Eodem anno mira Secla tam virorum, quam mulierum, venit Aquifgranum de partibus Alemanniæ &afcendit ufque ad Hannoniam feu Franciam, cujus talis erat conditio. Utriufque fexus bomines illudebantur à dæmonio, ut tam in domibus quam in plateis, & in Ecclefia fe invicem manu tenentes duAnn. 1374 cerent choreas, & in altum faltarent, nomina quædam dæmoniorum nominantes, nec ullam cognitio nem in hujufmodi choreis nec verecundiam propter adftantem populum habentes. In fine verò chorizationis ita circa pectoralia torquebantur, ut nifi mappulis lineis à fuis amicis circa ventris medium fortiter ftringerentur, quafi furiosè clamarent fe mori. Tandem Leodii per conjurationes, fumptas de illis quæ ante baptifmum in cathechifmo fiunt, à dæmonio liberabantur, & fanati dicebant visos fe tempore faltationis immerfos in flumine fanguinis, & propterea Je in altum faltaffe. Vulgus Leodit dicebat plagam illam populo contigiffe, quia male erat baptizatus

An. 1074

maximè à Presbyteris Concubinariis. Qua de cauSa propofuerat vulgus infurgere in Clerum, iifque trucidatis bona eorum diripere, nifi Deus de remedio per conjurationes prædictas providiffet. Ita multis in locis Clericorum Caftitas fuit reftaurata.

21

per dies folum viginti, atque hinc de fucceffore
Sancto Leone nono ante Brunone Epifcopo
Tullenfi, ac ejus Remenfi Synodo fcribit ma-
gnum Belgii Chronicum: Ubi Presbyteri uxorati, Fol. 113,
perfuafione Hugonis Abbatis Cluniacenfis, à Catho-
licorum congregatione & Ecclefiis eliminati funt.
Etiam à Sancto Petro Damiani, adhuc Eremita,
ejufque libro Gomorrhiano fuiffe permotum opus,
ipfe in datis ad illum laudatoriis litteris Pontifex
profitetur. Ejus Decretum, quod fæpe & in
Conciliis, & per Legatos, & per Epiftolas inno-
varit, laudat in litteris ad Rudolphum Sueviæ &
Bertholdum Carinthia Ducem Gregorius fepti-
mus. Ipfum refert atque innovat Romana Ni-
Presbyteri, quem fcit Concubinam indubitanter ha-
colai fecundi Synodus: Ut nullus Miffam audiat
ipfa fancta Synodus hoc Capitulum fub Excommuni-
bere, aut fubintroductam mulierem. Unde etiam
catione ftatuit dicens: Quicumque Sacerdotum, Dia-
conorum Subdiaconorum, poft Conftitutum Beata
memoriæ Prædecefforis noftri Sanctiffimi Pape Leonis
de caftitate Clericorum, Concubinam palam duxerit,
vel ductam non reliquerit, ex parte Omnipotentis
Dei, authoritate Beatorum Apoftolorum Petri &
Miffam non cantet, neque Evangelium vel Epifto-
Pauli ›
præcipimus & omnino contradicimus, ut
lam, aut Miffam legat, neque in Presbyterio ad
divina officia cum iis, qui præfatæ Conftitutioni obe-
dientes fuerint, maneat, neque partem ab Ecclefia

Quartum argumentum prodit Lambertus
Schafnaburgenfis, dicens de Sigifrido Archiepi-
fcopo Moguntinenfi Archiepifcopus fciens non
parvo conftare operam hanc, ut tanto tempore inoli-
tam confuetudinem revelleret, atque ad rudimenta
nafcentis Ecclefiæ fenefcentem jam mundum reforma-fufcipiat, quo ufque à nobis fententia super hujuf-
ret. Erat omninò antiqua confuetudo, de qua
ad Theoduinum Leodienfem Epifcopum Grego-

modi procedat.

Leonis ergo de folis Presbyteris Decretum Ni

L2.Ep.61. rius feptimus: Inolevit ex taciturnitate Paftorum.colaus ad Diaconos & Subdiaconos extendit.
Dormientibus enim hominibus, folet inimicus
peffima zizania in Ecclefiæ agro ac tritici medio
fuperfeminare. Quare de talibus confuetudini-
bus reftè in Synodo Turonenfi dixit Alexander
tertius: Diuturnitas temporis non minuit peccata,
fed auget.

Cap. 1.

L.I. Ep.3.

L.2.Ep.45.

Quod ipfum in fua Romana Synodo fecit Ale-
xander fecundus. Imitati funt Stephanum deci- L.4 Ep.3
mum, de quo in litteris ad Kunibertum Tauri-
nenfem Epifcopum fcribit Sanctus Petrus Damia-
ni: Papa Stephanus, qui zeli Phinees emulabatur
ardorem, omnes Clericos Roma, qui poft interdi-
dum Pape Leonis incontinentes exftiterant, de con-
ventu Clericorum & Choro Ecclefiæ præcepit exire,
ut quamquam relictis feminis per pænitentiæ fe la-
menta corrigerent, tamen quia fandto Viro inobedien
Exponuntur Leonis Noni, Gregorii celebranda Miffe licentiam de cætero non fperarent.
tes fuerant &de Sacrario ad tempus exirent, &
Septimi contra has fordes

F

CAPUT VII.

Decreta

&

من

Hic ergo primus Leonis Decretum ad omnes Cle-
ricos extendit. Quam extenfionem laudat &
Bertholdus Presbyter Conftantienfis. Et tunc
Eda hæc licentia fine frono cucurrit ufque
facta eft divina illa in Apoftolici mandati con-
ad Gregorium fextum Pontificem longè opti-
temptorem Romanum Presbyterum, habitan-
mum, fed quem Henricus fecundus Imperator
tem prope Bafilicam Sanctæ Cæcilia vindicta.
tamquam Simoniacè intrufum deportavit in Ger-
De Sancti Leonis Decreto pergit ibidem laudatus
maniam, optimas ejus intentiones fruftrans, at-
Damiani: In plenaria planè Synodo fanctæ memo-
que ejus in locum impofuit Clementem fecun- fæminæ intra Romana mænia reperirentur Presbyte-
ria Leo Papa conftituit, ut quæcumque damnabiles
dum, antea Suigderum Epifcopum Bambergen,ris proftitutæ, ex tunc & deinceps Lateranenfi pa-
fem. Aliquot dumtaxat menfibus hic fedit, non
folum nomine, fed & re Clemens nimium, ideo-
que ad illum, Principis juffu priùs acriter à fe
exftimulatum, fcripfit desperans Sanctus Petrus
Damiani: Quid juvat Sedem Apoftolicam de tenebris
ad lucem remeasse, fi nos adhuc in iifdem tenebris re-
manemus? Nos fperabamus quod tu effes redemptu-
rus Ifrael. Ejus autem fucceffor Damafus fecun-
dus, antea Poppo Brixinenfis Epifcopus, fedit

Ann. 1057,

Cap.43.
Cap. 3.

latio adjudicarentur ancilla. Eandem Romanarum
focariarum pœnam laudat ad millefimum quadra- Ann. 1049.
gefimum nonum annum Hermannus Contractus. Cap. 5.
Erat poena juftissima, isti mulierum fæci olim
etiam inflicta per tertiam & quartam Toletanam
Synodum, & per primam Hifpalenfem. Et hinc
Decretum iftud , non in Rhemenfi uti vult
magnum Belgii Chronicum, fed in Romana aut
Vercellenfi Synodo factum oportuit: etenim

Rhe

Rhemenfis, non quadragefimo nono, fed quin-
quagefimo poft millefimum anno fuit celebrata.
Et in ipfa laudatum Decretum non reperitur. Et
cur Gallicana Synodus definiret de Presbyteris
Romanis?

Notanda funt Petri Damiani de Stephani deci-
mi Decreto verba: Omnes Clericos Rome. Palam
afferunt in folos urbis Clericos ftatuiffe. Quod
ipfum de Leonis Decreto affirmat Hermannus
Contractus, & hinc de illo ad Cunibertum Tau-
rinenfem Epifcopum pergit laudatus Damiani :
Quod falutare ftatutum, æquitatis juftitiæque ple-
niffimum, nos etiam per omnes Ecclefias propagan-
dum effe decernimus, quatenus percepto prius Apo-
folice Sedis edicto unufquifque Epifcopus Ecclefiæ
fuæ vindicet famulas, quas in fua parochia depre-
benderit facrilega Presbyteris admixtione fubftratas .
Aquitatis fcilicet jure, ut quæ facris Altaribus ra-
puiffe fervorum Dei convincuntur obfequium, ipfe
boc faltem Epifcopa per diminuti fui capitis fup-
pleant famulatum. Hæc prima extenfio fuit ad
folos Clericos Italiæ. Factam fuiffe à Nicolao
fecundo, per laudatum Petrum inftigato, fcri-
Annesbit Bertholdus Conftantienfis. Et hinc eundem
et 1061. Petrum, jam Cardinalem Epifcopum Oftiensem,
ad extenfionis hujus executione purgandam Am
brofianam Ecclefiam, Mediolanum cum amplif
fima poteftate legavit Alexander fecundus. Me-
diolanenfis Ecclefiæ filium, ac Ambrofianis ube-
ribus fublactatum affirmat fe natus Mediolani
Pontifex, ideoque charitatem hanc fuis civibus
à fe impendendam. Sua iftic Acta fingulari libro
Petrus defcripfit, & inter alias fuas fanctiffimas
conftitutiones reliquit illic hunc articulum: Pref
byter, Diaconus ac Subdiaconus, fæminam ad
fornicandum palam retinens, donec in culpa manfe-
rit, nec officium faciat, nec Ecclefiæ beneficium ha
beat, qui vero non retinet, & eventu ex humana
conditione ceciderit, poftquam manifeftum veraciter
fuerit, fufpendatur ab officio tantum,
donec per
pænitentiam fatisfecerit. Hoc effe exiftimo Decre
tum, cujus caufa Petrus nimiæ in fornicatores
Clericos indulgentiæ à quibufdam accufatur. Et
reverà ab avito Ecclefiafticæ difciplinæ rigore ad-
modum recedit iftud Decretum. Temporis cala-
mitas coegit ad difpenfationem iftam, neque
quid fanctius fperari permifit aut imperari. Ejus
pro hoc Decreto adverfitates collige ex Epiftola
Ls.Ep.16 ad Landulphum Clericum Mediolanenfem: Me-
diolanenfis civitas in feditionem versa repentinum
noftrum minabatur interitum. Pro effroeni fua foe-
ditate pertinaces Clerici commoverunt populum,
fuaferuntque optimum Petrum tamquam novæ
legis Pfeudo-prædicatorem lapidari. Et hinc à
meliori, quam jurata folemniter profeffione fir-
mari Petrus curarat, vita in priftinas fordes funt
poft breve intervallum relapfi, ajentes profeffio-
nem fuiffe metu extortam, ideoque non tenere.
Adductarum ab ipfis rationum fucos nervosè Pe-
trus in laudata ad Landulphum Epiftola refutat.

Et hæc quidem omnia Decreta fuerunt directa ad folos Clericos. Quod à Cardinali Heldebrando, qui poftea fuit Gregorius feptimus, inftigatus Nicolaus fecundus tandem addiderit Prefbyteri, Diaconi, aut Subdiaconi palam conju

gati aut concubinarii, non audiri Miffam, vel alia
Divina officia, feu ulla percipi Sacramenta, te-
ftatur Bertholdus Conftantienfis, Dicit à Nico-
lao mandatum folis Italis, ac poftmodum ad
omnem Ecclefiam à laudato Gregorio extenfum.
Decretum exftat in Romana Nicolai Synodo:
Ut nullus Miffam audiat Presbyteri, quem fcit con-
cubinam indubitanter babere, aut fubintroductam
mulierem. Hoc à fe addi dicit ad Decretum Leo-
nis noni. Quod ipfum in prima fua plufquam
centum Epifcoporum Romana Synodo confir-
mavit atque innovavit Alexander fecundus. Gre
gorianæ extenfionis feriem edicit Marianus Sco- An. 1074
tus: Hildebrandus, qui & Gregorius Papa, de-
crevit præcepto Petri Apoftoli & Sandi Clementis

Canonibus Patrum per bannum Dei, Petri &
Pauli, & fuum, Synodali judicio multorum Epifco
porum contra dicens interdixit Presbyteris,
Diaconibus, omnibufque Clericis uxores habere, &
omnino cum fæminis habitare, nifi cum eis, quas
regula vel Nicaena Synodus conceffit. Unde & de
prædicta Synodo Legati Papæ miffi ad Henricum Re-
gem Romanorum, id eft, duo Epifcopi, cum Regi-
na ejufdem Regis matre, & univerfali Synodo, co-
ram Rege, communi omnium Epifcoporum interdi-
dlu, feminas fepararunt à Clericis, & maximè à
Presbyteris. Pergit ad annum fequentem : Plures
Clerici fub fententia interdicli Apoftolici libentius esse
voluerunt, quam feminis & uxoribus carere. Sed
ut per alios caftigarentur, decrevit Synodica Legatio-
ne etiam hoc anno, ut nullus Chriftianus audiret Mif-
fam conjugati Presbyteri. Quod multi Apoftoli-
cam excommunicationis & degradationis fenten-
tiam fpreverint, contumaciter perfeverantes &
in facrilego conjugio & in Ecclefiaftico ministe-
rio, teftantur etiam Sanctus Petrus Damiani, An. 1075.
Lambertus Schafnaburgenfis, ac Simeon Dunel-
menfis. Et hæc contumacia Nicolaum fecun-
dum, Alexandrum fecundum, & Gregorium
feptimum compulit procedere ad iftud pofterius
Decretum. Addit laudatus Simeon omnium
iftorum cum fuis uxoribus Sacerdotum fempiter-
nam damnationem fuiffe Bofoni militi divinitus
revelatam.

Incognitus Gregorii adverfum rebelles Apologus ex ejus ad Othonem Conftantienfem Epifcopum litteris refert Decretum: Nos juxtà auctoritatem Sandorum Patrum in Synodo fententiam dedi- Cap. I. mus, ut hi qui in crimine fornicationis jacent, Miffas celebrare, aut fecundum inferiores ordines minifrare altari non debeant. Statuimus etiam, ut fi ipfi contemptores fuerint noftrarum, imo Sanctorum Patrum Conftitutionum, populus nullo modo corum officia recipiat, ut qui pro amore Dei & officii digni tate non corriguntur, verecundia fæculi & objurgatione populi refipifcant. Ipfum etiam refert in suis Annalibus Rogerus Hovedenfis; Gregorius Pa pa, Servorum Dei Servus, per totum Italicum Regnum & Theutonicum debitam Sando Petro Obedien. tiam exhibentibus Apoftolicam Benedictionem. Så qui funt Presbyteri, Diaconi, Subdiaconi, qui ja cent in crimine fornicationis, interdicimus eis ex parte Omnipotentis Dei, & authoritate Sancti Petri, introitum Ecclefiæ, ufque dum emendent & pœn teant. Si qui autem in peccato fuo perfeverare maluén Aa. 1975.

rint

1074

23

rint, nullus veftrum ad officium corum aufcultare Baptifmus fcilicet & Chrifma, Corpus & Sanguis præfumat, quia benedictio illorum vertitur in maledionem, & oratio in peccatum. Similem Decreti Chrifti, fiant Spiritu sancto latenter operante, eorumformam refert Simeon Dunelmenfis. Non funt dem Sacramentorum effectum feu per bonos seu per tamen ipfum, quod latet aut periit, Synodale Spiritus fanclus myfticè illa vivificat, nec meritis bomalos intra Dei Ecclefiam difpenfentur. Tamen quia Decretum, fed litteræ ejus executrices. Aliud no ipfuper ejus de hac re Decretum laudat Lambernorum Difpenfatorum amplificantur, nec peccatis An. 1074. tus Schafnaburgenfis: Hildebrandus Papa decremalorum attenuantur unde eft bic qui baptizat. pit, ne quis omnino ad Sacerdotium admittatur,fis tempore fancta Ecclefia graviori Schifmate fciffa Ex qua re grave oritur fcandalum, ut nullius bærequi non in perpetuum continentiam vitamque cœlibem fit, his pro juftitia, illis contra juftitiam agentibus, profiteatur. Aliud item extat in quinta ejus Romana Synodo Si quis Epifcopus fornicationem porrò continentiam paucis tenentibus, aliquibus eam Presbyterorum, Diaconorum, feu Subdiaconorum, caufa quæfius jactantiæ fimulantibus multis incontinentiam perjurio, aut multipliciori adulterio precibus vel pretio interveniente, confenferit, vel commiffam fibique compertam authoritate fui officit gentibus contra facros Ordines, fe ab omni Eccle. cumulantibus, ad hoc hac opportunitate laicis infur non impugnarit, ab officio fufpendatur. fiaftica fubjectione excutientibus, laici facra myfteria fordido humore aurium pro facro Oleo & Chrifmate temerant, de his difputant, infantes baptizant, utentes, in extremo vite Viaticum dominicum & ufitatum Ecclefiæ obfequium fepulturæ à Presbyteris conjugatis accipere parvi pendunt, decimas Presby teris deputatas igne cremant, & ut in uno cætera perpendas, laici corpus Domini à Presbyteris conju gatis confecratum fæpè pedibus conculcaverunt, fanguinem Domini voluntariè effuderunt, & multa alia contra jus &fas gefta funt in Ecclefia, & bac profanis novitatibus plebem ab Ecclefiaftica difcioccafione multi Pfeudo-magiftri exurgentes in Ecclefia plina averterunt Quæ omnia verbo tenus ad eundem annum fcribunt Matthæus Parifienfis Radulphus de Diceto, & Thomas Walfinga menfis.

Rectè Marianus Scotus ait Gregorii Decreta ex Patrum Canonibus proceffiffe. Etiam Lambertus Schafnaburgenfis affirmat fuiffe conformia antiquorum Canonum inftitutis. Quod ipfum in Epiftola ad Lucium, Sancti Juventii, Ticinenfis Præpofitum, multis oftendit Urbanus fecundus. Agunt in illos, adverfum quos in litteris ad Sanctum Annonem Colonienfem Archiepifcopum fcribit ipfe Gregorius: Novit Fraternitas tua, quia præcepta hæc non de noftro fenfu exfculpimus, fed antiquorum Patrum Sanctiones, Spiritu fanéto prædicante probatas, officii noftri neceffitate in medium propalamus, ne pigri fervi fubeamus periculum, fi Dominicam pecuniam, quæ cum fœnore repofcitur, fub filentio abfcondamus. QuamL2.Ep.67. quam buic fanctæ Romanæ Ecclefiæ femper licuit, femperque licebit contra noviter increfcentes exceffus nova quoque Decreta aut remedia procurare, quæ rationis & authoritatis edita judicio, nulli bominum fas fit refutare. Quidam Scioli, Hincmarum Remenfem fecuti, garrivere Romanum Pontificem obligari ad fervandos Canones, nihil nifi ex antiquis Canonibus hauftum poffe præcipere ideoque nova hæc, Gangrenfi Canoni & longiffimæ confuetudini adverfa, Gregorii Decreta effe nullius ponderis. Reponit ipfe Decreta fua effe omnino haufta ex ifto fonte: Addit Romanam Ecclefiam ad iftam haufturam non obligari. Lege Authoris incogniti, quandoque tamen cefpitantis, pro Gregorio Apologiam. Gangrenfem Canonem fupra explanavi .

.

من

?

Eodem fcrupulo laboravit Lucius, Sancti Jur
ventii apud Ticinum Præpofitus, exiftimans
Decreta hæc adverfari Sancto Auguftino, adver-
fus Donatiftas conftanter tradenti Chriftiana Sa-
cramenta à profanis intra Catholicam commu-
nionem miniftris non pollui, & per Sanctos ac
per impios tradita aut confecta effe æquè fancta,
atque ex omnium manibus poffe fine contagio
fructuosè participari. Pfeudo-Apoftolorum, ex
invidia & carnali contentione Evangelium aut
Sacramenta difpenfantium, minifteria effe fan-
&ta & piè accedentibus fructuofa fcripfit etiam
Apoftolus Paulus . Refpondit verò Urbanus
fecundus: Confecta aut data per incontinentes
Presbyteros Sacramenta proprias quidem babent
virtutis dignitates, fed agentibus vel fufcipientibus
contra Romanorum Pontificum inftituta, nifi fortè
fola morte interveniente, utpote ne fine baptifmate
vel communione quilibet humanis rebus excedat. Eis,
inquam, in tantum obfunt, ut veri fint Idololatræ,

quoniam peccatum ariolandi eft repugnare, & quafi
fcelus Idololatrice nolle acquiefcere. Quod à Presby
teri, Epifcopi, Metropolita, Primatis aut Pa-
triarchæ, Chriftianam fidem aut facros Canones
palam cum Ecclefiæ fcandalo prævaricantis,
communione fit licitum, imò & quandoque juf-
fum retrocedere, notiffimum eft in lege Chri-
ad juffum Romanæ Ecclefiæ? Omnis contra jus-
ftiana. Quanto igitur magis id liceat & oporteat
fum iftud inita, præfertim in divinis Sacramen-
tis, communio eft contagiofa, & attractio pec-
cati alieni. Rectè tamen Gregorius feptimus le-
gem hanc vigere juffit in folis Presbyteris, Dia-

conis

canis atque Subdiaconis publicè uxorem aut pel-mania, quod Henricus Rex foedaret ac impedi ret omnia, & plures Epifcopi, præfertim Gui licem habentibus. Quod enim ex dubio crimine, lielmus Ultrajectenfis, fceleratè ipfi adularenquoufque accedat Superioris authoritas, nemo poffit fui Epifcopi aut Presbyteri declinare communionem, ftatuit Synodus octava. Et iftam L.3. tit.2. Gregorii legem etiamnum hodie vigere in Clericos palam concubinarios, lucet ex Lucii tertii Pontificis Decreto, quod fuo Codici inferuit Gregorius nonus.

11.

F. 227.

DE LATINORUM EPISCOPORUM ET CLERICORUM CONTINENTIA.

nifi Chriftum, qui Chrifmatis fubtrabunt Sacramentum. Et certè fi me fortè non fugit, nulla umquam bærefis in tantam prorupit audaciam, ut à Baptifmi lavacro Chrifma, hoc eft, à Chriftiano Chriftum dividere præfumpfiffet. Hoc ipfum, aut quid fimile poffint prædicaffe miffi à Gregorio Monachi, ideoque à Chronico Auguftano Gyrovagi, à Sigeberto Gemblacenfi fuerunt dicti Ecclefiæ turbatores. Quod pro facro Chrifmate quidam ufurparint aurium fordes, fabulam exiftimo aut impo fturam. Adverte interim hæreticam Lutheranorum & Calviniftarum, Chrifma à Baptifmo feparantium, imò omnem facram Unctionem blafphemantium, audaciam effe ideò novam, ut eam ufque ad Sancti Petri Damiani ævum Ecclefia ignorarit .

25

non foli Henrico Regi, fed & cunctis Angliæ Fol. 472.
Archidiaconis ac Decanis rigidiffimè interdixit,
meritò laudat Rogerus Hovedenfis. Hafce om-
nes Gregoriani Decreti luctas Urbanus fecundus,
Pafchalis fecundus, Calixtus fecundus, Hono-
rius fecundus, ipforumque Legati & Synodi
variè adjuvarunt. Etiam ab Innocentio fecundo
fuiffe Leodii factam ex Lotharingis & Tranfthe-
crilega conjugia, teftatur magnum Belgii Chro-
nanis Epifcopis Synodum, damnataque hæc fa-
nicon. Verùm Hydra femper revixit, & num- Fol.153.
quam omni capite potuit truncari. Hinc tandem
in Romana fua Synodo ftatuit idem Innocentius:
Decernimus ut ii, qui in Ordine Subdiaconatus &
fupra uxorem duxerint, aut Concubinas babuerint,
officio atque Ecclefiaftico beneficio careant. Ad bec
Prædecefforum noftrorum, Gregorii septimi, Urbani

Cano.7.

Imploratum Regii brachii auxilium peperit & aliam in Anglia miferiam, de qua Guilielmus Malmesberienfis Presbyteros Concilii LondinenPafchalis, Romanorum Pontificum, veftigiis infis, quod ante Sancti Anfelmi abfceffum feu exilium hærentes præcipimus, ut nullus Miffas eorum audiat, fuerat celebratum, violatores, qui poft Concilium quos uxores vel Concubinas habere cognoverit. Ut mulierculas domibus fuis vel introduxerant recentes, autem Lex continentiæ, & Deo placens munditia in vel revocaverant veteres, Rex Henricus primus diEcclefiafticis perfonis & facris Ordinibus dilatetur, Cano.6 fcrimine pecuniæ mulctare meditabatur. Id vero An ftatuimus, quatenus Epifcopi, Presbyteri, Diaconi, et 70. felmus ferendum non arbitratus Regi fcripfit, ut ab Subdiaconi, Regulares Canonici, Monachi, atque hac exactione temperaret: Quod Ecclefiafticorum pofitum uxores fibi copulare præfumpferint, SeparenConverfi profeffi, qui Sanctum tranfgredientes Prominiftrorum vitia, Epifcoporum, non fæcularium tur. Hujufmodi namque copulationem quam contra corrigi debeant inftantia. Ille confilia dignanter acce- Ecclefiarum Regulam conftat effe contracłam, matripit, leniter refcripfit venturum proximè in Nortmanniam, fi quid deliquiffet in his & aliis, per ejus feparati pro tantis exceffibus condignam pœnitentiam monium non effe cenfemus. Quin etiam ab invicem emendaturum obedientiam. Et Matthæus ParifienAm. 1129. fis: Rex Anglorum Henricus tenuit Concilium maagant. Sacrilega ifta matrimonia reddit ac degnum apud Londonias de Sacerdotum focariis prohiclarat irrita. Hoc addit fupra Decreta laudatorum fuorum Antecefforum. Lucet ex confirmabendis. Adfuerunt Concilio VVilhelmus Cantuarienfis, Sancti Anfelmi fucceffor, & Turfinus Ebotorio Eugenii tertii Canone, edito in Synodo racenfis Archiepifcopus, cum fuis fuffragancis, quos Remenfi: Quia continentia, & Deo placens munomnes fimplicitate Cantuarienfis Archiepifcopi Rex ditia in Ecclefiafticis perfonis & fandis Ordinibus Henricus decepit. Concefferunt namque Regi juftitiam dilatanda eft, Sanctorum Patrum & Prædecefforis de focariis Sacerdotum, quæ res poftea cum fummo noftri Papa Innocentii veftigiis inhærentes ftatuimus, dedecore terminabatur. Accepit enim Rex pecuniam quatenus Epifcopi, Presbyteri, Diaconi, Subdiaconi, Regulares Canonici, Monachi, atque Converfi infinitam à Presbyteris pro fuis focariis redimendis . profeffi Tunc, fed tarde, pœnituit Epifcopos de conceffa liqui Sacrum tranfgredientes Propofitum uxores fibi copulare præfumpferint, feparentur. centia, cum in omnium oculis pateret deceptio Præ- Ejufmodi namque copulationem, quam contra Ec latorum, & depreffio Sacerdotum. Rex enim in Clericorum crimina nequit effe judex, fed obeclefiafticam Regulam conftat effe contracłam, matridiens dumtaxat ab Epifcopis invocatus feu jufsus Sæparati pro tantis exceffibus condignam pœnitentiam monium non effe cenfemus. Qui etiam ab invicem Ecclefiaftici judicii executor. Tunc factum exiftimo , quod addit laudatus Malmesberienfis : agant. Id ipfum quoque de Sanctimonialibus, fi, quod abfit, nubere tentaverint, obfervare præcipiEpifcopis aliis ifta focariarum redemptrices pecu. mus. Innovari à fe dicit folius Innocentii fecunnias vel concedentibus, vel metu filentium tenenti- di Decretum, quod nempe Gregorius & ejus bus, in folo Radulpho Ciceftrenfi Epifcopo vigor Succeffores damnaffent quidem ifta conjugia, Pontificalis emolliri nequivit. Per totam fiquidem Diœcefin divina vacare officia, Ecclefiarum januas non tamen lucidè irritaffent. Exprimit & Sanpræcepit fpinis obftrui, Monachorum cantum non in- expreffiffet, irritantem ejus legem quidam gar&timoniales: Quod enim eas Innocentius non bibens, fed tamen laicis aditum arcens. Faci atrocitas Regem inflexit, ut ei foli, quafi mentis inconfiriebant ad ipfas non extendi. Et hinc nulla deut ei foli, quafi mentis inconfi-inceps apud facros Canones eft memoria Epifcoderata homini, cenfum Presbyterorum indulgeret. palium, Eum pofteà folum uti verum Epifcopum, cæ Presbyteralium, Diaconalium aut teros fpernens, timuit, dilexit, honoravit. Quo Subdiaconalium conjugiorum aut uxorum. Eas in fua Lateranenfi Synodo Alexander tertius voexemplo & alii tandem Epifcopi cenfum iftum de regiis manibus paulatim efeftucarunt. Sordidifcat mulierculas, quem Succeffores funt paffim imitati. fimum, à Gregorio feptimo quam meritiffimè damnatum, quæftum varii poftmodum Epifcopi ac præfertim Archidiaconi fibi appropriarunt. Et hinc Sanctum Anfelmum, qui quæftum iftum Cbrift. Lupi Oper. Tom. IV.

Hac via decrevit malum, non tamen fuit plenè extinctum. Etenim dudum poft Eugenii temArchiepifcopum, fuum per Septemtrionis Ecclepora fcripfit ad Andream Lundenfem in Dania

D

fias