Lib.4.C. 26. Ecclefiam Conftantinopolitanam disponit comprimere, | Adjungit fuperius laudata verba, quibus dixit hunc Hymnum è Hierofolymitana per San&tos Damafumac Hieronymum veniffe ad Romanam Eccleliam. Ita oftendit fe non effe primum Pontificem, qui Græcorum ritus traduxerit ad Apoftolicam Sedem. Et hinc vides Latinorum ac Græcorum de ritibus æmulationem non effe novitiam: Effe Photiano Schifmate multo antiquiorem. Pergit Gregorius: Et ideo magis in bac Sede illam confuetudinem amputavimus, quæ hic à Græcis fuerat tradita. Sunt verba obfcura, & movent quæftionem. Quam enim Græcorum confuetudinem Rome amputavit Gregorius? Refpondeo Græcos etiam per Quadragefimam [cuntur, Prior quæftio demonftrat de Septuagefimæ Do- te Dominum de Calis. Et hanc confuetudinum Alleluja cantaffe. Hinc enim quòd in Quadra-modulari confuevit. Utique cum Pfalmo: Lauda- Reftat quærendum, in quibus non dumtaxat Miffa, fed & aliorum Divinorum Officiorum partibus confueverint olim Ecclefiæ Alleluja cantare, & quomodo devenerimus ad præfentem difciplinam? Verùm & longa & involuta eft ifta quæftio, per otium tractanda. Nolim tamen omittere quæ de Alleluja ad Miffam poft Graduale cantandi antiqua pietate monet Innocentius tertius: Canimus Alleluja poft Graduale, Canticum lætitiæ poft luctum pœnitentiæ, fummopere nitentes exprimere magnitudinem confolationis, quæ repofita eft lugentibus, jubilantes potius quàm canentes, unamque brevem digni fermonis fyllabam in plures neumas protrahimus, ut jucundo auditu mens attonita repleatur, Grapiatur illuc ubi femper erit vita fine morte, dies fine nocte. BET BY GET BNG E F S S T V I S E T F S S E T TID LEVIS GET IS #GETES #GEVINGETISBETINGETISGEVINGEFANGETINGE VISGEVIS S. GREGORII VIL PONTIFICIS Clemente fecundo inchoatam, & ab ejus Succefforibus necdum perfectam Latinæ Ecclefiæ reformationem plenè completu rus Gregorius feptimus, varia ipforum adversùs conjugatos & Simoniacos Epifcopos & Clericos, nec non varios Laicorum exceffus Decreta confirmavit, & extendit per omnia Regna, quin & Henricum quartum Imperatorem, variofque hinc indè Epifcopos gradu déjecit, affirmans ac demonftrans fe agere ex Sancti Petri privilegio, de quo in populari de Apoftolorum Principibus fermone declamat Serm. 2. Sanctus Leo Magnus: Manet ergò Petri privile gium, ubicumque fertur ex ipfius æquitate judicium. Ad quæ verba ex Caroli Calvi Francorum Regis perfona fcripfit olim Hincmarus Metropolita cap. 3. Remenfis: Qua fententia conftat, quia non manet Petri privilegium, ubi ex ejus æquitate non fertur judicium. Et in fecunda Trecenfi Synodo profeffus fuit , quos Apoftolica Sedes per Dominum Papam privilegio Sancti Petri damnarit, & quod in omnibus fecundùm Scripturarum tramitem, facrorumque Canonum Decreta Sedes Romana tenet, fe in omnibus & profequi & venerari. Sancti Petri privilegium dixit in æquitate, Divinarumque litterarum & facrorum Canonum confequentia fundari, adeoque quidquid ab illis alienum Pon tifex decreverit aut egerit, non procedere ex ifto privilegio, ac proindè effe irritum & nullum. Henrici quarti Imperatoris, ac fœdorum Sacerdotum adversùs laudatum Gregorium noftrum defenfores non folummodò refumpferunt hoc principium, fed & Sancti Petri privilegium devocarunt ad examen, & multis injuriis affecerunt. Eos refutat hiç Dictatus. Ep. 14. 42. Anon hic agit adversùs Cunibertum, Bam- Primatum adfcripfiffe, non aliundè conceffum bærer ditaffe, videlicet ut nullus de eorum judicio judicare debeat nec illi alicujus judicio fubjaceant. Qui cùm apertè à tota Synodo confutaretur, præcipuè tamen à quodam Laico convictus eft per illud Evan Gregorii noftri Papatu celebrata, & apud Ber-gelium: NON EST DISCIPULUS SUPRA C. 1. tholdum Presbyterum Conftantienfem exftans, A. 1517. 4 eodem fundamento inchoatam fuiffe Martini Lutheri prædicationem teftatur in Citizenfis Ecclefie Chronico Paulus Langius: Martinus Lutherus afferit & probat Romanam Ecclefiam non effe jure divino primam & caput omnium. Quamobrem ipfe Papa, & Cardinales, omnefque Romanenses, mirum in modum contra illum & fremere & excandefcere cœperunt, & ceu alterum Athanafium per fequi, potiffimum quda' disputaverit Romanam Ecclefam non effe Divino jure primam, & caput Ecclefia rum orbis. Ejus palmare principium fuit frivoJum fomnium Marfilii Paduani, de quo in Catholica concordantia Nicolaus Cardinalis Cufanus: Quidam Marfilius Paduanus dicere vi detur per Canonem Biblia probari non poffe, Pe trum Epifcopum Romanum, imò aut Rome fuiffe. Quod ex prima Petri epiftola falfum eft, & non L.3.C+34• eft ufque ad hæc tempora quifquam Doctorum fanéto, rum inventus, qui hoc umquam negaverit. Imò Alypius, Auguftinus, Optatus Milevitanus, SanAus Hieronymus, ac omnes alii, qui Romanorum Pontificum Catalogum fuis fcriptis inferuerunt, à Retro incipiunt. Urget Marfilius hæc Apoftoli, ca epiftolæ verba: Salutat vos Ecclefia, quæ eft in Babylone Romam enim, quòd tunc idolola tricæ confufionis plena effet, per Babylonem à Sancto Pétro hic intelligi exiftimant Sanctus Hieronymus, & quidam alii Patres. Alii tamen Affyriorum Babylonem intelligi, atque illic fcriptam effe iftam Epiftolam volunt, quod illic hæreditarius, à quo omnes per Cappadociam, Bithyniam, Pontum, atque Galatiam Synagogæ pendebant, primæ Judaicæ difperfionis Patriarcha degeret. Ifta de caufa volunt Petrum Apoftolum illic Antiochia acceffiffe. Quidquid fit; Petrum Romæ non tantùm fuiffe, fed & illic fediffe primum Epifcopum, unanimi voce clamant Sanctus Irenæus, Tertullianus, Sanctus Cyprianus, Sanctus Firmilianus, Eufebius Cæfarienfis, Patres omninò omnes, Latini & Græci . Et hinc Romanæ Cathedræ Primatum everfurus Marcus Antonius de Dominis, alias fibi ftruxit phantafmatum machinas: Fatetur Petrum Romæ vixiffe & obiiffe, prædicaffe illic & exercuiffe actus Epifcopales, aft negat Cardinalem feu proprium iftic fuiffe Epifcopum, negat fuiffe Apoftolorum caput & Principem, atque ità vult Papam nec effe ejus fucceffore, nec ex ejus fucceffione fequi totius Ecclefiæ Primatum . Nempè adeò manifefta eft fuprema Romani throni Majeftas, ut non nifi per ifta horrenda manifeftiffimorum mendaciorum monftra poffit vel impugnari. Et omnia ifta evertens nofter Canon omninò haufus eft ex avito Ecclefiæ fenfu. Etenim ad Rufum Theffalonicenfem Archiepifcopum, ac fuum in Illyriciana Diœcefi Vicarium, olim uti Ep. 6. rem manifeftam fcripfit Bonifacius primus: Bea 9. 165 ftro JESU Chrifto claves Regni cœleftis accepit, A&. 3. folus ex toto Magifter Deus omnium produxit, 26. 28. Quæ omnia probavit & fuis Actis inferait Syno- bere, ex Sacris Litteris, nifi concurrat communis Ecclefia confenfus, ficut Apoftolorum in Petro. Undè etfi Romanus Pontifex, aut ex loco Sede Petri, aut Principatu Civitatis, inter cæteros mundi Epifcopos in Primatu, ut præcipuus & honorabilissimus Prafes tante Civitatis, & sedens in tanta Petrt Sede aut Principatu Civitatis veneraretur, tamen nifi fubje&ivè ex consensu concurreret electio per eos, qui aliorum omnium vices gerunt, non crederem ipfum Præfidem aliorum omnium, & Principem five Judicem esse. Quare fi per poffibile Treverenfis Archiepifcopus per Ecclefiam congregatam pro Præfide & Capite eligeretur, ille propriè plus fucceffor San&i Petri in Principatu foret, quàm Romanus Epi ficut locum Petri, ita & Principatum numquam perditurum. Non enim fuccessio in loco arguit fucceffionem in Principatu, ut de Antiochia & Hierofoly mis dictum eft. Nec ceffaret ille principatus in Ecclefia, etiamfi Romana Urbis Sedes Epifcopalis defi Diftinguit Papalis poteftatis fubftantiam ac ejus affixionem ad Epifcopatum Romanum: Illam fatetur effe à Deo, hanc vult veniffe ab Apoftolis & Ecclefia, ideoque per generalem Synodum poffe transferri Trevirim, aut ad aliam quamvis Civitatem. Quin imò poteftatem istam addit nec ipfi Apoftolo Petro datam à Chrifto Domino, nifi ad electionem & fuffragia Apoftolorum. Multis hæc firmare conatur, & concludit: Nihil tamen de meis conceptibus adeò firmum affero, quin peritioribus potiùs dicam acquie Sanctum Petrum fuiffe Romanorum Epifcopum, ejufque Primatum & Claves ex Divina ordinatione, & perpetuo Chriftianitatis more tranfiiffe in fucceffores, in litteris ante Chalcedonenfem Synodum exftantibus fcribunt non tantùm Sanctus Leo Papa, fed etiam Theodo. Gus ac Valentinianus Imperatores, nec non AuEpist. 25. gusta Licinia Eudoxia & Galia Placidia. Et in Codice Theodofiano exftat eorumdem Principum ad Etium utriufque militiæ in Gallia Magistrum lex, afseverans Sedis Apoftolicæ Primatum, non tantùm in Romanæ urbis dignitate & auctoritate Nicænæ Synodi, fed etiam ex San-fcopus. Licet credendum fit Romanum Pontificem, &ti Petri meritis fundari & proceffiffe. Et in litteris ad laudatum Leonem Theodoretus Cyri in Euphratesia Provincia Epifcopus fcribit Apoftolicam Sedem effe Sedem Sancti Petri, tenere in omnibus Primatum, ornari multis Præroga tivis, idque ex dono largitoris omnium bonorum. Et in tractatu de Acaciano fchifmate Sanctus Papa Gelafius adfirmat omnes Apoftolos fuiffe pares, & adjungit: Cùm omnes æqualiter, equaliterque fpiritali luce fulgerent, unum tamen Principem esse ex illis Chriflus voluit, eumque difpenfatione mirabili in dominam gentium Romam direxit, ut in præcipua Urbe vel prima primum & præcipuum dirigeret Petrum, ibique ficut doctrina virtute fublimis emicuit, ita fanguinis gloriofa effufione decoratus, æterno bofpitio conquiefcit, præfans Sedi, quam ipfe benedixit, ut à portis inferi|fcendum. Romanum Primatum vult effe à Deo numquam pro Domini promiffione vincatur, omniumque fit fluctuantium tutiffimus portus. Difertè adfirmat Sanctum Petrum non ex propriæ electionis arbitrio, fed ex Dominicæ auctoritatis Divino juffu migraffe Antiochia Romam, & illic cum pleno in univerfalem Apoftolatum fucceffionis jure fediffe Epifcopum. Exftat Tractatus apud Jacobum Sirmondum poft Appendicem Codicis Theodofiani. Et ad Bonifacium fecundum in Romana , per Dominum Lucam Holftenium publicata, Synodo dixit Stephanus Lariffenus Epifcopus, Theffalia Metropolita: Nullus Ecclefiafticus ordo illam veftram, quæ à Salvatoré omnium & primo Paftore vobis eft conlata, poteft præcellere poteftatem. Et iterùm: Au&oritas Sedis ApoRolice, que à Deo & Salvatore noflro Summo Apo-) ftolorum data eft, omnibus fan&tarum Ecclefiarum privilegiis antecellit. Hanc veritatem fola olim Photiani Schifmatis præformatrix Eufebiana Arianorum factio fuit arietare aufa, abundè damnata per laudatam Synodum Sardicenfem. Ampliffima eft hæc materia, & innumera ipfam firmant authentica omnium fæculorum teftimonia. Ad elucidandum præfentem Canonem fufficiunt Epilt.8. hæc pauca. Omittere nolim Thefim in Catholica concor- Succefforem aut Antiochenum, vel Hierofolymitanum, partim, partim ab homine: Licet induxerim multa, tamen in boc refedi, quòd licet fecundùm plura Sandorum Scripta poteftas Romani Pontificis à Deo fit, & fecundùm alia ab homine & Conciliis generalibus, tamen videtur in veritate medium concordantia per Scripturas inveftigabile ad boc demum tendere, quod ipfius Pontificis Romani poteftas quoad confiderationem præeminentie Prioratus & Principatus, fit à Deo per medium bominis & Conciliorum, fcilicet mediante confenfu electivo. Refpondeo Cardinalem Cufanum nimio in Synodum Bafileenfem affectu, nimiaque Eugenii quarti Pontificis degradandi libidine incenfum cecidiffe in hujufmodi fomnia. Et à quo didicit Sanctum Petrum umquam fuiffe Epifcopum Hierofolymitanum? Paradoxum id eft, & à nemine umquam vel fomniatum. Et quis umquam tradidit Petrum Apoftolico Collegio ex Fratrum electione fuiffe Prælatum? Dico igitur Papalis Primatus non dumtaxat fubftantiam, fed etiam in Romana Cathedra affixionem effe omninò juris Divini, ideoque immutabilem. Etenim Photii Patriarchæ Constantinopolitani, Papalia privilegia blaterantis Conftantinopolim migraffe cum Imperialibus, nugas derifit & damnavit octava generalis Synodus, & omnis femper Orthodoxa Ecclefia. Eam migrationem aut translationem cenfuit impoffibilem, & omni humana poteftate fuperiorem. Sanctus Apoftolus Petrus non ex humano fpiritu, fed ex Divino inftinétu migravit Antiochia Romam, ibidem non pro tempore, fed firmè ufque ad mortem fedit Cardinalis Epifcopus, & de Antiocheno Patriar Epift. 18. C. 1. Patriarchatu ad Patriarcham Alexandrum fcribit illa in tranfitu meruit, fufceptum apud fe confum- C. 17. Natolium Chalcedonenfis Concilii tempore fe Univerfalem Epifcopum titulare cœperit, accu ratum gratum primus omnium Orientis Imperato- fat, & ita in Sancti Leonis Papæ litteris reperirigebat, ut Joanni Romanæ Ecclefiæ Pontifici, By- C. 6. zantium appellenti, loco cedere noluerit, vixque nenfem Epifcopum Hincmarus Metropolita Re-tandem Iftum ergò fuperbiæ fucum primus fibi circum- Quod Joannes Cappadox adfumpferit hunc titulum, lucet ex Conftantinopolitana Synodo fub ejus fucceffore Menna. Illic enim variæ variorum ad illum preces habent hanc Epigraphen : Sanctiffimo & beatiffimo Archiepifcopo, Ecumenico Patriarcha Joanni. Eodem modo titulatur ab Actis Synodalibus. Et faftum continuavit ejus fucceffor Epiphanius: Hujus item fucceffor di&tus Mennas. De Menna lucet ex præfatis Actis, adfiduè repetentibus: Præfidente fandiffimo Damino noftro Ecumenico, & Patriarcha Menna. Et Juftinianus omninò confirmavit. Ejus enim teria Novella lex habet hunc titulum: Imperator |