Primates, aut Metropolitas: Hos omnes pro-
creatos à magno Conftantino & Nicæna Synodo,
ideoque Papalia privilegia per posteriores Princi-
pes ac Synodos potuiffe contrahi, ampliari
transferri, exftingui, & jam Romæ per hærefim
effe penitus exftincta. Et hæc funt, licet hinc
indè varient, hodierna fchifmaticorum fomnia.
Ex his Provinciales Epifcopi fuis Metropolitis,
aut etiam Patriarchis vix dignantur obedire. Ita
error femper præcipitat in errorem, & miferan-
dam omnium rerum confufionem. Et ex hifce
deviis principiis præcipitatus etiam fuit Marcus
Antonius de Dominis, Archiepifcopus Spala-
tenfis.

nifi fortè confuso jam ordine rerum atque turbato, nec prima, nec fecunda, nec tertia Sedes debeat obferva ri, vel fufcipi fecundùm antiqua Statuta Majorum, &fublato capite, ut videmus, omnia membra vario inter fe compugnent certamine, fiatque illud, quod de populo fcriptum eft Ifrael; In illo tempore non erat Dux in Ifrael, unufquifque quod pla citum erat in oculis fuis faciebat. Qua enim ratione vel confequentia aliis fedibus defendendum eft, prima Beatiffimi Petri Sedi antiqua & vetufta reverentia non defertur, per quam omnium Sacerdotum dignitas femper eft roborata atque firmata, trecentorumque decem & odo Patrum invicto & fingulari judicio vetuftiffimus judicatus eft honor? Affirmat Alexandria & Antiochiæ Patriarchales cathedras Romanæ omninò coordinari, nequaquam folo præceffus, fed etiam Præfecturæ ac fubjectionis ordine, ideoque plenè fubjici ac fubordinari. Demonftrat hoc ex antiquiffima, &tus, Ecclefiam & Palatium occupans, ftatim fine quam & Apoftoli, & Patres, & ipfa etiam mora Pallium de altari beati Petri, nulla ad Ec- Nicæna Syodus firmavit, confuetudine, quæ clefiam Romanam babita reverentia, fibi adfumpfit. Alexandrinum fecundæ fedis Antiftitem non Erat audaciffimum facinus. Etenim de Sancti nifi à Romano Pontifice, aut ex ejus ad faPetri corpore aut altari fumere, ac fibi ipfi pal- ctam Relationem Refcripto femper permiîît julium imponere, est supremæ majeftatis character, dicari. Quod ipfum Gelafius conftanter incul- Epift. 3. cat in litteris ad Dardaniæ Epifcopos, ac in proprius foli Romano Pontifici. Hinc Romam evocatus fuit Radulphus à Pafchali fecundo Palitteris ad omnes Orientales, exftantibus apud Lib. 15. pa, pergitque laudatus Metropolita Guilielmus : Jacobum Sirmondum post appendicem codicis Theodofiani. Et adverfus iftius confuetudinis Cap. 12. Radulphus Romam perveniens, prima facie difficiles habuit ad Dominum Papam introitus, tamquam Ro- prævaricatorem Acacium pergit: An duæ funt mana Ecclefia perfecutor, & qui fingularem fedis Ecclefiæ, & duo Paftores? Abfit: Unus eft enim qui Apoftolicæ Primatum comminuere & infringere volue- fecit utraque unum, tollens de medio inimicitiarum rit, fedem æmulam contrà Romanam erigens & pa-parietem in corpore fuo. Et hic non folummodò rificans Ecclefiam, tanquam læfæ Majeftatis reus ab ingressu facri arcetur Palatii, & à Domini Papæ colloquio fufpenditur. Porrò tàm Dominus Papa, quàm univerfa Ecclefia erant procliviores ad hoc minum Patriarcham fumpta qualibet honefta occafione gravarent, ejufque adverfariis plurimum exhibebant favorem. Sufpectus enim eis habebatur admodum cò quod vir dives esset & magnificus, & fedem cui præerat, Antiochenam videlicet, Romanæ fubjace-Araretur compago corporis Chrifti, quæ ad unum ca

Ex eodem fonte fecundus occupatæ à Francis Antiochiæ Latinus Patriarcha Radulphus bibit iftud venenum, de quo fcribit in facri belli HiLib. 14. ftoria Guilielmus Metropolita Tyriorum: Radul Cap. 10. phus, non ab Epifcopis, fed à folo populo ele

ut Do

re dedignabatur, fed ei candem in omnibus parifica
re contendebat, dicens utramque effe Petri Cathe-
dram, eamque quafi Primogenitæ infignem præroga
tiva. Haud dubiè hæc à Schifmaticis Græcis do-
Aus aut fuafus fuerat Radulphus, qui cunctos
Patriarchas affirmant pares, & nullum alteri
præeffe aut fubeffe. Et hinc de illo ad meliora
converfo pergit Guilielmus: Radulphus refignato
Pallio, quod de altari Antiochenæ Ecclefiæ fua fibi
fumpferat auctoritate, in injuriam, ut dicebatur,
Apoftolicæ fedis, & Cardinalibus tradito, aliud ei,
fumptum de corpore beati Petri, more folemni per
Priorem Diaconorum traditur.

Devia principia in tractatu adverfus Acacii
Conftantinopolitani Epifcopi audaciam infigni-
ter præfocavit Sanctus Papa Gelafius. Alexan-
drinæ Ecclefiæ intrufum invaforem Petrum
Mogum
, quem fub pœnitentiæ fuco recon-
ciliatum in throno ftabilire tentaverat Acacius,
multis oftendit non nifi à Romana Ecclefia po-
tuiffe vel damnari vel abfolvi, & dat rationem:
Secundæ fedis Antiftitem nec expellere quifpiam, nec
revocare fine prima sedis assensu vel potuit vel debuit,

fe fupremum, fed & fuum Vicarium Paftorem fanxit effe unum. Hinc fingularia Sancto Petro per Evangelium facta promiffa enumerat idem Pontifex, atque profequitur: Quare ad Petrum tam frequens Domini fermo dirigitur? Nunquidnam reliqui Sancti ac beati Apoftoli non erant fimili virtute fuccincti? Quis hoc audeat affirmare? Sed ut capite conftituto, fchifmatis tolleretur occafio, & una mon

put gloriofiffima dilectionis focietate concurreret, ut una effet Ecclefia, cui fideliter crederetur, unaque Domus unius Domini, & unius Redemptoris, in qua de uno Pane & de uno Calice nutriremur. Sine uno Episcopali capite non poffe effe unam Ecclefiam, & in iftam dignitatem Sancto Petro Apoftolo femper fucceffiffe & fucceffuros Romanos Epifcopos, pluribus illic oftendit Gelafius. Et iftam fuifse perpetuam atque immobilem omnium olim Græcorum Patrum fidem fuo loco demonftrabitur. Quapropter Eufebiana factio, quæ Chriftianorum Hierarchiam fecuit in trium Patriarcharum Ariftocratiam, & illius fectatores hodierni Græcorum fchifmatici, qui ipfam in quinque Patriarcharum & aliquot Primatum Exarchorum æqualem ac ultrò citroque independentem Autocephaliam dividunt Ecclefiæ unitatem manifeftè lacerant, inducunt Acephaliam, & Conftantinopolitanum prævaricantur fymbolum, in quo profitemur unam Ecclefiam.

Conftantinopolitanus tamen Patriarcha dudum habuit aliquos univerfalis fuper alios Græ

corum

Ixandrinus Joachimus in datis Alberto Comiti Leuvvenftenio teftimonialibus litteris fe titulat Judicem orbis terræ. Et in memorato opufculo Nilus Theffalonicenfis Epifcopus omnes generatim Patriarchas affiduè vocat Epifcopos univerfales. Nempè per fuas diœcefes. Et hoc dumtaxat fenfu Joannes fecundus affumpfit, Joannes quartus refumpfit titulum, & ipforum fucceffores continuarunt; ufque ad Photium. Et iterum à proximo hujus fucceffore Stephano, ufque ad Michaelem Cerularium. Hi duo effe prætenderunt totius Chriftianitatis univerfales Epifcopi. Et licet rem apud fuos etiam fchifmaticos amife rint, titulum tamen fucceffores pertinaciter retinuerunt. Porrò dum ab ipfis titulum iftum non quæri affirmat Theodorus Balfamon, infigniter imponit. Multa ipforum pro ifto titulo adversùs Romanam Ecclefiam contumacia longè aliud altiffimè clamat.

rum fedium territoriis, in quibus hæc prærogativa non eft, crucium fixiones in templis concedere. Stauropegia feu crucium in Ecclefiis aut Monafteriis fixiones funt figilla exemptionis, quam apud Græcos facere poflunt foli Patriarchæ. Lucet ex

Borum Patriarchas, ac ipforum Dioecefes potefta-, tis characteres, quos Photius & Michael Cerularius plurimùm firmaverunt. Primum characterem, utique ipfum titulum univerfalis Epifcopus, adducit in opufculo de Patriarcharum juribus Theodorus Balfamon. Romano & Alexandrino Papæ feu Avi, Conftantinopolitano & Hierofolymitano Archiepifcopi, foli Antiocheno affirmat propriè attribui titulum Patriarchæ. Mediorum fæculorum Gręci diftinguunt Archiepifcopos & Metropolitas. Archiepifcopi apud illos funt folo honore & titulo Metropolitæ, qui fine poteftate nomen habeant, & nullum fibi fubditum fuffraganeum : Qui paffim nomen iftud adepti fint fectione Provincia. Nihil rei dabat titulus nifi exemptionem à vero provincia Metropolita. Porrò Conftantinopolitanus ab Heracleenfi, Hierofolymitanus fuit ita exemptus à Metropolita Cæfareenfi. Hinc in Patriarchas evecti titulum retinuerunt. Uterque nullum unquàm habuit Alterum memoratæ poteftatis characterem adsuffraganeum, nifi pofterior fub Latinis Regi- ducit idem Theodorus in opufculo de Chartophygibus. Pergit Balsamon: Volebam dicere, quamo- lace & magno Defenfore Conftantinopolitanæ brem Papa Romanus appelletur univerfalis Papa, fi Ecclefiæ: Chartophylax defcribit & dat Patriarchamiliterque Conftantinopolis Archiepifcopus, universa- lia Stauropegia per univerfum propè terrarum orbem, lis Patriarcha, cum reliqui Patriarchæ, licet ejuf- ac multarum urbium Ecclefiaftica capita transfert in dem fint ordinis, appellationis, & bonovis, ita pro- primi capitis Regiam. Et in compendiario Legum clamari non foleant. Sed quando Papam Romanum delectu Imperator Leo fapiens: Omnium Metromalus ille ambitionis genius à reliquorum fanctiffimo-poleon, Epifcopatuum, Monafteriorum & Ecclefiarum Patriarcharum cætu avulfit, & in Occidentem rum cura & judicium ad proprium Patriarcham fpedumtaxat coarctavit, cum interim videam Conftantiat, Conftantinopolitano autem licet etiam in alianopolitanum nullo fe Papæ privilegio ornantem, ideoque ftant pedes ejus in rectitudine. Ne fubfcriptiones quidem fuas magnificas facit tanquàm Pater univerfalis, licet à nobis ita vocetur & celebretur. Affirmnat olim folos Romanum & Conftantinopolitanum fuiffe titulatos univerfales Epifcopos ac Patriarchas, nunc autem illum excidiffe ob fchif ma & hærefim, ideoque titulum manfiffe foli Conftantinopolitano. Aliis Patriarchis numquam competiffe. Hinc etiam in opere de matrimonialibus quæftionibus fcribit Matthæus Monachus: Hac de re tractatum fuit tempore Imperii Ifaaci Angeli, tribus Patriarchis in Concilio præfentibus, Univerfali, Antiocheno, & Hierofolymitano.vilegium laudatur à Leone Philofopho, certum Per antonomafticè pofitum univerfalem intelligit eft non dumtaxat Michaele Cerulario, fed Conftantinopolitanum. Et in formularum, qui- etiam Photio efse antiquius, ideoque vetuftifbus Conftantinopolitanus folet ad alios Patriar- fimam confuetudinem, non fchifmaticam ufurchas aut Epifcopos fcribere, notitia ille femper pationem. Eft avitæ Monafticæ libertatis fufolus titulatur univerfalis. Et reverà foli, quibus perftes veftigium. Quod enim olim Monachi Joannes fecundus dedit exordium, Regiæ civita- ad fuum Dioecefanum non adftringerentur, fed tis Patriarchæ pro ifto fuperbiæ titulo cum Roma- pofsent quemvis fibi eligere Epifcopum, fuo na Ecclefia litigarunt. Et de profecto Hierofoly- loco oftendetur. Ita fuit ufque ad Chalcedomam, ac alios tres Patriarchas ibidem reperiente nenfem Synodum. Hæc ad impediendas, quas Hieremia habet defcripta per Emmanuelem tunc ab Eutychianiftis Monachis paffi fuerant Malaxum Hiftoria: In unum collecti quatuor Pa- Syrorum Epifcopi, barbaras violentias fanxit triarche liturgiam celebrarunt. Deindè diebus ali omnia deinceps Monafteria fuo diœcefano Equot apud Ecumenicum Patriarcham Hieremiam pifcopo in omnibus fubefse. Conftantinopoliconfumptis, fingult thronos fuos repetiverunt. So- tanus Patriarchatus infigniter ibidem eft firmalum Hieremiam appellat Ecumenicum. Exftat tus & augmentatus, atque ita videtur ejus Pain Turco-Græcia. Ibidem habes Joachimi Ale- triarcha fefe excepifse ab obfervantia iftius Caxandrini, Joachimi Antiocheni, & Germani nonis, & perrexifse in Epifcopum eligi à quibuf Hierofolymitani Patriarchæ litteras, qui omnes cumque per Orientem Monafteriis. Et quia femfibi figunt altos titulos, at nullus aut feipfum per phylacteria fua ampliare ftuduit, tandem aut fuum collegam, nifi folum Conftantino- cæpit femetipfum illis etiam obtrudere atque politanum, titulat Ecumenicum. Attamen Ale- præficere. Et à Monafteriis perrexit ad Ecclefias,

lite

, quam adversùs Naupacti Metropolitam, aufum in fuffraganeis Parochiis cruces figere, movit Artenfis Epifcopus. Etenim à Germano fecundo Patriarcha obtinuit hanc fententiam: Stauropegiorum, quæ funt per diœcefim, foli Patriarchali Amplitudini relictum eft privilegium Metropolitanorum autem nemini. Exftat in Jure Græco-Romano. Et quia iftud Patriarchæ pri

1

Lib. 6.
Cap. 10.

ni Hierarchia everti cunctam dignitatem fui Pa triarchæ, qui fine aliqua faltem per omnes Orientis Ecclefias poteftate nullatenùs poffit dici Ecumenicus feu univerfalis. Ita per fchifma in fratres Cadmæos demutati Græci fefe mutuo roferunt, momorderunt, ac tandem abfumpfe

runt.

Tertiam univerfalem Conftantinopolitani Epifcopi poteftatem adducit in laudato Legum compendio Leo Philofophus: Sedes Conftantinopolitana, quam Regia exornat, Synodorum fuf

fuffragantes, controverfias in aliis fedibus motas_ad hujus notionem referri præcipiunt. Laudat ejus circa Stauropegia univerfalem poteftatem, & adjungit: Neque hoc folùm, fed & controverfias in aliis sedibus exortas dirimere ac dijudicare poteft. Videtur loqui ex nono & decimo feptimo Chalcedonenfibus Canonibus, qui cunctas Clericalium apud Epifcopum, cunctas Epifcopalium caufarum primas inftantias mandant agi apud Metropolitæ Synodum, atque adjungunt: Quod fi adversus Provincia Metropolitam Epifcopus vel Clericus babet querelam, petat aut Primatem Diœcefeos, aut Sedem Regiæ urbis Conftantinopolitanæ, & apud ipfam judicetur. Nicolaus primus Papa per Dicecefeos Primatem intellexit Romanum Pontificem, atque ita ab iftis Canonibus ftabiliri credidit Romanas appellationes. Alii intelligunt quemvis Orientalem Exarchum aut Patriarcham: Cenfent cunctis Orientalibus Epifcopis & Clericis permitti alternativam, qua vel ad fuum Exarchum aut Patriarcham, vel certè ad Epifcopum Conftantinopolitanum poffint appellare. Ve rùm hæc opinio caret fundamento. Quòd enim. Alexandrini aut Antiocheni Patriarchatus Cle-. ricos aut Epifcopos ad Conftantinopolitanum Patriarcham provocare permiferit Antiquitas, nulla oftendit confuetudo, nullus Canon, nullum exemplum. Proindè per Diœcefeos Primatem intelliguntur tres Autocephali Primates, quibus omnem avitam auctoritatem circumfcribere, & Conftantinopolitani Epifcopi plenum jugum injicere nolens Synodus introduxit iftam appellandi alternativam.

Præfertim quod omnia hæc exempta loca Pa-, triarchæ penderent Canonica, feu annuas penfione. Et hinc Epifcopi frequenter ac potenter intercefserunt adverfum has exemptiones, adeo ut præfatus Patriarcha Germanus tandem emiferit hoc Edictum : Mediocritas noflra Regionum Fol. 236. Antiftitibus talium jure cedit. Omnia, præter peregrinorum, exempta monafteria reddidit Epifcopis. Habes Edictum in tertio libro juris Græco-Romani. Et de Ephefiorum Archiepif copo, Imperatoris Michaelis Palæologi Confeffario, & magno Patriarchæ Joanni Vecci ad-fragiis Prærogativam obtinet, quibus divinæ Leges verfario Ifaac fcribit Georgius Pachymeres: Ifaac ftuduit fuo juri fubjugare loca jurifdictioni Patriarchæ refervata in cuncis per Orientem Diœcefibus, ita ut ea tantum facra loca, quæ intrà unam urbem Conftantinopolim fita effent, ordinariæ poteftati Patriarchæ fubjecta remanerent, quæ extrà urbem essent, fubjacerent auctoritati illorum Præfulum, qui Diccefes, ubi erant illa pofita, Epifcopali auctoritate gubernarint. Et pergit: Prodiit Imperatoria Novel la, qua decernebatur, ut quæ ubicumque vel cujufque modi loca vel monafteria Patriarchæ uni fubjecta eatenus cenfebantur, ea deinceps Epifcopis, quorum illa propria Diœcefes effent, jure ordinario fubjacerent. Addebatur Decreti ratio: Per abufum videri, & contra facrorum Canonum auctoritatem attentatum id, quod ex longo hactenus tempore facitatum fue rat, ut nempè Patriarchæ Conftantinopolitano ultrà fines Dioecefis propriæ jus competeret. Exemptio eft revera fupremus poteftatis actus, qui proindè extrà territorium non valet exerceri. Et omninò adverfatur Chalcedonenfi Canoni. Ifaac fola urbica Monafteria volebat manere Patriarchæ. Etenim Conftantinopolitana, uti & Romana, Parochia concluditur civitatis muro: Foris nullam habet Parochialem Ecclefiam, fed fola quædam vicina Cemeteria aut Monafteria. Ifaac volebat etiam intra Patriarchalem Dioecefim nulla effe exempta Monafteria. Et eft omninò confecutus. Quod verò ex proprii quæftus cu. piditate hæc ille moverit, difertè fcribit Pachymeres, & pergit: Quod qui dicebat, non intelligebat eripere Se Patriarchæ titulum Ecumenici quippè quem concluderet urbe Conftantinopoli, nec faltem ei concederet Diœcefim, quanta & qualis cutvis etiam vulgari tribuitur Epifcopo. Quod nempè vulgares paffim Epifcopi præter civitatem ha beant forenfe territorium. Uerùm id tum quidem nihil penfi habens Ifaac, & in lucri parte numerans oblatam occafionem gratificandi quomodocumque amicis fuis Epifcopis, quos multos offendebant ifte in propriis Diœcefibus exceptiones locorum fubtractorum propriæ ipforum poteftati, ac Patriarchæ auctoritati fubjectorum, & paffim contendebant non plus juris Conftantinopolitano in alienas Diœcefes, quàm cuique ipforum effe in Conftantinopolitanam. Cum collegis Epifcopis Ifaac fectabatur fupra memoratam à Theodoro Balfamone fententiam, quæ omnes Epifcopos affirmat effe jure Divino pares per omnia ac fupremos, ideoque nullum fubeffe alteri; at verò Georgius Pachymeres, utpotè magnæ Conftantinopolitanæ Ecclefiæ Cruciger & magnus Defenfor, vidit ab ifto errore peffimo induci Acephaliam, & cum om

,

A fuo Epifcopo Clericum, aut à fua Synodo degradatum Epifcopum duodecimus Antiochia Canon mandat non efse moleftum Augufto Principi, fed refugere ad majorem Synodum. Sui prævaricatorem immobiliter firmat in inflicta degradatione, & præfcribit ab omni audientia. Sextus Conftantinopolitani Concilii Canon rigorem eft moderatus. A Provinciæ Synodo damnatum Epifcopum mandat non ad Principem, nec ad Generalem totius Chriftianitatis, fed ad fui Patriarchæ aut Exarchi Sy. nodum appellare: Ab hac damnatis permittit recurri ad Principem, & generalem ab ipfo Synodum poftulari. Nempè pro iniquæ damnationis auxilio confugientes ad fe quofcumque Epifcopos folebat admittere Princeps, & ipforum caufas Regiæ civitatis Antiftiti ac per ipfum ex advenis Epifcopis collectæ Synodo delegare. Indignum & Ecclefiaftice Hierarchie adverfum judicarunt hoc laudatæ Synodi. Reverà enim

indi

Lib. 7.
Ind. z.

ore Sacerdos Atticus, antiqua Legatos hæreticorum
confutando fide? De qua tunc impia corda, quamvis
fe obducta tegerent velamine forme, Judicii & taci-
te tulerant tormenta repulfæ. A Romanis Ponti-
ficibus damnatæ, Italia ejectæ, & generalem Sy-
nodum poftulantis factionis caufam ex Principis
delegatione retractavit in fua Synodo Atticus,
firmavit Romanum Judicium, & ab omni ulte-
rioris audientiæ fpe ad perpetuam pœnitentiam
profcripfit. Ex quo lucet, quòd non folas Orien-
talium Patriarcharum, fed etiam Romani Ponti-
ficis fententias Conftantinopolitanus Epifcopus
retractaret,

indignum erat omnium non dumtaxat Provincia-
lium, fed etiam Patriarchalium Synodorum de
gravioribus caufis judicia fubmitti uni Conftan-
tinopolitano Epifcopo, per ipfum ac variarum
gentium paucos illi affidentes Epifcopos retracta-
ri, & quandoque etiam reformari. Hinc dam-
natum à fui Patriarchæ aut Exarchi Synodo
Epifcopum Conftantinopolitani Patres permife-
runt quidem recurrere ad Principem, attamen
non ut Conftantinopolitani, licet infigniter exal-
taffent, Antiftitis, fed generalis Synodi implo-
raret Judicium. Verùm hanc claufulam non ob-
tinuerunt. Etenim Augufti Principes perrexe-
runt damnatorum Epifcoporum admittere quere;
las, & Regiæ civitatis Epifcopo ac ejus ex adve
nis Collegis Synodo delegare. Ita Gabadii &
Agapii, de Boftrenfi apud Arabes Metropolita-
no Epifcopatu contendentium, caufam Arca-
dius Auguftus delegavit Nectario, qui laudatæ
Synodo adfuerat, Conftantinopolitano Epifco-
po, & hic ipfam, haud dubiè judicatam anteà à
Flaviano Antiochiæ Patriarcha, retractavit. Et
licet non tantùm hic Flavianus, fed etiam Ale-
xandrinorum Patriarcha Theophilus adeffet,
Synodo præfedit. Quod Photii Tyrii & Eufta-
tii Berytenfis Epifcopi, de Metropolitica per
primam Phæniciam poteftate contendentium,
caufam Imperator Theodofius delegarit Anatolio
Conftantinopolitano Antiftiti, & hic cum mo
dica ex advenis Epifcopis Synodo retractarit,
monftrat quarta actio Chalcedonenfis. Nullo
Canone fulciebantur, & à variis Metropolitis,
præfertim Patriarchis, improbabantur iftiufmodi
Synodi, ideoque ab his moti gloriofiffimi Judi-
ces quæfierunt: An Synodum appellare oporteat Con-
ventum Epifcoporum, qui in Regia civitate diverfan-
tur? Et poft varia variorum Epifcoporum Ref
ponfa Anatolius novit hoc unum adducere: Te-
nuit confuetudo. Et hæc adeò permanfit, ut de fi-
mili, in qua profanum univerfalis Epifcopi titu-
lum fibi affumpferat Joannes Jejunator, Synodo
ad Eufebium Theffalonicenfem ac alios Illyrici
Epifcopos fcripferit magnus Gregorius: Pelagius
Decessor nofter omnia Gefta iftius Synodi, præter illa Exponitur Apoftolica Legatio Cardinalis

de

Epift. 60. quæ illic de caufa Gregorii Epifcopi Antiocheni funt babita, valida omninò diftrictione cassavit. Criminalem iftius Gregorii caufam latiùs exponit Eva

Cpa. 1.

grius Epiphanienfis. Datum de ipfa à tali Joan

Verùm facris Canonibus adeò adverfabatur hæc confuetudo, ut de delegata fibi per Imperatorem Arcadium caufa Alexandrini Patriarchæ Theophili fcripferit ad Sanctum Innocentium Pontificem Sanctus Joannes Chryfoftomus: Nos fcientes Leges Patrum, & Theophilo honorem habentes, etiam fuper hac re ejus litteras, oportere in quibufque Provinciis fua negotia tractari, transmontanofque ad noftra judicia non trahendos fortiter detrectavimus, ne caufam fufciperemus judicandam. Et ipfe & Theophilus proteftati funt fimiles delegationes adverfari Nicænis Canonibus. Interim Principum violentia firmavit morem: Et ipfum in fuo Legum compendio laudat Leo Philofophus. Non ipfum, fed ipfius dumtaxat fidelem ufum in Attico & Syfinnio probarunt Sanctus Celeftinus Pontifex, Profper & Auguftinus. Ipfum Romana Ecclefia diffimulanter ac difpenfatoriè toleravit. Et ex ipfo non probari aut firmari univerfalem Conftantinopolitani Patriarcha fuper alios Patriarchas poteftatem, rectè affirmat, & non penitùs malè demonftrat Nilus Cabafilas Archiepifcopus Theffalonicenfis.

CAPUT XVI.

Humberti.

DE hac Legatione fcribit Lambertus Schafna

nis Conftantinopolitani Synodo Judicium ma-
gnus Gregorius affirmat à Pelagio fecundo fuiffe
probatum. Quare ipfos etiam Patriarchas permi-
fit Pelagius per iftas Synodos judicari. Et de
damnatis à Romana Ecclefia, ac ad Imperato-politanum & Patriarcham evocafset, & illi Prima-
rem Theodofium provocantibus Pelagianis fcri-
bit ad Neftorium Conftantinopolitanum Epifco-
pum Sanctus Pontifex Celeftinus: Atticus tuus
Anteceffor eos ita perfecutus eft pro Rege communi, ut
eis nec ftandi quidem illic copia tribueretur. Quod
ipfum addit factum ab Attici fucceffore Sifinnio.
Exponit in tertio adversùs Julianum Pelagiani
ftam libro Sanctus Auguftinus: Chrifti exercitus
debellavit Celeftium apud Conftantinopolim, tam
longè à regionibus Africanis. Et in carmine de In-
gratis Sanctus Profper: Quid loquar & curam,
magna quam geffit in urbe Conftantinopoli docto bonus

burgenfis: Fredericus, frater Godefridi An. 1053.
Lotharingiæ Ducis, Romanæ Ecclefiæ Archidiaco-
nus, Conftantinopolim Apoftolica functus Legatione
abiit. Indicta Synodo cum Imperatorem Conftantino-

من

tus fui Majeftatem vindicantes, dicto obtemperare
dedignarentur, egreffus urbe, fandalia sua more
Apoftolorum publicè fuper eos excuffit. Quo facto tan-
tum terrorem omnibus Conftantinopolitanis incuffit, ut
Imperator & Patriarcha cum Clero & populo fequenti
die, facco & cinere obvoluti, ad eum procederent, &
Apoftolicam auctoritatem in eo proni in terram_adora-
rent. Et Sigebertus Gemblacenfis: Leo Papa per
Epiftolam ad Imperatorem Conftantinum fcriptam ani-
mum ejus fibi concilians, Apocrifarios fuos Humber- An. 1054.
tum videlicet, Cardinalem Epifcopum Sylva candi-
da, Petrum Amalphitanorum Archiepifcopum, Fre-

dericum