Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

L.21 C.28.

ca fua concordantia expofuit Nicolaus Cardinalis
Cufanus. Hofio adjuncti fuerunt Vincentius &
Viton Romanæ Ecclefiæ Presbyteri. Et hoc in
adductis locis omninò laudant Julius ac Dama-
fus Pontifices. Et hac de caufa ante omnes Pa-
triarchas & alios Primates Epifcopos fubfcripfe-
runt Synodo, adeoque & ante ipfos federunt.
Eodem modo actum fuiffe in Sardicenfi, Ephe-
fina, Chalcedonenfi, ac omni legitima genera-
li Synodo, eft fuis locis abundè oftenfum. Et
hac de re nullus umquam dubitavit germanè Ca-
tholicus, neque pro ipfa videtur Gregorius fe-
ptimus hunc Canonem dictaffe.

>

Dictavit pro Apoftolicorum Legatorum in Provincialibus Synodis Præfidentia de qua Lambertus Schafnaburgenfis Epifcopus Hoftien fis, Epifcopus Præneftinus, Epifcopus Curienfis, Epifcopus Cumenfis miffi funt à Romano Pontifice, utique Gregorio feptimo, componere vacillantem ftatum Galliarum. Itaque petierunt verbis Romant A. 1174 Pontificis, ut Synodum tenere intra Gallias Epifco-" porum pace finerentur. Vehementer hoc abnuerunt omnes Epifcopi, tamquam inufitatum & à fuis rationibus longè alienum, nec se bujus auctoritatis privilegium ulli alii, præterquam ipfi Romano Pontifici, umquam delaturos affirmarunt. Et adversùs Lietmarum Bremenfem Archiepifcopum fcribit ipfe Gre gorius: Legatos noftros pro viribus impedifii. Ad bac, ut Concilium fieret, prohibuifti. Quod ipfum in aliis litteris graviter queritur de Galliarum Metropolitis, recufantibus comparere ad Synodos Hugonis Dienfis Epifcopi, fui ibidem Legati . Et tunc crimen hoc fucare conatus Manaffes Remenfis Archiepifcopus inter affumptos è Gallia & inter Roma miffos à Pontificis latere Legatos diftinxit, afferens fe juxta antiquum Ecclefiæ fuæ privilegium poffe ab hifce folis judicari. Apud Petrum Bibliothecarium in noftri Gregorii vita dictus Lietmarus al legat Apoftolicas vices & fibi & Moguntino Epifcopo fuiffe antiquis privilegiis conceffas, ideoque neutri ullum Legatum poffe præeffe. Nempè ejus Anteceffori Adelberto iftas vices dederat Alexander fecundus. Et exceptio habuit aliquid coloris. Hinc enim repofuere Legati vices iftas per concedentis mortem expiraffe. Etiam tali colore orbatos Saxoniæ Epifcopos noluiffe comparere ad Legati Apoftolici Altheimen fem fub Conrardi primi Imperio cele-1 Part.5. c. bratam Synodum, lucet ex ejus fragmentis in Decreto Sancti Ivonis Epifcopi Carnutenfis. Et à Joanne Cardinali, Honorii fecundi Legato, quòd in Weftmonafterienfi Synodo Archiepifcopis, Epifcopis, Abbatibus, & totius Regni Nobilibus præfideret, fuiffe graviter offenfam omnem Angliam, in Cantuarienfium Pontificum Actis teftatur Gervafius ejufdem Ecclefiæ Monachus. Adduci poffint plura iftiufmodi exempla. Rationem dat in Apologeticis adversùs Pafchalis fecundi excommunicationem litteris Clerus Leodienfis: Illos Legatos à latere Ro mani Epifcopi exeuntes, & ad ditanda marsupia difcurrentes, omninò refutamus, ficut temporibus Zozymi, Cæleftini, Bonifacii, Concilia Africana probaverunt. Ajunt fe cum fuo Metropolita facere Synodos, & Romam nequidem referre,

162.

nifi graviora negotia de quibus non invenitur in Scri-
pturis fanctis audoritas.

In Sacerdotii ac Imperii concordantia confo-
nat Parifienfium Archiepifcopus Dominus Pe-
trus de Marca, ad Brunichildis Reginæ, quæ
Regni Synodo præfuturos Legatos poftularat à
Sancto Gregorio Magno, factum hæc fcribens: L.6. c.31.
Extraordinarium erat in Politia Ecclefiaftica mittt
in Provincias Legatum, qui Conciliis Provinciarum
intereffet, quemadmodum ad Cæleftinum Papam
fcribit Concilium Africanum. Nam ut aliqui tam-
quam à Sanctitatis tuæ latere mittantur, nulla in-
venimus Patrum Synodo conftitutum. Unde con-
cludunt non toleraturam diutius Africam Fauftini
Epifcopi Sedis Apoftolicæ Legati præfentiam. De illo
enim intelligi debet hic locus, non autem de Apiario,
ut cenfuit illuftriffimus Cardinalis Peronius. Afrorum
Epifcopi de Fauftino addiderunt : Securi fumus, quod
cum, probitate & moderatione Sanditatis tuæ, fal-
va fraternitate, ulterius Africa minimè patietur.
Hinc Dominus Archiepifcopus Apoftolicorum
Legatorum in Provinciarum Synodis Præfiden-
tiam dicit ad appellatas degradatorum Epifcopo-
rum caufas retractandas effe introductam à Sardi-
cenfi Synodo, ideoque ab hanc ignorantibus
Afrorum Epifcopis fuiffe in Synodalibus ad Zo-
zymum, Bonifacium & Cæleftinum Romanos
Pontifices litteris refutatam. Et adjungit: Afri-
canorum Regula certa manet, nifi fi cafus evenerit in
Sardicenfi Concilio notatus. Unde fequitur neceffa
rium effe, ut fi ea tempora incidant, ut necesse fit
hanc difcipline Canonica Regulam tranfgredi, fu-
prema protectionis Canonum auctoritas, quæ penes
Reges eft, conveniat cum fuprema executionis au-
&oritate, quæ ad Summos Pontifices pertinet. At-
que adeò Legatos non poffe mitti in Provincias, nift
Principes confentiant ob caufam aliquam, quæ ad
ftatum Ecclefiæ Gallicanæ pertineret.

Adversùs omnem hanc doctrinam dictavic præfentem Canonem Gregorius feptimus. Et jure meritò. Etenim ad Flavium Philagrium & alios Imperii Præfectos fcribunt Regionis Mareotica Clerici: Collutbo, non vero, fed imaginario Epifcopo, in generali Concilio ab Hofio & à cæteris Epifcopis jussum fuit, ut se pro Presbytero baberet. Et in litteris ad Synodum Alexandrinam: Colluthus, cum Epifcopi fibi titulum vendicaffet, in Alexandrina Synodo in præfentia Patris noftri Hofit depofitus eft. Ecce non in fola univerfali, Nicæ na, fed etiam in Nationali Ægyptiace Diœcefeos, non ad appellatam degradati Epifcopi caufam retractandam, fed ad Arii, Meletii & Colluthi Hærefes & factiones componendas adunata Synodo Hofius Cordubenfis Epifcopus, Sylveftri Pontificis Legatus, tamquam Pater præfedit dudum ante Concilium Sardicenfe. Et date Theffalonicenfi Epifcopo per Illyrici Diœcefim Apoftolicæ vices quid aliud fuerunt quam Apoftolica Legatio? Ei tamen ad quafvis caufas fuit data Synodi poteftas à Sancto Damafo & ejus Succefforibus, quos abfit ut fufpicemur fuiffe Canonum prævaricatores. Eadem poteftas intra Gallias fuit Vicario Arelatenfi. Et Regina Brunichildis, quandò Gallicanæ Synodo Præfidem poftulavit à latere Sancti Gregorii, nequaquam

poftulavit

Cap. 20,

Epift.261.

poftulavit Canonum prævaricationem. Etiam Hilarium Monachum, qui Afrorum præfideret Synodis, legavit idem Gregorius. Et quis nobis & Francis omnibus lapfam reparavit fidem & difciplinam, nifi Sanctus Bonifacius Legatus Romanus? Eum quippè tunc nullius fedis fuiffe Cardinalem Epifcopum fatetur etiam Hincmarus. Francofordienfi item Synodo Apoftolica Legatio præfedit. Et Sancti Agobardi Lugdunenfis Ar chiepifcopi antiqua eft in libro de difpenfatione querela: Sunt qui Gallicanos Canones, aut aliarum Regionum putent non effe recipiendos, eo quod Legati Romani in eorum conftitutione non interfuerint. Legatorum in Provinciarum Synodis Præfidentia tanti tunc erat ponderis, ut fine ipfa factis quidam condendorum Canonum abrogarent poteftatem. Nec fine fundamentis. Et Canonum peritiffimus Agobardus ipfam Canonibus adverfari adeò nec dixit nec cogitavit, ut aliud non conetur quam oftendere etiam fine ipfa fieri, licet non tantæ auctoritatis, legitimas tamen Synodos. Etiam fub Carolo Calvo & Lothario Regibus, ipforumque è Caroli Magni fanguine Succefforibus femper viguit Synodalis Legatorum Præfidentia: Tempus deficeret volentem fingulas Synodos enumerare.

pellationes vellent traducere in Africam, Afri
Epifcopi refutarunt. Et quidem peffimè. Verùm
longa eft hæc quæftio, fuo loco enodanda. Et-
iam Regius confenfus non facit ad propofitum.
Si enim Legatorum in Synodis præfidentia adver-
fetur Canonibus, quomodo Laici Principis Pla-
citum valeat hanc fcabiem defricare?

Objici poffint varia. Etenim Claudianus &
Vitus Presbyteri, & Eugenius atque Cyprianus
Diaconi, à Sylveftro Pontifice Legati ad pri-
mam Arelatenfem Synodum, nequaquam præ-
federunt, fed federunt inter Italiæ Epifcopos.
Primum locum habuit Chreftus Epifcopus Sy-
racufæ. Et Synodi Sardicenfis fubfcriptio fic
habet Hofius ab Hifpania, Julius Rome per
Archidamum & Philoxenum Presbyteros. Hofius
à quibufdam exiftimatur per facram Conftantii
& Conftantis Auguftorum juffionem præfediffe.
Nam & per fimilem junioris Theodofii juffio-
nem Diofcorus Alexandriæ Epifcopus præfedit
Ephefino Latrocinio. Et hinc Hilarus Romana
Ecclefiæ Diaconus, ac Sancti Leonis Pontificis
Legatus, ultimo iftic poft omnes Epifcopos lo-
co fedit & fubfcripfit. Et in Ephefino Conci-
lio, licet Arcadius Epifcopus ac Sedis Apofto-
licæ Legatus federit ac fubfcripferit proximè
poft Sanctum Cyrillum, ejus tamen Collega
Projectus Epifcopus poft Juvenalem Hierofoly
mitanum, Philippus autem Presbyter fedit ac
fubfcripfit etiam poft Flavianum Epifcopum Phi-
lippenfem. Julianus item Coenfis Epifcopus
laudati Leonis Legatus, in Chalcedonenfi Syno-
do fedit inter alios Epifcopos, & quidem cum
hoc titulo: Julianus Civitatis Coenfis Epifcopus,
tenens & ipfe locum Apoftolice Sedis fenioris Roma
Leonis. Et iterum: Julianus minimus Epifcopus,
Legatus Sedis Apoftolicæ. Et fexta Synodus habet.
has fubfcriptiones: Joannes Epifcopus Theffaloni-
cenfis, & Apoftolicæ Sedis Romæ Legatus. Joannes
Epifcopus Portuenfis, Legatus totius Concilii fandtæ
Sedis Apoftolice Urbis Rome. Stephanus Epifcopus

me. Eodem modo fubfcripfit Joannes Rhegien-
fis Epifcopus. Omnes in ordine Epifcoporum .
Et in ipfa fexta Carthaginenfi Synodo præfedit
ac primus loqui cœpit, non Fauftinus Zozymi
Legatus, fed Aurelius Primas Carthaginenfis.
Et Synodo Pontigonenfi Joannes Aretinus Epi-
fcopus, ac Sedis Apoftolicæ Legatus, fubfcripfit

Et Afrorum Epifcoporum apud memoratos Romanos Pontifices interceffio non facit ad rem. Nec enim adversùs Legatorum in fuis Synodis Præfidentiam, fed adversùm inferioris fui Cleri Romanas appellationes intercefferunt . Africanæ Ecclefiæ Clerus inferior ex vetufto gentis more Romam appellare numquam potuit, fed fui Provincialis, aut certè Carthaginenfis Primatis Synodali judicio debuit acquiefcere & femper acquievit, ufque ad Apiarium Siccenfis in Mauritania Ecclefiæ Presbyterum, qui ab Epifcopi fui Urbani degradatoria fententia non ad hunc aut iftum Primatem, fed ad Zozymum appellavit Pontificem, Romam acceffit, fuitque per ipfum gradui reftitutus. Hanc novitatem graviter impugnarunt Africani Epi-Corinthi, & Legatus Apoftolicæ Sedis antique Rofcopi, ideoque Fauftinus Potentinus Epifcopus cum Agellio & Philippo Presbyteris ad ipfos à Zozymo legatus eft, demonftraturus Apiarii & appellationem & reftitutionem fuiffe factam juxta Nicænos Canones. Verùm non Nicænos, fed Sardicenfes detulit Canones, quos quia ignorabant Afri, de Romanæ Ecclefiæ privilegio multa cum ipfis altercatus eft, & in quibufpoft Anfegifum Metropolitam Senonenfem. Et dam offendit. Acceffit & alia, quam in litteris ad Cæleftinum Pontificem deplorat Sanctus Auguftinus, offenfio commiffa in reftitutione Antonii Epifcopi Fuffalenfis. Hinc & Nicænorum Canonum litteræ pertinaciter adhærentes Afri Romanas fuorum etiam Epifcoporum appellatio-præterquam fi proprii Patriarchæ vel Metropolita nes fufpenderunt, Fauftinum Legatum averfati vicem gerens adfit in alia civitate fuper aliquo capifunt, & à laudato Cæleftino fupplicarunt in te. Tunc enim ut locum illius implens honorabitur . Italiam revocari. Nec iftos à Papali latere Le- Et ita in omni femper generali Synodo fuit fergatos, qui Romanas appellationes retractarent vatum. Etenim in Chalcedonenfi Synodo in Provinciis, dixerunt laudari à Nicæna Sy- Quintillus Heraclea in Illyrico Provincialis nodo, ideoque ab ipforum moleftiis fe deinceps Epifcopus adfedit proximus Juvenali Hierofoly contra perpetuum gentis morem non gravandos. mitano ante Cæfarienfem Ponticæ Diœcefeos Non ergo quofcumque Legatos, fed illos dum- Primatem, quod teneret locum Anaftafii Artaxat qui Romanas inferiores præfertim Cleri ap-chiepifcopi Theffalonicenfis. Lucianus Byza

talia exempla habemus plura.

Refpondeo Sedem Apoftolicam hic non uti jure fingulari. Lucet ex feptimo Canone Trul lano Statuimus ut Diaconus, etiamfi in quovis officio fit Ecclefiaftico, ante Presbyterum non fedeat,

in

[ocr errors]

Lib. 4. cap.32. Lib. 5. €22.15.

Lib. 3. cap.21.

Tit. 4

Qu. 62.

ter,

in Europa Epifeopus adfedit Stephano Ephefino, utpotè Vicarius Cyriaci Primatis fui Heracleenfis. Et Meletius Lariffæ in fecunda Syria Provincialis Epifcopus fedit inter Metropolitas, quia Metropolita fui Domni Legatus. Iftiufmodi plura exempla habes in quinto Concilio. In fexta Synodo Petrus Ecclefiæ Alexandrina Presby& Georgius Presbyter Hierofolymitanus federunt in loco fuorum Patriarcharum. Et quidem Georgius non ipfius Patriarchæ, fed dumtaxat Theodori Presbyteri, qui hujus fervabat locum, vices gerebat. Erat folummodò Subdelegatus. Etiam in Chalcedonenfi Synodo Eufebius & Conftantinus Presbyteri federunt inter Metropolitas, quod effent Legati & Tenentes locum Anaftafii fui Metropolita Nicæni. Item Photius Diaconus, agens vices Theoctifti, in fecunda Galatia Metropolita Peffinuntis. Plura ejufmodi exempla reperies in Synodo feptima & octava. Et Socrate ac Hermia Zozomeno teftibus Imperator Conftantius idem fieri juffit in Synodo Seleucienfi. Scio Baffulam, Capreoli Carthaginenfis Archiepifcopi Legatum, Ephefi sediffe poft omnes Epifcopos: Quod nempè non Locumtenens, fed merus effet excufatoriarum litterarum Bajulus. Ita laudatus Capreolus in hifce litteris difertè teftatur. Etiam Ferrariæ Gregorium Monachum, Alexandrini Patriarchæ Legatum, ante Ephefiorum Metropolitam Marcum, licet Legatum Patriarchæ Antiocheni, fediffe ac federe debuiffe affirmat in Florentine Synodi HiStoria Sylvefter Sguropulus.

Quem morem fuiffe fervatum etiam in Provin. cialibus ac Patriarchalibus Romanæ Ecclefiæ Synodis, lucet ex Adriani fecundi contra Photium Synodo Ibi enim Joannes Diaconus, Urbinatis Epifcopi Legatus, fedit inter Epifcopos. Quod & Græci fervaverint, oftendunt Synodales, exftantes apud Socratem, Meletii Patriarchæ Antiocheni litteræ ad Jovianum Auguftum. Et omni femper Provinciali, ad novum Epifcopum eligendum adunatæ, Synodo præfidere Metropolita Legatum Carthophylacem fcribit in libro de facris Ordinationibus Simeon Archiepifcopus Theffalonicenfis. Cur hocce privilegium Simeon, Trullano Canoni contrarius, adferat foli Charthophylaci, edicit in Canonum Epitome ac in dicti Canonis Scholio Conftantinus HarmenopuJus: Sciendum, foli majoris Ecclefiæ Carthophylaci conceffum effe, tum ex longa confuetudine, tum Scripto juffu Imperatoris Domini Michaelis, ut in exte vis Synodis etiam ante Pontifices fedeat. Quod ipfum in Meditato de Carthophylacis ac magni Defenforis officio fcribit Theodorus Balfamon, adducitque & auream Bullam, qua Imperator Alexius Comnenus iftam prærogativam Carthophylaci adversùs quorumdam Epifcoporum murmura confirmavit. In Canonicis ad Marcum Alexandriæ Patriarcham Refponfis addit Abbatis Legatum Monachum, licèt dumtaxat Lectorem, in aliis Cœnobiis etiam locandum ante Presbyteros.

timo loco & fubfcripfit. Idem fecit Superventor, Claudii Epifcopi Legatus, in prima Synodo Arauficana. In Synodo Agathenfi Leo Diaconus, licet Veri Turonenfis Archiepifcopi Legatus, fedit & subscripfit non folum poft varios Epifcoporum Legatos Presbyteros, fed etiam poft Optimum Diaconum, Legatum Leonici Provincialis dumtaxat Epifcopi Gabalenfis. Quòd nempè Optimus effet confecratione senior. Gallicana Ecclefia Presbyteris ac Diaconis Legatis non ex legantium Epifcoporum dignitate, fed ex ipforum ordinationis tempore dabat in Synodis locum. Hinc omnes Diaconi omnibus Presbyteris femper poftponebantur. Ita factum fuit in fecunda Lugdunenfi Synodo. Præponebantur tamen Titularibus, feu Sedem & populum non habentibus Epifcopis. Ita vides ex subscriptionibus fecundæ Synodi Matisconenfis. Eadem lege etiam Hifpaniam vixiffe docent fubfcriptiones quarti Concilii Toletani. Addit Synodus Emeritenfis: A tergo Epifcoporum inter Presbyteros fedeat. Utique Legatus Diaconus. Non ergò cum Epifcopis, fed retro ipfos inter Ecclefiæ illius, in qua agebatur Synodus, Presbyteros. Haud dubiè juxta ætatem fuæ ordinationis. Diaconos coram Epifcopo, aut inter Presbyteros federe, rigidè vetat antiquus Patrum Canon,ideoque magnus ipfis erat ifte honor. Hinc illum incongruum judicans laudata Synodus ftatuit, ut nullus deinceps Diaconus, fed folus Archipresbyter, aut ipfo impedito quis infignior Presbyter ab impeditis Epifcopis ad Synodos legaretur. Quæ omnia numquam ligarunt Legatos Ecclefiæ Romanæ. Nam Claudianum & Vitum Presbyteros,ac Eugenium & Cyriacum Diaconos, Sylveftri Pontificis Legatos, ad confedendum inter Epifcopos admifit prima Synodus Arelatenfis.

[ocr errors]

Aliud tamen fervavit Gallicana Ecclefia Etenim Rejenfi Concilio Vincentius Presbyter, Conftantini Epifcopi Legatus, fedit ul

Et hinc redit objectum fupra argumentum, cur ifti Synodo non præfederint? Refpondeo id factum ex diffimulatione & conniventia Sancti Sylveftri. Etenim ad Antecefforis fui Melchiadis de Donato in Cafis nigris & Cæciliano Carthaginenfi Epifcopo, à quo Donatifte provocarant, retractandum judicium indicta & adunata fuit ifta Synodus, ideoque Legatos fuos, ne per potentiam videretur in appellantes agere, paffus eft Pontifex non præfidere. Quòd ipfis deberetur præfidentia, docent Synodus Sardicenfis, Ephefina, & Chalcedonenfis Ad retractandam Eufebianorum, Neftorii, ac Eutychetis à Papali judicio provocationem adunatæ Apoftolicos Legatos permiferunt fibi præfidere. Et hic eft lapfus Ephefini Latrocinii. Ab Eutychete per Chryfaphium Eunuchum circumfcriptus Imperator Theodofius, dicti Eutychetis ita provocatam caufam retractaturæ Synodo non Romanos Legatos, fed Diofcorum Alexandria Patriarcham, fecundæ in tota Ecclefia Sedis Epifcopum, juffit præfidere. Legati erant Julius Puteolanus Epifcopus, Renatus Presbyter, ac Hilarus Diaconus, quorum primum ob Sedis Apoftolicæ reverentiam fibi proximum affidere juffit Diofcorus, duos alios poft pofuit omnibus Epifcopis. Epifcoporum enim Legatos Presbyteros ac Diaconos Epifcopis non permifcuit,fed juxta gra

dus

Cap. 12.

dus fui ordinem &ordinationis ætatem federe fe- |
cit, quomodo jam confuetum dixit apud Gallos
atque Hifpanos. Ita laudatus Hilarus, vir Dio-
fcoro ob Apoftolici pectoris conftantiam metuen-
dus, retrufus eft in ultimum locum. Quòd
quare contra perpetuam generalium Synodorum,
& totius Orientalis Ecclefiæ Regulam & confue-
tudinem attentarit homo Ægyptius, nolim hic
examinare. Quidquid caufæ fuerit, rectè fcri-
bit in Breviario Liberatus Carthaginenfis Eccle-
fiæ Archidiaconus: Ecclefiæ Romanæ Diaconi,
vices babentes Papa Leonis, affidere paffi non funt,
eo quòd non fuerit data præfeffio fan&ta Sedi corum .
Et infrà: Omnibus , quæ funt gefta, contradi-
xerunt. Et in ipfo ftatim Chalcedonenfis Syno-
di ingreffu proclamavit Apoftolica Legatio:
Diofcorus, cùm judicandi feu præfidendi perfonam
non haberet, præfumpfit & Synodum aufus eft face-
re fine auctoritate, feu præfidentia Sedis Apofioli.
cæ, quod numquam licuit, numquam factum eft.
Quod dictum omnis Synodus comprobavit.

Hofium Julii Pontificis vice præfediffe Sardi-
cenfi Synodo, abundè eft fuo loco oftenfum.
Neque refert quòd in fubfcriptione non fecerit
fuæ Legationis memoriam. Etenim etiam San-
Aus Cyrillus Alexandriæ Patriarcha, licet San-
ti Cæleftini Pontificis Legatus, Ephefino Con-
cilio hunc fimplicem in modum fubfcripfit: Cy-
villus Epifcopus Alexandrie. Etiam Flavianus
Philippenfium Metropolita, licet Rufi Theffa.
lonicenfis Archiepifcopi & totius Illyriciana
Diœcefeos Legatus, fimpliciter fubfcripfit: Fla-
vianus Epifcopus Philippenfium. Verum in sui
exordio longè aliter habent Acta Synodalia:
Cyrillus Alexandriæ Epifcopus, qui & Cæleftini
quoque, fanctiffimi & facratissimi Romanæ Ecclefia
Archiepifcopi, locum obtinebat. Flavianus Philip-
penfium Epifcopus, qui Rufi quoque Reverendissimi
Theffalonicenfium Epifcopi locum gerebat. Ante Sy-
nodi ingreffum Legati legationis fuæ debebant
exhibere litteras, poteftatis fuæ amplitudinem,
modum ac limitem oftendere, itemque titulum
ex quo hunc vel iftum occuparent locum. Hinc
in primo confeffu legationem fuam femper expri-
mebant. Verùm non ita femper in finali subscri-
ptione. Præfertim Legati Epifcopi. Quod enim
fuo juré fpectarent ad Synodum, admiffum jam
& notorium Legati titulum quandoque omitte-
bant. At verò Presbyteri aut Diaconi Legati,
quòd folùm Epifcoporum fit Synodus, legatio-
nem fuam, ex qua fola federe & fuffragari inter
Epifcopos poterant, debuerunt femper exprime-
re. Præterea Papalem legationem ab Hofio
fubfcribente fuiffe omiffam, nullo modo con-
ftat. Sardicenfis quippè Synodi plena acta pe-
rierunt, & fola ipforum compendia habemus à
Sancto Athanafio, cui fuffecit meram fuæ iftic
peractæ caufæ fubftantiam retuliffe.

[ocr errors]

Pontifice Legati. Omni huic judicio præfederunt. Porrò ab attentato per Joannem convitio abfolutum Cyrillum non tantùm in Epifcopatus, fed etiam in Apoftolicæ legationis ac Synodalis præfidentia repofuerunt gradum, atque ita illi locum cefferunt, feffuri inter fui Ordinis Collegas. Notanda eft Synodalis per Eutychem Diaconum ad Imperatorem Theodofium tranfmiffa relatio Cæleftinus fanctissimus magnæ Romæ Epifcopus mifit litteras per Arcadium & Projectum fan&iffimos Epifcopos, & Philippum Religiofiffimum Presbyterum magnæ Romæ, qui Cæleftini fanctissimi Epifcopi præfentiam fupplent. Quia ergo viri illi qui venerunt totius Occidentalis fanctæ Synodi fententiam noftræ huic fanctæ Synodo per litteras expofuerunt, &c. Habuerunt legationem dupli cem: Et Cæleftini Pontificis, & totius Patriarchalis Romanæ Synodi. Primæ præfidentia, fecundæ legationi debebatur locus honoratior. Hinc poft illam depofitam Arcadius Cyrillo, Projectus Juvenali, Philippus Flaviano affedit proximus ante omnes Metropolitas ac Autoce phalos Primates. Pofterior enim legatio erat firma ufque ad Synodi finem. Ex quo lucet falii, qui duplicem hanc Romanæ legationis fpeciem exiftimant ufque ad fextum Concilium fuiffe ignotam. Ad fextam tamen Synodum San&tus Papa Agatho eas non folo officio, fed etiam perfonis diftinxit: Suæ perfonæ Theodoro ac Georgio Presbyteris ac Joanni Diacono, fuæ autem Synodi vices dedit Joanni Portuenfi, Bafilio Gortynenfi, Abundantio Tempfano, ac Joanni Rhegienfi Epifcopis, qui proindè non primum, fed honoratiorem dumtaxat locum meritò habuerunt. Porrò Joannes Theffalonicenfis Epifcopus non ad Synodum, fed per Illyrici Diœcefim fuit Apoftolica Sedis Legatus feu Vicarius. Etiam Stephanus Corinthi Epifcopus, Metropolita Achaja. Hic enim Theffalonicenfi parere recufans, Apoftolicas vices habebat in fua Provincia, aut fibi arrogabat. Tanti femper ponderis apud Primates etiam Epifcopos fuerunt Romanæ vices.

Cur Legationis fuæ caufa Julianus Coenfis Epifcopus Chalcedonenfi Synodo non præfederit cum aliis Legatis, edicit Sanctus Leo Magnus in litteris ad Imperatricem Pulcheriam: Fratri Ep. 56. Coepifcopo meo Juliano follicitudinem meam in caufa fidei delegavi. Et in litteris ad ipfum Julianum: Speculari de Conftantinopolitanæ urbis opportunitate non definas. Audi rationem: Quia in Anatolio Epifcopo Conftantinopolitano Catholicus vigor non eft. Non ergò ad Synodum, fed ad fo lam in Orientali, Conftantinopolitana præfertim, Ecclefia per Neftorium ac Eutychetem vulneratæ fidei cuftodiam, & de ipfa faciendas Pon tifici relationes erat Legatus, ideoque ad præfi dentiam aut præcedentiam nihil habebat juris. Eadem eft ratio Fauftini Potentini Epifcopi in Synodo Carthaginenfi : Non ad præfidendum ceps agenda, fed ad folam Joannis Antiocheni aut celebrandam Synodum, fed ad Apiarii Pref eum Cyrillo Alexandriæ Patriarcha, Apoftoli.byteri factam à Pontifice reftitutionem exfequencae Sedis tenente vices, qui fefe mutuo degrada-dam, & Afris demonftrandum Romanæ appelrant atque ita turbarant omnia, quæftionem co- lationis jus erat Legatus, ideoque non præfegnofcendam & judicandam fuerant à Cæleftino dit. Anfegifus Senonum Metropolita à Joanne

Arcadius & Projectus Epifcopi, & Philippus Presbyter, non ad omnia Ephefinæ Synodi dein

JI.

octavo factus erat per omnem Galliam ac Germa-(
niam Apoftolicus Vicarius, & quafi alter Papa:
Hinc Joannes Aretinus Epifcopus ei ceffit lo-
cum. Et videtur folius Romanæ Synodi fuiffe
Legatus. Quidquid fit, ejus Collega Joannes
Tufcanenfis Epifcopus fedit ante Anfegifum.

Papa Apocrifarius in Gallias deftinatus Hildebran, L 1. E-
dus Synodum congregavit, in qua fex Epifcopos ex
pift. 9.
Apoftolicæ Sedis auctoritate depofuit. Et ab ipfo
Gregorio Legatos, qui omnes fimoniacè promo-
tos Epifcopos degradarent, fuiffe in Germaniam
deftinatos teftatur Lambertus Schafnaburgenfis.
Etiam Stigandum Cantuarienfem Archiepifco. A. 1074
pum in Vintonienfi Synodo fuiffe ab Alexandri
fecundi Legatis degradatum, habes apud Ro-
gerum Hovedenfem. Et in Mariani Scoti Ap-
pendice habet Abbas Dodechinus: Halberfladien-

Apoftolicorum, Provincialibus aut etiam
Diœcefanis Synodis præfidentium, Legatorum
auctoritatem exponit in litteris ad Anastasium
Theffalonicæ Epifcopum, ac fuum in Illyrico
Ep. 84. c. Vicarium, Sanctus Leo Magnus: Si in eo quod
cum fratribus tractandum definiendumque credideris,fis Epifcopus, à fuis Rome iniquè accufatus, à
diverfa eorum fuerit à tua voluntate fententia, ad
nos omnia fub geftorum teftificatione referantur, ut
remotis ambiguitatibus, quod Deo placeat, decer-
natur. Unicum Legati fuffragium totius Syno-
di æquivalebat fuffragio, atque ita fuffragiorum
numero numquam poterat vinci. Omnis tunc
quæftio referebatur ad Papam, ejus arbitrio de-
cidenda. Hinc quibus tantum auctoritatis de-
derat tantus Pontifex, deponendorum etiam
Epifcoporum poteftatem alii Pontifices, & qui-
dem poft Nicolai primi tempora, frequenter de-
derunt. Etenim de Gregorio noftro feptimo,
adhuc Hildebrando Romanæ Ecclefiæ dumtaxat
Subdiacono, ad Nicolaum fecundum Pontifi-
cem fcribit Sanctus Petrus Damiani: A Victore

Legato Papa deponitur. Henricus Virdunenfis Epi-
Scopus à Matthæo Albanenfi, Legato Apoftolico,
deponitur. Plurima funt ejufmodi exempla.
Hanc ergo fummam poteftatém Legatis, licet
Epifcopi non fint, legitimè committi, præsen-
ti Dictatu Gregorius confirmat. Debebat effe
fpeciale mandatum. Gerardum enim Engolif-
menfem Epifcopum, quod folo fuæ Legationis
citra tale mandatum titulo dejiceret Epifcopos,
fuprà audivimus graviter redargui à Goffredo
Abbate Vindocinenfi. Etiam Cremonenfem L.3. Epift.
Epifcopum, & Archiepifcopum Moguntinum, 137. 224.
Sedis fuæ Legatos, quod fine tali mandato, li
cet ob notoria crimina, illud ipfum feciffent,
arguit Innocentius tertius.

CANON V

Uòd abfentes Papa poffit deponere.

Quòd

SCHOL 1 ON.

AUitam Ecclefiaftica accufationis, cogni

tentia proferetur. Alexandriam convenientes omnes, Par. 6. C.
ubi & accufatus & accufatores funt, & defenfor 328.
eorum, examinata caufa fententiam proferamus.
Etiam Sanctus Ivo Carnutenfis Epifcopus Decre-
to fuo inferuit hanc Regulam: Nullus abfens ac-
cufari poteft aut accufare. Et quarta Carthaginen-
fis Synodus ftatuit: Caveant Judices Ecclefie, ne
abfente reo
abfente reo, cujus caufa ventilatur, fententiam
proferant, quia irrita erit. Imò & caufam in Syno-
C. 30.
do profectò dabunt. Et Joanni Defenfori, ad
ractum de Januario Malacitano Epifcopo judi-
cium inquirendum proficifcenti in Hifpanias,
mandavit Magnus Gregorius: Quærendum eft,

pe

tionis, ac judicii Regulam edicit in San-
ti Athanafii ad Monachos Epiftola Synodus
Mediolanenfis, Imperatori Conftantio per Au-
guftam auctoritatem dicenti, Ego fum Athanafii
accufator, meo nomine credite, refpondens: Quo-
nam modo accufator effe poffis non præfente reo? Efto
ut accufator fis, abfentia tamen rei facit, ut in caufa
judicare non liceat. Non enim de re Romana judi-
cium eft, quo tibi ut Imperatori fides habeatur, fed
de Epifcopo agitur, & in hoc judicio oportet pari ju-fi partibus præfentibus fententia recitata eft. Quod
re cum reo & accufatore agi. Quomodo autem accufa
bis eum, qui ob longinquitatem loci adeffe non potuit?
Quod fi quæ objicis, ex auditu habes, æquum eft
ut iis, que pro fe dicit Athanafius, fidem quoque
habeas. Eidem Principi refpondit in eadem Sy-
nodo etiam Liberius Pontifex: Judicia Ecclefia-
fiica fumma cum equitate fieri debent. Quare, fi
placet Pietati tuæ, judicium conftitui jube, & fi
condemnationem commeruiffe videbitur Athanafius,
tum in illum juxta Ecclefiaftici ordinis formam fen-

fi fortè hæc folemniter acta non funt, in Ecclefiam
fuam Januarius modis omnibus revocetur. Quòd L. 11. E-
nempè irrita fit iftiufmodi fententia. Abfen-
pilt. 52.
tem, nifi ex contumacia, Epifcopum judica-
ri criminaliter non permittunt etiam Capitula,
quæ Angilramno Metenfi Epifcopo dedit Adria-
nus primus. Etiam novellus Bonifacii octavi
Canon habet: Sententia, quam à Judice Litiga- C. 5.
toribus non recitari contingit, nullius penitus eft L. 2. Tit.
momenti. Et hæc eft una è rationibus
ob 14. C.5.

[ocr errors]

quas

« VorigeDoorgaan »