An, 767:

infrà Hic Papa Humbertum Delphinum fecit Pa-1 teft folus Pontifex. Et effe antiquiffimum privi-
triarcham Antiochenum, & in Fefto Nativitatis Do-legium demonftrat in litteris adverfus Timo'
mini, quod fuit in Sabbatho, ipfum promovit ad
tres facros Ordines. In prima Miffa galli cantus or-
dinat ipfum in Subdiaconum, in fecunda Missa ortus
diei ordinavit ipfum in Diaconum, in Summa Missa
in Sacerdotem. Et eodem die ipfe Delphinus Mif-
Sam celebravit. Et poft octo dies ipfum Papa confe-
cravit Epifcopum. Et iterum: Eodem anno de
mandato ejufdem Papæ Domnus Bertholdus Epifco-
pus Ecclefia Eyftetenfis in Afcenfione Domini ad qua-
tuor minores Ordines eft promotus, in Vigilia proxi-
ma Pentecoftes in Subdiaconum, & Sabbatho qua-
tuor temporum fequenti in Presbyterum ordinatus,

theum Elurum, Alexandrinæ fedis invaforem
fcriptis ad Leonem Auguftum Orthodoxa Ægy
pti Synodus: Timotheus neque regulas Patrum
neque fanctiones Ecclefiafticas mente percipiens, Or
dinationes effecit Epifcoporum fimul & Clericorum.
Utique mox poft fuam facrilegam confecratio-
nem. Ipfum arguit, quod & violaffet Cano-
nes, ac Romani Epifcopi privilegium ufurpaf-
fet. Exftat laudata Epiftola poft Synodum Chal- Ep. 22.
cedonenfem. Et in fua Canonum Collectione
habet Fulgentius Ferrandus; Unus Epifcopus Epi. Cap. 6.
fcopum non ordinat, excepta Ecclefia Romana. Er
go & circa Subdiaconos poffit eadem Ecclefia
habuiffe fingulare privilegium. His verò, inquit
Dominus Jacobus Hallier Epifcopus Cavalonen-
fis, repugnant tum Hoftienfis, tum alii veteres
Canonifta, Romanarum confuetudinum periti, qui
Summum Pontificem nullos ex facris Ordinibus extra
tempora conferre folere adfirmant, imò nec decere
ipfum ea in re communem legem ab aliis fervatam

poft octo dies eft in Epifcopum confecratus. Rectè
dicit laudatus Monachus: Contra confuetudinem
in Ecclefia fervatam. Ejufmodi enim Ordinatio
eft vitium, quod in Pfeudo-Papa Conftantino
notat Marianus Scotus: Toco Dux Nepefine Civi-
tatis Paffinus Pafchalis Germanum fuum
Conftantinum Laicum fecerunt Papam, & commi-
nando injuftè Georgio Epifcopo, compulerunt eum,
orationem Clericatus eidem Conftantino tribui, fic-prævaricari.
que Clericus factus eft. Et alia die, fecunda feria
Subdiaconus, & Diaconus illucefcente eodem die à
prædicto Episcopo factus eft. Et Dominica fequenti
Pontifex eft confecratus. Ex quo lucet fententiam
illam, quæ Romanum Pontificem adfirmat nul-
lis ad faciendas Ordinationes temporibus alliga-
ri, tunc fuiffe ignotam. Cunctis enim generali-
bus, licet ex caufis difpenfare & moderari
poffit, Ecclefiæ Canonibus se adftringi, Roma-
ni Pontifices fuere femper profeffi.

Refpondeo privilegium iftud effe omninò antiquum. Etenim Subdiaconatus olim non fuit major, ac in multis Latinis Ecclefiis nec Sacer Ordo. Et omnia de Ordinationum temporibus antiqua Decreta loquuntur de folo Presbyteratu ac Diaconatu. Epifcopatum omni Dominica diei, Subdiaconatum ac alios inferiores gradus permittunt prioribus fuis temporibus. Hinc item liber Pontificalis folemnibus temporibus nullas adfcribit Subdiaconorum promotiones. Quod nempe ipfos in quavis ad minimum Dominica facere poffet Pontifex & confueviffet. Urbanus fecundus Subdiaconatum primus fecit effe majorem Ordinem, ideoque & ejus collationem primus ad folemnia tempora adftrinxit. Adftrinxit folos inferiores Epifcopos, non feipfum, nec fuos Succeffores. Hi omnes perrexerunt Subdiaconos in quavis Dominica confecrare. Sic communis totius Latinæ Ecclefiæ mos ac lex cœperunt effe fingulare Romani Episcopi privilegium.

DIS

S. LEONIS NONI
ACTIS

Adverfus Schifma Michaelis Cerularii Pa-
triarchæ Conftantinopolitani.

CAPUT PRIMUM. Exponitur Photii Patriarchæ, qui Schifma hoc inchoavit, exitus.

N Joannes octavus Pontifex
miferandi Schifmatis turbu-
lentum Auctorem, & Con-
ftantinopolitana Cathedra
adulterum invaforem Pho-
tium ab irreparabilis degra-
dationis vinculo prudenter
folverit, & contra rigidifli-
ma Antecefforum fuorum Nicolai primi & Adria-
ni fecundi, necnon totius octava Synodi Decre-
ta reddiderit laudatæ Cathedræ, eruditi viri cer-
tant, & adhuc fub Judice lis eft. Certè egit ifta
valdè infeliciter. Petulco, cui multæ litteræ
fuerunt quafi arma in manu furiofi, ingenio an-filentium, Malè itaque ab illis, Græcis Schifmati-
fam dedit & fomenta in Ecclefiafticam Hierar-
chiam & Catholicam Chriftianitatis pacem libe-
rè fine frono infaniendi. Et homo infaniit quo-
ufque vixit Imperator Bafilius. Quin & opti
mum Principem per maligniffimè confutos adu-
landi dolos circumfcripfit in fua adverfus Roma-
nam ac omnem Latinam Ecclefiam mendaciffi-
mas calumnias, adeò ut Stephanus fextus Pon-
tifex fuerit compulfus & Legatos & litteras mit-
tere Conftantinopolim, & Bafilium de Photio
docere. Legationis fucceffum exponit authenti-

ca octave Synodi appendix: Hec Epiftola missa
quidem eft ad Imperatorem Bafilium, fed vita fun
dojam parente, Leo Bafilii filius eam accepit. Qui
cum vim & audoritatem Epiflole perfpexiffet, pef
fimis Photii artibus deprehenfis, fubitò cunctos veri-
tatis Sacerdotes, à Photio damnato acerbè divexa-
tos, revocavit, ejectoque Tyranno Photio, qui per
vim thronum invaferat, Stephanum Germanum fuum
in Patriarchio collocavit.

Hæc verba laudat in-libris de Occidentalis &
Orientalis Ecclefiæ Concordia Leo Allatius, &
adjungit: Neque quid interim evenerit Photio, L. 2 chi
Hiftorici tradunt, fed equè ac de mortuo altum eft

cis, afferitur in communione Romanæ Ecclefiæ objif
fe. Numquam enim abfolutus & receptus in gradum
rediit, etiamfi id non abnuiffet Joannes Pontifex-
Agit adverfus Auctorem libri de exordio Hærefis
apud Latinos, qui ejectum ab Imperatore Leone
Sapiente Photium adfirmat Romam appellaffe
& acceffiffe, fuiffe iftic oculatum varii abusus
ac erroris inspectorem, reftitutum in fedem, &
ad propria reducem dictos abufus & errores
Synodaliter damnaffe. Alii Schifmatici gar-
riunt Romanam Ecclefiam errores iftos recan-

taffe

igitur facinorum memoria, & à laudata Stepha-
ni Pontificis Epiftola excitatus Imperator Leo,
& Photio & Theodoro Synodalem proceffum fe-
gella & excæcationem damnavit, illum ad per-
cit in palatio ad fontem, & hunc ad publica fla-
petuam pœnitentiam in Monafterio Armenio
rum. Quæ latiùs exponunt Leo Grammaticus,
Georgius Cedrenus, & Michael Glycas.

taffe ob Photii auctoritatem, & perpetuam cum
illo communionem foviffe. Hæc funt recentio-
rum Græculorum fomnia, quæ eruditè iftic refu.
tat laudatus Allatius, & quæ necdum nata du-
dum anteà præfocavit authentica octave Synodi
appendix: Photius quadraginta quinque annis ad
bodiernum ufque diem palam anathemate feritur à
Leone Papa quarto ufque ad Formofum. Nam an-
nos undecim anathematizatur fæcularis Laicus
tamquam qui cum Gregorio Syracufano exauctorato &
anathematizato communicaret. Et alios triginta
quatuor, poftquam facris initiatus eft. Etenim Leo
Pontifex, & Benedictus, & Nicolaus Gregorium
propter varias caufas anathemate damnabant. Ubi|vit Juftinianus, & plurimis fanitatum miraculis

verò Photius à damnato confecratus eft, cum propter alia ipfius facinora, tum quod facris effet à Gregerio initiatus, anathematizatur à novem Romanis

De fontis Palatio fcribit laudatus Cedrenus: Fol. 988.
fignem ad Aureum in Conftantinopolitano fub-
Imperator Bafilius condidit Palatium ad fontes. In
xit Magnus Imperator Leo, reparavit & orna-
urbio fontem Deiparæ Virginis Bafilicam exftru

clarificavit divina clementia. Etiam tempore
Schifmatis. Ad hanc ergo Bafilicam illuftre Pa-
latium erexit Bafilius: Nam pleræque nobiliores

Pontificibus, Leone, Benedido, Nicolao, Adria-apud Conftantinopolim Ecclefiæ habebant adjun

20, Joanne, Marino, Adriano altero, Stephano, Formofo. Exiftimo Photium ufque ad Formofi Pontificatum fupervixiffe, atque ita à cunctis iftis Pontificibus, ipfum aut damnantibus, aut ejus ab Imperatore Leone ejectionem omninò comprobantibus, fuiffe anathematizatum, ac in anathemate defunctum. Et hinc in Formofum multa fingunt pofteriores Græculi, quo noviffima in Photium fententia credatur effe parvi ponderis.

cta Palatia. Et paternum opus dilexit filius Leo,
atque ita in ipfo exercuit judicium in Photium
& Theodorum. De eadem Ecclefia & Palatio
fcribit Hiftoria Turcica: Inde venitur ad deci- Ca. 200.
mam fextam, videlicet Selybriæ portam, quæ à
prifcis porta aurea nominabatur, & porta fontis,
Nam extra portam hanc eft hodie fons, qui aureus
fons à Græcis antiquo nomine dicitur, celebris in co-
rum Hiftoriis, quæ fæpè numero de Palatio fontis
mentionem faciunt, & de Templo Deiparæ Virginis
ad fontem. Edificia nunc diruta funt, fundamen-
tis adhuc exftantibus & ipfo fonte, quem hodie Græ-
corum vulgus aureum fontem appellat, & invifere
magno concurfu confuevit certo anni tempore, velut
Deiparæ Templum adhuc incolume ftaret .

Quod poft factam à Leone ejectionem Hiftori.
ci de Photio deinceps taceant, eft omninò ve-
rum. Ejectionis modum defcribit Leo Gram-
maticus: Leo Imperator Andream Domefticum Scho
larum una cum Joanne Agiopolita viro litteris præ-fi
ftantiffimo mandavit, qui Ambone Ecclefiæ confcen-
fo,& caufis in Photium Patriarcham lectis, thro-
no fe abdicare coegerunt, & in Armeniorum Mona-
fierium, Bordi dieum, detruferunt. Fratrem etiam
in Patriarcbium induxit, qui imminentibus Chrifti
Natalitiis Patriarcha confecratur à Theophane He-
raclejenfi, primæ poft Patriarcham Sedis Epifco-
po, & à reliquis Præfulibus. Utique à Theophani. Et in libro de originibus Conftantinopolita-

S.

fteria habuit Conftantinopolis. Nam quod illic LS. C. 4.
Etiam variarum gentium Ecclefias & Mona-
Gothorum Ecclefiam Sanctus Joannes Chryfo, L. 8. c. 5.
ftomus ædificaverit, teftantur Theodoretus &
Hermias Zozomenus. Et ex illo præfertim tem-
pore gentis iftius Epifcopus fpectare cœpit ad jus
& confecrationem Epifcopi Conftantinopolita-

nis fcribit Georgius Codinus: Monafterium Roma
five Romani condidit tempore Leonis Macelæ Hæmon
quidam Patritius Romanus. Ibi enim in urbem ve-
niens habitavit. Uti Roma plura Græca, ita
Conftantinopolis habuit plura Latina Monaste-

ne Heraclejenfi Epifcopo, Europe Metropo-
lita ac totius Thracice Diœcefios Exarcho,
ad quem de jure fpectat Conftantinopolitani Pa-
triarchæ confecratio. Et ita notatur Photius,
qui à Gregorio Syracufa Archiepifcopo, & qui-
dem damnato ac anathematizato, fe permiferatria & Templa. Nam & Michael Cerularius
confecrari. Addit laudatus Grammaticus: An-1
dreas Domefticus & Stephanus Magifter, à Theoda-
To Santabareno contumelias quondam paffi, infidias
deindè in ipfum machinati, suggesserunt Imperato-
ri Photium Patriarcham & Theodorum Santabare-
num ex Photii Patriarchæ confanguineis aliquem con-
ftituere Imperatorem confiliatos. Nec accufatio ca-
rebat fundamento. Nam & ipfe Imperator Leo
à circumfcripto per Photii calumnias patre fuo
Bafilio fuerat paffus carcerem, & de vita pericli-
tatus. Ad Schifma fuum firmandum Photius
omninò cogitaverat Bafilii genus perdere, &
Imperium in fuum fanguinem derivare. Et ad
hafce machinas fuerat ufus ifto Theodoro, ne-
quiffimo Monacho, & magicarum artium infi-
gniter perito, aut certè graviter fufpecto. Et
quo hic auctoritatem haberet, ipfum ille crea-
verat Metropolitam Euchaitarum. Ab horum

dum Schifma cœpit, claufit feu Ecclefiaftico in-
terdicto fuppofuit omnes Latinorum Ecclefias.
Et Conftantinopolitana per Sanctum Flavianum
adverfus Eutychetem Synodo interfuit atque
fubfcripfit Theodorus Presbyter & Archimandrita
Monafterii Ægyptiorum. Etiam Jacobus Diaconus
& Archimandrita Syrorum. Sic & Armeniorum
fuit iftic Monafterium, & in ipfo Photium clau-
fit Sapiens Leo ad perpetuam pœnitentiam. Vi-
detur fuiffe tenue & anguftum. Vix enim no-
tum eft nifi ex hac Photii captivitate. Et
eandem gratiam huic haud dubiè fecerit Leo
Imperator, quam relegato & excæcato Santa-
bareno factam fcribit Leo Grammaticus: Poft
annos aliquot placatus Imperator Theodorum reduxit
in urbem, & ex nova Ecclefia Annonam perci
pere decrevit. Et adjungit: Idem Santabarenus
fub Conftantino & Zoa ejus Matre defunctus eft.

De

De Photii morte omnes tacent. Conftantinus,
ultimus Leonis Sapientis filius, poft fratrem
Alexandrum, regnavit cum Zoa Matre annis
quatuordecim, à decimi Chriftiani fæculi anno
nono ufque ad vigefimum fecundum. Porrò For-
mofus Pontifex federe cœpit noni fæculi anno
nonagefimo primo, atque ita dudum mortuus
eft ante Santabarenum. Stephanus Patriarcha,
licet Photii difcipulus & Diaconus Syncellus,
fratri tamen Leoni conftanter adhæfit, fuitque
infigniter orthodoxus. Et fic omne Schifma fuit
exftinctum.

Verum his obftare videtur Synodalis acclama-
tio ad tomum unionis poft Schifma ob quartas
Imperatoris Leonis Philofophi nuptias. Græcæ
difciplinæ tenax Patriarcha Nicolaus Myfticus
Principem excommunicarat, hic autem Lati-
nam difciplinam fciens provocarat Romam, cau-
fam illic evicerat, ejecit Nicolaum, à Succeffo-
re Euthymio fuit abfolutus, atque ita inteftino
ac duro Schifmati dedit anfam. Alii enim Ro-
mano, quod Auguftis Juftiniani legibus fulcie-
batur, Decreto, alii Epifcopi ac Monachi ad-
hærebant nupero Imperatoris Bafilii Edicto,
damnanti ac irritanti iftas nuptias uti adverfas
Evangelicæ legi. Leonis filius ac Succeffor Con-
ftantinus Porphyrogenitus repofuit Nicolaum
Patriarcham, difcordantes Epifcopos compofuit,
& famofum, nobis in jure Græco-Romano cu-
ftoditum à Joanne Leunclavio, edidit unionis

tum facinus plares effe infipientem Hærefim, ac ab ipfa everfam Chriftianitatem blaterabant; Patriarche Euthymii, qui Leonem communioni reddiderat, nomen radebant è fuæ Ecclefia tabulis, ac etiam à Polyeucti, quod nomen iftud admififfet , communione averfabantur. Adeò unionis tomus unionem non fecerat. Hanc ergo & inter defunctos & inter vivos tandem perfecit Sifinnius, & quidem, ut aliqui non fine fundamento afferunt, damnando Romanam Ecclefiam, & Photii caufam refumendo. Hic enim eft qui Encyclicis Photii in Romanam ac omnem Latinam Chriftianitatem calumniis præfixit fuum nomen, fua Patriarchali auctoritate denuò fparfit per omnem Orientem, atque ita viam ftravit Michaeli Cerulario. Hinc ergo & Photii nomen inferuit præfatæ acclamationi.

CAPUT II.

Exponuntur Michaelis Cerularii natales,
Epifcopatus, mores, & finis.

tomum. Et ad ipfum facta Synodalis acclamatio Michael quintus genere & cognomento Pà

phlago, ingreffus eft Imperium undeci

mi Chriftiani fæculi anno trigefimo quinto, tenuitque ad quinque ferè annos. Et tunc primam de Michaele Cerulario mentionem facit Georgius Cedrenus Hoc tempore adverfus Imperatorem con

habet hæc verba: Ignatii, Photii, Stephani,
Antonii, Nicolat, Euthymii, Stephani, Trypho
nis, Theophylacti, Polyeucti, & Antonii, ortho-
doxorum Patriarcharum, æterna fit memoria. Et
Nicolaus Patriarcha, & Imperator Conftantifpiratum eft, Principibus facinoris Michaele Ceru-
nus fuerunt infigniter orthodoxi, & tamen Pho-
tium honorarunt uti Collegam, atque ita nequit
ille in Schifmate, degradatione, atque exilio
effe defunctus.

lario & Joanne Macrempolita aliifque civium baud paucis. Ec infrà: Vigefima die Februarii, indicione undecima, Alexius Patriarcha rebus bumanis excedit. Ei fufficitur die Annuntiationi fefto Michael Cerularius, qui vixerat Monachus, ex quo cum Orphanotrophus ob paratas infidias relegaverat. Michael igitur fuit natione Conftantinopolitanus, familia illuftris, fpiritu inquietus, rebellis in Principem, ac non propria voluntate profeffus, fed ob pœnam compulfus ac detrufus in Monafterium. Fuerat mortis reus. Perpetuæ

Refpondeo acclamationem iftam non effe fa&tam fub dicto Principe & Patriarcha. Lucet ex fubjecto ad laudatum tomum Scholio. Hæc quidem gefta funt ab Imperatoribus iftis olim rerum potitis. Utique Leone Philofopho, ac ejus filio Conftantino. Nunc verò ex Patris & Filii & Spiritus Sandi benevolentia & gratia, Sacerdotes atque Monachos, jam ante nonaginta annos ob pre-poenitentiæ fpe eft vitam lucratus. Et hinc in dictam caufam & occafionem à fe invicem divulfos, fereniffima Majeftas à Deo coronatorum Imperatorum nofirorum Bafilii & Conftantini conjunxit & univit, unamque generalem & Apoftolicam Ecclefiam effecit. Quamobrem prædicandi, & magni faciendi veniunt, qui opus tam gratum Deo, & tam magni momenti ad exitum perduxerunt. Myftici Nicolai degradatio, ac natum inde Schifma contigerunt anno Domini nongentefimo fecundo aut tertio, unionis tomus prodiit anno ejufdem fæculi vigefimo, Bafilius & Conftantinus Imperium feptuagefimo feptimo, Sifinnius fecundus Patriar chatum iniit anno nonagefimo quarto, fcribit

que

de ipfo Georgius Cedrenus: Sifinnius diffi dium propter quartas nuptias dudum ortum fuftulit, concordia facta. Fuerat horrenda difcordia. Sapientis Leonis à Romana Ecclefia proba

fententia, qua illum excommunicavit, Cardinalis Humbertus, San&ti Leonis noni ad Impe• ratorem Conftantinum Monomachum Legatus, pofuit hoc elogium: Michael folo bumano timore babitum Monachorum adeptus. Et adjunxit: Abufeus Patriarcha, Neophytus. Monachi enim, præfertim iftiufmodi, non minus quàm fæcula res funt merè Laici, ideoque gradatim per nonica interftitia promoveri debent, & non nifi per abufum poffint ftatim in Diaconos aut Pref byteros, ac præfertim in Epifcopos promoveri.

Ca

Promotus fuit Michael in Patriarcham undecimi fæculi quadragefimo tertio, undecimo Benedicti noni Pontificis, fecundo anno Conftantini Monomachi Imperatoris Conftantinopolitani. Fuit hic infigniter orthodoxus, atque ita claret etiam Michaelem fuiffe tunc in

tegræ

morem afferens, & oportere his uti novum quoque
Archiepifcopum: Nam inter Sacerdotium & Regnum

tioforibus ampliùs fortaffe & magis colendum Sacer-
dotium. Et huc in antiquo Latini ac Græci Dia-

Michaelem Cerularium pofteriorem fub Imperio Mono-
machi dicimus Papam ex commemoratione dypticho
rum deleviffe, quod ambiret indui coccineis cal-
ceis, & Romanus Pontifex impediret cum ille
folus haberet facultatem illis fe ornandi, nec fas ef
fet aliis Patriarchis boc facere. Verùm Latinus il-
le labitur in tempore. Nec enim fub Conftanti-
no Monomacho, fed fub Ifaacio Comneno illud
Michael attentavit, atque ita nequit hic fuiffe
fons & origo conceptæ à Cerulario adverfus Pa-
pam iræ & Schifmatis. Certè fub Ifaacio, quod
ipfum elevaffet ad Regnum, præfumebat omnia,
que fub Conftantino nec cogitaffet. Græci, qui
purpureos compagos negat à Michaele affumptos,
in eodem Dialogo lapfus eft longè gravior: Joan-
nis enim Scylitze in hac re teftificatio eft irre-
fragabilis.

tegræ famæ, & de ejus recta fide non dubitatum.
Nec enim Orthodoxus Princeps Hæreticum aut
Schifmaticum, vel de fimili lepra fufpectum,nihil intereffe, vel admodum parum, & in rebus pre-
Regia fua, quæ vigebat Conftantinopoli, no.
minatione exaltaffet. Per decem annos ille oc-
cultavit peffimam mentem: Nec nifi quinquage-logo, refpicit Latinus Interlocutor: Sed nos
fimo tertio iftius fæculi anno cœpit in Romanam
ac omnem Latinam Ecclefiam infanire. Etenim
ifto ipfo anno ad Petrum Orthodoxum Antio-
chia Patriarcham refcripfit Sanctus Leo nonus:
Porrò quod à nobis caufas divifionis univerfalis
Ecclefiæ compatiendo requiris, fatemur tuæ reli-
giofe Sollicitudini nos adhuc, Domino miferante
firmiffimè retinere vinculum fandle Unitatis, nec
videmus nos alicubi incurrisse damnum Schifmatis
quos integritas concordia, & plenitudo Ecclefia-
fice difcipline indefinenter regit. Ifto, inquam,
anno promotus in Patriarcham Petrus confe-
crationem fuam ex avita confuetudine retule-
rat ad Sedem Apoftolicam, ejufque fupplica-
verat confirmationem. Hac occafione etiam
rogaverat Pontificem, an novello huic Schifma-
ti Romana Ecclefia dedifset aliquid occafionis.
Periit aut latet Petri Epiftola. Interim tota San-
&ti Leonis Refponfio clamat Schifma tunc fuiffe
novellum. Exftat ejufdem Petri ad Michaelem
Cerularium hæc Epiftola: Prætereà ipfe quoque
fum teftis irrefragabilis, & alit mecum plerique
ex Ecclefiafticis Primatibus, fub Beatiffimo Patri
archa Antiocheno Domino Joanne Pontificem Ro-
manum, Joannem & ipfum nuncupatum, in fa-
cris dyptichis commemorari. Et ante quadraginta
&quinque Conftantinopolim appellens fub Beate
memorie Patriarcha Sergio jam dictum Papam inter
facra Miffarum folemnia cum aliis Patriarchis comme-
morari audivi. Quomodo verò pofteà ejufdem com-
memoratio fuerit erafa, & quam ob caufam, ignoro
Nempe Michael Petrum ad Schifmatis focieta-
tem & radendum Papæ nomen follicitarat,
ac refpondit Petrus novellas effe has lites, & le-
gitimam ipfis deeffe caufam, aut fanè hanc à fe
ignorari. An Michael fit primus hujus Schifma-
tis Auctor, fuprà eft difputatum. Quidquid fit,
ipfum rectè ac paffim vocatur Schifma Michaelis
Cerularii.

Verùm quid fibi volunt hæc Michaelis verba, Oportet his uti novum quoque Archiepifcopum? Cur fe, qui tunc quatuordecim annis federat Patriarcha, titulat novum Archiepifcopum? Refpondeo refpicere ad excogitatum olim à Schifmatis auctore Photio, etiam à fe refumptum commentum, quod afferit Papalia Privilegia adnecti Imperialibus, ideoque jam dudum Roma migrasse Conftantinopolim. Etenim etiam Michael fe afferere coepit Patriarcham Ecumenicum, non per fuas dumtaxat Dioecefes, fed per omnem fub Cœlo orbem : atque ita & novum Archiepifcopum. Quod nempe in veterem Romani per privilegiorum translationem degradati Archiepifcopi locum noviter fucceffiffet. Hinc nova, per Photium numquam tentata, audacia affumpfit purpureos compagos, foli Augufto Principi & fupremo totius Chriftianitatis Pontifici privativè proprium ornamentum . Hinc etiam de Michaele Palæologo, magno Duce, ac impuberibus Imperatoris Joannis Lafcaris Præfe&to, ideoque totius Imperii modeQuam perduelli in fuos Superiores fpiritu fue- ratore, nec non & de Arfenio Patriarcha fcribit rit Michael, demonftrat ejus non folum in Mi-Georgius Pachymeres: Palæologus ante omnes L. I. c.26. chaelem Paphlagonem, fed etiam in Imperato-longiffimè proceffit obviam, nihil ad fummam tum errem Michaelem Stratioticum rebellio. Quod ga Patriarcham, tum erga facrum Collegium venecum fuis cognatis & Theodoro Patriarcha Antiocheno ipfum dolosè Imperio ejecerit, nem Conftantinopolim impleverit cædibus & rapinis, ac Ifaacium Comnenum intruferit in Imperium, pluribus oftendit Georgius Cedrenus. Et de iftius Ifaacii Imperio pergit Joannes Scy. litza: Patriarcha inexplebili benevolentia fretus Imperatoris, contra ipfum elatus eft, non petitionibus modò & admonitionibus utens, fi quando ali eujus rei & pro aliquo indigeret, verùm fæpè minimè voti compos propter frequentes & odiofas petitiomes minas & abfurdas increpationes adhibebat, ac nifi pareret, Imperit amiffionem minabatur, vulgare & tritum hoc dictum proferens,ego te condidi, furne, ego & te dejciam. Aggreffus eft etiam cocco tincta induere calceamenta, antiqui Sacerdotii bunc Chrift.Lupi Oper.Tom IV.

om

rationem fibi reliqui faciens. Quippe qui pedibus,
incedens, correptimanu muli, quo Patriarcha ve
hebatur, habenis eum ufque intra Palatium Re-
gum præjens duxit. Papæ dumtaxat debitum Stra-
toris officium exhibuit Patriarcha. Et de Andro-
nico Comneno, jam Imperatore defignato,
quod coram Papa Theodofio Tiaram depofue-
rit, atque in genua ad equi illum vehentis ungu-
las ceciderit, teftatur in Alexio Manuelis Com-
neni filio Nicetas Choniates, & adjungit:
Paulò poft affurgit, & Patriarchæ plantas deofcula-.
tur. Dum Barlaamus Gyracenfis Epifcopus & Cap. 12.
Gregorius Palamas de Divino Chrifti Domini
in monte Tabor transfigurati lumine difcepta-,
rent, Joannes Patriarcha cum fua Synodo non
convenit in eandem fententiam, fuit in degrada-
tio-