legationibus administrandaque Republica, laboriosissimè distraheris, hoc libelli in manum cape, lege, & Moro, cujus os, ut puto, nondum vidisti, sed ex scriptis jampridem cognitum habes, fave. Bene vale clarissime vir. Basileæ, vII. Cal. Martias. M.D.XVIII.

PROGYMNASMATA

THOME MORI ET GUILIELMI LILII,

SODALIUM.

ΛΟΥΚΙΛΛΙΟΥ.

ΜιΝ ἀσκληπιάδης ὁ φιλάργυρΘ εἶδεν ἐν ὄικῳ,

Καὶ τί ποιεις, φησιν, φίλτατε μῦ παρ ἐμοί ;

Ηδὺ δὲ μᾶς γελάσας, μηδὲν φίλε, φησί, φοβηθής,
Οὐχὶ τροφῆς παρὰ σοὶ χρήζομεν, ἀλλὰ μονῆς.

T. MORI IN AVARUM.

Murem Asclepiades ut apud se vidit avarus,

Mus quid in aede facis, dixit, amice mea ?
Mus blande arridens, tolle, inquit, amice timorem :
Hic ego non victum quæro, sed hospitium.

G. LILII.

Murem Asclepiades in tecto vidit avarus,

Et quid apud me ô mus, inquit, amice facis?

Mus ridens, inquit, nihil ô verearis amice :

Non abs te victum, sed mihi

quæro domum.

T. MORI.

Divitias locupletis habes, inopis tibi mens est,

O miser hæredi dives, inopsque tibi.

ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ.

Αγρὸς ἀχαιμενίδες γενόμην ποτέ, νῆν δὲ μενίππε,
Καὶ πάλιν ἐξ ἑτέρω βήσομαι εις ἕτερον.

Καὶ γὰρ ἐκείνῳ ἔχειν μέ ποτ' ᾤετο καὶ πάλιν ἔτο

Οἴεται ἐιμὶ δ ̓ ὅλως ἐδενὸς, ἀλλὰ τύχης.

G. LILII DE POSSESSIONIBUS INCERTIS.

Nuper Achæmenidæ, sed nunc sumus arva Menippi,
Et nunc hunc rursus, nunc alium petimus.

Ille etenim nuper, nunc et nos alter habere
Se putat: at nobis nil nisi casus inest.

T. MORI.

Nuper Achæmenidæ fueram, nunc ecce Menippi:
Atque alium rursus deveniam ex alio.

Me proprium nunc iste putat, proprium ille putabat :
Ast ego nullius sum, nisi sortis ager.

AAHAON:

Σώματα πολλὰ τρέφειν, καὶ δώματα πολλ ̓ ἀνεγείρειν,
Ατραπὸς ἐις πενίην ἐσὶν ἑτοιμοτάτη.

T. MORI DE LUXU IMMODICO.

Multas ædificare domos, et pascere multos,
Est ad pauperiem semita recta quidem.

G. LILII.

Corpora multa alere, et complures ponere sedes,
Ipsa est ad summam semita pauperiem.

ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ.

Ως τεθνηξόμεν@ τῶν σῶν ἀγαθῶν ἀπόλαυε,

Ως δὲ βιωσόμενο, φείδιο σῶν κτεάνων.

Εσὶ δ ̓ ἀνὴρ σοφὸς ἔτῷ, ὃς ἄμφω ταῦτα νοήσας,

Φειδοῖ, καὶ δαπανη μέτρον ἐφηρμόσατο.

G. LILII DE MODERATO SUMTU.

Divitiis utare tuis, tanquam moriturus:

Tanquam victurus, parcito divitiis.

Vir sapiens est ille quidem, qui hæc ambo volutans
Parcit, quique modum sumtibus applicuit.

T. MORI.

Tanquam jam moriturus partis utere rebus :
Tanquam victurus denuò parce tuis.

Ille sapit, qui perpensis his ritè duobus,
Parcus erit certo munificusque modo.

ΑΔΗΛΟΝ,

Ελπὶς καὶ σὺ τύχη, μέγα χαίρετε, τὸν λιμέν ̓ ἕυρον

Οὐδὲν ἐμοὶ χ' ὑμῖν, παίζετε τις μετ' ἐμέ.

T. MORI DE CONTEMPTU FORTUNE.

Jam portum inveni, Spes et Fortuna valete:
Nil mibi vobiscum est, ludite nunc alios.

G. LILII.

Inveni portum, Spes et Fortuna valete :
Nil mihi vobiscum, ludite nunc alios.

. ΠΑΛΛΑΔΑ.

Γῆς ἐπίβην γυμνός, γυμνός θ' ύπο γαίαν άπειμι,

Καὶ τὰ μάτην μοχθῶ, γυμνὸν ὁμῶν τὸ τελών,

G. LILII DE MORTE.

Ingredior nudus terram, egredior quoque nudus,

Quid frustra studeo, funera nuda videns ?

T. MORI.

Nudus ut in terram veni, sic nudus abibo :
Quid frustra sudo, funera nuda videns ?

ΑΔΗΛΟΝ.

Οἶνῳ, καὶ τὰ λοετρὰ, καὶ ἡ περὶ κύπριν ἐρων,
Οξυτέρην πέμπει τὴν ὁδὸν ἐις αίδην.

T. MORI DE LUXU ET LIBIDINE.

Si quis ad infernos properet descendere manes,
Huc iter accelerant, balnea, vina, Venus.

G. LILII.

Nos caligantis rapiunt ad tecta tyranni,
Præcipiti cursu, balnea, vina, Venus.

ΠΑΛΛΑΔΑ.

Οὐχ ̓ ἔτω βλάπτει μισῶν ὁ λέγων ἀναφανδόν,
Ὥσπερ ὁ τὴν καθαρὰν ψευδόμεν@ φιλίαν.
Τὸν μὲν γὰρ μισέντα προειδότες, ἐκτρεπόμεθα,
Τόνδε λέγοντα φιλῶν, ἔ προφυλασσόμεθα.
Εχθρὸν ἐγὼ κεινον κρίνω βαρὺν, ὅς ποτε λάθρῃ
Τὴν ἀπὸ τῆς φιλίης πίσιν ἔχων, αδικές.

T. MORI DE FICTO AMICO.

Non æquè nocet hic, qui sese odisse fatetur,
Atque hic qui puram fingit amicitiam.
Osorem monitus fugio: fugiisse sed illum

Quomodo qui se me fingit amare, queo?

Pessimus hic certe est inimicus, quisquis amicus
Creditus, occulta subdolus arte nocet.