Sanctus Petrus Apoftolus, cui Dominus dedit omnia, non indiget meo mendacio. Et Sandlis aut ipforum Dignitatibus ampliandis impensum mendacium esse sacrilegè perniciofiffimum, recè ac frequenter docet Sandus Auguftinus. Nihilominus auguror Crabrones meis oculis non defuturos. Hinc Romana Ecclefiæ implora Patrocinium, cujus legitimo Defenfori nullus ventus poffit effe adeò validus, ut ipfum terreat fupra quofvis Audlus ambulare. Ambulat enim cum illo, cut dictum eft: Confirma Fratres tuos. Et iftud patrocinium, à quo fecuriùs fperem, quàm à veftra Eminentia? Quæ fimiles aliquando Crabrones compefcuit infigniter, &exarmavit. Quæ ex Patrul fui Clementis noni optimi Pontificis exemplo, ac avito Illuftriffimæ fuæ familie more, ftudet omnibus, etiam Adverfantibus, bene facere, & imitari ipfum Clementiæ Dominum, qui Super juftos pluit atque injuftos. Quæ in me, fervum inutilem, dignata eft amplissima suæ Benignitatis dona frequenter profundere. Quibus ut non folus ego, nec fola alma Urbs aut Italia, fed omnis fub cælo Chriftianitas diu mereatur gaudere, Divina miferatio Eminentiam veftram dignetur nobis in multos annos cuftodire. Dabam Lovanii, in Conventu Sancti Joannis Baptifta, die 23. Sept. A.Dom. 1672. SYNODORUM GENERALIUM AC PROVINCIALIUM DECRETA ET CANONES, SCHOLIIS, ET NOTIS ILLUSTRATI. VICTORIS IL CONCILIUM FLORENTINUM. D quinquagefimum quartum undecimi fæculi annum fcribit antiqua incogniti Auctoris Hiftorica compilatio: Defundo Leone Papa, Henricus Imperator Gothardum Teutonicum Papam conftituit, qui Victor appellatus eft. Videtur afferere ipfum regia nominatione intrufum. Verùm vox, Conftituit, aliud non importat quàm Regium Canonicæ electioni datum confenfum, quem ifta fæcula pompatico vocabulo titulabant Epifcopatus donum aut conceffionem, adeoque & conftitutionem Epifcopi. Rei feriem exponit in Caffinenfis Monafterii Chronico Leo Oftienfis Epifcopus: Defuncto fandte memorie cap. 9o. Leone Papa, Hildebrandus tunc Romanæ Ecclefiæ Lib. 2. Subdiaconus, à Romanis ad Imperatorem mittitur, ut quoniam in Ecclefia Romana perfona ad tantum officium idonea reperiri non poterat, de partibus illis, quem ipfe tamen vice Cleri Populique Romani Pontificem elegiffet, adduceret. Quod cùm Impera tor annuiffet, Geberardum Eiftetenfem Epifcopum de Romanorum confilio poftulavit. Triftis ad hæc Imperator, nimis enim illi charus erat, cùm illum omnibus modis fibi neceffarium diceret, & alios plerofque buic officio magis idoneos proponeret, Hildebran dus in fententia perftitit. Erat enim idem Epifcopus non modò prudentiffimus, verùm etiam in toto Regno ditior atque potentior omnibus. Hunc itaque invi tum licet, ac nolente Rege, propter quod poftmodum Monachos non amaffe dictus eft, Romam fecum adduxit. Confonat Lambertus Schafnaburgenfis : Imperator interpellatus à Romanis, ut Antiftitem A. 1054. Sedi Apoftolice provideret, Gerardum Eiftetenfem Epifcopum mifit. Et Hermannus Contractus: Conventus ab Imperatore Moguntiæ factus eft, in quo Geberardus Eifterenfis Epifcopus, ab Epifcopis electus, Romam miffus eft. Romanus itaque Clerus & Populus, quòd in fuo gremio perfonam non haberet idoneam, ideoque ab alia Ecclefia deberet poftulare, non in Henricum Imperatorem compromifit, fed in Hildebrandum, qui ab illo, & per ipfumad tanta de re deliberandum indicta Moguntina Synodo obtinuit laudatum Gerardum. Hildebrandus hic erat generofus ille ac eruditus Cluniacenfis Monachus,quem Ro 1 Et quamvis tarde, cognofcens fe erraffe, fe ipfe de fecum aderant, præcepit fe illò deferri, & in Ca- mam fecum deduxerat, & in Subdiaconum promoverat Leo nonus. In omni arduo negotio dex-pofuit, & accitis fratribus de Monte Caffino, qui tera femper manus Apoftolicæ Sedis, ac ejus tandem Pontifex Gregorius feptimus. Et quòd tunc in Romanæ etiam Ecclefiæ Clerum,ac ipfum item Pontificatum exaltati Monachi retinerent Monafticum habitum,teftatur in Windeshemenfis ConL. 1. c. 23. gregationis Chronico Joannes Bufchius; Domi nus Apoflolicus veftem illam lineam, quam Roketum Romani appellant, fuper omnia veftimenta fua rubea deferre confuevit, nifi ad Papatum de Regulis Sandorum Benedici aut Francifci quis fuerit af fumptus. Tunc enim veftem Ordini fuo congruam folitus eft deferre. Hinc ergo Hildebrandum, non ut Clericum, fed ut Monachum tractavit Victor fecundus, ac ejus caufa vifus fuit in omnem Monafticum ftatum fuiffe non fatis benignus. Rigironenfis: Erant fub Ariana Sedla viventes. Et L. 3.c.31. dior præfertim fuit in Caffinenfe fcribentis hæc Leonis Monafterium, Lib. I. A. 1073. Fuiffe virum infigniter Sanctum demonftrat à Interim de Victore etiam tertio, qui in ipfa quia confuetudo eorum eft, ut ad Altaria venientes, Spiritus Sandi, veri atque incorruptibilis Dei, Hinc interim oritur quæftio, Quomodo laudatus Turonenfis Gregorius fcribat Diabolo in fola Hæreticorum Myfteria effe poteftatem, à nobis autem illic fine nocumento hauriri venenum? Refpondeo illum loqui ex illa in Divi nam F. 499. C. 1. c. 2. nam miferationem fiducia, ex qua laudatum Eboraci Epifcopum Guilielmum egiffe quidam dixe runt apud laudatum Guilielmnm Neubrigenfem : Fertur eum dixiffe, quod cœlefti Antidoto non adjiceret bumanum. Et de Sancto Conrardo Conftantienfi Epifcopo, folennem in Pafchali feftivita te Miffam celebrante, fcribit ejufdem Ecclefiæ Epift. 24. Chronicon: Accepto Dominici corporis Sacramento, venitur ad Sanguinis participationem. Calix ex more difcooperitur: Aranea vitæ liquori illapfa Aranea vite liquori illapfa cernitur. Animal mortis exitium bomini exteriori minatur, fed interim poculo immortalt animatur. Quid facit Minifter Caeleftis convivii? Summa accinctus fide, nihil in hac re mortale, nibil ducit exitiale, avidius confumit, & quod Sacramenti, & quod exterminii fuit, non immemor antiqui ferpentis venenum Antidoto Dominicæ paffionis evacuatum. Cerneres cooperatores bujus Minifterii pal lefcere, imminens Antiftit, ut suspicabantur, necis periculum circumftantibus innuere. Ab om. nibus in commune triftatur ac timetur dies gaudii in marorem vertitur. Tamen peracta Communionis diftributione, ultra omnium fpem, ad menfam artus jejunits attenuatos refecturus accedit, fed non guftando cibum aliquamdiu fedit. Percunctatur Secretarius quid effet acturus: Expecto, inquit, hofpitem in proximo venientem. Et reclinato fuper menfam capite exitum Araneæ aperto præbet ore, quæ nec mori in homine Dei, nec mortem potuit inferre. Et in Occidentalis Ecclefiæ Hifto ria fcribit Jacobus Cardinalis de Vitriaco: Qui-fi migravit ad Dominum, Eiftetenfem Episcopadam Sacerdotes ex tanta fide quandoque mufcam, &o Arancam cum Sanguine acceperunt, quod eis nihil nocuerunt. Audivi autem de quodam, qui poftquàm Lib. ult. Araneam cum Sanguine fufcepit, poft dies aliquot cum fibi minueret, Aranea viva & integra cum Sanguine de brachio ejus profiliit. Ex hac fide etiam Simon Patriarcha trinæ ablutionis toxicon illæ fus admifit. Et Hæreticorum, & Catholicorum Euchariftiam veneno poffe infici fatetur, verùm in folis his laudatam poffe reperiri fidem vult San&us Gregorius Turonenfis, Calicem ceciderit, non eft tutum propter vomitum mufcam vel araneam cum Sanguine fumere. Debet igitur Sacerdos diligenter & pluries mufcam vel ara neam abluere, & aquam ablutionis fumere. Id ve▪ rò quod ablutum eft comburatur, & cinis in piscina reponatur, vel in liquida fubftantia recipiatur. Firma in Deum fides eft fingulariffimum Dei donum, ideoque adducta Sanctorum exempla funt potius admiranda & veneranda, quam imitanda. Quifquis temerè venenum fic fumpferit, de Dir vinæ Majeftatis tentatione eft meritò arguendus. Nam & Simonem Patriarcham à quarta fumptione jam audivimus occifum. Quare & Turonenfis Gregorius iftam fidem folummodò laudat, non ftatuit in generale præceptum. Horrendum nefcio cujus in Belluacenfi agro ruftici, qui immiffo bufonis fanguine facrum fui Presbyteri Car L. 3. C. 1 7, licem intoxicavit, facinus refert in libris de fua vita etiam venerabilis Guibenus Abbas Novigenti. Addit Presbyterum non virtute Sacramenti, fed Sancti Marcelli Parifienfis Epifcopi interceflione fuiffe à morte fervatum. Et hæc breviter dicta fint ob Victori noftro intoxica tum Calicem. T 9. C, 24 Et hinc orirur alia quæftio, An ad ejufmodi fidem omnes obligemur? Refpondeo negativè, Etenim infectum Calicem non fumpfit Victor fecundus, fed fervandum fepofuit uti Reliquias, ac pro Sacrificii complemento alium confecravit. Et quod Guilielmus Eboracenfis Archiepifcopus antidotum fumpferit, authenticis teftimoniis demonftrat Guilielmus Neubrigenfis, & adverfus aliud opinantes adjungit: Quod Guilielmus, quia vir fapiens fuit, & Dominum non esse tentandum Divina auctoritate edoctus, nec dixisse, neque egiffe credendus eft. Non dixiffe, quòd Cælefti Antidoto non fit adjiciendum bumanum. Et in fuo Capitulari ftatuit Venerabilis Parifienfium Epifcopus Odo: Si in Domini Sanguinem musca, vel aranea, vel aliquid tale ceciderit, quia non fine vomitu & periculo corporis aliquando fumi poteft, igne cremandum eft, & tunc Sanguis Domini fumatur, Illud tamen, quod intùs ceciderit, priùs in Calice debet vino perfundi, & quantò cautiùs fieri poterit ablui, & poftea fuper piscinam comburi, & illam ablutionem Sacerdos fumat, Et laudatus Cardimalis de Vitriaco: Si mufca, vel aranea in De eodem Victore ad iftius fæculi annum quin quagefimum feptimum pergit Lambertus Schafnaburgenfis; Rex Henricus tertius Natalem Domimini Ratisbona celebravit, præfente adhuc Victore Papa, qui exinde compofitis mediocriter Regni negotiis, in Italiam regrefsus, quinto Kalendas Augu Gue tum, quo fe ille Papa factus non abdicaverat, rizo fufcepit. Uti Leo nonus Tullenfem, ita Victor Eiftetenfem Epifcopatum fimul cum Papatu retinuit: Quod ipfum de Lucenfi Cathedra poftmodum fecit Alexander fecundus. Laudatus Leo obiit decimo tertio Kalendas Majas anni quinquagefimi quarti, eodem anno electus eft Victor, fequenti coronatus in Coena Domini, ao poft biennium defunctus. Hinc à quibufdam ad duos, à quibufdam ad tres annos fediffe dicitur. Quòd nempe olim fedes non ab electione, Fol. 114. fed à Confecratione, vel Coronatione fumeret exordium. Magnum Belgii Chronicon ait fe dem à Leonis morte ad tres dumtaxat dies vacaffe. Quod nempe tertio die Romanus Clerus & Populus compromiferit in Hildebrandum Subdiaconum, atque hic ftatim elegerit. Quin Vi &tor plures Synodos celebrarit, non eft dubitandum. Verùm ipfas varia dierum malitia nobis perdidit, atque ufque nunc occultavit. Omnium prima videtur fuiffe Florentina, laudatum Chronicon: Victor Synodum Florentia celebravit, ubi multi Prælati, & Epifcopi depofiti propter Simoniam, & fornicationem damnantur. Et in Citizenfis Ecclefiæ Chronico Paulus Laŋgius Synodus Florentia celebrata eft fub Victore Papa ejus nominis fecundo, in qua multi Epifcopi propter Simoniam & fornicationem depofiti funt. Celebratam dicit quinquagefimo quinto iftius fæculi anno, qui fuit Victoris primus. Fuiffe plenarium, utique totius Romani Patriarchatus, Concilium, & adfuifle Henricum Imperatorem, teftantur in litteris ad nefcio quem Epifcopum Sanctus Petrus Damiani, & Auctor vitæ San&ti de qua L.4. Ep.12 Joannis Gualberti. Canones apud varios Scripto-lebrare didicifti, convenientius nunc per quatuor res funt quærendi. Quòd omnia Leonis poni ad- tempora fieri decrevimus, ut ficut annus per quatuor Aliud Decretum adducit in laudata epiftola Calixti rationes comprobat & Sanctus Leo Ma- Cap. 28. terfuit, hoc fub excommunicationis cenfura probi-maturis, & collectis terræ frugibus per quater L. 2. c. 2. buit? Quòd Epifcopi & Abbates tunc Ecclefia- Tertium Decretum producit in vita Sancti Serm. 13. num jejunium Deo agere gratias, & gratiam fup- Euchariftia exiftentiam fubverteret, blaterare Quartum hujus Synodi Decretum producit an- Ser. 9. C.4. Ser.73-74 gat Quinquagefimam, quam antiquus Ecclefiæ Et hinc omninò lucet quaternum hoc jejus |