16. 17.

19.

fcentem Guidonem, à Ravennate Ecclefia ele &um Epifcopum, etiam Frederici primi Augufti precibus denegaverit Adrianus quartus, L.2.15 videre poffis apud Radevicum Frifingensem . Romanorum Clericorum ad aliarum Ecclefiarum Præfecturas electionem effe omni modo commendandam rectè ex præfenti Dictatu affeverabat Princeps; perftitit tamen Pontifex, atque ita novis & longis inter Sacerdotium ac Imperium contentionibus januam patefecit. Ejus fundamentum exponit in litteris ad Cyprianum Diaconum, Apoftolici in Sicilia, Patrimonii Rectorem de Joanne Catanenfis Ecclefiæ Archidiacono in Syracufanum Epifcopum eli1.4. Epift. gendo agens, Sanctus Gregorius: Quod fi faL12. c.6. dum fuerit, etiam Frater & Coepifcopus nofter nofter Leo ei ceffionem præftare debebit, ut liber ad ordinandum poffit inveniri. Et in litteris ad Joannem nefcio cujus civitatis Epifcopum: Florentio Diacono Ravennati, & Anconitanæ Ecclefiæ Ele&o, fi nullum crimen eft quod obfiftat, apud Epifcopum ejus agi neceffe eft, ut ei debcat cef fionem concedere, non tamen ex noftro mandato vel Edicto ne contra fuam voluntatem eum cedere videatur. Quicumque Clericus in alienæ Ecclefiæ Epifcopum electus poftulari debebat à fuo Epifcopo, & fine ejus confenfu atque donatione confentire nequibat in electionem longè minus confecrari. Donatio feu ceffio debebat effe plene libera. Hinc ipfam ex fuo nomine poftulari nolebat Gregorius. Ifto femper jure Romana Ecclefia eft fingulariter gravifa.

L.13. Ep.

36.

at

L.3. c.8.

clefiarum Mater & Caput, & ad ejus fplendo
rem nulla etiam Patriarchalis Ecclefia poffit
vel adfpicere: Hinc ex ejus matricula nemo
poffit ad aliam transferri, nifi degradatus. Quin
imo de Gregorio pergit Joannes Diaconus: Cùm
Gregorius, percepta occafione, Ecclefiæ fuæ Car-
dinales, feu Romano Cardini infcriptos Cleri-
cos, fi tamen confentirent, fatis voluntariè prove-
beret, neminem prorsùs, quantacumque neceffitate
coactus, violenter promovere certabat, ne fub ejuf-
modi occafione quemquam eliminando deponere vide-
retur. Plures enim malebant Romæ effe Clerici,
quàm in alia Civitate Epifcopi, & per talem
etiam promotionem exiftimabant fe mitti in exi-
lium, ac degradari. Quem fenfum effe anti- Qu. 1of
quiffimum lucet ex prima Synodo Arelatenfi,
Hilaro Diacono in quæftionibus novi Tefta-
menti, Sancti Hieronymi ad Evagrium litteris,
arguentibus Romani Cleri faftum ob Ecclefiæ
fplendorem. Ab illo etiam Tertullianus nefcia
quam paffus injuriam, præ impatientia defecit
ad Montanum. Hinc igitur Romanæ Ecclefiæ
Clerus alteri Ecclefiæ numquam militare potuit
aut voluit, fed dumtaxat præeffe. Et hinc
dum per Donatiftas devaftatæ, ac ad miferan-
dam Cleri inopiam redacta Africana Ecclefia
fubfidia tranfmifit rogata Italia nullus fuiffe
tranfimiffus legitur Clericus Romanus.

Quæ omnia locum non habent in illis, quos
non ad fuæ Ecclefiæ Cardinem, fed folius ho-
noris caufa Romanus Pontifex propriis manibus
ordinarit. Attamen & hi habent fuas præro
gativas. Etenim ad Mutinenfem Epifcopum
fcribit apud Gregorium nonum Innocentius ter-
tius: Meminimus à nobis fuiffe fuppliciter poflula-
tum, ut quia Clericus ille erat Romanæ Ecclefia
Subdiaconus, mandaremus ipfum per Bononienfem
Epifcopum promoveri .
Epifcopum promoveri. Voces, Erat Romane
Ecclefiæ Subdiaconus, evincunt illum fuiffe Ro-
mano Cardini infcriptum; verùm Capituli Epi-
graphe facit fenfum ampliorem: Ordinatus à
Papa fine licentia Papæ ad fuperiores ordines non
promovetur. Gloffa dat rationem: Hoc fpeciale
eft propter excellentiam Superioris, qui manum im-
pofuit. Et confirmat auctoritate & exemplo hu-
jus Canonis Antifiodorenfis: In Altari, in quo
Epifeopus Miffam cantavit, Presbyter eadem die
aliam celebrare non præfumat. Et ex hac Regula
Ruffinum Monachum, quem Presbyterum con-
fecrare promittebat, in Diaconum ac alios in-
feriores gradus confecrari juffit à Bono ejus Epi-
fcopo Pelagius fecundus: Quod nempè à Papa
initiatus ab alio pofteà Epifcopo non potuiffet
perfici, atque ita vacans Ecclesia non accipiendi

Aliam antiquæ difciplinæ Regulam habes
in ejufdem Gregorii litteris ad Joannem Epi-
fcopum Syracufanum.. Cofmam Monachum,
à Sancto Maximiano Syracufæ Epifcopo ex-
tractum è Monafterio, factumque Cathedralis
Ecclefiæ Subdiaconum fucceffor Joannes or-
dinaverat Presbyterum Ecclefiæ in poffeffione
Juliana. Hoc eft, ex Cathedralis Ecclefiæ
Canonico fecerat rufticanum Parochum,
que ita virum adeò afflixerat, ut vitam fibi
exiftimaret pœnam. Hinc ille Gregorio que-
ftus eft, meruitque has ad fuum Epifcopum
litteras Quia tales erga fubjectos noftros debemus
exiftere, quales nobis, fi fubjecti fuiffemus, no-
ftros volueramus effe Præpofitos, magnæ benigni-
tatis eft, fi cum in Ecclefiam, ubi Subdiaconi eft
functus officio, Sanctitas veftra reducere, atque il-
lic Presbyterum voluerit conftituere Cardinalem.
Quod & facere, quantum arbitramur,
fi tamen nihil eft quod juftè contra ipfum animos
veftros exafperet. Exponit in laudati Pontificis
vita Joannes Diaconus: Cardinales, feu Cathe-Presbyteri periculum fubjisset.
dralium Ecclefiarum Canonicos violenter in De iftiufmodi à Papa ordinatorum alia Præro-
Parochiis ordinatos Forenfibus, in priftinum gra-gativa fcribit laudatus Innocentius ad Florens
dum Gregorius revocabat. Neminem fub honoris
fuco permittebat invitum quasi degradari. Hinc
Sanctum Leonem imitatus, etiam nullum Ar-
chidiaconum permittebat invitum promoveri in
Presbyterum Archidiaconatus enim licet
gradu & confecratione effet inferior, honore
tamen & adminiftratione fuperabat Presbytera-
tum. Porrò Romana Ecclefia eft omnium Ec

debetis,

L. 1. Tit.

11. C.12.

tinum Epifcopum: Poftulafti per Sedis Apoftolica
oraculum edoceri, utrùm quis per ordinem Sub-
diaconatus à Romano Pontifice fufceptum à debi
ta tibi reverentia fubtrahatur. Ad quod breviter
refpondemus, quod etfi decens fit, ut illis quan-
tum convenit, à te inter alios tibi fubditos defe
ratur, quos benignitas Apoftolica collatione ipfius L. 1. Tit,
33. C.7.
ordinis bonoravit, per eam tamen ab obedientia,

234

minimè abfolvuntur .
quam aliàs tibi debent
Gloffa de Subdiaconis ad Romanam Ecclefiam
ordinatis, ac à Florentino Epifcopo beneficium
habentibus intelligit. Verùm Papa palàm loqui-
tur de ordinatis ad Ecclefiam Florentinam

Exempti volebant hi effe à poteftate fui Epifco-
pi, Papa autem refpondet effe dumtaxat com-
petenter honorandos. Gloffa adfirmat primum
illis inter ejufdem ordinis collegas locum attri-
buendum.

Q

CANON

XVI.

Uòd nulla Synodus abfque Papæ Præcepto debet generalis vo

cari.

c. p.20. L.2.C. 1.

C. 11

R

SCHOLIO N.

li

cum fubjectis fibi Epifcopis adeffent, præfertim
Romanus. Omnem enim fub cœlo Ecclefiam
Apoftoli in tres, pofteriores Patres diviferunt
in quinque Patriarchas, ac Patriarchales Diœce-
fes: Horum omnium ad univerfalem Ecclefiæ
caufam legitima congregatio eft Synodus genera-
lis. Hinc ad Photianos Epifcopos dixit etiam
Magnificentiffimus Patritius Bahanes: Hodiè A&t. 7.
quatuor, Patriarchia, imò quinque condemnatione
condemnant vos, quid vobis videtur ad hæc? Eft
qui adjuvet vos, dicite. Hoc eft, præfens Syno-
dus eft plenè generalis, ideoque vobis nullus fu-
pereft appellandi locus. Et rursùm Imperator Ba-

Emenfium Metropolita Hincmarus diftin-
guit duplex generale Concilium: Aliud
Conventu, aliud objecto. Omne iftud, quod
univerfalem Ecclefiæ fidem tractat & firmat,
cet paucis duarum dumtaxat aut trium Provin-
ciarum Epifcopis conftet, vult pofteriori ac ve-
ro modo effe generale. Quam doctrinam in libris
Epift. 33.
de Concordantia Catholica probat etiam Nico-
laus Cardinalis Cufanus. Verùm & antiquis &
modernis Hæreticis, Ecclefiam non à plena per
omnem mundum diffufione, fed à folo vero dog-filius Pofuit Deus Ecclefiam fuam in quinque Pa-
mate univerfalem dici volentibus, nimiùm favet
ifle loquendi modus. Nec ullus Ecclefiæ Pater
ipfo umquam eft ufus. Quocirca vera, quam
botius Chriftianitatis repræfentationem rectè vocat
in libro de jejuniis Tertullianus, generalis Syno.
dus requirit duas conditiones, quas in octavæ
Synodi ad Adrianum fecundum Pontificem præ-
fatione laudat Anaftafius Cardinalis Bibliotheca-
rius: Univerfalis eft odava Synodus, primò quia
Catholica fides in ea, & fandle leges, quæ non fo-
lùm à Sacerdotibus, fed & ab univerfis Chriftianis
coli debent & venerari, contra hoftes eorum confona
voce defenduntur. Deindè quia cùm Chriftus in cor.
pore fuo, quod eft Ecclefia, tot Patriarchales Sedes,
,quot in cujufque mortalis corpore fenfus locaverit
profectò nihil generalitatis deeft Ecclefiæ, fi omnes
ille Sedes unius fuerint voluntatis: Sicut nihil deeft
motul corporis, fi omnes quinque fenfus integræ com-
munifque fuerint fanitatis. Inter quas videlicet Se-
des quia Romana præcellit, non immeritò vifui com.
paratur, qui profectò cunctis fenfibus præeminet,
acutior illis exiftens, & communionem, ficut nullus
eorum, cum omnibus habens. Quod ipfum ad
Photianos Epifcopos in laudata octava Synodo
dixit Imperator Bafilius: Noftis quia quinque Pa-
triarchia orbis terrarum recta fentiunt, & non eft
læfio fidei, & ideo quidquid judicant, necessariò
debetis recipere. Octavam Synodum affirmant
ob duas caufas effe generalem: Primò, quòd fi-
dem ac alias univerfales Ecclefiæ caufas tractaverit
ac firmaverit; deindè quòd quinque Patriarchæ

A&t. 6.

triarchiis, & definivit in Evangeliis fuis, ut num-
quam aliquando penitùs decidant, eo quod funt ca-
pita Ecclefiæ. Etenim illud quod dicitur, ET POR-
TE INFERI NON PREVALEBUNT
ADVERSUS EAM, hoc denunciat. Quando
duo ceciderint, currunt ad tria, cùm tria ceciderint,
currunt ad duo, cùm verò quatuor fortè ceciderint,
unum quod permanet in omnium capite Chrifto Deo
noftro, revocat iterùm reliquum corpus Ecclefiæ .
Alexandrinus, Antiochenus, ac Hierofolymi
tanus Patriarchatus gemebant tunc fub Saracenis,
plurimæque ipforum Cathedræ carebant Epi-
fcopis. Hinc ait Bafilius omnia & tota quinque
Patriarchia non poffe perire, & Ecclefiam falva
ri poffe non folùm in tribu aut duobus, fed et-
iam in unico, utique principali Romano. Et
quia generalis Synodus eft Chriftianæ Ecclefiæ
fupremum ac neceffarium Tribunal, ideò &
ipfa in unico Romano Patriarchatu poteft ferva-
ri. Etenim adversùs Conftantinopolitanum,
quod fe feptimam generalem Synodum titulabat,
Iconoclaftarum conciliabolum legit in vera fepti-
ma Synodo Joannes Diaconus: Quomodo magna.

univerfalis Synodus, quam neque receperunt ne-
que concordaverunt reliquarum Præfules Ecclefiarum,
fed anathemati hanc tranfmiferunt? Non enim ha-
buit adjutorem illius temporis Romanorum Papam,
vel eos qui circa ipfum funt Sacerdotes, nec etiam
per Vicarios ejus, neque per Encyclicam epiftolam
quemadmodum lex diclat Conciliorum. Sed nec
confentientes fibi Orientis Patriarchas, Alexandria A. 6.

SUIT. 9.

AR. 3.

fcilicet, Antiochiæ, ac fande Civitatis
Comminiftros & Summos Sacerdotes qui cum ipfis exi
fiunt. Eruditiflimæ ac numquam fatis laudandæ
refutationis iftius auctorem, à multis feriò quæ-
fitum, fuiffe Stephanum in Sancti Auxentii
Monte Monachum ac Martyrem, infigni enco-
mio prædicatum à Sancto Joanne Damafceno,
afferere videtur in Florentina Synodo Andreas
Rhodiorum Latinus Epifcopus, dicens ad Græ-
cos Doctor vefter Stephanus,

quem novum

Martyrem vocatis, Patres Conftantinopoli congregatos incufavit, quod à Romano Epifcopo non convocati Synodum attentarent. Cumque vellent Hæretici Synodum celebrare, prodiit in medium ille dicens Quomodo vos Synodum convocare audetis, & illegitimum veflrum habere conventum non præfente Romanorum Summo Pontifice, aut alio quopiam illius. vicem agente? Etiam tunc Alexandrina, Antiochena, ac Hierofolymitana Ecclefiæ gemebant fub Saracenis, & ne vel unum poterant ad Synodum mittere Epifcopum; legaverunt tamen Joannem Presbyterum cum hifce litteris: Si volue ritis celebrare Synodum, ne molefta vobis appareat trium Apoftolicarum Sedium Summorum Patriarcharum, & fanctiffimorum qui fub ipfis degunt Epifcoporum abfentia, non ex proprio corum accidens propofito, fed ex tenentium feu dominantium illis terribilibus minis & mortiferis pænis. Eis Synodi acceffum Saraceni fub mortis reatu interdixerant. Addunt eandem ex eadem caufa abfentiam contigiffe fextæ Synodo, & concludunt: Nullum ex boc fanctæ Synodo adhæfit præjudicium, neque vires habuit prohibitio ftatuendi aliqua, & manifefta faciendi recta dogmata pietatis, præcipuè cùm fanctiffimus& Apoftolicus Papa Romanus concordaverit, & in ea inventus fuerit per Apocrifarios fuos. Omnium quinque Patriarcharum præfentiam affirmant Synodo neceffariam, ipforum tamen ex caufa abfentiam non officere, dummodo adfit Romanus & hujufmodi Synodo effe plenam quælibet definiendi poteftatem.

Verùm fextæ, feptimæ, atque octave Synodis, licet quorumdam Patriarcharum perfonæ

235
Epifcopus, nifi pauci ex Illyriciana Diœcefi,
ipfum videtur non generale fuiffe aut Ecumeni-
fpectante ad Romanum Patriarchatum. Proindè
cum, fed dumtaxat Patriarchale.

Eandem quæftionem movet in libris de Con-
cordantia Catholica Nicolaus Cardinalis Cufa-
nus: Hodiè quia univerfalis Ecclefiæ, beu, ad fo-
lum Patriarchatum Romanum redacta eft, & quod
quondam Patriarchale generale tantum,
&fubje
dum Romano Pontifici fuit

bodiè eft Concilium

univerfale, univerfam Ecclefiam repræfentans .
Hinc cùm hoc novum fit, dubitatio exorta eft. Qua

re hoc Sacrum Bafileenfe Concilium abfque passione L.2. c.20.

cum fumma manfuetudine fe habere debet in ordine
ad Romanum Pontificem. Non fe ex privilegio uni-
verfalis Concilii in tantum erigat, de quo potiùs
dolendum effet, quod oblivifcatur subjectionis Pa-
triarchalis, in qua femper fuit, fecundùm quam in
Papam fidelem nihil poffit. Totius Ecclefiæ uni-
verfale, ac Patriarchale Concilium diftinguit.
Et hoc dicit quandoque effe, quandoque non
effe generale. Romanus enim Patriarchatus plu-
res non dumtaxat Provincias, fed etiam vaftiff-
mas Diœcefes habet, quarum quandoque om-
nium, quandoque dumtaxat unius aut aliqua-
rum Epifcopos Papa evocat ad fuam Synodum :
Et hæc eft Patriarchalis, non generalis. Totius
Ecclefiæ univerfale, feu ex quinque Patriarcha-
tibus adunatum Concilium, docet effe fupra Pa-
pam, & hunc ab illo judicari poffe, ac etiam
deponi; Patriarchale autem, etiam generale,
fatetur Pontifici fubeffe. Et de hac pofteriori ve-
ritate nemo umquam dubitavit. Et quia univer-
falis Ecclefia ad unicum Patriarchatum, ac Ecu-
menica illius Synodus ad unicum Patriarchale
Concilium jam contracta funt famofam de univer-
falis Concilii fupra Papam fuperioritate quæftio-
nem laudatus Cardinalis rectè adfirmat jam ceffa-
re. Univerfale quippè Concilium jam aliud non
eft quàm generale Patriarchale, fupra quod avi-
ta fua poteftate Pontifex propter reliquorum Pa-
triarcharum hæreticam aut fchifmaticam Apo-
stasiam non poteft effe exutus, pec à quopiam

defuerint, adfuerunt tamen Legati atque dog-fpoliari. Hinc Bafileenfem Synodum adfirmat

maticæ Epiftolæ, quibus fe & fuas Patriarchales Synodos omnibus actis & agendis communicare & confentire profitebantur. Et quidem fextæ Synodo adfuit etiam Patriarcha Antiochenus. Et Vigilio Pontifici, quòd Latinos fuos Epifcopos fecum non haberet in competenti numero, quintam Synodum accedere recufanti, refponderunt Græcorum Patriarchæ: Nec in fandis quatuor Synodis multitudo Occidentalium Epifcoporum inventa eft umquam, sed duo vel tres Epifcopi, & certi Clerici. Ut enim Patriarcha & om. nis ejus Diœcefis cenfeatur adeffe Synodo, fatis eft adeffe ipforum litteras & Legatos. At verò nunc adeò excreverunt iniquitates noftræ, ut quatuor Patriarchatus non folùm fub Turcica fervitute, fed etiam fub fchifmate & variis erroribus gemant, adeoque jam fint Ecclefiæ apud ipfos, ficut favi apud vefpas. Reftat nobis Romanus Patriarchatus, & quidem etiam laceratus in varias hærefes. Sacrofanéto Tridentino Con

cilio nullus adfuit Patriarcha, nullus Græcus

palàm fubeffe Pontifici, ejufque in Eugenium
quartum ac Apoftolicam Sedem varia definitio-
jure, atque damnat.
num ac judiciorum Attentata improbat optimo

Eadem lamentanda Ecclefiæ contractio firmat
præfentem noftri Gregorii Dictatum. Etenim
Patriarchalem, generalem præfertim, Synodum
fine Patriarchæ Præcepto fieri non poffe, nemo
dierna noftra univerfali poffit dubitari. Verùm
umquam vocavit in dubium. Quare nec de ho-
non de hac fola, fed etiam de plenè ex quinque
Patriarchatibus univerfali Synodo Gregorius di-
ctavit. Dictavit ex Lucentio Efculano Epifcopo,
Sancti Leonis Papæ ad Chalcedonenfem Syno-
dum Legato, adversùs Diofcorum Patriarcham
ceffe eft Diofcorum dare rationem. Quia cum ju- A&t. 1.
Alexandrinum pronunciante: Judicit fui ne-
dicandi perfonam non haberet, præfumpfit
Synodum aufus eft facere fine auctoritate Sedis Apofto-
eft. Secundam Ephefinam Synodum ad facras
, quod numquam licuit, numquam factum

lice

Epift. s.

236

Eufebiana factio fuos ad Julium Pontificem desti-
navere Legatos cum mandatis, ut fi caufam
fuam coram ipfo ac ejus Synodo non poffent evin-
cere, poftularent Synodum generalem. Marty-
rius factionis Legatus, inquit in fuis ad ipfam
litteris laudatus Julius, cum Collegis fuis ubique
ab Athanafii Legatis profligabatur, ac proindè
Concilium generale poftulavit. Poftulationis cau-
fam edicit Socrates: Julius Romanus Epifcopus
neutiquam aderat, neque quemquam, qui ejus lo-
cum fuppleret, eo mifit. Idque cum Canon Ecclefiafti
cus jubeat non oportere abfque fententia Romani L. 2. c. 5%
Epifcopi Decreta Ecclefiæ fancire. Agit de dicta
Antiochena Synodo,ac de Julii ad ejus relationem
& litteras Refponfo pergit: Julius docuit eos
contra Ecclefiæ Canones egiffe, quod ipfum ad Con-
cilium non vocaffent. Quippè cùm Canon Ecclefiafti-
cus vetet, ne Decreta abfque fententia Romani Epi-
fcopi Ecclefiis fanciantur. Et Hermias Zozome-
nus: Ad illos, qui Antiochiæ convenerant, fcripfit

C. 13.

Theodofii Augufti juffiones fieri quidem confen-, ferat atque indixerat Sanctus Leo, verùm ejus exordiis contradixerant, ac Papalem confenfum fubtraxerant ejus Legati. Perrexit autem cum Domno Antiocheno & Juvenali Patriarcha Hierofolymitano Diofcorus, atque hoc eft ipfius attentatum & inauditum facinus, quo legitima Synodi primordia transformavit in acephalum latrocinium. Etiam prima Conftantinopolitana Synodus, quod nec Apoftolicæ Sedis Præcepto cojiffet, nec ejus legationem habuiffet præfidentem, Ecumenica non fuit, aut Authentica, nifi poftquam ejus Symbolum ac in ipfo facta adversùs Macedonium atque Apollinarium additamenta probavit Romana Ecclefia, atque ita ipfam ex caufis difpenfatoriè legitimavit, ac fecit univerfalem. Et ad quintam Synodum fe invitantibus Græcorum Patriarchis atque Epifcopis omnem Synodalem progreffum rigidiffimè interdixit Vigilius Pontifex: Noftrum debent defi nitum de tribus capitulis fuftinere Refponfum, anti-Julius, quod contra leges Ecclefiæ ipfum ad Conciquum & Regularem cuftodientes ordinem, ne ante noftræ, hoc eft, Sedis Apoftolicæ, cui per Dei gratiam præfidemus, promulgationem fententiæ quidquam proferre tentarent, undè fcandali poffet oriri occafio. Aflerit Romano Pontifici in univerfali Synodo competere relationem feu propofitionem omnium tractandorum, nec non primum cum prærogativa fuffragium, ideoque fine ejus affenfu nullam poffe fieri iftiufmodi Synodum, imò nec inchoari. Hunc effe ordinem antiquum & regularem. Ipfum enim in Chalcedonenfi Synodo laudavit etiam Sanctus Pafchafinus, San&ti Leonis Pontificis Legatus. Et dicta quinta Synodus, quoufque fuppletis & difpenfatis ejus omnibus, quorum unum erat Papalis abfentia & contraditio, vitiis confirmaretur à Vigilio Pontifice, nullius ponderis æftimata fuit ab ipfis etiam Græ cis. Hinc ipfum ad iftam fuppletionem per multorum annorum exilium & multas in illo calamitates compulit Imperator Juftinianus. Et adver sùs Joannem quartum Conftantinopolitanum Patriarcham , qui affumpto univerfalis Epifcopi nomine etiam totius Orientis generalem Syno- | dum convocare præfumpferat, fcripfit ad convo catos Epifcopos Pelagius fecundus: Relatum eft ad Apoftolicam Sedem, Joannem Conftantinopolita num Epifcopum, univerfalem fe fcribere, vofque ex hac fua præfumptione ad Synodum convocare genevalem, cùm generalium Synodorum convocandi audioritas fit Apoftolice Sedi Beati Petri tradita. Nequaquam totius fub coelo Ecclefiæ, fed Orientalium dumtaxat Patriarchatuum, ac Illyricianæ Diœcefis Epifcopos ad Gregorii Patriarchæ Antiocheni criminalem caufam judicandam convocaverat, atque etiam tale Concilium Pelagius dixit fine Apoftolicæ Sedis affenfu non licere. Et adjunxit: Multis Apoftolicis & Canonitis atque Ecclefiafticis inftruimur Regulis, non debere abfque fententia Romani Pontificis Concilia cele

brari.

Et iftarum Regularum authentica nobis non defunt teftimonia. Etenim poft Antiochenam Encæniorum Synodum non folùm Sanctus Athanafius iftic damnatus, fed & ipfa damnatrix

lium non vocaffent. Nam legem effe fpectantem ad
Sacerdotii dignitatem, quæ pronunciat Acta illa esse
irrita , quæ præter fententiam Romani Epifcopi
conftituuntur. Omnem Orientalem Ecclefiam tra-
xerat Antiochiam, res ad univerfalem Ecclefiam
spectantes attentarat, atque ita Julium Pontifi-
cem meritò offenfum iri præviderat memorata
factio. Hinc fuis injunxit Legatis, ut fi illum
ad Actorum fuorum confirmationem non poffent
inducere, novam illa retractaturam Synodum ab
ejus gratia fecundùm Canones poftularent. Nisi
manifeftus & Apoftolicus fuiffet iftiufmodi
Canon, Eufebiana fuperbia numquam ita, li-
cet folo verbo tenus, fefe humiliaffet. Et hinc
in laudatis indictæ à fe iftius Synodi Apologeticis
litteris Julius affiduè proteftatur fe in omnibus
fecundùm Apoftolicos Canones egiffe. Ita
egiffe affirmat etiam in Ecclefiaftica hiftoria
Theodoretus.

Etiam adversùs Ariminenfe Concilium fcripfit
ad Illyriciana Diœcefis Epifcopos Romana Sancti
Damafi Pontificis Synodus: Neque præjudicium
aliquod nafci potuit ex numero eorum, qui apud
Ariminum convenerunt, cùm conftet Romanum Epi-
fcopum,cujus ante omnes fuit expetenda sententia, bu-
jufmodi Statutis consensum aliquem non accomodasse .
Exftat Epiftola apud Theodoretum & Hermiam
Zozomenum , ipfamque originalem & corre-
ctam nuper ex Romanis Archivis publicavit
Illuftriffimus Lucas Holftenius. Affirmat Epi-
ftola in cunctis iftius Synodi ftatutis fuiffe ante
omnia expetendam Romani Epifcopi fententiam.
Quod Romanus Epifcopus in generali Synodo
habeat jus relationis, ac fuffragii prærogativam,
Theodoretus, Socrates,ac Zozomenus fententiam
iftam vocant you, id eft, fententiam auctorita-
tivam,
cui nullus fine graviffimis fundamen-
tis poffit refragari. Sine ipfa affirmant non poffe
condi univerfales Ecclefiæ Canones, & irrita
effe quævis generalium Synodorum Acta. Hinc
enim vigefimum octavum Chalcedonenfem Ca-
nonem Sanctus Leo Pontifex nec audire voluit:
Quòd nempè Legatis ejus abfentibus, & pofteà
reclamantibus fuiffet formatus, adeoque non fo-

lùm

L. 2. C. 4.

F. SI

F. 130

L. 2.

F. 54

dus Studiani Monafterii. Abbas Theodorus: Quod fi quis roget, quo paco Ecclefiarum pax fieri poffit? Si excedant, inquam, Ecclefiis Heterodoxi &propriam Sedem recipiat Nicephorus facer Pas certamen fuftinuit, fi fieri non poffit, ut ab aliis Patriarcha, qui coado eorum Conventu, cum quibus lit Imperator Occidentalem interesse, cui & poteftas triarchis adfint Vicarit. Quod certè fieri poteft, fi ver defertur Ecumenica Synodi. Occidentali, feu Romano Patriarchæ adfirmat effe tantam Ecumenichæ nec adeffe velint, nec legare Vicarios. Quod cæ Synodi auctoritatem, ut fine ipfo alii Patriarnempe norint fe fine ipfo non effe Synodum, fed acephalas locuftas. Ita enim de Bafileenfi Conven bro de inculpata Chriftianorum Religione fcri ticulo pronuntiavit quartus Eugenius. Et in libit, de fecundæ Nicænæ Synodi Actis differens, laudatus Patriarcha Nicephorus: Decifum eft hoc

lum Alexandrina ac Antiochena, fed etiam 237 Romanæ Ecclefiæ infignem injuriam intuliffet. exclufio, quàm contradiclio multorum. Verùm Ro manus Patriarcha Prærogativam habet, laudar Quod infigniter profeffus fuit Macedonius fecundus Epifcopus Conftantinopolitanus. Etenim tam à Sancto Stephano, Martyre, & Monacho Auxentiano: Citra Romani auctoritatem nulla Imperatori Anaftafio, Chalcedonenfem Synodum retractari & damnari jubenti, refpondit redigantur. Et de novis adversùm facras imagimodo fieri poteft, ut res Ecclefiafticæ ad normam abfque univerfali Synodo, quæ Præfulem haberet Romanum Epifcopum, impoffibile fore hoc fe facere.quæftionibus, de ejecto per ipfum Sancto Connés per Imperatorem Leonem Armenium mótis Ita teftatur in Ecclefiaftica hiftoria Anaftafius ftantinopolitano Patriarcha Nicephoro, & Ec Romanæ Ecclefiæ Bibliothecarius. Canfonat Sanctus Martyr Theophanes: Imperator Macedoftantinopolitanæ Ecclefiæ Sacellarium veneran‣ clefiis reddenda pace fcripfit ad Leonem Connium Conftantinopolitanum Epifcopum babitam olim Chalcedone Synodum reprobare cogebat. Ad bæc Macedonius: Citra univerfalem Synodum, cui primus adfideret Romanus Epifcopus, id fe exfequi nan poffe referebat. Ambo loquuntur ex Colle&taneis Theodori Lectoris: Macedonius fine univerfali Synodo, cui magnæ Romæ præfideret Epifcopus, nihil fe facturum dixit. Pergit de eodem Imperatore idem Bibliothecarius: Vitalianus ad didit, ut Macedonius & Flavianus, qui nequiter pulfi fuerant, fuos reciperent thronos. Similiter & reliqui Epifcopi. Et ita celebraretur Synodus, Romano & cunctis Epifcopis convenientibus, & communt judicio probarentur, quæ adversùm Orthodo xos funt præfumpta. Quod ipfum eifdem ferè ver bis fcribunt Martyr Theophanes, ac Georgius Cedrenus. Hæreticum Orthodoxorum Epifcoporum perfecutorem Vitalianus Comes mora rebellione compefcuit, compulitque ad poftulan-potissimùm jurium & Canonum Præscripto, quando dam & concedendam, quæ pacaret omnia, generalem Synodum: Et prima hujus conditio fuit, ut adeffet Epifcopas Romanus.Et Hormifda Pontifex confenfit in Synodum Heracleenfem. At ipfam impedivit & fruftravic dolo fum Principis ingenium. Ex ipfa interim tandem proceffit quinta Synodus. Et ut huic adeffet ac præeffet Vigilius Pontifex, quantas machinas adhibuit Imperator Juftinianus ? Et ad ipfam probandam & fubfcriptione firmandam compulit Barbaricis perfecutionibus. Nempè norat fine Romano Epifcopo Synodum non effe Synodum Nam & prima, fine Romani Epifcopi Præcepto acta, Conftantinopolitana Synodus non nifi per ejus ratificationem meruit effe Ecumenica. Et de Conftantinopolitana in Hieriæ Palatio per Imperatorem Conftantinum Caballinum contra. facras imagines celebrata Synodo declamavit in dicta adversùs eundem Principem oratione San-propriæ venerationis beato Apoftolo Petro intemeras Aus Joannes Damafcenus Planè acephalum eft iftud Concilium, & Deo odibile. Nam, quæfo te, quis et Patriarcharum inventas eft intereffe? Ro manys ire noluit. Alexandrimus nullo modo fuftinuit Intereffe. Necsplanè Antiochenus. Ac nec omnino Hierofolymitanus Jam qualis eft ifta Synodus, nul lam babens Patriarcham Ea Synodus fit cùm quinque Sedes Patriarchales unam fanxerint fidem & confeffionem. Sin autem velumus Patriarcha defuerit vel non fe fubmiferit Synodo, bujufmodi nec Synodus fit fed perverfa congregatio, vanitatifque Concilium, & arrogantiæ. Quod ipfum fcribunt Anaftafius Bibliothecarius, Martyr Theophanesy & Georgius Gedrenus. Volunt cunctos quinque Patriarchas debere invitari. Etenim & hic docum obtinet famo(a Regula: Plus obest untus

S

juxtà ab antiquitus divina Decreta, in ea primas obtinebat & præfidebat, quod ex Occidentalibus lo cis advenerat, five senioris Romæ pars non contem, clefia movetur, uti legibus, Canonibus, & facris nenda, quorum abfque confenfu dogma, quod in Ech confuetudinibus præfcriptum ab antiquo eft, proba tietur. Illis enim in rebus facris Principatum obtinetionem non habebit, vel finem unquam aliquem farà re conceffum eft, & Principum inter Apoftolos digniz pifcopi in generali Synodo Præfidentiam ac futatem fortiti funt. Lucidè profitetur Romani Epremam auctoritatem effe de Synodi substantia, & ita præfcribi à legibus, Canonibus, facris confuetudinibus, & Divinis Decretis. Loqui tur cum Imperatore Valentiniano tertio, fcrit bente ad Theodofium fecundum pro magno Pa pa Leone adversùs Ephefinum latrocinium: Desi bemus cum omni competenti devotione dignitatem

tam & in noftris temporibus conservare, quatenus; beatiffimus Romanæ civitatis Episcopus, cui Princie locum habeat ad facultatem de fide & Sacerdotibus. patum Sacerdotii fuper omnes contulit antiquitas in poftulata per Flavianum Conftantinopolita num Epifcopum generali Synodo judicare. Inl generali enim Synodo Romanus Epifcopus, li cet non poteftatem, folus tamen habet auctoritatem de fide & Sacerdotibus judicandi. Hinc ad eundem Pontificem fcripfit Imperator Mar cianus: Supereft, ut fi placuerit tuæ Beatitudini in bas partes advenire, & Synodum celebrare, boc fa cere religionis adfectu dignetur. Et infrà in eifdem venire,& qua Chriftianorum religioni atque Ca. litteris: Omnes fanctiffimi Epifcopi debeant con tholicæ fidei profint, ficut Sanctitas tua fecundùm