Niederdeutsche geistliche lieder und sprüche aus dem Münsterlande: nach handschriften aus dem XV. und XVI. jahrhundert

Voorkant
W. Hertz, 1854 - 168 pagina's

Vanuit het boek

Geselecteerde pagina's

Overige edities - Alles bekijken

Populaire passages

Pagina 18 - Orto Dei filio virgine de pura, ut rosa de lilio, stupescit natura, Quod parit iuvencula natum ante saecula creatorem rerum, Quod uber munditiae lac dat pueritiae antiquo dierum.
Pagina 110 - De werlt de tonet my vrolicheit, natureken is dar to. bereit, der werlt wil se behagen; dat ick der werlt so lange gedeinet haen , dat mach ick wal beclagen. 3. De werlt wil ick overgaen, er vroude de is also bolde gedaen , se vergaet in korten dagen; ick wil de edele zeile myn dar nicht lenger inne wagen. 4. Ick vole in my eyn vunckelyn, dat bernet so vake dat herte myn, ick wil my dar na saten; de leve de vermach dat also wal eyn vureken dar van2 to maken.
Pagina 138 - Hymnus. 1. Jhesus soite betrachtinge de ware vroude is ghevende, mer boven honighes soticheit gheit Jhesus teghenwordicheit. 2. Nicht soiters jumment syngen kan, nicht vrolikers jumment dencken kan, nicht lustlikers is ju ghehoirt , dan Jhesus Christus dat ewighe wort. 3. Jhesus trostet de trurighen; he is zeer mylde den biddenden; de ene soket, den is he gud; de ene vyndet, kricht riken moit. — 4. O Jhesu, koninck zeer mynnentlick, o soticheit unsprekelick, du doist verbllden allen stryt, edel...
Pagina 106 - Adde natur, adde solaes! wu lustich is de here! ick hebbe der werkle gedeynet fast, 2. De vortydes weren, de synt hen; er genochte hebben se gelaten; so mot ick ock, wan ick var van hir, al up de lange strate. Adde natur etc. 3. Adam, Sampson, Salomon, wu wys, starck, ryke se weren, Virilius, David, Absolon, se mosten al van henne varen. Adde natur etc. 4. Ick denke der ur und ock den dach, als ick mot jummer sterven, den ick nicht over leven mach, den wormen mot ick my erven. Adde natur etc. 5....
Pagina 29 - Noch eyn leit up nye jaer. 1. Myt dessen nyen yare so wert uns openbare wu dat eyne maget vruchbare de werlt hefft verblydt. Gelovet moit syn dat kyndelyn, geert moit syn dat megdelyn nu und ewich in aller tyd. 2. Wu wal was er to mode, do se ansach vleisch und blode eres herten hode, den heren der werlt wyth. Gelovet moit syn etc.
Pagina 3 - ... 2. Reine wes van herten und hebbe eyne steden moit; der werlde lust des herten de bolde vergangen mot; na allen dogeden wilt leven und alle boisheit versmaen, dencket an dyt korte leven, dat bolde mot vergaen. 3. Eyn herte kuesch und reine god hefft et uth verkoren boven al de edel fonteine, de oitmodicheit ock to voren de uth Marien is gesprotten uth edelen stam und rys, des hebbe2 wy al genotten, dat in hemel und erden is.
Pagina 27 - Er reine wyflike belde, er kuscheit is so groit, dat sick eyn eenhorn wylde syck gaff in eren schoet, Dat was so starker krefften dat in der mester schefte den 3 hemel ock nicht en besloet. 3. Van sternen glans eyne kronen de draget se wal gedaen; he sach se in den trone de vorste Octaviaen In hemel schoner wunne, gecledet myt...
Pagina 78 - Wald, da hört" ich die Vögelein singen; sie sangen so jung, sie sangen so alt, die kleinen Vögelein in dem Wald, die hört
Pagina 104 - ... 9. Dit sullen wi beclagen seere in onser herten gront, dan sal God onse heere sijn gratie ons maken cont. D. 1. Iek sach de morgen sterne her Ihesus in claren schyn; he weckede my myt liden, danck hebbe de here myn. 2. „Wat ist, dat my wecket, und my nicht slapen en let? ick wyl de werlt verlaten und al er toverlat. 3. „Genade, here, genade ! seet an jw creatur und solves lof! ick solde jw gerne deynen, konde ick of mochte ick noch. 4. „Eth geit vast an den ende; wu gerne wer ick dar, dar...
Pagina 23 - Joseph hadde se in syncr hode, in eynen snoden huseken leden se grote armode; in eyne krubbe leggeden se dat kynth, dar over begunden to blasen eyn ezel und eyn ryndt, 4 dar was de kolde wynt. 10. Joseph de rette de hosen syn, he und de junckfrouwe wunden dar den vorsten in; eth was doch also kolt; Maria truerde sere, er vroude was doch mannichvolt; de sterne scheyn to hant. 11. De sterne scheyn in vromeder lant, des worden gewar dre konynge, se makenden sick up to hant, se reden int wilde geverde...

Bibliografische gegevens