De rerum natura libri sex, Volumes 1-2

Voorkant
A. Pockwitz, 1874
 

Overige edities - Alles bekijken

Veelvoorkomende woorden en zinsdelen

Populaire passages

Pagina 220 - ... nam quodcumque suis mutatum finibus exit, continuo hoc mors est illius quod fuit ante.
Pagina 13 - Ergo vivida vis animi pervicit, et extra processit longe flammantia moenia mundi atque omne immensum peragravit mente animoque, unde refert nobis victor quid possit oriri, quid nequeat, finita potestas denique cuique quanam sit ratione atque alte terminus haerens. Quare religio pedibus subiecta vicissim obteritur, nos exaequat victoria caelo.
Pagina 83 - Nec me animi fallit, quam sint obscura ; sed acri Percussit thyrso laudis spes magna meum cor, Et simul incussit suavem mi in pectus amorem Musarum...
Pagina 101 - Suave, mari magno turbantibus aequora ventis, E terra magnum alterius spectare laborem ; Non quia vexari quemquamst iucunda voluptas, Sed quibus ipse malis careas quia cernere suave est.
Pagina 188 - Praeterea cui non animus formidine divum contrahitur, cui non correpunt membra pavore, fulminis hombili cum plaga torrida tellus contremit et magnum percurrunt murmura caelum? Non populi gentesque tremunt, regesque superbi corripiunt divum percussi membra timore, nequid ob admissum foede dictumve superbe poenarum grave sit solvendi tempus adactum?
Pagina 19 - Hunc igitur terrorem animi tenebrasque necessest / non radii solis neque lucida tela diei / discutiant, sed naturae species ratioque », w.
Pagina 175 - ... cedit item retro, de terra quod fuit ante, in terras, et quod missumst ex aetheris oris, 1000 id rursum caeli rellatum templa receptant.
Pagina 250 - Career et horribilis de saxo iactu' deorsum, Verbera carnifices robur pix. lammina taedae ; Quae tamen etsi absunt, at mens sibi conscia factis Praemetuens adhibet stimulos terretque flagellis Nee videt interea qui terminus esse malorum Possit nee quae sit poenarum. denique finis Atque eadem metuit magis haec ne in morte gravescant.
Pagina 105 - Acherusia templa petentes. nam veluti pueri trepidant atque omnia caecis in tenebris metuunt, sic nos in luce timemus interdum, nilo quae sunt metuenda magis quam 90 quae pueri in tenebris pavitant finguntque futura. hunc igitur terrorem animi tenebrasque necessest non radii solis neque lucida tela diei discutiant, sed naturae species ratioque.
Pagina 209 - ... quippe ita formido mortalis continet omnis, quod multa in terris fieri caeloque tuentur, quorum operum causas nulla ratione videre possunt ac fieri divino numine rentur.

Bibliografische gegevens