Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

per fidem in Chriftum totius terrarum orbis Imperio
effe potitum. Hifpanico enim Imperio Sol num-
quam occidit.

non credidit, fed omnem dumtaxat plurium Re
gnorum Regem effe Auguftum Imperatorem -
Quod quia laudati Annales meritò damnant,
Hifpani Reges nunquam præfumpferunt: Augu-
Ati titulum femper detulerunt Imperio. Plena
interim ipforum ab Imperii jugo libertas lucet
infigniter ex Gregorii Magni litteris ad Regem
Richaredum: Dulciffima mihi veftra Excellentia L. 7. In.
mandare curavit, ut piissimo Imperatori fcriberem, dict. 2.
quatenus pacta in Chartophylacio requireret, quæ Epift. 128,
dudum inter pie memoriæ Juftinianum Principem
ac jura veftri Regni fuerunt emiffa, ut ex his col-

Addo de plena libertate feu Majeftate, quàm
de Imperatoris titulo quæftionem femper fuiffe
majorem. Titulus hic apud nos Latinos non
fuit femper Auguftus. Etenim per Stephanum
Baluzium nuper publicata, & octavi fæculi octo-
gefimo octavo anno fub Adriani primi Papatu
celebrata Narbonenfis Synodus Carolum Ma-
gnum, necdum à Leone tertio factum è Patri-
tio Auguftum, difertè titulat Gloriofiffimum Do-
minum Imperatorem. Et Synodum fpuriæ fuppo-ligeret, quod vobis fervare debuiffet. Sed ad hoc
fitionis non effe idcircò damnandam, idem Ba-
luzius rectè affirmat. Etenim in Henrici quarti
Imperatoris adverfus Gregorium feptimum Apo-
logia Venericus Vercellenfis Epifcopus etiam
fcribit Galliæ ac Germaniæ Reges ex initis inter
Pippinum Regem & Stephanum fecundum Pon-
tificera pactis effe Reipublicæ Imperatores, & Pa-
tritios Ecclefie Romane. Imperatorem cum Rege
confundit. Quo in fenfu Ludovicum item Bal-
bum Francorum Regem in privilegio, quod Tre-
norchiano Cabilonenfis Dioecefis Monafterio
dedit in Tricaffina Synodo, Imperatorem vocat
Joannes octavus. Et Helenenfis in Narbonenfi
Provincia Ecclefiæ Chartularium habet de Rege
Carolo Simplice: Obiit Carolus Imperator, filius
Ludovici. Quin imò hujus Prone pos Rex Lo-
tharius in privilegiis datis Monafterio Sancti Pe-
tri Rodenfis, & Monafterio Sancti Genefii de
Fontanis, fefe non tantùm Imperatorem fcribit,
fed & Auguftum. Et de Carolo Calvo adhuc
dumtaxat Rege, Ludovici fecundi Imperatoris
morte vacantem Lotharingiam invadente, har
bent Fuldenfes Francorum Annales: Carolus
pravorum ufus confilio, in urbe Metenfi Diadema
capiti fuo ab illius Civitatis Epifcopo imponi, &
Je Imperatorem & Auguftum, quafi duo Regna pof-
A.869. feffurus, appellari præcepit. Quod Lotharicnfe,
Lotharii fratris fui Augufti feu perfonæ feu Co-
ronæ à Patre fuo Ludovico annexum, Regnum
obtinuiffet, competere fibi cenfuit etiam titu-
lum Augufti. Cuncta Coronæ fuæ acquifita
Regna aut Provincias ipfa acquifitione uniri

H

faciendum due res mihi vehementer obftiterunt,
Una, quia Chartophylacium, prædicli Juftinia-
ni Principis tempore, ità furripiente fubitò flamma
incenfum eft, ut omninò ex ejus temporibus penè
nulla charta remaneret. Alia autem, quia quod nul-
li dicendum eft, ea quæ contra te funt, apud te-
metipfum debes requirere, atque hæc pro te docu-
menta proferre. De fubactis in Italia Gothis vi-
ctoriam etiam ad Hifpanos extendi voluit Jufti-
nianus Auguftus, verùm reperit obices, ideo-
que cum hifce pacta iniit, quæ effe Majeftatis
everfiva, ac poffe dumtaxat inter pares fieri,
rectè advertunt Sanctus Profper in Chronico,
Lambertus Schafnaburgenfis,
ac Annalifta A. 1073.
Aftronomus. Et quidem pauci Juftiniano quafi A. 319.
in aliquod folatium ftipulati articuli fuerunt per
famofum Regia Civitatis incendium oblitterati:
Regnantibus in Hifpania Gothis exindè fuiffe
pleniffimam fine quovis onere libertatem cenfuit
etiam Magnus Gregorius, ideoque dum ipfo-
rum Apoftolo Sancto Leandro Archiepifcopale
Pallium mifit, de poftulando Imperii confenfu
nullam fecit penitùs mentionem.

Quod hac in Synodo omnia item Leonis noni
adversùm Simoniacos, Incęftuofos, Ecclefiafti-
cæ fubftantiæ raptores, & conjugatos Clericos.
Decreta fuerint novata atque firmata, fupra au-
divimus à Sancto Lanfranco: quidquid de Be
rengarii re feu cæteris Leo ftatuit, ftatuive præ-
cepit, hoc etiam Victor fua atque omnium Con-
ciliorum fuorum auctoritate firmavit,

EJUSDEM HILDEBRANDI
CONCILIUM LUGDUNENSE.

>

Oc Concilium laudat in litteris ad Nico- | \ferebat; ad Spiritum Sanctum verò cùm perveniffet,
laum fecundum Pontificem Sanctus Pe-
trus Damiani: Cùm Hildebrandus adhuc Subdiaco-
natus dumtaxat fungeretur officio, à Victore Papa
Apocrifarius ad Gallias deftinatus, Synodum con-
gregavit, in qua fex Epifcopos diverfis criminibus
involutos, ex Apoftolicæ Sedis auctoritate depofuit,
inter quos quidam erat Epifcopus, qui quoniam per
Simoniacam Hærefim ad Epifcopatus culmen irre-
pferat, Spiritum Sanctum verbis exprimere, qui
bufcumque tentaret nifibus, non valebat. Et qui-
dem Patrem & Filium expeditè fatis ac facilè pro-

mox lingua balbutiens tandem rigida remanebat.
Meritò fiquidem Spiritum Sandlum, dum emit,
amifit, ut qui exclufus erat ab anima, procul esset
confequenter etiam à lingua. Hac igitur difficultate
convictus Epifcopale decarceravit officium . Et
Joannes Bromptonus Abbas Jornalenfis: Hilde-
brandus , quondam Prior Cluniacenfis, fed tuno
Romanus Archidiaconus, dum aliquando Legatus
effet in Francia
ceffit Prælatos. Unde & unus Epifcopus, fuper
acriter contra Simoniacos pre
boc graviter infamatus, teftes qui eum accusave,

1

A. 1074.

rant,

verbis ac muneribus ad perfidiam fecere non valens, tormentis frangere poffe credidit. Nam cum eis in ipfa defenfione veritatis filentium indiceret, nec tamen ipfi contra perfidiam tacerent, ne tacendo forfitan confenfifle viderentur, raptus in furorem, eorum linguas abfcindi radicitùs præcepit. Res mira, & multis nota fenioribus: Quia ità pro defenfione veritatis etiam fine lingua loquebantur ficut priùs loqui per linguam confueverant. Hi co tempore profugi ad Conftantinopolitanam urbem venerunt. Eo quoque tempore, quo pro explendis Refponfis Ecclefie ad Principem ipfe transmissus fum, feniorem quendam Epifcopum reperi, qui se adhuc corum ora fine linguis loquentia vidisse teftabatur, ità ut apertis oribus clamarent: Ecce videte, quia linguas non habemus, & loquimur. Videbatur enim à refpicientibus, ut ferebant, quia abfciffis radicitùs linguis, quafi quoddam barathrum patebat in gutture, & tamen ore vacuo plena ad integrum verba formabantur. Quorum illic unus in luxuriam lapfus mox privatus eft dono miraculi. Recto videlicet Omnipotentis Dei judicio, ut qui carnis continentiam fervare neglexerat, fine lingua non haberet verba veritatis.

clam corrupit. Quod comperiens Legatus, coram Concilio per ipfum celebrato dixit: Ceffet bumanum indicium frequenter fallibile, & Divinum Oraculum producatur, cùm certum fit quòd Epifcopalis gratia donum fit Sandli Spiritus, & quifquis Epifcopatum mercatur, contra Spiritum Sanctum, qut donum Dei dicitur, facit. Si ergo tu, Epifcope, contra Spiritum Sandum non fecifti, dic palàm, GLORIA PATRI, ET FILIO, ET SPIRITUI SANCTO, & ab hoc crimine te fentio abfolutum. Annuit ille, & licet frequentiùs, omnibus audientibus, GLORIA PATRI, ET FILIO, expeditè proferebat, SPIRITUI SPIRITUI SANCTO, nec tunc nec omni vita fua proferre potuit. Secundùm tamen quofdam, de Epifcopatu ejectus planè dixit. Et Guilielmus Malmesberienfis: Hildebrandus in Gallia Vice-Pape præfederat Concilio, ibi plures Epifcopi, olim per Simontam in Ecclefias introducti, degradati potioribus locum dederunt. Unus erat quem fufpicio iftris ApoRafiæ infimulabat, fed nullis teftibus argui, nullis argumentis poterat confutari. Quem cùm putares conftriclum maximè, more anguis lubrici elapfum mirarerts: Ità dicendi arte callebat, ut omnes eluderet. Tunc Archidiaconus : Ceffet hominis eloquium, Quod ipfum in Chronico fcribit Marcellinus producatur in medium Divinum Oraculum. Scimus Comes: Honoricus Wandalorum in Africa Ariaprofecò, quòd Epifcopalis gratia Sandi Spiritus nus Rex unius Catholici adolefcentis, vitam à munus eft, & quifquis Epifcopatum mercatur, San- nativitate fua fine ullo fermone ducentis, linguam di Spiritus donum posse comparari pecunia opinatur. præcepit abfcindi. Idemque mutus, quod fine bu Coram nobis ergo, qui judicio Spiritus Sandi con- mano auditu Chrifto credens fide didicerat, mox prægregati fumus, dicat ifte, GLORIA PATRI, cifa fibi lingua locutus eft, gloriamqne Deo in primo ET FILIO, ET SPIRITUI SANCTO: vocis fuæ exordio dedit. Denique ex hoc fidelium Quod fi exprefsè & fine titubantia dixerit, con. contubernio aliquantos ego religiofiffimos, præcifis fabit apud me, illum non venaliter, fed legi-linguis, manibus truncatis, apud Byzantium intetimè præfulatu functum. Libens hanc conditionem ille accepit, nibil minùs quàm horum verborum difficultatem ratus. Et verè, GLORIA PATRI, ET FILIO, integrè protulit, fed in / SPIRITUI SANCTO hæfit. Sufcitato cundorum ftrepitu, nullo conatu vel tunc, vel in reliquo vite fpatio Spiritum Sandlum nominare potuit. Hujus miraculi teftis fuit Hugo Abbas Cluniacenfis, qui dejectum Epifcopum per loca fecum ducens illius rei experimentum fæpè rifit. De quorum verborum certitudine dubitantem omnis Europa confutat, que Cluniacenfis Religionis numerum per eum augmentatum non nefcit. Hugo Cluniacenfis Abbas Synodo huic adfuit, ac ejus teftimonium eft irrefragabile: Atque ità qui degradato Epifcopo nominandi Spiritus Sancti facultatem affirmant reftitutam, hallucinantur. Etiam Joannes Bromptonus & Guilielmus Malmesberienfis falluntur Hildebrandum tunc fuiffe Romanorum Archidiaconum. Et quin Berengarii licet non perfona, tamen blafphemia denuò fuerit hic damnata, non eft dubitandum. Eadem eft ratio de aliis Leonis noni Decretis.

[ocr errors]
[ocr errors]

gra voce confpexi loquentes. Muti iftius & furdi Adolefcentis prima poft excisam linguam adversùs Arianum Regem vox videtur fuiffe. Gloria. Patri, & Filio, & Spiritui Sando. Quòd enim iftam Doxologiam Ariani vitiarent, & de ipfa nobifcum capitaliter diffiderent, & Latini & Græci Scriptores teftantur. Quidquid fit, ex Adolefcente ifto difcimus noftros à nativitate furdos & mutos non carere fide in Chriftum Dominum, fed ab ipfo in interiori fchola catechizari & illuminari. Eadem refert Victor Tonnonenfis Epifcopus: Honoricus Confefforibus lin guas abfcidit. Quos quod linguis abfciffis perfectè finem ad ufque locuti fint, Urbs Regia atteftatur, ubi eorum corpora jacent. Eifdem ferè verbis idem fcribit in Wandalorum Chronico Sanctus lfidorus Archiepifcopus Hifpalenfis. Et in Ecclefiaftica hiftoria Anaftafius Bibliothecarius: Ho- Fol. 158. noricus multos occidit, & linguam à gutture quorundam abfcidit, qui etiam Dei gratia pofleà lo quebantur.

Addit de Petro Damafci Epifcopo, Libanefiæ Phæniciæ Metropolita, quem ob conftantem fidei prædicationem lingua privarunt Sarace ni Walit Saracenorum Princeps Petrum fan Fol. 138. &iffimum Damafci Metropolitam lingua mutilari præcepit, tamquam palàm arguentem Arabum & Manichæorum cognationem, & exulem penes felicem Arabiam fecit, ubi moritur pro Chriflo Mar• adtyrio fufcepto cùm expreffiùs Divinas Miffas pronunciaffet, ficut bujus rei narratores ajunt,

Infignem memoratæ in Simoniacum Epifcopum divinæ vindictæ adverfam gratiam refert in Dialogorum libris Sanctus Gregorius Magnus: 1.3.c.32. Juftiniani Augufti temporibus, dum contra Catholi corum fidem exorta à Wandalis perfecutio Ariana in Africa vehementer infaniret, quidam in defenfione veritatis Epifcopi fortiter perfiftentes medium funt deducli: Quos Wandalorum Rex

[ocr errors]
[ocr errors]

vit. Ubi cùm Chriflo teftimonium perhibuiffet, &
clara voce Liturgiam cantaffet, fupplicio affectus
objit. Tantas in humanam naturam habent vires
& Chriftiana juftitia, & Divinæ Majeftatis of
fenfa, Nam & ex ifta proceffit, quod de Ca-
bade Perfarum Rege addir laudatus Anaftafius:
Cabades quofdam Chriftianos poplite enervavit
qui tamen poftmodum ambulaverunt. Quod ipfum
confirmant laudati Theophanes & Cedrenus.
Omnia Leonis noni adversùm Simoniacos &
alios criminofos Decreta etiam hic fuerunt fir-

Fol. 349. qui fe proprits auditibus fuper hoc fatisfactos etiam
fatentur. Et Martyr Theophanes: Walit Petro
Sanctiffimo Damafi Metropolita, ceu Arabum, &
Manichæorum impietatem palàm arguenti, linguam
præfcindi juffit, & exulem in felicem Arabiam de-
portari. lbi pro Chrifto Martyrium passus, diftin-
&ifque aperte loquele verbis Sacrum celebrans, ut
qui retulerunt, proprio auditu fe percepiffe confir
mant, morte confummatur. Et Georgius Cedre-
nus: Waltt Petro Sanctiffimo Damasci Metropolitæ,
quòd Arabum & Manichæorum errores arguerit,
linguam præscidit, & in Arabiam felicem relega-mata,

CONCILIUM
THOLOSANUM,

Celebratum per tres Archiepifcopos Victoris
fecundi Vicarios.

[ocr errors]

Fol. 54.

Nno Incarnationis Dominicæ millefimo quinquagefimo fexto, idibus Septembris, habita eft fancta Synodus decem & octo Epifcoporum apud urbem Tholofam, juffu Domini Papæ Victoris, qui ob funditùs exftirpandam Simoniacam hærefim ac penitùs reparandum fanctæ Ecclefiæ ftatum, fecundùm prifcorum Scita CaVicarios vice fua direxit Rambaldum Arelatenfem, & Pontium Aquenfem Archiepifcopos, qui adjuncto fibi VVifredo Dei gratia Narbonenfi Archiepifcopo, aliifque Coepifcopis cæterarum Urbium, Sancti Petri auctoritate, & prænominati Papæ juffione, Sanctorum Patrum Statuta fequentes, hæc in Provinciis Galliæ atque Hifpaniæ perpetim obfervanda æftimaverunt.

nonum

[blocks in formation]
[ocr errors]

Synodi Decretis ftare juffit Victor Pontifex. Nec fine exemplo. Nam etiam Pontifex Innocentius primus Decreta fua juffit in Hifpanias per Sanctum Exuperium Tholofe Epifcopum promulga ri. Et Narbonenfis Gallia tunc refpiciebat Regnum Ferdinandi.

CANON

I.

quis Epifcoporum, accepta quocumque modo pecunia, ordinaverit Epifcopum, Abbatem, Presbyterum, Diaconum, aut quemcumque alium qui numeratur inter Clericos, ipfe gradus fui fubjaceat periculo, & qui fic ordinatur, nullum habeat fructum ex hujufmodi mercimonio, fed fit alienus, ejus dignitatis & ordinis, quem per pecunias acquifivit.

SCHO.

SCHOLION.

Imoniam hoc fæculo fuiffe acriter graffatam

Smo naman profcetur in Virdunenfi ChroFol. 198 nico Hugo Abbas Flaviniacenfis: Simonie peftis iniqua plurimùm ferpebat in Gallia, quia pauci illic erant, qui non effent aut Simoniaci, aut à Simoniacis Ordinati. Hinc Hugonem Dienfis Ecclefiæ Electum affirmat apud Lugdunenfes fuiffe dumFol. 195. taxat prime Tonfuræ Clericum, Quòd deteftaretur Simoniacorum Ordinationes. Ex quo lucet lepram Lugduni etiam fuiffe graffatam. De Flandria item noftra laudatus Epifcopus ac Romanæ Ecclefiæ in Gallia Legatus Hugo è fua Pictavienfi Synodo retulit ad Gregorium feptimum: Abbas Bergenfis Ecclefie de Flandria Simoniacus fuiffe comprobatus eft, ac depofitus. Exftat relatio apud Fol. 203. dictum Hugonem Flaviniacenfem. Nullam hock

fæculo in Gallia factam reperias Synodum, quæ Simoniacos non degradarit. Et inter Sancti Adelberonis Metenfis Epifcopi palmares laudes quòd in dandis Ecclefiæ Ordinibus nihil exegerit, adducit ejus apud Philippum Labbe antiqua vita. Omnis illic caro adeò corruperat fuam viam. Eandem corruptionem damnat & præfens Canon, mandans ordinantem degradari, ordinatum fine reparationis spe dejici ad Laicos, ac datum ipfi ordinem effe irritum & nullum. Verba, Nullum habeat fructum, & ad fubftantiæ & ad folius executionis vacuitatem fignifican dam funt ambigua & ambidextra: Nempe fervebat tunc ifta quæftio, ideoque Decreta fua tunc paffim Synodi ita librabant, ut neutri quærentium parti præjudicarent. Agit in folam primam & fecundam Simoniæ fpeciem Faetam tertiæ à Leone nono gratiam non lædit.

CANON

[ocr errors]

I I.

Tem placuit confirmare, ficut fcriptum eft, ut Epifcopus, ut Abbas Presbyter ante triginta annos Diaconus verò ante viginti quinque non ordinetur, nifi aut ftudio fanctitatis, aut fapientiæ ornati, providentia Epifcopi fimul & Cleri promoveantur Et eadem ordinatio ne fiat, nifi temporibus fecundùm Canones ftatutis. Aliter quidem irrita fiat ordinatio.

SCHOLIO N.

[ocr errors]

charactere & officio fuos Monachos poffent infignire. Et hinc ad Canonem iftum fcribit Theodorus Balfamon: Dubitatum eft, An Mona

ABbates olin & apud Græcos & apud Lati, chorum Prefelli fant, qui facris non funt initiati?

nos potuiffe effe, ac paffim fuiffe Laicos,

notius eft quam ut demonftretur. Nec folus Presbyter, fed & Monafterii Diaconus ac quivis Clericus habebat ubique locum ante Abbatem. Apud Gratianum exftat hoc Decretum: Dift. 93 Oftiario Abbas in omni loco repræfentet obfequium cap. s. fuum, five in publico, five in gremio Ecclefiæ. In

commodis erat hoc obnoxium, ideoque ftatim ad quarti fæculi exordium cœperunt Abbates paf. fim promoveri in Presbyteros, aut Diaconos, imò & plures fuos Monachos hifce gradibus or nare. Etenim fub Sancti Cyrilli Alexandrini Patriarchatu omnes fermè Ægypti Abbates fuif fe Presbyteros aut Diaconos, docet ejus ad ipfos de Symbolo Epiftola, exftans in Appendice Epift. 43. Concilii Ephefini. Etiam fic in Syria & Regia

Civitate fuiffe, habes in quarta actione Chalce donenfis Synodi, in Conftantinopolitana Sancti Flaviani adverfus Eutychetem Synodo, ac ex trigefima quarta Epiftola Sancti Leonis. Et inter Monachos, qui pro fuo Abbate Eutychete fupplicarunt Ephefino Latrocinio, fuerunc unus Presbyter, decem Diaconi, ac tres Subdiaconi. Abbatum dignitatem infigniter auxit feptima Synodus Abbatibus Presbyteris conceffit,

ut

Lectoris intra Monafterium exercendo

dici in Abbatem ? Et quidam cenfuerunt: Quod cum Canon decernat hoc donandi Lectoratus jus habere Monafteriorum Præfectos > qui ab Epifcopo Characterem acceperint, Sacerdotes fcilicet, apparet Characterem Præfecturæ non fufcipere præ||fatos, nifi fint Sacerdotes. Cenfuerunt Presbyteralem Ordinem, non ad dandum Lectoratum, fed ad fufcipiendam Abbatialem benedictionem requiri à Canone, ideoque nullum nifi Presby terum deinceps poffe benedici. Verùm hanc fententiam effe à Canonis fcopo penitùs alienam, & Presbyteratum non propter fufcipiendam Prælaturam, fed dumtaxat propter imprimendum Lectoris Ordinem requiri, rectè demonftrat Balfamon, additque etiam merè Laicum poffe evehi in Abbatem & benedici. In fexti Carthaginenfis Canonis Commentario eadem repetit, atque adjungit: Synodalis declaratio facta eft ex fupplicatione Patris venerabilis Monafterii Evergetidis, quod quoniam Statutum Monaflerii decernit ejus Præfectum Monachorum fupputationes auditurum Profano autem non permittitur fupputationes fufcipere, neceffariò fequitur Præfectum esse Sacerdotem. Laudati Monafterii Statutum mandabat Abbatem audiendis fuo

[ocr errors]

At.6.

Lib. 3.

14

rum Monachorum confeffionibus effe habilem
& obftrictum, ideoque laudatus Abbas fuppli-
cabat nullum nifi Presbyterum fibi deinceps be-
nedici in Succefforem. Et Synodus poftulatis
omninò annuit. Verùm fingularis erat ifta lex
& gratia. Hinc interim lucet, quod ex tunc
quidam etiam Græci judicaverint nullum nifi
Presbyterum debere effe Abbatem.

Monafterio irregularem ex idonea perfonæ ino-
pia poftulandum curarat, refpicit Innocentius
, quem de boneftate &
tertius: Monachum illum
induftria commendafti, inftituas in Abbatem, ita L. 1. tit.
videlicet, quod ad facros Ordines non afcendat, 14. C. 10.
cum inftante neceffitatis articulo poffit in Abbatem
affumi etiam in minoribus Ordinibus conftitutus.
Notanda funt verba, In minoribus Ordinibus con-
fitutus: Videntur afferere Subdiaconum etiam
citra neceffitatem ac difpenfationem potuiffe eli-
gi, atque ita Eugenii fanctionem non plenè
fuiffe receptam. Hinc enim ad Melitinenfem
Epifcopum, qui altera manu mutilatum &
nullo facro Ordine infignitum Monachum con-
firmarat in Abbatem, fcripfit idem Innocentius:
Refpondemus quod cum pro tam enormi defectu ad
facros non poffit Ordines promoveri, & in promo- c.p.6.
tione fua id tacuerit fraudulenter, ab Abbatiæ offi-

,

dinis carentiam, fed ob folam irregularitatem
affirmat electionem & confirmationem fuiffe ir-
ritam & nullam. Et forfan hic Monachus erat
adhuc merè Laicus, atque ita etiam talis vide-
tur tunc legitimè potuiffe in Abbatem eligi, aut
certè poftulari apud Epifcopum, & per ipfum
difpenfatoriè confirmari. Quidquid fit, Clementis

Ejufdem fenfus dudum fuerunt aliqui etiam Latini. Hinc enim in fua Romana Synodo ftaCap 27. tuit Eugenius fecundus: Abbates Sacerdotalem honorem fint adepti, ut peccantium fibi fubje&orum fratrum valeant omnimodis refrænare & amputare commiffa. Quod ipfum in fua item Romana SyCap. 27. nodo firmavit Leo quartus, & addidit: Quatenus Domini pro cunctis poffint Clementiam exorare, ut fcelerum abluti fquallore, piaque converfatione muniti, Sanctorum mereantur confortio fociari. Et hinc Hilduinum Altivillaris Monafterii Diaco-cio eft non immeritò amovendus. Non ob facri Ornum ac Electum fuiffe priùs confecratum in Presbyterum, ac deinde Abbatiali benectictione donatum, teftantur fecunda Sueffionenfis Synodus, & in Remenfis Ecclefiæ Hiftoria Flodoardus. Utique ob laudata Eugenii & Leonis. cap. 11. Decreta. Quam Regulam fuiffe pofteà lapfam oftendunt præfentis Canonis verba: Abbas Prefbyter: Oftendunt quofdam Abbates non fuiflequinti Viennenfe pofteà Concilium ftatuit omPresbyteros, quod ipfum multis demonftrari poffit iftius fæculi exemplis. Nam & fefe, quem Romanarum conftitutionum obfervantiffimum ac Urbano fecundo chariffimum novimus, fuif fe ex Diacono electum & benedictum in Abba tem, & non nifi pofteà, quod Rome ad Sancam Prifcam Presbyter Cardinalis effet, confecratum Sacerdotem, teftatur in litteris ad Goffredum Carnutenfem Epifcopum Goffredus Abbas Vindocinenfis. Et hinc Joannes & Benedi&tus, Pafchalis fecundi per Galliam Cardinales Legati, ad avitam Regulam reparandam ftatuerunt in prima fua Pictavienfi Synodo: Abbates qui Presbyteri non funt, Presbyteri fiant aut Prælationes amittant. Et ex ifta Regula Sugerius Sancti Dionyfii propè Parifios Diaconus ac Ele&tus in Ludovici Groffi Regis vita teftatur fe à Calixto fecundo Pontifice priùs in Presbyterum, ac tunc benedictum fuiffe in Abbatem. Et de Theodorico Sancti Trudonis Diacono ac Electo fcribit in ejufdem Monafterii Chronico Rudolphus Abbas A Domino Olberto Leodienfi Epifcopo Presbyter & Abbas eft confecratus. Addit in quarto fuper Sancti Benedicti Regulam libro Ruper

Lib 2. Ep. 30

Cap. 6.

Lib. 6.

[ocr errors]

nes Monachos, dum quidem Abbati videretur,
promoveri ad facrum Presbyteratus Ordinem,
& nullum nifi Presbyterum promoveri in Clau-
ftri Priorem. Exinde nullus non Presbyter lon-
gè potiori jure potuit eligi in Abbatem. Um-
brofæ Vallis Congregatio neminem permittit
eligi, nifi qui ad novem annos fuerit Sacerdos.
Et talia Statuta funt hodiè in variis congregatio-
nibus aut Abbatiis plura.

Tit. 20.

Hæc dicta fint cb præfentis Canonis verba: Vel Abbas Presbyter. Quæ tamen exiftimo vitia ta. Legendum exiftimo ; Epifcopus, Abbas, vel Presbyter. Etenim & præcedens Canon difertè habet: Epifcopum, Abbatem, Presbyterum, Diaconum. Ambo loquuntur cum prima Aurelianenfi Synodo: Abbatibus, Presbyteris, omni- C. 7. que Clero. Et cum fecunda: Abbates, Martyrarii, Presbyteri. Et cum tertia: Abbatibus, Prefbyteris, cæterifque Miniftris. Eundem ordinem figunt Aurelianenfis quarta, Antiliodorenfis, fecunda Turonenfis Vernenfis, Francofordienfis. Multi Abbates erant tunc dumtaxat Diaconi, inferiores Clerici, aut etiam Laici: Adeò apud Latinos antiquum eft ipfos Pref

[ocr errors]

tus Tuitienfium Abbas: Hodie nullus ferè Abbasbyteris anteferri. Hinc de prima Sancti Lan

C. 13.

ordinatur, nifi primùm Presbyter fuerit ordina franci Cantuarienfis Archiepifcopi ad reformantus: Olim non ita erat. Oftendit Joannis & Be- dam Anglicanam Ecclefiam Londinenfi Synodo, nedicti Cauonem non ubique fuiffe admiffum. & per ipfam innovatis antiquis Ecclefiæ Decretis Quare ipfum innovavit Eugenius tertius, fan- fcribit Milo Crifpinus: Ad comprimendam quo- C. 22. ciens nullum in Abbatem eligi, nifi Presbyte- rumdam indifcretorum infolentiam, ex communi Derum aut Diaconum. Majores in Abbate, quam creto fancitum eft, ne quis in Concilio loquatur præin eligeudo Epifcopo fanxit neceffarias qualita- ter licentiam à Metropolitano fumptam, exceptis tes: Epifcopum enim è Subdiaconis eligi permi-Epifcopis & Abbatibus. Etiam in antiquis Græfit Urbanus fecundus. Exftant Eugenii Decre- corum Synodis Presbyteri numquam, Abbates ta apud Leonem Hoftienfem Epifcopum in Appendice ad Chronicon Monafterii Caffinenfis. Cap. 114. Et ipfa in litteris ad fan&tæ Crucis Presbyterum & 120. Cardinalem, qui à reformando Sancti Quirici

femper habuere fuffragium. Et à Fuldenfi Abba-
te proximum Moguntino Archiepifcopo ante
omnes Epifcopos locum fuiffe in Provinciæ Sy-
nodo prætenfum, fuprà oftendimus. Et S. Dio-

« VorigeDoorgaan »