*.2.9.88.

4.1.2.

§. Ideft non contrariantur habitui charitatis. In fignum hujus ipfa non
tollunt charitatem nec
effectivè, nec meritoriè,
2.2.q.24. art. 10. Tunc
nihil,&c. Ad verifican-
dam enim articuli con-
clufionem pro hac par-
te, ideft, ad hoc, quòd
per Euchariftiæ virtute

&tum, ideft contrarien

nó contrariantur charitati, ut in 2. parte
habitu* eft. cùm ergo contrariú tollatur
per fuú contrariú,videtur, o peccata ve-
nialia per hoc facramétú no remittatur.

2. Præt. Si peccata venialia per hoc
tollantur venialia, fuffi facramentum remittantur, qua ratione
cit, quòd ipfa venialia remittitur unum, remittuntur & omnia:
contrarientur charitati fed non videtur, quòd omnia remittan-
confideratæ, quoad a- tur: quia fic frequenter aliquis effet abf-
tur actui, feu fervori que omni peccato veniali, contra id,
charitatis. In cujus fi- quod dicitur 1.Jo. 1. Si dixerimus, quia
gnum venialia dimi- peccatum non habemus,ipfi nos feducimus.
non ergo per hoc facramentum remitti-
tur aliquod peccatum veniale.

nuunt fervorem actus
charitatis, ut patet.

11. MINOR. Non
videtur,quòd omnia re-

quòd tanta fit virtus peccatorum venialium, quanta eft vittus facramenti Euchariftiæ. De

, qu. 78. ad

*2.2.9.248

ar.10.

R

quotidie deperditur per actionem calo- cipitur autem: quia maris naturalis. Spiritualiter autem quoti- jor eft virtus charitatis, die aliquid in nobis deperditur ex calore tum, Euchariftia enim concupifcentiæ per peccata venialia,quæ dicitur facramentum diminuunt fervorem charitatis, ut in 2. charitatis, parte habitum * eft, & ideò competit huic lium peccatorum. Nam, fextum, quam venia10 facramento,ut remittat peccata venialia: &c. ut in tex. Quod auunde & Amb. dicit * in lib. de facramen tem in majori dicebatur tis, quòd ifte panis quotidianus fumitur in sè extra propofitum:nifi me,fo.4. de contrarietate, eft fe- 1.5.c.4. d remedium quotidiana infirmitatis. Res pro quanto venialia coautem hujus facramenti eft charitas, non trariantur actui fervido folùm, quantum ad habitum, fed etiam, charitatis, & fervor charitatis viciffim contraquantum ad actum, qui excitatur in hoc riatur venialibus, ut ad facramento: per t quod peccata venialia primum. Vide art.8. folvuntur: unde manifeftum eft, quòd virtute hujus facramenti remittuntur peccata venialia.

3. Præt. Contraria mutuò fe expel-
mittantur. . Negatur. lunt: fed peccata venialia non prohi- zo
S.Ad probationem con-
ceditur,quòd frequenter bent à perceptione hujus facramenti: di-
cit enim Auguftinus fuper illud Jo. 6.

*Traft.26, homo poteft effe abf

10.9.

in Jo para que omni peccato ve- Patres vestri manducaverunt manna in deferto, & mortui funt: Innocentiam, inquit, ad altare apportate, peccata, etsi funt quotidiana, non fint mortifera. ergo neque peccata venialia per hoc facramentum tolluntur.

ante med, niali. Negatur verò, quòd hoc fit contra il lud 70.1. fi rectè intelligatur. Illud enim verbum non eft intelligendum, ut argumentum putat, quin aliqua hora poffit, &c. ut in tex. Cujus ly aliqua hora ex

44, ante

med.

¶SED CONTRA eft,quod Innocentius 30 Tertius* dicit, quòd hoc facramentum *In 8.4. de pone, etiamfi frequen- venialia delet, & cavet mortalia . facre myft. ter occurrerit illa hora: altaris ca. & hoc,ut fatisfiat argu-¶RESPONDEO dicendum, quòd in mento.Noverit quoque, hoc facramento duo poffunt confiderari, quòd Concil. Trid. felf. ipfum facramentum, & res facramenti. 8.can.23. ftat pro ifto Et ex utroque apparet, quòd hoc fatextu, inquantum dicit ly fed quia vitam iftam, cramentum habet virtutem ad remiffionem &c. ideft,inquantum ex- venialium peccatorum. Nam hoc facramentum fumitur fub fpecie cibi nutrientis: nutrimentum autem cibi eft neceffarium corpori ad reftaurandum id, quod

474 4.d.4.9.2

AD PRIMUM ergo dicendum, Erimo quomodo pro Eccl.s.
quòd peccata venialia, etfi non contra- per rationem interimas Dei.
riantur charitati, quantum ad habitum: herefes narratas in ar.1.
contrariantur tamen ei, quantum ad fer- tualiter negant, quòd
append. pro quanto vir-
vorem actus, qui excitatur per hoc facra- per Euchar, facramen
mentum: ratione cujus peccata venialia tum deleantur venialia.
Secundò habes : quo-
tolluntur.
modò per rationem o❤
ftendas, illas pro tanto
damnari meritò ab In-
ponitur in argum. cont.
nocentio, fecundu quòd
Item à Conc. Trid. feff.

¶ Ad fm dicendum,quòd illud verbum
non eft intelligendum, quin aliqua hora
poffit homo effe abfq; omni reatu pecca-
ti venialis: fed quia vitam iftam fancti
non ducunt fine peccatis venialibus.
¶ Ad tertium dicendum, quòd major
eft virtus charitatis, cujus eft hoc facra-
mentum, quàm venialium peccatorum.
Nam charitas tollit per fuum a&tum
peccata venialia,quæ tamen non poffunt
totaliter impedire actum charitatis, &
eadem ratio eft de hoc facramento.

dum quòd eft fup. ar.1.appen. Tertiò vides: quomodò, &c.

ARTICULUS

cludit, quantum ad utrumque, peccata venialia per hoc facramentum tolli,
ibi; Et ex utroque, &c.

QUINTUS.

tota pœna peccati remittatur .

60

Utrum per hoc facramentum D QUINTUM fic proceditur. Videtur, quòd per hoc facramentum tota pœna peccati remittatur. HoC mo enim per hoc facrafacramenti in co, qui mentum fufcipit in fe effectum paffionis 4.1. q.3. ad ipfam fumit: effectum Chrifti (ut dictum eft) ficut & per ba3.d. 11. autem facrificii in eo, 9.2.4.2.9.1. qui offert, vel etiam in ptifmum: fed per baptifmum percipit ar... iis, pro quibus offer- homo remiffionem omnis pœnæ, virtute paffionis Chrifti,quæ fufficiéter fatisfecit ¶ PROB. Quia Euchariftia,inquantum fu- pro omnibus peccatis, ut ex fupradictis* 9.69.ar.a. mitur, habet rationem patet. ergo videtur, per hoc facramenfacramenti, & ipfamet, tu homini remittatur totus reatus pœnę. inquantum offertur, ha* Alex. 1. bet rationem facrifi- bilin facrificiis majus effe poteft,quàm cor 2. Præt. Alexander Papa dicit:* Niin Epift. ad cii. omnes orth. ¶ CONCL. 2. Eu- pus,& fanguis Chrifti: fed per facrificia 70 chariftia, ex vi facra- veteris legis homo fatisfaciebat pro pecmenti, non habet dire- catis fuis: dicitur enim Levit. 4. & 5. Si &tè hunc effectum, fcili

poft med.

tur.

cet, quòd remittat pœ- peccaverit homo, offeret hoc, vel illud pro
nam, fed ex concomita- peccato fuo, & remittetur ei. ergo multò
tia, ita, quòd homo ex magis hoc facramentum valet ad remif-
confequenti per quan- fionem omnis pœnæ.
dam concomitantiam

ad principalem Eucha¶3. Præt. Conftat, quòd per hoc fa-
riftiæ effectum confe- cramentum aliquid de reatu pœnæ
di-
quitur remiffionem po- mittitur: unde & in fatisfactionem ali-
næ non quidem totius,
fed fecundum modum quibus injungitur, quòd pro fe miffas fa-
fuæ devotionis, & fer- ciant celebrari: fed, qua ratione una pars
voris.
pœnæ dimittitur, eadem ratione & alia:

¶ PROB. 1. Quia cùm virtus Chrifti, quæ in hoc facra-
Euchariftiæ facramen-
tum ex vi facramenti mento continetur, fit infinita. ergo vi-
habet directè effectum detur, quòd per hoc facramentum tota
illum, ad quem fuit in-
ftitutum
pœna tollatur.

> ut patet ex

80

¶ SED CONTRA eft, quòd fecundum hoc non effet homini alia jungenda, ficut nec baptizato injungitur.

pars, fcilicet, fed ex,&c. 'probatur.Quia Euchariftiae effectus principalis, ideft, unitas ad Christu ejufque membra, fit pœna in- per charitatem,ut patet, & ex charitatis fervore cocomitatur hoc, quòd aliquis confequitur remiffionem non folùm culpæ : fed etiam poena. Tertia verò pars, f. non quidem totius,&c. patet ex probatione partis fe cunde. Si.n. ex fervore charitatis in homine epęxiftentis remiffione pena homo confequitur, confequens eft, quòd fe

¶ RESPONDEO dicendú, quòd hoc facramentum fimul eft facrificium, & facramentum:fed rationem facrificii habet, inquantum offertur: rationem autem fa cramenti, inquantum fumitur.

Et ideò effectum facramenti habet in eo, qui fumit: effectum autem facrificii in eo, qui offert, vel in his, pro quibus offertur.

,

cundum menfuram ferSi igitur confideretur ut facra- voris illius pœna remittatur huic, & non tota, mentum, habet effe&tum dupliciter. Uno nifi .f. fervoris ejufdem modo directè ex vi facramenti, alio modo, menfura hoc poftulet. quafi ex quadam concomitantia, ficut & ¶ CONCL. 3. Eucirca continentiam facramenti dictum chariftia oblatio,quavis ex fui quantitate fuffi- *9.76.art. eft. Ex vi quidem facramenti directè ha- ciat ad fatisfaciendum 1·~2. bet illum effectum, ad quem eft inftitutum. pro omni pœna ; tamen Non eft autem inftitutum ad fatisfacien- fit fatisfactoria illis, pro quibus offertur, vel etia dum,fed ad fpiritualiter nutriendum per pro offerétibus,fecundu unionem ad Chriftum, & ad membra quantitate fuæ devotioejus: ficut & nutrimentum unitur nutri- nis, & no pro tota pena. fed, quia hæc unitas fit per charitate, PROB. Quia in fatis "factione magis attéditur ex cujus fervore aliquis confequitur re- affectus offerentis : qua miffionem non folùm culpæ, fed etiam quantitas oblationis, uc pœnæ, inde eft, quòd ex confequenti per patet ex comparatione quandam concomitantiam ad principalem oblatione ad oblationes facta de viduæ parva effectum homo confequitur remiffionem magnas divitů, Luc.21. pænæ, non quidem totius, fed fecundum ¶ NOT. Tertiam hanc modum fuæ devotionis,& fervoris . conclufionem fic firmi. ter probatam diligentif ferunt, & ii, qui tale facrificium poftulant fic offerri; puta & facerdotes, & miffas promittentes fæculares tales miffas poftulantes.

terminis, & non fuit principaliter inftitutum ad fatisfaciendum, ut 90 fimè attendant & ii, qui facrificium Miffe pro fatisfactionib. pœnarum of-
patet ex eo quòd principaliter eft inftitutum ad fpiritualiter nutriendum :
per unionem, fcilicet ad Chriftum, ac membra ejus. Secunda autem

Utilitas Pro Eccl S. Dei.

Notandum 1. circa ar.

5.

I." ILLATIO CONCLUSIONIS. Ergo videtur, quòd, &c. R. Negatur illatio. §. Nam facramentum baptifmi ordinatur directe, &c. ut in textu, Vide aliquid à fimili in

artic. z. ad fecundum.

.3.

tis communiter ad to

¶ Inquantum verò eft facrificium,

II. DE MINORI. Sa- habet vim fatisfactivam, fed in fatisfa-
tisfaciebat. B. Imperfe-
&te.§.ideft non totaliter, tione magis attenditur affectus offeren-
Neque enim quantitas tis, quàm quantitas oblationis: unde &
rei antiquitùs oblatæ, Dominus dicit Luc. 21. de vidua, quæ
neque devotio offeren- obtulit duo æra, quòd plus omnib. mifit.
tam poenam tollendam Quamvis ergo hac oblatio ex fui quanti-
fufficiebat. Unde illud tate fufficiat ad fatisfaciendum pro omni
Levitici fic exponendu pena, tamen fit fatisfactoria illis, pro quib.
fcilicet fecundum par offertur, vel etiam offerentib. fecundum
offerentib.fecundum
tem: juxta videlicet me- quantitatem fuæ devotionis,&non pro tota
furam devotionis ejus. pæna.
Tunc nihil, &c. ut pa-

Not and un

2.

eft, & remittetur ei,

tet ex concl. 2. 3.

m

¶ AD PRIMUM ergo dicendum, 11. MINOR. Quara- facramentum baptifmi directè ordinatur tione una pars pene di- ad remiffioné pœnæ, & culpæ, non aumittitur, eadem ratio- tem euchariftia: quia baptifmus datur ne & alia. B. Nega

tur. §. Ad probationem dicitur: quòd committitur ibi fallacia fecundum non caufam, ut caufam. Quòd enim non tollatur tota pœna per Euchariftiæ facramentum, non contingit, &c, ut in tex.

APPENDIX.

20 ¶ Ad tertium dicendum, quòd hoc,
quòd tollitur pars penæ, & non tota peti, neque pro vivis, &
na per hoc facramentum, non contingit defunctis, pro peccatis,
ex defectu virtutis Chrifti, fed ex defectu panis,fatisfactionib,&
devotionis humanæ.
aliis neceffitatibus, de-
bere offerri: anathema

30

X articulo habes primò: quomodò per rationem oftendas, & reè intelligas, meritò effe infinuatum à Concilio, & Ecclefia, quòd Euchariftiae facramentum eft etiam facrificium, & quòd per ipfum fiunt fatisfactiones, remittunturq; pœnæ, & hoc juxta devotionis menfuram offerentium. A Concilio quidem Tridentino per hoc, quod dicit feff. 22, cap. 2. In divino hoc facrificio, quod in Miffa peragitur, idem ille ChriFtus continetur, & incruente immolatur, quiin ara Crucis femel feipfum cruentè obtulit. Quare non folùm pro fidelium vivorum peccatis, penis, 40

I

Commentaria

fit Et canon. 4. Si quis dixerit : blafphemiam irrogari fanctiffimo Chrifti facrificio in cruce peracto per miffa facrificium, aut illi per hoc derogari: anathema fit. Hæc ibi. Ab Ecclefia verò per hoc, quod in canone Miffa, orando pro vivis dicit; Memento etiam Domine famulorum, famularumque tuarum NN & omnium circumftantium, quaru tibi fides cognita eft, nota devotio, pro quibus tibi offerimus, vel qui tibi offerunt hoc facrificium laudis. Ut quid enim de illorum fideli devotione mentionem tunc facit: quandò offert pro illis facrificium altaris? Ad denotandum no quidem principaliter, quod manifeftum eft, fcilicet Deo effe cognitam fidem adftantium,& devotionem, fed illud, quod minùs manifeftu communiter erat, fcilicet facrificii hujus valorem effe fatisfactorium iis, pro quibus offertur, vel etiam, qui offerunt, fecundum quantitatem devotionis corum. Secundò vides: quomodò ex iis benè penfatis, & applicatis doctrina præ fens Angelica viciffim declaretur,&c.

Cardinalis Cajetani.

Ncorpore tria. Primò affignat duplicem acceptionem hujus facrameti. Secundò juxta primam acceptionem tradit diftinctionem, & fub primo diftinctionis membro refpondet negativè, fub fecundo affirmativè, ibi: Si igitur, &c. Tertiò fecundum alteram acceptione facramenti hujus affirmativè concludit, ibi: Inquantum verò, &c.

I

Nart. 5.duo valdè notabilia funt. Primum eft, quòd oblatio Euchari-
ftiæ ex fui quantitate fufficit ad fatisfaciendum pro omni pena.

¶ Secundum eft,quòd hæc oblatio fit fatisfactoria offerentibus, vel pro
qu bus offertur fecundum quantitatem fuæ devotionis.

Annor.
Ex primo dicto habes, quòd una Miffa ex parte fui eft fatisfactoria
circa 1. di propœnis omnium peccatorum, tàm viventium quàm mortuorum ;
Elum, quoniam, ut fic, eft valoris infiniti, quoniam Chriftus offertur.

>

Ex fecundo autem dicto habes, quòd una miffa non perdit vim fatif Ann,circ factionis fuæ pro primo offerente ex hoc, quòd pro fecundo, tertio,quarto, quinto,&c. offertur: ficut quantitas devotionis unius nihil tollit de quanti tate devotionis alterius. Unde arguendi,inftruendique fimul funt homines ignoranter petentes, vel exigentes pro fua eleemofyna tota fibi Miffam da ri, aut fuo defunéto: nihil enim minus ipfe habebit, fi mille alii petant so eandem Miffam pro feipfis, & aliis defunctis, quàm, fi pro ipfo folo celebrari dicatur: immò ex hujufmodi indevotione fic petentis damnu videtur incurrere, quòd minùs fibi proderit. Diffufius autem fortè hic fcriberemus de hac re nifi in primo quolibeto noftro jam edito diffufè hæc veritas declarata fuiffet ex auctoritare hujus literæ, cum multis aliis, &c. Et hæc de queft, 79. fufficiant.

2. Prætereà. Euchariftia eft facrahominé à peccato præ- mentum charitatis, ut fuprà di&tum est: *ar 4 bus fervat dupliciter. jus q.ad 3. PROB. Quia facra- fed charitas non videtur præfervare mentum hoc fpirituale peccatis futuris, quia femel habita poteft vitam hominis confir- amitti per peccatum, ut in fecunda parte* 2. q.44 mat(ut patet ex eo,quòd habitum eft. ergo videtur, quòd nec hoc eft fpiritualis cib.ac me- facramentum præfervet hominem à pec

dicina)& omnem impu

gnationem dæmonum cato,
repellit, ut patet ex eo,
3. Prætereà. Origo peccati in nobis
quòd eft fpeciale præ eft lex peccati, quæ est in membris noftris,
cæteris, fignum paffio-
nis Chrifti, per quam ut patet per Apoft. Rom. 7. fed mitiga-
tio fomitis, qui eft lex peccati, non po-
nitur effectus hujus facramenti:fed magis
baptifmi. ergo præfervare à peccatis fu-
turis non eft effectus hujus facramenti.

victi funt dæmones.

1. MINOR. Quod non
accideret, fi hoc facra-
mentum præfervaret à
peccatis futuris. B. Ne
gatur, S.Non.n.hoc ac-
¶SED CONTRA eft, quod Domi-
cidit ex eo, quòd hoc
nus dicit Jo. 6. Hic est panis de cælo defce-
facramentum, quantu
eft de fe, non præfervet dens, ut, fi quis ex ipfo manducarerit, non
à peccatis futuris: fed moriatur: quod quidem manifeftum eft,
ex.co, quòd homo poft non intelligi de morte corporali.ergo in-
fumptionem etiam Eu-
chariftia remanet li- telligitur, quòd hoc facramentum præ-

60

70

fervet à morte fpirituali, quæ eft per

peccatum.

deret, fi hoc facramentum auferret ab homine pothibilitatem peo cādi. Concederetur quidem minor fic-rectifica

ta, fed tamen nihil inde

m

tum eft ex virtute cha

contra articulum effet. ¶ RESPONDEO dicendum, quòd Patet enim, & quòd a peccatum eft quædam fpiritualis mors liud eft,præfervare,qua anime. unde hoc modo præfervatur ali tum eft ex parte factamēti, à peccatis futuris, quis à peccato futuro, quo præfervatur aliud verò eft, auferre corpus à morte futura; quod quidem fit homini poffibilitatem dupliciter: uno modo, inquantum natura peccandi : & quòd fee cunda conclufio dixit hominis interiùs roboratur contra inte- folummodò illud pri riora corruptiva, & fic præfervatur à mum. morte per cibum, & medicinam. Alio II. MINOR. Charitas non videtur præferva modo per hoc, quòd munitur contra ex- re à peccatis futuris. teriores impugnationes, & fic præferva- B. Negatur. §. Loquentur per arma, quibus munitur corpus. do .f. formaliter: hoc ¶ Utroque autem modo hoc facramen eft, de charitate, quantum præfer vat à peccato. Nam primum ritatis: ad probationem quidem per hoc, quòd Chrifto conjun- dicitur, quod nó probat git per gratiam, roborat fpiritualem vi- negatum. Aliud eni eft, tam hominis, tanquam fpiritualis cibus, beri arb. hominis poffit quòd ex mutabilitate li& fpiritualis medicina, fecundum illud amitti charitas aliud Pfal. 103. Panis cor hominis confirmat, verò eft, quòd ex parte "Trac & Aug. * dicit fuper Joann. Securus ac charitatis provciat,quod 30. à amitti poffit: & primi cede, panis eft, non venenum. Alio modo, quide dixit 2.2.9.24.47. inquantum eft quoddam fignum paffio- 11.Secundum aute ibid. nis Chrifti, per quam victi funt dæmo- negavit, Sed & Apoft. nes, repellit omnem dæmonum impu- in tex.) dicendo Rom. hoc ipsu negat(ut habes gnationem: unde Chryfoftomus * dicit 13. Dilectio proximi Hom.. fuper Jo. Ut leones flammam fpirantes, fic malum non operatur, in ab illa menfa difcedimus terribiles effecti dil. prox. quantü effin me fe,præfervat à malo,fà 10.3 peccatis futuris. Vide ad primum. III. DE MINORI. Non ponitur effectus. Refpond. Directus. §. ideft, ad quem directè ordinetur hoc facramentum. Tunc nihil, &c. Ad

diabolo.

di o tom.

腐、

Ad hocenim, quòd Euchariftia, ex hac etiam parte præservet à peccato,
fufficit, quòd mitigatio fomitis fit ejus effectus indirectus, ideft confe-
quens ad aliquod ab hoc facramento principaliter factum. Et verè fic eft.
Nam, licèt hoc facramentum ordinetur directè ( ut facit baptismus, ex q.
69.ar.2.3.& 4. ad ter-
tium) ad diminutionem
fomitis; diminuit tamě,
&c. ut in tex.

APPENDIX.
Xart, habes primò:

AD PRIMUм ergo dicendum
* effectus hujus facramenti recipitur in
homine fecundum hominis conditio-
nem, ficut contingit de qualibet caufa
activa, quòd ejus effectus recipitur in
materia, fecundum modum materix: ho-
mo autem in ftatu vię eft hujus conditio-
nis, quòd lib. arbitr. ejus poteft flecti
quanto implicitè negant: in bonum, & malum: unde, licèt hoc
quòd Euchariftiæ facra-
mentum preferver à pec- facramentum,quantum eft de fe, habeat
catis futuris. Secundò ha- virtute præfervativa à peccato, nó tamen
bes: quomodò per ratio aufert homini poffibilitatem peccandi.

Equomodo Primo ne interimas herefes narratas in ar.1.append. pro

ně oftendas illas pro tan- Ad fecundum dicendum, quòd et-
to, ideft,prout præferva-
tionem talem negant, iam charitas, quantum eft in fe,præfer-
damnari meritò à Jo. 6. vat hominem à peccato, fecundum illud

hic eft, &c. ut cum expo

ti, dicente ly & à peccatis mortalibus præfervemur. Vide art. 4. append
Item fic univerfaliter, ideft in quodam communi,damnari ab eodem Con-
cilio feff. ead. per hoc, quod ait Can. 5. Si quis dixerit: vel præcipuum fru-
Elum fanétiffime Euchariftia effe remiffionem peccatorum
vel ex ea
non alios effectus prove-

Rom. 13. Dilectio proximi malum non ope- nire, anathema fit. Hæc
ratur: fed ex mutabilitate lib. arbit. con- ibi.Quæ etiam ftant pro
10 tingit, quòd aliquis poft habitam chari- multis articulis fuprà, &
maximè pro art. 1. & 2.
tatem peccat, ficut & poft fufceptionem Item à Concil. Florent.
hujus facramenti .
per hoc, quòd dicit, fa-

20

fitione ponitur in arg. con. Ubi etiam dic, quòd non poteft exponi ly ma-
riatur, ideft non cadat de facto in mortale peccatum: quoniam experien-
tia reclamat, & arg. 1. Reftat ergo, ut debeat neceffariò exponi ly non
moriatur, ideft non cadat, quantum eft ex virtute panis, in mortale pecca-
tum. Hoc autem idem eft, ac fi exprefsè ibi dictum fuiffet: Si quis ex pane
ipfo manducaverit, præfervabitur, quantum eft ex ipfa manducatione, à 30
peccatis futuris. Item à Conc. Trid. feff. 13. c.z. de virtute hujus facramen-

Gabr.4.f.dift. 12.9.2.
Sot. 4. fent, d. 11, quæft.
2.artic. 7.

SUPER QU. LXXIX.

ART. VII.

473 CO CONCL.1.Sacrame-
Cin Euchariftia fu-

Sup.q.78 a.

cramétalé cibù facere in
nobis omně operationé
fpiritualiter, qua mate-
rialis cibus facit corpo-

¶ Ad tertium dicendum, quòd, licèt
hoc facramentum non directè ordinetur
ad diminutionem fomitis, diminuit ta-
men fomitem ex quadam confequentia, raliter.Videa. I.append.
inquantum auget charitatem, quia, fic Conftat enim, quòd per
virtutem corporalis cibi
ut Aug. * dicit in lib. 83. Quæftionum, ho prefervatur à mor- *q.36 pan-
augmentum charitatis eft diminutio cupidi- te corporali, & à multis lò à princ.
tatis.Directè autem confirmat cor homi- infirmitatibus, quæ aliàs to.4.
vel advenirent, vel citiùs
nis in bono, per quod etiam præfervatur advenirent homini,fi no
homo à peccato.

ARTICULUS
Utrum hoc facramentum profit
DSEPTIMUмfic procedi
tur. Videtur, quòd hoc fa-
cramentum non profit,nifi
fumenti. Hoc enim facra-
mentum eft unius generis

3. ad 3. Er mentibus quide prodeft, cum aliis facramentis,utpote aliis condi-
Præfenti & per modú facramenti,
ars.cor.& per modum facrificii. Visu;fed alia facramenta non profunt,nifi
4.0.12.7.2.
ar.2.q.2. ad PROB. Quia Eucha- fumentibus, ficut effectu baptifmi nó fu-
Ed. 45. riftiæ facramentum pro fcipit,nifi baptizatus. ergo nec hoc facra-
mentum prodeft aliis, nifi fumenti.

ne celefti per gratiam re-
plentur(ut patet in cano-

rum importat modü fa-
ne Miffe)& primum ho-
crificii,fecundum autem
modum facramenti, ut
ex declaratis in principio

¶ 2. Prat. Effectus hujus facramenti
eft adeptio gratiæ, & gloriæ, & remiffio
cramentú haberet effectum in aliis,quàm
culpæ ad minus venialis. fi ergo hoc fa-
in fumentibus, poffet contingere, quòd
aliquis adipifceretur & gratiam, & glo-
riam, & remiffionem culpa,abfque actio-
CONC. 2. Sacrame- ne, & paffione propria, alio fumente, vel
tum Euchariftię aliis,qui offerente hoc facramentum.
non fumunt, prodeft per
modú facrificii, inquan-

tex. corp. patet.

tum pro falute corum

offertur.

40

50

60

3. Præt. Multiplicata caufa, multi-
plicatur effectus. fi ergo hoc facramentū
prodeffet aliis, quàm fumentibus, feque-
PROB.Quia hoc pa- retur, quòd magis prodeffet alicui,fi mul-
tetin canone miffe: ly ti fumerent hoc facramentum,multis ho-
Memento, &c. ufque ad
ly incolumitatis fuæ. ftiis in una miffa confecratis, quod non
T COROL. Ergo & habet Ecclefiæ confuetudo, ut fcilicet
prædicta cócordant cum multi communicent pro alicujus falute.
polita Matth.26.& vicif- non ergo videtur, quòd hoc facramentu
fim forma ipfa declarat profit, nifi fumenti.
fenfum prædictorum.
1. MAJOR.Hoc facra-
mentis eft unius generis
cum aliis facramentis. B.
Et præ aliis habet, quòd
eft facrificiu.S.Tunc, &c.

forma verborum Chrifti

ut patet. Ex hoc respōso applicato ad materiă, f. a.g.hujus quod ideò prodeft aliis,

¶ Sed aliis, qui non fumunt, prodeft per
modum facrificii, inquantum pro falute ret hoc facramentum in
corum offertur. unde & in can. miffæ di- multis.B. Negatur feque
citur: Memento Domine famulorum,famu- pertinet ad ratione facri-
la.§.Non enim fumptio
larumq. tuarum, pro quib. tibi offerimus, ficii, fed oblatio. Unde ex
vel qui tibi offerunt, hoc facrificium laudis, hoc, quòd aliquis fumit
profe, fuifq. omnibus,pro redemptione ani- corpus Chrifti, &c. ut in
textu. Ex quo die: quòd
marum fuarum, pro fpe falutis, & incolu- fequela, ut tanquã vera
mitatis fuæ,& utrumq.modum proficien- abfq.prejudicio attic.com
di Dominus expreffit, dices Matth. 26.& cedatur,eft fic rectifican-
da: fequeretur, quòd ma-
Luc.22. Qui pro vobis,f. fumentib. & pro gis prodeffet alicui, fi fa-
multis,faliis,effundetur in remiffionem pec- ceret plures Miflas pro fe
dici, vel etiam, fi plures
Miffe pro eo dicerentur.

¶ Ad fecundum dicendum, quòd, ficut
paffio Chrifti prodeft quidem omnibus, fortiori. Ná qui no fo-
quantum ad fufficientiam,& ad remiffio- lum fumentib.fed etiam
nem culpæ, & adeptionem gratia,& glo- no fumentibus prodeffe
riæ: fed effectum non habet, nifi in illis, facit ifte ar. )is covincit,
euchariftia monftrat( ut
qui paffioni Chrifti conjunguntur per fi- & abundanter covincit,
dem, & charitatem: ita & hoc facrificiu, de falfitate, dicetes, quòd
quod eft memoriale Dominicæ paffionis, nihil prodeft, Secudo ha-
non habet effectũ, nifi in illis,qui conjun- bes:quò per ratione ofté-
Secüdò
guntur huic facramento per fidé, & cha- das, illas meritò damna-
ritatem: unde & Auguftinus dicit ad rià Conc. Trid. Self, 22.
Renatum; Quis offerat corpus Christi, can.3 ut adducitur ars. anima, &
nifi pro his, qui funt membra Chrifti? unde appen. Ibi enim anathe-rig
matizat ad litera dicen- ne,c.9,50,7.
& in canone miffæ non oratur pro his, tes quòd euchariftia
qui funt extra Ecclefiam; illis tamen prodeft folu fumēti. Per
prodeft plùs, vel minùs, fecundum mo- chariftia effe facrificium
dum devotionis corum.

¶SED CONTRA eft, quod in cele- 70
bratione hujus facramenti fit
aliis deprecatio, quod fruftrà fieret, nifi
hoc facramentu aliis prodeffet. hoc ergo
facramentu no folú fumentibus prodeft.
RESPONDEO dicendum, quòd
(ficut priùs* dictum eft) hoc facramentu
quia eft facrificium,con- non folùm eft facramentum,fed etiam eft
ftat:quòd meritò illa po- facrificium : inquantú enim in hoc facra-
fitio reputaretur pro hæ-
refi, que diceret, hoc fa- mento repræfentatur paffio Chrifti, qua
cramentum prodeffe ta- Chriftus obtulit fe hoftiam Dco (ut dici-
tü fumeti: quia hæc red- tur Eph. 5.) habet rationem facrificii, in-
it in idem, ac fi negare-
tur, hoc facramentu effe quantum verò in hoc facramento tradi-
facrificium. Id, quod eft tur invifibilis gratia fub vifibili specie,
manifefta hærefis,ut pa-

tet ex Concil. Trid. adducto fup. ar. 5. appen.

m

II. ILLATIO CONCL.Si ergo hoc,&c. B.Negatur illatio.§.Nă.ficut paf-
fio Chrifti prodeft quidem omnib.quanti ad fufficientiä.i.quantü eft de fe,eft
fufficiens ad hoc, ut profit omnib. & ad remiffionem culpe, & adeptionem
gratiæ, &c. ut in text. Ex quo patet, illud antecedes debere sic glossari: Effe-

80

90

Cut patet ibi. multis in locis) patet, quòd neceffariò virtualiter dicit: ipfam prodeffe etiam aliis non fumentibus, pro quib. offertur (ut patet ex dictis fup. refp. ad primum) id, quod eft damnare pro hærefibus oes pofitiones contrarias. Item à tota Ecclefia folemniter factis ipfis damnari per hoc:quòd in Miffa,ubi offertur hoc Euchariftię facramentu,orare facit facerdote pro aliis,no folù vivis,fed ēt defūctis,ut patet in can.

* In lib. de

2.

Mille. Cùm enim nihil
vanum ab Ecclefia fta-

¶ Ad tertium dicendum, quòd fum-
tuatur, ut alibi dicit fan- tio pertinet ad rationem facramenti,
Aus Doctor, & annota- fed oblatio pertinet ad rationem facrifi-
vimus, procul dubio ex cii. Et ideò ex hoc, quòd aliquis fumit
factis prædictis mon. Corpus Chrifti, vel etiam plures, non ac-
ftratur apertè: quòd de crefcit aliis aliquod juvamentum. Simi-
mente Ecclefiæ eft do-

eere hoc effe verum, fci- liter etiam ex hoc, quòd facerdos plures
licet, quòd facrificiu Eu- hoftias confecrat in una miffa, non mul

ONCL. 1. Peccata venialia, ut præterita, non impediunt effectum facramenti Eu*Tra, 26, chariftiæ. in Jon. PROB. Quia poteft post med. contingere, quòd aliquis poft multa, &c.ut in tex. ufque ad ly confequatur effectum.

CONCL. 2.Peccata venialia, ut actu exercita, impediunt in parte effectum facramenti Euchariftiae, fed non in

toto.

lia

10

ARTICULUS

OCTA V U S.
TAVU

Utrum per veniale peccatum impediatur effectus hujus facramenti.

DOCTAVUм fic procedi-
tur. Videtur, quòd per ve-
niale peccatum non impe-

menti. Dicit .n.* Augufti

¶ RESPONDEO dicendú, quòd peccata venialia dupliciter accipi poffunt, uno modo, prout funt præterita, alio mo

actionem.§.Tunc nihil, &c. Nam peccatum veniale,fecundum quòd non removetur per hoc

facramentu, quod quidem eft peccatum, ut actu exercitum, impedit hujus facramenti effefe

diatur effectus hujus facra- 20 do, prout funt actu exercita. Primo qui- tum: non autem,
dem modo peccata venialia nullo modo im-
pediunt effectum bujus facramenti. Poteft
enim contingere, quòd aliquis poft mul-
ta peccata venialia commilla devotè ac-
cedat ad hoc facramentum, & plenariè
hujus facramenti confequatur effe-

&um.

nus fuper illud Joan.6 Patres veftri man-
ducaverunt manna, &c. Panem cœleftem
fpiritualiter manducate, innocentiam ad
altare portate,peccata,etfi funt quotidiana,
non fint mortifera. Ex quo patet, quòd
venialia peccata, quæ quotidiana dicun-
tur, fpiritualem manducationem non
¶ Secundo autem modo peccata venia
impediunt: fed fpiritualiter manducan- 30 lia non ex toto impediunt hujus facramenti
tes effectum hujus facramenti percipiút. effectum, fed in parte. Dictum eft enim,
fectum hujus facramenti.
ergo peccata venialia non impediunt ef- quòd effectus hujus facramenti non fo-
lum eft adeptio habitualis gratiæ, vel
charitatis, fed etiam quædam actualis
refectio fpiritualis dulcedinis, quæ qui-
dem impeditur, fi aliquis accedat ad hoc
facramentum, per peccata venialia men-

PROB. 4. Quia ta-
peccata, ut fic acce-
pta, mentem diftrahunt,
2. Præt. Hoc facramentum non eft
ut patet, & homo, ut minoris virtutis, quàm baptifmus: fed
mente diftractus, impe- effectum baptifmi (ficut fuprà dictum *
ditur à quodam facra-
* 9.69 4,6, menti hujus effectu, fcis eft) impedit fola fictio, ad quam non per-
licet à quadam experi- tinent peccata venialia: quia, ficut Sap.
mentali refectione dul- 1. dicitur; Spiritus fanctus difciplina ef-
cedinis fpiritualis, ut

b.fi.c. quo manducant fpiri- dicit in 4. lib. Ignis ejus, quod in no-
tualiter. §.Si enim man-
ducant fpiritualiter, a-
bis eft, defiderii, affumens eam, quæ ex car-
Atualiter, ideft fine dif- bone,ideft,ex hoc facraméto, ignitionem,
tractione mentis, fed comburat nostra peccata, & illuminet cor-
cum actuali devotione, da noftra, ut participatione divini ignis
facramenti effectum a- igniamur, & deificemur: fed ignis noftri
tualem,ideft,quandam defiderii, vel amoris impeditur per pec- 60
experimentalem refe- cata venialia, quæ impediunt fervorem
&tionem fpiritualis dul- charitatis, ut in fecunda parte * habitum
*1.9.8 cedinis: fi autem man-
4.4. Ef ducant fpiritualiter ha- eft. ergo peccata venialia impediunt ef-
9.14.10. bitualiter tantùm, ideft fectum hujus facramenti,

in gratia quidem exi-
ftentes, fed cum mentali

diftractione tunc percipiunt hujus facramenti effectum habituale fo-
lùm, ideft augmentum habitualis gratiæ. Adeò, quòd primi ab Eucha-
riftia manducatione reportant utilitatem duplicem, fcilicet, augmen-
tum illud habituale, & illud experimentum fuavitatis: fecundi verò fim- 70
plicem, fcilicet augmentum illud. Tunc nihil, &c, ut patet ex articuli
conclufionibus.

11. ILLATIO CONCLUSIONIS. Ergo neque effectum,&c. R. Negatur
illatio. §. Baptifmus enim non ita ordinatur ad, &c. ut in tex.Ex quo dic,
quòd in argumento mifcebatur fallacia fecundum non caufam, ut caufam.
Nam caufa vera, quòd à venialibus peccatis poffit impediri effectus prædi-
Aus facramenti Euchariftia,eft ifta feilicet, quòd Euchariftia ordinatur
ad actualem delectationem: non autem eft illa, quam argumentum præ-
textu concludendi oppofitum putabat, fcilicet, quòd Euchariftia fit mi-
noris virtutis, quàm facramentum baptifmi.

III. MAJOR.Nihil, quod removetur per actionem alicujus caufæ, poteft
impedire ejus effectum, B. Secundum quòd removetur per illius caufæ

IN corp.duo, Primò,dupliciter peccata venialia fumi poffe,dicit, & juxta

te diftractus: non autem tollitur au-
gmentum habitualis gratiæ, vel chari-

tatis.

AD PRIMUM ergo dicendum, quòd ille, qui cum actu venialis peccati ad hoc facramentum accedit, habitualiter quidem manducat fpiritualiter, fed non actualiter. Et ideò habitualem effectum hujus facramenti percipit, non autem actualem.

cundum quòd removetur, quod eft veniale, ut præteritum, Unde, cùm ratio illa, ideft argumetum illud procedat de venialibus præteritis, ut in textu dicitur, & con

clufio fecunda articuli,

quæ imperitur, loquatur
mente actualiter tem-
pore effectus percipiendi er. 1.
exercitis: patet,quòd ar 2. bajur
gumentum ipfum non
tantùm non infringit,
fed nec attingit fenfum
conclufionis illius.

tantùm de venialibus in

APPENDIX.

X articulo babes Utilitas

Eprimè: quomodò pro Éui.

&

in

per rationem oftendas S. D. recte intelligas, meri to elle infinuatum à fcripturis, & Damafceno, quod peccata venia lia impediunt effectum in nobis. A Damafceno facramenti Euchariftia quidem, ut cum difcurfu applicativo ponitur ris verò per hoc, quod arg. contr. A fcriptu quafi per fimilitudinem Ad fecundum dicendum, quòd ba- propofiti hujus dicitur ptifmus non ita ordinatur ad actualem Eccl.io. Mufce morien effectum, ideft fervorem charitatis, ficut ses perdunt fuavitatem hoc facramentum. Nam baptifmus eft mufcæ, quæ cadentes fpiritualis regeneratio, per quam acqui- moriuntur in unguenritur prima perfectio, quæ eft habitus, tis dulcibus confectis ab vel forma, hoc autem facramentum eft apothecariis, perdunt, ideft, impediunt ipforu fpiritualis manducatio, quæ habet aunguentorum fuavita&tualem delectationem. tem, ut patet ad fenfum, ¶ Ad tertium dicendum, quòd ita peccata venialia in illa ratio procedit de venialibus præ- menti hominis in actu teritis, quæ per hoc facramentum tol- exercito adhærentia,

impediunt fuavitatem Euchariftiæ,ideft faciüt, quòd ab illius hominis mente ta'is fuavitas non fentitur. Quandoquidem intùs exiftens prohibet extraneum, i left, fibi diffimile: qualis eft illa fpiritualis dulcedo: quæ fervorem actualem charitatis requirit, cui fervori contrariatur peccatum ve niale, art.4. ad primum. Et benè per mufcas denotavit fcriptura venialia peccata: quoniam, ficut mufca eft parvum animal, ita veniale eft parvum peccatum, 1.2.9.88. ar.1. item q. 89. art.1. Cæterùm, quòd actualis devotio, ut hinc indubitanter colligitur, ad fentiendum hunc fuavitatis effectum de neceffitate requiratur : & quomodò procuranda fit, ut actualiter habeatur, ac ne tanto bono, ideft dulcedine illa fpirituali, privemur, vide Veritates aureas fuper totam legem veterem, Genef. 49. concl. 2. Levit 21. concl.7.8. cujus conclufionis octave appendicem femper intellige conformiter ad præfentem S. Doctoris articulum, ideft, quòd illa necefe fitas devotionis actualis requiritur non quidem ad vitandum mortale peccatum, fed ad taliter guftandum, quàm fuavis eft Dominus. Vide & cafdem Veritates, Levit.22.concl.2. in examinibus, Secundò vides: quomodò ex iis benè penfatis, & applicatis, &c.

primum modum negativè concludit. Secundò juxta fecundum refpondet conclufione affirmativa, fed modificata, ibi; Secundo autem, &c.

QUÆSTIO

t

478

QUÆ S Τ I O

ости A GE S I
De ufu, feu fumptione hujus facramenti in communi, in duodecim articulos divifa.

E IN D E confiderandum eft de ufu, five fumptio
ne hujus facraméti. Et primò quidé in cómuni.Se-
cundò,quomodò Chriftus eft ufus hoc facraméto.
Circa primum quæruntur duodecim.

Primò. Utrum fint duo modi manducandi hoc facramé-
tum, fcilicet, facramentaliter, & fpiritualiter.

¶ Secundò. Utrum foli homini conveniat manducare fpi-
ritualiter hoc facramentum.

¶ Tertiò. Utrum folius hominis jufti fit manducare facrá-
mentaliter.

¶ Quartò. Utrű peccator măducans facramétaliter peccet.

Scot.4. f. d. 8. quæft.3.
SUPER QU. LXXX.

ART. I.

CONCL. Sacrame

Inf.4.3.& CON

talis manducatio 13.cor. Et 4.4.9.ar.. per quam fumitur solu q.1. ad 1. facramentum fine effe

1. Cor. 11.

10

M A

¶ Quintò. De quantitate hujus peccati.

Sextò. Utrum peccator accedens ad hoc facramentum fit repellendus.

¶ Septimò. Utrum nocturna pollutio impediat hominem à fumptione hujus facramenti.

¶ Octavò. Utrum fit folùm à jejunis fumendum.

Nonò. Utrum fit exhibendum non habentibus ufum rationis.

¶ Decimo. Utrum fit quotidie fumendum.
¶ Undecimò. Utrum liceat omninò abstinere.
Duodecimò. Utrú liceat percipere corpus fine fanguine.

PRIM U S.

ARTICULUS Utrum diftingui debeant duo modi manducandi corpus Chrifti. D PRIMUM fic proceditur. 20 Videtur, quòd non debeant diftingui duo modi mãducandi corpus Chrifti, sciper tu ipfius, dividitur con- licet facramentaliter, & fpiritualiter: fictor. Et otra fpiritualem manduut enim baptifmus eft lpiritualis rege6. le.7. Et cationem , per quam lect... quis percipit etiam effe- neratio, fecundum illud Joannis tertio. op. 58. tum hujus facramenti. Nifi quis renatus fuerit ex aqua, & SpiriCap. 17.18. PROB. Quia illa tu fanéto, &c. ita etiã hoc facramentu eft catio eft imperfecta re- fpiritualis cibus: unde Dominus de hoc 30 fpectu fpiritualis præ- facramento loquens dicit Joann. 6. Verdictæ manducationis ba, que ego locutus fum vobis, fpiritus, (ut patet) & omne im- vita funt: fed circa baptifmum non perfectum dividitur cōtra perfectum, ut decla- diftinguitur duplex modus fumendi, sciratur in ad fecundum. licet facramentalis, & fpiritualis. ergo ptifmum non diftingui neque circa hoc facramentum debet hæc tur duplex modus fu diftinctio adhiberi.

19. 20. facramentalis mandu

*gl. ord.

ibi.

1. MINOR. Circa ba

mendi, fcilicet facra- ¶ 2. Prætereà. Ea, quorum unum eft 40
mentalis,& fpiritua- propter alterum, non debent abinvicem
lis. R. Negatur. §. Ma-
gis tame expreffe in fa- dividi, quia unum ab alio fpeciem trahit;
cramento Euchariftiae fed facramentalis manducatio ordinatur
diftinguitur modus, id ad fpiritualem, ficut ad finem. non ergo
eft ufus facramentalis à debet facramentalis manducatio contra
fpirituali, quàm in ba-
ptifmo, aliifq; facrame- fpiritualem dividi.

cuntur in tex.

tis propter illa, quæ di- 3. Prætereà. Ea, quorum unum
poteft effe fine altero, non debent con-
11. MAJOR. Ea, quo- tra fe dividi: fed videtur, quòd nullus
rum unum eft propter
alterum, non debent ab- poffit manducare fpiritualiter, nifi etiã
invicem dividi.B. Qua- facramentaliter manducet, alioquin an-
dò illud unum pertingit tiqui Patres hoc facramentum fpirituali-
hil, &c. Nam facrame- ter manducaffent ; fruftrà etiam effet fa-
talis manducatio, que cramentalis manducatio, fi fine ea spiri-
pertingit, &c. ut in tex. tualis effe poffet. non igitur convenien-
Ex quo patet, quòd in ter diftinguitur circa hoc facramentum
di manducandi Chri- duplex manducatio, fcilicet facramenta-
ftum, licèt duo tantùm lis, & fpiritualis.

abinvicem diftinguan- ¶SED CONTRA eft, & fuper illud tur, ut dixit conclufio. prima Corinth. undecim. Qui manduquòd nullus poffit ma- cat, & bibit indignè, &c. dicit gloff. * ducare fpiritualiter, ni- Duos dicimus eße modos manducandi : unu fi etiam facramentali facramentalem, & alium spiritualem. ter manducet.B. Nega- RESPONDEO dicendum, quòd cramenti poteft ab ali- in fumptione hujus facramenti duo funt quo percipi, fi, &c. ut in confideranda, fcilicet ipfum facramentu, 70 textu. Ex quo etiam pa- & effectus ipfius, de quorum utroq; jam tet, quòd illæ probatio"4 prec. nes minoris prædictæ fuprà dictum eft. Perfectus igitur monon probant intentum, dus fumendi hoc facramentum eft, quaConceditur enim illud dò aliquis ita hoc facramentum fufcipit, tribus, & negaturillud quòd percipit ejus effectum, contingit autem quandoque (ficut fuprà dictum eft) APPENDIX. quòd aliquis impeditur à percipiendo Xart. habes primo: effectu hujus facramenti: & talis fumquomodò per raUtilitas tionem interimas hære- ptio hujus facramenti eft imperfecta. pro Eict S. refes Ludovici Alemani¶ Sicut igitur perfe&tum contra imdicentis: quòd in Eu- perfectum dividitur, ita facramentalis chariftia nobis nulla manducatio, per quam fumitur folum fabibendü fubftantia cor- cramentum fine effectu ipfius, dividitur coporis, aut sãguinis Chri- trafpiritualem manducationem, per quam fti. Et addentis: Hanc

tiale corpus, licèt ipfe à fuis fidelibus no fit absens non effe præfens in hac coena. Secundò habes:quomodò per ra

tione oftendas illas meritò damnari àConcilio

quis percipit effectum hujus facramenti,
quo fpiritualiter homo Chrifto conjun-
gitur per fidem, & charitatem.
¶ AD PRIMUM ergo dicendum, Tridentino feff. 13. cap.
etiam circa baptifmum, & alia hujufmo- 8. Quoad usu autem re-
di facramenta fimilis 'diftinctio adhibe. te,& fapienter Patres
noftri,tres rationes hoc
tur: nam quidam fufcipiunt tantùm fa- fanctu facramentu ac-
cramentum,quidam verò facramentum, cipiendi diftinxerunt.
& rem facramenti. In hoc tamen diffe- Quofdä enim docuerunt
facramentaliter dita-
runt, quia, cùm alia facramenta perfi- xat id fumere; ut pecca-
ciantur in ufu materiæ, percipere facra- tores: alios tantú fpiri-
mentum eft ipfa perfectio facramenti; tualiter, illos nimiru,
hoc autem facramentum perficitur in qui voto propofitü illum
caleste panem edentes
confecratione materiæ, & ideò uterque fide viva, que per dile-
ufus eft confequens hoc facramentum. ctione operatur, fructis
In baptifmo etiam, & aliis facramentis ejus, & utilitatem fen-
tint: tertios porrò facra-
characterem imprimentibus, illi, qui ac- mentaliter fimul,&
cipiunt facramentum, recipiunt aliquem fpiritualiter; hi autem
fpiritualem effectum, fcilicet characte- sut, qui ita fe priùs pro-
rem, quod non accidit in hoc facramen- bant, & inftruunt, ut
veftem nuptialem indu
to, & ideò magis in hoc facramento di- ad divinam hanc me-
ftinguitur ufus facramentalis à fpirituali, fam accedant. Hæc ibi.
quàm in baptifmo.

¶ Ad fecundum dicendum, quòd fa-
cramentalis manducatio, quæ pertingit
ad fpiritualem, non dividitur contra fpi-
ritualem, fed includitur ab ea, fed illa
facramentalis manducatio contra fpiri-
tualem dividitur, quæ effectum non con-
fequitur; ficut imperfectum
fequitur; ficut imperfectum, quod
non pertingit ad perfectionem fpeciei,
dividitur contra perfectum.

Chriftu manducare? No Ad tertium dicendum, quòd (ficut hoc eft folu in facramefuprà dictum eft) effectus facramenti corpus ejus accipere. Multi enim indignè acpoteft ab aliquo percipi, fi facramentum cipiunt, de quibus ait 2.9.75 at. habeat in voto, quamvis non accipiat in Apoftolus; Qui man du- 3. re. Et ideò, ficut aliqui baptizantur car, & bibit indigne, jubaptifmo flaminis propter defiderium & bibit. Sed quomodo baptifmi, antequam baptizentur baptif- manducandus eft Chrimo aquæ, ita etiam aliqui manducant fus? Quomodò ipfe dixit: Qui manducat carnem fpiritualiter hoc facramentum, antequa mea,& bibit fanguiné facramentaliter fumant, fed hoc contin- men, in me manes, git dupliciter. uno modo propter defideri- ego in eo. Hæc ille: qua um fumendi ipfum facramentum, & hoc recitantur, de cofecrat. diftin. 2. Unde patet, modo dicuntur baptizari, & manduca- quòd & Apoftolus, & re fpiritualiter, & non facramentaliter il- Chriftus docuerunt hos li, qui defiderant fumere hæc facramen- duos modos manducata jam inftituta. alio modo propter figu- di: facramentaliter tantu (ut Apoftolus facra ram, ficut dicit Apoftolus 1. Cor. 10. mentaliter, & fpirituaQuòd antiqui Patres baptizati funt in nu- liter fimul, ut Chriftus. be, & in mari, & quòd fpiritualem efcam In quibus duobus momanducaverunt, & fpiritualem potum bi- dis intelligitur (ut patet berunt, nec tamen fruftrà adhibetur fa- licet fpiritualiter tantu. cramentalis manducatio,quia pleniùs in- Ite à B. Cypriano fubducit facramenti effectum ipfa facramé- tiliter duo modi prædi ti fufceptio, quàm folum defiderium,fic- toru ponuntur in ferut fuprà circa baptifmum dictum *

difcurrenti & alius,fci

mone de cœna Domini.
ca, atq; ideò hærefes *4.69.a. 4.
prænarratæ damnătur, ad, & q.
his verbis: Sacramenta 66.4.11.

eft.
quidem, quantum in fe eft, fine propria effe virtute non poffunt: nec ullo 12.
modo divina fe abfentat majeftas mysteriis: fed, quamvis ab indignis fe
fumi, vel contingi,facramenta permittant: non poffunt tamen fpiritus
effe participes, quorum infidelitas, vel indignitas tantæ fanctitudini con-
tradicit. Hæc ibi. Tertiò vides: quomodò ex iis benè pensatis, &c.
Tertia S.Thom.
Fft 3
In