Lib Cap. 3. 238 S. GREGORII SEPTIMI PONTIFICIS veram affirmat ac demonftrat in Epiftola adversùs menfis. Ecclefiafticas regulas definiverit, fua difpofitione de- C. 20. Quæftio eft, An in voce, Præceptum, non folam Romani Pontificis in Synodo præfentiam ac præfidentiam, fed etiam ejus convocationem Gregorius feptimus intellexerit? Rationem dubi tandi adducit Nicolaus Cardinalis Cufanus, afferens Synodi legitimitatem à convocantis au-> &toritate non pendere, fed illam, licet à Laico Principe, aut ipfis in unum confpirantibus totius Ecclefiæ Epifcopis, aut alio quovis modo convocetur effe Canonicam atque Authenticam. Alioquin, inquit, non fuissent omnia octo Lib. 2. c. univerfalia Concilia firma, quoniam per Imperato- 26. res congregata leguntur, & Romanus Pontifex ad in pro veniendo aut mittendo ad Concilium recepiffe. perator Manuel Comnenus cum Theodofio PaRefpicit ad Julium Puteolenfem Epifcopum, triarcha ac ejus Conftantinopolitana Synodo di Sancti Leonis Pontificis in fecundo Ephefino' fceptaret de anathematizando Mahometis Deo, Concilio Legatum, qui illic Præfidentiam innec fua fenfa poffet evincere, addebat minas: vadenti Diofcoro repofuit: A piiffimis & ChriftiaMinabatur majoris Concilii celebrationem, & res niffimis Imperatoribus fanctissimus nofter Papa Ropropofitas ipfo veteris Romæ Epifcopo adhibito dijudimana Ecclefie Præpofitus Leo eodem tenore vocacaturum, jure jurando adfirmabat. Nempe ipfi tus eft. Non dicit Synodum à Papa convocatam: etiam Schifmatici norant Romano Epifcopo fem aut convocandam, fed dumtaxat ipfum non miper in generali Synodo fuiffe fupremam judicii nùs quàm Diofcorum, & quidem per ejufdem! auctoritatem. A verfus à Schifmate, ac in unio nem propenfus fuit ifte Princeps. Hinc iftis, tenoris litteras, ad illam à Principe fuiffe advocatum. Eandem quæftionem in Bafileenfis Con-; quod vanæ non crederentur, minis fchifmaticos cilii hiftoria movet Æneas Sylvius, multa conEpifcopos ad multa inflexit. Hinc & eidem Schifmatici, ut fuam erraticam in Palatii Trullo glomerat, verfat fe ipfum in omne latus, ac tandem concludit: In hac re diftinguendum putarem,! celebratam Synodum fuadeant effe Ecumeni nec abfolutè negarem Papæ consensum necessarium; cam, fingunt & mentiuntur Romani Epifcopi nec abfolutè requirerem. Immò numquam eo volente Legationem adfuiffe ac præfedite. Ita in libris de Papa Primatu feribit Nilus Archiepifcopus refutarem. Dicerem tamen quia ad congreganda. Concilia requirendus fit Papæ confenfus, né fum, Theffalonicenfis: Quod autem etiam Ecumenica ma illius Sedis auctoritas & dignitas videatur confuerit Trullana Synodus, manifeftum eft ex Hifto temni. Si tamen ille refiftat, congregatique Conciria, cum Bafilium habuerit Gortynes, quæ eft in Crelium omninò nolit, & major pars Prælatorum judi: ta, Epifcopum, univerfæ Romanæ Ecclefiæ locum tenentem. Quod ipfum fcribunt Macarius Ancy cer neceffarium effe Concilium, etiamfi Papa nolit ræ Metropolita, Theodorus Balfamon, & alii congregari poffe puto. Qua in opinione perftiterunt. Græci. Et ipfa Synodus in fummo Epifcopalium ferè omnes defenfores Bafileenfis Concilii. Con-i fubfcriptionum capite, pofuit : Locus fanctiffimi ftantienfis Synodus jufferať deinceps de decennio in decennim celebrari generale Concilium: Hine: Papa Romani. Speravit fe à Papa probandam, intulerunt ifti diem interpellare pro Papa ideo firmandam, fubfcribendam, atque ital futuram que ipfo etiam invito poffe tunc Synodum adu Œcumenicam: Sciens fe fine illos effe acephanach Schifmaticorum Græcorum pro fuo. Im-1 lum gregem locuftarum. Hinc & ipfe fchifinatis Auctor Photius Synodo, in qua fuas ad- peratore opinio eft longè amplior. Etenim qui-: versùs Romanam Ecclefiam iniquitates comple-bufdam Epifcopis, de fuæ ad eligendum no-> vit, Petrum Presbyterum & Cardinalem, Euge nium Oftienfem, & Paulum Anconitanum Epifcopos, Joannis octavi: Legatos, aut compulit, aut finxit adfidere ac præfidere Et hand. Sedis fuæ in Synodo Prærogativam nofter, Gregorius. hit vocat Præceptum, Datis Angilramno Metenfi Epifcopo capitulis etiam Adrianus primus inferuit hunc articulum: Sedi Apoftolicæ, jussione Domini, & meritis beati Petri Apoftoli, fingularis congregandorum Conciliorum auctoritas,&fanclorum Canonum ac venerandorum Patrum Decretis multipli-nodo, & addiderunt ipfam non alibt: gentium L. 2. C. 3. citer privata tradita eft poteftas. Loquitur ex famofis antiquorum Pontificum apud Ifidorum Mercatorem Epiftolis, iftud Romanæ Ecclefiæ privilegium ftrenuè inculcantibus. Quam doctrinam, dum de generalibus Synodis intelligitur, effe ( et vum Patriarcham & alias quafdam quæftiones? quam Conftantinopoli convenire oportere,& quòd ac Lib. 10. ac privilegii vigore ante Papam Florentine Sy- fcopum noftrum Leonem, Apoftolica Sedis Prafu 239 nodo etiam fubfcribere Imperator prætendit. Pa-lem, ut huic venerabili & Sando Concilio adeffet, cap. 2. pa & Patriarchis voluit aliud non competere, Lib. 2. c. quàm ut Sacra Tractoria convocati fuos ipfi Epifcopos convocarent.. 10. Eandem fententiam tenent jam dudum plerique Græci. Etenim Georgius Cedrenus diftinguit particularia ac generalia Concilia, & pergit de particularibus: Hec coacta funt ob queftiones certis locis obortas, neque juffu Imperatorum, neque iis præfentibus. Quin etiam borum quædam habita funt, priufquam Chriftiani exifierent ImpeFol. 439 ratores. Ceterum illa Ecumenica fuerunt fic dida, quia Imperatorum juffu Summi Pontifices, quotquot erant per Romanum Imperium, convocarentur. Videtur hujus convocationis jus adeò adligare Auguftis Principibus, ut ante adfumptam ab ipfis fidem cenfeat non potuiffe fieri generalia Concilia. Et in opere adversùs Barlaamum Gyracenfem Epifcopum Macarius Metropolita Ancyranus notat Papam de variis exceffibus, & profequitur: Papa non vult coacta Synodo fecundùm antiquam confuetudinem ab Imperatore Romanorum Cap. 40. in noftris regionibus, unum feipfum ex his, qui ju Lib. 2. Lib. 3 C. 99. dicantur, conftituere, & res ipfius Synodali judicio proponi & tractari; immò oppofitum omne per vim innovat, ipfe per feipfum Synodum convocans. Et in opere de Pape Primatu Nilus Theffalonicenfis Archiepifcopus: Quod Latini ajunt foli Papa licere Ecumenicum Concilium convocare, quo pacto id manifefte veritati non repugnare cenfeamus? immò verò quo pacto non fit turpe, Epifcopum ea ambitiosè adfectare, quibus par eft Regem ipfum gloriavi? Et id demonftrare conatur exemplo quatuor primarum generalium Synodorum. Quin & de Imperatrice Anna, Andronici fecundi Paleologi Vidua, offenfa in Joannem Patriarcham Conftantinopolitanum, fcribit Imperator Joannes Cantacuzenus: Anna Synodum e præfentibus Epifcopis congregandam, & Patriarcham ad fui defenfionem duxit advocandum. Conveniunt igitur ab Augufta vocati in Palatium Epifcopi. Anna, licet Latina & Sabauda, ifto Augufto jure fuit ufa. Et ad Imperatorem Joannem fecundum Paleologum varii Græci dixerunt de Florentina Synodo Ad Synodum Ecumenicam jam coadam accitus eft Imperator? Quis hoc aliquando audivit? Idque cum Synodi Ecumenice complures fint celebrate, quarum primæ partes poft Romanum Pontificem femper penes Romanum Imperatorem fuerunt? Numera mibi Synodos, & percurre omnes, unicam dumtaxat profer Ecumenicam, cui Romanorum Imperator initium non fecerit. Florentinam Synodum dixerunt non effe Synodum: Quoniam Imperator Romanorum, cui hæc defuper mandata fint, non ipfe convocavit, fed ad priùs convocatam velut quifpiam idiota & privatus accerfitur. Ita habes in litteris Georgii Trapezuntii ad dictum Imperatorem. Refpondeo tamen craffum effe hunc errorem Etenim adductam Julii Puteolenfis Epifcopi interceffionem Hilarus Romanæ Ecclefiæ Diaconus ac Legatus ftatim elucidavit: Gloriofiffimi & Chriftianiffimi Imperatores charitatem circa fidem Catholicam, & affectum tenentes, beatiffimum Epi dirigentes venerabiles Epiftolas, fupplicarunt. Qua- Notanda tamen funt verba Græcorum adducta " 240 tu te, cum ad emendationem Ecclefiæ agitandus eft|| fu Conftantinopolitani, & cæterorum Patriarchaconventus, & nemo jure præter Romanum Imperazorem tempus & locum & modum definire poffit, quia opes tuæ infrme funt, Deus judicio, quod ipfe novit, in boc neceffitatis rem conclufit, folus non fis, ficut oportebat, & loci, & temporis, modi, & unionis ipfius Dominus. Quod ipfum Clementi fexto Pontifici, fortiffimè ad unionem hortato, refcripfit Joannes Imperator Cantacuzenus, adfirmans unionem fine Generali Synodo non poffe ftabiliri, & adjungens: Si Afia & L.4.C.9 Europa, quemadmodum olim, in Romanorum Im perio cenferentur, apud nos Synodus cogenda effet. Alia quæftio eft, An ad univerfalis Synodi rum. Non ad convocandam Synodum, fed Expenditur noviffimum quoddam Dversùs hæc omnia potenter intercedit Dominus Joannes Launojus. Capuana Ejus Flavianum in meliorem vocamus viam, ut malimus eos propriis potius bonis, quam alieno vitio de fendi. Qua de re quoniam propriis texuifti litteris poffe typum reperiri aliquem, quo poffit auferri fratrum difcordia, cum fancta Synodus cognitionis jus Unanimitati veftræ, ceterifque ex Egypto Confacer dotibus ཟ dotibus noftris commiferit, iterum oportet fratrem noftrum Flavianum convenias, ut fi in eo perfeveraverit quo veniendum non putet, falvis Concilii Nicani, fed etiam Synodi Capuenfis Statutis, illibata pace univerforum ita confulas, ut non videamur deEpift. 9. ftruere quod ædificatum eft. Et fuprà: Bone pacis naufragio fancta Synodus Capuenfis tandem obtulerat portum tranquillitatis, ut omnibus per totum Oriensem daretur communio Catholicam confitentibus fidem, & duobus iftis, utique Evagrio & Flaviano, tue Sanditatis examen impertiretur, Fratribus & Confacerdotibus nofiris Ægyptiis pariter confidentibus, quia boc verum judicium futurum arbitrati fumus, quod neutri parti fociata communione aliquo favore propenderet. Magnæ per omne Romanum Imperium potentiæ, ac verfatilis ingenii Epifcopus erat Theophilus, atque ita neutralem fe gefferat, nec Evagrio favens, aut communicans, nec Flaviano. Hinc ipfi potiùs quàm Capuano Concilio fe credendum Flavianus cenfuit, , ac illum induxit ad fcribendum Synodo notum fibi effe modum componendi hujus fchif matis cum utriufque partis gratia. Et Synodus hoc gratum habuit, ideoque caufam ejus Synodo delegavit, ea tamen lege, ut nihil contra fua Decreta aut Nicænos Canones attentaretur. Et ex his Dominus Joannes Launojus infert & conjecturat Capuana Synodo non Siricium, fed Sanctum Ambrofium præfediffe. Ex his præfertim verbis: Verum judicium futurum arbitrati fumus, quòd neutri parti fociata communione alique favore propenderet. Exiftimat Siricium Flaviano fuiffe fufpectum, ideoque à Judicis & Præfidis throno exclufum. Addit Theophilum fua hic Acta non ad Siricium, fed ad Ambrofium debuiffe referre, ac retuliffe: Quòd nempè hic, non ille præfediffet. fuburbicaria feu fuffraganea, adeoque tantam 141' fuæ Sedis injuriam quomodo in propria Provincia fuftinuiffet Siricius, quomodo Ambrofius præfumpfiffet? An Siricius per fe, an per Legatos præfederit, ignoro. Certum eft præfediffe. Et licer Ambrofius de ejus non fuerit Provincia, poffit tamen fuiffe Legatus. Nam & pofteà Sanaus Cæleftinus fuas in Ephefino Concilio vices detulit Sancto Alexandrinorum Patriarchæ Cyrillo. Siricium præfediffe demonftrant varia. Primò, hæc ejus in laudatis litteris ad Sanctum Anyfium Theffalonicenfem, qui fibi à Capuana Synodo delegatam Bonofi caufam conabatur excu tere, ac rejicere ad Papale tribunal, Refponfio: prehendit veftrorum Scriptorum feries Si intrega effet hodie Synodus, rectè de iis, quæ comdecerneremus. Etenim à Synodo exclufus Pontifex non potuiffet decernere. Et adeffe non potuit, quin præfideret. Secundò idem demonftrant hæc Sancti Ambrofii ad Theophilum Patriarcham, cui Evagrii & Flaviani caufam delegarat Synodus, verba Sanè referendum arbitramur ad fanctum Fratrem noftrum Romanæ Sacerdotem Ecclefiæ, quoniam præfumimus ea te judicaturum, quæ etiam illi difplicere nequeant. Ita enim utile erit confultum fententiæ, ita pacis & quietis fecuritas, fi id veftro ftatuatur Concilio, quod communioni noftræ diffenfionem non adferat, ut nos quoque accepta veftrorum ferie Statutorum, cùm id geftum effe cognoverimus, quòd Ecclefia Romana baud dubiè probaverit, læti fructum hujufmodt examinis adipifcamur. Etenim fi Siricius non præfederit, quod ipfe jus, quod debitum Theophilus habuit faciendæ ad ipfum relationis, ac accipiendæ ab ipfo confirmationis? Quòd relatio habeat appellationis effectum, hoc eft,quòd relata Acta & devolvat & fufpendat,adeoque non nifi ad Præfidentem feu Superiorem fiat, omni legum & canonum perito est manifeftum .. Affertionem noftram demonftrat etiam antiqua Ecclefiæ Regula, quæ Romanum Epifcopum ex nulla partium fufpicione, & ex nulla peni tus caufa permifit ab ifto jure fufpendi. Infigniter hoc claruit in fecundo Ephefino Concilio. Etenim Hærefiarcha Eutyches à Sancti Leonis, quòd datam in ipfum à Sancto Flaviano Conftan Et quidem Romanum Pontificem, & omnes Occidentis Epifcopos fuiffe Flaviano fufpectos, lucet ex illis, quæ vivo adhuc Meletio Magnus Bafilius de hac quæftione fcripfit ad Comitem Terentium: Dicebantur Fratres, qui Paulino favebant, in colloquium cum tua Rectitudine defcendere de fua nobifcum unione. Nobifcum, inquam, qui à partibus ftamus Meletii, illius viri Dei, Epifcopi Antiocheni. Quos audio circumferre Occiden-tinopolitano Epifcopo damnationis fententiam talium litteras, quibus Sedes Antiochiæ Epifcopalis ipforum parti addicitur; vir autem admirabilis Me letius ab Ecclefia Dei Epifcopatu abdicatur. Neque fanè miror. Illi enim penitus ignorant noftrarum rerum conditionem. Et illi qui videri volunt cogno. fcere, contentiosè magis quàm conjundim cum veritate referunt. Nihil equidem magis vero fimile eft, quam veritatem illos ignorare, vel occultare caufam: Epift. 349. Unde inductus eft Athanafius beatissimus Episcopus litteras ad Paulinum dare. Eadem acrimonia fcripfit & alias de hac re litteras, ideoque Joannis Launoii conjectura videtur non carere fundamento. Et tres dumtaxat Metropolitas habebat tunc Italia, Romanum, Mediolanenfem, & AquiTejenfem, atque ita exclufi Siricii thronus devolvebatur in Ambrofium. Videatur Doctoris epiftola ad Hieronymum Samboeuvium. Refpondeo hæc omnia carere fundamento. confirmaverat, judicio appellarat ad univerfalem Ecclefiæ Synodum, necnon ejus Legatos, quod r à laudato Flaviano fuiffent convivio excepti, & cum ipfo colluderent, accufarat & fufpectarat, atque ita ipfos à Præfidentia excludi curarat per Imperatorem Theodofium, ac ipfam traduci in Diofcorum Alexandriæ Epifcopum, fecundum Catholicæ Ecclefiæ Patriarcham. Verùm hac via bene conceptam Synodum demutavit in Latrocinale conciliabulum. Et hinc prima adversùs ipfum per Apoftolicæ Sedis Legatos apud Chalcedonenfem Synodum exceptio fuit hæc: Neceffe perfonam judicandi non haberet, præfumpfit, & eft Diofcorum judicii fui dave rationem, quia cum ftolicæ, quod numquam licuit, nunquam factum Synodum aufus eft facere fine auctoritate Sedis Apoeft. Eum non de male caffata Sancti Leonis in Eutychetem fententia, aut recepto in commu nionem Eutychete, non de firmata ejus hæX refi, refi, nec de trucidato Sancto Flaviano accufa- tempore, qui generale Concilium declinaverunt, Con- nem. in Synodo ageret fuam, quod, etiamfi indicium Concilium non fuisset, jure & more Majorum ut ad Ecclefiæ Romanæ, Italiæ, & totius Occidentis confugiffe judicium videretur. Pro exftinguendo, quod variis erroribus Orientem foedaverat, Eufebiano Schifmate Ecumenicam Synodum ad Romanam urbem convocaverat Damafus. Et hanc vocat generale Concilium, ac Synodum totius mundi Epifcopis præfcriptam. Verùm Orientalium Epifcoporum plures Romanum iter non probarunt, multis rationibus Imperatorem Theodofium traxerunt in fuam fententiam, atque ita Synodum Conftantinopoli celebrarunt. Et ipfam Pontifex lucidè & graviter improbat. Quod nempè fine Apoftolicæ Sedis Præcepto ac Præfidentia conveniffet. Verùm quod Nicænam fidem,, & ejus fymbolo neceffaria adversùm Apollinaristas, Macedonianos, ac Marcellinos additamenta firmaffet, ipfam pacis caufa tandem confirmavit Apoftolica Sedes, atque ita facta eft una è quatuor generalibus, quas tamquam quatuor sancta Dei Evangelia venerandas fcripfit Magnus Gre gorius. Nullum umquam Ecclefiæ Decretum fuftinuit tot contradictionum impetus, quot dogmatica Magni Leonis ad Sanctum Flavianum Conftantinopolitanum Epifcopum adversùs Hærefiarcham Eutychetem Epiftola pofteà uti Apoftolicum fuffragium miffa etiam ad Chalcedonenfem Synodum. Eam de Neftoriana lueaccufavit omnis Eutychiana factio, ac propter ipfam averfata eft laudatam Synodum, atque à Zenone & Anaftafio Imperatoribus flagitavit atque impetravit damrandam. Verùm damnationem jubenti Anaftafio refpondit apud Anaftafii Bibliothecarii Ecclefiafticam Hiftoriam Macedonius fecundus Conftantinopolitanus Epifcopus Hæc Romani Epifcopi dignitas fulcitur infu per aliis antiquis exemplis ac teftimoniis. Etenim primam Conftantinopolitanam, quæ hodie eft fecunda Ecumenica, Synodum quis nesciat inniti infirmis & caducis exordiis? Adversùs ipfius tertium, ex quo fuum vigefimum octavum deducere conati funt Patres Chalcedonenfes, Canonem fcribit ad Anatolium ConftantinopoEp.53.c.5. litanum Epifcopum Sanctus Leo Magnus: Perfuafioni tuæ in nullo penitus fuffragatur quorundam Epifcoporum ante fexaginta annos facta fubfcriptio. Effe dicit non Synodalem Canonem, fed quorundam Epifcoporum fubfcriptionem. Unde & ad Chalcedonenfem Synodum dixit de ipfo Lucentius Esculanus Epifcopus, laudati Pontificis Act. 16. Legatus: In Synodicis Canonibus non habetur. Congregatos Conftantinopoli Epifcopos non pro generali habuerunt, fed dumtaxat pro par-jicerentur examini. Quomodo omnia hæc juraticulari Synodo Orientalis Ecclefiæ. Et adversus quartum Canonem Maximus Cynicus Romam appellavit, ejufque appellationem admifit Damafus Pontifex, & ex fua, cui Sanctus Ambrofius adfuit, Romana Synodo fcripfit ad Imperatorem Theodofium: Nos in Synodo ea, quæ totius orbis Epifcopis videbatur esse præfcripta, nibil temerè ftatuendum effe cenfuimus. Adeò ipfo Abfque generali Synodo, quæ Præfulem haberet Romanum Epifcopum, boc eft inpoffibile. Confonat Martyr Theophanes: Macedonius citra univerfalem Synodum, cui primus affideret Romanus Epifcopus, id fe exequi non poffe referebat. Intereà Vitalianus Equitum Magifter, vir infigniter Catholicus, Hæreticum Principem ac peffimum Catholicorum Epifcoporum perfecutorem publi co motu compefcuit, compulitque ad confentiendum in generalem Synodum, quæ indicta fuit in civitatem Heracleenfem, Thracica Europæ Metropolim, ac de ipfa pergit laudatus Martyr: His enumeratis pacis conditionibus additum Fol. 137. ad Vitalianus voluit, ut convocaretur Synodus, quam Romanus Pontifex &cundi accederent EpiScopt, ut hoc pacto , quæ adversùm Orthodoxos perperam decreta fuiffent, communis judicii fub mento firmaverit Anaftafius, ideoque Hormif- |