The Cynthia of Propertius: Being the First Book of His ElegiesMacmillan, 1899 - 108 pagina's |
Overige edities - Alles bekijken
The Cynthia of Propertius: Being the First Book of His Elegies (Classic Reprint) Seymour Greig Tremenheere Geen voorbeeld beschikbaar - 2018 |
The Cynthia of Propertius: Being the First Book of His Elegies Sextus Propertius,Seymour Greig Tremenheere,Kohler Collection of British Poetry Geen voorbeeld beschikbaar - 2016 |
The Cynthia of Propertius: Being the First Book of His Elegies (Classic Reprint) Seymour Greig Tremenheere Geen voorbeeld beschikbaar - 2015 |
Populaire passages
Pagina 36 - Non tamen illa meos fugit avara sinus. Hanc ego non auro, non Indis flectere conchis, Sed potui blandi carminis obsequio. 40 Sunt igitur Musae, neque amanti tardus Apollo, Quis ego fretus amo: Cynthia rara mea est.
Pagina 80 - ... vos eritis testes, si quos habet arbor amores, fagus et Arcadio pinus amica deo. 20 ah, quotiens teneras resonant mea verba sub umbras, scribitur et vestris 'Cynthia
Pagina 48 - ... meminisse deos; non quia perspecta non es mihi cognita fama, sed quod in hac omnis parte timetur amor.
Pagina 28 - Dum tibi Cadmeae dicuntur, Pontice, Thebae armaque fraternae tristia militiae, atque, ita sim felix, primo contendis Homero, (sint modo fata tuis mollia carminibus...
Pagina 78 - Cynthia, principium? qui modo felices inter numerabar amantes, nunc in amore tuo cogor habere notam.
Pagina 60 - Amore? 15 nulla mihi tristi praemia sint Venere! illa potest magnas heroum infringere vires, illa etiam duris mentibus esse dolor...
Pagina 20 - Im ido, tu tandem voces compesce molestas Et sine nos cursu, quo sumus, ire pares. Quid tibi vis, insane? meos sentire furores? Infelix, properas ultima nosse mala 5 Et miser ignotos vestigia ferre per ignes Et bibere e tota toxica Thessalia.
Pagina 10 - Andromede ; nee minus assiduis Edonis fessa choreis qualis in herboso concidit Apidano : talis visa mihi mollem spirare quietem Cynthia non certis nixa caput manibus, ebria cum multo traherem vestigia Baccho, et quaterent sera nocte facem pueri.
Pagina 70 - O utinam traiecta cava mea vocula rima Percussas dominae vertat in auriculas ! Sit licet et saxo patientior illa Sicano, Sit licet et ferro durior et chalybe : 30 Non tamen illa suos poterit compescere ocellos Surget et invitis spiritus in lacrimis.
Pagina 76 - Illa meo caros donasset funere crines, Molliter et tenera poneret ossa rosa : Illa meum extremo clamasset pulvere nomen, Ut mihi non ullo pondere terra foret.