Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

vigefimum quintum: Egypti Princeps Azizius ob
levem caufam, & offenfas ne relatu quidem dig- Fol. 706.
nas, fædere, quod ei cum Romanis erat rupto,

templum Hierofolymis ad fepulchrum Chrifti
fumptuosissimè conditum evertit, & religiofa perdidit
Monafteria, & qui in lis piæ vitæ exercitationibus
erant dediti, eos per omnes terras extorres egit.
Et infrà: Vita turpiter defuncto Azizio Ægyptio,
qui in Chriftianos fævierat, templumque Chrifto
Hierofolymis dedicatum everterat, filius ejus natus
ex quadam Romana, captiva ejus, inftaurationem
liberam fecit. Ad eam rem fuos mifit Imperator,

folvit. Imperator hic fuit Romanus Argyrus,
& ejus fucceffor Michael Paphlago, proximus
Conftantini Monomachi Anteceffor. Itaque bis
per Saracenos deftructa, & bis à nobis reædifica-
ta fuit hæc Bafilica. Mahometana fuperftitio
eft non tantùm ex cunctis Chriftianæ Religionis
hærefibus, fed ex totius mundi erroribus emen-
dicata farrago. Chrifti Domini noftri de Spiri-
tu Sancto conceptum, & è Virgine nativitatem
nobifcum credit & veneratur, verùm ejus nobis
neceffariam mortem, & fcandalum crucis abne
gat cum Manichæis & blafphemat. Hinc pri-
ma Saracenorum rabies femper fuit in Sacrofan-
&tam Bafilicam Dominici Sepulchri. Hinc ipfam
mirifico cæleftis ignis miraculo etiam honora-
vit Divina Clementia, & ufque hodiè nobis
cuftoditur.

& pergit de Bafilica Sancti Sepulchri: 1bi decenti opere compacta Ecclefia Sandi Sepulchri, capax à Conftantino Magno ædificata, nullam umquam ab Inimicis fidei tulit injuriam, metu, ficut conjicio, pro igne cœlefti perculfis, qui quotannis in vigilia Pafcha lampadibus ferenus infulget. Quod miraculum quando cœperit, vel fi ante tempora Sa racenorum fuerit, nullius hiftoriae cognitione difcer nitur. Legi ego in fcripto Bernardi Monachi, quòd abhinc annis ducentis quinquaginta, id eft, anno Incarnationis octingentefimo feptuagefimo, idem Hierofolymam profectus ignem illum viderit, bo Spitatufque fuerit in Xenodochio, quod gloriofiffi-fed eo morte prævento, fucceffor Michael ejus abmus Carolus Magnas conftrui jusserat. Quòd San&ti Sepulchri Ecclefiam dicat à Saracenis nulla umquam affectam injuria, intelligendum eft cum moderamine addito per Guilielmum Tyri Archiepifcopum fcribentem de Hequen nequiffimo & crudeliffimo Ægyptiorum Saracenorum Calypha: Hequen inter cætera, quæ perniciofa plurima præceperat, Ecclefiam Dominica Refurrectionis, que per venerabilem virum Maximum, ejuf dem loci Epifcopum, præcipiente Domino Conftantino Augufto ædificata fuerat, pofteà per Reve. rendiffimum Modeftum tempore Domini Heraclii reparata, funditùs dejici mandavit. Cujus Præcepti Refcriptum quidam ejus Procurator, Præfes videlicet Ramulenfis, ad fe directum fufcipiens, prædicta Ecclefia ufque ad folum diruta, jussionem Regiam effectui mancipavit. Præerat verò ea tempeftate eidem Ecclefie vir Venerabilis Oreftus nomine, L. 1. C. 4. ejufdem nequiffimi Regis avunculus matris ejufdem frater. Hoc autem ideò feciffe dicitur, ut fuæ perfidiæ populis infidelibus daret argumentum. Objiciebatur enim ei Chriftianitatis titulus, eo quòd ex matre Chriftiana natus effet. Quam quafi crimen à fe volens depellere, prædictum facinus aufus eft|inesse poffint, die illo toto ipfius vigiliæ, fupplica perpetrare, nihil arbitratus fupereffe calumniæ quod in ejus perfonam impingi poffet, quodque ejus mulis pateret ad morfum, ex quo Religionis fontem Chriftiane, fidei Catholicæ cunabula dejeciffet. Ita fuiffe dicit ufque ad ejus juniorem filium & fuccefforem Daher, qui à patre violata cum Romanis fœdera renovavit cum Imperatore Romano Argyro, atque ità fecit facultatem reædi ficandæ Bafilicæ. Hodierna forma reædificatam narrat à Nicephoro Patriarcha, expenfas verò fubminiftratas à Romani Argyri fucceffore Conftantino Monomacho ad annum Domini millefimum quadragefimum octavum, quinquagefimum primum ante liberatam per Latinos urbem, trigefimum feptimum poft Bafilicæ deftructionem. Verum longè aliter Georgius Cedrenus. Quomodo Imperator Nicephorus. Phocas magnam Antiochiam, & cum omni ferè Syria Ciliciam Chrifto Domino reddiderit, refert ac profequitur: Saraceni amiffis in Syria & Cilicia urbibus, Joannem Archiepifcopum Hierofo lyme vivum combufferunt, quòd fufpicarentur ejus Fol.661. inftinctu Nicephorum ipfis bellum illaturum. Incen

C. 6.

[ocr errors]
[ocr errors]

derunt etiam pulcherrimum templum Dominici Se-
pulchri . Eodem modo Antiocheni quoque Chrifto-
phorum fuum Pontificem interfecerunt. Pergit ad
indictionem octavam fub Imperio Bafilii &
Conftantini, feu ad annum Domini millefimum

Idem miraculum exponit in facri Belli hiftoria Fulcherius Carnutenfis: Confuetudo eft, propter ignem Cæleftem, qui ad Sepulchrum Dominicum in unoquoque anno defcenfibilis cælitus, nutu Divino, in lampadibus, in vigilia Pasche folet accendt, uc quicumque intra Monafterium illud fanctiffimum

Fol.731.

tioni orationi vacantes, lumen illud à Deo mit-
ten
tendum devoti cundi exfpectent. Et cùm die illo
Bafilica illa Sanctifima de tanta gente plena exifle-
ret, boram circiter tertiam juffum eft à Patriarcha
officium Divinum à Canonicis incipi. Tunc lectiones
lecta funt alternatim. Priùs Latinus Latinè, po-
fteriùs verò Græcus Græcè identidem quod Latinus
legerat in pulpito relegit. Officium quippè fic eis ex-
plentibus, ante boram paulifper nonam cœpit unus
de Græcis à parte una Monafterii, pro more prif
co, voce altifona Kyrie eleifon exclamare: Cuifta-
tim cuncli qui aderant, modo fimili eundem cantum
refponderunt. Ego autem Fulcherius, qui num-
quam hujufmodi fymphoniam audiveram, multique
alii, tumultut buic laudifluo moderni, oculis furfum
erectis, cordibus compuncti de terra furreximus,
& lumen almum alicui in Ecclefia jam accendi spera▪
vimus. Sed cum furfum ac deorfum, hac & illac,
bumiliffimo corde intueremur quia nondum vene-
rat, non id vidimus. Cum autem vice trina Græco
prædicto Kyrie eleifon inchoante, cæteri omnes idem
exclamando refpondiffent, filuerunt. Et continuò
Canonici officium fuum jam incæptum decantaverunt.
Interim devoti exfpectabamus ignem fan&tum, qui
boram circiter nonam advenire ritu folebat. Nec
multò poft, ficut primitus Kyrie eleifon decantatum
fuerat, fic vice fecunda repetitum fuit,
nofque
fono tanto concitati, illam precem laudifuam præ▪

[ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors]

coni cam inchoanti voce celfa omnes refpondimus. || Monafterio exeuntes ad domos vel hofpitia fua abi

rent. Ut locus Sacro-fanclus tota nocte à cunctis va cuus remaneret, neque quid noxia fpurcitiæ fortè in aliquo homine, vel in fœmina lateat, quod voluntati Dei vel ejus habitationi difpliceat. Sic præceptum eft, & fic factum. Ecclefia nocte illa remanfit vacua, in qua nec lampas nec candela lumine accenfo fplenduerunt. Manè autem, cum dies Sanct

clefiam undique convenerunt, mifericordiam Domini adhuc exfpectantes. Et cùm tunc ad Sepulchrum Domini Patriarcha ingreffus fuiffet, quærens an ignis adhuc inesset, cùm non inveniffet, regrediens doluit. Sed tunc ipfe cum cæteris assistentibus motus

Petite accipietis, pulfate & aperietur vobis, adhuc ceffare noluerunt, quin iterum Dominum hoc

pulfarent: Ut forfitan quafi propter improbitatem clamoris eorum excitatus, aures fuæ pietatis ad eos inclinaret. Fecerunt quidem tunc proceffionem Clerus & major pars populi, Rex & Proceres fui, pedibus nudis ad templum Dominicum. Et ubi,

Et cùm ignem optatum plerique tunc venisse fperaremus, cùm non veniffet, filentio requievimus, Clerici autem lectiones & tractus diurnos cecinerunt. Cum verò hora nona jam tranfiffet, vice trina voce Sublimi Kyrie eleifon repetitum eft. Tunc Patriarcha nofter fumptis claviculis referavit oftiolum Dominici Sepulchri, & introgreffus, cùm lumen quod defiderabamus non inveniret, mox ante ipfum Sacro-fan-Pafcha clarefcere cæpiffet, ad fancti Sepulchri Ecdum Sepulchrum fupplex ad orandum, flendo fe proftravit, pofcens omnipotentis Domini mifericordiam, ut ignem olim confuetum, à populo fuo fupplicante tam defideratum immittere dignaretur. Nos quoque cuncti Kyrie eleifon altè concrepantes, Domino fupplicabamus, exfpectantes quod Patriar-ftatim fermone illo Evangelico, quo Dominus dixit, cha, dicto fepulchro regrediens, lumen, ut sperabamus, inventum, à Domino missum, nobis omnibus manifeftaret. Sed cum illic diu preces fuas plo-infinuantem, & non mentientem, prece multifaria rando fudiffet, & quod pofcebat non impetraffet, triftiffimus ad nos inde exiens, ignem non invenisse monftravit. Quo comperto, perterriti & contriftati valdè fumus. Jam ego ipfe cum quodam Patriarche Capellano in locum, qui dicitur Calvariæ, afcenderam, fcrutans utrum illuc, ut interdum folebat,fcilicet in templo, Regi Salomoni Dominus Deus proIgnis ipfe veniffet. Sed nec buc nec illuc tunc venit. Iterum autem Kyrie eleifon iterum repetitum, alternantibus modis, devotiffimè ad Deum jubilare altiùs folito cepimus. O quantus erat clamor ad Dominum, quanta fufpiria, quantus ludlus! Plorando quippè Kyrie eleifon cuncti cantabamus, quòd cantando mifericordiam Domini exorabamus: Exorantes autem quod quærebamus impetrare tunc nequivimus.fua circumgyrantes orationi vacabant, qui præ nimio Jam advefperafcebat, jam dies inclinabat. Et cùm fperaremus quòd propter peccata noftra hoc contingeret, quod in annis præteritis numquam evenerat, meditatus eft unufquifque in corde fuo emendare quod contra Deum deliquerat. Quapropter quidam difcordes, qui Monaflerio inerant, Patriarcha reconciliante concordes facti funt. Oportebat enim ut pax, fine qua Deo nihil placet, nobifcum effet: Utftras quafdam rutilare jam viderant. Quod cùm &nobis pacatis, & pro ejus amore emendatis, li- Patriarcha audiffet, quantò citiùs potuit, illuc læbentiùs fupplicationi noftræ intenderet. Et cùm tus properavit: Et cùm de claviculis, quas in maadbuc poft hæc preces noftras non exaudiffet, cogi nu fua geftabat, oftium Sepulchri referasset, confetavimus intra nos; & plerique prudentiores dicere fim vidit ignem in lampade, quem tam præoptaveceperunt, quòd forfitan difponente Dei providentia rat, fplendere. Qua de re lætatus, primitus ante numquam ampliùs ignis, ut folitus erat quondam, fanctum Sepulchrum gratias Deo reddens, se bumiveniret: Quoniam necesse erat in annis præteritis, liter proftravit: Pofteà verò accenfo illic cereo uno cùm ibi Chriftiani, Græci videlicet & Syri, paucif-foras revertens, Divinum lumen omnibus manifefimi incolæ effent, ut ignis ille, ficut confueverat, ficut confueverat,ftavit. Quod cum videremus, qui aderamus omnes,

unoquoque anno veniret. Quia fi in uno anno deficeret, protinus à Paganis hoc explorantibus & inquirenti. bus omnes decollarentur. Nunc autem quia bic, opitulante Deo, omninò fecuri fumus, fi non veniat, mori non timemus. Nos etiam, ac fi fucceffores ipfius ignis, fi dicere fas eft, bic fumus qui Chriftianos illos, quos hic invenimus, & nofmetipfos cum illis, Deo juvante, à gente Pagana protegimus. Quòd nifi Deus eos vifibiliter fic confolaretur, nullum ex eis hic vivum inveniffemus. Quæ ergò neceffitas nos cogit, ut ignis veniat? Hæc verba, & iis æquipol lentia, fapientiores Clerici minùs fapientibus demonfirabant, ignorantes quæ Deus facturus effet. Erat tamen aliquod folatium, quod eos jam valdè defolazos confolaretur. Accepto igitur confilio, jam immimente node, præcepit omnibus Patriarcha, ut de

mifit fe exauditurum, orationes fuas fuderunt ad Dominum ut mifericors mifericorditer ignem illum immittere dignaretur, pro quo tot homines tanto dolore affligebantur. Dum autem in templo illo Dominico gens noftra fic oraret, in Monafterio fanctiffimi Sepulchri fimiliter Græci ac Syri, qui ibi remanferant, non minùs idem Sepulchrum cum proceffione

dolore genas fuas & capillos ululando decerpebant. Cùm ergo populus nofter, oratione fua in templo expleta, ad Ecclefiam fanctiffimi Sepulchri rediiffet, antequam januas introisset, nuntiatum eft Patriarche & cæteris ignem defideratissimum jam in lampade una ante ipfum Sepulchrum Calitus gratia Dei accenfum fuiffe: Quem propiùs adftantes per fene

[ocr errors]

tanto

Kyrie eleifon cum lachrymis exclamantes, gaudio ma-
gno gavifi fumus: Et quanto dolueramus
magis tunc de miraculo exultavimus. Per totam
extemplo civitatem laus jucunda & clamor laudifluus
proindè fonuit: Sonant figna, populus manibus
plaudit, Clerus lætus concinit, carmina dulcifona
modulis alternantibus fymphoniæ mifcentur. Tenes
bamus unufquifque in manu fua cereum unum, jam
ad hoc præparatum, ad id Sanctum Lumen fufcipien-
dum. Videretis per fpatium unius plura millia cereo-
rum in Ecclefia fancta ab ipfo igne accendi,quod alius
alii libens miniftrabat. Ecce verè dies illa, quam
fecit Dominus: Exultavimus & letati fumus in ea.
Et ampliùs quam adhuc dixerim. Solemnitas fo-
lemnitatum die illa inter nos claruit. Quoniam cum
Miffa Dominica decenter celebrata fuiffet, & poft
Miffam

Lib. 7. c. 37. 38.

Miffam folemnizatam Balduinus Rex, qui eidem fo Jemnitati affiftens pro more Regio coronatus fuerat, in templo Salomonis prandium fuum feftivè & derentiffimè expleviffet, nunciatum eft ei, cæteris & aliis qui cum ipfo eramus, ignem fancliffimum iterato adventu in duabus lampadibus, quæ in Ecclefia Dominici Sepulchi pendebant, Divinitùs esse accenfum. Quo audito laudes indè cunclipotenti Domino Tetulimus, Et quibus libuit ftatim complures ad novum miraculum videndum lætantes cucurrimus. Denique Rex & alii cum eo nos fubfecuti funt. Et cum in Ecclefia introiiffemus, vidimus illum ignem Divinitùs in lampadibus accendi: Et catervatim unicuique lampadi accenfæ plebem adftare cum cereis fuis, vel accendendis vel jam accenfis, jubilantem Deo in voce exultationis, Tunc alius alii corde jucundo hæc demonftrabat, dicens: Ecce jam lampas Incipit illuminari. Alius refpondebat: Ecce video alteram, in qua jam flamma rutilat. Illic quidem cereum meum illuminabo, tu autem tuum hic inflamma. Alius quippè dicebat; Adftemus huic lampadi,

exfpeciemus paulifper, cum in ea ignis infurget. Nonne videtis, quia cæteræ lampades jam inflammate funt? Et vides, quomodò in illa fumus enubilat. Nunc autem flamma exoritur. Taliter lætificavit Dominus populum fuum, qui dies promiraculo tam gloriofo, & de more in morem permutato, celeberrimus & memorialis à generatione in generationem permanebit.

Idem miraculum magis adhuc illuftrat in ejufdem Sacri Belli Hiftoria venerabilis Guibertus Abbas fanctæ Mariæ apud Novigentum: In illa fanda Hierofolymorum Civitate vetus quoddam miraculum inoleverat. Quod vetus idcircò dixerim, quia ex quo idem fieri cœperit, orbis ferè Latinus

Rex Balduinus fufceperat Sceptra fequenti, ejus fuiffe traditur difficultas tanta miraculi, ut vix imminente nocte orantium flentiumque potuissent vota complert. Sermo Daimberti Patriarchæ populum de confeffione follicitat peccatorum: Rex & Præful refarciendis pacibus inftant; fi qua fidei boneftatique non congruunt, corrigi promittuntur. Intereà urgen te negotio, tam enormium criminum ibi eo die eft facta confeffio, ut nifi pœnitudo fuccederet, dignè fieri videretur luminis fandi fublatio, cujus tamen etiam nunc poft correctionem non remoratur accenfio. At altero poft haç anno ubi ad eam ventum eft horam, qua Sepulchrum gloriofum flamma Cæleftis efficeret, univerforum penitus vota fufpiciunt. Græcis igitur ac Syris, Armeniis pariter ac Latinis, quibufque pro fuarum linguarum idiomatibus Deum ac ejus invocantibus Sanctos, Rege, Proceribus, & populo, pænitentia cordiumque rugitibus profequentibus Cleros, mifero omnes exulcerabantur affectu, quod ea urbe jam à Chriftianis obtenta, inibi contingebant que numquam eveniffe fub Paganis audierant. Interim Fulcberius Carnutenfis, assumpto fibi Patriarche Daimberti Capellano, in montem proficifcitur Oliveti: Ibi enim fuboriri Dei lucerna folebat, fi quando Hierofolymis non aderat. Sed reverfis, a nibil gratum ad præftolantis Ecclefiæ aures referentibus, orationes à diverfis geminantur ad populum, non tamen quæ ægros foveant, fed incentivæ lugentium. Ea dies, re infecta, univerfos in fua teca remifit : Nox gemina inruit acrifque mæftitia generaliter omnium pectora torfit. In craftino deliberant, ut ad templum ufque Domini debito cum mœrore procedant. Jerant gaudit prorfus Pafchalis immemores, dum nullus habitu differt à die Parafceves: Cum ecce ab Edituis Ecclefiæ poft euntium

[ocr errors]

ignorat. At nos conjiciendo perpendimus, quia poft-terga concinitur, quia facri Monumenti lampas ac

quam calcari ante hæc noftra tempora cœpit à gentibus, id pro fuorum qui ibi degebant, per idvè temporis conveniebant, annuerit Dominus: Quod videlicet in ipfo Pafchali Sabbatho lampas Dominici Sepulchri videatur quotannis accenfa Divinitùs. Erat autem moris in eadem urbe, ut circumitis univerforum ædibus Pagani fingularum focos ufque ad favillas exftinguerent. Et tanta id fiebat ab Ethnicis indagine, quantum id ipfum putabatur fieri fidelium fraude, non fide. Cùm ergo hoc modo Vulca nus liminaretur ab oppido, ea hora qua noftræ Religionis obfequium plebem Catholicam folemni Refurrectionis atque baptifmatum interesse mandat officio, vidiffes per univerfam Gentiles exfertis mucronibus oberrare Bafilicam, mortemque noftrorum quibufque minari: Cerneres fidei noftræ è regione Cultores indigenas gravi penes Deum mærore torqueri. Eos ve. rò nihil minus, quos de abditis mundi finibus orationis vota illo contraxerant, vel caufa miraculi, luminis omnes munus unimoda intentione precari. Nec tunc erat importuna dilatio, quin defideriis æfuata petitio alacri leniretur effectu. Audivi à perfonis, quæ illuc jere, fenilibus, quod papyrus, vel lichnus, nam utro utantur non novi, Gentilis femel cujufdam fit techna fublatus, ferrumque remanfit inane, fed Cœlitus labente miraculo ex ferro lumen emerfit. Dumque fraude virtutes cupit enervare fupernas, didicit contra fuam ipfarum natu ram Deo fuo militare naturas. Anno ergò, ex quo

cenditur. Quid immorer, tanta ea die gratia, audo fuæ ubertatis ex dilatione fucceffu, immicuit, ut illa Dei claritas non quidem fimul, fed viciffim intra Sepulchri Ecclefiam lampades fermè quinquaginta tetigerit. Hæc non modo inter facra contingere Myfteria, verùm cum peractis officiis Rex pranderet in aula: Cogitur frequentibus nunciis ad nova videnda lumina rejecta confurgere menfa. Dici non poteft quibus convaluerit mæror ille folatiis, cum eo die, quod nunquam præfumpferat, intra eandem urbem in templo Domini coronari Rex ipfe confenferit, ob bu jus favorem muneris.

[ocr errors]

Coeleftem hunc ignem aliis miraculis confirmat Glaber Rudolphus: Eodem tempore Odolricus L.4. C. 6. Aurelianorum Præful Hierofolymam pergens, quid viderit, nobifque narraverit non prætermittendum videtur miraculum. Die igitur magni illius Sabbathi, quo ignis mirabili Dei potentia veniens ab univerfo populo præftolatur, ibi cum cæteris idem Præful adftabat. Jamque dies ipfa in vefperum tranfiens repentè penes horam, qua fperabatur ignis adfuturus, unus Saracenorum, fcurra impudentissimus ex plurima illorum multitudine, que annuatim femper una cum Chriftianis adeffe folet, exclamavit, ut Chriftianis mos eft, cum primum videtur, Agios Kyrie eleifon, cavillanter cachinnos emifit, extenfaque manu arripuit cereum de manu cujusdam Chriftiani, aufugere tentans. Qui illicò arreptus à Demonio, turpiter nimium vexari cœ

pit.

[ocr errors]

A 1190.

pit. Quem profequens Chriftianus, cereum abftulit.
Ille verò tortus acerrimè, protinus inter Saraceno-
rum manus exfpiravit. Quod factum omnibus in
commune terrorem immifit. Chrifticolis tamen gau-
dium & exultationem præbuit. Statim verò, ut af
folet, Dei virtute erumpens ignis ex una lampada-
rum, quæ feptem ibidem pendere cernuntur, cur-
fim irruciando cæteras inflammavit. Quam etiam
cum fuo oleo præfatus Epifcopus emens auri librà à
Jordano, qui tunc præerat Patriarcha, fecum detu-
lit, atque in fede propria reponens, plurima infir-
mis contulit beneficia. Contigit hoc fub Rober-
to Francorum Rege ad undecimi fæculi medium,
atque ita antè Sacrum Bellum.

Incola illius meminit, ideoque certum eft iftis
prioribus fæculis non eveniffe. Porrò dum Im-
perator Heraclius contra Ecclefiam pugnaret pro
Monothelitis, Homarus poft Mahometem ter-
tius Saracenorum Princeps cepit Hierofolymam,
& omnem Syriam. Audiamus rem à Sancto Mar-
tyre Theophane: Hoc anno Homarus in Palæfti- An. 627.
nam fufcepit expeditionem, & obfidione per annos
duos ad fanctam Civitatem continuata, tandem fide
data eam in poteftatem accepit. Sophronius autem
Hierofolymorum Antiftes fidem ab eo pro totius Pala
fine incolumitate acceperat. An ftatim fub Sancto
Sophronio cœperit laudatum Pafchalis ignis mira-
culum, ignoro & hæfito: Sanctus enim Sophro
nius in fuo fpirituali Prato nullam facit ejus me
moriam. Quidquid fit, Sacro-fanctis Filii fui
pedibus calcatam, ejufque miraculis, prædica-
tione, & benedicta morte confecratam terram
probare aut caftigare per Saracenos voluit Divi-
na Juftitia, non projicere à fua facie aut exhæ-
redare. Nam adverfum Monothelitas, Icono-

aliofque Græcorum foedos lapfus manfit illa con
ftantiffima, & Apoftolicè Chriftiana. Hinc in-
figni ifto miracalo barbaras ejus calamitates Di-
vina bonitas confolata eft, ipfis etiam juratis
Chriftiani nominis ac fidei hoftibus fecit reveren-
dam, & fancta ejus loca à contaminationibus ac
everfionibus cuftodivit.

Aliud, quod poft amiffam à nobis Hierofo-
lymam contigit, miraculum refert Joannes
Bromptonus Abbas Jornalenfis: In folemnitate
Pafchali Saladinus, Saracenorum Rex, ad Domi-
nicum Sepulchrum veniens, cum vidiffet lampadem
ibi pendentem Divino igne accendi, & per eum bis
exftinétam tertio accendi, afferuit fe vel infrà breve
moriturum, vel fandte Civitatis dominium amiffu-claftas, Photii & Michaelis Cerularii Schifma,
rum. Unde juxta prognofticationem fuam mortuus
eft in Quadragefima proxima fequente. Confirmat
in fuo Chronico Nicolaus Trivettus, repetitis
iifdem verbis. Confuetam facri Luminis impe-
trandi ac difpenfandi formam exponit in libello
de perenniTerræ fanctæ cultu Magnus illius Apo-
ftolus ex Sancti Francifci Ordine frater Bonifa-
cius: Congregabantur ad Ecclefiam Refurrectionis
Patriarcha, Rex, Clerus & populus à fummo mane
ad horam ufque fextam, in qua dignabatur Dominus
flammam ad locum fandlum mittere, & poft longam
orationem mittebatur unus ex Prælatis Montis Sion,
wel Montis Oliveti, aut Bethleem, aut Hebron, aut
Sandi Habacuc, aut Sancti Salvatoris, & Joannis ad
ripam Jordanis, aut Nazareth, aut Montis Thabor
aut Montis Carmeli, aut Sancti Joannis Baptifte
in Sebafte, aut aliorum locorum. Qui enim fanctior
inter eos reputabatur, ut effet primus ad lumen ac-
cipiendum, mittebatur. Et fi nondum accenfas lam-
pades inveniffet revertebatur ad Patriarcham
Regem, Clerum & populum, alta voce clamans :
Nondum in lumine vifitavit nos Dominus Deus è cœ-
lo. Tum augebantur preces, ploratus & ululatus
multus, ut Dominus eos, uti confueverat, vifita-
ret. Aucta verò oratione cum lachrymis, mittebatur
alius: Et fic continuabant ufquequo Dominus è cælo
eis mitteret ignem, five donum flammæ. Qua, per
quemcumque inventa effet, accendebatur lumen in
lætitia Spiritus. Et primo Patriarchæ, Diacono &
Subdiacono: Ipfi verò primo Regi, deindè omnibus
qui in Choro adftabant, iftud fandum lumen trade-
bant. Minoris Ordinis Miniftri populo idem porrige-
bant cum gaudio. Et ad duodecimi fæculi vigefi-
mum annum fcribit Malleacenfis ad Sanctum
Maxentium Coenobii Chronicon: In Hierufalem
venit ignis, ficut in Pafcha, in die Adfumptionis
fandia Marie.

Et ex hoc fonte credo promanaffe morem,
quo omnis etiam Latina Ecclefia novum Pafcha-
lis feftivitatis ignem jam dudum confuevit fole-
mniter excitare in Ecclefia, ac benedicere. Ex
ipfo accendit Pafchalem cereum, & cuncta per
omnem Ecclefiam luminaria, additque antiquus
Ordo Romanus: Notandum eft, quia in Romana Fol. 172.
Ecclefia exflinguitur totus ignis in bac feria bora
Sexta, & reaccenditur bora nona. Non in folis
Bafilicis, fed per omnem Romanam Civitatem
exftingui omnem ignem afferit in libro de An-
tiphonarii Ordine Amalarius Fortunatus, expo-
nit diverfarum Ecclefiarum diverfos mores, &
profequitur: Propter neceffitatem communem reac Cap. 44.
cenditur in fancla Romana Civitate ignis eadem die,
ut ex illo cibi coquantur, & refervetur in ufum no-
dis neceffarium. Qui mos fervatur etiamnum in
quibufdam Monafteriis. Que omnia quis non
videat Hierofolymitani miraculi, & Saracenicæ
in ipfum rabiei ac fremitus effe repræfentationem
ac imitamentum ? Pafchalem cereum, ejufque
folemnem benedictionem fuiffe à Zozymo Ponti-
fice inductam laudat liber Pontificalis,eofdemque
per reliquam Hifpaniam tunc obfervatos ritus
Galliciæ Ecclefiis impofuit quarta Toletana Sy
nodus. Verùm iftius cerei ex novo igne accen-
dendi, aut hujus ignis excitandi & confecrandi
morem nulla commendat antiqua Regula, nulla
memoria. Quare non dubitem, quin ad agen-
das Deo pro Hierofolymitano miraculo gratias,
Omnia hæc, licet prolixiora, teftimonia pro- & ipfum omnibus fub Coelo populis prædican-
ducta volui, ut de illuftri miraculo nullus fit hæ-dum, mos ifte nofter fit inftitutus.
fitandi locus. Et quidem nec Eufebius Cæfarien- Quidquid fit, duravit gratia ufque ad ejectos
fis, nec Sanctus Epiphanius, nec Sanctus Hie- è Terra Sancta Latinos, & illuc à Græcis inve-
nec San&us Cyrillus Hierofolymatum Photii & Michaelis Cerularii Schifma, fcri-
Epifcopus, nec quis alius Terræ Sanctæ antiquus bitque hac de re in fua Hierofolymitana peregri

ronymus,

natio

[ocr errors]

cus, committere non verentur

[ocr errors]
[ocr errors]

117

30.

natione fancti Sepulchri Ecclefiam accuratè
depingens, Joannes Cotovicus: Juxta pavi-fraudibus obnoxia, ab infidelibus, prob dolor, ir-
Quæ idcircò, uti
L.2. C.4. mentum Orientem verfus, atque è Regione Chori rifioni & ludibrio habentur. Imitantur antiquos
Ecclefie Golgothane, Altare exftat marmoreum, Paganos, quorum ad fua Altaria fraudes fuprà
quod Græcorum Patriarcha, aut aliquis Epifcopo-audivimus à Sancto Joanne Chryfoftomo.
rum Orientalium quotannis in ipfa Vigilia Refurre-
dionis Domini afcendere, populo benedicere, atque
ignem, falfo cœleftem creditum, Schifmaticis Orien-
talibus in ipfo templo dispensare confueverunt. Non
enim, ut olim cùm Catholici in Palæstina Ecclefiam
moderarentur, Cœleftis flamma, Nur Arabibus di
da, Cœlitus amplius defcendit: Licet Orientales
Epifcopi ac Græcorum Patriarcha id populo perfua
deant. Sed è cilice ignem excutiunt, ac pro vero
Nur populo porrectum, Cœleftem effe mentiuntur.
Ut autem dolum bunc occultent, ac facilius nimium
credulis imponant, die Veneris fanclo ab infidelibus
claudi fepulchri oflium, & Saniacci figillo obfignari
curant. Mox cum Saniacco, Cadio, Emino, cœ-
terifque Turcarum Primoribus pretio componunt,
quis corum prior ingredi, & ignem cilice excuffum
credulo populo pro Cælefti diftribuere debeat. Suprà
laudatum fratrem Bonifacium & ipfe laudat, ac
pergit Refert frater Bonifacius fe quandoque hac
de re cum Græcorum Patriarcha, nec non Armenio
rum Epifcopo fermonem mifcuisse, illifque expro-
braffe banc perfidiam, atque impietatem, dixisse
etiam offendere id plurimum Catholicos omnes, Ju-fuerant. Et de Sancti Dunftani Cantuarienfis
deos quoque ac Mabumeteos: Eofque cum id negare
minimè auderent, excufaffe fe ac neceffitate coa.
dos id facere afferuiffe, ut confuetas eleemofynas obti-
neant. Quibus fi carendum foret Ecclefiafticis viris
in urbe continuò commorantibus, defuturum iis quo
miferam vitam fuftentare poffint. Hac enim de caufa
Orientis Chrifticolas fanctam urbem potiffimum petere;
que fi deficiat, domi omnes manfuros: Atque ita
fuos folitis eleemofynis defraudandos. Latinis à Re-
gibus, cæterifque Occidentis Magnatibus quæque ad
victum neceffaria fatis abundè fuppeditari: Græcos,
cæterofque Orientis Religiofos, Barbarorum jugo op-
preffos, folis populi eleemofynis viclitare, nullaque
propria bona poffidere. Atque ita miferi tam enorme
piaculum ac turpitudinem folius lucri caufa, fua ipfo-
rum confeffione, in publicum Chriftianæ fidei dede-

Porrò fecreta fua judicia per miraculosè accen-
fos cereos aut lampades fignificare frequenter
confuevit Divina in nos pietas. Etenim Gothici
Regni tempore, Ariani Romæ habuerant Bafi-
licam, quam poft ipfos ejectos claufam aperuit,
ac Deo reconciliavit Magnus Gregorius. Quod
omnes tunc in ipfa lampades tertiò confequenter
fuerint Divinitùs accenfæ, teftatur in Dialogo:
rum libris fanctus ipfe Pontifex & adjungit :
Videlicet ex ipfo lumine clarefcebat, quod locus ille Lib. 3. c.
à tenebris ad lucem veniffet. Et de paupercula qua-
dam, per Sancti Remigii reliquias fanata, ideo-
que folemnem ipfarum translationem comitante,
foemina fcribit in Remenfis Ecclefiæ Hiftoria
Flodoardus: Manu cereum ferebat, qui accenfus
numquam fuerat. Mirabile dictu, fubitò Cœlitus
nutu Divino in manu gerentis eft illuminatus. Et
infrà fcribit de Remenfi Sanctimonialium ad Ba-
filicarum portam Monafterio: Vidimus in Ecclefia
bujus Coenobii cereum igne Cœlefti ter accenfum,
quem collata cera fecerant quidam cives Remenfes,
qui ad vifitanda nuper Apoftolorum limina profecli

Lib. 1. C

22.

Lib. 4. C.
46.

Archiepifcopi gravida matre fcribit Guilielmus
Malmesberienfis: Future in Dunftano fanctitatis Fol.202.
præfagus, qui & auctor, Deus quodam prodigio
nativitatem ejus præcurrit. Siquidem cum Mater
ejus in Purificatione Sanctæ Mariæ, frequenti ci-
vium Collegio, templo affifleret, omnium repentè
luminaria feu cafus feu Det nutus exftinxit. Omni-
bus ftupefa&is, Matrone cereus lumen accepit Cæli-
tus, communicatoque cæteris igne timorem depulit,
fecuritatem induxit. Ita igitur & electo ad Pa-
fchale miraculum Roberti Principis cereo fuum
de illo in Regem eligendo judicium manifefta-
vit Divina benignitas. Verùm quia ille ab homi-
nibus maluit in Anglia, quam in Terra Sancta
eligi à Deo, utraque electione fruftratus inchoa-
vit fibi longum funem multarum calamitatum.

NICO

[ocr errors][ocr errors]
« VorigeDoorgaan »