Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub
[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][merged small]
[ocr errors]

D. Alb. 3.f.d. 2. ar. 14. Arg. 3.f.d. 2.ar. 4. Ricard. 3.f.d.2.p.2.q.4. Suarez 9.6. ar. 3. in Coment.& difp. 16. per tres fectiones.

citatis. Medina q. 6. ar. 4.

* cap. 18.in

pria,to.3.

SUPER QUÆ. VI.

ART. IV.

ARTICULUS

QUARTUS:

Utrum caro Christi fuerit priùs à verbo aßumpta, quàm animæ unita.

D QUARTUM fic procedi-
tur. Videtur, & caro Chri-
fti fuerit priùs à verbo affù-
pta, quàm animæ unita. Di-
cit enim Auguft. in lib. de fide *ad Pet.
Firmiffime tene, & nullatenùs dubites,
non carnem Chrifti fine divinitate conceptá
in utero virginis, priufquàm fufciperetur
10
à verbo: fed caro Chrifti videtur priùs
PROB. Quia caro fuiffe concepta, quàm anime rationali
non debuit ante affumi,
quàm effet caro huma- unita, quia materia, vel difpofitio prior
na, ut patet ex q.4.art. eft in via generationis, quàm forma có-
1. Et caro noneft priùs pletiva. ergo priùs fuit caro Chrifti af-
cipiat animam rationa- fumpta, quàm animæ unita.

CONCL. Caro non debuit priùs affumi, quàm anima.

caro humana,quàm re

lem.

I. MINOR.

2. Prætereà. Sicut anima eft pars naturæ humanæ, ita & corpus: fed aniCaro Chrifti videtur pri- ma humana non habuit aliud principiú 20 us fuiffe concepta,quàm anime rationali unita, fui effe in Chrifto,quàm in aliis hominiin a. pre, R. Negatur.§. Nam ca- bus, ut patet ex auctoritate Leonis Papæ infintor. ro humana, &c. ut in t. Sup. inducta. crgo videtur, nec cor

Ex quo dic, quòd dif

pofitio ad carnem hu- pus Chrifti aliter habuerit pricipiú efse-
manam non fuit priùs di, q in nobis: fed in nobis ate cócipitur
in conceptione Chrifti, caro, quàm adveniat anima rationalis.
quàm caro humana :
quoniam Spiritumfanc, ergo etiam ita fuit in Chrifto, & fic caro
conceptionis hujus au- priùs fuit à verbo affumpta, quàm ani-
&torem habuit, qui fi- mæ unita.

In prop.. ter effecit.

mul omnia omnipoten¶3. Prætereà.Sicut dicitur i lib.de Caubetwr bic 11. MAJOR. fis,* cauja prima plus influit in caufatum, liber inter Sicut anima eft pars & priùs unitur ei, quàm caufa fecunda: naturæ humanæ, ita fed anima Chrifti comparatur ad verbū, &corpus. B. Cum hac ficut caufa fecunda ad primam. Priùs tamen differentia: quòd contra rationem anime ergo verbum eft unitum carni, quàm

uat

ina

3.

[merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors]

up. Arito.

eft, quòd præexiftat na- anima. lib.orth turæ humanæ : non au

[ocr errors][merged small]
[ocr errors]

té eft hoc contra ratio

ne corporis.§. Anima,n.
eft pars, ut forma: cor-
pus autem eft pars, ut

materia. Forma verò
dat actu fpeciem,&c. ut
in textu.

cundum modum com

¶SED CONTRA eft, quòd Damaf.
dicit in 3. lib. * Simul Dei verbi caro, fi-
mul caro animata rationalis,& intellectua
lis. Non ergo unio verbi ad carnem præ-
ceffit unionem ad animam.

RESPONDEO dicendum, quòd
111. DE CONCLUS. caro humana eft affumptibilis à Verbo
Unitum. B. Unione fe- fecundum ordinem, quem habet ad ani-
munem fumpta. §. Tüc mam rationalem, ficut ad propriam for-
nihil, &c. Nam articuli mam. Hunc autem ordinem non habet,
coclufio intendit loqui antequam anima rationalis ei adveniat:
de unione in alio fenfu, quia fimul, dùm aliqua materia fit pro-
fcilicet, perfonali. Acfi
dixerit. Verbum non pria alicujus formæ, recipit illam formã:
eft priùs unitum unione unde in codem inftanti terminatur al-
perfonali carni: quàm teratio, in quo introducitur forma sub-
anime. Dicere fiquidem ftantialis. Et inde eft, quòd caro non
hoc redit in idem, quod
eft ly caro non debuit debuit ante affumi, quàm effet caro hu-

T

[blocks in formation]

TAD PRIMUMergo dicendum,quòd habes: quomodò per
caro humana fortitur effe per animam. rationem oftendas, illa
Et ideò ante adventum animæ non eft constatinopolitana da-
meritò à fynodo quinta
caro humana, fed poteft effe difpofitio mnari fic: Si quis dicit
ad carnem humanam. In conceptione aut fentit: priùs forma
tamen Chrifti fpiritus fanctus, qui eft tum effe corpus Domini
noftri Jefu Christi in u
agens infinitæ virtutis, fimul & materia rero virginis fanéta, &
difpofuit, & ad perfectum perduxit. deinceps unitum effe ei
Ad fecundum dicendum, quòd for- Deum verbum, atque
ma actu dat fpeciem :
animam, ut quæ priùs
extiterit: anathema fit.
quantum eft de fe, eft in potentia ad Hæc illa; ut refert Ni
fpeciem. Et ideò contra rationem for- cephorus loco citato
fup.art.3.appen.
mæ effet, quòd præexifteret naturæ fpe- Papa Leone, & fynodo
ciei, quæ perficitur per unionem ejus 6. fecundum quòd re-
ad materiam: non autem eft contra na- feruntur ibid. Item ab
cadem fynodo fexta ex
turam materiæ, quòd præexiftat natu-
eadem epiftola. Simul
ræ fpeciei. Et ideò diffimilitudo, quæ eft
quippe caro, fimul Dei
30 inter orig inem noftram, & originem verbi caro: fimul caro
Chrifti fecundum hoc, quòd caro no- animata rationalis, fre
fi-
ftra priùs concipitur, quàm animetur, mata rationalis. Et in-
non autem caro Chrifti,eft fecundum il- frà.Secundum fubfiften-
lud, quod præcedit naturæ complemen- tiam verbi ad carnem
tum, ficut & quòd nos concipimur ex que ex nobis eft, intel-
femine viri, non autem Chriftus, fed convenientiam prædi-
lectualem, & animată
differentia, quæ effet quantum ad ori- camus. Hæc ibi. Item à
ginem anima, redundaret in diverfita- Concilio 1. Ephefino.
Dicimus: quòd carnem
animatam anima ra-

[blocks in formation]

mul Dei verbi caro ani

¶ Ad tertium dicendum, quòd verbũ tionali fibi copulaverit
Dei per priùs intelligitur unitum carni, verbum fecundum fub-
quàm anima
fiftentiam. Hæc Conci-
communem, lium ex epiftola D. Cy
quo eft in cæteris creaturis, per effen-.rilli miffa Neftorio:
tiam, potentiam, & præfentiam. Priùs commendata etia val-
tamen dico non tempore, fed natura: de à Concilio Chalcedo-
priùs enim intelligitur caro, ut quod- nen. Item à Papa Ex-
genio IIII. in Concilio
so dam ens, quod à Verbo habet, quàm, Florent Sanctifima, at-
ut animata, quod habet ab anima. fed que immaculata ejus
unione perfonali priùs fecundum intel- caro deificata eft, non
eft perempta fed in pro-
lectum oportet, quòd caro uniatur ani- prio fui ftatu, atque ra-
mæ, quàm Verbo: quia ex unione ad a- tione permanfit. Hæc
nimam habet, & fit unibilis Verbo in ille in conftitut. fuper
perfona: præfertim, quia perfona non Tertiò vides: quomodò
invenitur, nifi in rationali natura.

[blocks in formation]

Itulus de prioritate temporis intelligitur. Et eft ratio quæftionis,quia 60 teria propria formæ fit ante adventum formæ: quoniam materia non
in conceptione aliorum hominum invenitur prius tempore caro,
quàm adveniat anima rationalis: quia priùs vivit vita plantæ, deindè vita
fenfus, & poftremò animatur anima rationali. Et conftat, quòd filius Dei
affumpfit carnem ab initio conceptionis fui corporis.

In corpore unica eft conclufio refponfiva quæfito negativè, Caro
Chrifti non prius affumpta est à verbo, quàm animæ unita. Probatur du-
pliciter:primo fic. Caro humana non eft affumptibilis, antequam fit pro-
pria materia animæ rationalis, & humana, ergo non eft priùs affumpta,
quàm animæ rationali unita. Antecedens habet duas partes, quæ in idem
redeunt, nec differunt, nifi, ficut expreffum in communi, & proprio voca-
bulo, quoniam materia propria animæ rationalis, & caro humana idem 70
funt: fed differunt, quia, ut materia propria, fonat id, quod commune eft
omnibus naturis propriis, ut caro humana, fpecificat id, quod eft in ordine
ad animam rationalem. Ex utraque ergo parte probatur in litera confe-
quentia. Primò ex proprietate materiæ, quia materia fimul, dùm recipit
formam, fit propria illius formæ, quod probatur, tùm, quia materia non
prius habet ordinem ad formam,ut propriam formam, quam habeat ipfam
formam, tùm, quia fimul terminatur generatio, & alteratio prævia.
Ex fecunda verò parte, quia caro non eft humana ante adventum animæ
rationalis. Antecedens verò pro fecunda parte relinquitur per fe notum :
pro prima verò parte probatur, quia caro humana non eft affumptibilis,
nifi per ordinem, quem habet ad animam rationalem, ut propriam for- go
mam. Secundò probatur conclufio ex proportionali adjuncta huic rationi
fimilitudine de anima, ficut anima rationalis non priùs affumpta, quàm
unita carni, ita nec caro priùs affumpta, quàm unita animæ rationali. Et
utrobique ratio proportionaliter eft: quia id contra naturam animæ, hoc
contra naturam carnis humanæ.

Num materia propria forme fit ante adventum formæ.
Irca hunc proceffum unum dubium occurrit, quia videtur, quòd ma-

Ca

eft propria, nifi propter difpofitiones ad talem formam, materia autem Object.v.
plenè difpofita eft immediatè ante inftans introductionis formæ. priùs igi-
tur tempore eft materia propria animæ rationalis, & univerfaliter formæ,
quàm adfit ipfa forma. Prætereà, minùs eft materia propria animæ ratio-
nalis, & minus habet ordinem ad ipfam caro mortua, quàm caro imme- object.z.
diatè ante inftans introductionis animæ rationalis, quoniam ifta natura-
liter neceffitat ad formam, illa naturaliter magis, ac magis recedit à for-
ma exclufa: fed caro Chriti mortua habet ordinem ad animam Chrifti,
propter quem remanet affumpta, ut propria materia illius, igitur & caró
in ultima difpofitione habet illum ordinem, & eft propria materia ani-
mæ rationalis.

Quæst.

¶ Ad primum dicitur, quòd propria materia alicujus formæ dupliciter Refolut. dicitur, fcilicet, in fieri tantùm, vel in facto effe. In propofito autem fermo eft de materia propria in facto effe: objectio autem procedit de ma- ob. 1. teria propria in fieri.

¶ Ad fecundum conceditur, quòd fecundum naturæ ordinem caro ulti- Sol. ob. 2. mò difpofita habet magis rationem propriæ materiæ, quàm caro mortua, fed in ordine ad refurrectionem; quæ fola divina poteft potentia fieri, caro mortua habet magis materiæ propriæ rationem: quia ifta jam in facto effe fuit propria materia iftius animæ, & dedit huic animæ individuationē, & reunienda eft illi ad reconstituendum eundem numero hominem. Unde in æquivoco laboramus, quoniam aliter fumitur propria materia in generatione, ubi naturæ ordo attenditur, & aliter in refurrectione, ubi divinus ordo confideratur: quia tamen apud theologum utraque dicitur propria materia, ideò cautè Auctor in litera non dixit, hunc ordinem non haberi, nifi præfente anima rationali corpori, fed dixit non haberi, antequam anima adveniat: cum hoc enim ftat, quòd habeat etiam poft mortem, ex quo jam femel anima affuit corpori: cum primo autem dicto non ftaret, quòd haberetur poft mortem propria materia.

[blocks in formation]

In refponfione ad fecundum ejusdem articuli vide rationem natura-
lem, quare non arguit diverfitatem naturæ auferre à Chrifto naturalem
modum producendi carnem, & argueret diverfitatem naturæ, fi anima
producta effet ante corpus : quia,fcilicet,in carnis productione varietas effet
penes antecedentia tantùm,in animæ verò productione varietas ponitur in
ipfis conftitutivis intrinfecis. Et ratio affignatur, quia materia nata eft effe
ante formam, & difponi ad illam : forma autem non eft nata effe ante ma-
teriam hanc tamen rationem intelligito pro ratione convenientiæ, qua-
re, fcilicet, conveniens fuit carnem Chrifti non naturaliter, hoc eft, alio-
rum hominum more fieri per difpofitiones prævias, fed miraculosè ftatim
concipi perfectam animam verò conveniens fuit non miraculosè ante 10
corpus, fed naturaliter, hoc eft, fecundum aliarum curfum fieri,fcilicet,
creando infundi, & infundendo creati, quoniam, ut ex antedictis patet,
diverfus modus producendi animam, fcilicet, in corpore, vel extra, & ante
corpus,in diverfitatem naturæ non redundaret, fi miraculosè aliqua anima

Ricard.3.fen.d.2.p.2.q.1.
Durand, 3. f.d. 2.q.2.
Suarezq. 6. ar. ·5. in Co-

ment.

Vafquez q.6.a.s.difp.39.

Medina q. 6.ar.s.

A. SUPER QUÆST. VI.

& 4.3.9.5.

a.2.c.d.

5.9.2.0.30 *Colligitur ex c.18.19. 30.11.8.3.

ART. V.

ficiet extra, & ante corpus, fed fi naturaliter fieret extra, & ante corpus, quod fcilicet naturaliter factum fuiffe oportet ponere illos, qui in conftitutione mundi fic factum putant, ut prædictum eft.

In refponfione ad tertium diftingue, & ordina novitie,unam, & eandem carnem fecundum diverfa prædicata fubftantialia, præponendo magis commune minùs communi (V. g. fecundum quòd eft corpus, fecundum quòd eft animatü,&c.)& perfpicies,quòd caro priùs natura attingitur à verbo effectivè per effentiam, potentiam, & præfentiam, quàm terminativè per unionem perfonalem, quia prius natura eft quoddam ens,puta corpus, quàm animata. Sed prius natura eft animata, quàm unita verbo perfonaliter: tùm, quia conftituitur in effe affumptibili per effe animatum : tùm, quia caro conftituitur in natura rationali per efle animatum anima rationali. Conftat autem, quòd non eft affumptibilis, nifi ut pars naturæ ralionalis non folùm ex parte fui, fed etiam ex parte perfonæ, quæ fignificar non quamlibet hypoftafim, fed hypoftafim naturæ rationalis.

.

ARTICULUS QUI N T U S. Utrum tota humana natura fit aßumpta, mediantibus partibus. DQVINTUM fic procedi- 20 tur. Videtur, quòd filius Dei affumpferit totam naturam humanam, mediantibus partibus ejus. Dicit enim Auguft. in lib. de Agone ChriftiaC% CONCL. Verbum no, quòd invifibilis,& incommutabilis Dei affumpfit par- veritas per fpiritum animam, & per anites humanæ naturæ,me- mam corpus, & fic totum hominem afPROB. Primò, quia Sumpfit: fed fpiritus, anima, & corpus in incarnatione oportet funt partes totius hominis. ergo totum attendere ordinem na- affumpfit, mediantibus partibus. turæ fimpliciter ex par 2. Præt. Ideò filius Dei carnem afte intentionis agentis ut fumpfit,mediante anima,quia anima eft ad Volufianum & fe- Deo fimilior, quàm corpus: fed partes cundum intentionem a humanæ naturæ, cùm fint fimpliciores, gentis prius eft comple- quàm corpus, videntur effe fimiliores tum, quàm incompletum,ideft (in propofito) Deo, qui eft fimpliciffimus, quàm toprius eft totum, quàm tum. ergo affumpfit totum,mediantibus partes. Secundò. Quia, partibus.

diante toto.

habetur ex B.Auguftino

corpuspropter ordinem,

ficut verbum affumpfit T 3. Præter. Totum refultat ex unione
quem habet ad animam partium: fed unio intelligitur, ut termi-
rationalem ita aflum- nus affumptionis, partes autem præin-
pfit corpus, & animam telliguntur affumptioni. ergo affumpfit
propter ordinem, quem
habent ad humanam totum per partes.

naturam.

m

:

.

ut in tex.Tunc nihil,&c.

cundum viam intentio

SED CONTRA eft, quod Damasc. I. DE CONCLUS. dicit in 3.lib.* in domino noftro Iefu Chrilib.1.c.16. Mediantibus partibus fto non partes partium intuemur, fed, que circa fi. B. Secundum viam operationis. §. Sic enim fe- proximè componuntur, ideft, deitatem,& quitur ex B.Auguftino. humanitatem. Humanitas autem eft Nam ex verbis illis,&c. quoddam totum, quod componitur ex Cum illa enim priorita- anima, & corpore,ficut ex partibus.ergo te partium fecundum filius Dei affumpfit partes, mediate toto. viam operationis ftat fi- RESPONDEO dicendum, quòd, mul prioritas totius fe- cùm dicitur aliquid medium in affumnis: de qua via intelligi- ptione incarnationis,non defignatur ortur articuli conclufio. do temporis: quia fimul facta eft affumII. MINOR. Partes ptio totius, & omnium partium: * often* a..bu.q humane nature funt fum eft enim, quòd fimul anima,& corpus &art fimiliores Deo, quam totum. R. Negatur. §. funt adinviccin unita ad conftituendam Ad probationem ejus naturam humanam in Verbo. Defignainfertam, fcilicet, quòd tur autem ibi ordo naturæ, unde per id, funt fimpliciores, refpo- quod cft prius in natura, affumitur id, detur quòd hoc non fufficit ad affimilari ma- quod eft pofterius. Eft autem aliquid gis Deo, nifi cum fim

[merged small][ocr errors][merged small]

TI

Itulus articuli intelligendus eft, ut fonat.

30

40

so

60

70

prius in natura dupliciter, uno modo ex
parte agentis: alio modo ex parte mate-
riæ: hæ enim duæ caufæ præexiftunt rei.
Ex parte quidem agentis eft fimpliciter
primum illud, quod primò cadit in ejus
intentione: fed fecundum quid prius eft
illud, à quo incipit ejus operatio, & hoc
ideò, quia intentio eft prior operatione.
Ex verò materia eft prius illud,
parte
quod priùs exiftit in tranfmutatione ma-
teria. In incarnatione autem oportet
maximè attendere ordinem, qui eft ex
parte agentis: quia, ut Auguft.dicit in
cpift.ad Volufianum, in talibus rebus to-
ta ratio facti eft potentia facientis. Mani-
feftum autem eft,quòd fecundum inten-
tionem facientis prius eft completum,
quàm incompletum, & per confequens
totum, quàm partes.

Et ideò dicendum eft,quòd verbum Dei
affumpfit partes humana naturæ mediante
toto,ficut enim affumpfit corpus propter
ordinem, quem habet ad animam ratio-
nalem, ita affumpfit corpus, & animam
propter ordinem, quem habent ad hu-

manam naturam.

AD PRIMUM ergo dicendú,quòd

[blocks in formation]

ex verbis illis nihil aliud datur intelligi, tur, & prædicat: unam
ex Trinitate perfonam,
nifi, quòd verbum, affumendo partes
verum Deum, Dei fi-
humanæ naturæ, affumpfit totam huma- lium veram hominis,
nam naturam, & fic affumptio partium integramque naturam
eft prior in via operationis intellectu, conftit, fuper unione
affumpfiffe
non tempore, affumptio autem naturæ Jacobinorum. Ubi no-
eft prior in via intentionis, quod eft effe ta ly integram natu-
prius fimpliciter, ut dictum est. *

Ad fecundum dicendum, quòd Deus
ita eft fimplex, quòd etiam eft perfe-
&tiffimus, & ideò totum eft magis fi-
mile Deo, quàm partes, inquantum eft
perfectius."

¶ Ad tertium dicendum, quòd unio perfonalis eft, ad quam terminatur affumptio,non autem unio naturæ, quæ refultat ex conjunctione partium.

[ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small]

Commentaria Cardinalis Cajetani.

In corpore articuli duo fiunt: primò declaratur, quomodò intelliComment, gitut ly mediante in myfterio affumptionis. Secundò refpondetur quæfito una conclufione.

¶ Quoad primum dicit unam propofitionem multarum partium, fcilicet, in myfterio affumptionis medium intelligitur non temporis, fed naturæ ex parte agentis, & fimpliciter. Vbi quatuor conditiones medii in hoc myfterio ponuntur.

Prima eft, quòd non eft medium fecundum tempus, quæ probatur, quia fimul tempore omnia affumpta funt.

¶ Secunda, quòd eft medium fecundum ordinem naturæ. Et hæc ex dictis fupponitur.

Tertia eft, quòd eft ibi talis ordo naturæ, f.ex parte agentis. Et hæc

[ocr errors]
[blocks in formation]
[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small]

Ref. dub.

[ocr errors]

Quest.s.
Ob.Scot.

ter fe in hoc, quòd illud, quod eft prius fecundum intentionem,eft prius
fimpliciter,quod verò eft prius fecundum executionem eft prius fecundum
quid. Et ratio eft,quia intentio prior eft fimpliciter executione, ut patet.

¶ Quoad fecundum conclufio responsiva quæfito est ista. Verbum Dei
affumpfit partes humanæ naturæ mediante toto. Probatur dupliciter : pri-
mo, quia fecundum ordinem naturæ ex parte intentionis agentis prius eft
completum, quàm incompletum, & confequenter prius eft totum, quàm
partes fecundo ex proportionalitate: ficut affumpfit corpus mediante
anima (quia affumpfit corpus propter ordinem, quem ad animam habet)
ita affumpfit partes mediante toto quia affumpfit animam, & corpus
propter ordinem, quem habent ad humanam naturam.
Sed occurrunt hìc literalia multa inquirenda. Primò : cur, exiftente
naturæ ordine fecundum quodlibet genus caufæ, ordinem naturæ duobus
corum appropriat?

Secundo: cur ordinem naturæ ex parte materiæ in hoc myfterio Au-
&tor pertranfivit, cùm priùs natura ex parte caufæ materialis corpus Chri
fti fuerit conceptum,quàm animatum? patiens enim præfupponitur actui,
qui in co fit.

Tertiò: cur Auctor in hoc myfterio de medio fecundum naturæ ordidinem ex parte agentis fecundum ordinem operationis refpondendo tacuit, cùm tamen in refponfione ad primum poftmodùm de illo tractet?

[ocr errors]

Ad primum dicitur, quòd, quia ordo naturæ fecundum genus caufæ zo formalis, & finalis reducitur ad ordinem naturæ fecundum genus caufæ agentis, tamquam in quo clariùs relucet, quoniam fecundum ordinem agentium ordinantur & fines generationum, & forma genitorum, & res natura priores fecundum ordinem finis, aut formæ in his, quæ fiunt, funt pofteriores in effe, quoniam & forma, & finis quantò ulterior in aliquo ordine,tantò prior,quia perfectior. Res verò,ut funt tàm in materiæ tranfmutatione,quàm in intentione,aut executione agentis priores, funt etiam priores fecundum effe aliquod reale, fcilicet, vel fecundum ipfam intentionem eorum, ficut domus eft in intentione artificis, vel fecundum quòd faltem in inchoata tranfmutatione funt : ficut alteratio eft prior generatione, vel fecundum fe, ut ab ipfis incipit executio, ut fundamentum eft prius parietibus. Meritò igitur naturæ ordinem duobus appropriavit Auetor generibus caufarum,quia funt priores in effe, tùm, quia clariùs relucet prioritas naturæ in iftis, tùm, quia prioritas aliorum apud generabilia reducitur ad ifta.

30

ita fimul ómnia operando, operatio illa priùs natura fecundum executio-
nis ordinem attingere intelligitur fundamentum, & pofteà parietem, &c.
ut dictum eft, habet enim operatio illa unica unum per fe primò termi-
num ordine intentionis, fcilicet, totum, qui effet ultimus ordine execu
tionis, & multos partiales terminos ordine executionis priores, uno per se
primò intento termino, fcilicet, toto.

Applicat

¶ Simile enim quid accidit in myfterio incarnationis, in quo fimul to- tradita
ta natura,& omnes partes ejus factæ,& affumptæ funt,nifi,quod ad affum- Doctrine
ptionem referendo totum, & partes, non invenitur ordo inter partes (ut ad propofi
prædictum eft)fic,ut una priùs natura affumpta fit, ut quod, quàm altera: ¡um-
quia fimul natura anima, & corpus affumpta funt. Sed benè invenitur ta-
lis ordo inter partes fimul, & totum, quòd fcilicet fecundum executionis
ordinem priùs natura terminata eft affumptio ad partes fimul (hoc eft,
animam, & corpus,ut terminos partiales) quàm ad totum,ad quod primò,
ut primò intentum,ultimò terminata eft,& ratione hujus primo intenti ter-
minata præintelligitur ad partes, ficut ratione domus terminata præintelli-
geretur creatio domus ad partes ejus, ex quibus conftat domus. Negantes
autem hunc exécutionis ordinem inter partes, & totum in affumptione,
imaginantur, quòd affumptio etiam executivè terminata eft priùs ad to-
tum,quàm ad partes ita, quòd diffufa, feu quafi extenfa eft affumptio à to-
to ad partes ita,ut non oportuerit de novo in morte Christi affumere partes:
fed remanferit refpectu partium.

¶ Ad fecundum dicitur, quòd in myfterio incarnationis nulla fuit traf-
mutatio materiæ,nifi inftantanea formatio corporis ab infinita virtute Spi-
rituffancti:& illa inftantanea formatio,quamvis naturæ ordine prior fecun-
dum genus caufæ materialis fit, quàm animæ rationalis adventus in eam,
quia anima rationalis non detulit fecum corpus, fed fuppofuit corpus or-
ganicum, in quo reciperetur, cujus effet actus, in quo fieret: quia tamen in
illo priori naturæ non erat affumptibilis ( ut ex dictis patet) quia conftituta
eft in effe affumptibili per effe animatum,ideò Auctor loquens hic de prio- 40
re, & pofteriore fecundum naturam in ordine ad affumptionem, nihil de
prioritate ex parte materiæ, utpote extra ordinem ad affumptionem dixit,
fed tanquam impertinentem ad propofitum dimifit.

Ad tertium dicitur, quòd in promptu caufa eft, quare refpondendo
quæfito tacuit ordinem executionis: quia fcilicet refpondendum eft quæ-
fito fimpliciter de medio fimpliciter, & non de medio fecundum quid; ac
per hoc de medio fecundum ordinem fimpliciter, & non fecundum ordi-
nem fecundum quid. Unde meritò medium fecundum quid refervavit re-
fponfionibus argumentorum, foluta quæftione de mediatione fimpliciter,
& abfolutè.

IN

Num affumpferit totum mediantibus partibus.

Neodem art.in refponfione ad primum dubium occurrit ex Scot.& Durand,arguentibus in 3.Sent.dift.2. contra hanc doctrinam, quòd fcilicet non affumpferit totum, mediantibus partibus. Arguit ergo Scot.1.in 9.2. fic. Primò affumptum non eft natura humana, fed pars, feu partes ejus. Confirm. ergo affumens non eft primò homo. Et confirmatur, quia,ficut in inftanti affumptionis fe habuit ad totum, & partes, ita & modò. igitur & modò non eft primò homo, ficut Socrates eft primò homo, quod videtur inconveniens.

Object.2.

Obje 9.3.

[ocr errors]

06. Dur.1.

Ob..ciufd.

Notida ad R}.Qu@』:。

:

[ocr errors]

Et quamvis primo afpectu hæc pofitio non folùm probabilis, fed pro- Ref.Quaf.
babilior videatur, quàm pofita in litera, quia affumptio per fe primò refpi-
cit totum, nec eft,ut factio totius,fed quafi præexiftentis elevatio,quæ etiam
in operando incipere debet à per fe primò intento ex quo fupponit illud
effe fi tamen perfpicaciùs intuiti fuerimus, quòd ordo refolutionis verax
teftis eft ordinis compofitionis, quia primum in refolutione fuit ultimum
in compofitione, & conftare nos meminerimus, quòd in morte Chrifti af-
fumptio quafi refolvi incœpit, dum natura ipfa ab affumptione defiit.partes
autem naturæ affumptæ remanferunt, percipiemus, quòd ex hoc ipfo facto
revelavit Deus, quòd affumendo inchoavit executionis ordinem à parti
bus, & quòd veluti primum in compofitione assumptionis fuit affumptio
partium, ut fic divina fapientia difpofuerit etiam fuaviter afsumptionem
fecundum executionem, & refolutionem. Quo fit, ut probabilior fit pofi-
tio in litera pofita, fulta Aug.favore.

Unde ad primum Scot. diftingui poteft, quòd primò affumptum du Sol... 05.
pliciter, ut quod totale, & quod non totale, feu partiale : & fimiliter Scot.
primum affumptum terminata totaliter affumptione, vel non terminata
totaliter, & dici, quòd natura humana eft primò affumpta,ut quod totale,
vel terminata totaliter affumptione; partes autem funt fecundum opera-
tionis ordinem priùs afsumptæ,non terminata totaliter afsumptione, non
ut quod totale. Cùm ergo dicitur, primò afsumptum non eft natura hu-
mana, negatur, loquendo de primò afsumpto, terminata totaliter afsum-
ptione, & fimiliter de primò afsumpto, ut totale paffivum afsumptionis,in
quo tamen fenfu oportet verificari tale antecedens, fi confequentiæ fuæ de-
bent valere, & inconvenientia fequi.

Refp.ad

Ad confirmationem negatur, quòd fimili modo omninò fe habeat
Verbum afsumens tunc & femper. quia pro illo inftanti afsumptio erat Confir.
dupliciter, fcilicet, in fieri, & in facto effe, quia tunc erat verum dicere,
nunc eft unita, & immediate ante hoc non erat unita, quod deinceps fal-
sò diceretur: quoniam affumptio remanet non in fieri, fed in facto effe.
Et proptereà conceditur, quòd, quantum ad factum effe, codem modo fe
habuit tunc,& habet modò,& fic tunc filius Dei verè fuit primò homo,fic-
ut Socrates eft primò homo ex primo affumpto, ut totali passivo assum
50 ptionis ita, & nunc, & in æternum.

¶ Ampliùs: videtur fequi,quòd Chriftus non fit homo. Probatur,quia 60 denominatio à parte, vel partibus non dat denominationem à toto.

Prætereà. Propter duas uniones verbi ad partes naturæ humanæ non eft homo. ergo requiritur tertia, quæ fit totius primò, propter quam tertiam Verbum eft homo,fed ifta fufficit fine aliis duabus, igitur illæ duæ fuperfluunt.

vel

Demùm probat oftenfivè, quòd natura tota eft primò fine medio
affumpta. Quod eft in fe primò perfonabile, fi fibi dimitteretur, hoc in
alio primo perfonatur, quandò affumitur: fed tota natura, & non pars,
partes,eft primò,& immediatè hoc modo perfonabilis in fe, fi fibi dimitta-
tur. ergo. Probatur Major, quia in codem inftanti naturæ, in quo in fe
perfonaretur,fi fibi dimitteretur, perfonatur in alio, vel ab alio, quia ni- 70
bil ante illud inftans eft natum affumi, quia non priùs fuit natura fingula-
ris: nec poft illud inftans affumitur, quia tunc effet perfona in se. Minor
probatur, quia in eodem inftanti naturæ, in quo partes præcedunt to-
tum, neutra nata eft effe perfona, fed tunc primò, quando ex iftis unitis
eft tota natura, quia tunc ipfa tota eft persona in fe, fi non impediatur ab
affumente.

¶ Durand.autem in q.quoque 2. arguit dupliciter, deftruendo totaliter
ordinem naturæ in affumptione totius, & partium: primò, quia totum,
& partes unitæ (fic enim affumptæ funt) omninò funt idem re. Secundò
quia affumptio una eft unius ad unum, fed affumptio humanæ naturæ eft
una ad unum, quia ad perfonalitatem Filii, ergo eft unius, f.naturæ inte- 80
græ ex fuis partibus, conftat enim eam effe affumptam, ergo tàm natura,
quàm partes funt affumptę,ut unum.non eft igitur ordo realis inter totum,
& partes in affumptione.

Adevidentiam pofitionis, quæ in hac litera explicatur, fciendum
eft,quòd,cu ordo operationis, feu executionis eadem,& eodem modo intel-
ligatur habere media,fi eft fecundum naturam tantùm, & fi eft fecundum
progreffum operatiónum, v.g.domus, five fiat per multas operationes,ut
ab arte fucceffivè fit: five fiat fimul à Deo,eadem media pertranfivit : puta:
fundamentum, parietes, tectum, & fimiliter eodem modo, hoc eft, quòd
quodlibet eorum eft, ut medium quod. Nam, ficut fucceffivè operando,
priùs tempore fit fundamentum, ut quod partiale, & mediante fundamen- 90
to fiunt parietes, etiam, ut quod partiale, & pofteà tectum, ut quod partia-
Je,& omnibus mediantibus,ut quod partialibus fit domus, ut quod totale,

¶ Ad alia duo fimul dicitur, quòd nec fomniamus, Verbum dici homi-
Refp. at
nem à partialibus affumptis, & non totaliter terminata affumptione, nec ob.z. & 1.
effe ibi tot affumptiones, fed vnam tantùm fecundum naturæ ordinem,
exequendo progredientem prrùs ad partes, quàm ad totum : quia fimus
certi, quòd quafi refolvendo defiit à toto, & non à partibus.

¶ Ad rationem autem oftensivam , quæ eft fundamentum opinionis
fuæ, refpondetur ex Auctoris doctrina prænotata in artic.1. huius quæft.in
refponfione ad fecundum, quòd f. non eft fimilis ordo affumptorum ad
perfonam affumentem, qui effet eorundem ad propriam perfonalitatem,
cujus oppofitum pro fundamento Scot, affumitur. Et ratio Auctoris
ibidem eft, quia perfona affumens eft altioris ordinis, quàm efset perfona
propria. Et, ne involvatur intellectus, diftinguatur, quòd, quia quæftio
eft de ordine affumptionis ; & non de ordine perfonationis, ideò, ne
æquivocetur, dicatur, quòd per effe perfonale, & fimiliter per per-
fonari poteft intelligi poffe fieri, vel fieri perfonam, uel quafi confti u-
tivum perfonæ, vel poteft intelligi poffe fieri, vel fieri aliquid perfonæ.
fi primum intelligatur, concedatur totum abfque declinatione, tamen
tamquam impertinens, quia non eft quæftio de priùs natura perfonali
illo modo, ut fit perfona, aut quafi conftitutiyum perfonæ, fed de priùs
natura affumptibili ad unitatem perfonalem . Si autem fecundo modo
intelliguntur dicti termini, ad propofitum quidem funt, fed minus
proprii.

Veruntamen non fiat vis in vocabulis, & fuppofita diftinctione, quæ in litera habetur de priùs affumptibili ordine naturæ fecundum intentionem, & fecundum executionem, refpondeatur, quòd Major eft vera de primo fecundum ordinem intentionis, non autem de primo fe cundum ordinem executionis. Illud enim, quod eft in fe per fe primò perfonabile, illud primò ordine intentionis, non primò ordine executionis perfonatur in alio, hoc eft, fit aliquid alienæ perfonæ, à qua affumitur. pars enim, vel partes cjus, ftat, quod priùs fecundum executionem fiat, vel fiant aliquid alienæ perfonæ, quàm tota natura, quæ eft in fe per fe primò perfonabilis, fi fibi dimitteretur. Probatio autem Majoris ad hunc fenfum applicata nihil valet: quia fecundum executionis ordinem illud totum non in fe toto, fed in parte, vel partibus ejus priùs perfonaretur, hoc eft, fieret aliquid affumentis perfonæ, quàm effet in feipfo toto perfonabile, fi fibi dimitteretur. Et, cùm contra hoc affertur, quia in illo priori illud totum non eft natum affumi, quia non eft natura fingularis, refpondetur, quòd verum eft, quòd non eft natum affumi in feipfo toto ante illud naturæ inftans, fed eft natum affumi fecundum fui partem, vel partes ante illud inftans fecundum executionis ordinem: quoniam quælibet pars nata eft affumi, ut fit aliquid perfonæ affumentis:quamvis folùm natura integra nata fit affumi, ut fit velut conftitutivum perfonæ : quia ipfa fola eft fic perfonabilis, fcilicet, ut fit, vel perfona, vel quafi conftitutiva perfonæ, partes autem ejus funt perfonabiles, hoc eft,affumptibiles ad unitatem perfonalem, antequam fecundum executionem affumi intelli

gatur totum.

Sol.ob..

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

42

ar. 2. &d. 13.9-3.a. r. Et verit.. 29.ar. 2. Et

Ubi feito, quòd, licet refpectu perfonæ propriæ prius fecundu executione intelligatur perfonari tota natura, quàm partes,quia partes, puta aía,& corpus, ad perfonandum concurrunt, mediante tota natura conftituta per illas, ad affumptibilitatem tamen à divina perfona priùs fecundum executionem concurrunt partes,f. anima, & corpus, quàm natura integra: quia ad exequendam affumptionem non oportet mediare executivè, fed fecundum intentionem tantum, totam naturam, quoniam conftat divinam perfonam poffe inchoare affumptionem à partibus, quafi progrediendo ad totum, & rationabiliter conftat, quòd de facto fic fecit, ut probatum eft, Refpectu perfonæ propriæ nonnifi naturalis ordo partium ad propriam perfonam attenditur, qui eft etiam executivè mediante toto: & ideò non habet folidum fundamentum (ut ex Auctore allatum eft) ratio Sco, eodem ordine partes naturæ humanæ, & totam ordinantis ad propriam, & ad divinam perfonam.

Adprimam autem Duran.rationem negatur,quòd natura humana fit omninò idé fecundum rem,quod fuæ partes etiam fimul fumptæ.Et quoniam

S.Bon. 3.f.d.2.art. 3.9.2. Durand. 3.fent. d. 2.q.3. Ricard.3.f.dift.2.p.2.q.3. Vafquezq.6.a.6.difp.40. Medina q.6. ar.6.

SUPER QUÆ. VI.

ART. VI.

10

quæftio hæc fupponenda potiùs, quàm difcutienda hic eft,ideò non moror.

Ad fecundam dicitur, quòd affumptionem effe unius contingit dupli- Sol citer, f.unius fimplicis, vel unius compofiti. Et rursus unius compositi fecundum quod unum tantùm eft, vel non folùm, fecundum quòd est in se unum:fed etiam fecundum fuas partes. Et fubjungitur, quòd incarnatio elt affumptio una, & ad unum, & unius ultimo modo expofito, quia fic filius Dei affumpfit unam naturam humanam compofitam ex anima, & corpore, ut etiam fimul tempore, & priùs natura fecundum nos ordine executionis, vel pofteriùs natura fecundum alios affumpferit animam, & corpus in feipfis,& non folùm, fecundum quòd funt unum in tota natura, quod nihil aliud eft, quàm afsumere totam naturam. Et, quòd hoc oporteat fateri, patet ex eo, quòd alioqui, oporteret filium Dei in morte de novo afsumpfifse corpus, & animam, quod Sco, infolutum dimifit, & Duran, malè videtur pofse evadere. Nihil igitur valet illatio illa. Natura integra eft affumpta. ergo partes afsumptæ funt,ut unum, intelligendo cum præcifione, hoc eft, ut funt, ut unum præcisè, & non etiam, ut funt in fe diverfæ.

ARTICULUS Utrum humana natura fit D SEXTUM fic proceditur. assūVidetur, quòd filius Dei afsúpferit humanam naturam mediante gratia. Per gratiam .n. 20 unimur Deo:fed humana natura in ChriPM, 2.6.202. CONCL. 1. Neque fto maximè fuit Deo unita. ergo illa unio que gratia habitualis facta fuit per gratiam . poteft intelligi, ut me- 2.Prætereà. Sicut corpus vivit per anidium in affumptione mam,quæ eft ejus perfectio,ita anima per ¶PROB. Quia gratia gratiam: fed humana natura redditur unionis eft terminus af- congrua ad affumptionem per gratiam. fumptionis,& gratia ha- ergo filius Dei affumpfit animam mebitualis eft confequens diante gratia.

[ocr errors]

gratia unionis, ne

humanæ naturæ.

unionem.

CONCL.2.Si nomi- 3.Prætereà. Aug.in 15.de Trin.* dicit, Lib. 15. ne gratiæ intelligatur quòd verbum incarnatum eft, ficut vervoluntas Dei aliquid bum noftrum in voce : fed verbum gratis faciens, vel do- noftrum unitur voci mediante fpirinans: fic unio facta est per gratiam: non ficut tu.ergo verbum Dei unitur carni mediaper medium, fed ficut te Spiritufancto, & ita mediante gratia, per caufam efficientem. qua Spirituifancto attribuitur,fecundum ¶ PROB. Quia ex ter- illud 1.ad Cor. 12. Divifiones gratiarum I. DE MAJORI. funt, idem autem fpiritus.

ar.2.

minis patet.

Nam in minori tranfitur

I

in diverfo fenfu accipié

Unimur. R. Per opera- SED CONTRA eft,quòd gratia eft quodtionem.§.Tuc nihil,&c. dam accidens animæ, ut in fecunda parte *1.2.q.110. ad unionem in alio fen- habitum eft. *Unio autem verbi ad hufu acceptam, f. ad unio- manam naturam eft facta fecundum fubnem perfonalem. fiftentiam, & non fecundum accidens, ut II. mil LATIO CON- ex fup. dictis* patet. ergo natura humana *Q.1. art.6. CLUSIONIS. Ergo fi lius Dei,&c. &. Negatur non eft afsumpta mediante gratia. illatio. §. Procedit enim ¶RESPONDEO dicendum, quòd in Chriex præmiffis perfectione fto ponuntur gratia unionis,& gratia hatibus. Nam anima eft bitualis. Gratia ergo non potest intelligi, ut perfectio, &c. ut in text. medium in aßumptione burnanę natura,five III. DE MINORI. loquamur de gratia unionis, five de gratia Voci mediante fpiritu habituali. Gratia enim unionis eft ipfum B. Tanquã medio movente: no autem forma- efse perfonale, quod gratis divinitùs dali.§.Nam conclufio pri- tur humanæ naturæ in perfona verbi, q ma intelligitur demedio quidem eft terminus affumptionis.Gratia formali; quo modo Spirituffancti gratia non mediavit ibi:Argumentum ergo fic glofsatum declinat in favorem cöclufionis fecundæ,ut quædã probatio ejus,abfq;offenfa primæ. APPENDIX.

[ocr errors][merged small][merged small]

Annotat. Comment.

Annotat.

Xartic.habes primo: quomodò per rationem interimas hærefim Neftorii dicentis: quòd filius Dei affumpfit naturam humanam per gratia. Ex qua deducebat: quòd in Chrifto effent duæ perfonæ. Item, quòd Chriftus non eft Deus, fed in quo Deus fpeciali prærogativa habitat. Ítem, quòd

T

[blocks in formation]

SEX TU S. affumpta mediante gratia. autem habitualis pertinens ad fpirituale Severi Antiocheni dicefanctitate illius hominis eft effectus qui- tis:quòd in Chrifto fuit dam confequens unionem fecundum illud unio non perfonalis in duabus naturis verè fubJoan. 1. Vidimus gloriam ejus,quafi unigeni- fiftens, fed tantùm habiti à patre, plenum gratia, & veritatis. Per tualis, ideft, fecundum quod datur intelligi, quòd ex hoc ipfo, habitum,proprietatem, quòd ille homo eft unigenitus à patre, dam divinam;qua, cùm (quod habet per unionem) habet pleni- folus effet homo, divina tudinem gratiæ,& veritatis. Si verò intel- tamen affiftete per quãdam participationem ligatur gratia voluntas Dei aliquid gratis virtute,miracula operafaciens,vel donans, fic unio facta eft per gra- retur. Secundò habes: tiam, non ficut per medium, fed ficut per quomodò per rationem caufam efficientem. oftendas,has meritò damnari à Papa Eugenio AD PRIMUM ergo dicendum, quòd uIV.in Conc. Florentino. nio noftra ad Deum eft per operationem, Sacrofancta Ecclefia ainquantum, f. cum cognofcimus, & ama- nathematizat Theodori mus,& idcò talis unio eft per gratiam ha- Mofvestenum ̧, atque Neftorium afferentes bitualem, inquantum operatio perfecta humanitatem Dei filio procedit ab habitu: fed unio naturæ hu- unitam effe per gratia. manæ ad verbum Dei eft fecundum effe Et ob id duas in Christo perfonale, quod non dependet ab aliquo le perfonas, ficut duas fatentur effe naturas: habitu,fed immediatè ab ipfa natura. cùm intelligere non va¶ Ad fecundum dicendum, quòd anima lerent, unionem humaest perfectio substantialis corporis,gratia nitatis ad verbum hyverò eft perfectio animæ accidentalis. Et poftaticam extitiffe:& proptereà negaret, verideò gratia non poteft ordinare animam bifubfiftentiam accepifad unionem perfonalem, quæ non eft ac- fe.Nam fecundum hanc cidentalis:ficut anima,& corpus. blafphemiam non verbum caro factum eft, fed ¶ Ad tertium dicendum, quòd verbum verbum per gratia hanoftrum unitur voci mediante fpiritu, no bitavit in carne: hoc eft, quidem, ficut medio formali,fed ficut per tus eft, fed magis Dei non Dei filius homo famedium movens. Nam ex verbo concepto filius habitavit in homiinteriùs procedit fpiritus, ex quo forma- ne. Hæc ille in conftitur vox. Et fimiliter ex verbo aterno pro- tut. fuper unione Jacocedit Spirituffanctus,qui formavit corpus lio Ephefino 1. can. 5. Si Chrifti, ut infrà patebit. *Non autem ex quis audeat dicere: ho- q3.4.11. hoc fequitur, quòd gratia Spirituffan- minem Chriftum eropo &ti fit formale mediu in unione prædicta. cov, idest deiferum: ac non potiùs Deum esje veraciter, dixerit, tanquam unică filiù per naturam: fecundü quòd verbum caro factum est: & communicavit fimiliter, ut nos, carni, & fanguini: Anathema fit. Hæc ibi.Item à quinta fynodo Constantinopolitana, action.1. Anathematizamus impium Severu acephalu, & abfciffum, & femper alienum factum à Domino Deo Jefu Chrifto,& a fancta ipfius catholica, & Appftolica Ecclefia,& impium ejus dogma. Hæc ibi. Item à dictis fup. articulorum num.8. Tertiò vides : quomodò ex his, &c.

40

60

Commentaria Cardinalis Cajetani.

Itulus articuli 6. intelligendus eft, ut ionat.

In corpore art. unica eft conclufio refponfiva quæfito. Gratia non
poteft intelligi, ut medium in affumptione humana nature. Et probatur fic: 70
Gratia tripliciter dici poteft, dupliciter quidem in Chrifto, f. gratia -
nionis, & gratia habitualis, & tertio modo ipfa voluntas Dei gratis do-
nans: fed nullus iftorum modorum habet rationem medii in affumptione
naturæ humanæ, ergo. Probatur fingillatim: primò de gratia unionis, quia
eft ipfum efse perfonale gratis datum, quod in afsumptione fe habet, ut
terminus, non ut medium. Secundò de gratia habituali, quia fe habet, ut
effectus confequens unionem, ut patet Joan.1. Tertiò de voluntate divina,
quia fe habet, ut caufa efficiens, non ut medium.

Nota hic primò, quòd gratia poteft dupliciter inefse, f. formaliter, vel
effective, & quia gratia primis duobus modis dicitur formaliter, tertio au-
tem effective, ideò in litera Auctor duplicem tantùm in Chrifto in principio 80
corporis art. dicit,fcilicet unionis, & habitus : utraque enim eft formaliter
in Chrifto. Divina autem voluntas eft gratia effectivè, ac per hoc velut
extrinfeca caufa, & proptereà non eft in litera connumerata inter gratias

binorum.Item à Conci

in Chrifto, illa fiquidem præpofitio, in, denotat efse in Chrifto formaliter, ficut forma eft in fubjecto.

¶ Nota fecundò, quòd, cùm quis gratiosè dat feipfum alicui, tunc ipfemet vocatur, & eft gratia juxta communem ufum loquendi, quo conceffum gratiosè donum gratia vocatur, dùm dicimus, ifte fecit mihi hanc gratiam, &cat. Et hoc modo, quia res data humanæ naturæ in myfterio affumptionis eft efse perfonale filii Dei, ideò ipfum efse perfonale ut induit rationem doni gratiosè conceffi, vocatur gratia: unionis autem, quia per unionem habetur à natura, cui datum eft. De hac tamen unionis gratia propter varia, quæ de ipfa dici videntur in artic. ult. 7. q. erit latior fermo.

[ocr errors][merged small][merged small]
[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors]

[ocr errors]

43

[ocr errors]

4.1.

Et veris.q.27.4. 1. Es opus. 2.6.213. Et Jo.z. let.

[blocks in formation]

EINDE confiderandum eft de coaffumptis à fi-
lio Dei in humana natura. Et primò de his,quæ
pertinent ad perfectionem. Secundò de his, quæ
pertinent ad defectum.

¶ Circa primum confideranda funt tria. Primò de gratia Chrifti: fecundò de fcientia ejus: tertiò de potentra ipfius.

De gratia autem Chrifti confiderandum eft dupliciter. Primò quidem de gratia ejus,fecundum quòd eft quidam fingularis homo fecundò de gratia ejus, fecundum quòd eft caput Ecclefiæ. nam de gratia unionis jam dictum eft.**

CIRCA primum quæruntur tredecim. ¶Primò.Utrum in anima Chrifti fit aliqua gratia habitualis.

D.Alb. 3.f.d.13.4.1.2.

3.

Suar.q.7.a.1.in Comm.

&difp.18. Medina q.7. art.1.

SUPER QUE. VII. ART. I.

ONCL. Neceffe eft:

[ocr errors]

Secundò. Utrum in Chrifto fuerint virtutes.
Tertiò. Utrum in eo fuerit fides.

¶ Quartò. Utrum fuerit in eo fpes.

Quintò. Utrum in Chrifto fuerint dona. Sextò. Utrum in Chrifto fuerit timoris donum. ¶Septimò. Utrum in Chrifto fuerint gratiæ gratis datæ. Octauò. Utrum in Chrifto fuerit prophetia.

Nonò. Utrum in eo fuerit plenitudo gratiæ.

¶ Decimò. Utrum talis plenitudo fit propria Christi. Undecimò. Utrum Chrifti gratia fit infinita. Duodecimò. Utrum potuerit augeri.

¶ Tertiodecimò. Qualiter hæc gratia fe habeat ad vnio

nem.

PRIM U S.

ARTICULUS Utrum in anima Chrifti fit aliqua gratia habitualis. D PRIMUM fic proccditur. Videtur,quòd in anima affumpta à verbo non fuerit gratia habitualis . Gratia enim eft quædam participatio divinitatis in creatura raPROB. Quia & ex tionali fecundum illud 2. Petr. 1. Per unione animæ Chrifti ad verbum: & ex nobi- quem magna, & pretiofa promiffa nobis donavit,ut divinæ fimus confortes naturæ. feipfam: & ex habitudi- Chriftus autem eft Deus non participamanum conclufio ifta tivè,fed fecundum veritatem. ergo in eo non fuit gratia habitualis.

CONC

ponere in Chrifto gratiam habitualem.

[blocks in formation]
[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small]

20 dabit Dominus. Et ideò maximè fuit conveniens, ut anima illa reciperet influxu divinæ gratiæ. Secundò, propter nobilivinam. §. Tunc nihil, tatem illius animæ, cujus operationes &c.Nam tales operatio oportebat propinquiffimè attingere ad nes, ac fruitiones in co Deum per cognitionem, & amorem,ad differunt adinvicem. quod neceffe eft elevari rationalem na- 1. DE MAJORI. turam per gratiam. Tertiò, propter ha- ti..Nullo modo agen bitudinem ipfius Chrifti ad genus hu- tis,fed folu acti. §.Tunc manum. Chriftus enim,inquantum ho. nihil, &c. Nam humanitas Christi eft inftrumo, eft mediator Dei, & hominum, ut mentum, &c.ut in tex. dicitur 1.ad Timoth.2.& ideò oportebat, APPENDIX. quòd haberet gratiam etiam in alios X articulo habes primò quomodò redundantem, fecundum illud Joann. primò : quomodò De plenitudine ejus omnes accepimus, & perrationem oftendas, De meritò effe à fcripturis gratiam pro gratia. quòd in Chrifti anima fuit gra1. Plenum gratiæ, & veritatis. Nam hoc de gratia habituali intelligitur:ut patet ex contextu.Item Pfal.44. Unxit "q. 1. ar.1] lætitia præconfortibus tuis. Quod de Chrifto exponitur Hebr.1. Item Ifa.61. Spiritus Domini fuper me eo, quòd unxerit me. Hoc enim intelligendum effe de Chrifto, habetur ex Luc.4. ubi hæc prophetia recitatur. Item Actu. 4. Săcium puerum tuum, quem unxifti. Et cap. 11. Jefum Nazarenum quomodò unxit Deus Spiritufancto. Per un

40

so

I. MINOR. Chriftus homini, ut per cam benè operetur (feeft Deus,non participa- cundum illud 1.Cor.15. Abundantiùs otive, fed fecundum ve- mnibus laboravi, non ego autem,fed gratia ritatem. R. Non tamen Dei mecum, & etiam ad hoc,quòd homo na fecundum veritatem confequatur vitam æternam, fecundum effentialem. §.Tunc ni illud Rom.6. Gratia Dei vita æterna: fed hil, &c. Ex hoc enim, Chrifto ex hoc folo, quòd crat naturalis quod non cft divina per filius Dei, debebatur ei hæreditas vitæ effentiam,oportet,quòd fiat divina per partici- æternæ:ex hoc etiam,quòd erat verbum, pationem,ideft, per gra- per quod fa&ta funt omnia, aderat ei fatiam. Ex textu ifto ex- cultas omnia benè operandi. non ergo cluditur hærefis cujuf- fecundum humanam naturam indigedam Auguftini de Roma dicentis (ut refert bat alia gratia,nifi unione ad verbum. Cardinalis Turrecre- ¶ 3. Præter. Illud, quod operatur per mata in fum. de Eccle- modum inftrumenti,non indiget habitu fia lib.1.c.68.)quòd humana natura in Chrifto ad proprias operationes: fed habitus fueft perfona verbi ; & datur in principali agente. Humana auquòd humana natura tem natura in Chrifto fuit, ficut inftruaffumpta à verbo in ufis, à nione perfonali eft ve- mentum divinitatis, ut dicit Damafc. *in raciter Deus naturalis, 3. lib. ergo non debuit in Chrifto effe & proprius. Et hærefis aliqua gratia habitualis. Metamorphiftarum di- SED CONTRA eft, quod dicitur centium corpus Christi effe Deú omninò proIfa. 11. Requiefcet fuper cum fpiritus Dopriè dici debere. Ex hoc mini. Qui quidem in homine effe dicitur enim,quòd animaChri- per gratiam habitualem,ut in 1.p.dictum fti non eft divina per ef114 fentiam, cùm tamé anieft. crgo in Chrifto fuit gratia habima fit nobiliffima tualis.

[ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][merged small][ocr errors]

AD PRIMUM ergo dicendú,quòd Chriftus eft verus Deus fecundum perfonam, & naturam divinam: fed, quia cum unitate perfonæ remanet diftinctio naturaru(ut ex fupradictis patet*) anima Chrifti non eft per fuam effentiam divina, unde oportet, quòd fiat divina per participationem, quæ eft fecundum

gratiam.

[blocks in formation]

te Deus Deus tuus oleo

ctionem autem intelligendam effe gratiam

habitualem docetur,

Ad fecundum dicendum Chrifto, inquantum eft naturalis filius Dei, debetur hæreditas æterna, quæ cft ipfa beatitudo increata, per increatum actum cognitionis, & amoris Dei, eundem fcilicet, quo pater cognofcit, & amat feipfum, cujus actus anima capax differentiam naturæ. non erat propter Unde oportebat, quòd attingeret ad Deum actum fruitionis per qui quidem effe non poteft, nifi per gratiam. Similiter etiam, inquantum eft verbum Dei, habuit facultatem omnia benè operandi operatione divina: fed, quia præter operationem divina oportet poni in eo operationem humanam (ut infrà patebit *) oportuit in co effe habitualem gratiam, *q. 19. a. . per quam huiufmodi operatio in co effet perfecta. 70 Ad tertium dicendum, quòd humanitas Chrifti eft in¶ ftrumentum divinitatis ftrumentum divinitatis, non quidem, ficut inftrumentum inanimatum, quod nullo modo agit, fed folùm agitur, fed tanquam inftrumentum anima rationali animatum, quod ita agit, quòd etiam agitur. Et ideò ad convenientiam actionis oportuit, cum habere gratiam habitualem.

RESPONDEO dicendum quòd falfitas utriufque præ- neceffe eft ponere in Chrifto gratiam habidictarum pofitionum. Vide quoque eas dana- tualem, propter tria. Primò quidem, tas effe à dictis fuprà ar- propter unionem animæ illius ad verbü ticulorum numero 8. Et Dei: quantò enim aliquod receptivum in Addition, articulori eft propinquius caufæ influenti tantò cid.& 1.9.14.art.16.& magis participat de influentia ipfius. qu.75.art.7.cum Elucid. Influxus autem gratiæ eft à Deo, fecunII. ILLATIO CON- dum illud Pfal.83.Gratiam, & gloriam

numero 389. cum Elu

CLUSIONIS.Non ergo

,

Commentaria Cardinalis Cajetani.

per ly vox unctionem, quod accepiftis ab eo, maneat in vobis. 1.70. modò ex his,&c.

2. Secundò vides: quo

N divifione quæftionum de gratia Chrifti adverte, quòd tripliciter gra- 80 turam humanam (de qua tractatum eft) ideò Auctor dicit, quòd de ipfa tia in Chrifto ponitur, f. gratia unionis, gratia fingularis, & gratia

[ocr errors][merged small][merged small]
« VorigeDoorgaan »