5

10

Tum nec mens mihi, nec color
Certa sede manet; humor et in genas
Furtim labitur, arguens

Quam lentis penitus macerer ignibus.
Uror, seu tibi candidos

Turparunt humeros immodicae mero
Rixae; sive puer furens

Impressit memorem dente labris notam.
Non, si me satis audias,

Speres perpetuum, dulcia barbare

15 Laedentem oscula, quae Venus Quinta parte sui nectaris imbuit. Felices ter, et amplius,

20

Quos irrupta tenet copula; nec malis
Divulsus querimoniis

Suprema citius solvet amor die.

ODE XIV.

AD REMPUBLICAM.

Sub imagine navis monet eam, ne nova adea bellorum civilium pericula.

METR. XIX.

O Navis! referent in mare te novi
Fluctus? O quid agis? fortiter occupa
Portum. Nonne vides, ut

Nudum remigio latus,

Et malus celeri saucius Africo,
Antennaeque gemunt! Iam sine funibus
Vix durare carinae

Possunt imperiosius

Aequor: non tibi sunt integra lintea;
Non Di, quos iterum pressa voces malo.
Quamvis Pontica pinus,
Silvae filia nobilis,

Iactes et genus, et nomen inutile;

Nil pictis timidus navita puppibus
Fidit. Tu, nisi ventis

Debes ludibrium, cave.

Nuper sollicitum quae mihi taedium,
Nunc desiderium, curaque non levis,
Interfusa nitentes

Vites aequora Cycladas.

ODE XV.

NEREI VATICINIUM DE EXCIDIO

Pastor

TROIAE.

METR. XVIII.

quum traheret per freta navibus

Idaeis Helenen perfidus hospitam;

Ingrato celeres obruit otio

Ventos, ut caneret fera

Nereus fata. Mala ducis avi domum,
Quam multo repetet Graecia milite,
Coniurata tuas rumpere nuptias,
Et regnum Priami vetus.

Heu, heu! quantus equis, quantus adest viris
Sudor! quanta moves funera Dardanae
Genti! Iam galeam Pallas,et aegida,

Currusque, et rabiem parat.

B

10

15

2C

5

10

Nequidquam, Veneris praesidio ferox, Pectes caesariem; grataque feminis 15 Imbelli cithara carmina divides: Nequidquam thalamo graves

20

Hastas, et calami spicula Cnossii
Vitabis, strepitumque, et celerem sequi
Aiacem: tamen, heu! serus adulteros
Cultus pulvere collines.

Num Laertiaden, exitium tuae
Gentis; num Pylium Nestora respicis?
Urgent impavidi țe Salaminius

Teucer, te Sthenelus sciens

25 Pugnae; sive opus est imperitare equisNon auriga piger. Merionen quoque Nosces. Ecce furit te reperire atrox Tydides, melior patre:

Quem tu, cervus uti vallis in altera
Visum parte lupum graminis immemor
Sublimi fugies mollis anhelitu,

Non hoc pollicitus tuae..

Iracunda diem proferet Ilio,

Matronisque Phrygum classis Achilleis
Post certas hiemes uret Achaius

Ignis Pergameas domos..

ODE XVI.

AD A MICA M.

Palinodiam canit. Nam veniam petit a puella, quam iambis laeserat; culpamque transfert in iram, cuius vim indomitam describit.

METR. XVI.

O matre pulchra filia pulchrior,

Quem criminosis cumque voles modum
Pones iambis; sive flamma,
Sive mari libet Hadriano.

Non Dindymene, non adytis quatit
Mentem sacerdotum incola Pythius,
Non Liber aeque, non acuta

Si geminant Corybantes aera,

Tristes ut irae; quas neque Noricus
Deterret ensis, nec mare naufragum,
Nec saevus ignis, nec tremendo
Iupiter ipse ruens tumultu.

Fertur Prometheus addere principi
Limo coactus particulam undique
Desectam, et insani leonis

Vim stomacho apposuisse nostro.

Irae Thyesten exitio gravi
Stravere; et altis urbibus ultimao
Stetere caussae, cur perirent
Funditus, imprimeretque muris

Hostile aratrum exercitus insolens.
Compesce mentem. Me qucque pectoris
Tentavit in dulci'iuventa

Fervor, et in celeres iambos

10

15

20

25

Misit furentem: nunc ego mitibus
Mutare quaero tristia; dum mihi
Fias recantatis amica

Opprobriis, animumque reddas.

ODE XVII.

A D TYN DARI DEM.

Invitat eam in Lucretilem, multa ostendens commoda, quae ex eo percipiet.

METR. XVI.

Velox amoenum saepe Lucretilem
Mutat Lycaeo Faunus, et igneam
Defendit aestatem capellis

Usque meis, pluviosque ventos.

5 Impune tutum per nemus arbutos Quaerunt latentes et thyma deviae Olentis uxores mariti;

10

15

20

Nec virides metuunt colubras,
Nec Martiales hoeduleae lupos:
Utcumque dulci, Tyndari, fistula
Valles, et Usticae cubantis
Levia personuere saxa.

Di me tuentur: Dis pietas mea,
Et Musa cordi est. Hic tibi copia
Manabit ad plenum benigno

Ruris honorum opulenta cornu.
Hic in reducta valle Caniculae
Vitabis aestus, et fide Teia
Dices laborantes in uno

Penelopen, vitreamque Circen.