The Twin Gods.

And all the people trembled,

And pale grew every cheek;
And Sergius the high pontiff

Alone found voice to speak:

The gods, who live for ever,

Have fought for Rome to-day!
These be the great Twin Brethren

To whom the Dorians pray.

Back comes the chief in triumph,

Who in the hour of fight
Hath seen the great Twin Brethren

In harness on his right.

Safe comes the ship to haven

Through billows and through gales,
If once the great Twin Brethren
Sit shining on the sails.

MACAULAY.

Juliet.

.
O God, I have an ill-divining soul;
Methinks I see thee, now thou art so low,
As one dead in the bottom of a tomb :
Either my eyesight fails, or thou lookst pale.

SHAKSPEARE.

а

Dioscuri.

Grande portentum stupuere vici:
Pallidum tota pavet urbe vulgus :
Pontifex solus tremulo profatur

Sergius ore.

Omne viventes superi per aevum
Hoc die Romae pepulere cladem;
Bina, qvae Dores venerantur, haec sunt

Numina Fratrum.

Dux redit claro celebris triumpho,
Qvisqvis ad dextram, medius duelli,
Aureis vidit nitidos in armis

Stare Gemellos :

Perque flabrorum pelagiqve motus
Sospes in portum redit illa navis,
Cui super malum gemino coruscant

Sidere Fratres.

K.

Julietta.

Φεύ· κακών πρόμαντίς είμι, κάπ' άκρων δόμων οράν δοκώ κλιθέντα σ' έν τύμβου βάθει νεκρόν τιν' ώσπερ, και πρόσωπον ωχρός εί, ει μη τόδ' όμμα τυγχάνει φηλούμενον.

C. T. N. The Rose.

As late each flower that sweetest blows

I plucked, the garden's pride, Within the petals of a rose

A sleeping Love I spied.

Around his brows a beamy wreath

Of many a lucent hue;
All purple glowed his cheek beneath,

Inebriate with dew.

I softly seized the unguarded Power,

Nor scared his balmy rest; And placed him, caged within the flower,

On spotless Sara's breast.

But when, unweeting of the guile,

Awoke the prisoner sweet, He struggled to escape awhile,

And stamped his faery feet.

Ah, soon the soul-entrancing sight

Subdued the impatient boy; He gazed; he thrilled with deep delight;

Then clapped his wings for joy.

Ρόδον.

Απαλόν λόχευμα κήπου, όσα φύεται γλύκιστα έδρεπον μέν εχθές άνθη: πετάλων δ' έσωθεν είδον ροδινών υπνώντ’ "Έρωτα. κροτάφοις μεν αμφιπλέξας στεφανίσκον είχε καλόν, πολυδαίδαλος, φαεινόν: υποπόρφυρος δ' υπ' αυτώ αλέαινεν η παρεία, γεγανωμένη δρόσοισι χερί δ' αύτ' έγωγε κούφη αφύλακτον ώδ' έμαρψα, κατά μέν σχίσαι φυλάξας μελιτουμένους ονείρους, ενί δ' αμβρότοισι κόλποις κατέθηκ' έμης Κορίννης. ότε δ', ου δόλον συνειδώς, ανεγείρεθ' ουπιχαρτός, εθέλων τότ' έκλυθήναι περιεστράφη το πρώτον, χαλέπαινέ τ', έμπαλαχθείς, χλιδανoσφύροις ποδίσκους μάλα δ' ώκα παιδός ήτορ κεχαρισμένον θέαμα παρέθελξεν ασχαλώντος: το δ' άρ' ώς ίδ', ώς ανέπτη υπό χαρμονής βαθείας, πτέρυγας δ' έσεισ ιανθείς. τίσι γάρ τέχναισι, φησί, τόδ' επηρεάτων επωδών

“And oh !” he cried, " of magic kind

What charms this throne endear! Some other Love let Venus find —

I'll fix my empire here.”

COLERIDGE.

Nähe des Geliebten.

Ich denke dein, wenn mir der Sonne Schimmer

Vom Meere strahlt;
Ich denke bein, wenn sich des Mondes Flimmer

In Quellen mahit.

Ich sehe dich, wenn auf dem fernen Wege

Der Staub sich hebt;
In tiefer Nadyt, wenn auf dem schmalen Stege

Der Wandrer bebt.

Ich höre did), wenn dort mit dumpfen Rauschen

Die Welle steigt;
Im stillen Haine geh' ich oft zu lauschen

Wenn alles schweigt.

Ich bin bei dir, du seyft auch noch so ferne,

Du bist mir nah; Die Sonne sinkt, bald leuchten mir die Sterne, wärst du da!

GOETHE.

Old Maxim.

Early to bed, and early to rise,
Makes a man healthy and wealthy and wise.