re obligatur ab hodiernis etiam Canonibus: Ita olim obligabat omne crimen. Epifcopum enim, Presbyterum, atque Diaconum Apoftoli cus Canon mandat effe abfque crimine, præfertim commiffo poft sacram Ordinationem. Pedetentim hic rigor decrevit, ipfum tamen quo. ad Simoniacos plenè adhuc valere voluit hac in Synodo Leo nonus. Quo. modo quifpiam Gallicanus Epifcopus, dum à Cardinali Hildebrando juffus talem confeffionem erubefcit, deinceps Spiritum fanctum nec nominare potuerit, fuprà audivimus à fancto Petro Damiani. Et hinc omnes Epifcopi præfenti Pontificis Edicto prompti obedierunt: Omnes profeffi funt fefe innoxios, exceptis Remenfi, Lingonenfi, Nivernenfi, Conftantienfi, & Namnetenfi. Prior inducias petiit. Aliorum, quod graviter effent accufati, prolixior caufa in aliam feffionem eft dilata. Hinc etiam Abbates ad fimilem profeffionem poftulavit Petrus Cardinalis Diaconus: Et plures obedierunt. Omittere nolim humilem confeffionem Hugonis Abbatis Cluniacenfis: Pro adipifcen do Abbatia honore nihil dedi vel promisi, quod quidem caro voluit, fed mens ratio repugnavit. Hic eft magnus ille Hugo, multorum Scriptis meritò celebratus. Ejus enim difciplina dedit nobis tres laudatiffimos Romanæ Ecclefiæ Pontifices, Gregorium feptimum, Urbanum fecundum, & fecundum Pafchalem. Quidam verò nihil refpondentes reatum fuum occulere, quàm patefacere maluerunt. Eos inter fuit Arnoldus Ab. bas Pultarienfis, quem proindè Hugo Lingonenfis Epifcopus de foetore luxuriæ, de contumacia adverfus Romanam Ecclefiam, de infordefcentia in excommunicatione, ipfaque per Miffe celebrationem violata accufavit & convicit, fecitque degradari. Pergunt Acta Synodalia: His ita definitis, edictum est sub anathemate auctoritatis Apoftolica, ut fi quis affidentium quempiam univerfalis Ecclefie Primatem præter Romana Sedis Antistitem effe affereret, ibidem publica fatiffactione patefaceret. Cumý, ad hæc univerfi reticerent, lectis fententiis fuper bac re olim promulgatis ab Orthodoxis Patribus, declaratum eft quod folus Ramana Sedis Pontifex univerfalis Ecclefia Primas effet & Apoftolicus. A nullo per ifta tempora Gallo aut alio Latino homine lego Romanæ Ecclefiæ Primatum fuiffe impetitum. Quare adducta verba refpiciunt Græcos, A.1028. de quibus in fua Hiftoriali Epitome Syffridus Presbyter Mifnenfis: Tem pore Imperatoris Conrardi fecundi, Ecclefia Orientalis receffit ab obedientia Sedis Apoftolica. Et incogniti Auctoris Hiftorica Compilatio: Tempore hujus Imperatoris, qui vocabatur Conrardus Salicus, Orientalis Ecclefia in Afia fortitudine Regnorum, diverfitate linguarum, multitudine Epifcopatuum, granditerrarum fpatio magna valde, recessit ab obedientia Sedis Apo ftolica. ftolica. Aliter enim baptizant, generalia Concilia non frequentant, ftatuta Romanorum Pontificum non recipiunt, de fermentato conficiunt, de pane azymo conficere nolunt, negant Spiritum fan&tum procedere à Filio ficut à Patre, ab Ecclefiaftica unitate fciffi funt, & ita in ftatu damnatorum. Photius ob invasam fedem Conftantinopolitanam, & varia alia facinora, præfertim ob conflatum inter Latinam & Græcam Ecclefiam novum ac inauditum Schifma, ab octava Synodo degradatus cum omnibus per ipfum confecratis Epifcopis & Clericis, ac per Joannem octavum Pontificem ex meliorum fpe ad Bafilii Imperatoris preces difpenfatoriè reftitutus, nullo modo refipuit, fed laudatum Principem per magicas Theodori Santabareni artes adeò dementavit, ut proprium filium & hæredem Leonem conjecerit in carceres, & renovando Schifmati dederit lamentanda fomenta. Hinc poft defunctum Patrem Leo levatus in Regnum, mox ejecit Photium, deportatos per ipfum Epifcopos revocavit, omne Imperium reddidit Romanæ Ecclefiæ, & fratrem fuum Stephanum evexit in thronum Patriarchalem. Verùm quoniam hic à Photio fuerat confecratus in Diaconum, ideoque ex octave Synodi Decretis perpetuo atque indifpenfabiliter irregularis, Orthodoxi Epifcopi ejus communionem funt averfati, ad quos proindè in Synodi octave Appendice fatur laudatus Imperator Leo: Veftram Pietatem rogo, ut cum fratre meo fentiatis, & unum ovile fiat. Quod fi abfque Romana Ecclefia auctoritate, qua Photium anathemate damnavit, cum fratre meo, ut qui à · Photio Diaconus fit confecratus, communicare recufetis, agite, Romam fcribamus, libellum fupplicem ad Papam mittamus, ut anathematis cenfura abfolvat eos qui a Photio funt initiati. Et Imperator omninò fcripfit. Etiam Stylianus Mappa, Neocæfareæ Metropolitanus, Eufebius Nazianzenus, Joannes Comanenfis, Joannes Leontopolitanus, aliique plures cum Clericis & Monachis Epifcopi fcripferunt ad Stephanum fextum, fupplicantes ut longas Orientalis Ecclefiæ calamitates miferatus, difpenfatoriè dignaretur mitigare octavam Synodum, & omnes à Photio confecratos Epifcopos & Clericos, præfertim Stephanum Patriarcham ac germanum Principis fratrem, ad Ordinum fuorum honorem & executionem habilitare. Verùm quod Princeps & Epifcopi in quodam fuarum precum articulo difcordarent, per Legatos & novas litteras inftrui Pontifex voluit, quæ miffe ipfum defunctum repererunt, ac Succefforem Formofum, à quo refponfum: In eos, qui a Photo confecrati funt, clementem fententiam tulimus, ut datis libellis fupplicibus fateantur fe peccaffe, veniam per pœnitentiam petant, polliceanturg, nihil fe ampliùs hujufmodi peccaturos. Ita enim illis ut Laicis in Fidelium communionem receptis, offenfa omnis & fcandalum tolletur. Eos non in Epifcopalem aut Clericalem gradum, fed in Laïcam dumtaxat communionem recipit, affeverans aliud non pati octavam Synodum, & Decreta fuorum Antecefforum. Interim uti in Patriarchali Throno, ita in Romanæ Ecclefiæ obediéntia firmus permanfit Stephanus, itemque ejus Succeffor Antonius Cauleas: Utique fub fpe obtinendæ tandem aliquando gratiæ & difpenfationis. Hinc Joanni nono, qui poft Bonifacium fextum, Stephanum feptimum, Romanum & Theodorum Formofo fuccefferat, iterum fupplicavit Stylianus Mappa, non folùm pro Photii, fed etiam pro Stephani & Antonii confecrationibus, obtinuitque hoc refponfum: Volumus ut etiam nunc Decreta fan&torum Pontificum Prædecefforum nostrorum inconcussa maneant. Quapropter Ignatium, Photium, Stephanum & Antonium, ficut Sanctiffimus Papa Nicolaus, Joannes octavus, fextus Stephanus, & universa Romana Ecclefia huc ufque tenuit, etiam nos eodem ordine recipimus &teno mus, & illis, qui fuperfunt ex eorum ordine, eodem pacto manus præbemus. Nec Photium nec Stephanum defunctos, nec fedentem tunc Antonium recipere voluit ut Patriarchas, ipforum tamen confecratos videtur gradui fuo reddidiffe. Et fanè tandem plenè exftinguendi Schifmatis neceffitas, variaque ratio ita fuadebant & cogebant. Quidquid fit, omnis tunc Orientalis Ecclefia deteftabatur impium cum fuis operibus Photium, & Apoftolicum Romani Epifcopi Thronum integrè venerabatur. Etiam Antonii Succeffor Nicolaus Myfticus fuas adverfus quartum Leonis Augufti matrimonium quæftiones permifit appellari ad Benedictum quartum Pontificem, & adverfum fe ab ipfo definiri. Omnes ufque ad Theophylactum, Romani Lacapeni Imperatoris filium, Patriarchæ & Pallium & confirmationem Roma acceperunt. Quod enim ipfe affumendi sine Romani Pontificis interrogatione ac donatione Pallii auctoritatem pro fe & fuis Succefforibus emerit à Joanne undecimo Pontifice, affirmat & lamentatur in fuæ ad Nicephorum Phocam Imperatorem Legationis defcriptione Luitprandus Epifcopus Cremonenfis. In puerili ætate contra Canones in Patriarchatum intrufus fuit Theophylactus, ideoque à fua Synodo duras paffus ufque ad excuffionis periculum contradictiones, de quibus antiquus & manufcriptus apud Leonem Allatium Chronographus: Confecratur Patriarcha Theophylactus. Cum Legati Pontificis Roma veniffent, & tomum Synodicum apportaffent, in quo de illius ordinatione præcipiebatur. Qui& illum in Patriarchali folio confirmarunt. Quod ipfum confirmant Leo Grammaticus & Georgius Cedrenus. Nempè à Metropolitis & Epifcopis Theophylacti electio fuerat Romam appellata, & adverfum ipfos judicavit Joannes Pontifex, puerumque Theophyla L. 2. c.7. &tum &tum ob Augufti Patris gratiam in tanta Cathedra confirmavit. Tanta tunc iftic erat auctoritas Romani Pontificis. Quis Conftantinopolitanus Patriarcha Photianum fchifma denuo inftaurarit, non plenè conftat. Quidam adfcribunt Sifinnio, qui post Polyeuctum, Bafilium, Antonium Studitem, ac Nicolaum Chryfobergium, fucceffit Theophylacto. Ipfe enim Encyclicam, qua Romanam ac omnem Latinam Ecclefiam peffimè damnavit Photius, Epiftolam fuo fertur infigniviffe præfixo nomine, & ita ad omnes Græcorum Ecclefias direxiffe. Verùm quod iftorum, quæ ad Photii caufam fpecta rent, nihil fub ipfo immutatum fit, alii volunt effe viro inpactam ca lumniam. Fuiffe virum probum & doctum, Græcorum fcriptores paffim teftantur. Et nulla tunc nata fuit caufa refumendi fchifmatis. Hinc alii malum proceffiffe credunt à proximo ejus fucceffore Sergio fecundo. Fuit enim is Photii cognatus. Ita fcribit Nicetas Nicenus, addens caufam à Formofo Pontifice duxiffe originem. Affirmat Formofum, ejufque fucceffores, Bonifacium fextum, Stephanum feptimum, Romanum, Theodorum, Joannem nonum, Benedictum quartum, ac Leonem quintum, in fuis, quibus Conftantinopolitanos poft Photium Patriarchas confirmabant, Synodicis litteris dolosè fcripfiffe Spiritum San&tum, Filio omiffo, ex Patre procedere, & in fuis Romæ Ecclefiis. cantaffe, Quiex Patre filiog, procedit, ideoque fuiffe fimulatores Hæreticos, ac tandem dicti Leonis fuccefforem Chriftophorum, & hujus fucceffores, Sergium tertium, Anaftafium tertium, Landonem, Joannem decimum, aliofque ufque ad Sylveftrum fecundum etiam fine fimulatione ac fronte deviaffe, utpote qui in fuis Synodicis fcribere palam cæperint Spiritum Sanctum procedere à Patre & Filio: Hinc à Sergio Patriarcha Chriftophori nomen afferit rafum è facris tabulis, & intercifam Ecclefiarum communionem, eaque omnia à Michaële Cerulario fuiffe poftmodò confirmata & aucta. Quod ipfum afferunt auctor de Græcorum & Latinorum diffidio, Jofephus Bryennius in oratione de fancta Triade, ac in Græci & Latini de fancti Spiritus proceffione Dialogo Margunius, adjungens inter Joannis octavi & Formofi Pontificatum decurriffe octoginta annos. Sed miferè eft lapfus. Etenim inter Joannis octavi mortem, & Formofi promotionem intercefferunt folum anni octo vel novem. Et quod fub Formofo Pontifice Romani in fuis Ecclefiis cantarint,& quidem cum famofo additamento, Symbolum, eft lucida fabula: Quod cantum iftum ad fancti Henrici Imperatoris preces primus induxerit Benedictus Cap. octavus, multis refert in libello de quibufdam ad Miffam fpectantibus Berno Cap. 2. Berno Abbas Augienfis. Et ipfe videtur additamentum necdum recepiffe. Præterea Pfeudo-Pontifex Chriftophorus Chrifti Domini anno nongentefimo tertio Apoftolicam Sedem & invafit, & per degradationem amifit claufus in Monafterio ad perpetuam poenitentiam; Sergius verò fecundus Patriarcha anno nongentefimo nonagefimo nono fuit promotus, idcoque Chriftophori nomen nequit è facris tabulis rafiffe. Et in litteris ad Michaëlem Cerularium Patriarcham Conftantinopolitanum fcribit Petrus Patriarcha Antiochenus: Præterea teftis ipfe quoque fum irrefragabilis,& alii mecum plerig, ex Ecclefiafticis Primatibus, fub beatiffimo Patriarcha Antiocheno, Domino Joanne, Romanum Pontificem, Joannem & ipfum. nuncupatum, in facris Dyptichis commemorari. Et ante annos quadraginta quing Constantinopolim appellens fub beata memoria Patriarcha Sergio, pradictum Papam Joannem inter facra Missarum folemnia cum aliis Patriarchis commemorari audivi. Quomodo verò postea ejufdem commemoratio erasa fuerit, & quam ob caufam, ignoro. Patriarcha Michaël Papalis nominis erafionem fcripferat effe antiquiffimam, utpote factam in sexta, ubi Vigilius Pontifex tria Chalcedonenfis Concilii Capitula damnare noluit, Synodo: Ita homo imperitus ac improbus Schifmatis iniquitatem fperavit per vetuftatem purgare. Hunc foedum errorem, Patriarcham non aufus in faciem arguere, in ejus Chartophylacem, Patriarchales litteras fcribere & fignare confuetum, refundit laudatus patriarcha Petrus, demonftrans Papam Vigilium & trium Capitulorum quæftionem non in fexta, fed in quinta fuiffe Synodo, atque ita palmaria hujus Schifmatis fundamenta infoeliciter vacillare. Et revera lucidiffimos olim Græcorum oculos Photianum Schifma fecit, præfertim circa Romanæ & omnis Latinę Ecclefię res, adeò titubare & lippire, ut album effe nigrum, & nigrum dicant album, & quafi Andabatæ in nos digladientur. Quæ omnia in fecunda partim Apologetica, partim contradictoria oratione poftea confirmavit Joannes Veccus Patriarcha item Conftantinopolitanus. Sergius fecundus Patriarcha fedit viginti annis, ideoque mortuus eft Chrifti Domini anno decimo nono poft millefimum; At verò Petrus Antiochenus promotus fuit anno quinquagefimo tertio, & anno proximè fequenti fcripfit laudatam Epiftolam, atque ita memorati ab ipfo quadraginta quinque anni exordium habent ab anno nono poft millefimum, decimo Sergii Patriarchæ, fexto & ultimo Joannis Pontificis decimi noni. Et hujus à Domino Cardinali Baronio productum epitaphium habet cum cæteris hoc dyftichon: Nam Graios fuperans, Eois partibus unam, fchifmata pellendo, reddidit Ecclefiam. Inter ipfum ergo & Sergium Patriarcham fuerunt omninò quæftiones, fed catholicæ unitatis & frater |