Sicine vos tandem, comites, quibus omnia nuper Solus Alexander, post tot bene gesta per orbem Praelia, post cladem regnorum atqve oppida ferro Strata, Asiamqve meo tantum non Marte subactam, Deseritis regem terrarum limite in ipso ? Hos mihi vos fructus, haec praemia redditis eheu Qvam male tam longo nunc responsura labori? Qvid variant, qvid corda labant? aut cuius egentes Sic fremitis malesana, viri? Victoria nunqvam Haesit adhuc, nec nostra videt fortuna regressum. Qvae mora? cur vobis retro nunc versa voluntas? Omnia nunc effecta: extremam imponere bello Festinate manum. Non amplius illa minantur Qvae per tot duros nimium toleravimus annos Indefessa cohors. Non iam furialia Martis Fulmina, non flictus galearum iterandaqve fessis Pugna vocat. Posthac veniet sine sangvine vobis Gloria. Qvod superest, comites, nolite vereri : Cetera iam vestra est non ullo vindice tellus. Vestrum quippe decus longas et fama per oras Didita, Persarum Granicus caede calescens, Turbatumqve fluens confusis stragibus Issus, Et qvae cernit adhuc latos Arbela per agros Ossa albere virum, foedoqve cadavera visu, Praecepere plagas Orientis et ultuma mundi Litora: vos animis ipsi praesumite regna. Ductor Alexander, qvae tunc promissa dedistis, Vos ea nunc posco. Nil me iam terret haruspex Si qva canit nova monstra; mihi deus auctor et omen: Qvo deus ille vocat, quo nos fortuna, seqvamur. Nunc iter Aurorae ad populos et fulgida gemmis Arva, ubi perpetuo fruges aestate renident. Illic certa domus ditisqve opulentia terrae,
Innocuae sedes, et digna labore decenni Praemia non deerunt. Sin cui fors carior illis Sit patria Haemoniumqve solum, mecum ibit ovanti Victor classe redux. Trans flumina Gangis Eous Volvitur Oceanus totum circumvagus orbem: Unde per Australes tractus et prona feremur Aeqvora, dum Libyam praeter Gaetulaqve vectus Regna sub Herculeo reqviescat litore miles. Cur igitur tali rerum sub fine timetis Ultra ferre pedem et propriae virtutis egentes Deficitis coepto? Qvin mecum pergitis? Absit Segnities animis: vobis cito serviat omnis Terra, triumphato dominetur Graecia mundo. Artibus his victo rediere Oriente superbi Bacchus et Alcides. Nos, qvorum avertere tela Non mare, non montes, non septae cautibus arces, Non potuit lugens exhaustam Media pubem, Non ferro flammaqve Tyrus succincta, neque ipse Viribus Herculeis neqvidqvam obsessus Aornos, Nos fugimus? nos terga damus? Proh degener aetas! Post tanton' ea fama loco atqve infracta recedet Gloria? Qvam bello mallem cecidisse, priusqvam Dedecus hoc nossem. Sed si communibus obsto Votis solus ego, et donis de milibus unum Hoc fortuna negat, non ultuma tradere posse Regna sub Aemathiis semper servanda colonis; Nil moror invitos: iam vadite, vadite Graiis Indigni patriaqve viri, tandemqve reversi Dicite, vos hostes inter prope flumen Hydaspen Extremos mundi cupientem exquirere fines Destituisse ducem. Vobis sine, si quid acerbi est, Stat mihi nunc vel morte pati. Si vincimus, illud Gens aliena dabit: gens scilicet altera victo, Non mea, quam volui, dominabitur altera mundo.
Calendae Septembres.
Tempore quo campi studiis operata iuventus (Felices animae nimium, bis terqve beati,
Qvorum ego magna fui pars saepius; ut redeam ad rem)
Tempore quo pubes, cui lege licentia venit,
Vixdum naturis bellum perdicibus infert,
Tres iuvenes (si vis, mihi nomina dicere promptum est) Metropolitani cupiunt invisere rura,
Ut possint ludoqve frui praedaqve potiri. Ergo tormentis instructi Mantonicis et
Pulvere nitrato canibusqve et grandine plumbi Tres simul in rheda fumumqve urbemqve relinqvunt. Qvid tamen a tergo dependet? Pera adeo ingens Ut credas caesis elephantibus esse paratam. Nunc mihi qui casus, qualis fortuna diei
Musa velim memores: nam certe magna volucrum, Magna fuit leporum strages. Postquam cumulata Usqve novem ad digitos tormenta fuere, per agros Ire procul madidos, dumeta per avia, sepes Atqve rubos, cauti dum spectant undique, perdix Ne forte in ramo lateat, ne sit lepus uda Sub cavea. At subito fossam dum transilit, unus Trossulus in foedas collo tenus incidit undas. Huc, precor, auxilium! Vestes et vita peribunt: Auxilium, comites. Sed cur dumeta moventur ? Ocius arma viri: lepus hac sub sepe latescit. Molliter adrepunt omnes: tormenta parantur; Intonuere aurae: qvom (parcite risubus) exit Triste cruentato de gutture vociferans sus. Iamqve viri fugiunt: fugientibus ecce anus instat A tergo, et multum leges fustesqve minata Ob laesam solidos cogit sex pendere porcam.
Sed qvid opus verbis ? qvis digne scribere possit Mustelae effugium, leporem quam quisque putavit, Qvotqve asini doluere, qvot exhibuere fenestrae Vulnera pulvereas nimium testantia vires? Ecce autem substant catuli, Sapphoque Catoqve: Hic volucrum bona turba latet: nunc ite, cavete, Praemia nunc longo capietis digna labore. Ite cito. Adcedunt taciti; fragor aethera terret : Euge viri: tandem dantur duo corpora leto: Aufugiunt volucres; pereunt Sapphoque Catoqve.
Interea Oceano ardentes submergere currus Sol properat, piceamque polo diffundere noctem. Iam redeunt iuvenes: redeuntibus obvius ultro Fit qvidam, emptorem insidiis inducere hiantem Callidus. Hic peram ingentem, quasi forte, gerebat Differtam grandi praeda, spolia ampla tenentem Sex volucres: qvos deinde ostentans: Ecce Calendis Dignum opus! en qui cuiqve decor! quam hic pinguis
Pectore! Nostrorum interea iecur urere livor: Multiplici inter se nutu signisqve loqvuntur: Mox quisqve (ah qvid non mortalia pectora cogis Ambitio?) alterius secretam dicere in aurem: Mercemur; dolus an virtus qvid in aucupe refert ? Ecce decem solidos: vin' tu? Adnuit ille. Beati Hi contra mercem adripiunt urbemqve requirunt Iactantes caesas volucres peramqve repletam. Turba coit mirata novos heroas; ut olim Saepe salutabat bellis laetata peractis
Roma duces, ita nunc, si fas componere magnis Parva, colit reduces ab agro vicinia cives. Deducunt clamore viros, factaqve corona Exspectant, inhiant. Effunditur in medium ingens Pera: sed effusam quae voces excipiunt? Heu
Ut semper gaudes, Fortuna, inludere rebus Humanis! Loqvar an sileam? Sex cernimus, ecce
Cernimus expositos, ingloria corpora, corvos! Fit clamor: condunt risusqve iociqve Calendas.
She is far from the Land where her young Hero
Stat procul a terra, qva tu, puer inclute, dormis, Stat tua solicitis culta puella procis : Frigida sed flentes oculos avertit, et illuc Mente fugit, carum qua tegit herba caput. Mox patria raptim promit testudine si qvae Audierat quondam carmina laetus amans: Nec cupida cernunt inhiantes aure catervae, Qvae canit, hanc sensim corde labante mori. Pro patria periit, qui vixerat omnis amori; Nil aliud caussae, cur superesset, erat. Nec patriae maerore brevi deflebitur heros; Nec mora quin puerum nympha seqvatur erit. Ponite, decidui qua lux monet ultuma solis Gloria sit reducis quanta futura dei:
Insula per fluctus risisse videbitur illi, Carior aerumnis insula facta suis.
Aut ab aqva fuit hac Veneri natalis origo,
Aut Venus hanc loto corpore fecit aqvam.
« PrécédentContinuer » |