Quem si puellarum insereres choro, Mire sagaces falleret hospites Discrimen obscurum, solutis Crinibus ambiguoque vultu.
Optat habere suae senectutis sedem Tibur, et Ta rentum, quorum laudat amoenitatem.
Septimi, Gades aditure mecum, et Cantabrum indoctum iuga ferre nostra, et Barbaras Syrtes, ubi Maura semper Aestuat unda;
Tibur, Argeo positum colono, Sit meae sedes utinam senectae; Sit modus lasso maris, et viarum, Militiaeque.
Unde si Parcae prohibent iniquae, Dulce pellitis ovibus Galaesi Flumen, et regnata petam Laconi Rura Phalanto.
Ille terrarum mihi praeter omnes Angulus ridet: ubi non Hymetto Mella decedunt, viridique certat Bacca Venafro:
Ver ubi longum, tepidasque praebet Jupiter brumas, et amicus Aulon, Fertilis Baccho, minimum Falernis Invidet uvis.
Ille te mecum locus, et beatae Postulant arces; ibi tu calentem Debita sparges lacryma favillam Vatis amici.
O DE VII.
AD POMPEIUM GROS PHUM.
Ei reditum gratulatur in patriam.
saepe mecum tempus in ultimum Deducte, Bruto militiae duce, Quis te redonavit Quiritem
Dis patriis, Italoque Caelo,
Pompei, meorum prime sodalium? Cum quo morantem saepe diem mero Fregi, coronatus nitentes
Malobathro Syrio capillos.
Tecum Philippos, et celerem fugam Sensi, relicta non bene parmula; Quum fracta virtus, et minaces Turpe solum tetigere mento.
Sed me per hostes Mercurius celer Denso paventem sustulit aëre: Te rursus in bellum resorbens Unda fretis tulit aestuosis.
Ergo obligatam redde Iovi dapem; Longaque fessum militia latus Depone sub lauru mea; nec Parce cadis tibi destinatis.
Oblivioso levia Massico Ciboria exple: funde capacibus Unguenta de conchis. Quis udo Deproperare apio coronas,
Curatve myrto? Quem Venus arbitrum Dicet bibendi? Non ego sanius
Bacchabor Edonis: recepto Dulce mihi furere est amico.
Non est, cur ei iuranti credatur, quum ex periuriis pulchrior exoriatur.
METR. XVII.
Ulla si iuris tibi peierati
Poena, Barine, nocuisset umquam; Dente si nigro fieres, vel uno
Crederem: sed tu simul obligasti Perfidum votis caput, enitescis Pulchrior multo, iuvenumque prodis Publica cura.
Expedit, matris cineres opertos Fallere, et toto taciturna noctis Signa cum Caelo, gelidaque Divos
Ridet hoc, inquam, Venus ipsa; rident Simplices Nymphae, ferus et Cupido, Semper ardentes acuens sagittas Cote cruenta.
Adde, quod pubes tibi crescit omnis; Servitus crescit nova; nec priores Impiae tectum dominae relinquunt, Saepe minati.
Te suis matres metuunt iuvencis, Te senes parci, miseraeque nuper Virgines nuptae, tua ne retardet Aura maritos.
Ut tandem aliquando mortem pueri sui Mystis deflere desinat.
on semper imbres nubibus hispidos Manant in agros; aut mare Caspium Versant inaequales procellae Usque; nec Armeniis in oris,
Amice Valgi, stat glacies iners Menses per omnes; aut Aquilonibus Querceta Gargani laborant,
Et foliis viduantur orni.
Tu semper urges flebilibus modis Mysten ademptum; nec tibi Vespero Surgente decedunt amores,
Nec rapidum fugiente Solem. At non ter aevo functus amabilem Ploravit omnes Antilochum senex Annos; nec impubem parentes Troilon, aut Phrygiae sorores,
Flevere semper. Desine mollium Tandem querelarum: et potius nova Cantemus Augusti tropaea
Caesaris; et rigidum Niphaten,
Medumque flumen gentibus additum Victis, minores volvere vertices; Intraque praescriptum Gelonos Exiguis equitare campis.
Rectius vives, Licini, neque altum Semper urgendo; neque, dum procellas Cautus horrescis, nimium premendo
Auream quisquis mediocritatem Diligit, tutus caret obsoleti
Sordibus tecti, caret invidenda
Saevius ventis agitatur ingens Pinus; excelsae graviore casu Decidunt turres; feriuntque summos Fulmina montes.
Sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem bene praeparatum Pectus. Informes hieres reducit Iupiter; idem
« VorigeDoorgaan » |