ne peccatorum dupliciter, hoc eft, plena, ve! quoad culpam tantùm, & 5 regulariter, vel ex fpcciali gratia. Secunda eß de difplicentia pcccati formáli, vel virtuali, & formali, generali,.vel univerfali: vocatur autem difpliçentia formalis, quæ formaliter eft difplicentia, quæ poteft duplicitercontingere,fcilicet, ut fit univerfalis, conprehendens, fcilicet, 9mnia peccata commiffa cum ivera voluntate ab omnibus , & fingulis abftinen3i:& hoc poteft effe in miomento, & cft contritio fufficiens ad remiffionem infinitorum pcccatorum mortalium : quia fufficit ad gratiam habcndam, quantum eft ex parte hominis : juxta illud Ezech. In quæcumque hora ingemuerit peccator, &c.& talis difplicentia videtur fuifle in latrone, & crgbrò accidêre creditur his, qui verè convertuntur ad Deum poft multa crimina, alio autem modo cóntingit difplicentia formalis, cüm homini difplicet fe pcccaffe, ita, quòd & ómnia,& fingula fua pcccata in gcncrali fibi âifplicent, & velletinea amplius non incidere, non tamen pcrvenit ad hoç, quòd verè vult, feu profionit ampliùs non incidere, & hoc non fufficit ad remiffionem peccati mortalis: virtualis autem difpliccntia vocatur, quæ non eft formaliter difplicentia, fed cft fqrmaliter alius aëtus, puta dife&io Dei, tantæ vis, ut ex conata fit fequi difplicentia pcccati, ita, quòd, fi tunc occurreret memoria peccati, ex vi illius aétus fequeretur formalis difplicentia peccati : & fic omnis a&tus dile&tionis Dei ex charitate procedefis poteft dici virtualiter difplicentia peccati mortalis. •I His praelibatis, ad primum dubium dicitur, quòd verba Auétoris vera funt de peccati mortalis remiffione plena, & regulari : quoniam regulariter non fit remiffio peccati mortalis, quoad culpam, & omnem pœnam, nifi homo,quantum in fe eft, deteftetur fingula mortalias ficut in fingulis plus fibiindulfit, quàm debuit. ° Cùm autem quæritur, an de fingulis fingillatim, &c. refpondetur, quòd hoc poteft dupliciter intelligi; vel quòd cuilibet peccato fingillatim debeatur fua propria deteftatio,ita, quòd,quot fuerunt peccata, tot oporteat effe ÄÈÉ ,& fatisfa&iones, & hoc eft ridiculum afferere, cùm nec etiam confitendo, oporteat, tot effe adtus in confitendo, quot funt peccata : contingitenim ünico aétu confiteri mille fornicationes: vel quòd uodlibet peccatum terminet deteftationem, feu fatisfaétionem, Et hic eft vi millies inforniçatione, ifte unicus confeffionisaétus terminatura&tualiter ad fingulas mille fornicationum, ita quoad aétus interiores, dùm pcccatori difplicent mille fornicationes, a&tualiter detcftatur fingulas, illo • uno, & eòdem aétu. Etad hoc fervitinquifitio diligens ad rememorandum, cujuslitera meminit: nam oblita,feu non occurrentia pcccata in feipfis, ficut a&ualitcr non adfunt ante mentem peccatoris, ita neca&tualirer términant deteftationem, feudifplicentiam, & hæc non a&ualis terminatio fuppletur, quoad plenam remiffionem ex univerfali difpliccntia,deteftationé,acfatisfa&ione, quæ virtualiterincluderet fatisfaétioncm, quæ debeturhujufmodi non occurrentibus. 4| Adfècundum dubium dicitur, quòd Auétor loquitur deplcna remiffione,& regulariter: quoniam plena remiffio regulariter exigit contritionem , & coiifeffionem fingulorum, ubi oportetadeffe difplicentiam formalem,& non folùm virtualem. Magdalenæ autem difplicentiam formalem licèt non lcgamus, (cd virtualem tantùm in aétu dilc£tionis , & “ Num veniale peccatum opponatur fervori charitati.. tur veniale, quidam charitatisfervor eft : fervet enim per eum cfiaritas ad confumptioncm venialium impcdicntium, feu ictardantium affe&um à .A R motu ckgaca, quæ Dei funt. nitentia infunditur gratia, ficut & in aliis facramentis novæ legis. ergo peccata yenialia non remittuntur fine gratiae infufione. M 3. Prætcreâ. Peccatum veniale maculam quandam animæ infert : fed macula non aufertur, nifi per gratiam, quæ eft fpiritualis animæ decor. ergo videtur, É pcccata venialia non dimittantur ine gratiæ infufione. M SE D c o N T R A eft, quòd peccatum veniale adveniens non tollit gratiâ, neque etiam diminuit eam, ut in fècunda * parte habitum e$t. ergo pari ratione ad hoc,quòd peccatum veniale remittatur,non requiritur novæ gratiæ infufio. M R E s P o N D E o dicendum , quòd unumquodque tollitur per fuum oppofitum . Peccatum autem veniale non contrariatur habituali gratiæ, vel charitati, fed retardat aétum ejus, inquantum nimis inhæret homo bono creáto, licèt non contra Deum, ut im fecumda* parte habitum eß : & ideò ad hoc, quòd peccatum veniale tollatur, non requiritur, quòd infundatur aliqua habitualis gratia : Jèdfufficit aliquis motus gratiæ, vel charitatis ad ejus remiffionem. mittuntur fine nova infufione gratiae , ad differentiam venialium. 3° veatur inordinata adhæfio ad rem tem novo producentem aliquem aëtum fervidum. §. Tunc nihil,&c. Nam gratiæ per pcccatum mortale, alio modo per inclinationem affeétus inordinatam àd aliquid temporale, & hoc fit pcr peccatum veniale: & ideò ad tollendam ma go deleretur veniale ; fi nil aliud, nifi gratia infufa , requireretur . Oportet igitur dare aliquid aliud ultra gratiam ipfam , quo dato, deleatur, hoc verò aliud non eft nova gratiae infufio : quia gratia, ut, diximus, jam habetur. Unde, fi ratiohc gratiæ , ut fic, deleretur : jam deletum effet, antequam gratia illa de novo adveniret. Sicut ergo , £t colligamus omnia ih unum,pcccatum veniale juftis adveniens non tollit gratiam : ita, è contra pari rätione, ad hoc, quòd veniale remittatur , non íequiritur nóva gratiæ infufio . secundò vides : quomodò ex iis bcne, &c. nialis peccáti requiritur aliquis aétus procedens ex gratia , per quam remo poralem. tis deleat vehialia : quoniam hóc effe falfumi, ex eo probatur, quòd fcqueretur, peccata venialia regulariter deleri fine difplicentia tàm aétuali, quâ virtuali: multi enim funt a&us charitatis neutram difplicentiam annexam habentes, quales funt a&us non ferventes religionis, &c. ab habente charitatem eiiéiri: intelligendum eft ergo, quòd àd delétionem venialium ultra habitum gratiæ réquiritur a&us chăritatis virtualitcr , vel formaliter infercns difpiicentiam'venialium, ut ex primo artic. quæfiionis hujus habcre potes. Et proptereà, quæcumque remiffiva dicuntur peccatoru*m veniaiium, addiâam difplicéntiam cönducunt, ut patet etiam inducendo per illa tria, quæ in tertio articulo numerantur remiffiva venialium : nam “ Nym , quandocunque gratia infunditur, venialia peccata remit- ,., in tertio fubintelligitur É; virtualis, in fecundo difplicentia for módi .n. deteftatione peccati, & motu in Deum intervenit faltem virtualiter deteftatio,& venialium graviorum,qug difpofuerunt ad mortalia,& venialium,quae impedierunt acceffum ad hanc mutationé dexterae Excelfi, & communiter intervenire ét videtur dolor de offenfa Dci in communi, in quo clauditur dcteftatio venialium in genere: rarò enim,vel numquam accidere videtur,accedentibusad facramenta, ut doleant præcisè de mortali peccato;communiter enim in communi pcccatorum dolor occurrit. [] DT E R r 1 u M fic proceditur. Videtur, quòd venialia peccata non remittantur per afperfionem aquæ benédi&ae , & epifcopalem benedi&ionem, & alia hujufmodi. Peccata enim venialiâ non remittuntur fine pgnitentia, ut diífum * eß: fed poenitentia per fe fùfficit ad remiffionem venialium eccatorum, ergo ifta nihil operantur ad É remiffionem. 4 2. Prætereà . Quodlibet iftorum eandem relationem habet ad unum peccatum veniale, & ad omnia. Si ergo per aliquodiftorum remittitur aliqüä peccatüm veniale, fequitur,quòd pari ratione remittantur omnia : & ita per unam tunfionem peétoris, vel per unam afperfionem aqüae benediétæ redderetur ho mo immunis ab omnibus peccatis venia- , libus , quod videtur inconveniens. 4 3. Prætereà. Peccata venialia inducunt reatum alicujus poenae, licèt temporalis: dicitur enim I. Cor. 3. de eo, qui fuperædificat lignum, fænum , & fiipulam, quòd falvus erit, fictamen quafiperignem:fedhujufmodi,per quæ dicitur peccatum veniale dimitti , vel nullam, vel fant remiffionem venialium peccatorum. Uno modo, inquantum in eis infunditur gratia : quia per infufionem gratiae tolluntur venialia peccata, ut fuprä diäum * eft:& hoc modo per eucharifiiam , & extremam umbfiomem , &* univerfaliter peromnia facramentanovæ legis , in quibus conferturgratia,peccata venialia remittuntur: fècundò , inquantum funt cum aliquo motu deteftationis peccatorum : & hoc modo conféffiogeneralis, tumfiopeétoris, &* oratio Dominica, operantur ad remiffionem venialium peccatorum : nam in oratione Dominica petimus, Dimitte nobis debita nofira. Tertio modo, inquantum funt cum aliquo motu reverentiae in Deum, & ad res divinas: & hoc modo benediäioepifcopalis , afperfio aquæ beneditiæ, quælibet facramentalis unäio, oratio in ecclefia operantur ad remiffionê venialiùpeccatorü. % AD P R 1 M u M ergo dicendum, quòd omnia ifta caufant remiffionem peccatorum venialium, inquantum inclinant animam ad motum pœnitentiæ, qui eft deteftatio peccatorum, vel implicitè, vel explicitè. MAd fecundum dicendum, quòd omnia minimam poenam in fe habent. ergo non 4o ifta , quantum eft defe, operántur ad re fufficiunt âd plenam remiffionem venialium peccatorum. 4 § E D coNTRA eft, quod* Auguftin. dicit in libr. de Pœnitentia, quòd pro levibus peccatis petiora moftra tumdiìmus , & dicimus: Dimitte nobis debita nofìra: & ita videtur, quòd tunfio pe6toris, & oratio Dominicâ caufent remiffionem venialium peccatorum,& eadem ratio vi- 3° detur effe de aliis. M R E s P o N D Eo dicendum, quòd, ficut* fuprà ditium ef?, ad remiffionem venialis peccati non requiritur novæ gratiæ infufio; fed fufficit "aliquis a&usprocedens ex gratia, quo aliquis deteftetur peccatum veniale, vel explicitè, vel faltemimplicitè: ficut cùm aliquis ferventer movetur in Deum. 4 Et ideò triplici ratione aliqua cau ONCL. Nullum - - - - miffionem omnium peccatorum venialium: poteft tamen impediri remiffio, quantum ad aliqua pcccata venialia,quibus mensaétualiter inhæret: ficut & per fiétionem interdùm impeditur effe&us baptifmi. M Ad tertium dicendum, quòd per prædiéta tolluntur quidem peccata venialia uantum ad culpam, tùm virtute alicujus ÄÈÉ. tùm etiam virtute charitatis, cujus motus per praedi&a excitatur. Non autem per quodlibet prædi&orum femper tollitur totus reatus poenæ : quia fic, qui effet omninò immunisà pecçato mortali, afperfus aqua benedi&a, ftatim evolaret : fed reatus pœnæ remittitur per , Prædiâa fecundumjmodum fervoris in Deum, qui per prædiéta excitatur, quandoq; magis,quandoque autem minùs. Utrum venialepeccatum poffit remitti fine mortali peccato. quia fuper illud Jo.8. Qui fine *mittat,dicit quædam *glof. quòd omnes illierant in peccato mortali: venialia enim eis dimittebantur per ceremonias. ergo ve gratiae, ut patct cx Roman. 4. D Q u A RT u M fic proceditur. niale peccatü poteft remitti fine mortali. $ 2. Praetereà. Ad remiffionem pec fio:requiritur autemädremiffionem mortalis.ergo veniale peccatum poteft remitti fine mórtali. M 3. Prætereà. Plus diftat peccatum veniale à mortali, quàm ab alio venia III. • IL nem priorum peccatorü $ rationem tè; alioquin nec gratia , Gallorum. nec gratiæ facramenta quas fecit, etiam præcedens poenitentia IV. * MAJOR. Peccata preterita per gratiam teguntur. &. i. per gratiam fit , quòd Deus proptcr pcccatorum prætcritorum, aëtus noii privet ho prout confurgit ex alio, & alio a&u pec cati mortalis: & hoc modo in quaeftioné vertitur, utrum macula, & reatus pœnæ tur ; non tamen redeunt Com |