dentalis Ecclefia, fed omnis etiam Orientalis. Etenim Honorium primum Pontificem in fuum errorem feducere conatus olim fuit hac fui commendatione Sergius Patriarcha Conftantinopolitanus: Tam apud Alexandrinam magnam Civitatem, quàm per univerfas fub ipfa Provincias, que nullo tempore ufque nunc acquieverant nomen faltem fimplex Divini atque laudabilis Patris noftri Leonis laudare, nunc præclara & magna voce in Divinis AX, 12, Missarum Arcanis prædicant. Exftat epiftola in Act. 5. s. L.5.c.2. Lib. 10. cap.12. Georgius; A Deo coronate Domine, jubete mittlin A&. 8. fexta Synodo. A Cyro Patriarcha Alexandrino tulere, eumque hujus rei gratia, quantum in fe erat, à Papatu depofuere, nomenque ejufdem in Canonem Confecrationis nominari vetuere, ideoque Decretum ejufdem, utique factum in ipforum gratiam, irritum effe debebit, qui cum à toto orbe Papa haberetur, juxta eorundem fententiam eifdem Papa non fuit, quafi non ex Dei, fed ex eorum tantùm penderet voluntate, quempiam quodlibet esse vel non effe. Romanus enim Pontifex, ut Sapien. tes norunt, non modò deponi non poteft, fed etiam Chriftiano jure à quolibet non poteft judicari, Papale nomen nomen radere eft Papam degradare. Duplex hic occurrit quæftio. Prima eft, An folorum Superiorum, id eft, Papæ, Patriarchæ, Metropolitæ, ac Epifcopi nomina confueverint olim infcribi Dyptichis, & ad facrificium recitari? Refpondet Anonymus, eruditus tamen, Gregorii feptimi Apologus: Confuetudo erat Sancti Gregorii tempore, ut quilibet in aliqua Patriarchalium fedium noviter ordinatus fe quatuor generales Synodos cuftodire reliquis fedibus tranfmiffa Epiftola profiteretur, antequam nomen ejus apud reliquas fedes in Dyptichis defcribi mereretur. Nomen videlicet Prædecefforis ejus, licet defuncti, reliqua fedes computabant inter viventes, donec ipfius noviter inthronizati Præfulis Sy. nodicam reciperent Epiftolam. Et hunc morem laudare videtur in Refcripto ad Ephefinam Synodum Sanctus Cæleftinus Pontifex, agens de Neftorii, qui Sifinnio fuccefferat, Succeffore: Talem Succefforem quærebat sanctæ memoriæ Sifinnii beata fimplicitas, ut locum ejus nonnifi fui fimilis obtineret. Etenim melius agimus, fi abftinentes jam ab illius Epift. 20. facrilegi nomine, fedem vacaffe dicamus. Exftar Act. 10. Act. 13. 45. ter prædicari in Ecclefia, omninò convenit. Fiebat in folis Ecclefiis Patriarchalibus. Hinc enim Mopfueftena Ecclefia è fuis Dyptichris rafit. fuum Epifcopum Theodorum, ac ejus in locum fcripfit Sanctum Cyrillum Patriarcham Alexandrinum. Ia apud quintam Synodum habes in relata iftic Synodo Mopfueftena. Sanè fi illic Alexandrini Patriarchæ habuiffent tabulam fibi propriam, Sanctus Cyrillus infertus non fuiffet in locum Theodori. Infertus fuit ob magna fua in iftam, & in omnem Ecclefiam merita. Etenim in Ephefino Concilio non folius Neftorii, fed & Theodori, licet fuppreffo nomine, errores Apoftolicè expugnavit. Alienos non folùm Patriarchas, fed etiam Metropolitas, imò & Provinciales Epifcopos, ob eximia merita aut fraternam amicitiam recipere in Dypticha, fuit mos antiquæ Chriftianitatis. Hinc enim non folos Diofcorum ac Juvenalem Patriarchas, fed & Euftatium Berytenfem in prima Phænicia Epifcopum recitabat correptus à Sancto Leone Anatolius Conftantinopolitanus. Nempè Anatolii Promotori Diofcoro Euftatius ftrenuè adftiterat in Ephefino Latrocinio. Quod Sanctus Epiphanius Salaminenfis Epifcopus ac Cypriorum Metropolita recitaret Joannem Hierofolymæ Epifcopum, demonftrat illius ad hunc epiftola. Et ad Conftantium Mediolanenfem Archiepifcopum fcribit Sanctus Gregorius Magnus: Quod fcripfifti, quia fcandalizantur plurimi, quia Fratrem & Co. epifcopum noflrum Joannem Ravennatis inter Miffarum folemnia nominatis, requirenda vobis confuetudo antiqua eft. Et fi confuetudo fuit, modò à ftultis hominibus reprehendenda non eft. Si verò confuetudo non fuit, fieri non debet; unde quibufdam fcandalum moveri poffit. Tamen follicitè perquirere ftude, fi idem Joannes, Frater Epiftola poft laudatam Synodum. Omnes igitur Patriarchales Ecclefiæ non folius proprii, fed omnium quinque Patriarcharum nomina habebant in tabulis, & ad facrificium recitabant Hinc de Sancto Ephremio Patriarcha Antiocheno ad fextam Synodum dixit Theophanes Abbas Monafterii apud Bajas: Ephremius erat Patriar tha Antiochiæ, & recenfetur in facris Dyptichis fan&æ quæ hic eft Ecclefice. Utique Constantinopoli tanæ. Et de Sancto Sophronio Patriarcha Hierofolymitano ipfa plena Synodus: Nomen Sophro nii inferi Sandiis Dyptichis fanctarum Patriarchalium Ecclefiarum, juftum effe judicavimus. Et Anatolium Conftantinopolitanum Epifcopum, quod Diofcori Alexandrini & Juvenalis Patriar che Hierofolymitani fufpenfa nomina recitare pergeret, durè increpavit Sanctus Leo Magnus. Epift. 40. Ob Ephefini latrocinii Acta ipfos fuæ folius Ecclefiæ communione ufque ad novam Synodum effe contentos jufferat Pontifex, ideoque in fola propria, in nulla aliena Ecclefia poterant ipforum nomina falutari. Et longum Antiochena Ecclefiæ fchifma exftincturus Innocentius primus, Alexandrum Patriarcham confirmavit ea lege, ut non folùm Antecefforis fui Evagrii, fed & Sancti Joannis Chryfoftomi nomen reciperet in facras defunctorum Epifcoporum tabulas. Laudati Joannis nomen in omnibus Patriarchalibus Ecclefiis fuiffe fcriptum ac recitatum, lucet ex Sancti Cyrilli & Attici Conftantinopolitani Epifcopi mutuis Epiftolis, quarum frag. menta Facundus Hermianenfis Epifcopus, inteLib. 14. grum autem contextum adducit Nicephorus Cap.26. Calixtus. Quod etiam Petri Mogi, Pieudo- patriarchæ Alexandrini, damnatum nomen fuerit primum occultè deinde palàm recitatum Conftantinopoli, affirmat Evagrius EpiphaLib. 3. nienfis. Quinque Patriarchæ funt quinque totius fub Coelo Ecclefiæ Principes, ipforum unitas eft unitas totius Chriftianitatis, ideoque ipfam dicta recitationis ac falutationis mutuo honore foveri, & fubjectis ubique populis folemni Epift. 14. 17. L.4.C. I. C. 20. , tem > C. z. L.3. Epift. Coepifcopus nofter, vos ad Altare nominet. Quod minimè dicunt fieri. Etfi ille veftri nominis memoriam non facit, quæ neceffitas cogat 37. ignoro, ut vos illius faciatis. Quod quidem fi fine aliquorum fcandalo fieri non poteft, vos tale aliquid facere valde laudabile eft, quia charitaquam erga Fratres veftros habetis, oftenditis. A Græcis Italiæ Exarchis inflati Ravennatum Epifcopi Autocephaliam, & nefcio quem Primatum fomniare ex tunc cœperant, ideoque ad recitatum Joannis nomen offenfus & fcandalizatus fuit populus Mediolanenfis. Putabat recitationem iftam ab ipfo non uti ab amico & Collega, fed dolosè ad fundanda fui iftic Primatus exordia ambiri. Et eò etiam omninò refpicit Sancti Gregorii Refponfum. Recitationem iftam non vult fieri nifi ultro citroque: Fundari vult, non in unius præeminentia, fed in utriufque Ecclefiæ fororia germanitate. Nam & Trevirenfem & Remenfem Belgarum Metropoles fuiffe forores frequenter inculcat Hincmarus Metropolita Remenfis. Ifta Ecclefiarum germanitas fuit olim ufitata. Erat fingularis quædam communio Sanctorum. Altera quæftio eft, Quomodo Gregorius feptimus hic edicat folius Romani Pontificis no men poffe in Ecclefiis recitari? An fortè avitam ! illam, quæ omnium Patriarcharum nomina femper recitav it in omnibus Patriarchalibus Ecclefus confuetudinem damnat aut profcribit? Refpondeo confuetudinem hanc nec damnari nec profcribi. Edicti fenfum difces ex Refcripto Sancti Leonis noni ad Michaelem Cerularium Patriarcham Conftantinopolitanum: Scripfifti Epift. 6, nobis , quoniam fi una Ecclefia Romana per nos baberet nomen tuum omnes Ecclefiæ in toto orbe terrarum haberent per te nomen noftrum. A fchif mate receffurus Michael petiit nomen fuum infcribi Romanis tabulis, fpoponditque Pontificis nomen omnium fuarum Ecclefiarum tabulis reddendum. Sed Leo noluit annuere. Mutua enim Patriarchalium nominum recitatio, viguit in folis æqualibus & confororibus orientalium Patriarcharum fedibus, numquam in Romana. Hæc enim Orientalium non tantùm foror, fed etiam caput eft & mater, ideoque nullius, nifi fui folius Epifcopi, nomen umquam recitavit. Quomodo nullus Metropolita fuos Provinciales, nullufque umquam Primas aut Patriarcha fubjectos fibi Metropolitas, ità Papa aut Romana Ecclefia nullum umquam recitavit Patriarcham, Præfens itaque Edictum procedit in memoratum præfati Michaelis inauditum faftum, habetque hunc fenfum: Solius Pontificis nomen debet ac poteft in omnibus ubique, Romana præfertim, ac aliis ad ejus Patriarchicam poteftatem fpectantibus, Ecclefiis recitari. Q. 18. Objici poffit Theodorus Balfamon in Meditato de Patriarcharum juribus: Statutum eft, ut In quavis Ecclefia Dei, five ad Eufratem, five ad Tigrim, five ad ipfum pertingat Oceanum, conjundim Patriarcharum nomina referantur. Et infrà in eodem opere: Sanctiffimi Patriarchæ parizer in omnibus Ecclefiis nominatim referuntur. Et in Canonicis ad Marcum Alexandriæ Patriarcham Refponfis affirmat omnem cum Papa Latinam Ecclefiam apoftataffe, & profequitur; Quam ob caufam Papa in Divinis fandlificationibus communi Patriarchalium nominum relatione dignus non habetur. Lucidè adfirmat non folius Papæ, fed omnium quinque Patriarcharum nomina in omnibus, etiam ad Oceanum fitis, id eft, in Latinis Ecclefiis effe recitanda. Refpondeo hæc non cohærere cum adfertionibus Georgii Pachymeræ, apud quem Imperator Michael Paleologus Conftantinopolitanæ Ecclefiæ Clero fuadens unionem cum Latinis, affirmat ad ipfam à nobis requiri tres dumtaxat articulos, nempè Papæ Primatum, commemorationem, & appellationem ad ipfum, atque pergit L. 5.c.18. de commemoratione: Memorari Papam in noftro primario, & Patriarchali templo, in altero item, illo veftro magno Sacris operante Patriarcha, quid utique à recto exorbitans videri fapienter æftimantibus queat? Adfirmat Papam non femper & ubique, fed femper dumtaxat in Palatino & Patriarchali, in aliis autem templis, non nifi dum Patriarcha illic Divina celebrarit, effe commemorandum. Quocirca etiam in iftis folis Ecclefiis recitabantur nomina aliorum Patriarcharum . Quæ forma an generatim in aliis quoque civitati bus fuerit obfervata, ignoro. Quidquid fit, Epift. 1. C. 2. Recitationis ordinem & modum exponit in litteris ad Decentium Eugubinum Epifcopum Sanctus Innocentius primus. Antequam preces Sacerdos faciat, affirmat non recitanda nomina, & priùs oblationes quam offerentium nomina effe Deo commendanda, atque adjungit: Priùs oblationes funt commendandæ, quam corum nomina, quorum funt oblationes, edicenda ut inter facra Myfteria nominentur, non inter alia quæ an te præmittimus ut ipfis Myfteriis viam futuris precibus aperiamus. Romanum Miffe Canonem hinc lucet effe antiquiffimum. Ad hæc ejus ver. ba, Et omnium circumftantium, fcribit in libro de Ecclefiafticis officiis apud Alcuinum Flac cum probatus & antiquus Auctor: Manifeftum eft, quod quafi quidam locus fit, ubi aliquibus specialiter nominatis, etiam cæterorum, qui affiftunt in Ecclefia, commemoratio adjungatur. In quo lo co liberum eft Sacerdoti, quos defideraverit, pecus C. 40. liariter nominare, & nominatim Deo commendare. Aut certè illud ab antiquis eft obfervatum, ut ibi offerentium nomina recitarentur. Priùs ergò oblationes funt commendande, & tunc eorum nomina, quorum funt, edicenda, ut inter facra Mysteria nominentur. Prima ergò Canonis pars Oblata feu oblationes, altera Summi Pontificis proprii Epifcopi, Regnantis Principis, alia folemnia vivorum, ac fingula denique offerentium nomina Divinæ Majeftati femper commendavit, Uti olim confecranda elementa omnes aut plerique præfentes offerebant, ita & omnium of ferentium nomina Diaconus recitabat è tabulis & poft completam recitationem pergebat Sacerdos: Et omnium circumftantium, pro quibus tibi offerimus, vel qui tibi offerunt boc facrificium lau dis. Vivorum igitur recitatio fiebat ante confecrationem. Pergit laudatus Scriptor de recita tione defunctorum: Poft illa verba, quibus dicitur, In fomno pacis, ufus fuit antiquorum, ficut etiam ufque bodiè Romana agit Ecclefia, ut ftatim recitarentur è Dyptic his nomina defunctorum, ate, que ita poft lectionem nominum fubjungerentur ver ba fequentia: Ipfis & cæteris omnibus in Chrifto quiefcentibus indulgeas locum refrigerii & pacis. Hæc recitatio erat confecratione pofterior. Auctori huic antiquus, prout modò exftat, Ro-, manus ordo eft & coętaneus & confentaneus, Etenim ad Miffe, quam pro primo baptizandorum fcrutinio celebrat Ecclefia, hæc verba, Me mento Domine famulorum tuorum, fic ftatuit;} Recitantur nomina virorum ac mulierum, qui ipfos fufcepturi funt infantes. Et ad hæc verba, Quams tibi A&. s. tibt offerimus pro famulis tuis, pergit: Hoc ex- Dico iftius de Ecclefiafticis officiis libri au&torem non fuiffe ipfum Beatum Alcuinum, fed quempiam illo juniorem. Etenim in Palmarum Dominica fcribit folemniter cantari verfum hunc: Gloria, laus, & honor tibi fit Rex Chrifte Redemptor , quem à Theodulpho Aurelianenfi Epifcopo effe compofitum, lucet ex Sancti LuEpift. 20. pi Ferrarienfis Abbatis Epiftola ad Alcuinum. C. 36. C. 13. 15. C. 54. L. I. C. nare folemus. Ejufdem Ecclefiæ Monachus Honorius Auguftodunenfis in animæ Gemma exponit: Hic poteris quofvis nominare, fed non in Dominica die. Nomina vivorum in libro fcribeban tur, quæ,ad Altare infra Canonem recitabantur. Et bic liber viventium vocabatur. Similiter nomina defunctorum de libro recitabantur, fed boc Dominicis diebus intermittebatur, quia à quibufdam anima requiem ob Refurrectionem Dominicam tunc babere credebantur. Ambo palam affirmant folemnem re- 107. citationem ceffaffe fuo tempore, & folam fuperfuiffe fecretam, quàm folus apud femetipfum faciebat Sacerdos. Porrò in Lobbienfis Cœnobii fui Chronico fcribit, qui floruit decimo faculo, Abbas Folcuinus: Dixit Adalbero Remenfis Epifcopus Prædecefforum fuorum ufque ad fe ductam confuetudinem, ut inter Miffarum folemnia in ea Speciali commemoratione defunctorum, quæ fuprà Dypticha dicitur, & in confecratione Dominici corporis folemniter agitur, quotidie in aurem Presbyteri recitante filenter Subdiacono, omnium ipfius fedis nomina fcripto viritim recitentur Epifcoporum. Exiftimo Gallicanam fub Carolini generis Regno Ecclefiam ubique non fuiffe uniformem, ideoque ipfius Scriptores variare. Antiqui ritus tenaciffima femper fuit Remenfis Ecclefia: Hinc folemnis per Diaconum fieri confueta ad populum recitatio in hanc fecretam ad folas Sacerdotis aureas fuggeftionem eft pedetentim iftic tranfmuta, ta. Iftas faltem antiquitatis reliquitas voluit apud fe permanere. Iftius ergò Scriptoris tempore laudatus verfus non folummodo exftabat, fed infuper in folemnem ritum ab omni, faltem Gallicana, Ecclefia erat receptus. Quod effe non potuit, nifi fub Regno Caroli Calvi, quod palam eft ab Alcuino non fuiffe vifum. Præterea utitur voce, Canonicus Regularis, quam non, aut vix invenias ante celebratam fub Formofi Pontificatu Synodum Triburienfem. Et in fuis ad Theodulphum notis fcribit vir eruditus Jacobus Sirmondus: Librum illum de Divinis officiis non esse Alcuini jam alii obfervarunt. Cujufcumque fit, notanda funt hæc ejus verba: Illud ab antiquis eft obfervatum . Et hæc: Ufus fuit antiquorum. Edicunt Dyptichorum recitationem tunc pridem defiiffe in omni Latina Ecclefia præter unicam, antiquitatis femper obfervantiffimam, Romanam. Quod an planè verum fit, ignoro. Etenim lapiam Gallicanæ Ecclefiæ difciplinam reparans Carolus Magnus ftatuit in fuo Capitulari Aquifgranenfi : Ut nomina publicè non recitentur ante preces Sacerdotales. Confirmat iftud ex laudata, quam verbo tenus adducit, Epiftola Innocentii primi ad Decentium Epifcopum Eugubinum. Etiam Francofordienfis Synodus habet hunc Canonem: De non recitandis nominibus antequam oblatio offeratur Videtur eo ufque viguiffe publica recitatio, fed non fuo loco: hunc folum videntur Carolus & Synodus ipfi reftituiffe. Et de pejerantibus ftatuit fecunda fub Caroli Calvi Regno celebrata Tullenfis Synodus: Neque oblatio eorum in Sacris, neque nomen inter fideles recitatur. Et Ebbonis Remenfis Epifcopi ac ejus Antecefforum Epift. 17. nomina confueviffe eodem tempore recitari folemniter in fua Ecclefia, teftatur Succeffor Hincmarus. Attamen Amalarius Fortunatus, Walafridus Strabo, ac Rabanus Maurus, qui eodem ferè tempore docuerunt Gallicanam Ecclefiam, iftius ritus nullam faciunt mentionem. Nec item feptimo noftro Gregorio contemporalis Stephanus Eduenfis Epifcopus, ad Canonis verba, Memento Domine famulorum tuorum, hæc fcribens: Quos chariores babemus, hoc loco nomi C. 51. C. 3. C. 13. Quis & qualis Scriptor fuerit Micrologus, difputatur. Refpondeo plures exftare libellos Micrologos. Etenim exftat Guidonis Aretini Monachi ad Theobaldum ejufdem civitatis Epifco pum Epiftola, cui fubjungitur liber Micrologus cum hac fubnotatione: Explicit Micrologus Guidonis, fuæ ætatis anno trigefimo quarto, Joanne vigefimo Romanam gubernante Ecclefiam. Hic eft ille Monachus, de quo fcribit ad undecimi fæcu. li annum vigefimum fecundum Cardinalis Baronius: Guido, maxima omnium admiratione, novam addifcenda Mufica rationem invenit, adeò ut puer paucis menfibus addifceret, quod pluribus annis vix bomo quilibet pollens ingenio addifcere potuiffet, magnoque miraculo accidere videretur, ut pueri fenum & magiftrorum magiftri evaderent. Erat res adeò mira, ut Benedictus octavus Pontifex Guidonem, uti de mala arte delatum, Romam evocarit, ejus difciplinam difcufferit, ac tandem probarit. Quod ipfum fecit Pompofiani Coenobii Abbas, fuadens à Monacho Monafteria effe Epifcopatibus præferenda. Quod nempè Pontifex Guidoni obtuliffet Epifcopatum. Et iftum libellum Guido titulavit Micrologum, feu compendium. Idem pofteà fub Gregorii feptimi Papatu edidit Ecclefiafticorum Rituum compendium, ipfumque item titulavit Micrologum. Fuit tunc fenex octogenarius. Etenim fub Joanne vigefimo, qui iftius fæculi vigefimo quarto anno infedit Apoftolicam Cathedram, teftatur fe fuif fe annorum triginta quatuor, Et de Romano fui temporis ordine fic fcribit: Ordo, ubi dicitur, Memento Domine famulo. rum famularumque tuarum nobis concedit, Cap. 13. Cap. 23. L. 3. e. 6. Lib. 14 C. 8. Cap. I. ut omnium vivorum commemoremus nomina, quo-git: Quod verò quidam addunt de Rege & Antift Ser. 46. Omittere hic nolim verba Petri Blefenfis. In exhortatorio ad nefcio quam Synodum fermone afferit in Canone orandum pro Romano Ponti fice, ejufque exprimendum nomen, & adjun te fuo, nova eft traditio. In Gallicana, Anglica- CANON |