent, ftatum univerfalis Ecclefiæ principaliter perturbarent: Quia tunc Concilii, fententia esset potiùs attendenda. Rationem dat in eadem Bulla: De jure notiffimum eft, quod poffimus quæcumque Statuta, Decreta, Declarata, five Sancita per quofcum-fcerent, advertimus quod nobis judicandi forma comque Prædeceffores noftros, vel per quæcumque Concilia, dummodo in ipfis fidei fundamenta non exiftant, five ex hoc univerfalis Ecclefiæ bonum principaliter non turbetur, ut Vicarius Chrifti, & irreprehenfi biliter pro noftro amovere & corripere libitu voluntatis. Et contra fentire non eft longævum ab hærefi. Ubi enim, quod abfit, ex mentis cæcitate aut pravitate Romanus Epifcopus Romanam fidem aut difciplinam arietaret, non folùm generale Concilium, fed quicumque unicus Epifcopus, imò & Laicus effet præ ipfo audiendus. Imitandi effent pauci illi in Ariminenfi Synodo Epifcopi, qui ad vicinum pagum fecedere maluerunt, quàm cum circumfcriptis in Arianos dolos Collegis deviare. Imitanda effet Romana nobilis Marcella, in cujus Epitaphio, quomodo Origenis errores Romam intraverint, ac multos deceperint, exponit Sanctus Hieronymus, ac profequitur: Tunc San&ta Marcella, quæ diu fe cohibuerat, ne per emulationem quidpiam facere videretur, poftquam fenfit fidem Apoftolico ore laudatam in plerifque violari, ita ut Sacerdotes quoque, & nonnullos Monachorum in affenfum traheret, ac fimplicitati illuderet Epifcopi, qui de fuo ingenio cœteros æftimabat, publicè reftitit, malens Deo pla. cere quàm hominibus. Fuit is Siricius Pontifex, de quo & alibi fcribit: Facilius eft Epifcopatum adipifci, quàm promereri. Verùm nulla generalis Synodus ufque huc per Dei gratiam vidit iftiufmodi cafum, & eadem Dei gratia Ecclefiam protegente, ufque ad fæculi finem non videbit. Extra hunc igitur cafum folius Papæ fuffragium totius Synodi fuffragio prævalet. Etiam fuffragium folius Legati: Qui nempè de fingulis proponendis negotiis fuerit fingulariter inftructus. Ejus fuffragium eft fuffragium ipfius Papæ. Iftiufmodi inftructionem non habuit Chalcedonenfis Legatio, ideoque cenfuit fuum cum Synodo certamen Pontifici referendum. Dixi, Dum Romanus Epifcopus Romanam fidem aut difciplinam arietaret. Quid fi ipfam arietaret Synodus? Refpondeo tunc folius Pontificis, aut folius Legati prævalere fuffragium. Et certè cafus evenit Epift. 16. petere non poffet. Nam fi integra effet hodie Synodus, rectè de iis, quæ comprehendit veftrorum Scriptorum feries, decerneremus. Veftrum eft igitur, qui boc recepiftis judicium, fententiam ferre de omnibus nec refugiendi vel elabendi vel accufatoribus vel accufato copiam dare. Vicem enim Synodi recepifis, quos ad examinandum Synodus elegit. Denique eum Bonofus Epifcopus poft judicium veftrum mififfet ad fratrem noftrum. Ambrofium, qui ejus fententiam confuleret, interdictam fibi Ecclefiam fententiam confuleret, irrumpere atque ingredi, responsum est et, quod nibil temerandum foret, fed omnia modeftè patienter ordine gerenda, neque contra fententiam veftram tentandum aliquid, ut quod videretur vobis juftitiæ convenire ftatueretis, quibus banc Synodus dederat auctoritatem. Ideò primum eft ut ii judicent, quibus judicandi facultas eft data. Vos enim. totius Synodi vice decernitis, nos quafi ex Synodi au&oritate judicare non convenit. Ad generales Syno❤ dos cunctæ tunc pendentes hinc indè graviores caufæ folent deferri. Ita ad hanc Synodum delatus eft, Naifitane in Dacia civitatis Antiftes Bonofus, & accufatus de peffimis erroribus. Reus non aderat : & criminale judicium nom poffe in abfentem exerceri, ex pluribus teftimoniis eft fuprà oftenfum. Hinc ergò caufam Synodus delegavit laudato Anyfio, magno in vicina Macedonia Metropolitæ, & Apoftolicæ Secin dis per omne Illyricum Vicario: ab ejus Synodo juffit ipfam examinari. Capua ad fuos regreffus Anyfius citavit Bonofum, & contumacem fufpendit ab Epifcopali officio; verùm ille contempfit omnia, interdictam irrupit Ecclefiam, & confugit ad patrocinium Sancti Ambrofiii. Quare hominis turbulentia territus Anyfius odiofam delegationem excutere conatus eft, & caufam reponere ad tribunal Sedis Apoftolicæ. Verùm recufavit Syricius, affeverans ftandum Synodali judicio, delegationem exequendam, 'ex auctori tate Synodi fibi non convenire judicium, & competere non poffe. Ad hæc commentatur Joannes Launoius: Simplex ingenua eft Syricii confeffio, qua non Ca Capuenfis modo Concilii, fed etiam delegatorum à Concilio Judicum auctoritas Romani Pontificis auctoritate fuperior exhibetur, ordinatur. controverfia, & ferendum ab eis, quorum intereft, judicium propo nitur. Et infrà: Quibus verbis apertè fignificat Syricius Concilii poteftatem qualibet alia, etiam fua,|| que Sedis eft Apoftolicæ, fuperiorem exiftere. Syrieii confeffionem opinatur adeò manifeftam, ut à novis & corruptis Doctoribus poffit dici: Syricius, vel certè Syricii Epiftola releganda eft in indicem librorum probibitorum primæ classis. Nam fi audiatur Syricius, de libris noftris actum eft. Laudatam delegationem extollit, atque adjungit: Auctoritate in judicando fuprema utebantur Delegati, nullus reftabat appellandi locus, quia vice Synodi judicabant. Vult ab ipforum judicio nec ad Pontificem potuiffe appellari. Et pergit de Sancto Ambrofio: Bonofus poft delegatorum Judicum fententiam ad Ambrofium fcripfit, non ad Syricium, ad quem fine dubio fcripfiffet, fi Capuenfi Concilio vel præfuiffet vel interfuiffet. Hæc pleraque in variis litteris repetit & inculcat. Refpondeo tamen Syricii Epiftolam hifce cogitationibus non favere. Etenim nec Bonofus, nec accufatores, nec teftes erant Capua, ideoque vel judicium fuerat exercendum in absentem contra Canones, vel ufque ad omnium iftorum adventum proroganda Synodus, vel caufa deleganda, vel faciendum quod de fimili Sancti Athanafii caufa dixit in Mediolanenfi Synodo ad Imperatorem Conftantium Pontifex Liberius: Omnes contendamus Alexandriam, ubi reus, ubi accufatores, & caufæ eorum patroni funt, atque litigantium caufa diligenter cognita, fententiam pa riter feramus. Capuana igitur. Synodus caufam delegavit. In Bonofum & ejus accufatores fervandum duxit antiquum Ecclefiæ Canonem quem etiam in Feliciffimi Diaconi, quæ damnata Romam abierat accufatura fuos damnatores, factionem fervari à Sancto Cornelio Papa poftulavit Sanctus Cyprianus: Cùm ftatutum fit omnibus nobis, & æquum fit pariter ac juftum, ut uniufcujufque caufa illic audiatur, ubi eft crimen admiffum, & fingulis Paftoribus portio gregis fit adfcripta, quam regat unufquifque & gubernet, rationem fui actus Domino redditurus, oportet utique eos, quibus præfumus, non circumcurfare, nec Epifcoporum concordiam cohærentem fua fubdola & fallaci temeritate collidere, fed agere illic caufam fuam ubi accufatores habere & teftes fui criminis poffint, nifi fi paucis defperatis & perditis minor videEpift. 55. tur effe auctoritas Epifcoporum in Africa conftitutorum, qui jam de illis judicaverunt, & eorum confcientiam multis delictorum laqueis vincłam judicit fui nuper gravitate damnarunt. Agit de prima criminalis judicii inftantia. Ex qua Regula etiam Maximum Valentine in Gallia Civitatis Epifcopum, accufatum ac fibi delatum de graviffimis, ad Provinciæ Synodum remifit Bonifacius primus: Decrevimus veftrum intra ProvinEpift. 6. ciam debere effe judicium. Et de fibi fimiliter delato Maffilienfi Epifcopo Venerio fcribit ad Viennenfis ac Narbonenfis Provinciæ Epifcopos Sanctus Celeftinus: Veftro eum audiendum Collegio delegamus. Et de fibi delato Lupicino Epifcopo ad Cæfarienfis Mauritaniæ Synodum Magnus Lea: Caufam Lupicini Epifcopi illic jubemus audiri. Nec dumtaxat abfentium, fed etiam præ fentium Epifcoporum criminales caufas Provin ciarum aut Dioecefium Synodis generalia Concilia quandoque permiferunt ex rationibus, aut etiam delegarunt. Etenim quis nefciat Marci Ephefini Archiepifcopi in Florentina Synodo infolentiam ac varium criminalem exceffum ? Hinc peracta Synodo fecit Eugenius quartus, quod fcribit Sylvefter Sguropulus: Papa mifit ad Imperatorem, ut Ephefius, quando nec Synodi Decretis fe fubmiferit, nec fubfcripferit unioni, tradatur publicæ Synodi Cenfuræ, & fi refractarius perftiterit, ut tante pervicaciæ pœnas daret. Quare ad nos mittatur, quem depofcimus ad judicium. Imperator verò repofuit: Quod ad Ephefium, quando nofter eft Præful, ad noftros pertinet Cenfura & animadverfio. Quem fi quid deliquerit, levi priùs oratione permulcebunt, nec id femer, fed fæpius, ut à pertinacia fubducant. Et fi præfractum deprehendant, tunc Tribunali nofire Synodi fubjicient, ut quam noftri in cum ftatuent poenam, jufto dolore perfentifcat. Cùm igitur nofter fit, ad fuorum Ssnodum poftulare Ephefium judicandum Papa non de buit: De noftro homine inveftigationem, cum nobis vifum eft, inveftigabimus. Serias . Serias, quas apud Ephefium pofteà deprædicavit, preces Imperator adjunxit, atque ita Eugenius promiffa admifit. Eodem modo Capuana Synodus, aut potiùs ipfe Papa Syricius Bonofi caufam totius Macedoniæ Synodo delegavit. Conftanter dico: Aut potius ipfe Papa Syricius. Hoc enim evincunt hæc ejus verba: Si integra effet bodiè Synodus, rectè de iis, qua comprehendit fcriptorum veftrorum feries, decerneremus: Lucidè clamant delegationem hanc ab ipfo fuiffe decretam. Verùm quoniam generalium Synodorum non foli Canones fed quævis Statuta Romanum Epifcopum non dumtaxat conditorem habent, fed infuper executorem, recè Syricius addidit feras effe Anyfii preces, ligatas fibi manus, & Synodali judicio ab omnibus parendum. Legitimis enim Synodorum Decretis adftringi Romanum Pontificem omnino profiteor. Quod & ipfe in fua confecratione folemniter profitetur. Verùm quomodo hinc educatur ipfum Synodo fubjici, ufque huc videre non poffim. Cur ad Sanctum potiùs Ambrofium, quàm ad Potificem Syricium Bonofus habuerit refugium, ignoro Suafiffe iftud poffint variæ rationes. Nam & Hærefiarcha Eutyches, non ad Sanctum Leonem Le fed ad Sanctum Petrum Chryfolagum confugit, nec ideò ejus caufa ad hunc fpectavit potiùs, quàm ad iftum. Et quod Macedonica Anyfii Synodus fuprema atque inap. pellabili auctoritate judicare potuerit, eft penitus paradoxum. Quod Theophilus, licet Alexan driæ Patriarcha, delegatam fibi Evagrii & Flaviani caufam judicare debuerit cum relatione ad Syricium, difertè teftatur Sanctus Ambrofius. Quis igitur dubitet Anyfio, Syricii per Illyricum Vicario fuiffe idem onus? Nulla enim Synodus, nullus Pontifex graviores caufas confuevit aliter delegate. Hinc de Maximi Valentini Epifco Epift. 87. C. 2. Epift. 532 C. 5. pi delegata caufa fcripfit ad ejus Provincialem, quibus in rebus convenienter agit & Legibus &Ca- Refpondeo itaque poteftatem hanc ex avito Adversùs præfentem Gregorii Dictatum mili- Romana illa, quam ad Tyrium de Sancto Athanafio judicium retractandum parabat Julius Pontifex, Synodus erat futura generalis, & de ipfa ad Eufebianam factionem idem Pontifex fcripfit: Veftri Legati Macarius Presbyter & Hefychius Diaconus Concilium indici poftularunt. Et iterùm Martyrius Concilium generale poftulavit. Ait à fe indictam Synodum, & citra poftulationem indici potuiffe, & factionem arguit quod ex fictis rationibus detrectaverit adeffe. Et ejus fucceffor Liberius, ad Sanctum Athanafium damnandum à Conftantio Imperatore postulatus & compulfus, repofuit: Fiat Ecclefiaftica Synodus longè à Palatio, ubi nec Imperator eft, nec Comes fe ingerit, nec Judex minatur, fed ubi folus Dei timor ad omnia fufficit & Apoftolorum Inftitutio Non petit, fed offert Synodum: Quòd nempè ejus indictionem Apoftolica inftitutio Romano Epifcopo commififfet. Et addit Principi aut ejus Miniftris circa ipfam nihil effe juris. Habes hæc in laudati Athanafii ad Solitarios epiftola. Et in litteris ad Theodofium Imperatorem Romana Damafi Pontificis Synodus Orientales Epifcopos, qui primam Conftantinopolitanam celebrarant, graviter arguit quòd Romam ad generale Concilium non comparuiffent, fed ipfi egiffent aliud privatum Conftantinopoli: Difertè affirmat Romanum fuiffe à fe indictum. Exftat epiftola in Appendice codicis Theodofiani. Quod La 5. c.8. ipfum in Ecclefiaftica hiftoria affirmat Theodoretus. Et hæc eft una caufarum, ob quas di Eta Epift. 61. C. I. Epift. 32. &ta Conftantinopolitana Synodus fit non legiti- Et de Chalcedonenfi Synodo ad Juvenalem Leonis perlegiffent epiftolas, ad Leonem Imperatorem laudata jam verba minimè perfcripfiffent. Certè in veneranda antiquitatis monimenta non decet nos ita graffari. Iftorum Epifcoporum plures Chalcedonenfi Synodo adfuerant, & de ipfius juftitia rogabantur à Principe Synodale judicium Quomodo igitur poffint Chalcedonenfia Acta non perlegiffe? Etiam Magni Leonis viderant epiftolas, ac ejus humiles de feme tipfo voces expofuerunt. L. 2. c. 57. 247 Concilium Sancto Hilario Pictavienfi Sulpitius Severus Hilarius quartum jam exilii anuum in Phrygia agens, inter reliquos Epifcopos per Vicarium ac Præfidem adeffe compellitur, cùm tamen nibil de eo fpecialiter mandasset Imperator. Judices tantùm generalem jussionem fecuti, qua omnes Epifcopos ad Concilium cogere jubebantur, hunc quoque inter reliquos volentes mifcere. Et hinc ad Imperatorem Theodofium fecundum, qui à Chryfaphio eunucho circumfcriptus Ephefinum latrocinium circumducere, & ipfius retractatoriam Synodum concedere recufabat, à Sancto Leone Pontifice permotus fcripfit Valentinianus tertius: Debemus dignitatem propriæ venerationis Beato Apoftolo Petro intemeratam & in noftris temporibus confervare, quatenus Beatiffimus Romana Civitatis Epifcopus, cui Principatum Sacerdotii fuper omnes antiquitas contulit locum habeat ac facultatem de fide ac Sacerdotibus judicare. Exftat epiftola in prima Epiß.25. parte Concilii Chalcedonenfis. Rogat ut ab indicenda neceffaria Synodo non impediat Sanctum Pontificem, fed fuis Sacris Tractoriis adjuvet & comitetur. Eundem fcopum refpicit in litteris ad Fauftum ac Symmachum Romanos Senatores Sanctus Avitus Viennenfis Archiepifcopus: Primùm fuerat talis ftatus rerum defiderandus, ut ipfi per nos urbem orbi venerabilem. pro, dependendis Divinis humanifque expeteremus officiis. Sed quia iftud jam dudum per rationem temporum fieri poffe ceffavit, vellemus vel eo fecuritatis accedere, ut quæ in caufa communi fupplicari oportet, Amplitudo veftra congregatorum Galliæ Sacerdotum relatione cognofceret. Sed bujus quoque nos voti non potes reddit Provincia præfixis Regnorum determinata limitibus. Hæc eft litterarum Epigraphe: De Synodo Romana, in qua Epifcopos Italiæ, qui ad eam convenerant, culpandos docet quòd de Pontificis Romani caufa judicandum inferiores fufceperint. Indictas à Romano Epifcopo Synodos, quas fuis Sacris Tractoriis olim ad Cur autem non per proprias, fed per Sacras Divales Principum litteras generalem Synodum olim indixerit, ac Epifcopos convocaverit Pontifex, variæ fuaferunt rationes. Primam in Ecclefiaftica hiftoria adducit Theodoretus, agens de Evagrio ac Flaviano ob Antiochenum Epifco patum contendentibus, & adjungens de Roma-juvabant Romani Imperatores, lamentatur jam L5.c. 13. nis Pontificibus: Romani Imperatoris animum con tra Flavianum incitare obnixè ftuduerunt. Nam cum Imperatori nimis, acriter inftando multum fæpè exhibuiffent moleftiæ, accerfit bic illum Conftantinopolim, Romam proficifci jubet. At Flavianus refpondit hyemem jam esse. Itaque pollicitus fe ineunte vere imperata facturum, in patriam revertit . Sed cùm Romani Epifcopi, non Damafus folùm ille admirabilis, verùm etiam poft illum Syricius, & Anaftafius Syricii fucceffor, vehementiùs in Imperatorem invecti effent, dixiffentque eum illos, qui Tyrannidem contra fe exercere molirentur, opprimere, fed his qui per Tyrannidem Chrifti leges evertere Auderent, impunitatem concedere, eum accerfit denuò Imperator, Romamque ut contendat, cogere labo rat. Errat in perfonis. Etenim Theodofius triennio ante Syricium obiit, ideoque in ipfum contendiffe non poteft Anaftafius. Syricius ergo in ipfum invectus eft, quod Flavianum Capuana Synodo non ftetiffet. Et ad fimiles reorum Epifcoporum, præfertim Patriarcharum, contumacias frangendas Pontifex non fuis, fed armatis Principis litteris ad Synodum convocabat. Ex eadem Regula fcribit de compulfo ad Seleucienfe à Paganis aut Hæreticis Barbarorum Regibus Alteram, ex qua Romani olim Epifcopi per convocata fuerunt, & adhuc convocantur, Ecclefia enim, uti rectè fcripfit Sanctus Optatus Milevitanus Epifcopus, erat tunc in Imperio, & fine utriufque concuffione & motu fieri non poterat generalis Synodus, ideoque uti Romani Epifcopi, ita etiam Romani Augufti auctoritate & affiftentia erat opus. Et hinc quædam per Imperatorem, quædam per Pontificem fuerunt quandoque poftulatæ Synodi ac impetratæ, quandoque recufatæ ac impeditæ, |