Modele i style prozy w dyskusjach na przełomie XVI i XVII wieku: wokół toruńskiej rozprawy Fabriciusa z 1619Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1967 - 225 pagina's |
Vanuit het boek
Resultaten 1-3 van 21
Pagina 21
... zawsze pomyślnymi , często ze zrozumiałych wzglę- dów tępionymi przez kościół . W obu wypadkach podstawą wiedzy i pro- ponowanych zmian było piśmiennictwo ( obejmowane niemal w całości mianem litterae ) dokument pisemny . Sięgano więc ...
... zawsze pomyślnymi , często ze zrozumiałych wzglę- dów tępionymi przez kościół . W obu wypadkach podstawą wiedzy i pro- ponowanych zmian było piśmiennictwo ( obejmowane niemal w całości mianem litterae ) dokument pisemny . Sięgano więc ...
Pagina 111
... zawsze wtóra i zawsze gorsza , jak cień wobec żywej postaci , jak gra aktorów wobec prawdzi- wych uczuć , jak deklamacja wobec mowy , którą zrodziła prawdziwa po- trzeba i w której tylko jest prawdziwa naturalność i moc wyrazu . A ...
... zawsze wtóra i zawsze gorsza , jak cień wobec żywej postaci , jak gra aktorów wobec prawdzi- wych uczuć , jak deklamacja wobec mowy , którą zrodziła prawdziwa po- trzeba i w której tylko jest prawdziwa naturalność i moc wyrazu . A ...
Pagina 133
... zawsze konsekwentnie do wy- znaczonego z góry celu . Zwłaszcza pierwsza cecha - kompilacyjność uderza badacza rozprawy szczególnie przykro i napawa zrozumiałą nie- ufnością do przedstawionego w tym trybie zagadnienia . Gdzież tu może ...
... zawsze konsekwentnie do wy- znaczonego z góry celu . Zwłaszcza pierwsza cecha - kompilacyjność uderza badacza rozprawy szczególnie przykro i napawa zrozumiałą nie- ufnością do przedstawionego w tym trybie zagadnienia . Gdzież tu może ...
Veelvoorkomende woorden en zinsdelen
albo antycznych autor autorów bardziej bowiem całej coraz Croll Cycero Cycerona cyceronianizmu czasem czasu często dalej dopiero dość drugiej dyskusji dzieł enim epoki Erazma etiam Fabrycego formy gdyby gimnazjum głównie imitacji inne jednego jednej jedynie jeśli języka krytyki którego którym którzy kultury Kwint Lipsius Lipsjusza lite literackiej literatury łaciny mierze mowa mowy mówca myśli najbardziej należy natura nauki niego niej niemal niż nowe nowego nych okresu pierwszy pisarzy pism pisma pisze pojęcia poza prozy prze przecież przeciw przyp quam quod raczej retoryki rozdz równocześnie różne różnych rzecz samego Seneki słowa staje strony styl style stylów stylu sunt swej swych szkoły sztuki tekstu temat teorii trzeba twórczości typu uwagę według wiek wiele wielu własnej właśnie wobec wreszcie wszystkim wśród wyboru Wydaje wymowy wypowiedzi XVII wieku zakresie zapewne zarówno znacznie zresztą zwłaszcza