Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub
[blocks in formation]

Ivus Tho. in litera fub inferno damnatorum comprehendit etiam

Dinfernum puerorum. q.52.art.2,

An etiam ad infufionem luminis gloriæ in fanctis patribus o peratus fit defcenfus animæ Chrifti. Ibid.

An defcenfus Chrifti ad inferos fuerit fecundum fubftantiam animæ, an folùm fecundum effectum. Ibid.ad Duran. Ponalitates Chrifti quantum duraverint. art.4.

Cum quiete, & immunitate fanctorum patrum in limbo à pœna fenfus, ftat dolor, feu afflictio ex fpe dilata. ar.s.ad 6.

Duo genera liberatorum à purgatorio in defcenfu Chrifti. ar.8.

Nilli, qui cum Chrifto furrexerunt,ad vitam penitùs immortalem

A furrexerint. q.s3.art.3.

Oclum refifteret tactui,fi quis ad orbem lunæ pertranfire vellet, ibi Cexiftens,non tamen exiftens,non tamen fentiretur tactu denfitas ejus. q.s3.art.2. Omnis mutatio fpecies quædam mortis eft. art.3.

An totus fanguis Chrifti in paffione effufus refurrexerit cum eo. cod. art.ad argumenta.

An, Chrifto refurgente, oportuerit fanguinem fecum reaffumere. Ibidem.

Quandò fecundum Auguft. corpus fit animale, & quandò fpirituale. Ibidem.

Raftimavit hortolanum. q.55.art.4.ada.

Ationabilis caufa erroneæ vifionis Magdalenæ, dùm Chriftum

Umanitas Chrifti cùm fit organum conjunctum perfonaliter

verbo Dei, eft, velut univerfale inftrumentum Dei ad quæcunque miracula facienda : exceptis his, quæ fpectant ad primam rerum creationem. q.56.art.1.

Vm dicitur, Chriftum propria virtute glorificatæ animæ afcen

Cdifle in cœlum, non intelligitur, nifi de ipfo motu locali afcen

fionis. q.57.art.3.

An convenienter opinemur, corpus Chrifti effe extra totam continentiam cœlorum corporcorum, ita, quòd planta pedis ejus fit fupra fuperficiem convexam fupremi coli. art.4.ad Duran.

Ad quem fenfum fupra convexum, feu in fuperficie convexa cœli empyrei dicatur unus locus altior altero. art.s.

An Chriftus corporaliter vifus fuerit à Paulo:& an ifta vifio fuerit tunc, cùm dixit, Saule, Saule, quid me perfequeris? ar.6.

'A'

N Chriftus, inquantum homo,ftet, an verò fedeat in cœlo. qu.58.

artic. I.

Quam diftinctionem importet ly ad, cùm dicitur, Chriftum fedes ad dexteram patris, art.2.

An ifta fit concedenda, Chriftus, fecundum quòd komo, eft filius Dei. artic. 3.

Erfectum judicium de re mutabili non poteft dari fuaviter ante il lius confummationem. q.59.art.5.

Divina judicia extendunt fe etiam ad ea, quæ fant per accidens.

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]

N folùm de Adam intelligatur dictum literæ, quòd in ftatu innocentiæ fuperiora nullo modo dependebant ab inferioribus, & quòd anima quantum ad fuperiorem partem non indiguiflet accipere aliquid à corporalibus rebus ad fui perfectionem. q.61.ar.2. An filii innocentes indiguiffent facramentis. Ibid.

DE principali effectu facramentorum, qui eft gratia diftinéta con

tra characterem . q.62.art.1.

An facramentum fit verè, & fecundum rem caufa inftrumentaliter agens ad gratiam. Ibid.ad Scot.

An ferra fit effectiva caufa inftrumentalis. Ibid.ad Scot.

Quis fit effectus proprius baptifmi. art.2.

Gratia facramentalis diftinguitur fpecie à gratia virtutum,& donorum, non ficut habitus ab habitu: fed ficut gratuitum divinum auxilium à gratuito habituali dono. Ibid.

In facramentis novæ legis eft quædam virtus fuperaddita: quæ quidem virtus nihil aliud eft, quàm motus, quo inftrumentum movetur à principali agente ad proprium principalis agentis effectum inducendum. art.4.

Duplex eft motus, quò inftrumentum poteft moveri, fcilicet, fimplex, & virtuofus. Ibid.

SA

Acramenta imprimere chara&terem, ex facra fcriptura non habetur: fed ex ecclefiæ auctoritate non multùm antiqua. qu. 63. artic. 1.

Quomodò valeat hæc confequentia:chara&ter facramentalis eft deputa tivus hominis ad cultum confiftentem in recipiendo, & tradendo, ergo eft potentia, art. 2.

Sub quo genere generaliffimo, & in qua fpecie ponatur character. Ibid. ad Scot,& Duran.

Quomodò valeat hæc literæ ratio:fi relatio characteris fundaretur immediatè fuper effentia anima, conveniret naturaliter omni animę. Ibid. ad Scot,

Quomodò valeat ratio literæ probans: quòd character non eft habitus: quia omnis habitus eft bonus, vel malus. Ibid.ad Scot.

An character fit fubjectivè in potentia animæ. art.4. ad 4. Scot, & Duran.

An character fit in intellectu. ad Scot.cod.art.ad 3.

Quomodò valeat ratio litera probans, characterem effe in intellectu, fcilicet, quia divinus cultus,ad quem character difponit, eft quædam fidei proteftatio per exteriora figna, ideò character eft in intellectu, in quo eft fides. Ibid.

Character non poteft poni in alia potentia, quàm in intellectu, vel voluntate. Ibid.

Omnis fanctificatio, quæ fit per facerdotem Chrifti, eft perpetua, re confecrata manente. art.5.

Ninterior gradus gratia comprehendatur fub annexis effectui facramenti, quæ per devotionem miniftri impetrari poffunt reci pienti facramentum. q.64.ar.1.

Quo pacto hæc ratio litere valeat miniftri ecclefiæ instrumentaliter operantur in facramentis, ergo poffunt facramenta conferre, etiamfi fint mali. art.5.

Debitum fecundum decentiam ad opus operatum eft debitum fecundum neceffitatem ad opus operans miniftri, art.6.

Ifta regula, fi affirmatio eft caufa affirmationis, & negatio negationis, tenet in folis caufis propriis. cod.art.ad 1.

Actus prædicandi eft de numero actuum confecratorum. Ibid. In duobus cafibus licet inducere indignum miniftrum ad exhibitionem facramenti. cod.art.ad 2.

Ex indulto concilii Conftan, licitum eft ab excommunicatis miniftris recipere facramenta, nifi in duobus cafibus. Ibid.

An minifter indignus in ar.neceffitatis,quo laico licet baptizare, bapti zans excufetur à peccato. cod.art.ad 3.

An D.Th. in litera intendat excufare facerdotem indignum in art. neceffitatis baptizantem: tàm fi baptizet cum folemnitate, quàm fine folemnitate. Ibid.

An hujufmodi adminiftratio facramenti ab indigno miniftro fit ex fuo genere peccatum mortale. Ibid,

An angeli poffint adminiftrare facramenta. art.7.ad Sco.

An mentalis intentio miniftri exigatur ad perfectionem facramenti.

art. 8.

Conditio requifita ad facramenta non fufficit, quòd fit fecundum habitum, fed oportet, quòd fit fecundum virtutem. cod. artic. ad 3.

Tripliciter dicitur quis aliquid intendere, fcilicet actualiter, virtualiter, & habitualiter. Ibid.

An intento jocofa miniftri tollat veritatem facramenti, art.10.

N juftus, ideft fine peccato mortali exiftens, teneatur femel in an

Quomodò extrema unctio præparet ad Euchariftiam, art.3. Quomodò fideles per confirmationem deputentur ad fpeciale fervitiu fpectans ad officium principis. cod.art.ad 2.

Cum ponitur ordo neceffarius fimpliciter ad falutem Ecclefiæ,intelligitur de ecclefia fimpliciter, & abfolutè, ar.4.

Vomodò ifte proceffus valeat: ibi perficitur facramentum, ubi per

✪ficitur fanclificatio, ergo. q.66.ar.1.

An mutatio nominum quoad fignificatum in formis facramentorum tollat veritatem facramenti. ad 7.

Omiffio nominis alicujus trium perfonarum tollit veritatem baptifmi.

art. 5.

An baptifmus nomine Chrifti, aut trinitatis celebratus valeat. Ibidem.

An, trina immerfione intenta à miniftro, fi aliqua omittatur, fit verus baptifmus, art.8.

Validæ funt rationes S.Tho.ex eo, quòd in morte Chrifti baptizati fumus: & quòd baptifmus imprimit characterem,concludentis,baptifmum effe irreiterabilem. art.9.ad Sco.

Vomodò verum fit, prædicandi, & baptizandi officium non convenire diaconis. q.67.art. 1.

[ocr errors]

An baptizare extra neceffitatis cafum co modo, quo in neceffitatis cafu fieret, fit peccatum mortale. art.4.

Suppofito, quòd plures fimul poflunt unum baptizare,utroque abluente, & dicente: ego te baptizo, an etiam plures fimul poffint unum baptizare, utroque abluente, & dicente, nos te baptizamus. art.6. ad Duran,& Pet, de Pal.

An plures fimul poffint unum baptizare, uno abluente, & altero verba proferente: ita,quòd unitas miniftri baptifmi ex duabus perfonis integretur. Ibidem.

An D.Th.fufficienter difcutiat formas,quibus uti poffent plures,unum baptizantes. Ibid.

Quomodò fieri, feu intelligi poffint duo agentia totalia, quamvis inftrumentalia, ejufdem rationis, producere efficaciter fimul unum effectum non perfectum magis, quàm fi ab uno corum tantùm produceretur: & hoc in fubjecto capaci perfectionis effectus, & de effectu fufcipiente magis, & minùs. Ibid.

:

Si, baptizando plures, non intercederet alia mutatio, quàm dicere,baprize ves non videretur magna ad hoc neceffitas exigi. cod.art. ad 2. A

A

N in cafu neceffitatis ad falutem puerorum fufficiat baptifmus in
voto parentum. q.68.art.1.& 2.

Qualiter debeat determinari tempus dilationis baptifmi. ar.3.
Sua peccata ex devotione confitentes ante baptifmum non sunt ab-
folvendi. art.5.& 6.

An ex parte baptizati ita neceffaria fit intentio fufcipiendi facramen-
tum baptifmi, ut, fi illa defit, baptifmus nullus fit. art.7.

In hoc, quòd ecclefía pro parvulis credit, intendit, & renuntiat, eft quædam accommodatio. art.9.

Quomodò fides ecclefiæ profit infanti, qui baptizatur, eod.artic ad 2. An filii Judæorum, feu aliorum infidelium poffint, feu debeant, invitis parentibus, baptizari. ar.10.

An parvuli in maternis uteris periclitantes poffint per facramentum baptifmi in voto parentum fufceptum falvari. art.i

Vare aperire januam regni cœleftis, cùm fit per fe primò effectus mortis Chrifti, attribuatur etiam baptifmo. q.69.art.7. Nullius auctoritate conftat, Conftantinum fuiffe mundatum à lepra in baptifmo. ar.8.& 9.

An,recedente fictione, baptizatus confequatur remiffionem peccatorum ex vi baptifmi. art.9.& 10.

Character, diverfimodè confiderato baptifmate,tenet locum & difpofitionis, & formæ. Ibid.

Fictio (quæ nihil aliud eft, quàm impeditio gratia) per pœnitentiam
delenda eft fimul cum peccatis commiffis poft baptifmum. cod.art.
ad 2.& 3.

Aliud eft dimidiam à Deo expectare veniam : & aliud variis mediis à
Deo expectare veniam. Ibid.

Q

Vomodò intelligatur, quòd exorcifmus baptifmalis aperit fenfus: & quòd unctio, quæ fit in vertice baptizati, operatur confervationem gratiæ baptifmalis. q.70.& 71.ar.3.

[blocks in formation]

Differentia inter modum fubftantiæ, & modum quantitatis in litera
pofitos, cod.ar.ad 3.

An per modum fubftantiæ intelligatur in litera id, quod communiter
dicitur effe indivifibiliter. Ibid.

An fimpliciter neceffariò fequatur,fi corpus Chrifti habet partes,& pro-
prietates fuas fub modo facramentali, quòd habeat cas fub exiften-
tia naturali, art.2.ad Scot.

An non folùm fubftantia corporis Chrifti, fed etiam quantitas ejus
naturali concomitantia contineatur in hoc facramento, ar.1.
Chriftum effe fub hoftia eft quoddam effe relatiuum. art.6.
Utrum corpus Christi ad motum hostiæ moveatur per accidens. Ibid.

ad Scot.& Duran.

Subftantia individualis fecundum materiam fignatam quantitate per-
cipitur à cogitativa, substantia verò individualis, ut habet modum
effendi pura fubftantiæ, percipitur à folo intellectu, art.7.

An intellectus tàm angelicus, quàm animæ feparatæ, quàm etiam ho-
minis beati, poffit naturaliter videre exiftentiam corporis Chrifti in
Euchariftia. Ibid.ad Scot.

An intellectus beatus per actum beatificum videat corpus Christi in
Euchariftia. Ibid.ad Scot,

An corpus Chrifti fecundum effe facramentale non videatur ab intel-
lectu viatoris, nec ab intellectu angelico naturaliter,quia ifte modus
effendi eft penitùs fupernaturalis. Ibid.ad Scot.

Qua adoratione adorandus fit fanguis aliquandò miraculosè in calice
apparens, art.8.

ex 9.77.tribus primis art.

MT

Ixtum ex oleo, & balfamo (quod chrifma vocatur) eft regularis Dva opiniones de modo effendi accidentium Euchariftia fine sub

materia confirmationis de neceffitate præcepti, & non de neceffitate facramenti. q.72.ar.1.& 2.

An quicunque Chrifti contactus fit fanctificativus materiæ facramenti,
an verò folus contactus in usu conftitutivo facramenti. Ibid.
Licèt in antiquis juribus non inveniantur exprefsæ omnes facramento-
rum formæ, in concilio tamen Florentino omnes expreffæ funt.

ait. 4.

An character fit potentia purè paffiva, art.s.

Character confirmationis de neceffitate præfupponit characterem ba ptifmi ficut & ordo facer baptifmum. art.6.

:

Quandò accedens ad facramentum cum peccato mortali, vel quia ejus confcientiam non habet, vel quia non perfectè contritus, gratiam ex facramento confequatur in remiffionem peccatorum. ar.7.

An epifcopus fit ita proprius minifter confirmationis, quòd à non epifcopo facta nulla fit, & tamen ex difpenfatione apoftolica non epifcopus poffit illam conferre. ar.8 9.10.& 11.

Vm dicitur, facramenti euchariftia rem tantùm effe gratiam fufci

pientium,aut unitatem ecclefiæ, aut corpus Chrifti myfticum, hæc omnia fumuntur pro uno, & codem,fcilicet, gratia Dei. qu.73. art. 1.ad 3.

Sacramentum euchariftiæ dicitur multa materialiter, & quare. Ibid.
An facramentum euchariftiæ fit abfolutè neceffarium ad falutem.
artic. 3.

Habere rem facramenti euchariftiæ per votum ecclefiæ, quid fit. Ib.
N, fi alicubi non inveniretur vinum, eflet folus panis confecran-

AN
Adus. q.74.art.1.

Aliud eft judicium de præfenti, & quantitate materia euchariftiæ.

[blocks in formation]

Falfum eft,quod Græci offerant calicem domini cum vino tantùm,hoc enim Armeni, non Græci, olim faciebant. art.6.

An oporteat, aquam, ex qua fit panis pro facramento,effe aquam veram, & naturalem, art.7.

Ο

Vid de exiftentia corporis Chrifti in facramento cuchariftiæ ex
auctoritate facræ fcripturæ habeatur. q.75.art.1.
Derfæ opiniones circa novitatem continentiæ, & novitatem conver
fionis. Ibidem.

An hæc propofitio: aliquid non poteft effe,vbi priùs non erat,nifi vel per
loci mutationem, vel per alterius converfionem in ipfum, fit vera, &
benè applicetur ad effe in facramento. art.2. ad Scot.& Duran.
In ecclefiafticis myfteriis, & naturalibus attenditur poffibile, velim-
poffibile fecundum potentiam ordinariam. Ibid.
Quot, fimpliciter, & abfolutè loquendo, interveniant in facramento
euchariftiae mutationes. Ibid.

[ocr errors]

Quomodò hac ratio literæ valeat, Si fubftantia panis remaneret
effet verum, quod Chriftus dixit, hoc eft corpus meum, &c. fed fuiffet po-
tiùs dicendum, hic eft corpus meum. Ibidem ad Scot.& Durand.
An,fi effet alia fubftantia fub accidentibus panis, quàm corporis Chri-
fti, contrariaretur venerationi euchariftiae. Ibid.ad Scot.
Duplex converfio, scilicet formalis,& fubftantialis, art.4.
An converfio panis in corpus Chrifti præexiftens, & manens fecun-
dum fuum effe antiquum, fit poffibilis. Ibid.ad Scot.
An hæc fit propria, quod erat panis, eft corpus Chrifti. Ibid.
Ratio convertibilitatis totius unius rei in totam aliam rem, eft com-
municatio carum in communi natura entis communis omnibus
creaturis tantùm. cod.art.ad 3.

Quomodò intelligatur modus convertibilis talis in litera pofitus.

[blocks in formation]

Tres opiniones de modo, quo in inftanti generationis novæ fubftantiæ
ex fpeciebus facramentalibus fit materia. art.s.

An in rarefactione fpecierum facramentalium nova illa quantitatis
particula, quæ per rarefactionem fit,fit naturaliter à naturali agente.
Ibidem ad Scot.

A

Nomnia verba,quibus utimur in forma confecrationis fanguinis,
fint de neceffitate facramenti. q.78. tribus primis art.

An fola verba confecrationis prolata à facerdote conficiant facramen-
tum Euchariftiæ prætermiffis aliis, quæ in canone miffa continen
tur. eod.art.ad 4.

Quid fit virtus facramentalis inexiftens verbis facramentalibus. ar.4.
De veritate, & confignificatione hujus orationis facramentalis, boc
eft corpus meum & de demonftratione, quam in ea exercet ly hoc.

artic. 5.

DE

[ocr errors]

tempore, modo, & fubjecto sex effectuum Eucharistiæ, quæst.

79. art. 1.

Sumens Euchariftiam poteft effe ita difpofitus, quòd nec confequatur
vitam gratiæ,nec de novo mortaliter peccet fumendo. Ibid.
Dominus, cùm dicit, nifi manducaveritis carnem filii hominis, &c.lo-
quitur de manducatione fpirituali in voto, feu in habitu. cod.artic.
ad primum.

An differentia inter fufcipientem baptifmum, & fufpicientem Eucha-
riftiam, quoad hoc, quod eft effe,vel non elle in peccato mortali, fit
vera, art.3.ad 1.

Oblatio Euchariftiæ ex fui quantitate fufficit ad fatisfaciendum pro
omni pœna, fit autem fatisfactoria offerentibus,vel pro quibus offer-
tur fecundum quantitatem fuæ devotionis. art.s.

A

co.

N contritus, non autem confeffus de peccato mortali, habita
pia confefforis idonei, fumens Euchariftiam peccet mortaliter.
qu.80.ar.4.

An facrilegium indignè communicantium fit gravius peccatum omni-
bus peccatis, quæ funt contra puras creaturas. art. 5.

An occultis peccatoribus petentibus deneganda fit communio, ar.6.
Judicium difcretionis requifitæ ad communionem in pueris debet à
parentibus, & confeflore fieri, art.9,ad ult.

An expediat quotidie celebrare, art. 10.

Qualiter intelligitur, quòd fruftra effet votum, nifi impleretur, quandò
opportunitas adeffet, art.11.

An communio non folùm ecclefiæ, fed Chrifti præcepto fit neceffaria.
Ibidem.

An communio popularis fub utraque fpecie fit licita. art.II.

An communio fub utraque fpecie fit neceffaria omnibus, comprehen-
dendo etiam infantes. Ibidem.

An utilius fit fumere Euchariftiam fub utraque fpecie, quàm fub fpecie
panis tantùm. Ibidem.

Sacramenta novæ legis poffunt confiderari, ut caufæ, & ut figna.
Ibidem.

An expediat ecclefiæ Chrifti, quòd populus communicet fub utraque
fpecie. Ibidem.

Rulfo cujufdam Scotchimara, negantis, quod corpus Chrifti

fub facramento annihilatum fuiffet, fi in propria fpecie annichilatum fuiffet: concedentis autem,quòd in triduo corpus Chrifti fub facramenro fuiffet mortuum, quia in propria fpecie fuit mortuum. q.81.art.4. vide fuperiùs q.76.art.2.

[blocks in formation]
[ocr errors]

E virtute altaris ecclefiæ, & aliorum inanimatorum confecratorum. q.83.art.3.

DE

dinata converfio ad commutabile bonum, art.4.ad 1.
An remiffio culpæ fit effectus pœnitentiæ, ut eft actus virtutis. ar.6.
Nad remiffionem peccati mortalis requiratur, ut homo actualiter

AN facramentum pœnitentiæ habeat materiam, ex qua conftitus. A fingula mortalia deteftat. 9.87.atf.
Adugula

Α

tur. q.84.art.1.&

An res facramenti poenitentiæ fit interior pœnitentia, an ornatus ali quis. Ibidem.

An totum facramentum pœnitentiæ (compofitum fcilicet ex materia, & forma) caufet remiffionem peccatorum ratione utriufque partis.

Ibidem.

Licèt forma abfolutionis confiftat in his duobus verbis,fcilicet,abfolvo
te: fi quis tamen aliis verbis uteretur (puta remitto tibi peccata)
an facramentum effet perfectum. art.3.

An pænitentia fit de jure naturali quoad dolorem, & doloris reme-
dium, & aliquod fignum doloris. art.7.
Difplicere poteft fumi contrariè, & negativè, art.8.& 9.

N poenitentiæ virtus fit verè, & propriè una fpecialis virtus diftin

[ocr errors]

An actus poenitentia contineatur fub commutativa juftitia, an fiftat
in commutativa juftitia. Item, an reddat æquale fimpliciter, vel fe
cundum acceptionem Dei tantùm, art.3.ad Scot.& Durand."
An pœnitentia fit virtus acquifita, art.6.ad Scot.& Duran.

A

Noffenfa directè opponatur gratiæ. q.86.art.2.

An ad omnem remiffionem peccatorum actualium requiratur actualiter immutatio voluntatis. cod.art.ad 1.

Quomodò intelligatur,quòd, remiffo peccato mortali, remaneat inor

An virtualis difplicentia fufficiat ad remiffionem peccati mortalis.

Ibidem.

An veniale peccatum opponatur fervori charitatis. Ad Durand. cod. art.ad 3.

Quis fit ille fervor charitatis in hac vita, qui non compatitur fecum
veniale. Ibidem.

An,quandocunq; gratia infunditur,peccata venialia remittantur, ar.2.
An aliqua culpa à Deo remittatur fine gratia. art.4.

A

Nfecundò peccans, ex hoc ipfo graviùs peccet, quàm priùs pecca

verit. ar.i.ad 1.

Ingratitudo quantificatur ex beneficio. art.s.

E irregularitate homicidii ex defenfione commiffi. quæft, 89.

DE

A

art. 3.

N contritio, confeffio, & fatisfactio fint partes facramenti pœnitentiæ.q.90.ar.1.ad Scot.& Durand.

An contritio fecundum effentiam fit pars facramenti, art. 2. ad Scot. & Durand.

Satisfactio facramentalis ex hoc ipfo, quòd eft pars facramenti, auget gratiam, eod.art.ad 2.

An facramentum pœnitentiæ fine fatisfactione fit verum facramen tum. Ibid. ad Durand.

[merged small][merged small][ocr errors]
[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small]

Tex.

Tex.

Tex.

[ocr errors][merged small]
[ocr errors]

DIVI

THOMÆ AQUINATIS

SUMMÆ THEOLOGICE
PARS TERTIA

Cu M

COMMENTARIIS EMINENT ISS. CARDINALIS DE VIO CAJETANI,
Et Elucidationibus P. Seraphini à Porrecta,

Ordinis Prædicatorum.

ECESSE eft; ut ad confummationem totius, &c. Hinc
per ly confummationem, patet ; quòd ifta pars tertia
Theologiæ, quam præ manibus habemus, eft ultima
pars totius theologici negotii: & confequenter, quòd
nec quarta pars erat expectanda à D. Thoma, etiamfi
vixiffet: quamvis aliquibus ad ly confummationem o
culos minùs figentibus oppofitum vifum quandoque fuerit.

Tex. Poft confiderationem

ultimi finis, &c.Hoc eft. Poft primam fecundæ partis, & poft fecundam fecundæ partis . Nam prima fecundæ de ultimo fine hominis tractat in prioribus; ut ibi patet, à qua priori parte Sanctus Doctor

[blocks in formation]

PROLOGU S.

UIA Salvator nofter Do- 10 ftrá confideratio fubfequatur.
minus Jefus Chriftus, te-

fte angelo, populum fuum
falvum faciens à peccatis
eorum viam veritatis

, per

denominationem facit, nobis in feipfo demonftrávit
intelligens tamen, feu quam ad beatitudinem immortalis vitæ
per figuram fynecdo-

a

chem à parte defignare refurgendo pervenire poffimus, neceffe
totum, ideft, totam il- eft, ut ad confummationem totius theo-
lam primam fecundæ logici negotii, poft confiderationem ulti-
partis. Nifi fortè mal- mi finis humanæ vitę, & virtutum, ac vi-
les dicere, quòd refi-
duum primæ fecundæ tiorum, de ipfo omnium Salvatore,ac be
infinuatur per ly virtu- neficiis ejus humano generi præftitis no-

tum, ac vitiorum, expo

nendo fcilicet in communi. Rursùs dicebatur, quòd in textu illo
non folùm prima, ut oftenfum eft, fed & fecunda fecundæ importa-
batur: Et hoc per ly virtutum, ac vitiorum, fcilicet, exponendo in
fpeciali. Quòd autem de virtutibus, & vitiis duplex hæc confideratio
fiat, vide in prologo voluminis, quod dicitur 2. 2.

¶ De ipfo omnium Salvatore, ac beneficiis ejus, &c. Per hæc duo
denotatur fummatim tota materia hujus tertiæ partis Theologiæ. Nam
de ipfo Salvatore tractatur ufque ad quest. 59. inclufivè, & de bene-
ficiis ejus cæteris humano generi præftitis tractatur ufque ad finem
totius libri.

20

30

¶ Primò confiderandum, &c. Secundò de Sacramentis, &c. Tertiò
de fine immortalis, &c. His verbis totius materiæ nunc prædicta par-
tem fecundam, fcilicet, de beneficiis, dividit in duo, fcilicet in Sa-
cramenta, & in finem immortalis vita. Per hoc igitur dividit to-
tum refiduum libri à queft. 60. &c. Ac fi dicat in univerfum. Ifta pars
tertia theologiæ folum de tribus rebus tractabit. Primò de, &c. Secun- 40
do de, &c. Tertio de, &c. Prima eft, ut jam intelligimus, à principio li-
bri ufque ad quæst. 59. inclufivè. Secunda autem eft à quæft. 60. ufque
ad (connumerando Additiones) quest. 158. inclufivè, quæ in Additio-
nibus folitariè fumptis eft quæft. 68. tractans de filiis illegitimè natis.
Tertia verò eft à quæft. 159, ufque ad finem totius libri, qui est quæft. 199.
tractans de juftitia, & mifericordia Dei refpectu damnatorum.

Circa primum duplex confideratio, &c. Hoc eft. Tractatus de
Salvatore noftro dividitur fummatim in duo, fcilicet, in myfterium
incarnationis, & in acta, atque passa à Deo incarnato. Porro horum
primum, fcilicet, myfterium incarnationis ab hinc protenditur ufque
ad queft. 26, inclufive ita, quòd omnia, quæ in toto hoc fpatio tra- so
tantur, pertinent ad ipfum myfterium aliquo modo. Secundum au-
rem, fcilicet acta, atque paffa à Deo incarnato protenditur à quæft.
27. ufque ad quæst. 59. inclufivè ita, quòd quæcumque in toto hoc
fpatio tractantur, pertinent aliquo modo ad acta, vel ad passa ab co.

quæft. 39. inclufivè. Et progreffum ipfius in mudo, à quæft. 40. ufque ad quæst. 45. inclusivè : Et egreffum ipfius de

Circa quam primò confiderandum oc- mundo, à quaeft. 46. ufcurrit de Salvatore.

que ad quæft. sz. inclu¶Secundò de Sacramentis ejus, quibus fivè. Et exaltationem falutem confequimur.

ipfius poft vitam mortalem, à quæft. 53. uf¶Tertiò de fine immortalis vitę, ad quã que ad quæft. 59. incluper ipfum refurgendo pervenimus. five.

Circa primum duplex confideratio oc- Ergo in hac tercurrit. Prima eft de ipfo incarnatio. tia theologiæ, à quaeft. 1. ufque ad 59. inclunis myfterio, fecundum quòd Deus fivè tractatur de uno pro noftra falute factus eft homo. folo, tamquam fubje

¶ Secunda de his, q per ipfum Salvatore to, fcilicet, de Deo innoftrũ,i.Deũ incarnatú, sút a&ta,& paffa. fed tamen quoad plura. carnato, ideft, Chrifto,

Hoc eft: Et quoad fta

tum ejus in utero B. Virginis Matris, à quæft. 1. ufque ad quæft. 26. in-
clufive. Hoc totum fpatium vocabatur Myfterium incarnationis : ut
patet in tex. finaliter examinato: Et quoad ftatum vifibilem ejus in
mundo, à quæst. 27. ufque ad quæft. 45. inclufivè. Hoc totum fpatium
vocabatur ingreffus, ac progreffus ejus in mundum : ut patet in ly Rursùs,
poft tex. final. Et quoad exitum ejus de mundo, tùm dolorofum, à 9.46.
ufque ad quæft 52. inclufivè: tùm gloriofum, à queft. 53. ufque ad quæst. 59.
inclufive. Hoc totum fpatium vocabatur Egreffus ejus de mundo, ac exal-
tatio poft vitam mortalem: ut patet in ly Rursus, poft tex. fin. Ergo totum
hoc, fcilicet, ftatus Chrifti vifibilis in mundo, & exitus ejus de mundo, tùm
dolorofus, tùm gloriofus vocabatur Acta, atque passa a Deo incarnato, ut
patet in tex. fina, exam. Epilogus ergo hic eft particularis, ideft, primæ
partis tertiæ partis theologiæ.

Epilogus particular.

Epilogus

¶ Cæterùm, fi volueris epilogum, qui dependeat ex tex. examinato fuprà in quarto loco, qui ideò dicetur Epilogus univerfalis, ideft, totius universal. tertiæ partis ibi divife à D. Thom, dices. Ergo tota pars tertia theologiæ tractat de uno folo, tanquam fubjecto, ideft, de Chrifto: quoad plura tamen. Hoc eft: Et quoad incarnationem ejus cum fuis circumftantiis, à quæft. 1, ufque ad quæft. 59. inclufivè: vide Epilogum particularem, & quoad facramentorum inftitutionem ab eo cum fuis circumftantiis, à quæft.60. ufque ad quæft. 158. inclufivè : & quoad corporum noftrorum refufcitationem ab co cum fuis circumftantiis, à quæft. 159. ufque ad finem libri. De his duobus videbis infrà in quodam quafi prologo voluminis fequentis,fcilicet tertiæ partis Theol. de Sacramentis, &c.D. Thom. de Aquino, Angelici, & S. Ecclefiæ Doct.

Quid ergo hic, ideft, in tota tertia parte tractatur? R. De Deo incar- Summa s★. nato per quaft. 59. priores; facramenta inftituente, per quæft. 99. immediatè marum. fequentes, ad immortalitatem homines refufcitante per q. 31. immediatè fubfequentes. Subjectum ergo (largè loquendo) in tota hac tertia parte quid erit? B. Deus incarnatus, Sacramenta inftituens, ad immortalitatemque homines refufcitans,

Commentaria Cardinalis Cajetani.

Q VIA Salvator nofter, &c. Debitum D. Thom. famulatum perfolvere cupiens, expeditis commentationibus trium librorum fue fummæ, ad ultimum me confero, expofiturus textum multarum quæftionum fecundum modum in comment. 1. lib. inchoatum (ut petentibus hoc morem geram) adducturus, quod rationis, fideique lumi- 60 ni confonum apparebit, firmando femper ratione, aut auctoritate omnem fententiam, ut nullus meæ auctoritati refervetur locus.

Dividitur igitur præfens liber, ut in illius apparet principio, in partes tres principales: quarum prima de Domino noftro Jefu Chrito ufque ad quæst. 60. protenditur fecunda verò de Sacramentis inde inchoans imperfecta relicta eft ob immaturam Doctoris mortem : tertia autem de immortali vita refurgentium omninò deficit. Nos

[merged small][ocr errors]

autem, fi ejus ope Deus dederit, quafdam adjungemus quæftiones
circa utilia ad animarum falutem, quæ opportunæ apparebunt, ne re-
petere aliorum dicta contingat. Prima autem pars de Jefu Chrifto
in fex partes diftinguitur: prima de unione filii Dei, & humanæ na-
turæ, ufque ad 15. quæft. inclufivè fecunda de his, quæ confequun
tur unionem, à 16. ufque ad 26, tertia de ingreffu Salvatoris in mundum,
à 27. ufque ad 39. quarta de progreffu Salvatoris in hoc mundo à 40. uf-
que ad 45. quinta de exitu Salvatoris ex hoc mundo, à 46. ufque ad
2. fexta demum de exaltatione Salvatoris poft hanc vitam, à 53. uf-
que ad 59. tractat. Secunda, deindè principalis pars de Sacramentis in
octo diftinguitur partes: qurum prima de Sacramentis in communi,
reliquæ feptem de fingulis feptem Sacramentis figillatim tractant.

[blocks in formation]

ARTICULUS Utrum conveniens fuerit AD PRIM UM fic procedi tur. Videtur, quòd non fucrit conveniens Deum 54. Durand. 3. f.dift. 1. q. 1. incarnari. Cùm .n. Deus op..c.s Argent, 1.f.d.i.q.1.4.1. 6.of.3. Suarez 3. P.q.1.a.1.difp. ab æterno fit ipfa effentia 3.fect. 3. bonitatis, fic optimum eft ipfum effe,ficSUPER QUE. I. ut ab æterno fuit: fed Deus ab æterno

6.40.49.53.

cap.207.

a 08.

concl. 2.

ART. I.

incarnari..

CONCLUSIO.Con- fuit abfque omni carne. ergo convenien-
veniens fuit Deum tiffimum eft, ipfum non effe carni uni-
PROBATIO. Quia incarnari.
tum. non ergo fuit conveniens, Deum
illud eft unicuique rei incarnari.
conveniens, quod com- 2. Prætereà. Quæ funt in infinitum
petit fibi fecundum ta- diftantia, inconvenienter junguntur: fic-
tionem propriæ naturæ, ut inconveniens junctura effet, fi quis
ut patet de ratiocinari
refpectu hominis, & ad pingeret imaginem, in qua humano.ca-
rationem divinæ natu- piti cervix jungeretur equina: fed Deus,
ræ pertinet, ut fe fum- & caro in infinitum diftant cùm Deus
mo modo communicet, fit fimpliciffimus, caro autem maximè
compofita, & præcipuè humana. ergo
inconveniens fuit, quòd Deus carni
uniretur humane.

cùm ipfa fit fummum
bonum. Dion.

COROLLARIUM.
Ex probatione igitur,
quæ ex corpore, ut fem-
3. Prætereà. Sic diftat corpus à sũ-
per fumitur, clarum fit,
quid intendatur in titu- mo fpiritu, ficut malitia à funma boni-
lo per ly conveniens tate;fed omninò inconveniens effet,quòd
Deo incarnari. Inten- Deus,qui eft fumma bonitas, malitiam
affumeret ergo non fuit conveniens
quòd fummus fpiritus increatus corpus
affumeret.

utrum

[ocr errors]
[ocr errors]

ditur enim, pro quanto
inde colligitur,
conveniat Deo ex pro-
priis naturę divina hoc,
quòd fic fummo modo
4. Prætereà. Inconveniens eft, ut
creature fe comunicet.
Et hæc eft ratio, quare qui excedit magna, contineatur in mini-
titulorum declarationi- mo, & cui imminet cura magnorum, ad

bus in tota ifta Beati

[ocr errors]
[ocr errors]

20

tet

per

,

,

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small]

RESPONDEO dicendum quòd creaffe mundum,ex quo 3.4.1.4.1.4. unicuique rei convenies eft illud, quod cum ab eterno non creacompetit fibi fecundum rationem pro- enim fecit creaturam, & verat. Per creationem 9.2.a. 2. ad priæ naturæ: ficut homini conveniens eft fimul traxit eam ad effe: c. ad 2, ratiocinari, quia hoc convenit fibi, in- unde videtur mutatus, quantum eft rationalis fecundum natu- licèt non tantoperè, ficram fuam. Ipfa autem natura Dei eft ef- ut in incarnationis myfentia bonitatis, ut patet per Dionyf. 1. eft mutatione fui alicap. de divinis nominibus.* Unde, quic- quid agere, quod eft cor- c.1, à me. quid pertinet ad rationem boni, conve- porum, aliud eft fim- illiusle. 3. niens eft Deo pertinet autem ad ratio- pliciter aliquid agere. Sed, inquis, habet carnem boni, ut fe aliis communicet, ut pa- nem in fe perfonaliter 30 per Dionyf. 4. cap. de divinis nomini- per incarnationem : non bus. Unde ad rationem fummi boni pertinet, quòd fummo modo fe creaturæ communicet quod quidem maximè fit hoc, quòd naturam creatam fic fibi conjungit, ut una perfona fiat ex tribus, verbo, anima, & carne, ficut dicit Aug 13. de Trin. Unde manifeftum eft, quòd conveniens fuit Deum incarnari. 40 AD PRIMUM ergo dicendum,quòd incarnationis myfterium non eft impletum per hoc, quòd Deus fit aliquo modo à fuo ftatu immutatus,in quo ab æterno fuit: fed per hoc, quòd novo modo fe creaturæ univit, vel potiùs eam fibi. Eft autem conveniens, ut creatura, quæ fecundum rationem fui mutabilis eft, nó femper eodem modo fe habeat: & idcò, ficut creatura incoepit effe,cùm priùs non effet: ita convenienter, cùm priùs non effet unita Deo in perfona, poftmodùm ei fuit unita.

50

Thoma Summa no in- parva le transferat : fed Deum, qui to fudavi, ne fcilicet ejuf- tius mundi curam gerit, tota rerum unidem S. Doctoris actum, verfitas capere non fufficit. ergo videtur ut ajunt, agerem, & ut inconveniens quòd intra corpufculum "al par vix ftudioforum ingenii vicui parvapures ad exfculpendum il- vagientis infantia lateat lum fenfum è contextu tatur univerfitas, & tamdiù à fedibus fuis tacendo remittere.Quo- abfit ille regnator, atque ad unum cormodò auté Doctor no- pufculum totius mundi cura transferatur, *EpPf rationis egerit, quandò ut Volufianus fcribit ad Aug. mediй ilSED CONTRA Illud videtur effe lius. 2. in- opus erat,vide in prime ter opera partis quæft. 117.art.1. convenientiffimum, ut per vifibilia monAugu)'. Ibi enim de hoc eft fum- ftrentur invifibilia Dei: ad hoc enim to- 60 & ibi de titulis non exa- tus mundus eft factus, ut patet per illud minatis per formales Apoft. Rom. 1. Invifibilia Dei, per ea, que Elucidationes apta ad- facta funt, intellecta confpiciuntur:fed,fic

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small]

3. Orth, tamen labori aliorum ut Damaf. dicit in principio 3 lib. * per in-
f. cap. 1. circa titulorum expla- carnationis myfterium monftratur fimul
me. illius. nationem impenfo de- bonitas, & fapientia, & juftitia : & pot-
trahere me velle, abfit, entia Dei, vel virtus. Bonitas quidem,
alia forfan ratione, & quoniam non defpexit proprii plafmatis
benè penfata, ad hoc fa- infirmitatem: juftitia verò, quoniam
ciendum moti funt. Et homine victo,non alio, quàm homine fe
in hujufmodi unufquif- cit vinci tyrannum, neque vi eripuit ex
que in fuo fenfu abudet.
I DE MAJORI morte hominem: fapientia verò, quoniá
Ipfum effe. R. Immuta invenit difficillimi pretii decentiffimam
tum in feipfo: nō autem

immutatam in effectibus. §. i. nihil agentem circa creaturas. Tunc ni-
hil, &c. Nam ficut ab æterno fuit Deus fine carne femetipfum mu-
tante in aliquo: ita nunc, & in pofterum femper eft fine carne mutante fei-
pfum in aliquo, licèt non fine carne à feipfo mutata. Unde, quòd habeat
nunc carnem priùs non habitam, infert, Deum ipfum egiffe circa creatură
aliquid, quod prius effectualiter non egerat, ideft, uniffe fibi in perfona
creaturam aliquam,quam fic ab æterno nen unierat: non autem infert, Deu
in feipfo à fuo ftatu aliqualiter mutatum. Abfque enim fui vel minima mu-
tatione traxit carnem noftram ad fe in perfor3: & fine fui mutatione à pro-

Utique. Sed licèt fimi-
litudo adducta, ficut nec
ulla non teneat in o-
fimile fit utrobique in
mnibus, fufficit, quòd
non mutari : quia fci-
licet utrumque Deus
abfque fui mutatione fe- no procul à
cit: quamvis nunc rea- princ, t0.3.
liter creator ad creatu-
ram referatur, qui ab
æterno ad eam, ipfa nō
exiftente, actualiter non
referebatur.

II. DE MAJORI.
Junguntur. R. Per pot-

entiam finitam : non
per potentiam infinită.
s. Quæ fcilicet realiter
idem, quod infinita
excellentía bonitatis

fit

ter infinitæ excellentiæ

*1.13.0.17.

Tuc nihil, &c. Na illa in infinitum diftantia, que adducuntur in argumēto, funt juncta per potAd fecundum dicendum, quòd uni- entiam infinitam realiri Deo in unitate perfonæ non fuit con- bonitatis divinæ identiveniens carni humanæ fecundum condi- ficatam. Confequenter tionem fuæ naturæ: quia hoc erat fupra ergo dic ex litera, quòd dignitatem ipfius, conveniens tamen fuit ratione potentia poDeo fecundum infinitam excellentiam tione bonitatis conve tuerunt conjungi, rabonitatis ejus, ut fibi cam uniret pro fa- nienter conjuncta funt: lute humana.

lis

maximè fi confideretur illa bonitas realiter effe

Ad tertium dicendum, quòd quali- idem cum fapientia na- inf. q.3.4. bet alia conditio, fecundum quam crea- turæ divinæ. Ex litera 1... tura quæcumque differt à creatore, à Dei quoque fenfum conclu- 2.1.1.ad fapientia eft inftituta, & ad Dei bonita- fionis agnofcas, quòd, fcilicet, intelligebatur tem ordinata. Deus enim propter fuam de convenientia non 70 bonitatem, cùm fit increatus, immobi- quomodocumque, fed & incorporeus, produxit creatu- ex parte Dei. ras mobiles, & corporeas. Et fimiliter III DE MINORI, Sic. R. Quantum ad malum pœnæ à Dei juftitia eft intro- diftantiam in infinitum, ductum propter gloriam Dei : Dei ma non quantum ad rei lum taliter diftantis inftitutionem, & ordinationem . §. Tunc nihil, &c. Nam corpus, etiam quòd in infinitum diftet à fummo fpiritu, aliquam convenientiam habet cum co cùm ab ipfo fit inftitutum, & ad ipfius bonitatem ordinatum quod non fic eft de peccato, ut in textu.

80

[ocr errors][ocr errors]

IV. DE CONCLUSION E. Ergo videtur inconveniens. R. Hominibus nil nifi corpora cogitare valentibus: non hominibus verè fapientibus. S. Tunc nihil, &c. Nam conclufio intelligitur, quòd Deum incarnati fuit conveniens fecundum judicium verè fapientium non autem infipientium.

>

¶ NOT.

[ocr errors]
« VorigeDoorgaan »